Alkmaar.
Oktober 1959
Verhuizing van het zo vertrouwde Alkmaar naar het zo onbekende Hengelo.
Een afgebroken prille verliefdheid.
Ach, ach.
Hoewel ik de naam van de uitverkorene nooit vergeten heb, ben ik na al die tientallen jaren het bijbehorende gezicht vergeten.
Heb ook zelden meer aan haar gedacht.
Laat staan haar gezien.
Zoals gezegd, het was zo pril allemaal.
Kalverliefde heet zoiets, geloof ik.
En de nieuwe liefde, de oma van mijn zes kleinkinderen, is dat nog steeds en stuurde alles naar het verre verre verleden.
En toch, toen ik enige tijd geleden vernam dat ze overleden was schokte me dat.
Alsof er met haar ook een stuk verleden afgebroken was.
Niet meer bestond.
.
