De baard

Een man scheert zich. 

Natuurlijk kan hij zijn baard laten staan maar het meest gangbaar is toch scheren.

Hoewel ik heel vaak mijn baard heb laten staan was ook voor mij het meest logisch dat een man zich scheerde. 

Zo logisch dat ik er niet over nadacht.

Zo logisch dat ook andere mensen er niet over nadachten.

Maar..

Logisch is niet hetzelfde als natuurlijk.

Hoe natuurlijk is het dat baarden worden afgeschoren? 

Naar mijn mening van nu, helemaal niet zo logisch.

Een man krijgt nu eenmaal een baard.

En baard die verzorgd moet worden.

Net als nagels.

Op dit moment ben ik baarddragend.

De winter komt er aan en dan is een beetje warmte op het gezicht best prettig.

Scheren is trouwens ook geen feest.

Na de winter de baard weer weg?

Misschien.

Ook ik ben niet ongevoelig voor de meest gangbare schoonheidsopvatting.

(Van anderen....)

Vreemd blijft het.

.

Lady Kant

Lady Kant, de uitvinder van het bed wordt zeer bedankt.

Net als de leider van de parochies, de Deken.

Zou ik bijna nog ma Tras vergeten.

En sorry la Ken ook nog bijna vergeten.

Merkwaardig want je bent om te Kussen.

Maf ze.

Prikkeldraad

Prikkeldraad.

Als er iets is dat vertelt hoe de mens in elkaar zit dan is dat wel prikkeldraad.

Gemeen spul dat broeken open haalt.

Evenals het vel dat daar in zit.

Scherpe ijzeren, vaak roestige, tanden die de ene mens scheidt van de ander.

Dat het eigen territorium afbakent en de ander buiten houdt.

We zijn volwassen geworden en hebben veel van de geschiedenis geleerd.

Daarom hadden we in 2015 nog slechts  vijfhonderdduizend ton prikkeldraad nodig.

Een draad van 8 miljoen kilometer.

Mensen.....

Prikkeldraad!

.

Klassieke muziek

De Moldau, een rivier in Tjechië.

Smetana maakte er een z.g.n. programma

muziekstuk over.

Dat is muziek waarbij geprobeerd wordt het onderwerp in muziek te vatten.

Op de lagere school in Alkmaar werd het stuk in de klas gespeeld en uitgelegd.

Schoolradio!

Meer dan 60 jaar geleden.

Veel weet ik er niet meer van.

Wel de gevolgen voor mij.

We moesten er een opstel over schrijven.

In mijn opstel probeerde ik de beweging van de rivier te vatten.

Ik was uiterst tevreden over de in mijn ogen goed geslaagde poging.

Toen ik het opstel van de meester terug kreeg was het voorzien van een in rood weergeven zware onvoldoende.

Nog voel ik de pijn van het onbegrip.

Soms vraag ik me af of onderwijzers en opvoeders enig benul hebben wat ongenuanceerdheid en onbegrip voor gevolgen kan hebben.

Ik kan me herinneren dat ik weinig interesse meer had om enig gevoel in opstellen te leggen.

Waarom zou ik?

Het leverde rot cijfers op.

Maar nog erger, het deed pijn.

Op voorhand al.

En pas vele jaren later kon ik weer van klassieke muziek genieten.

Vreemd.

Of niet vreemd misschien.

Aan het voorval denk ik weinig.

Maar plotsklaps is het er weer.

Een onverwachtse associatie met het woord rivier en muziek.

.

Jong lezen

Ik ken mensen met een heel goede opleiding die nog nooit een boek hebben gelezen.

Behalve dan vak- of hobby litteratuur.

Ik was een late lezer.

Het ging me niet zo vlotjes af.

Het nut van lezen ontging me ook een beetje.

Het was gewoon een vak op school.

Totdat ik een boekje in handen kreeg dat me mateloos veel plezier gaf.

Veel weet ik er niet meer van.

Het enige dat ik terug kan halen is een lang pad naar een kasteel.

Het zal dus wel een sprookje zijn geweest.

Lezen bleek niet slechts nuttig maar kon ook nog eens heel leuk zijn.

Sinds dien lees ik.

Bolke de Beer.

Ach, ach.

Een avontuur rond een slootje o.i.d.

Ik twijfelde.

Was dit zomaar een verhaaltje of zou zo'n beer echt kunnen praten?

Je weet immers maar nooit.

Spannend en onwerkelijk.

Zo onbevangen als je als kind een boek leest, lees je het nooit meer.

Lees ze nog maar eens.

Zelfs het gevoel van vroeger is moeilijk terug te halen.

Het is door latere ervaring verminkt.

Jammer.

Ik pleit sterk voor het op jonge leeftijd lezen.

Desnoods voorlezen.

Het gevoel, de spanning, de twijfel, het geloof, het ongeloof, de onbevangenheid.

Het gaat voorbij.

Het komt nooit terug.

Lees!

Lees zo vroeg mogelijk.

.

Boeken

Tijdens het beetje sorteer werk dat nodig was om wat van mijn boeken te fotograferen om één voor één op Facebook te kunnen plaatsen ontdekte ik iets dat me nog niet eerder was opgevallen.

Er zijn boeken die geweldig veel indruk op me maakten.

Toch had ik niet de behoefte om ze te vermelden.

Zo ontstond er een onverwacht criterium.

De boeken die wel door mijn selectie kwamen blijken boeken te zien die ik graag herlees of ga herlezen.

Boeken waar ik meer binding mee blijk te hebben dan met de boeken die zoveel indruk op me maakten.

En dat vind ik een grappige constatering.

.

Kamertrut

En als dan Kees van Kooten in een interview in Trouw van de naam Mark Rutte de anagram Kamertrut maakt....

Ja, dan schiet ik toch in de lach.

Nieuwe bestuurscultuur

Nou heb ik me net aangemeld voor een cursus

        - Nieuwe bestuurscultuur- 

hoor ik dat het niet doorgaat.

Een verwijzing naar Den Haag schijnt voldoende te zijn.