Geluksmomentjes

Ik herinner me top momentjes in mijn leven.

Korte geluksmomentjes.

Op de keper beschouwd stelden ze niet veel voor.

Maar ze waren er.

Plotseling en onverwachts.

In mijn geheugen kan ik ze terug roepen.

Dan voel ik ze weer.

Minder intensief.

Maar.... 

Ik voel ze.

Ze zijn niet weg.

Ze blijven bestaan.

Gelukkig.

Armoede

Het is me weer gelukt. 

Voor de zoveelste keer. 

Vanmorgen opgestaan met de vaste overtuiging alweer geen geld genoeg te hebben om een substantiële bijdrage te kunnen geven aan de bestrijding van de ellende in de wereld.

Ik niet.

NU

Nu, op dit moment, eindigt het verleden en begint de toekomst. 

Hoe lang duurt het NU? 

Bestaat dat eigenlijk wel? 

Op het moment dat het er is, is het al verdwenen. 

Misschien zou je kunnen zeggen dat NU niet aan tijd gebonden is maar dat het altijd NU is.

Dus eeuwigdurend.

Maar hoe zit dat dan met het verleden. 

Ook dat was eens NU én eeuwigdurend. 

 

Misschien is mijn uiteindelijke eindconclusie wel:

Er is alleen verleden (al bestaat dat niet meer.) 

Hé, hé. 

Hallo, bent u er  nog?

Parel

Vergeet nooit dat een parel zich slechts kan ontwikkelen door een ongerechtigheid in de kern!