Mijn Winter

De zon verlichte dagen worden korter.
De maan verlichte avonden worden langer.
De bladeren aan de bomen nemen verplicht andere kleuren aan.

Als ik deze acties van de natuur kon voorkomen, deed ik het.
Winter, bah!
Helaas, mijn protesten gaan niet verder, kunnen niet verder gaan dan het min of meer gedwongen besturen van thermostaat en lichtknop.

Ik verzamel projecten zodat ik niet verveeld de winter doorkom.
Dit doe ik uit door ervaring wijsgeworden eigenwijsheid.
Want zeer goeie kans dat de projecten, soms half afgebouwd, op de plank blijven liggen.

Oh, die arme, arme boeken die me afgemat en hongerig liggen aan te kijken.
Oh, die vele steeds maar aangevulde stapel tijdschriften die sluimerend en droevig ongelezen liggen te vergelen.
Zo zielig, zo sneu.
Ik durf er niet naar te kijken.
Ik kom er niet aan toe......

Winter!

DQ

Uit mijn facebook

Soms plaats ik wat teksten die ik op facebook plaatste.
Hier een willekeurige selectie.



Vergis ik me
Dat een aforisme
Ís gestolde waarheid.
Die met humor wordt begeleid?
===

Als je in je recht staat.
Ben je er zeer mee gebaat
Als in een rechtsstaat.
Je recht, stáát!
===

Eigenlijk is wisselstoring als excuus veel mooier dan lekke band.
===

Is iemand die de zorg niet kan betalen een wanbetaler of levert de staat een wanprestatie?
===

Hoe gespitser je om je heen kijkt.
Hoe dieper je gedachten zullen zijn.
===

Er zijn zo van die berichten waarin de inhoud zonder inhoud is.
===

Het is werkelijk idioot om te klagen over de moeilijkheid van het onder de knie krijgen van het edele pianospel.
Het is doodsimpel slechts een kwestie van het op de juiste tijd en plaats beroeren der toetsen.
Al even eenvoudig is het schrijven ener boek.
Een kwestie van doodgewoon het nederzetten der letteren op de juiste plaats en daar enige tijd voor te reserveren.
===

Het is mistig.
Wat heerlijk dat we intelligente wapens hebben ontwikkeld die zich niets van weersomstandigheden aantrekken.
Toegepaste wetenschap.
Mooi.
===

Eergisteren bezat een goede kennis van mij de helft van mijn leeftijd.
Sinds gisteren niet meer.
Ik word ingehaald.
===

Verdorie.
Al weer mijn make-up vergeten.
Dat overkomt me al jaren.
Ik weet wel hoe het komt.
Dat scheren, hé?
Maar ik zou er eindelijk eens aan moeten denken.
Hoewel....
Ik zie ook dames waarbij de opmaak volstrekt overbodig is.
Mooi, gewoon van zichzelf.
Dus....
===

Vreemd (of juist niet) dat zieke geesten in hoge posities met zoveel egards worden behandeld.
===

Wil je vandaag de dag een goede conferencier worden, verzamel dan een stel onbeschaafde woorden, verbind die via een stel stevige vloeken met elkaar, kook dat in een humorachtig sausje en je hebt de lachers op je hand en je kostje gekocht.
===

Zojuist via de radio een hoogleraar "Philantropie" gehoord.
Belangrijk natuurlijk.
Ik ga solliciteren naar het hoogleraarschap 'Schoenveterstriktechnologie' .
===

Brel
Swel
Jernel
Prel
Quel
Trustel
Achternel
Okarel
Diderel
Betekent niets maar rijmt wel.
===

De zorg, een zorgelijk zorgenkindje.
Vind ik leukVind ik leuk
===

Een viergaten ponsapparaat zorgt voor een steviger bevestiging van het papier in een ordner dan wanneer dit gaatwerk met een tweegaten ponsapparaat gebeurt.
Zo zie je dat meerdere gaten toch kunnen zorgen voor meer stevigheid.
===

Om iets glashelder te zien moet het glas wel schoon zijn.
===

Het vliegtuig van Hengelo naar Sevilla vliegt vandaag niet.
En later niet.
Mijn tuin blijkt te klein.
Wil ik hier heerlijk rustig instappen en naar de zon vliegen.
Lukt dat niet.
Dat heb ik weer.
===

Israël gaat opnieuw een nederzetting bouwen.
Een grote.
Gaat daartoe land inpikken van de Palestijnen in de buurt van Betlehem.
Gek die haat van de Palestijnen naar Israël?
Hoe zouden de Nederlanders reageren als de Duitsers dat bij ons zouden flikken?

Israël graaft uiteindelijk zijn eigen graf.
Dat wil ik natuurlijk ook niet.
Maar kan een land blijven bestaan op basis van haat?
Haat dat het land zelf steeds weer versterkt. Ik ben bang van niet.
===

Wat zal de footprint zijn die ik achter laat? Wat is de footprint die jij zult achter laten?
===

Machtigen betalen het minst.
Machtelozen betalen het meest.

Eward Engelen.
(Hooglereaar Financiële Geografie, Universiteit van Amsterdam.)
===

Kapitalistisch egoïsme.
Commentaar?
Bedenk dat zelf maar.
Mijn enige aanvulling is dat deze 85 mensen ook nog eens met het grootste respect worden behandeld.

       85 rijkste mensen bezitten evenveel als 3.5 miljard armsten. 

===

Kromtaal.
Gehoord van Pat Boone:
"Ik beloof je dat ik je nooit iets zal beloven".
===

In de Islamitische wereld wordt het westen (lees Amerika) als christelijk gezien.
Niet vreemd dat er zoveel haat naar christenen is.
===

Schrijven

Schrijven is blijven.
Waarom schrijf ik dan tegenwoordig zo weinig in mijn weblog?
Het is immers erg leuk werk?
Het antwoord ligt vermoedelijk in mijn gebruik van facebook.
Mijn smartphone is altijd binnen mijn bereik.
Ideëen rollen zo van hoofd via hand de telefoon en facebook binnen.
Mijn weblog is eveneens via de telefoon bereikbaar maar dat is omslachtiger.
Een behelpbare oplossing is voorlopig het kopieëren van het ene naar het andere.

Schrijven kost tijd.
Leuke tijd, maar tijd.
Als gepensioneerde heb ik tijd zat maar kom altijd tijd te kort.
Er zijn zo verschrikkelijk veel dingen die belangrijk en leuk zijn.
Familie (vooral de kleinkinderen), vrienden, hobbies enz. enz.
Daar komt nog bij dat ik geen geraniums heb om achter te gaan zitten.
Tegen de tijd dat ik die moet aanschaffen is er meer, veel meer aan de hand.

Ja, schrijven is leuk.
Lezen ook.
Ik heb zo'n geweldige stapel leesvoer dat ik aan het echte LEZEN niet toekom.

DQ

Godsvertrouwen

Christenen praten heel vaak over de God waar ze vetrouwen in hebben en die leiding geeft aan hun leven.
Ondertussen regelen ze alles wel zo dat God de leiding niet hoeft te geven.
Je weet maar nooit......

Dit klinkt wat sarcastisch.
Dat is echter in het geheel niet de bedoeling.
Je volledig overgeven aan Iemand die je niet ziet is verre van eenvoudig.
Bovendien heb je je verstand niet voor niets gekregen.
Tegelijkertijd denk ik dat die volledige overgave hoort bij de opdrachten die christenen hebben.
Hun God weet het immers altijd beter?
Ook verwacht ik dat het een geweldige boodschap zou zijn voor niet-christenen.
Moeilijk allemaal.
Maar christen zijn is niet gemakkelijk.

DQ

C.S. Lewis

The very man who has argued you down,
will sometimes be found, years later,
to have been influenced by what you said.
(CS Lewis)

Het ijskoude goede doel

Geld inzamelen voor een goed doel gaat vaak met onzin gepaard. 
Loterijen enz.
Daarbij is het hoofddoel gewoon poen op je eigen bankrekening. 
Het eigen goede doel dus.

Belangrijk is simpelweg.....
Als er maar geld komt voor het goede doel.
Waarom kritiek als dit laatste het geval is?
Doe er zelf dan gewoon niet aan mee en stort.
Al die stomme kritiek.
Waarom?

Christenen en het leger

Of je nu vóór of tegen een groter leger bent het is opvallend dat juist de christelijke partijen er vóór zijn.
Ik blijf altijd met de vraag zitten hoe zich dat verhoudt met de Nieuw Testamentische boodschap:
"Hebt uw vijanden lief."
Men moet het op een accoordje gooien met het geweten.
Hoe zit het met het vertrouwen in een hogere macht?
Of neemt het "De overheid draagt het zwaard niet te vergeefs" de overhand?
Levert het gewetensconflicten op?
Een goede en ervaren schrijver zou zich er eens over moeten buigen.

Fietsoppasser

Een vriend van mij heet Chaos.
Dat wil zeggen, zo zou hij moeten heten.
De verstrooide professor is zijn grote voorbeeld.
Als het niet zijn bloedeigen natuur zou zijn dan zou je zweren dat hij bij deze man college had gelopen en Cum Laude was afgestudeerd.

Heerlijk zat ik in het zonnetje (die schijnt ook wel eens) toen ik gebeld werd.
De heer Chaos.
In paniek.

"Help me alsjeblieft, ik ben de sleutel van mijn fiets kwijt.
Ik denk dat hij in de fietstas van een vrouw is gevallen.
Haar fiets staat naast de mijne maar ik kan toch niet zomaar in die tas gaan zitten graaien?
Misschien heeft ze gezien dat de sleutel nou in haar tas zit.
Dan kan ze mijn fiets jatten.
Kom alsjeblieft om er op te passen dan kan ie in iedergeval niet gestolen worden.
Ik ga mijn reservesleuteltje halen".
Het leek me totaal overbodig om te komen.
Maar ja, als ik hem daar een plezier mee kon doen.
"Waar staat je fiets?"
"Bij de Hema".
"Oké, ik kom er aan".

Op naar de Hema.
En dus sta ik even later als een trouwe hond op wacht bij de fiets.
Fietswachter!
Onbesoldigd.

Na ruim een kwartier begon ik me ietwat ongemakkelijk te voelen.
Na een dik halfuur had ik het idee dat iedereen naar me keek.
Strategisch veranderde ik van positie.
Vanaf de overkant kon ik het vervoermiddel ook wel in de gaten houden.
Het volle wachtuur naderde.
Ik slenterde wat heen en weer.
Dhr. Chaos was telefonisch onbereikbaar.
Natuurlijk.
Zo hoorde het.

De onrust sloeg toe, maar ook de ongerustheid.
Zeker na dik anderhalf uur trouwe wachtersdienst.
Wat was er aan de hand?
Zou hij het reserve sleuteltje niet kunnen vinden?
Niet ondenkbaar natuurlijk.
Zelfs zeer waarschijnlijk.
Maar dan zou hij toch wel bellen?
Hoewel....?
Is er iets anders aan de hand?

Inmiddels draaide ik reeds bijna honderd minuten mijn fietswachtdienstrondjes.
Dat ging niet langer zo.
Ik nam een besluit.
Een kloek besluit.
Stak de weg over richting Hema, tilde de fiets op, nam het ding onder de arm en wandelde naar huis.
Niet geheel en al ontspannen.
Want....
Het verloop liet zich raden.
- "Hé, fiets gejat?"
- "Tevreden met zo'n oud beestje?"
- "Kon je geen nieuwere vinden?"
- "Politie bellen?"
Ik grijnsde wat terug.
Had lichtelijk de pest in en kon zo gauw geen passende antwoorden bedenken.
Was er ook niet zeker van of ik een afdoende verklaring kon bedenken als de politie me inderdaad in de kraag zou grijpen.
Van de eigenaar kon ik geen steun verwachten.
Althans niet op korte termijn.
Hij was immers onbereikbaar?

Mijn schouders zijn al jaren niet de meest bruikbare onderdelen van mijn, toch wel krachtig en athletisch gebouwde(?!), lichaam.
Thuis eerst maar even deze lichaamsdelen de broodnodige rust geven evenals mijn bruisend gemoed.
Ik zat net onderuit gezakt op de bank toen de telefoon rinkelde.
(Mijn telefoon is een rinkelende.)
En....
Mijn vriend.
                                       "Nou hebben ze mijn fiets nog gejat ook"

Jeugdherinneringen

Jeugdherinneringen

Schuin tegenover het huis van mijn opa en oma in Enkhuizen lag een steegje.
Het ligt er nog, evenals het huis.
Wel al heel lang zonder opa en oma.
Wegens smalheid had de zon geen enkel kans de bodem te bereiken.
Daardoor lag er in het hele steegje over de eeuwenoude steentjes een groene waas.
In het midden van dit steegje bevond zich de werkplaats van een Ijsselmeervisser.
Ik zag hem alleen als hij aan het nettenboeten was.
Elke keer als ik een teerlucht ruik, denk ik aan dat steegje, denk ik aan die visser.
De man kan ik me niet meer voor de geest halen.
Wel zie ik in de geestes-spiegel van mijn verleden een door de zon gebruind en verweerd gezicht.

Het kan spoken op het Ijsselmeer.
Als ik in mijn warme bed lag zag in mijn verbeelding de worsteling van de vissers tegen de elementen.
Nog behaaglijk enger was het als de mist als een dik, voor het zicht ondoordringbaar, gordijn over het grauwgrijze water hing.
Nog hoor ik de sombere misthoorn zijn naargeestig geluid over het water loeien.
En als ik dan de volgende dag de reddingsboot de haven binnen zag varen was de huivering compleet.
Ik kan me één keer een lijkkist herinneren..........
Brrrrrr.
Nu zijn al die redders zelf al jaren dood.

Aan het eind van het steegje was links de muur van een oud kerkje.
Soms kon je zondag's de orgelmuziek bij mijn opa thuis horen.
Klanken die, door afstand en tijd vervormd, de open ramen binnen dreven.
Ook toen werden er kerkdiensten uitgezonden via de radio.
Hilversum I
De verbazing van mijn opa was compleet toen hij via de radio het kerkorgel eerder hoorde dan het geluid van het echte instrument dat van buiten kwam.

Achter het huis van mijn opa en oma stond de hoge massieve kerktoren van de Zuider- of Pancraskerk.
Hij staat er nog.
Uiteraard was er ook de bijbehorende kerk.
Maar die was vanuit de tuin niet te zien.

Ook toen al was ik me bewust van de schilderachtigheid van mijn omgeving.
Merkwaardig dat sommige zaken al vroeg in een mens ingebakken lijken te zijn.
Het viel me toen al op, al begreep ik daar geen bal van, dat mensen niet hetzelfde zijn en niet allemaal hetzelfde voelen.
Een vriendje die ik over het pittoreske uitzicht vertelde keek me aan alsof ik een andere taal sprak.
Wat ik dus ook deed.
Teleurstellende ervaring.

Het was prachtig om in de zonnige tuin, zittend in een krakkemikkige stoel, de toren en omgeving na te tekenen.
Met op de achtergrond de zacht gedempte klanken van een hamer.
Mijn opa was schoenmaker.
Eigenlijk jammer dat ik al jaren niet meer teken.
Filmen en fotograferen hebben het tekenen vervangen.
Ook leuk.

Een 50 meter rechts van het huis lag de werkplaats van de smit.
Zoals ik me de teergeur van de boetende visser nog perfect voor de geest kan halen, zo is dat ook het geval met de geur die ontstond als de smid de hoefijzers onder de paardenbenen bevestigde.
In de buurt van het aambeeld veroorzaakten de loeiende vlammen roodachtige, spookachtige schaduwen die mijn herinneringen versterken.

Tegenover de smid woonde een oude man waarvan ik me niets meer weet te herinneren dan z'n lange witte baard.
Sinterklaas misschien?

In die tijd waren er vele kleine bierbrouwerijen.
Zo'n brouwerij stond er ook tegenover het huis van opa.
Grappig dat bij het schrijven van dit stukje ook díe geur in mijn herinnering terugkeert.
Alle geuren werden niet verpest door de dampen van ronkende vervoersmiddelen.
Hoogstens door een lichte tabaksgeur van sigaar en pijp.
Toen was roken nog niet ongezond.
De geluiden die ik 's morgens heel vroeg hoorde waren van handkarren en paardenwagens.

Zo gruwelijk oud ben ik niet.
Wat is er in die korte tijd veel veranderd.
Verbeterd?

Johan

Sinaï woestijn

Het beeld uit het vliegtuigraam liet zand zien.
Veel, heel veel zand.
Wat een verschil met de groen aangeharkte stukjes land die ik een kleine 6 uur geleden achter me had gelaten.
De Sinaïwoestijn.

Beelden die in mijn jeugd waren opgeroepen rolde zich voor mijn ogen uit.
De Bijbelse verhalen over Mozes die met het Joodse volk 40 jaar lang deze woestenij was doorgetrokken werden voelbare realiteit.
Ondanks het aangename klimaat in de vliegende tube waarin ik me bevond spatte de droogte en de hitte mijn vliegtuigraam binnen.
In de glooiende gloeiende verte leek mijn geestesoog Mozes te zien.
Mozes leider van een lastig volk.
Mozes lijder aan een lastig volk.
Lastig, natuurlijk, ik zou dat ook zijn als ik 40 jaar in zo'n zandbak zou moeten sjouwen.
Zonder supermarkt voor mijn porties water.
Water, grote porties water.

Er schijnen meer melkwegen te zijn dan er korrels zand op de aarde zijn.
Dat gaat mijn voorstellingsvermogen ver te boven.
In mijn huisje met mijn tuintje in Twente was dat al het geval, maar hier?

Een zandkorreltje, zo klein.
Ontelbare door de natuur samengevoegde zandkorreltjes, zo groot.
Woestijn!
Met miljarden samengebalde korrels die de bergen vormen.
En daarboven een wellustig zijn karakter tonende zon die het af en toe aanwezige water doel- en zinloos de lucht in brandt.

Hier is geen leven mogelijk.
Denk je.
Verwacht je.
Tot je die kleine bewegende stipjes ziet.
Die dankzij het dalende vliegtuig veranderen in mensen en drommedarissen.

Leven is overal.
Ook hier.
Hier waar zand de macht heeft, vindt men leven.
Plantaardig en dierlijk.
Ook hier lijkt de mens de baas.
Echter.
Uiteindelijk is de natuur de grote winnaar.
Overal.
Altijd.

Toen ik het vliegtuig uitstapte knalde de 40 graden me om de oren.

Johan Dammuller

Steeg

http://nl.wikipedia.org/wiki/Enkhuizen

Schuin tegenover het huis van mijn opa en oma in Enkhuizen lag een steegje.
Het ligt er nog, evenals het huis.
Wegens smalheid had de zon geen enkel kans de bodem te bereiken.
Daardoor lag er over het hele steegje een groene waas.
In het midden bevond zich de werkplaats van een Ijsselmeervisser.
Ik zag hem alleen als hij aan het netten boeten was.
Elke keer als ik een teer-lucht ruik denk ik aan dat steegje.
De man kan ik me niet meer bewust voor de geest halen.
Wel zie ik een door de zon gebruind en verweerd gezicht voor me.

Het kan spoken op het Ijsselmeer.
Als ik in mijn warme bed lag zag in mijn verbeelding de worsteling van de vissers tegen de elementen.
Nog behaaglijk enger was het als de mist als een dik gordijn over het water hing.
Nog hoor ik de sombere misthoorn zijn naargeestig geluid geven.
Als ik dan de volgende dag de reddingsboot de haven binnen zag varen was de huivering compleet.
Ik kan me één keer een lijkkist herinneren..........
Brrrrrr.

Aan het eind van het steegje was links de muur van een kerkje.
Soms kon je de orgelmuziek bij mijn opa thuis horen.
Ook toen werden er kerkdiensten uitgezonden via de radio.
Ik spreek van c.a. 55 jaar geleden.
De verbazing van mijn opa zie ik nog toen hij via de radio de orgel eerder hoorde dan het echte apparaat.

Achter het huis van opa en oma was de kerktoren van de Zuider- of Pancraskerk uitstekend te zien.
Toen was ik al onder de indruk van de schilderachtigheid van mijn omgeving.
Merkwaardig dat sommige zaken al vroeg in een mens ingebakken zijn.
Het viel me toen al op, al begreep ik daar niets van, dat de mensen wat dat betreft niet het zelfde voelden dan ik.
Het was prachtig om in de zonnige tuin, zittend in een krakkemikkige stoel, de toren na te tekenen.
Eigenlijk jammer dat ik al jaren niet meer teken.
Film en fotografie heeft het tekenen vervangen.
Ook leuk.

Een 50 meter rechts van het huis lag de werkplaats van de smit.
Zoals ik me de teergeur nog perfect voor de geest kan halen, zo is dat ook het geval met de geur die ontstond als de smid de hoefijzers onder de paardenbenen bevestigde.
In de buurt van het aambeeld veroorzaakte de  loeiende vlammen  roodachtige, spookachtige schaduwen die mijn herinneringen versterken.
Tegenover de smid woonde een oude man waarvan ik me niets meer weet te herinneren dan z'n lange witte baard.

In die tijd waren er vele kleine bierbrouwerijen.
Zo'n brouwerij stond er ook tegenover het huis.
Grappig dat bij het schrijven van dit stukje ook díe geur in mijn herinnering terug komt.
Alle geuren werden niet verpest door de dampen van ronkende vervoersmiddelen.
Hoogstens door een lichte tabaksgeur van sigaar en pijp.
Toen was roken nog niet ongezond.................
De geluiden die ik 's morgens heel vroeg hoorde waren van handkarren en paardenwagens.

Zo gruwelijk oud ben ik niet.
Wat is er in die korte tijd veel veranderd.
Verbeterd?

DQ

Nostalgie

http://nl.wikipedia.org/wiki/Enkhuizen

Schuin tegenover het huis van mijn opa en oma in Enkhuizen lag een steegje.
Het ligt er nog, evenals het huis.
Wegens smalheid had de zon geen enkel kans de bodem te bereiken.
Daardoor lag er over het hele steegje een groene waas.
In het midden bevond zich de werkplaats van een Ijsselmeervisser.
Ik zag hem alleen als hij aan het netten boeten was.
Elke keer als ik een teer-lucht ruik denk ik aan dat steegje.
De man kan ik me niet meer bewust voor de geest halen.
Wel zie ik een door de zon gebruind en verweerd gezicht voor me.

Het kan spoken op het Ijsselmeer.
Als ik in mijn warme bed lag zag in mijn verbeelding de worsteling van de vissers tegen de elementen.
Nog behaaglijk enger was het als de mist als een dik gordijn over het water hing.
Nog hoor ik de sombere misthoorn zijn naargeestig geluid geven.
Als ik dan de volgende dag de reddingsboot de haven binnen zag varen was de huivering compleet.
Ik kan me één keer een lijkkist herinneren..........
Brrrrrr.

Aan het eind van het steegje was links de muur van een kerkje.
Soms kon je de orgelmuziek bij mijn opa thuis horen.
Ook toen werden er kerkdiensten uitgezonden via de radio.
Ik spreek van c.a. 55 jaar geleden.
De verbazing van mijn opa zie ik nog toen hij via de radio de orgel eerder hoorde dan het echte apparaat.

Achter het huis van opa en oma was de kerktoren van de Zuider- of Pancraskerk uitstekend te zien.
Toen was ik al onder de indruk van de schilderachtigheid van mijn omgeving.
Merkwaardig dat sommige zaken al vroeg in een mens ingebakken zijn.
Het viel me toen al op, al begreep ik daar niets van, dat de mensen wat dat betreft niet het zelfde voelden dan ik.
Het was prachtig om in de zonnige tuin, zittend in een krakkemikkige stoel, de toren na te tekenen.
Eigenlijk jammer dat ik al jaren niet meer teken.
Film en fotografie heeft het tekenen vervangen.
Ook leuk.

Een 50 meter rechts van het huis lag de werkplaats van de smit.
Zoals ik me de teergeur nog perfect voor de geest kan halen, zo is dat ook het geval met de geur die ontstond als de smit de hoefijzers onder de paardenbenen bevestigde.
In de buurt van het aambeeld veroorzaakte de  loeiende vlammen  roodachtige, spookachtige schaduwen die mijn herinneringen versterken.
Tegenover de smit woonde een oude man waarvan ik me niets meer weet te herinneren dan z'n lange witte baard.

In die tijd waren er vele kleine bierbrouwerijen.
Zo'n brouwerij stond er ook tegenover het huis.
Grappig dat bij het schrijven van dit stukje ook díe geur in mijn herinnering terug komt.
Alle geuren werden niet verpest door de dampen van ronkende vervoersmiddelen.
Hoogstens een lichte tabaksgeur van sigaar en pijp.
Toen was roken nog niet ongezond.................
De geluiden die ik 's morgens heel vroeg hoorde waren van handkarren en paardenwagens.

Zo gruwelijk oud ben ik niet.
Wat is er in die korte tijd veel veranderd.
Verbeterd?

DQ

Fikkie steken

Vanaf het kanaal gezien lag er aan het begin van de Kruseman van Eltenweg een braakliggend veldje.
Het was een merkwaardig en een beetje griezelig veldje.
Er waren vreemde kuilen en, zo redelijk snel na de oorlog, bespraken we de zeer waarschijnlijke aanwezigheid van wapenopslag kelders en andere verstopte zaken.
Ook ontdekte ik er op een keer de contouren van iets dat er uitzag als een waterput.
Waarschijnlijk had er vroeger een kasteel gestaan.........?!
Spannend.

Het Prikkelandje.
Raadsel hoe het aan de naam was gekomen.
Mogelijk door de welig tierende brandnetels of het prikkeldraad dat hier en daar lag weg te roesten.

Het Prikkelandje werd begrensd door een hek aan de straatkant, volkstuintjes aan de rechterkant en de rest werd omringd door het kikkerslootje dat ik in een eerder berichtje vermelde.
Het was verboden er te spelen.
We speelden er veel.

Wat ook niet mocht was fikkie stoken.
We deden het veel.

"Grote" jongens verzorgden het vuur, de kleinere moesten opletten of er iemand aan kwam, zo niet dan mochten ze zich bij het vuur scharen.
De z.g.n. "Uitkijken".
Rangen en standen.

Groot aanzien verkreeg hij die op een gegeven moment benzine o.i.d had weten te bemachtigen.
Lees: van vader gestolen.
De spanning steeg.
Ook de uitkijken mochten het grote moment meemaken.
Mits ze gehoorzaam waren.

Elk jaar lees je in de krant van stoere vaders die met het zelfde bravoure als deze knaapjes met vuur omgaan.
Elk jaar lees je weer hoe fout het kan gaan.
Dat was ook hier het geval.
De kleding van de "uitkijk" vatte vlam.
Met een onwaarschijnlijke tegenwoordigheid van geest werd hij opgepakt en in het slootje gesmeten.
Op tijd, maar niet op tijd genoeg om ernstige brandwonden te voorkomen.

Het eerste dat ik van hem hoorde toen hij uit het ziekenhuis kwam waren de onvergetelijke woorden:

"Eerst woue ze me in de fik steeke en toen wilde ze me verzuipuh".

DQ
.

Keesie

Tussen ons huis in Alkmaar lag in volgorde van beschrijving:
Een tuintje, een stoep, een straat, een stoep, een soort van struikgewas, een kikkerslootje, terrein van de spoorwegen en het station.

Interessant voor alle kinderen was het slootje.
Daarin gonsde het van leven.
Stekelbaarsjes, kevertjes, torretjes, vliegjes, kikkers en het mooist van al...... salamanders.
Prachtige beestjes waarvan het mannetje een soort kam had en een rood borstje.
Veel heb ik er gevangen.
Dat ging niet zo gemakkelijk zodat elke vangst een overwinnaarsgevoel teweeg bracht.

Kees was mijn buurjongen.
Hij was niet direct een vriendje van me maar soms trokken we samen op.
Zonder overdrijving was ik de betere salamandervanger.
Maar dit keer was Keesie in vorm.
Dat kan natuurlijk.
En ik gunde het hem van harte maar toch........

Toen hij zo voorover gebukt, hangend aan een takje, boven het slootje hing...........
Verleiding was groot en een duwtje zomaar geschied.
Plons!
Aangezien ik van nature een aardig, vriendelijk en vredelievend mens ben, kan ik me de exacte feiten niet meer herinneren.

Gillend en poedelnaakt werd hij scheldend door z'n moeder voor het huis afgeborsteld.
Nogal ruw veronderstelde ik.

Aan het begin van de Fabrieksweg, er stond een conservenfabriek, was de kolenhandel  van Wokke.
Moeilijk over milieuvervuiling deed men toen nog niet zodat er een dikke laag kolenstof over de omgeving lag.
Het eerder vermelde slootje eindigde bij dit bedrijf.
"Wokke heeft meer werkruimte nodig en heeft daarom het einde van het slootje ingekort, gedempt met zand en kolen" vertelde Kees.
Dat kwam mooi uit want daardoor kon je makkelijker en sneller naar de overkant van het slootje.
"Ga jij maar voor" zei Kees.
Plons.

"Nou, kijk daar nou Gré",
zei mijn oom, hoofdonderwijzer op een lager school in Haarlem die samen met tante op bezoek was:
"Dat lijkt Johan wel".
Zo bleek ik ondanks de vieze, vuile smerigheid toch nog enigszins herkenbaar.

De wereld was toen al erg onrechtvaardig.

DQ
.

Facebook

Soms heb ik creatieve momenten.
Die misbruik ik door de gevolgen van die momenten op Facebook te plaatsen.
Hieronder enkele van die uitspattingen.

====================================================



Ook prachtige planten kunnen giftig zijn.


Ik raak aardig van de kook.
Want er zat niet in mijn Facebook
't Gehoopte bericht van Iene
Stil zit het in de pipeline.
Als ik haar moet write
Zal me dat zeer verdriete.
Iene ga je schamen.
Amen


Maak je geen zorgen.
De week vordert gestaag.
Morgen komt morgen.
Maar vandaag is het vandaag


Niet alle groene blaadjes zijn eetbaar.


Nee, nietwaar.
Doodgewoon is niet hetzelfde als gewoon dood.


In jouw blauwe ogen zie ik de onpeilbare diepte
Van de oceanen en de onmeetbare hoogte van de hemel.
En....  de kilte van een ijsschots.


Sneeuw hoort in de bergen.
Ijs hoort met slagroom in een bakje.
Onder een zomerzonnetje.


Als ik besluit iets te doen en pal daarop besluit het niet te doen.
Heb ik dan twee besluiten genomen of ben ik besluiteloos?


Je bent pas waard genegenheid te ontvangen
Als je het zelf wilt geven.


Waar ik niet van hou.
Kou!


Een goed gesprek smaakt beter dan een goed glas bier.
De combinatie smaakt het best.


Je hoeft niet schuldig te zijn om je schuldig te voelen.


Intelligentie is iets anders dan wijsheid.


Elke lach brengt een boodschap over.


Democratie is niet synoniem met rechtvaardigheid.


Stelling:
De C in de naam van een organisatie maakt het niet automatisch
tot een christelijke organisatie.


Daar waar gegraaid kan worden zal gegraaid worden.
(Eerste wet van Johan)


Hebben we het bij "sinterklaasmoe" over de moeder van de oude baas?


Wat kunnen deskundigen me moe maken.


Nee mijn beste.
Een kleurspoeling helpt niet.


Ken je dat kleine café aan de Wetstraat,
waar iedereen met veel plezier naar toe gaat?
Waar bij bier en wijn
de klanten gasten zijn
en de sfeer niets te wensen laat.


Voor morgen is vandaag gisteren.
Dus maken we vandaag de toekomst nadat
we daartoe gisteren al een aanzet hebben gegeven.


Liefde is een gevoel dat men zou moeten voelen
in situaties waar men het niet voelt.


Na het slapen moet ik rusten.


Een jongeman uit Delden.
Befaamd onder rekenhelden.
Lurkte bedachtzaam aan zijn bier.
En dacht, het is gezellig hier.
Laat ik het al mijn klanten melden.


Haat is een monster waar je zelf door verslonden wordt.


Stel nooit uit tot morgen wat je ook overmorgen kunt doen.


Je kunt pas echt van een ander houden als je eerst van je zelf houdt.

Bij het kruis

BIJ HET KRUIS

Hij hangt daar maar te hangen,
ik sta hier maar te staan,
kijk, aan de grond genageld,
dit wrange schouwspel aan.

Hij spreekt nog zeven woorden,
is met de mens begaan.
Hij, aan het kruis genageld,
kijkt mij verlossend aan.

Anton Chardon

Te lang geleden?

Goedendag verdwaalde lezer.

Verdwaald omdat je hier zeer per ongeluk bent aangeland.
Dat kan niet anders.
Al mijn geregelde lezers heb ik enorm in de steek gelaten.
Mijn bijna dagelijkse blogs zijn bijna jaar-blogs geworden.
Het ritme was en is er uit.
Jammer.
Ik kan wel zaken bedenken en aandragen waardoor het zo gekomen is.
Da's niet zo moeilijk.
Ik begin er dan ook niet aan.
Zeker is wel dat mijn verschijning  op Facebook één van de hoofdredenen is.
Tegelijkertijd begrijp ik mezelf niet goed want schrijven is een leuke bezigheid en dat geldt zowel voor Facebook en Twitter maar ook voor het Bloggen.
Zal ik het dan toch maar weer eens oppakken?
Heb er eigenlijk wel zin in, kan veel meer kwijt op mijn blog-site.
Facebook gaat wel sneller en de reacties zijn dat dus ook.
Nou ja, ik zal wel zien.
Bij deze in ieder geval een buitengemeen hartelijk welkom en groet.

Tot ziens,
Johan

Dodenherdenking 20.00 uur 4 mei 2013

Mensen.

Daar sta je dan.
Nu een wat beladen regel.
Daar sta je dan wéér.
Dodenherdenking!
Gemeentehuis Hengelo.

De tijd gaat snel.
Hier stond je een paar maanden geleden toch ook?

Gelukkig.
Niet alléén ouderen.
Jongeren, belangrijk.
Weinig bekenden.
Helaas.

Stil staan bij gruwelijkheden uit het verleden.
Verdrietig worden over de miljoenen doden.
Voor niets gestorven.
Allemaal.

Vandaag, morgen en overmorgen sterven weer velen nodeloos.
Gedood door andere mensen.
Vermoord door wapens waar weer andere mensen veel aan hebben verdiend.

Machteloze boosheid.

Voorgedrongen.
Goed plaatsje bemachtigen om samen verdrietig te kunnen zijn.

Mensen.......
Een soort om trots op te zijn?

Naar huis.
Koffie,
Drankje,
Hapje.
Heerlijk ontspannen naar een spannende oorlogsfilm kijken.
Zonder last van de kinderen die op hun kamer een gewelddadig computerspel spelen.

Mensen !

Liefde en Vriendschap

De laatste tijd ben ik in gedachten veel bezig met begrippen als vriendschap en liefde.
Vriendschap en liefde zijn begrippen die veel met elkaar te maken hebben en elkaar hier en daar overlappen.
In het beleven van vriendschap zijn er nuances en dat geldt ook voor liefde.
Liefde voor je partner is een andere vorm van liefde dan voor kinderen en kleinkinderen, familie en vrienden.
Erotiek kan zonder liefde en is dus niet synoniem met liefde.
Vriendschap is zonder liefde onmogelijk.
Eigenlijk vreemd, op zijn minst opvallend, dat bij liefde in eerste instantie bijna altijd wordt gedacht aan erotische liefde.
Bij een hechte vriendschap tussen vrienden en vriendinnen is er geen sprake van erotiek maar wel van liefde.
Verliefdheid kan een hechte vriendschap verstoren omdat andere, bijvoorbeeld erotische en/of  jaloerse gevoelens, kunnen gaan overheersen.

Echt goede vrienden zijn moelijk te vinden.

Nog moeilijker te verlaten.

Onmogelijk te vergeten.

DQ

GOD IS LIEFDE

In Hengelo staat een kerk met de naam "GOD IS LIEFDE".
Nu weet ik dat velen moeite hebben met die naam.
Zij wijzen naar de verschrikkelijkheden van vroeger en nu.
In hun overwegingen moeten ze kiezen tussen:
a: God is geen liefde.
b: God bestaat niet.
Het is de moeite waard hier enkele gedachten aan te wijden.
Dat doe ik een andere keer.
Nu sta ik even stil bij de naam en betekenis voor je zelf van het, mogelijk wat te makkelijk gebruik, van de opmerking: "GOD IS LIEFDE".
Naar mijn overtuiging is liefde (agapè) de basisachtergrond van het Nieuwe Testament.
Tevens is het mijn overtuiging dat het de enige grond is waarop mensen met elkaar om kunnen gaan.
Daar waar dit ontbreekt onstaat achterdocht, haat enz.
Dit is eenvoudig te constateren wanneer men de media volgt en in het kleine wereldje rondom zich kijkt.

Zou ik op mijn huis "GOD IS LIEFDE" durven zetten?
Nee, ik denk het niet.
Het heeft namelijk nog al wat consequenties.
Consequenties die niet makkelijk te overzien zijn.
Maar ook consequenties waar niet iedereen zich van bewust is.
Een God van liefde moet zich manifesteren via zijn volgelingen.
Wat een opdracht.
En wat een zootje hebben christen er van gemaakt.
Wat een rommel heb ik er van gemaakt.
Wat zijn we met zijn allen ongehoorzaam geweest.
Zullen alle bezoekers van de kerk zich bewust zijn van de betekenis en de gevolgen van hun bezoek aan een kerk met deze naam?
Ik weet het niet en ik oordeel niet.
Het is zo gemakkelijk om te zeggen:
"Wij gaan zondagmorgen naar GOD IS LIEFDE".
Gemakkelijker dan te zeggen: in mij manifesteert zich de God van Liefde.

Durf ik wel naar de kerk?

Agapè betekenis  http://nl.wikipedia.org/wiki/Agape

DQ

Celebrate

Don't stay, where you are tolerated. 
Go where you are celebrated!!


DQ

Vreemdelingen"zorg".

Gisteravond Zembla Nld 2:

Al jaren voert Nederland een keihard vreemdelingenbeleid.
Elke dag komen er weer illegalen in de detentiecentra bij.
Zieke vreemdelingen worden op straat gezet.
Gezinnen worden uit elkaar gerukt.
Verdriet van de ander is slechts een lastige bijkomstigheid.

Mijn mening:
Zoals de slavernij de moraal van de eigenaren aantastte zo wordt de moraal van Nederland aangetast door dit gedrag.
Dat is ook duidelijk te zien.
De maatschappij verhard.
Dit vreemdelingenbeleid is er het gevolg van en versterkt de verharding.
Wie doorbreekt de cirkel ?
Christelijke politiek doet dit in ieder geval niet.
Helaas.

Waar moet het met Nederland naar toe?

DQ

C.S. Lewis

The very man who has argued you down, will sometimes be found, years later, to have been influenced by what you said.

C.S. Lewis

Merkwaardig

Merkwaardig......

Er zijn mensen die geloven dat er geen God bestaat.
Er zijn mensen die geloven dat er een  God bestaat.
Beiden geloven.
Beiden kunnen hun geloof niet bewijzen.
Mede om die reden lijkt me respect voor elkaars geloof logisch.
Dat is lang niet altijd het geval.

Merkwaardig!

DQ

Geloof

Meisje, 6 jaar:
"Mama, zal sinterklaas boos worden als hij weet dat ik niet meer in hem geloof?".

DQ

Voor de ouderen onder ons

Al surfend kwam ik onderstaande uitzending tegen.
Het gaat over de jaren 50 en is een uitzending van Andere Tijden.

www.geschiedenis24.nl/andere-tijden/afleveringen/2010-2011/Andere-Tijden-Special--De-andere-jaren-vijftig.html

Nostalgie.
DQ
.

CDA en SGP

CDA en  SGP

I Kor. 13:

Al spreek ik met de tongen van engelen en mensen:
als ik de liefde niet heb,
ben ik een galmend bekken of een schelle cimbaal.
Al heb ik de gave der profetie,
al ken ik alle geheimen en alle wetenschap,
al heb ik het volmaakte geloof dat bergen verzet:
als ik de liefde niet heb, ben ik niets.
Al deel ik heel mijn bezit uit,
al geef ik mijn lichaam prijs aan de vuurdood:
als ik de liefde niet heb, baat het mij niets.
De liefde is lankmoedig en goedertieren;
de liefde is niet afgunstig, zij praalt niet, zij beeldt zich niets in.
Zij geeft niet om schone schijn,
zij zoekt zichzelf niet ,
zij laat zich niet kwaad maken en rekent het kwade niet aan.
Zij verheugt zich niet over onrecht,
maar vindt haar vreugde in waarheid.
Alles verdraagt zij, alles gelooft zij,
alles hoopt zij, alles duldt zij.
De liefde vergaat nimmer. (!!!)
Nu echter blijven geloof, hoop en liefde, de grote drie;
maar de liefde is de grootste.


DQ
.

Alkmaar en Spanje

Ter gelegenheid van Alkmaar Ontzet en het proeven van de nodige nostalgie waren we op 8 oktober j.l. in Alkmaar.
Ik maakte daar enkele video's die ik vervolgens op mijn YouTube kanaal plaatste.
(www.youtube.com/donqueso).
Ook plaatste ik er enkele video's die ik in mei in Zuid-Spanje maakte.

DQ
.

Opslag in de "cloud".

Ooit gedacht aan gratis online opslag?
De z.g.n. opslag in de cloud.
Zie hier een link naar SugarSync.
Werkt prima.


https://www.sugarsync.com/referral?rf=drwgtct6xper2&utm_source=txemail&utm_medium=email&utm_campaign=referral

Brief aan Sebo

Hoi Sebo

Zie:

http://www.trouw.nl/tr/nl/4492/Nederland/article/detail/2943880/2011/10/03/Niet-geld-maar-diepe-haat-was-drijfveer-van-jodenjagers.dhtml

Citaat:
De gemiddelde Jodenjager was een redelijk opgeleide huisvader, protestant (70 procent) of katholiek (30 procent).

Weer een voorbeeld waardoor ik het zo verschrikkelijk moeilijk heb met christenen.
Uiteraard zijn lang niet alle christenen zo.
Ik kan het echter niet helpen dat ik bijna radeloos wordt van zo'n gebrek aan liefde.
En ik kan het ook niet helpen dat dit zo'n geweldige impact op mij heeft.
Hoe kan de, naar mijn inziens, belangrijkste christelijke opdracht n.l. LIEFDE zo met de voeten getreden worden.
En hoe kan het dat christenen Wilders stemmen?
Ik weet wel jij hebt het antwoord niet en we hebben er vaak genoeg over gesproken.
Maar al zou ik willen ik kan niet bij een dergelijke club (christenen) horen en dat is geen arrogantie.
Wat ik in zo'n geval hoor is dat ik niet naar mensen moet kijken.
Dat is een argument dat ik zelf ook gebruikte om me milder te stemmen.
Het is niet voldoende meer.
Het is gewoon een domme dooddoener.

Tot woensdag en

-- Vaya con Dios

Johan

Mijn youtube kanaal:

http://www.youtube.com/donqueso#g/u

Mijn weblog:

http://dammuller.blogspot.com/

OV NS Fitesgedoe

De zomer is er.

Tenminste, dat zegt mijn kalender.

In ieder geval zit ik weinig achter de PC.

De bedoeling is om de schrijfdraad tijdens de vroeg donkere dagen weer op te pakken.

Enige dagen geleden had ik het genoegen om een vriend met zijn vriendin in Hengelo te mogen begroeten.

Zij zijn fervente wandelaars en fietsers.

Om die reden hadden ze zich aangemeld bij OV Fiets (Zal wel anders heten).

In ieder geval hadden beiden de beschikking over een pasje.

Dus zou het niet moeilijk moeten zijn om een fiets bij het station te "scoren".

Kleine vergissing.

Bezie hun avonturen op youtube.

Ophalen der fietsen:

http://www.youtube.com/donqueso#p/u/0/-dgqW6nyVqQ

Inleveren der fietsen:

http://www.youtube.com/donqueso#p/u/1/DSUjg0H9-so

Nederlanders: Sterkte.

Buitenlanders: Zeer veel sterkte.

DQ

.

Dammuller senior

Vandaag hebben we het huis van mijn vader helemaal leeg kunnen halen.

Veel werk, helaas verplicht en mede daardoor onprettig werk.

Het is niet anders.

Fijn dat we dat gedeelte achter ons kunnen laten.

Nu nog de afhandeling van de administratie.

Daar is al veel aangedaan maar er komen nog steeds zaken op ons af.

Maar het moeilijkste is het wennen aan het feit dat iemand die ik 68 jaar heb meegemaakt er niet meer is.

Het leven is er zeker anders door geworden.

DQ

.

Dammuller senior

Voor bekenden en anderen die mijn vader nog willen zien en horen verwijs ik naar mijn youtube kanaal.

http://www.youtube.com/donqueso#g/u
Zoek op de naam: dammullerDQ

Welkom

Na maanden van afwezigheid ben ik er weer eventjes.

Helaas met de droevige mededeling dat mijn vader is overleden.

Hij heeft de geweldige leeftijd van 97 jaar bereikt.

En is tot het laatste moment echt aanwezig geweest.

Zie voor overlijdensadvertentie bericht hieronder.

Nu we bezig zijn met het afwerken van alle zaken die je na een overlijden tegenkomt, valt des te meer op hoe groot zijn belangstelling voor de wereld en specifiek de christelijke wereld was.

De afscheidsdienst onder leiding van z'n oude "strijd"makker Anne van der Bijl, en in aanwezigheid van zeer velen, mondde onder het zingen van " U zij de glorie ", uit op een feest met spontaan handgeklap.

Zo was het en zo moet het.

DQ

Overlijdensbericht van mijn vader

Vraag

Gehoord:

"Hoe hoog zal het percentage zich christen noemende mensen zijn dat in de hemel komt?"

DQ
.

Lastig

Ik weet het.

Ik moet vaker bloggen.

Dat is iets wat ik ook best wil.

Helaas heb ik reuma-achtige verschijnselen die het typen niet tot een onverdeeld genoegen maakt.

Reden waarom ik het wat rustig aan doe.

Maar.............

Ik kom terug!

Hopelijk over niet al te lange tijd.

Tot dan.

Johan

.

Vies, heel erg vies

Wat voor type mensen(?) zijn dit.  

Logisch dat het een puinhoop is in deze wereld.  

Dat zal zo blijven zolang mensen zo van zich zelf blijven houden.    

Vies, heel erg vies.   

 =====================================================    

ING bevriest pensioenen ondanks winst.  

ING stelt geen geld beschikbaar om de pensioenen van oud-medewerkers in 2011 te verhogen.   De nullijn voor de oud-medewerkers staat in schril contrast met de bonussen  die de top van het concern over 2010 krijgt.   

Het pensioenfonds van ING heeft...    

http://www.nrc.nl/nieuws/2011/03/19/ing-bevriest-pensioenen-ondanks-winst/ 

.

Zonder commentaar.

De ING-topman Jan Hommen krijgt bovenop zijn jaarsalaris een bonus van 1,25 miljoen euro.

Zijn jaarsalaris is ruim 1,35 miljoen euro.

.

Ik wil...........

Waarom denk ik de dingen die ik denk?
Waarom doe ik de dingen die ik doe?
Waarom heb ik de overtuiging die ik heb?

Waarom denk jij de dingen die je denkt?
Waarom doe jij de dingen die je doet?
Waarom heb jij de overtuiging die je hebt?

Waarom denkt zij de dingen die zij denkt?
Waarom doet zij de dingen die zij doet?
Waarom heeft zij de overtuiging die zij heeft?

Waarom denkt hij de dingen die hij denkt?
Waarom doet hij de dingen die hij doet?
Waarom heeft hij de overtuiging die hij heeft?

Al jaren lang ben ik met deze vragen bezig.

Vanmorgen hoorde ik via de radio een korte discussie over kernenergie.
Dit naar aanleiding van de gebeurtenissen in Japan.
De voorstander van kernenergie bleef voorstander.
De tegenstander van kernenergie bleef tegenstander.
Beiden gebruikten redelijk klinkende argumenten.
In ieder geval argumenten waar men zelf in geloofde.
Je zou toch eigenlijk veronderstellen dat mensen tot dezelfde conclusie zouden moeten komen wanneer alle argumenten vóór en alle argumenten tégen keurig op een rijtje worden gezet.
Zeker wanneer ze beiden dezelfde wetenschappelijke opleiding en dus kennis hebben.
Of dat in dit specifieke geval zo was weet ik niet.
Maar er zijn natuurlijk vaak discussies tussen deskundigen die wel over dezelfde opleiding en kennis beschikken.
Ook dan zijn de conclusies lang niet altijd gelijkluidend.
Dat is toch op z'n minst merkwaardig.
En het werpt, althans voor mij, de vraag op hoe dat mogelijk is.

Door welk mechanisme wordt de mens aangestuurd?
Ik ben er van overtuigd dat de meeste mensen niet beseffen dat er een mechanisme (persoonlijkheid?) is die hen tot bepaalde keuzes drijft.
Ze gaan er vanuit dat ze beslissingen nemen, zuiver gestuurd door de ratio.
Naar mijn mening is de ratio ondergeschikt aan de persoonlijkheid.
Of noem dat voor mijn part, het gevoel.

Iemand die verliefd is wordt gedreven door het gevoel.
Op basis daarvan worden (rationele) beslissingen genomen.
Maar het is gewoon en simpelweg het gevoel dat het mechanisme achter de beslissingen is.
Dit lijkt me een duidelijk voorbeeld.
Meestal is het veel diffuser.

Ik vind discussiëren leuk.
Toch ga ik met sommige mensen een bepaalde discussie niet aan.
Ik weet van te voren dat het niet zal lukken.
De standpunten liggen onoverbrugbaar ver uit elkaar.
Ga je dan toch zo'n discussie aan dan is het resultaat van te voren bekend.
Irritatie.
Zelfs als men elkaar best mag.
Hoe komt het dat een discussie in zo'n geval onmogelijk is?
Gewoon door verschil in persoonlijkheden.
Niet door verschil in intelligentie.
Het is dus de persoonlijkheid die de richting van een discussie bepaald en niet de ratio.

Daarom sta ik niet zonder meer achter het devies om binnen relaties alles uit te praten.
Soms is zwijgen veel verstandiger.
Daar bescherm je de ander en ook jezelf mee.
Ik heb het niet over stiekeme geheimpjes of over beschadigingen die je de ander hebt aangedaan of aandoet.
Daar moet je iets mee, anders blijft het doorwoekeren.
Ik heb het over zaken waarover men zo verschillend denkt dat het zinloos is er over te praten.
Geeft alleen maar ruzie en verdriet.

Verschil in persoonlijkheid en gevoel is op elk maatschappelijk terrein te constateren.
Mijn sociaal gevoel doet mij kiezen voor een linkse politiek.
Anderen, eveneens met een sociale inslag, kiezen voor een veel rechtsere politiek.
Dat doet je toch twijfelen aan zoiets als een vrije wil.
Ik snap niet dat ze rechts zijn.
Zij snappen niet dat ik links ben.
Ik heb de vrije keuze niet om rechts te worden.
Zij hebben de vrije keuze niet om links te worden.
Schelden op elkaar is dus zinloos.
En elkaar de schuld geven al helemaal.

Politiek geeft eigenlijk in versterkte mate weer hoe de mens in elkaar zit.
Politiek is mensenwerk.
Politiek is vies.
Niet de politiek maakt de bedrijvers vies.
Het is andersom.
Dat zegt dus ook iets over jou en mij.

Het was niet mijn opzet om in dit artikeltje over de "vrije wil" te gaan schrijven maar het zegt wel iets dat ik er toch op uitkom.
Kennelijk niet uit eigen "vrije" wil..........

Het is denk ik onmogelijk om te "kiezen" voor iets dat tegen jezelf, wat dat dan ook moge wezen, ingaat.
Daarom is het ook zo moeilijk voor velen om bijvoorbeeld christen te worden.
De mensen waar ik nu aan denk, willen wel.
Maar ze kunnen niet.
Ze kunnen zich door hun persoonlijkheid niet geven aan iets waarvan het echte bewijs ontbreekt.
De simpele opmerking: "je moet gewoon geloven" is voor hen ernstige flauwe kul.
Ze kunnen dat immers niet?
Ook al zouden ze het willen.

In hun keuze worden zo ook niet echt geholpen doordat wat vele christenen laten zien.
Als ik naar de C. kijk van het CDA.
Deze christenen willen het illegalen, die het al moeilijk genoeg hebben, nog moeilijker maken.
Illegaliteit moet strafbaar gesteld worden!
Dus alle mensen die begaan zijn met hun lot, ze opvangen en helpen worden strafbaar.
Ook kerken.
Fatsoenlijkheid en menselijk medeleven wordt gestraft.
Waar zijn wij, waar zijn zij in Godsnaam (bewuste keuze) mee bezig?
Alles wat aan fatsoen is opgebouwd wordt afgebroken.
Deze christenen breken alles af wat in de loop der eeuwen, o.a. door christenen, is opgebouwd.
Is het arrogantie mijnerzijds als ik daar eigenlijk niet bij wil horen?
Natuurlijk weet ik ook wel dat er andere gelovigen zijn maar dit zijn wel de mensen waar naar wordt gekeken.

Ik dwaal af.
Dat besef ik.
Is dat vrije wil, is dat een vrije keuze of is het mijn persoonlijkheid die deze letters aan Internet toevertrouwd?
Enfin, reden genoeg om er voor dit moment een punt aan te draaien.

DQ
.

HEMA Hoofdoekgedoe

Reactie op tweet van Youp van 't Hek (#bayramania):

"Waarom verbiedt Belgische Hema de klanten met de hoofddoekjes niet?

Omzetverlies?"

.

Santa Eulalia

In het onderstaande filmpje is een eeuwenoud dorpje te zien.

Enige jaren geleden bezochten Sebo en ik dit Andalusisch dorpje.

Merkwaardig is dat er niemand woont.

Slechts één keer per jaar, eind mei, is het zeer druk bevolkt

met vele feestvierende mensen.

In het dorpje zijn nog oude Romeinse resten te vinden.

Heel fraai en mede door de oorverdovende stilte spectaculair.

DQ

Geweldig

Vanmorgen werd ik wakker met een geweldig idee.

Ik dommelde weer in met het vaste bedoeling dit met jullie te delen.

Helaas.

Toen ik echt ontwaakte was ik dat hele geweldige idee kwijt.

Jammer.

Wat hadden jullie er veel mee kunnen doen.

DQ

.

Opvallend

Dit overzicht is niet beschikbaar. Klik hier om de post te bekijken.

Regeringsfatsoen

Vanmorgen radio nieuws:

Linkse partijen, vakbonden en bekende Nederlanders bundelen de krachten om op te komen voor mensen met een arbeidsbeperking.

Deze regering besluit om hun financiele situatie nog moeilijker te maken.

Gelukkig bestaat er nog fatsoenlijkheid.

Helaas niet bij deze regering.

Hoe was het ook al weer?

Welke partij voerde de leus: "fatsoen met je doen"?

VVD, nou ja.

Eigenlijk een heel duidelijke partij.

Goed zorgen voor de mensen die het al goed hebben.

Fatsoenlijk?

PVV, nou ja.

Een partij met stemmers waarvan zeer velen weinig begrip of belangstelling hebben voor politiek.

Groot geworden door zich af te zetten tegen anderen.

Fatsoenlijk?

CDA!

Waarom handhaven jullie toch de C. in jullie naam?

Of is het net zo verwaterd als bijvoorbeeld bij de VPRO?

De P. van protestant is daar ook van geen betekenis meer.

Ik denk dat één van de weinig reddingsmogelijkheden van jullie club is om die letter (die ergens voor staat) weg te smijten.

Dan kunnen jullie lekker je gang gaan, zonder last te hebben van datgene wat jullie nu zo aan het verloochenen zijn.

Wat een club.

Wat zou het geweldig zijn als die C nog wel betekenis had.

Maar ja, dan zou men niet in de regering zitten.

En wat zit het daar toch lekker, zelfs als je aanhang verdampt.

Fatsoenlijk?

DQ

.

Het Café

Een paar dagen geleden ben ik naar het café geweest.
Ik weet dat velen, ook van mijn lezers, niet begrijpen wat ik daar zoek.
Nou, ik zoek er niets en je hebt volledig gelijk als je zegt dat het daar ongezond is.
Roken en drinken.
Bovendien kan ik er aan toevoegen dat het nog hartstikke ongezond voor de portemonnee is ook.
Maar ik kan je verzekeren dat het prettig is om daar zo af en toe met bekenden en zeker met goede vrienden te zijn.

Zeker het blijft ongezond.
Voor het lichaam maar zeer gezond voor de geest.
Hoe komt dat?
Dat is moeilijk uit te leggen.
Kennelijk hangt er toch een dusdanig ongedwongen sfeer in een dergelijk etablissement dat de geest verkwikt wordt.
Dat kan, maar hoeft niet, tot gevolg hebben dat je "geestelijk" behoorlijk de diepte in kunt gaan.
Samen met je vrienden.
En dat is zeer bevrijdend.
Het kan ook tot gevolg hebben dat hetzelfde gebeurd met anderen, onbekenden, waarmee je in gesprek komt.
Maar over het algemeen is het gewoon de gezelligheid die de moeite waard is.

Mensen die dit niet kennen hebben waarschijnlijk moeite zich hier iets bij voor te stellen.
Voor hen blijven er maar twee dingen over:

A: Geloof me.
B: Geloof me niet.
Zo simpel is dat.

Voor vele bezoekers is een café een tweede huiskamer.
Misschien zelfs wel de eerste.
Er zijn veel mensen die alleen en/of eenzaam zijn.
Je kunt daar een oordeel over hebben maar je kunt je tevens afvragen hoe het met hen zou zijn als zo'n "huiskamer" er niet zou zijn.
Er is toch een zekere ongedwongen controle en dat kan geen kwaad.

Zelf heb ik niet dat huiskamer gevoel.
Heb dat ook niet nodig, kan me uitstekend in mijn eigen kamer vermaken.
Daarom ligt mijn gemiddeld café bezoek op slechts 2 á 3 keer per maand.

Wel benadruk ik dat het gerook een erg groot probleem is.
Het is slecht voor het lichaam en ik kan er slecht tegen.
Bovendien stinken de kleren daarna verschrikkelijk.
Natuurlijk, er zijn cafés waar tegenwoordig niet wordt gerookt.
En dat is een stuk gezonder, alleen in het bezoek aan een café zit ook een stuk traditie.
Dat laat je maar voor een gedeelte vallen.
Verder moet je natuurlijk oppassen dat je niet teveel drinkt.
De gezelligheid van nu heeft dan gevolgen voor de gezelligheid, of het gebrek daar aan, van morgen.

Nu neem ik een droppie en ga via Spotify naar Johnny Cash luisteren.

DQ
.

Uit mijn gastenboek

Uit mijn gastenboek:

(Omdat mijn gastenboek volledig openbaar is neem ik aan dat ik het stukje hier kan plaatsen.
Ik heb wel een link toegevoegd. Voor het origineel verwijs ik naar mijn gastenboek)

Hallo alle beschadigde, teleurgestelde,verbitterde,mensen,
zielen.
Ik raad jullie allen aan het boek van Francine Rivers te lezen:

http://www.refdag.nl/boeken/interviews/francine_rivers_1_481231

Bevrijdende Liefde.

Ik hoop dat jullie na het lezen van het boek ook genezing
zullen vinden voor jullie beschadigde zielen i.p.v. je hele
leven te tobben, depressief, afgewezen en met lichamelijke klachten
etc. door het leven te gaan.
Er is een Weg naar genezing.
Neem die Weg, zoek die Weg, echt het heeft mij het
gelukkigste mens van de wereld gemaakt.

G.S.

Creationistische evolutie

Er zijn aanhangers (vele) van de evolutie theorie.

Er zijn aanhangers (vele) van de creatie theorie.

Vaak hebben ze vastgevroren hun stellingen betrokken.

Toch zijn er denkers die proberen beide theorieën met elkaar te verbinden.

Dat lukt min of meer maar het heeft naar mijn smaak vaak iets krampachtigs.

Vooral bij de evolutie aanhangers treft men een dedain naar hen die de creatie gedachte niet afwijzen.

Dit ondanks het feit dat er zich ook onder de creationisten briljante geleerden en denkers bevinden.

Onder ex-atheïstische wetenschappers en filosofen ( zie bijvoorbeeld "God bestaat wel" van de bekende filosoof Antony Flew met ondertitel: Hoe een overtuigd atheïst van mening veranderde) vindt men mensen die louter op basis van redeneren de creatie gedachte niet zonder meer kunnen verwerpen.

De moeilijkheid is dat waarschijnlijk geen enkele wetenschapper in staat is onbevooroordeeld beide theorieën met elkaar te vergelijken.

Allen hebben de menselijke eigenschap datgene te benadrukken wat hun standpunt bevestigt en te onderschatten of af te wijzen dat wat hun standpunt ondergraaft.

Ieder is bevooroordeeld.
Ook de z.g.n. onafhankelijke onderzoeker.

Het opvallende is dat de evolutionist het wonder niet erkent.

Daarbij er aan voorbijgaand dat er "wonder"baarlijke zaken aan de orde zijn in het extreem kleine.

Denk aan de kwantummechanica.

Er ook aan voorbijgaande dat er "wonder"baarlijke zaken aan de orde zijn in het extreem grootte.

Denk daarbij aan de z.g.n. Big Bang en het er aan vooraf gaande NIETS.

Over wonderen gesproken.

De hypothese van een schepping is zeker niet wonderbaarlijker.

Natuurlijk stuit je ook dan op niet te beantwoorde vragen.

Enfin, ik blijf er over nadenken.

DQ

.

pc-leed

En toen...........

Toen had ik een computer crash.

En dat is niet de eerste keer.

Dus weet ik uit ervaring dat het uren en uren, zeg maar dagen, kost om het weer in orde te krijgen.

Vandaar dat ik gister amper buitenlucht heb geproefd.

Of dat vandaag het geval zal zijn moet ik maar afwachten.

Vanmorgen startte de computer gewoon op.

Dat was al een verrassing want gister had ik daar problemen mee.

Complete back-ups die ik terug zette, en wat afdoende zou moeten zijn, hadden niet het gewenste resultaat.

Op dit moment draai ik op een back-up van een week of drie geleden.

Dat betekent dat ik over die gehele tijd de post kwijt ben.

Oei, wat lastig.

Bekenden stuurde ik voor alle zekerheid een mailtje dat het eventueel niet reageren van mij niets met mijn inborst maar alles met de inborst van dit instrument te maken heeft.

Alle kopieën van mijn weblog ben ik eveneens kwijt.

Dat vind ik wel ernstig.

En het is zeker dat ik tegen dingen aan zal lopen die ik mis.

Niet alleen mail maar ook updates van programma's.

Nou ja, er zijn ernstiger zaken en daar houdt de radio me wel van op de hoogte.

Dat ding verkondigt de hele dag z'n waarheden en die hoor ik omdat ik toch met dit geval moet knoeien.

We zien wel hoe het verder zal gaan.

DQ

.

Andries Knevel en ik.

Andries Knevel en ik.

Ja, ik besef het.
Een provocerende en arrogante titel.
Het staat in dit geval voor rechts en links.
In eerste instantie schreef ik politiek links en politiek rechts.
Dat is ook het gemakkelijkste en het duidelijkste.
Maar tevens wat te kort door de bocht.
Want hoe komt het dat ik me geregeld dood erger aan de tweets van Andries Knevel en hoe komt het dat hij zich waarschijnlijk geregeld dood zou ergeren aan mijn tweets, als ik die tenminste zou maken.
Iets wat ik niet of zeer weinig doe.
Ben druk genoeg met andere zaken.

Kortom, wat is de reden dat de ene weldenkende mens een rechtse inslag heeft en de andere een linkse.
Komt dat door opvoeding, ervaring of wat dan ook of is het gewoon simpelweg de aard van het beestje.
Geen idee.

Mogelijk hebben beide oogkleppen op.
Anders kan het toch niet zo zijn dat Andries Knevel, in het bezit van een prachtige opleiding, in het bezit van voldoende talenten, in het bezit van de bijbehorende pecunia's, oogkleppenderwijze een voorkeur heeft voor de rechtse samenleving.
Dat terwijl hij genoeg ellende heeft gezien.
Hoe kan hij met dezelfde oogkleppen op naar Israël en de Palestijnen kijken?
Ook al zou je zeggen dat beide volken tot de verschoppelingen behoren dan is het toch gewoon duidelijk dat de laatsten het meeste lijden.
En oh, wat gemakkelijk om bij hun leiders de grootste verantwoordelijkheid van het falen te leggen.

Natuurlijk heb ik ook mijn eigen oogkleppen.
Het is verrekte moeilijk om daar langs of overheen te kijken.
Het lukt me geregeld (meestal) niet maar ik weet dat ik wel stevig mijn best doe.

Onrecht is de kleur van mijn oogkleppen.
Zowel van de linker als van de rechter.
Mensen als Andries zouden naar mijn overtuiging volledig op moeten komen voor hen die het minder of moeilijk hebben.
Zij zouden vuur moeten spuwen als ze zien dat zij die het al zo goed hebben het in deze tijd van bezuiniging niet bepaald slechter krijgen en zij die het minder hebben het steeds moeilijker krijgen.
Terwijl de schuld van de narigheid zeker niet bij hen ligt.

Mensen als Andries hebben een achtergrond en levensovertuiging die hen zou moeten forceren om voor de zwakkeren te kiezen.
Hoort deze zienswijze bij mijn oogkleppen?
Zou kunnen.
Ik kan niet anders.
Waarschijnlijk lees en beleef ik de boodschap uit het dikke boek anders.

DQ
.

Positief en negatief (+ en -)

Sommigen die commentaar leveren op mijn schrijfsels zijn van mening dat ik niet zo best in mijn vel zit en nogal negatief ben ingesteld.
Ik heb daar over nagedacht.
Denk wel te begrijpen waarom ze dat zouden kunnen denken.
Ze hebben ongelijk.

Net als iedereen juich ik de wereld niet altijd even vriendelijk toe.
De kans is inderdaad aanwezig dat ik op een dergelijk moment vaker het keyboard-penseel pak en woorden in mijn weblog schilder dan anders.
Geen idee.
Het zou kunnen dat ik op zo'n moment meer behoefte heb om te schrijven.
Toch eens op letten.

Zelf omschrijf ik me wel eens als een positief mens met een negatief mensbeeld.
Misschien kan men mijn weblog het beste lezen met dat gegeven in het achterhoofd.

DQ
.

Apocalyptisch

Klik op de foto voor een vergroting.

Deze foto maakte ik in Italië.
Hij is precies zo geworden als ik hoopte.
Eigenlijk is het jammer dat ik weet
hoe en waar de foto genomen is.
Daardoor kan ik niet helemaal loskomen
van de feitelijke omstandigheid van dat moment.
Ondanks dat roept het
een apocalyptisch beeld bij me op.

DQ
.

Rekken

Ooit, 150 jaar geleden, heb ik dienst geweigerd.
Of ik dat nu zou doen?
Ik weet het niet.
Een groot probleem zal altijd zijn en blijven het feit dat anderen uitmaken wie mijn vijanden zijn.
Dat is een onvoorstelbaar gegeven voor me.
Enfin, als gevolg van die beslissing werd ik geruime tijd als "broeder" tewerkgesteld in de Rijks Psychiatrische Inrichting (R.P.I.) in Eindhoven.
Dat was, vooral achteraf gezien, een hele goede tijd.
Misschien had ik daar na mijn diensttijd moeten blijven.
Wat zou mijn leven er onvoorspelbaar anders uit zien.
Je kunt daar hoogstens over speculeren.

Ik was jong en naïef, keek met respect naar deskundigen die het allemaal zo zeker wisten (?!).
Dat was de instelling waarmee ik mijn werk met mensen voortzette in de Rekkense Inrichting, inderdaad in het Gelderse Rekken.

Dat ik met mensen zou gaan werken was min of meer vanzelfsprekend omdat ik uit een gezin kwam waar mensen centraal stonden.
Omdat dit een christelijk gezin was, was de keuze voor een christelijk internaat ook niet zo vreemd.
Christelijk?
De neutrale inrichting waar ik eerder werkte was christelijker dan de christelijke Rekkense Inrichting.
De verplichte zondagse kerkgang maakte het er niet christelijker op.

Al snel botste ik op een sfeer die de mijne niet was.
Maar gezien het feit dat ik in dit soort werk, het werk met de zogenaamde zeer moeilijk opvoedbare jongeren, een volkomen vreemde was vertrouwde ik meer op de deskundigheid van "wetenschappelijke" medewerkers en oudere collega's dan op mijn eigen intuïtie.
Bovendien was het "gezag" dat van hen uitging naar de jongeren best gemakkelijk.
Met zo'n soort gezag was een lastig te temmen groep veel gemakkelijker te hanteren.
Was ik macho-achtig genoeg voor deze benadering?

Steeds vaker kreeg ik het gevoel dat er met dit gezag iets grondig mis was.
Drillen, dreigen en groepsdruk.
Was dat gezag?
En meer nog, hielp je daar de jongeren echt mee?

Hoe meer ik er nu over nadenk, en soms spreek ik jongeren uit die tijd, hoe meer ik het idee krijg dat vele jongeren juist beschadigd werden in plaats van geholpen.
En ik was onderdeel van dat systeem.
Des te plezieriger om soms te horen dat ik niet bij die "schoften" hoorde.
Het woord "schoften" is niet van mij maar hoorde ik vaker als ik pupillen uit die tijd sprak.
Pupillen die het woord wraak in hun mond nemen.

"Waarom", kan je vragen, "ben je toen niet weggegaan"?
Daar waren verschillende reden voor.
Zoals ik reeds eerder zei kwam mijn begrip pas later.
In eerste instantie gaf ik mezelf de schuld.
Ten tweede veranderde de situatie geleidelijk.
Ten derde was ik net getrouwd en bouwde een gezin op.
De arbeidsmarkt was niet zo groot.

Later zal ik nog wel eens nader ingaan op mijn Rekkense tijd.

De aanleiding tot dit schrijfsel op dit moment is een telefoontje en een berichtje in mijn gastenboek van Yori, die ik bij deze dank voor dat schrijven.
De lezer van dit artikeltje wijs ik graag op de bijdrage van Yori in mijn gastenboek.
Yori, gegroet!

DQ
.

Vies?

Mijn kleinzoontje van 7 heeft een nieuwe, stoere spijkerbroek gekregen.
Toen hij zich trots bekeek sprak hij de onsterfelijke woorden:

"Ik ben cool, een meisje uit de klas wordt nu verliefd op mij.
Gatverdamme".

.

Het is allemaal zo'n gedoe...

Vanmorgen naar mijn pa geweest.
Een 20 minuten lopen van mijn huis.
Daar komen de nodige minuten bij omdat ik in plaats van linksaf eerst rechtsaf moet.
Dat is de kant waar mijnheer Albert een vestinkje heeft.
Je begrijpt het, boodschappen halen voor mijn vader.
Deze keer gelukkig niet al te zwaar zodat mijn pijnlijke schouders niet overdreven werden belast.
Niet voor niets wordt me geregeld verteld dat ik dan maar de fiets of de auto moet pakken.
Best verleidelijk maar..........
Als ik de auto pak ben ik hier in de binnenstad mijn parkeerplaats kwijt.
Als ik de fiets pak doe ik iets wat ik eigenlijk helemaal niet leuk vind.
Ik ben geen fietser, kocht enkele jaren geleden de eerste nieuwe fiets van mijn leven in de hoop fietsen leuk te gaan vinden.
Is niet gelukt.
Als ik wandel belast ik met zware boodschappenzakken mijn schouders maar ik ben dan wel goed in beweging.
Wandelen is prettig, mits ik een doel heb.

Eerder schreef ik over het boekje Italiaanse Fresco's van Ernest Kurpershoek.
Op zijn website http://www.ernestkurpershoek.nl/ vind je, naast andere, een verhaal over Trigueros.
Het is een dorpje vlak bij Valverde del Camino (Andalusië) waar mijn zwager woont.
Leuk om te lezen.

Vandaag was het behoorlijk koud.
Hoe lang nog voor die beroerde winter weg is en de zomer losbarst?
En dat dan zonder teveel regen alsjeblieft.

Midden Oosten is in beroering.
Wat zal dat voor gevolgen hebben?
En hoe lang zal het duren voor de rust daar is weergekeerd.

En wij maken ons druk over de samenstelling van de volgende eerste kamer.
Belangrijk natuurlijk.
Misschien belangrijker dan ooit.

Het is eigenlijk allemaal zo smerig.
Dat is politiek natuurlijk altijd geweest.
De uitvinder van het begrip "graaiers" doet er inmiddels stevig aan mee.
Ex-ministers ge(mis)bruiken hun ex-baantjes om hoge d.w.z. belachelijk goed betaalde functies te krijgen.
Ministers met een linkse of christelijke achtergrond.
Maakt niet uit.
Geld (tenminste als het voor hen zelf is) stinkt immers niet.
Gevit op minderheden is normaal geworden.
Lessen uit de geschiedenis worden, zoals gebruikelijk, niet getrokken.
De laatste tijd krijg ik steeds meer afkeer van dat hele politieke bedrijf.
Ik stem, dat wel.
Heb ik tenminste nog een beetje recht van spreken.

Altijd ben ik trots geweest op mijn sociaal en loyaal landje.
Ik vraag echter me af of dit wel terecht is geweest.
Was het vroeger hier echt beter?
Als ik bedenk hoe ongenuanceerd men dacht over zowel Amerika als de Sovjet Unie.
O wee als je van de eerste iets negatiefs zei en van de tweede iets positiefs.
Ongelooflijk die reacties.
Heb het nooit begrepen.
Een land is nooit pikzwart of helwit.
De waarheid schommelt er altijd tussenin.

Ach, wat zijn er eigenlijk veel voorbeelden.
Om wanhopig van te worden.
Wij leerden vroeger thuis dat klikken slecht was.
Dat deed je niet.
Nu zijn er officiële klik-lijnen.
En er worden inderdaad beroerdigheden opgelost.
Maar heiligt het doel de middelen?
Echt?

Eigenlijk wil ik rust en van die hele politieke kermis af.
Maar ja, die politieke kermis wil niet van mij af.

DQ
.

Gij, muziekliefhebber.

Al eerder schreef ik over het Internet programma Spotify.
Het is een programma welk zijn muziek streamend uit Internet haalt.
En het is geweldig.
Had niet verwacht er zo enthousiast over te zijn.
Al de muziek die ik tot nu toe zocht, vond ik.
Als gospel- en spiritual liefhebber kom ik geheel aan mijn trekken.
Maar niet alleen die muzieksoort maar ook klassiek, jazz, blues, country, populair enz. is volop aanwezig.
Het programma is er in drie smaken.
Gratis tot 20 uur per maand met reclame.
Vijf euro per maand onbeperkt en zonder reclame.
Tien euro in een nog betere kwaliteit en ook mobiel te gebruiken.
Overigens die betere kwaliteit heeft alleen zin bij het gebruik van een perfecte geluidsinstallatie.
Enfin, kijk voor de bijzonderheden op de site.
Ik ben met mijn 5 euro abonnement zeer in mijn schik.

Muziek liefhebber probeer!

http://www.spotify.com/nl/new-user/

DQ
.

Politiek ?

Tja, de verkiezingen.
Zelf ben ik altijd zeer geïnteresseerd geweest in de politiek.
Ik betrap me er echter op dat dit steeds minder wordt.
Voor mij is het ook duidelijk hoe dat komt.
Het is uiteindelijk niet zo zeer een teleurstelling in de politiek als wel een teleurstelling in het Nederlandse volk.
En ik ben een Nederlander.
Een Nederlander die daar trots op was.

De dooddoener: "Elk land krijgt de regering die het verdient" gaat zeker op.

Met verbijstering zie ik hoe een groot deel van het volk achter een man als Wilders aan loopt.
Hoe kan dit?
Jaren geleden heb ik gezegd dat ik trots ben op het Nederlandse volk omdat die te nuchter is om achter volksmenners aan te sjouwen.
Ik vergiste me.
Ik vergis me ook in de kennis ván, en gevoel vóór de geschiedenis.
Zelf zal ik figuren als Wilders niet vergelijken met mannen als Hitler.
Maar ik begrijp donders goed dat er mensen zijn die dat wel doen.
Mensen die bang zijn voor dat wat er momenteel aan de hand is.
Mensen die uit de geschiedenis weten wat de gevolgen kunnen zijn van het negatief etiketteren van bepaalde bevolkingsgroepen.
Mensen die beseffen dat dit ook tegenreacties op kan roepen.
Waarom zou je je best doen om een goede Nederlander te zijn als je toch als achterlijk wordt weg gezet?

Het is toch verschrikkelijk dat politici hun winst halen uit het mobiliseren van angst gevoelens en onbehagen.
Het onvoorstelbare is ook dat mensen die het van de linkse politiek zouden moeten hebben zich door rechts bij het handje laten nemen.
Zien ze dan niet dat ze zichzelf daardoor in de vingers snijden?

Een grote politieke daad.......!
De snelheid gaat omhoog van 120 km naar 130 km.
Geweldig, geweldig.
Meer ongevallen, meer vervuiling, meer onkosten, meer slijtage.
En dat scheelt dan luttele minuten, als je geluk hebt.
Mijn eerste autootje reed maximaal 80 km per uur.
Mijn volgende reed zeker 160.
Het was in de tijd dat maximum snelheden niet zo aan de orde waren.
Van Hengelo naar Alkmaar had ik een klein kwartiertje winst.
Waar hebben we het over?

Hoofddoekjes.
Nog zo'n onderwerp.
"Ze moeten van hun vaders en broers".
Als dat het geval is dan zullen de dames dat zelf moeten oplossen.
Er zijn echter zoveel onafhankelijke vrouwen die er zelf voor kiezen.
Prima toch.
Waar maken we ons druk over, ik vind het allemaal zo onbegrijpelijk.

Net zoals ik het niet te begrijpen vind dat christenen zich bij de PVV aansluiten.
Partij voor de vrijheid.
Welke vrijheid?
Voor wie?
Juist van christenen verwacht ik verdraagzaamheid en liefderijke omgang met anderen.
Kijk naar de hoofddoeken, kijk naar de dagelijkse gebeden en wees jaloers.
Men doet iets met het geloof en het maakt ze geen bliksem uit hoe anderen er over denken.
Christenen durven vaak niet eens in het openbaar te bidden.

Waar zien niet-christenen aan christenen dat ze anders zijn?
Hebben christenen iets waarop ongelovigen jaloers kunnen zijn?
Zo ja, wat dan?
Ik ben er vrij zeker van dat als christen zich allemaal zo zouden gedragen als hun naamgever dat hun voor heeft gehouden de wereld er anders en beter uit zou zien.
Wat een onverdraagzaamheid en veroordeling vanuit de christelijke hoek.
Het klinkt arrogant, ik weet het, maar ik wil daar helemaal niet bijbehoren.

Tegen hen die opmerken: "daar heb je hem weer met zijn ge-ach en ge-wee over christenen", zeg ik dat ik hen er vaak bijhaal omdat ik me sterk betrokken voel bij het christelijke geloof.
Door persoonlijke geschiedenis maar ook door mijn huidige situatie.
En ik ben erg teleurgesteld.
Snap ook niet dat men soms zo zeker is van de eigen geloofsbenadering als de enige juiste en die van de ander gevoelloos af kan wijzen.
Is dat christelijk?
Het is verschrikkelijk en getuigt van een onchristelijke liefdeloosheid.
En ik geef toe dat ik daar persoonlijk onder geleden heb en dat nog steeds doe.

Ja, ik ben bang.
Niet bang voor onze islamitische medemens maar bang voor de manier waarop het Nederlandse volk er mee omgaat.
En niet alleen het Nederlandse.
Zie ik de gevaren niet?
Natuurlijk wel.
De wijze waarmee men er mee om gaat is niet goed.
Is mijn heilige overtuiging.

Ik ben bang voor het egoïsme en het gebrek aan solidariteit.
Als ik zie hoe er wordt gekeken naar de z.g.n. grijze golf.
(Ik golf mee.)
Inderdaad velen hebben het goed maar velen hebben het helemaal niet goed.
De mensen die het lef hebben om zich zo negatief uit te laten over de ouderen zitten vaak zelf in een financiële situatie waar de ouderen van nu vroeger niet over konden dromen.
Deze klagers zitten in zo'n goede persoonlijke situatie mede door het opbouw werk van de ouderen.

Ja, ik maak me zorgen.

DQ
.

Achter de geraniums..............?

Het is zonnig weer.
Het is fraai weer.
Het is koud weer.
Dat zal helaas allemaal verdreven worden door de gebruikelijke regen waarna de temperatuur gaat oplopen tot een graad of 9.

Goed weekend gehad?

Klacht:
Ik heb te weinig tijd.
Veel te weinig.
Dat is raar voor iemand die met pensioen is.
Ik zal het uitleggen.
Het is namelijk zo:
"Ik heb last van teveel interesses".
Het voordeel is dat ik me niet c.q. nooit verveel.
Het lastige is dat ik niet aan alles toe kom of slechts half toe kom.
Als ik alleen slechts kijk naar de boeken en tijdschriften die ik tegelijkertijd onderhanden heb.
Naast dit leeswerk besteed ik vrij veel tijd aan computer- video- en fotowerk.
Aan mijn elektronica hobby kom ik niet eens toe, laat staan aan tekenen.
Iets wat ik graag deed, echter de laatste tekening maakte ik een tiental jaren geleden.

Dan heb ik het natuurlijk nog niet eens over de tijd die ik aan familie en in het bijzonder de kleinkinderen besteed.
Een kleinzoontje van mij is jarig vandaag, bedankt voor de felicitaties.
Ook vrienden en kennissen kosten tijd.
Een heel prettige tijd, overigens.

In een volgend verhaaltje zal ik aangeven welke boeken ik onder handen en ogen heb.

Nog veel video's moet ik bewerken.
Ook dat kost weer veel tijd.
Leuke tijd, dat wel.

Foto's die ik maakte en die ik de moeite waard vind zal ik t.z.t. plaatsen.
Zag dat Sebo een foto die ik in Italië maakte op z'n log plaatste.
(Mijn tekstcorrectie programma maakte van Sebo "Seksbom"!)
Sebo heeft gelijk dat hij de foto plaatste.
Zelf vind ik het eveneens een fraaie foto.
Ook die hoort bij de uitverkoren foto's die ik zal plaatsen.
Het vervelende is echter dat ik zoveel foto's en video's heb gemaakt dat ik ze lastig kan terug vinden.
Ze staan keurig in de juiste mappen maar wel verspreid over een stuk of vier harde schijven.

Je ziet, ik heb een probleem.
Een LUXE probleem.

Het journaal staat aan en ik zie het vliegtuig dat enkele jaren geleden verongelukte in Faro.
Gek te bedenken dat ik diverse malen op dat vliegveld ben geweest maar nog gekker dat ik hoogstwaarschijnlijk ooit met datzelfde vliegtuig naar Faro ben gevlogen.

Ik begon dit stukkie met mooi weer.
Het is nu uren later en de regen is gekomen.
Evenals het afsluiten van dit schrijfsel.

DQ
.

Diepgang, Spotify en andere zaken.

Bij deze eerst een groet aan Gonnie.
Bedankt voor je reactie en ik ben het geheel met je eens:
"Blog schrijven is geen verplichting" maar weet je, ik vind het heel leuk om te doen.
Heb er ook tijd voor alleen, er zijn zo ontzettend veel dingen die ik erg leuk vind om te doen.
En dan blijk ik uiteindelijk toch te weinig tijd te hebben.

Zojuist het ik Spotify herontdekt.
Wat een geweldig muziek programma is dat toch.
Het kopen of anderszins verkrijgen van muziek is onnodig geworden.
De vrije versie geeft al genoeg mogelijkheden.
Ik betaal sinds kort € 5,- per maand en krijg alle muziek die ik maar wil gestreamd binnen .
Fantastisch.

Ernest Kurpershoek schreef het boekje "Italiaans fresco's".
Kijk weer één van de zaken waar ik te weinig van weet en waar ik meer van wil weten.
Vandaar dat ik het heb aangeschaft.
In dit geval komt er een extra dimensie bij want ik heb Ernest ooit ontmoet in Valverde del Camino het Andalusisch dorp waar mijn zwager al jaren woont.
Al pratende kwamen we er achter dat Ernest heeft gestudeerd in de school die ik hier vanuit mijn raam zie.
Toeval?

Schrijven en muziek beluisteren kan samen gaan.
Via het bovengenoemde Spotify luister ik nu naar de gospels van Elvis Presley.
Er valt met dat programma zoveel te ontdekken.
Zal straks nog een paar playlisten maken met gospel muziek.
Heb dat al mooi gevonden sinds de jaren dat ik nog schoon, aantrekkelijk en onbedorven was........
Foei, dat is een tijd geleden.
Hoewel, aantrekkelijk ben ik nog steeds...............

Eigenlijk moet ik nodig de tv aanzetten.
Egypte is in beroering en er staat wat te gebeuren.
Aan de andere kant, ik hoor het later op de avond wel.
Ben nu typende en luisterende en vermaak me goed.

Mijn laatste berichtjes hadden weinig diepgang, bedenk ik me.
Ach, niet een groot bezwaar.
Komt vanzelf wel weer.

Zal dit in ieder geval even plaatsen en de rest voor de volgende keer bewaren.
En.........
Gonnie, sneeuw is mooi maar wat zal ik dankbaar zijn als het zonnetje heerlijk het bolletje zal verwarmen.
Winter, bah.
Een paar dagen winter is prima maar waarom is Nederland zo geconstrueerd en op de kaart geplaatst dat het zo lang moet duren?

DQ
.

Youtube

Inmiddels plaatste ik weer enkele filmpjes op youtube.
Met meerdere onderwerpen.
O.a. Italië, luchtvaart en Enkhuizen.
Hier de link naar mijn youtube kanaal.

http://www.youtube.com/donqueso?gl=NL&user=donqueso#g/u

.

Autorit door besneeuwd Italië

Ben er weer

L.S.

De lezer zij gegroet.

Hé, hé.

Eindelijk.

Daar ben ik weer.

Het heeft lang geduurd.

En nog de beste wensen.

Ach, er was eigenlijk genoeg te schrijven.

Maar ik ben druk geweest met andere zaken .

Had wel tijd om te schrijven maar had weinig zin om dat te doen.

De winter is niet zo'n aangename tijd voor me.

Niet dat ik zo vaak de kou in moest; het voordeel van het pensioenschap.

Niet omdat ik zoveel last van de sneeuw had.

Nee, last had en heb ik van de donkere somberheid.

Een situatie die ook nog eens veel te lang duurt.

O, zegt men dan.

Je hebt tijd zat, ga dan lekker naar het zuiden de warmte in.

Nog afgezien van de aanslag die dat op mijn portemonnee doet is het zuiden niet altijd een garantie voor mooi weer.

Zelfs in Andalusië was het niet om te juichen.

In Italië heb ik het zelf ondervonden.

Hier sneeuw, daar sneeuw.

En de aanslag op mijn portemonnee heb ik daar letterlijk ondervonden.

Op het drukke treinstation van Bologna was men zo vriendelijk om tijdens z.g.n. behulpzaam gedrag mijn beurs van de ketting te roven.

Weg geld, weg bankpas, weg ID-kaart, weg rijbewijs, weg meerdere andere documenten.

Fijn begin van bezoek aan dochter, schoonzoon en BOVENAL de drie kleinkinderen.

Enfin, na veel gezeur heb ik, via de politie, de meeste documenten terug gekregen.

Min, uiteraard, bankpas en geld.

Al met al een schadepost van een 300 Euro.

De verzekering bleek uitsluitingen te hebben die ik niet (meer) wist.

U wel?

Verder een prima tijd in Italië, maar.......... koud.

En mist.

En sneeuw.

Zal hier t.z.t. enkele foto's van plaatsen.

Mooi weer in Twente.

Mooie gelegenheid om het autootje te wassen.

Was wel nodig na de winter.

(Wat schrijf ik nou weer, de winter is nog lang!!! niet voorbij.)

Ik heb niet veel gereden maar vies dat ie was........!

Zouden wij al die viezigheid gewoon inademen?

Denk het wel.

Rokers doen er nog wat extra viezigheid bij.

Zowel bij zichzelf als bij anderen (mij).

Dat laatste maakt een gezellig café bezoek wat minder gezellig.

Ik ben niet de enige die er last van heeft en tjonge, wat stinken je kleren.

Maar effe tot zover deze keer.

Kijken of ik spirit genoeg heb om het ge-blog weer te starten.

O ja, van mijn vader kreeg ik de herziene Statenvertaling (Bijbel) cadeau.

Mooi uitgevoerd, goud op snee.

Zo'n beetje het enige goud dat ik bezit.

En met een lekkere grote letter.

Leest prettig.

D.Q.

Hoofdpijn

Het grote voordeel van hoofdpijn is het geweldige geluksgevoel dat ontstaat na het verdwijnen ervan.

DQ

Mensen.........!

Het Duitse weekblad Der Spiegel meldde:

Met een verlies van 2,2 miljard euro heeft de Duitse staatsbank Hypo Real Estate (HRE) het jaar 2009 afgesloten.

Er werd deze week bekend dat de bank 40 miljard extra nodig heeft van de overheid.

Vorig jaar werd al een staatsgarantie van 100 miljard euro afgegeven.

De top heeft zichzelf 25 miljoen euro aan bonussen te geven.

Tja.

Mensen.......!

DQ

.

Eindelijk

Al weer enige tijd niets van me laten horen.

Dat is geen gebrek aan wil maar meer een teveel aan overmacht.

Zoals bekend heb ik veel problemen met mijn platte dak.

Het lijkt er op (voorzichtig...) dat na vele dagen hard werken de zaak nu waterdicht is.

Dat betekent niet dat mijn arbeid af is.

Het opbouw werk begint nu pas.

Eindelijk kan, als het water weg blijft tenminste, de keuken ter hand worden genomen.

Eindelijk kan ik de paddestoelen aan het plafond uitroeien.

Eindelijk is het zinvol om de beschadigde plekken te bewerken.

Eindelijk kan er dan geschilderd worden.

Ik besef dat het bovenstaande voor de toevallige Weblog-voorbijganger niet interessant is.

Maar de bekenden weten nu hoe het er voor staat, momenteel.

(Ik heb de kachel aan. Bah)

DQ

.

Keuzevrijheid.

Wat zou iemand een oprecht VVD-er maken en wat zou iemand een oprecht SP-er maken?

Zou er echt ooit een oprechte wisseling van opvattingen plaats kunnen vinden?

En zo ja, wat heeft zich dan in de persoonlijke omstandigheden gewijzigd?

Zou een oprechte VVD-er ooit vuilnisman kunnen worden en een oprechte SP-er bankdirecteur?

Kortom:

Bepaald je karakter de keuzes die je maakt in het leven?

Zo ja, hoe vrij ben je dan in je keuzes?

En dan mijn persoonlijke vragen:

- Mag je een Christen de christelijke maat (bijbelse maat) nemen?

Of heb je daar, ook als niet-gelovige, het recht niet toe?

- Wat maakt een Christen tot een oprechte Christen?

Zijn houding t.o.v zichzelf of zijn houding t.o.v. de ander?

DQ

.