Het is frisser dan ik dacht en ik van de Bilt verwachtte.
Toch moet ik straks naar buiten.
De markt roept en ik heb beloofd enkele visjes voor mijn vader aan te schaffen.
Hé, het wordt lichter buiten.
Ik word door het licht geroepen.
"Ik heb het licht gezien."
Ogenblikje, ik kom zo.
Zojuist plaatste ik een tweede filmpje op youtube van de N.C.G.B. reünie van vorig jaar in Oldebroek.
Niet alles uit de film die ik maakte is interessant voor de buitenwacht maar gedeelten van de toespraakjes van mijn vader zijn dat voor oude bekenden wel.
Gevoelens van nostalgie zullen zeker worden opgeroepen.
De kunst is het natuurlijk voor hen om het videootje te vinden.
Als ze daar Google voor gaan gebruiken zal het later wel lukken, denk ik.
Ook voor "nieuwe" kijkers kan het fragment de moeite waard zijn.
Het boek "Geleerd & Gelovig" heb ik bijna uit gelezen.
Heel interessant en een aanrader voor hen die zich afvragen hoe het mogelijk is dat wetenschappers gelovig kunnen zijn.
Ik kan het boek hier gaan bespreken maar dat lijkt me onnodig gezien het feit dat er op Internet over te lezen valt.
Bijvoorbeeld HIER
Hersens kunnen gevoel in de weg zitten.
En andersom natuurlijk.
In de Bijbel staat: zalig zijn de armen van geest want zij zullen het koninkrijk beërven.
Anderen moeten er wat meer moeite voor doen.
DQ
.
Hoi allemaal
Een groet van mij, Emanuele, uit het verre Italië. Veel plezier op de weblog van mijn opa.
woensdag 18 maart 2009
J.Dammuller met toespraakje. Deel 2
Tijdens de reünie (Oldebroek 25 okt. 2008) van de jeugdclub van de
NCGB (Nederlands Christelijke Gemeenschaps Bond)
hield mijn vader een toespraakje.
Hieruit heb ik een gedeelte genomen.
Mijn vader had ruim 50 jaar geleden in Alkmaar de leiding van de jeugdclub.
Aan hem (inmiddels 94 jaar) en de bezoekers zijn de jaren af te lezen.
.
NCGB (Nederlands Christelijke Gemeenschaps Bond)
hield mijn vader een toespraakje.
Hieruit heb ik een gedeelte genomen.
Mijn vader had ruim 50 jaar geleden in Alkmaar de leiding van de jeugdclub.
Aan hem (inmiddels 94 jaar) en de bezoekers zijn de jaren af te lezen.
.
dinsdag 17 maart 2009
Nieuw gezicht
Mijn baard is er af.
Hoewel voorbereid, toch een schok om dat blotebillengezicht te zien.
Het grootste gedeelte van mijn leven droeg ik een baard.
Je zou bijna zeggen dat ik met een baard ben geboren.
Grappig om de reacties van mensen te zien.
Velen valt helemaal niets op.
Anderen zie ik denken, hé er is iets vreemds.
De kleinkinderen hier hebben het niet opgemerkt of vonden het zo onbelangrijk dat er geen woorden aan vuil werden gemaakt.
Sommigen zie ik uit beleefdheid zeggen "staat je goed".
Anderen laten het omfloerst in het midden.
Zelf vind ik het (nog?) maar niks.
Hoe komen die lijnen in mijn gelaat zo diep?
Bovendien, het is zo koud.
Scheren op een babyface is ook niet prettig.
Wel verlicht babyzalf het branderige gevoel.
Nou ja, zo lang er geen luier om hoeft.........
Ja, zeg je terecht: WAAROM?
Geen idee eigenlijk.
Ik was het gewoon eventjes zat.
De kapper verdiepte de metamorfose.
Het haar was te lang, dat is zeker.
Maar nu zijn mijn fraaie grijze zijlobben ook nog pleite.
Een beetje tevreden stemde me het feit dat er onder de grijze vlokken op de grond nog heel veel donker haar te ontdekken viel.
Zo zie je dat een jeugdige ziel ook iets met je haar doet!
Nou maar de wereld met frisse blik, onverschrokken tegemoet treden.
Ik ben een moedig mens.
Een held!
DQ
.
Hoewel voorbereid, toch een schok om dat blotebillengezicht te zien.
Het grootste gedeelte van mijn leven droeg ik een baard.
Je zou bijna zeggen dat ik met een baard ben geboren.
Grappig om de reacties van mensen te zien.
Velen valt helemaal niets op.
Anderen zie ik denken, hé er is iets vreemds.
De kleinkinderen hier hebben het niet opgemerkt of vonden het zo onbelangrijk dat er geen woorden aan vuil werden gemaakt.
Sommigen zie ik uit beleefdheid zeggen "staat je goed".
Anderen laten het omfloerst in het midden.
Zelf vind ik het (nog?) maar niks.
Hoe komen die lijnen in mijn gelaat zo diep?
Bovendien, het is zo koud.
Scheren op een babyface is ook niet prettig.
Wel verlicht babyzalf het branderige gevoel.
Nou ja, zo lang er geen luier om hoeft.........
Ja, zeg je terecht: WAAROM?
Geen idee eigenlijk.
Ik was het gewoon eventjes zat.
De kapper verdiepte de metamorfose.
Het haar was te lang, dat is zeker.
Maar nu zijn mijn fraaie grijze zijlobben ook nog pleite.
Een beetje tevreden stemde me het feit dat er onder de grijze vlokken op de grond nog heel veel donker haar te ontdekken viel.
Zo zie je dat een jeugdige ziel ook iets met je haar doet!
Nou maar de wereld met frisse blik, onverschrokken tegemoet treden.
Ik ben een moedig mens.
Een held!
DQ
.
maandag 16 maart 2009
Vrije tijd
Ik ben al anderhalf jaar gepensioneerd.
En ik heb me nog geen dag verveeld.
Kennissen vragen mij wat ik zoal aan het doen ben zo'n hele dag.
Begrijpelijke vraag met als achtergrond de bezorgdheid dat ik slechts van uit mijn kamer geraniums zit te bekijken.
Nou, dat is niet het geval.
Toch is deze makkelijke vraag voor mij nog niet eens zo simpel te beantwoorden is.
Als ik n.l. aan het eind van de dag mijn "belevenissen" van die dag terug haal is de tijdsinvulling niet eens zo gemakkelijk aan te geven.
Dat komt omdat ik van het ene item naar het andere huppel.
Sommigen lopen in elkaar over, anderen staan geheel los van elkaar en weer anderen doe ik praktisch tegelijkertijd.
Aan mijn vroegere electronicahobby kom ik bijna niet meer toe.
De belangstelling is er nog steeds maar ik heb er ondanks mijn vele vrije tijd bijna geen tijd meer voor.
Geruime tijd breng ik door achter de PC waarbij ik voornamelijk het Internet afstruin.
Daar haal ik veel interessants en belangwekkends vandaan.
Het prikkelt ook mijn creativiteit en onderzoekingsdrift.
Al jaren fotografeer ik en al jaren maak ik video's.
De tijd zou al geheel gevuld zijn als ik me slechts alleen daar mee bezig zou houden.
Het bewerken van gemaakte video's kost al heel veel tijd.
Nu ben ik sommige van die video's in stukjes aan het knippen om die gedeelten op mijn youtube kanaal te zetten.
Inmiddels staan er meer dan 90 fragmenten op.
( www.youtube.com/donqueso)
of
KLIK HIER
Lezen is ook belangrijk voor me.
Ben een echte boekenfreak.
Een enkel maal lees ik een roman of herlees een boek dat ik vroeger de moeite waard vond.
Grappig de constatering dat velen daar niets van snappen.
"Je hebt het toch al gelezen?"
Inderdaad, soms al vele malen.
Verder heb ik de neiging om lectuur bij elkaar te zoeken zodra ik weer eens tegen een onderwerp aanstuiter dat ik boeiend en de moeite waard vind.
En dat komt zeer geregeld voor.
Met als gevolg dat ik over vrij veel onderwerpen boeken bezit.
Iets dat me al heel lang bezig houdt is de eventuele discrepantie tussen Geloof en Wetenschap.
Hoe verhouden de beide disciplines zich tot elkaar?
Geregeld schreef ik er over en dat zal ik ook blijven doen.
Sinds vorige week bezit ik het boek Geleerd & Geloven.
(Tot woensdag gewacht i.v.m. boekenweekgeschenk...!)
Geschreven door 22 gelovige wetenschappers.
Zeer de moeite waard.
Ik ben nu halverwege en merkwaardigerwijze of op z'n minst voor mij opvallende wijze komen veel van hun gedachten sterk overeen met mijn eigen ideeën.
Overigens, misschien niet zó merkwaardig.
Per slot van rekening ben ik al jaren met dit onderwerp mee bezig.
Dan te bedenken dat dit boek naast een stapel van een stuk of twintig andere boeken ligt waar ik min of meer gelijktijdig mee bezig ben..........
Sorry pa, je moet even wachten met het terug krijgen van de boeken die ik van je heb geleend.
Mijn zwager, ook een elektronica liefhebber, wat geen toeval is, sterker nog, dankzij onze gemeenschappelijke liefhebberij is hij mijn zwager geworden, heeft me en leuke tip gegeven om mijn Internetradio te voorzien met een USB aansluiting.
Leuk klein knutselwerkje.
De USB connector ligt hier al enkele weken.
Ik ben er nog niet aan toe gekomen.
En dan de familie, in het bijzonder de kleinkinderen, vrienden, kennissen.
Mijn streven om een uurtje per dag te wandelen.
Waar haal ik alle tijd vandaan?
Ik kom tijd te kort.
Dan denk ik nog niet eens aan de projecten, ideeën en interesses die in mijn hoofd liggen te borrelen, waar ik al een zekere uitvoering aan gegeven heb en waarvan ik de bedoeling had die ooit verder uit te bouwen als ik met pensioen zou zijn.
Tsjaaaaaaaaa
DQ
.
En ik heb me nog geen dag verveeld.
Kennissen vragen mij wat ik zoal aan het doen ben zo'n hele dag.
Begrijpelijke vraag met als achtergrond de bezorgdheid dat ik slechts van uit mijn kamer geraniums zit te bekijken.
Nou, dat is niet het geval.
Toch is deze makkelijke vraag voor mij nog niet eens zo simpel te beantwoorden is.
Als ik n.l. aan het eind van de dag mijn "belevenissen" van die dag terug haal is de tijdsinvulling niet eens zo gemakkelijk aan te geven.
Dat komt omdat ik van het ene item naar het andere huppel.
Sommigen lopen in elkaar over, anderen staan geheel los van elkaar en weer anderen doe ik praktisch tegelijkertijd.
Aan mijn vroegere electronicahobby kom ik bijna niet meer toe.
De belangstelling is er nog steeds maar ik heb er ondanks mijn vele vrije tijd bijna geen tijd meer voor.
Geruime tijd breng ik door achter de PC waarbij ik voornamelijk het Internet afstruin.
Daar haal ik veel interessants en belangwekkends vandaan.
Het prikkelt ook mijn creativiteit en onderzoekingsdrift.
Al jaren fotografeer ik en al jaren maak ik video's.
De tijd zou al geheel gevuld zijn als ik me slechts alleen daar mee bezig zou houden.
Het bewerken van gemaakte video's kost al heel veel tijd.
Nu ben ik sommige van die video's in stukjes aan het knippen om die gedeelten op mijn youtube kanaal te zetten.
Inmiddels staan er meer dan 90 fragmenten op.
( www.youtube.com/donqueso)
of
KLIK HIER
Lezen is ook belangrijk voor me.
Ben een echte boekenfreak.
Een enkel maal lees ik een roman of herlees een boek dat ik vroeger de moeite waard vond.
Grappig de constatering dat velen daar niets van snappen.
"Je hebt het toch al gelezen?"
Inderdaad, soms al vele malen.
Verder heb ik de neiging om lectuur bij elkaar te zoeken zodra ik weer eens tegen een onderwerp aanstuiter dat ik boeiend en de moeite waard vind.
En dat komt zeer geregeld voor.
Met als gevolg dat ik over vrij veel onderwerpen boeken bezit.
Iets dat me al heel lang bezig houdt is de eventuele discrepantie tussen Geloof en Wetenschap.
Hoe verhouden de beide disciplines zich tot elkaar?
Geregeld schreef ik er over en dat zal ik ook blijven doen.
Sinds vorige week bezit ik het boek Geleerd & Geloven.
(Tot woensdag gewacht i.v.m. boekenweekgeschenk...!)
Geschreven door 22 gelovige wetenschappers.
Zeer de moeite waard.
Ik ben nu halverwege en merkwaardigerwijze of op z'n minst voor mij opvallende wijze komen veel van hun gedachten sterk overeen met mijn eigen ideeën.
Overigens, misschien niet zó merkwaardig.
Per slot van rekening ben ik al jaren met dit onderwerp mee bezig.
Dan te bedenken dat dit boek naast een stapel van een stuk of twintig andere boeken ligt waar ik min of meer gelijktijdig mee bezig ben..........
Sorry pa, je moet even wachten met het terug krijgen van de boeken die ik van je heb geleend.
Mijn zwager, ook een elektronica liefhebber, wat geen toeval is, sterker nog, dankzij onze gemeenschappelijke liefhebberij is hij mijn zwager geworden, heeft me en leuke tip gegeven om mijn Internetradio te voorzien met een USB aansluiting.
Leuk klein knutselwerkje.
De USB connector ligt hier al enkele weken.
Ik ben er nog niet aan toe gekomen.
En dan de familie, in het bijzonder de kleinkinderen, vrienden, kennissen.
Mijn streven om een uurtje per dag te wandelen.
Waar haal ik alle tijd vandaan?
Ik kom tijd te kort.
Dan denk ik nog niet eens aan de projecten, ideeën en interesses die in mijn hoofd liggen te borrelen, waar ik al een zekere uitvoering aan gegeven heb en waarvan ik de bedoeling had die ooit verder uit te bouwen als ik met pensioen zou zijn.
Tsjaaaaaaaaa
DQ
.
woensdag 11 maart 2009
Zintuigen
Vandaag las ik een berichtje op Internet.
Wetenschappers hebben het punt in de hersens ontdekt waar zich het "gevoel" voor religie bevindt.
Een soortgelijk bericht had ik al eerder gelezen.
Een glunderende wetenschapper vertelde toen dat eindelijk al de religie naar de prullenmand verwezen kon worden.
De wetenschap had nu immers klip en klaar vastgesteld dat religie flauwe kul is.
Het is slechts een verzinsel van de hersens.
De gevoelens ontstonden bij een lichte elektrische prikkeling van een bepaald hersengebiedje.
Een zinsbegoocheling dus!
Voor velen zal deze redenering een groot gevoel van opluchting geven.
Ook de twijfelaars en gelovigen hebben een gevoel van opluchting.
Zij het om andere reden.
Ogen zijn er om de wereld om je heen te aanschouwen.
Oren om die wereld te horen.
Zintuigen.
Waarom dan dat hersengebiedje?
Inderdaad voor de flauwe kul?
Of zou het zo zijn dat dit een bedoeld gebiedje is om het "onwaarneembare" waar te nemen?
In dat geval is het niet en bewijs dat geloof flauwe kul is maar juist het tegenover gestelde.
Een geloofszintuig.
Interessant om over na te denken.
DQ
.
Wetenschappers hebben het punt in de hersens ontdekt waar zich het "gevoel" voor religie bevindt.
Een soortgelijk bericht had ik al eerder gelezen.
Een glunderende wetenschapper vertelde toen dat eindelijk al de religie naar de prullenmand verwezen kon worden.
De wetenschap had nu immers klip en klaar vastgesteld dat religie flauwe kul is.
Het is slechts een verzinsel van de hersens.
De gevoelens ontstonden bij een lichte elektrische prikkeling van een bepaald hersengebiedje.
Een zinsbegoocheling dus!
Voor velen zal deze redenering een groot gevoel van opluchting geven.
Ook de twijfelaars en gelovigen hebben een gevoel van opluchting.
Zij het om andere reden.
Ogen zijn er om de wereld om je heen te aanschouwen.
Oren om die wereld te horen.
Zintuigen.
Waarom dan dat hersengebiedje?
Inderdaad voor de flauwe kul?
Of zou het zo zijn dat dit een bedoeld gebiedje is om het "onwaarneembare" waar te nemen?
In dat geval is het niet en bewijs dat geloof flauwe kul is maar juist het tegenover gestelde.
Een geloofszintuig.
Interessant om over na te denken.
DQ
.
maandag 9 maart 2009
Teleurstellende discussie.
Op het weblog van Sebo is een discussie gaande onder de kop:
Teleurstellende discussie.
De kop is terecht.
Ik heb er aan meegedaan in de oprechte behoefte er een goede bijdrage aan te leveren.
Het is een teleurstellende en voor mij ook wel verdrietige ervaring geworden.
Er is al zoveel verdeeldheid in de christelijke (en andere) wereld.
Heb daar ook wel eens over geschreven en nou heb ik het nare gevoel dat ik zelf in die val van verdeeldheid ben getuimeld.
Tevens zit de teleurstelling in het feit dat ik de val zag aankomen maar geen mogelijkheid heb gezien om die te vermijden.
Pogingen daartoe faalden, helaas.
Kon er geen brug over leggen.
Ben er daarom, overigens wel met blauwe plekken, uitgeklommen, er omheen gewandeld en hard weggelopen.
Soms is een afscheid welke je met pijn in het hart van iemand neemt een besluit dat niet alleen voor eigen gemoedsrust goed is maar dat waarschijnlijk ook voor de ander is.
Voor discussie KLIK HIER
DQ
.
Teleurstellende discussie.
De kop is terecht.
Ik heb er aan meegedaan in de oprechte behoefte er een goede bijdrage aan te leveren.
Het is een teleurstellende en voor mij ook wel verdrietige ervaring geworden.
Er is al zoveel verdeeldheid in de christelijke (en andere) wereld.
Heb daar ook wel eens over geschreven en nou heb ik het nare gevoel dat ik zelf in die val van verdeeldheid ben getuimeld.
Tevens zit de teleurstelling in het feit dat ik de val zag aankomen maar geen mogelijkheid heb gezien om die te vermijden.
Pogingen daartoe faalden, helaas.
Kon er geen brug over leggen.
Ben er daarom, overigens wel met blauwe plekken, uitgeklommen, er omheen gewandeld en hard weggelopen.
Soms is een afscheid welke je met pijn in het hart van iemand neemt een besluit dat niet alleen voor eigen gemoedsrust goed is maar dat waarschijnlijk ook voor de ander is.
Voor discussie KLIK HIER
DQ
.
Filmpjes
Vandaag, maandag, ben ik voornamelijk druk geweest met het uitzoeken van video's zodat ik die op youtube zou kunnen zetten.
Het is heel veel werk maar het heeft het grote voordeel dat ik zo heel gemakkelijk aan mensen plekken kan laten zien waar ik ben geweest of iets bijzonders heb meegemaakt.
Omdat deze video's niet privé zijn heb ik ze voor een ieder beschikbaar gesteld.
Privé is trouwens en lastig punt merkte ik.
Wanneer is iets privé?
Als er mensen op staan?
Ik heb nooit in het geheim gefilmd.
Bovendien vaak ontstaat er pas door de aanwezigheid van mensen iets dat de moeite waard is.
Processies, flamenco, festiviteiten enz. enz. zijn nou eenmaal zonder de actieve aanwezigheid van mensen ondenkbaar.
Voor mezelf heb ik afgewogen of er mensen door mijn filmpjes beschadigd zouden kunnen worden.
Daar waar ik het niet zeker wist heb ik zoveel als mogelijk is toestemming gevraagd.
Daar waar ik twijfelde heb ik niet geplaatst.
Zoals dat ook het geval is wanneer het privé gehalte overduidelijk is.
Geïnteresseerden vinden lager in mijn log de mogelijkheid om naar mijn kanaal te gaan.
DQ
.
Het is heel veel werk maar het heeft het grote voordeel dat ik zo heel gemakkelijk aan mensen plekken kan laten zien waar ik ben geweest of iets bijzonders heb meegemaakt.
Omdat deze video's niet privé zijn heb ik ze voor een ieder beschikbaar gesteld.
Privé is trouwens en lastig punt merkte ik.
Wanneer is iets privé?
Als er mensen op staan?
Ik heb nooit in het geheim gefilmd.
Bovendien vaak ontstaat er pas door de aanwezigheid van mensen iets dat de moeite waard is.
Processies, flamenco, festiviteiten enz. enz. zijn nou eenmaal zonder de actieve aanwezigheid van mensen ondenkbaar.
Voor mezelf heb ik afgewogen of er mensen door mijn filmpjes beschadigd zouden kunnen worden.
Daar waar ik het niet zeker wist heb ik zoveel als mogelijk is toestemming gevraagd.
Daar waar ik twijfelde heb ik niet geplaatst.
Zoals dat ook het geval is wanneer het privé gehalte overduidelijk is.
Geïnteresseerden vinden lager in mijn log de mogelijkheid om naar mijn kanaal te gaan.
DQ
.
zondag 8 maart 2009
zaterdag 7 maart 2009
Flamenco in Almonaster la Real
Rafael bracht Sebo en mij naar zijn geboortedorp Almonaster la Real
Op het plein daar werd een toneelvoorstelling gegeven.
De moeite waard, al wreekt zich dan het feit dat we de taal niet beheersen.
Gelukkig was er in het stuk een onderdeel met een flamenco uitvoering.
Zoiets laat altijd het bloed in mijn aderen iets sneller stromen.
Jammer dat het hier ik Hengelo een praktisch onbekend fenomeen lijkt te zijn.
DQ
.
vrijdag 6 maart 2009
Gewetensvragen
In Brazilië is er abortus gepleegd op een 9 jarig meisje.
Het arme kind was in verwachting van een tweeling, na een verkrachting door haar stiefvader.
Verschrikkelijk.
De katholieke kerk spuugt vuur.
Verschrikkelijk ook die felle zwart/witte reactie van de kerk.
Deze kiest voor het leven van een ongeboren tweeling wiens geboorte de dood van de jonge moeder tot gevolg zal hebben.
Hoe kan het dat er tot deze reactie besloten is?
Wat is hier de christelijke achtergrond van?
Ik ben niet voor abortus.
Maar in dit geval wel.
Ik zou bijna, nee zeker, zeggen: Natuurlijk.
Is de dood van een onschuldig, verkracht, kind minder belangrijk dan het leven van een ongeboren tweeling?
Met belangstelling volg ik het antwoord op deze vraag van de mensen die absoluut en zonder voorbehoud tegen abortus zijn.
Niet uit nieuwsgierigheid.
Ik wil zo graag hun motivatie weten.
Ik wil ook graag weten hoe ze zouden handelen als het om de eigen verkrachte dochter of kleindochter zou gaan.
Uit eigen ervaring weet ik dat opvattingen moeilijker te verdedigen zijn naarmate de feiten dichter bij je komen.
Voor mij is abortus altijd een gewetensvraag en dus altijd een gewetenszaak.
Denkend aan de door medemensen veroorzaakte dood kom ik op het volgende.
Hoe kan het dat felle tegenstanders van abortus vóór de doodstraf kunnen zijn?
Omdat het in het eerste geval gaat om onschuldige, ongeboren, kinderen en in het tweede geval een kwestie is van eigen schuld, dikke bult?
Dat laatste is overigens ook in vele gevallen maar de vraag.
Doodstraf is een gruwelijke handeling en om die reden immoreel.
Mag de overheid kwaad met kwaad, moord met moord vergelden?
Hoe kan je van het volk moraliteit verwachten als de overheid daar niet het voorbeeld in geeft?
DQ
.
Het arme kind was in verwachting van een tweeling, na een verkrachting door haar stiefvader.
Verschrikkelijk.
De katholieke kerk spuugt vuur.
Verschrikkelijk ook die felle zwart/witte reactie van de kerk.
Deze kiest voor het leven van een ongeboren tweeling wiens geboorte de dood van de jonge moeder tot gevolg zal hebben.
Hoe kan het dat er tot deze reactie besloten is?
Wat is hier de christelijke achtergrond van?
Ik ben niet voor abortus.
Maar in dit geval wel.
Ik zou bijna, nee zeker, zeggen: Natuurlijk.
Is de dood van een onschuldig, verkracht, kind minder belangrijk dan het leven van een ongeboren tweeling?
Met belangstelling volg ik het antwoord op deze vraag van de mensen die absoluut en zonder voorbehoud tegen abortus zijn.
Niet uit nieuwsgierigheid.
Ik wil zo graag hun motivatie weten.
Ik wil ook graag weten hoe ze zouden handelen als het om de eigen verkrachte dochter of kleindochter zou gaan.
Uit eigen ervaring weet ik dat opvattingen moeilijker te verdedigen zijn naarmate de feiten dichter bij je komen.
Voor mij is abortus altijd een gewetensvraag en dus altijd een gewetenszaak.
Denkend aan de door medemensen veroorzaakte dood kom ik op het volgende.
Hoe kan het dat felle tegenstanders van abortus vóór de doodstraf kunnen zijn?
Omdat het in het eerste geval gaat om onschuldige, ongeboren, kinderen en in het tweede geval een kwestie is van eigen schuld, dikke bult?
Dat laatste is overigens ook in vele gevallen maar de vraag.
Doodstraf is een gruwelijke handeling en om die reden immoreel.
Mag de overheid kwaad met kwaad, moord met moord vergelden?
Hoe kan je van het volk moraliteit verwachten als de overheid daar niet het voorbeeld in geeft?
DQ
.
donderdag 5 maart 2009
Filmpjes
Geregeld upload ik video's naar youtube.
Sommige plaats ik ook op dit log.
Voor hen die ze allemaal wil zien verwijs ik naar:
http://www.youtube.com/donqueso
of
KLIK HIER
Als je op de hoogte wilt blijven van nieuwe filmpjes die ik plaats, abonneer je er dan op.
Dat kan via de bovenvermelde site.
DQ
.
Sommige plaats ik ook op dit log.
Voor hen die ze allemaal wil zien verwijs ik naar:
http://www.youtube.com/donqueso
of
KLIK HIER
Als je op de hoogte wilt blijven van nieuwe filmpjes die ik plaats, abonneer je er dan op.
Dat kan via de bovenvermelde site.
DQ
.
woensdag 4 maart 2009
dinsdag 3 maart 2009
maandag 2 maart 2009
zondag 1 maart 2009
Onderzoek en conclusie
Ik stel mezelf wel eens de vraag waarom ik eigenlijk geregeld een artikeltje aflever op mijn weblog.
In de eerste plaats natuurlijk omdat ik schrijven een leuke en inspirerende bezigheid vind.
Het is leuk als ik gelezen word maar tevens niet erg belangrijk voor me.
Als dat wel het geval zou zijn, dan zou ik op diverse fora of sites mijn weblog bekend maken.
Dat is niet het geval.
Dan wat betreft de inhoud van die "stukkies".
Het is voor mezelf ook interessant om daar over na te denken.
Er zal namelijk uit blijken wat me zoal bezig houdt.
De "gewone" dingen als familie, vrienden en hobby's.
Maar daar doorheen blijkt vooral mijn gevoel van verontwaardiging voor de onrechtvaardigheden in deze wereld te zweven.
Geregeld komt dit ter sprake.
Niet zo vreemd want onrecht ligt als een deken over de mensheid.
Overal is het te zien, mits je de ogen er voor open houdt; durft te houden.
Christenen noemen dit het gevolg van de zondeval.
Nou, die heeft dan geducht toegeslagen maar is geen gegeven waardoor er niets gedaan kan worden.
Er wordt me wel eens verweten dat ik me tamelijk kritisch opstel tegenover christenen.
Dat is mogelijk waar, maar het gaat me zeker niet om de kritiek als zodanig.
Ik zie echter dat christenen (GENERALISEREND, dat weet ik) zo weinig doen aan de oplossing van de problemen.
Soms zijn ze er zelfs de oorzaak van.
Kijk naar het meest christelijke land van de wereld.
De Verenigde Staten van Amerika.
Wat komt daar een geweld en onrecht vandaan.
Daar waar er zoveel christenen zijn, daar kan ik het me haast niet voorstellen dat er geen graaiers zijn geweest die én de oorzaak zijn van de huidige crisis én naar de kerk gaan.
Iemand die zegt een wedergeboren christen te zijn, is er mede de oorzaak van dat Azië in brand staat.
Tienduizenden doden in Irak.
Een onwinbare strijd in Afghanistan.
Naast de vele, vele slachtoffers is de de onrust nu zo groot dat de Taliban de kans heeft gekregen om in Pakistan enkele honderden kilometers verwijderd te zijn van de rode knop die zulke geweldige paddenstoelen veroorzaakt.
Hoe kijkt men in die landen naar het "christelijke" westen?
Hoe kán men er naar kijken?
Ook christenen geloven in geweld als oplossing.
Maar juist zij zouden de spiraal van geweld moeten doorbreken.
Juist zij zouden de spiraal van armoede en onrechtvaardigheden moeten doorbreken.
Misschien is dat wel één van hun grootste opdrachten in deze geslagen wereld.
Geweld is altijd de oorzaak en het gevolg van ander geweld.
Blader maar eens in de geschiedenisboeken.
Het geweld spat er van alle kanten van af.
Geen reden om er fatalistisch mee om te gaan.
Zo van: "Nou en? Er is altijd geweld en er zal dus altijd geweld blijven".
Dat zal inderdaad wel het geval zijn.
Maar met niks doen schiet je in ieder geval niets op.
Weg die speelgoedwapens, weg die gewelddadige computerspelletjes.
Als ik zo rond om me heen kijk en een beetje van de geschiedenis proef dan zie ik hier in mijn kleine landje een behoorlijk sociaal vangnet.
Gelukkig.
Als je je dan vervolgens afvraagt hoe dat ontstaan is dan zie je dat de stoot in deze richting voornamelijk is gegeven door linkse politieke partijen en vakbonden.
Vaak hebben de christelijke partijen er achteraan gehobbeld.
Soms noodgedwongen.
De taak als beschermer van de zwakken is niet hun sterkste kant.
Daar snap ik niets van.
Toen ik er ooit eens een brief over schreef aan het CDA kreeg ik als antwoord dat het niet aan mij gegeven was om hun beleid naast de Christelijke meetlat te leggen.
Uitroepteken.
Christenen houden zich vaak bezig met commentaar leveren op zaken als bijv. prostitutie, samenwonen voor het huwelijk, homoseksualiteit, evolutietheorie, abortus, doodstraf, seksualiteit enz. enz.
Absoluut belangrijke zaken.
Geen misverstand daarover maar ik hoor ze te weinig over bestrijding van geweld.
Ik ben er van overtuigd dat zolang christenen blijven geloven in geweld en verdienen aan hun wapenfabricaties, zolang zal het onrecht blijven bestaan.
Al hun moralistische strijd tegen eerder vermelde zaken zal mislukken omdat er niet met naastenliefde, begrip en mededogen wordt gereageerd, maar met agressie en geweld.
Soms letterlijk geweld, vaak verbaal geweld.
Alsof zij even de zaken van God op zullen knappen.
Daarmee afbreuk doende aan Diens macht.
De macht waar ze in geloven.
Toch?
Een ieder die zoekt naar tegenstrijdigheden in mijn verhaal en mijn opstelling in maatschappelijke (menselijke) zaken en me daarmee om de oren wenst te slaan, wens ik veel succes.
Het zal ze lukken.
Ik ben geen heilige en maak me ook schuldig aan agressieve gedachten.
Toch blijft mijn opvatting ten aanzien van geweld overeind.
Geweld (in al zijn, soms verborgen, vormen) is niet de boodschap van het Nieuwe Testament.
Is niet de oplossing voor de geweldige problemen waar we voor staan.
Ik heb daar jarenlang over nagedacht, jarenlang over gediscussieerd.
Van weinig dingen ben ik absoluut zeker.
Hier ben ik zeker van.
Ga er dan ook met niemand meer over in discussie.
Niet omdat ik bang ben dat die overtuiging gaat wankelen maar omdat vaste overtuigingen, gebaseerd op eerlijk en jarenlang onderzoek, geen onderwerp van discussie meer zijn in de zin van de mogelijkheid tot verandering.
DQ
.
In de eerste plaats natuurlijk omdat ik schrijven een leuke en inspirerende bezigheid vind.
Het is leuk als ik gelezen word maar tevens niet erg belangrijk voor me.
Als dat wel het geval zou zijn, dan zou ik op diverse fora of sites mijn weblog bekend maken.
Dat is niet het geval.
Dan wat betreft de inhoud van die "stukkies".
Het is voor mezelf ook interessant om daar over na te denken.
Er zal namelijk uit blijken wat me zoal bezig houdt.
De "gewone" dingen als familie, vrienden en hobby's.
Maar daar doorheen blijkt vooral mijn gevoel van verontwaardiging voor de onrechtvaardigheden in deze wereld te zweven.
Geregeld komt dit ter sprake.
Niet zo vreemd want onrecht ligt als een deken over de mensheid.
Overal is het te zien, mits je de ogen er voor open houdt; durft te houden.
Christenen noemen dit het gevolg van de zondeval.
Nou, die heeft dan geducht toegeslagen maar is geen gegeven waardoor er niets gedaan kan worden.
Er wordt me wel eens verweten dat ik me tamelijk kritisch opstel tegenover christenen.
Dat is mogelijk waar, maar het gaat me zeker niet om de kritiek als zodanig.
Ik zie echter dat christenen (GENERALISEREND, dat weet ik) zo weinig doen aan de oplossing van de problemen.
Soms zijn ze er zelfs de oorzaak van.
Kijk naar het meest christelijke land van de wereld.
De Verenigde Staten van Amerika.
Wat komt daar een geweld en onrecht vandaan.
Daar waar er zoveel christenen zijn, daar kan ik het me haast niet voorstellen dat er geen graaiers zijn geweest die én de oorzaak zijn van de huidige crisis én naar de kerk gaan.
Iemand die zegt een wedergeboren christen te zijn, is er mede de oorzaak van dat Azië in brand staat.
Tienduizenden doden in Irak.
Een onwinbare strijd in Afghanistan.
Naast de vele, vele slachtoffers is de de onrust nu zo groot dat de Taliban de kans heeft gekregen om in Pakistan enkele honderden kilometers verwijderd te zijn van de rode knop die zulke geweldige paddenstoelen veroorzaakt.
Hoe kijkt men in die landen naar het "christelijke" westen?
Hoe kán men er naar kijken?
Ook christenen geloven in geweld als oplossing.
Maar juist zij zouden de spiraal van geweld moeten doorbreken.
Juist zij zouden de spiraal van armoede en onrechtvaardigheden moeten doorbreken.
Misschien is dat wel één van hun grootste opdrachten in deze geslagen wereld.
Geweld is altijd de oorzaak en het gevolg van ander geweld.
Blader maar eens in de geschiedenisboeken.
Het geweld spat er van alle kanten van af.
Geen reden om er fatalistisch mee om te gaan.
Zo van: "Nou en? Er is altijd geweld en er zal dus altijd geweld blijven".
Dat zal inderdaad wel het geval zijn.
Maar met niks doen schiet je in ieder geval niets op.
Weg die speelgoedwapens, weg die gewelddadige computerspelletjes.
Als ik zo rond om me heen kijk en een beetje van de geschiedenis proef dan zie ik hier in mijn kleine landje een behoorlijk sociaal vangnet.
Gelukkig.
Als je je dan vervolgens afvraagt hoe dat ontstaan is dan zie je dat de stoot in deze richting voornamelijk is gegeven door linkse politieke partijen en vakbonden.
Vaak hebben de christelijke partijen er achteraan gehobbeld.
Soms noodgedwongen.
De taak als beschermer van de zwakken is niet hun sterkste kant.
Daar snap ik niets van.
Toen ik er ooit eens een brief over schreef aan het CDA kreeg ik als antwoord dat het niet aan mij gegeven was om hun beleid naast de Christelijke meetlat te leggen.
Uitroepteken.
Christenen houden zich vaak bezig met commentaar leveren op zaken als bijv. prostitutie, samenwonen voor het huwelijk, homoseksualiteit, evolutietheorie, abortus, doodstraf, seksualiteit enz. enz.
Absoluut belangrijke zaken.
Geen misverstand daarover maar ik hoor ze te weinig over bestrijding van geweld.
Ik ben er van overtuigd dat zolang christenen blijven geloven in geweld en verdienen aan hun wapenfabricaties, zolang zal het onrecht blijven bestaan.
Al hun moralistische strijd tegen eerder vermelde zaken zal mislukken omdat er niet met naastenliefde, begrip en mededogen wordt gereageerd, maar met agressie en geweld.
Soms letterlijk geweld, vaak verbaal geweld.
Alsof zij even de zaken van God op zullen knappen.
Daarmee afbreuk doende aan Diens macht.
De macht waar ze in geloven.
Toch?
Een ieder die zoekt naar tegenstrijdigheden in mijn verhaal en mijn opstelling in maatschappelijke (menselijke) zaken en me daarmee om de oren wenst te slaan, wens ik veel succes.
Het zal ze lukken.
Ik ben geen heilige en maak me ook schuldig aan agressieve gedachten.
Toch blijft mijn opvatting ten aanzien van geweld overeind.
Geweld (in al zijn, soms verborgen, vormen) is niet de boodschap van het Nieuwe Testament.
Is niet de oplossing voor de geweldige problemen waar we voor staan.
Ik heb daar jarenlang over nagedacht, jarenlang over gediscussieerd.
Van weinig dingen ben ik absoluut zeker.
Hier ben ik zeker van.
Ga er dan ook met niemand meer over in discussie.
Niet omdat ik bang ben dat die overtuiging gaat wankelen maar omdat vaste overtuigingen, gebaseerd op eerlijk en jarenlang onderzoek, geen onderwerp van discussie meer zijn in de zin van de mogelijkheid tot verandering.
DQ
.
zaterdag 28 februari 2009
Zon & regen
Ongetwijfeld heeft het leven zonnige kanten.
Maar niet hier.
Druilerig!
Melody, dochterlief, wonend in Italië belde me, een beetje plagerig, met de mededeling dat het zeer zonnig en meer dan 19 graden is!
Oh wacht even.
Dat is waar ook.
Je wilt altijd het beste voor je kinderen.
Dus:
Zij blij; ik blij!
Toch nog een zonnig gevoel.
(Ergens......)
DQ
.
Maar niet hier.
Druilerig!
Melody, dochterlief, wonend in Italië belde me, een beetje plagerig, met de mededeling dat het zeer zonnig en meer dan 19 graden is!
Oh wacht even.
Dat is waar ook.
Je wilt altijd het beste voor je kinderen.
Dus:
Zij blij; ik blij!
Toch nog een zonnig gevoel.
(Ergens......)
DQ
.
Maatschappij
Een vrouw (37) uit Druten werd deze week toen ze een epileptische aanval kreeg beroofd van haar portemonnee.
Hoe is het mogelijk.
DQ
.
Hoe is het mogelijk.
DQ
.
vrijdag 27 februari 2009
Opvoeding
Misdaad moet worden bestreden.
Zoveel mogelijk voorkomen.
Hoe kunnen wij onze jonge mensen moraliteit leren als vele volwassenen de slechts mogelijke voorbeelden zijn?
Volwassenen die het "gemaakt" hebben in deze maatschappij.
Volwassenen die verantwoordelijk zijn voor het kapot maken van deze maatschappij.
Integriteit en fatsoen is zeer bruikbaar voor anderen.
DQ
.
Zoveel mogelijk voorkomen.
Hoe kunnen wij onze jonge mensen moraliteit leren als vele volwassenen de slechts mogelijke voorbeelden zijn?
Volwassenen die het "gemaakt" hebben in deze maatschappij.
Volwassenen die verantwoordelijk zijn voor het kapot maken van deze maatschappij.
Integriteit en fatsoen is zeer bruikbaar voor anderen.
DQ
.
Pensioen en bonnetjes
Sir Fred Goodwin (50) (bijnaam Fred the Shred) heeft recht op een pensioen van 650.000 pond per jaar.
Hij is de ex-baas van de Royal Bank of Scotland en moest verdwijnen op bevel van de Britse overheid.
De Britse staat heeft een belang van 60% (22,3 miljard) in de bank genomen, nodig om de bank overeind te houden.
Erg veel spijt heeft hij niet van de ellende die hij veroorzaakte.
Want bij zijn vertrek bedong hij een bedrag van € 18.000.000 voor z'n pensioenpotje.
Ernstig, maar nog ernstiger vind ik het feit dat zijn wens is gehonoreerd.
Dat tekent de sfeer in de hogere regionen van de bankwereld.
Maar.........
In Duitsland is een werknemer van een supermarkt, na jaren lang in het bedrijf gewerkt te hebben, op staande voet ontslagen.
Zij heeft voor minder dan twee euro (!) bonnetjes gebruikt waar ze geen recht op had.
De rechter heeft het ontslag besluit bekrachtigd.
Hoe is in vredesnaam deze mentaliteit te doorbreken?
Hoe gaan onze staatslieden met hun eigen pensioenpotjes om?
Ook daar zijn momenteel vragen over.
De kans dat er door de westerse wereld op steun aan de derde wereld wordt bezuinigd is levensgroot aanwezig.
Onze Wereld.
Mensheid.
Egoïsme.
DQ
.
Hij is de ex-baas van de Royal Bank of Scotland en moest verdwijnen op bevel van de Britse overheid.
De Britse staat heeft een belang van 60% (22,3 miljard) in de bank genomen, nodig om de bank overeind te houden.
Erg veel spijt heeft hij niet van de ellende die hij veroorzaakte.
Want bij zijn vertrek bedong hij een bedrag van € 18.000.000 voor z'n pensioenpotje.
Ernstig, maar nog ernstiger vind ik het feit dat zijn wens is gehonoreerd.
Dat tekent de sfeer in de hogere regionen van de bankwereld.
Maar.........
In Duitsland is een werknemer van een supermarkt, na jaren lang in het bedrijf gewerkt te hebben, op staande voet ontslagen.
Zij heeft voor minder dan twee euro (!) bonnetjes gebruikt waar ze geen recht op had.
De rechter heeft het ontslag besluit bekrachtigd.
Hoe is in vredesnaam deze mentaliteit te doorbreken?
Hoe gaan onze staatslieden met hun eigen pensioenpotjes om?
Ook daar zijn momenteel vragen over.
De kans dat er door de westerse wereld op steun aan de derde wereld wordt bezuinigd is levensgroot aanwezig.
Onze Wereld.
Mensheid.
Egoïsme.
DQ
.
donderdag 26 februari 2009
Stellingen en pantsers
In sommige van mijn stukjes ben ik tamelijk absoluut.
In de meesten spelen er echter vragen op de achtergrond.
Dat is te merken aan de hoeveelheid vraagtekens die ik gebruik.
Ook probeer ik te achterhalen waarom mensen zich gedragen zoals ze zich gedragen.
Zo goed als dat mogelijk is, poog ik me in de ander te verplaatsen.
Deze benadering heb ik nodig om het gedrag van mensen te begrijpen.
Om mezelf te begrijpen.
Iets dat natuurlijk lang niet altijd lukt.
Zo wordt het me steeds duidelijker dat ik niet tegen zwart/wit denken kan.
Dat wist ik wel maar ik merk dat het soms tot grote frustraties bij me leidt.
Ik kan best begrijpen dat men zijn stelling betrekt maar bedenk wel, of houd er op z'n minst rekening mee, dat de ander, net als jij, eveneens met oprechte bedoelingen een stelling heeft betrokken.
Soms voel je dat je eigen stelling niet van gewapend beton is en dat je van de ander staal nodig hebt om je eigen stelling te verstevigen.
Het kan helpen als die ander een rotsvaste overtuiging heeft.
Dat kan enorme steun geven.
Maar als die ander je aanvallend probeert te overtuigen werkt dat niet.
Brengt alleen maar pijn en verdriet.
De frustraties nemen toe als de ander ongevoelig blijkt voor jouw moeilijkheden.
Die de vraagtekens als uitroeptekens ziet.
Niet ziet dat de vraagtekens geen schietgaten zijn maar zwakke plekken in het beton.
Hoe kom je in Godsnaam (bewust gebruikt) tot een gedachtewisseling als het zwart/witte pantser van de ander zo dik is dat er zelfs geen klein gaatje in te smelten is?
Een gaatje dat je nodig hebt om de ander te bereiken, niet om hem/haar te beschadigen.
Als diegene zo overtuigd is van het eigen gelijk dat er voor de mening van de ander geen plaats is?
Is dat karakter?
Of is het angst dat de eigen overtuiging gaat wankelen?
En wat blijft er dan over?
Ik weet het niet.
Wel weet ik dat ik er niet mee om kan gaan.
Ik houd erg van een goed gesprek, vraag maar aan mijn vrienden, maar sla dicht als dit gesprek onmogelijk blijkt.
Mijn mening wil ik graag geven, ook over zaken waar ik onzeker over ben maar het is meestal niet mijn bedoeling de ander te overtuigen dat hij/zij fout zit.
Hoogstens te overtuigen van de manier waarop ik tot iets ben gekomen.
Wat die ander er mee doet is diens eigen verantwoordelijkheid.
Wat is fout?
In ieder geval dat ik gefrustreerd kan reageren op een wijze welke niet bij me past.
DQ
.
In de meesten spelen er echter vragen op de achtergrond.
Dat is te merken aan de hoeveelheid vraagtekens die ik gebruik.
Ook probeer ik te achterhalen waarom mensen zich gedragen zoals ze zich gedragen.
Zo goed als dat mogelijk is, poog ik me in de ander te verplaatsen.
Deze benadering heb ik nodig om het gedrag van mensen te begrijpen.
Om mezelf te begrijpen.
Iets dat natuurlijk lang niet altijd lukt.
Zo wordt het me steeds duidelijker dat ik niet tegen zwart/wit denken kan.
Dat wist ik wel maar ik merk dat het soms tot grote frustraties bij me leidt.
Ik kan best begrijpen dat men zijn stelling betrekt maar bedenk wel, of houd er op z'n minst rekening mee, dat de ander, net als jij, eveneens met oprechte bedoelingen een stelling heeft betrokken.
Soms voel je dat je eigen stelling niet van gewapend beton is en dat je van de ander staal nodig hebt om je eigen stelling te verstevigen.
Het kan helpen als die ander een rotsvaste overtuiging heeft.
Dat kan enorme steun geven.
Maar als die ander je aanvallend probeert te overtuigen werkt dat niet.
Brengt alleen maar pijn en verdriet.
De frustraties nemen toe als de ander ongevoelig blijkt voor jouw moeilijkheden.
Die de vraagtekens als uitroeptekens ziet.
Niet ziet dat de vraagtekens geen schietgaten zijn maar zwakke plekken in het beton.
Hoe kom je in Godsnaam (bewust gebruikt) tot een gedachtewisseling als het zwart/witte pantser van de ander zo dik is dat er zelfs geen klein gaatje in te smelten is?
Een gaatje dat je nodig hebt om de ander te bereiken, niet om hem/haar te beschadigen.
Als diegene zo overtuigd is van het eigen gelijk dat er voor de mening van de ander geen plaats is?
Is dat karakter?
Of is het angst dat de eigen overtuiging gaat wankelen?
En wat blijft er dan over?
Ik weet het niet.
Wel weet ik dat ik er niet mee om kan gaan.
Ik houd erg van een goed gesprek, vraag maar aan mijn vrienden, maar sla dicht als dit gesprek onmogelijk blijkt.
Mijn mening wil ik graag geven, ook over zaken waar ik onzeker over ben maar het is meestal niet mijn bedoeling de ander te overtuigen dat hij/zij fout zit.
Hoogstens te overtuigen van de manier waarop ik tot iets ben gekomen.
Wat die ander er mee doet is diens eigen verantwoordelijkheid.
Wat is fout?
In ieder geval dat ik gefrustreerd kan reageren op een wijze welke niet bij me past.
DQ
.
woensdag 25 februari 2009
News
Van Joelnews ontving ik onderstaande mail.
Ik neem aan dat ik het door mag geven en doe dat bij deze.
Doe er mee wat je wilt.
Voor de site van Joelnews KLIK HIER
Johan
==================================
Dear Johan,
Last year Nadine, a German missionary who works with the Coptic church in Egypt, reported about an uncommon miracle. She was part of a team that planned to distribute bags with meat among the poor in a certain district of Alexandria, but they had only half of the meat and bags they needed to provide for every family. Nevertheless they distributed the meat over the bags, one kilogram in every bag, and went on their way.
"When we arrived at the first family and presented the meat bag to them, we noticed that instead of one kilogram, there was 2 kilogram in the bag," Nadine said. "When we checked the other bags, there were some with 1.5 kilogram, others with 2 or 3 kilogram of meat." Something strange was going on, the meat seemed to be multiplying! When they started redistributing the meat over the bags, they realized there were now also more bags then they had brought with them. In the end every family received a full portion of meat, and by the end of the day they couldn't believe there were still 13 bags left in the trunk of their car. "We were so excited about this miracle," Nadine said. "God is so great!"
But the story didn't end here. The team decided to deliver the remaining 13 meat bags to the local Coptic priest. "We called him, and he invited us over for tea," Nadine said. "Afterwards he said we could put the meat in the trunk of his car. While my team mates were loading the meat in his car, I went to the toilet. When I returned, they were still busy carrying bags from one car to the other. I asked what they were doing, as after all there were only 13 bags. The trunk was now so full that they had difficulty closing it. My team members couldn't stop smiling. Later I heard they had loaded 40 meat bags in the priests' car!"
Be blessed and be a blessing!
Marc van der Woude
joelnews.org
.
Ik neem aan dat ik het door mag geven en doe dat bij deze.
Doe er mee wat je wilt.
Voor de site van Joelnews KLIK HIER
Johan
==================================
Dear Johan,
Last year Nadine, a German missionary who works with the Coptic church in Egypt, reported about an uncommon miracle. She was part of a team that planned to distribute bags with meat among the poor in a certain district of Alexandria, but they had only half of the meat and bags they needed to provide for every family. Nevertheless they distributed the meat over the bags, one kilogram in every bag, and went on their way.
"When we arrived at the first family and presented the meat bag to them, we noticed that instead of one kilogram, there was 2 kilogram in the bag," Nadine said. "When we checked the other bags, there were some with 1.5 kilogram, others with 2 or 3 kilogram of meat." Something strange was going on, the meat seemed to be multiplying! When they started redistributing the meat over the bags, they realized there were now also more bags then they had brought with them. In the end every family received a full portion of meat, and by the end of the day they couldn't believe there were still 13 bags left in the trunk of their car. "We were so excited about this miracle," Nadine said. "God is so great!"
But the story didn't end here. The team decided to deliver the remaining 13 meat bags to the local Coptic priest. "We called him, and he invited us over for tea," Nadine said. "Afterwards he said we could put the meat in the trunk of his car. While my team mates were loading the meat in his car, I went to the toilet. When I returned, they were still busy carrying bags from one car to the other. I asked what they were doing, as after all there were only 13 bags. The trunk was now so full that they had difficulty closing it. My team members couldn't stop smiling. Later I heard they had loaded 40 meat bags in the priests' car!"
Be blessed and be a blessing!
Marc van der Woude
joelnews.org
.
Idioterie
Op de tweede dag van de
Yves Saint Laurent-veiling
is voor
bijna € 22.000.000
een oud gebruikt
leren fauteuiltje geveild.
Gestoord gedrag, als je het mij vraagt.
Yves Saint Laurent-veiling
is voor
bijna € 22.000.000
een oud gebruikt
leren fauteuiltje geveild.
Gestoord gedrag, als je het mij vraagt.
DQ
.
dinsdag 24 februari 2009
Karikatuur
Christenen voelen zich heel vaak snel beledigd.
Dat is eigenlijk wel vreemd.
Want waarom?
Als ongelovigen rottige dingen zeggen over Christenen, Christus of God staan ze op de achterste benen.
Waarom?
Is het dan zo verschrikkelijk om beledigd te worden?
Ik besef best dat sommige opmerkingen een gelovige pijn kan doen en grievend kan zijn.
Dat besef ik best, voel ik ook vaak mee maar ik zeg toch: "NOU EN?".
Dit soort dingen zijn in de Bijbel voorzegt.
Laat maar eens zien dat je in staat bent om anders te zijn; anders te reageren dan de beledigers.
Laat maar eens zien dat je iets bezit dat die ander niet heeft.
Draag de beledigingen maar en bedenkt dat Diegene waar je in gelooft heel goed voor zichzelf kan opkomen.
Hoe was het ook weer?
Hebt uw vijanden lief?
Laat je reactie hier door leiden.
Is bidden niet beter dan strijden?
Helaas is het ook wel eens zo dat christenen door hun veroordelend en vaak liefdeloos gedrag acties uitlokken.
Kijk maar eens hoe in sommige kringen met homoseksualiteit en bijv. ongehuwd samenwonen wordt omgegaan.
Verdrietig.
Ik denk in staat te zijn een karikatuur te tekenen van Christus met in plaats van een kruis een vlammenwerper over de schouder.
Als die tekening verspreid en bekend zou worden zou het christelijke huis te klein zijn.
Daarmee zou men echter vergeten dat men als volger van Christus vaak zelf een karikatuur is.
Velen, gelukkig lang niet allen, vertrouwen immers meer op het wapen dan op het kruis.
DQ
.
Dat is eigenlijk wel vreemd.
Want waarom?
Als ongelovigen rottige dingen zeggen over Christenen, Christus of God staan ze op de achterste benen.
Waarom?
Is het dan zo verschrikkelijk om beledigd te worden?
Ik besef best dat sommige opmerkingen een gelovige pijn kan doen en grievend kan zijn.
Dat besef ik best, voel ik ook vaak mee maar ik zeg toch: "NOU EN?".
Dit soort dingen zijn in de Bijbel voorzegt.
Laat maar eens zien dat je in staat bent om anders te zijn; anders te reageren dan de beledigers.
Laat maar eens zien dat je iets bezit dat die ander niet heeft.
Draag de beledigingen maar en bedenkt dat Diegene waar je in gelooft heel goed voor zichzelf kan opkomen.
Hoe was het ook weer?
Hebt uw vijanden lief?
Laat je reactie hier door leiden.
Is bidden niet beter dan strijden?
Helaas is het ook wel eens zo dat christenen door hun veroordelend en vaak liefdeloos gedrag acties uitlokken.
Kijk maar eens hoe in sommige kringen met homoseksualiteit en bijv. ongehuwd samenwonen wordt omgegaan.
Verdrietig.
Ik denk in staat te zijn een karikatuur te tekenen van Christus met in plaats van een kruis een vlammenwerper over de schouder.
Als die tekening verspreid en bekend zou worden zou het christelijke huis te klein zijn.
Daarmee zou men echter vergeten dat men als volger van Christus vaak zelf een karikatuur is.
Velen, gelukkig lang niet allen, vertrouwen immers meer op het wapen dan op het kruis.
DQ
.
Gaza
‘Het herhaaldelijk gebruik op deze manier van witte fosfor in dichtbevolkte burgergebieden is een vorm van een blinde aanval, en staat gelijk aan een oorlogsmisdaad’,
schrijft Amnesty International in het maandag verschenen rapport
Conflict voeden – Buitenlandse wapenleveranties aan Israël en de Gazastrook.
.
schrijft Amnesty International in het maandag verschenen rapport
Conflict voeden – Buitenlandse wapenleveranties aan Israël en de Gazastrook.
.
PTS e.a.
Oorlog en geweld is immoreel.
De lezer zal wel denken: daar heb je hem weer.
Het zij zo.
Ik ben er nou eenmaal al jaren mee bezig en het geeft me zo'n machteloos gevoel.
Sommigen vinden het eenvoudiger om schouderophalend aan de immoraliteit van geweld voorbij te gaan.
Best begrijpelijk, je kunt er toch niets aan veranderen.
Daar waar mensen zijn is er nou eenmaal, naast genegenheid, geweld.
Onverschilligheid is echter nooit goed.
Ik ga er vanuit dat Defensie een goede organisatie wenst te zijn.
Maar is dat echt goed mogelijk als je gereedschap bestaat uit wapens en de scholing er uit bestaat om hier mee om te gaan?
Tast dit niet haast per definitie de moraliteit aan?
Is het mogelijk om je hier tegen te wapenen (om dit beladen woord eens te gebruiken)?
Misschien als men van de gevaren bewust is.
Misschien!
Natuurlijk begrijp ik best dat een land er voor kiest een leger te hebben.
Maar men moet er wel bewust van zijn dat het een moreel gevaarlijk bezit is.
Zaken als eerlijkheid en openheid, eigenschappen waar iedereen met een goede opvoeding in wordt getraind gelden niet, of anders.
Geheimhouding en verdraaiing van de feiten, omdat dit in het belang van de organisatie is, wordt gezien als moreel juist.
Ik kan dat begrijpem maar, nogmaals, beseft men wel waar men mee bezig is en wat de gevolgen in moreel opzicht kunnen zijn?
Er zijn voorbeelden te vinden van volstrekt verwerpelijk gedrag.
Zie o.a. de behandeling van een klokkenluider, schreef daar eerder over.
Kijk naar de wervingscampagnes waar het avontuur en scholing wordt benadrukt.
Daar gaat het natuurlijk niet om.
Vele militairen die uitgezonden zijn komen geestelijk verminkt terug.
Zij zijn geschokt door de ellende die ze hebben gezien.
En waar ze mede verantwoordelijk voor zijn.
Zo geschokt dat ze er zelf kapot aan gaan.
Verminkte jonge levens.
Volgens recente cijfers zijn 10% van de veteranen slachtoffer.
Het post traumatisch stress syndroom (PTS) heeft hen bij de geestelijke benen gehad.
Daarvan is een behoorlijk percentage ongeneeslijk ziek.
Wat een verantwoordelijkheid voor een regering dat hen uitzendt.
Ondanks beloften om de PTS-ers te blijven begeleiden wordt hen rustig meegedeeld dat het contract afgelopen is.
Over en uit.
Zoek het verder zelf maar uit.
Scheidingen en zelfmoord kunnen het gevolg zijn van het dienen van het vaderland.
Elk fatsoenlijk land hoort zich garant te stellen voor slachtoffers die in hun dienst worden gemaakt.
Wat betekenen deze mensen voor gezin en maatschappij?
Daar moet bij stil gestaan worden.
Wat een ellende wordt er gezien bij de in de steek gelaten Vietnam veteranen in de U.S.A.
Mogelijk kan je van een land dat bezig is met onmenselijke zaken niet verwachten dat er menselijk wordt omgegaan met de slachtoffers van hun systeem.
Oh, en dan die arme gebroken veteranen uit de oorlogen in Irak en Afghanistan.
Wat een toekomst.
Het fatsoen van een land kan ook afgemeten worden aan de wijze waarop het met deze mensen omgaat.
Geweld blijkt zelfdestructief.
Voor de gebruiker en voor het land dat hen gebruikt.
Ik kan me dus voorstellen dat landen legers hebben.
Het geeft echter wel de kleinheid en het onvermogen van de mensheid aan.
Niet de grootsheid zoals landen kunnen beweren.
Een leger blijft een wapen in het groot.
Elk wapen is een moordtuig en dus in zichzelf immoreel.
Hoe belangrijk is het om daar van bewust te zijn.
Maar in plaats ervan wordt er vaak kwijlend gekeken naar het meest geavanceerd oorlogs(moord)tuig.
Hoe kan dat toch?
Wat een ramp.
Ook hier liggen taken voor Christenen.
DQ
.
De lezer zal wel denken: daar heb je hem weer.
Het zij zo.
Ik ben er nou eenmaal al jaren mee bezig en het geeft me zo'n machteloos gevoel.
Sommigen vinden het eenvoudiger om schouderophalend aan de immoraliteit van geweld voorbij te gaan.
Best begrijpelijk, je kunt er toch niets aan veranderen.
Daar waar mensen zijn is er nou eenmaal, naast genegenheid, geweld.
Onverschilligheid is echter nooit goed.
Ik ga er vanuit dat Defensie een goede organisatie wenst te zijn.
Maar is dat echt goed mogelijk als je gereedschap bestaat uit wapens en de scholing er uit bestaat om hier mee om te gaan?
Tast dit niet haast per definitie de moraliteit aan?
Is het mogelijk om je hier tegen te wapenen (om dit beladen woord eens te gebruiken)?
Misschien als men van de gevaren bewust is.
Misschien!
Natuurlijk begrijp ik best dat een land er voor kiest een leger te hebben.
Maar men moet er wel bewust van zijn dat het een moreel gevaarlijk bezit is.
Zaken als eerlijkheid en openheid, eigenschappen waar iedereen met een goede opvoeding in wordt getraind gelden niet, of anders.
Geheimhouding en verdraaiing van de feiten, omdat dit in het belang van de organisatie is, wordt gezien als moreel juist.
Ik kan dat begrijpem maar, nogmaals, beseft men wel waar men mee bezig is en wat de gevolgen in moreel opzicht kunnen zijn?
Er zijn voorbeelden te vinden van volstrekt verwerpelijk gedrag.
Zie o.a. de behandeling van een klokkenluider, schreef daar eerder over.
Kijk naar de wervingscampagnes waar het avontuur en scholing wordt benadrukt.
Daar gaat het natuurlijk niet om.
Vele militairen die uitgezonden zijn komen geestelijk verminkt terug.
Zij zijn geschokt door de ellende die ze hebben gezien.
En waar ze mede verantwoordelijk voor zijn.
Zo geschokt dat ze er zelf kapot aan gaan.
Verminkte jonge levens.
Volgens recente cijfers zijn 10% van de veteranen slachtoffer.
Het post traumatisch stress syndroom (PTS) heeft hen bij de geestelijke benen gehad.
Daarvan is een behoorlijk percentage ongeneeslijk ziek.
Wat een verantwoordelijkheid voor een regering dat hen uitzendt.
Ondanks beloften om de PTS-ers te blijven begeleiden wordt hen rustig meegedeeld dat het contract afgelopen is.
Over en uit.
Zoek het verder zelf maar uit.
Scheidingen en zelfmoord kunnen het gevolg zijn van het dienen van het vaderland.
Elk fatsoenlijk land hoort zich garant te stellen voor slachtoffers die in hun dienst worden gemaakt.
Wat betekenen deze mensen voor gezin en maatschappij?
Daar moet bij stil gestaan worden.
Wat een ellende wordt er gezien bij de in de steek gelaten Vietnam veteranen in de U.S.A.
Mogelijk kan je van een land dat bezig is met onmenselijke zaken niet verwachten dat er menselijk wordt omgegaan met de slachtoffers van hun systeem.
Oh, en dan die arme gebroken veteranen uit de oorlogen in Irak en Afghanistan.
Wat een toekomst.
Het fatsoen van een land kan ook afgemeten worden aan de wijze waarop het met deze mensen omgaat.
Geweld blijkt zelfdestructief.
Voor de gebruiker en voor het land dat hen gebruikt.
Ik kan me dus voorstellen dat landen legers hebben.
Het geeft echter wel de kleinheid en het onvermogen van de mensheid aan.
Niet de grootsheid zoals landen kunnen beweren.
Een leger blijft een wapen in het groot.
Elk wapen is een moordtuig en dus in zichzelf immoreel.
Hoe belangrijk is het om daar van bewust te zijn.
Maar in plaats ervan wordt er vaak kwijlend gekeken naar het meest geavanceerd oorlogs(moord)tuig.
Hoe kan dat toch?
Wat een ramp.
Ook hier liggen taken voor Christenen.
DQ
.
maandag 23 februari 2009
Fatsoenlijk geweld.
Israël noemt zich een fatsoenlijk land.
Een land dat op "fatsoenlijke" wijze oorlog voert.
Toch heeft het verboden fosforwapens gebruikt tegen weerloze burgers.
Ik heb altijd betoogd dat fatsoenlijke oorlogen niet bestaan.
Geweld kan niet eerzaam zijn.
Nooit.
Zelfs niet in die gevallen dat het wordt gebruikt als zelfverdediging.
Al zou ik het dan ook gebruiken.
Maar dat geeft niet sterkte maar zwakte aan.
Geweld is immoreel en gebruik van wapens maakt immoreel.
Misschien is het wel andersom.
Omdat mensen immoreel zijn maken ze wapens en vertrouwen erop.
Een door de geschiedenis bewezen, misplaatst vertrouwen.
Wapenfabricage en wapenhandel leveren geweldige winsten op.
Winst gebouwd op bloed.
Maar geld stinkt niet.
Lijken wel.
En de fabrikanten deugen omdat het fatsoenlijke en gewaardeerde bedrijven zijn!(?)
Gesanctioneerd door de eigen regeringen, die de winstbelastingen goed kunnen gebruiken.
DQ
.
Een land dat op "fatsoenlijke" wijze oorlog voert.
Toch heeft het verboden fosforwapens gebruikt tegen weerloze burgers.
Ik heb altijd betoogd dat fatsoenlijke oorlogen niet bestaan.
Geweld kan niet eerzaam zijn.
Nooit.
Zelfs niet in die gevallen dat het wordt gebruikt als zelfverdediging.
Al zou ik het dan ook gebruiken.
Maar dat geeft niet sterkte maar zwakte aan.
Geweld is immoreel en gebruik van wapens maakt immoreel.
Misschien is het wel andersom.
Omdat mensen immoreel zijn maken ze wapens en vertrouwen erop.
Een door de geschiedenis bewezen, misplaatst vertrouwen.
Wapenfabricage en wapenhandel leveren geweldige winsten op.
Winst gebouwd op bloed.
Maar geld stinkt niet.
Lijken wel.
En de fabrikanten deugen omdat het fatsoenlijke en gewaardeerde bedrijven zijn!(?)
Gesanctioneerd door de eigen regeringen, die de winstbelastingen goed kunnen gebruiken.
DQ
.
Economische crisis
Deze economische crisis is geen ramp, maar een zegen.
Aldus een artikel in trouw.
Zeer de moeite waard om te lezen.
KLIK HIER
DQ
.
zondag 22 februari 2009
4e wet van Pjohda
Daar waar de waarheid aan het eigen gelijk kan worden aangepast,
zal het worden aangepast.
4e wet van Pjohda
zal het worden aangepast.
4e wet van Pjohda
DQ
.
Carnaval 2009 Hengelo Ov
Ik ben geen deelnemer aan het
grote carnavalsfeest.
Maar als de wagens 10 meter van mijn huis passeren
ga ik toch maar even kijken en fotograferen.
Hierbij een kleine indruk.
grote carnavalsfeest.
Maar als de wagens 10 meter van mijn huis passeren
ga ik toch maar even kijken en fotograferen.
Hierbij een kleine indruk.
DQ
.
Scherpsnijdend zwaard
Wat kunnen woorden pijn doen.
Woorden die bewust met die bedoeling wordt gebruikt.
Maar ook woorden die niet die bedoeling hebben.
Woorden die gedachteloos en mogelijk met gebrek aan invoelingsvermogen worden gebruikt.
Laten we toch voorzichtig zijn.
Proberen te zijn.
Ik ook.
Woorden die bewust met die bedoeling wordt gebruikt.
Maar ook woorden die niet die bedoeling hebben.
Woorden die gedachteloos en mogelijk met gebrek aan invoelingsvermogen worden gebruikt.
Laten we toch voorzichtig zijn.
Proberen te zijn.
Ik ook.
Een woord, een tweesnijdend zwaar.
DQ
.
DQ
.
vrijdag 20 februari 2009
Afghanistan
Om de Afghanen te bevrijden van de Taliban zijn er alleen al in 2008
2118 burgerslachtoffers gevallen.
Burgerslachtoffers!
Welke soort bril draagt de westerse wereld?
In ieder geval geen heldere en doorzichtige.
Wat doen we daar?
Er is een strijd aangegaan die niet te winnen is.
Ik voorspel dat.
Oei, wat arrogant!!
Waarom geven we zo ontzettend veel geld uit aan wapens?
Waarom stellen we daar toch zoveel vertrouwen in?
Waarom vinden we het normaal dat er zoveel onschuldige slachtoffers vallen?
Wat zouden we met al die miljarden goed werk kunnen doen.
Ook er zo trots op om mens te zijn?
DQ
.
2118 burgerslachtoffers gevallen.
Burgerslachtoffers!
Welke soort bril draagt de westerse wereld?
In ieder geval geen heldere en doorzichtige.
Wat doen we daar?
Er is een strijd aangegaan die niet te winnen is.
Ik voorspel dat.
Oei, wat arrogant!!
Waarom geven we zo ontzettend veel geld uit aan wapens?
Waarom stellen we daar toch zoveel vertrouwen in?
Waarom vinden we het normaal dat er zoveel onschuldige slachtoffers vallen?
Wat zouden we met al die miljarden goed werk kunnen doen.
Ook er zo trots op om mens te zijn?
DQ
.
Onrecht
Toen er nog geen sprake was van een kredietcrisis fulmineerde ik al tegen de idioot hoge salarissen en nog idioot hogere bonnussen.
Ik verafschuwde de verrijkingscultuur en verwachtte problemen.
Nou heb ik helemaal geen verstand van economie (economen ook niet, blijkt) maar de problemen zijn gekomen.
We zitten er inmiddels midden in.
Ik heb toen opmerkingen gekregen als: je gunt het ze niet, je bent jaloers enz.
Daar moest ik me tegen verdedigen, wat lastig is als je weet dat het je daar niet om gaat.
De pensioenen worden, zoals het er nu naar uit ziet, voor vijf jaar bevroren.
Vijf jaar!
Want, zegt dhr. Balkenende, iedereen moet z'n steentje bijdragen.
Nou kun je makkelijker een steentje uit een villa breken dan uit een huurhuisje alvorens het bouwsel in elkaar dondert.
Kennelijk is het eenvoudig voor deze CDA-bons om niet aan het penninkje van de weduwe te denken.
(Voor christenen een bekende geschiedenis.)
Het zijn nou eenmaal altijd de zwakkeren die de ellende moeten opvangen.
Zal wel een natuurwet zijn.
Niemand schijnt het lef te hebben dit te doorbreken.
Het CDA verdedigt de hypotheekaftrek.
Een gift van de staat waar de welgestelden het meeste profijt van hebben.
Waarom niet aan een bepaalde hoogte van het hypotheekbedrag koppelen?
Trouwens, zouden de mensen met geld wel een steentje bijdragen?
Hoe gaat het ook alweer met de egoïstische, in zichzelf gekeerde veroorzakers van de huidige narigheid?
Weet je wel, die mensen die zo veel van zichzelf houden?
Die mensen die dreigden weg te gaan als ze minder zouden krijgen.
Ze waren immers onmisbaar?
Maak je maar niet ongerust.
Uitstekend!
Jan met de pet die een scheef schaatsje heeft gereden, zit in de bak.
Daar hebben ze in ieder geval geen last van.
En bovendien, zij hebben toch geen scheve schaats gereden?
Moreel wel?
Ach wat.
Moreel.
Klassenjustitie?
Ik weet het.
Nu ben ik cynisch en sarcastisch.
Bewust!
Wat een zelfvoldane (vul maar in..........)!
Waarschijnlijk ben ik nét te fatsoenlijk om te gaan schelden.
Maar inderdaad, ik ben erg boos.
Weer merk ik dat socialistische partijen zich druk maken om de onrechtvaardigheden die de gedupeerde pensioengerechtigden worden aan gedaan.
Van de Christelijke partijen hoor ik niets, in die zin.
Het is toch niet mijn schuld dat dit soort zaken zo vaak een rol spelen?
Hoogstens heb ik er een gevoelige antenne voor.
Waarom zeggen de goed betaalde krachten van deze partijen niet zoiets als: wij leveren grote brokken beton in.
Dat kunnen we best missen.
Dan laten we de steentjes van de gepensioneerden met rust.
Onrechtvaardigheden maken me boos.
Ik weet zeker dat er nu weer stemmen opgaan die zeggen dat ik, als gepensioneerde, voor mezelf praat.
Het kan zijn dat ik me er om die reden meer betrokken bij voel.
Maar, ik red het wel.
Heb niet zoveel geld maar een stapje terug lukt me wel.
DQ
.
Ik verafschuwde de verrijkingscultuur en verwachtte problemen.
Nou heb ik helemaal geen verstand van economie (economen ook niet, blijkt) maar de problemen zijn gekomen.
We zitten er inmiddels midden in.
Ik heb toen opmerkingen gekregen als: je gunt het ze niet, je bent jaloers enz.
Daar moest ik me tegen verdedigen, wat lastig is als je weet dat het je daar niet om gaat.
De pensioenen worden, zoals het er nu naar uit ziet, voor vijf jaar bevroren.
Vijf jaar!
Want, zegt dhr. Balkenende, iedereen moet z'n steentje bijdragen.
Nou kun je makkelijker een steentje uit een villa breken dan uit een huurhuisje alvorens het bouwsel in elkaar dondert.
Kennelijk is het eenvoudig voor deze CDA-bons om niet aan het penninkje van de weduwe te denken.
(Voor christenen een bekende geschiedenis.)
Het zijn nou eenmaal altijd de zwakkeren die de ellende moeten opvangen.
Zal wel een natuurwet zijn.
Niemand schijnt het lef te hebben dit te doorbreken.
Het CDA verdedigt de hypotheekaftrek.
Een gift van de staat waar de welgestelden het meeste profijt van hebben.
Waarom niet aan een bepaalde hoogte van het hypotheekbedrag koppelen?
Trouwens, zouden de mensen met geld wel een steentje bijdragen?
Hoe gaat het ook alweer met de egoïstische, in zichzelf gekeerde veroorzakers van de huidige narigheid?
Weet je wel, die mensen die zo veel van zichzelf houden?
Die mensen die dreigden weg te gaan als ze minder zouden krijgen.
Ze waren immers onmisbaar?
Maak je maar niet ongerust.
Uitstekend!
Jan met de pet die een scheef schaatsje heeft gereden, zit in de bak.
Daar hebben ze in ieder geval geen last van.
En bovendien, zij hebben toch geen scheve schaats gereden?
Moreel wel?
Ach wat.
Moreel.
Klassenjustitie?
Ik weet het.
Nu ben ik cynisch en sarcastisch.
Bewust!
Wat een zelfvoldane (vul maar in..........)!
Waarschijnlijk ben ik nét te fatsoenlijk om te gaan schelden.
Maar inderdaad, ik ben erg boos.
Weer merk ik dat socialistische partijen zich druk maken om de onrechtvaardigheden die de gedupeerde pensioengerechtigden worden aan gedaan.
Van de Christelijke partijen hoor ik niets, in die zin.
Het is toch niet mijn schuld dat dit soort zaken zo vaak een rol spelen?
Hoogstens heb ik er een gevoelige antenne voor.
Waarom zeggen de goed betaalde krachten van deze partijen niet zoiets als: wij leveren grote brokken beton in.
Dat kunnen we best missen.
Dan laten we de steentjes van de gepensioneerden met rust.
Onrechtvaardigheden maken me boos.
Ik weet zeker dat er nu weer stemmen opgaan die zeggen dat ik, als gepensioneerde, voor mezelf praat.
Het kan zijn dat ik me er om die reden meer betrokken bij voel.
Maar, ik red het wel.
Heb niet zoveel geld maar een stapje terug lukt me wel.
DQ
.
Romantiek
Op dit moment staat mijn computer in verbinding met de computer van Ben, mijn zwager in Zuid-Spanje.
Dat komt vaker voor, zodat ik er niet altijd bij stil sta.
Doe ik dat wel dan krijg ik er een speciaal gevoel bij.
Een gevoel, neigend naar romantiek.
Ik ken de situatie daar goed, ken de computer en voel me in Valverde del Camino erg thuis.
Bovendien is het er warm, 20 graden, en hier is het vies en koud.
(Zomer, kom nou, waar blijf je.........?)
Dat gevoel van romantiek kan ik met heel weinig mensen delen.
Ik wil dat wel, graag zelfs, maar het wordt niet gesnapt.
Eigenlijk ken ik maar twee mensen die exact begrijpen wat ik bedoel en voel.
Dat zijn Sebo en Ben.
Romantiek.
Nee, dat zijn niet alleen lieve woordjes en een kusje bij een fraaie zonsondergang.
Althans, niet voor mij.
Althans, niet voor ons.
DQ
.
Dat komt vaker voor, zodat ik er niet altijd bij stil sta.
Doe ik dat wel dan krijg ik er een speciaal gevoel bij.
Een gevoel, neigend naar romantiek.
Ik ken de situatie daar goed, ken de computer en voel me in Valverde del Camino erg thuis.
Bovendien is het er warm, 20 graden, en hier is het vies en koud.
(Zomer, kom nou, waar blijf je.........?)
Dat gevoel van romantiek kan ik met heel weinig mensen delen.
Ik wil dat wel, graag zelfs, maar het wordt niet gesnapt.
Eigenlijk ken ik maar twee mensen die exact begrijpen wat ik bedoel en voel.
Dat zijn Sebo en Ben.
Romantiek.
Nee, dat zijn niet alleen lieve woordjes en een kusje bij een fraaie zonsondergang.
Althans, niet voor mij.
Althans, niet voor ons.
DQ
.
3e wet van Pjohda
Daar waar men door eigen mensen wordt gecontroleerd,
daar zal de controle falen.
daar zal de controle falen.
3e wet van Pjohda
DQ
.
Liefde en geweld.
- Gij zult niet doden.
- Hebt uw naaste lief als uzelf.
- Hebt uw vijanden lief.
- Maar het meeste van deze is de liefde.
Zomaar wat sleutelzinnen uit de Bijbel.
Het moet niet moeilijk zijn om nog meer teksten en voorbeelden te vinden.
Voor Christenen is Jezus het grote voorbeeld.
Hij gaf uit liefde zijn leven.
(Nee, liefde is bepaald niet soft.)
Hoe kan het dan dat er in het Oude Testament zulke gruwelijke dingen staan?
Iemand die de Bijbel van kaft tot kaft als Gods woord erkent moet door de tegenspraken in dit Boek in problemen komen.
Of ze gewoon negeren.
Dat laatste kan ik niet, zodat ik verklaringen probeer te vinden.
Valt niet mee.
Een verklaring zou kunnen zijn dat de verhalen in de Bijbel worden geschreven vanuit het eigen, joodse, standpunt.
Zie de parallellen in de huidige tijd.
Een Bush die verantwoordelijk is voor vele vele doden, gewonden, martelingen en vernielingen was (is?) er van overtuigd dat God aan zijn zijde stond (staat?).
(Christus in een bommenwerper met moordtuig in de hand??)
Het zelfde geldt voor hen die zeker weten Allah's wil uit te voeren.
Als dan vervolgens de strijd wordt gewonnen is dit het bewijs dat God of Allah aan hun zijde staat.
Verlies wordt gezien als een offer aan de Oppermacht.
Tsjaa.
Ik ben als de dood voor mensen die absoluut overtuigd zijn van hun gelijk.
Hun zekerheid is ongetwijfeld gemakkelijk voor hunzelf maar moeilijk voor anderen.
Hebben ze de macht dan zijn ze bloedgevaarlijk.
Ik zeg niet, dan kunnen ze bloedgevaarlijk zijn.
Nee ik zeg bewust, ze ZIJN dan bloedgevaarlijk.
Voorbeelden te over.
Macht en eigendunk.
Brrrrr
Binnen de gewone kennissenkring is er moeilijk met deze mensen om te gaan.
Ik zie in mijn beperkte kennissenkring deze mensen vereenzamen.
Daar is bijzonder weinig aan te doen omdat hun betweterig gedrag alleen maar irritatie wekt.
Dit ondanks het feit dat het bijzonder hulpvaardige mensen kunnen zijn.
Jammer is dat.
Sorry, ik dwaal af.
Dat komt omdat ik veel met deze dingen bezig ben.
Hieronder uit Wikipedia een artikel over Jozua.
Voor de site KLIK HIER
Jozua is een bijbelse figuur, naar wie het Bijbelboek Jozua is genoemd. Zijn naam betekent God is zijn hulp of God, de Redder.
Jozua was de zoon van Nun, uit de stam van Efraïm, en werd na de dood van Mozes de leider van Israël. Onder leiding van Jozua veroverden en verdeelden de Israëlieten het land Kanaän, beginnend in Jericho rond 1150 v.Chr.. De beschrijving van zijn veroveringstochten en de bijbehorende gruwelen worden uitvoerig beschreven in het boek Jozua: " Toen sloegen zij alles wat in de stad was met de ban, zowel man als vrouw, zowel jong als oud, tot runderen, schapen en ezels toe, met de scherpte des zwaards" (6:21) ..."Al het zilver en goud, en de koperen en ijzeren voorwerpen zulle de Here heilig zijn: het zal bij de schat des Heren komen" (6:19).
Ook de stad Ai werd onder zijn aanzet veroverd: "Allen die op die dag vielen, zo mannen als vrouwen, waren twaalfduizend, al de burgers van Ai." (8:25) en verder in 8:25 maakt Jozua er aanspraak op dat hij "de koning van Ai op een paal spietste en hem daar liet tot aan de avondstond." In een eerdere passage zou door Jahweh aan Jozua gezegd zijn met de koning van Ai te doen zoals hij met de koning van Jericho deed, zodat het aannemelijk lijkt dat ook de koning van Jericho dit wrede lot onderging. Een groot aantal steden zou onder leiding van Jozua door de Israëlieten op gelijkaardige wijze zijn geplunderd en in brand gestoken, zonder overlevenden na te laten. Al is het mogelijk dat de eerdere richtlijn van de Levieten aan Mozes en Aäron werd aangehouden (Num.31:17-18) "Nu dan, doodt al wat onder de jeugdigen van het mannelijk geslacht is; en ook alle vrouwen die gemeenschap met een man hebben gehad, zult gij doden. Maar alle jeugdigen onder de vrouwen, die geen gemeenschap met een man hebben gehad, zult gij voor u laten leven..."
In een passage uit Numeri 31:32-35 wordt een lijst opgesomd van door de Israëlieten bijeengebrachte buit uit de Kanaänitische steden: "...schapen, runderen, ezels en tweeëndertigduizend vrouwen, die geen gemeenschap met een man hadden gehad".
Ook de steden Gibeon, Hazor en Baäl Gad in de vallei van de Libanon onder de berg Hermon werden door de in Kanaän rondtrekkende Israëlieten verwoest.
DQ
.
- Hebt uw naaste lief als uzelf.
- Hebt uw vijanden lief.
- Maar het meeste van deze is de liefde.
Zomaar wat sleutelzinnen uit de Bijbel.
Het moet niet moeilijk zijn om nog meer teksten en voorbeelden te vinden.
Voor Christenen is Jezus het grote voorbeeld.
Hij gaf uit liefde zijn leven.
(Nee, liefde is bepaald niet soft.)
Hoe kan het dan dat er in het Oude Testament zulke gruwelijke dingen staan?
Iemand die de Bijbel van kaft tot kaft als Gods woord erkent moet door de tegenspraken in dit Boek in problemen komen.
Of ze gewoon negeren.
Dat laatste kan ik niet, zodat ik verklaringen probeer te vinden.
Valt niet mee.
Een verklaring zou kunnen zijn dat de verhalen in de Bijbel worden geschreven vanuit het eigen, joodse, standpunt.
Zie de parallellen in de huidige tijd.
Een Bush die verantwoordelijk is voor vele vele doden, gewonden, martelingen en vernielingen was (is?) er van overtuigd dat God aan zijn zijde stond (staat?).
(Christus in een bommenwerper met moordtuig in de hand??)
Het zelfde geldt voor hen die zeker weten Allah's wil uit te voeren.
Als dan vervolgens de strijd wordt gewonnen is dit het bewijs dat God of Allah aan hun zijde staat.
Verlies wordt gezien als een offer aan de Oppermacht.
Tsjaa.
Ik ben als de dood voor mensen die absoluut overtuigd zijn van hun gelijk.
Hun zekerheid is ongetwijfeld gemakkelijk voor hunzelf maar moeilijk voor anderen.
Hebben ze de macht dan zijn ze bloedgevaarlijk.
Ik zeg niet, dan kunnen ze bloedgevaarlijk zijn.
Nee ik zeg bewust, ze ZIJN dan bloedgevaarlijk.
Voorbeelden te over.
Macht en eigendunk.
Brrrrr
Binnen de gewone kennissenkring is er moeilijk met deze mensen om te gaan.
Ik zie in mijn beperkte kennissenkring deze mensen vereenzamen.
Daar is bijzonder weinig aan te doen omdat hun betweterig gedrag alleen maar irritatie wekt.
Dit ondanks het feit dat het bijzonder hulpvaardige mensen kunnen zijn.
Jammer is dat.
Sorry, ik dwaal af.
Dat komt omdat ik veel met deze dingen bezig ben.
Hieronder uit Wikipedia een artikel over Jozua.
Voor de site KLIK HIER
Jozua is een bijbelse figuur, naar wie het Bijbelboek Jozua is genoemd. Zijn naam betekent God is zijn hulp of God, de Redder.
Jozua was de zoon van Nun, uit de stam van Efraïm, en werd na de dood van Mozes de leider van Israël. Onder leiding van Jozua veroverden en verdeelden de Israëlieten het land Kanaän, beginnend in Jericho rond 1150 v.Chr.. De beschrijving van zijn veroveringstochten en de bijbehorende gruwelen worden uitvoerig beschreven in het boek Jozua: " Toen sloegen zij alles wat in de stad was met de ban, zowel man als vrouw, zowel jong als oud, tot runderen, schapen en ezels toe, met de scherpte des zwaards" (6:21) ..."Al het zilver en goud, en de koperen en ijzeren voorwerpen zulle de Here heilig zijn: het zal bij de schat des Heren komen" (6:19).
Ook de stad Ai werd onder zijn aanzet veroverd: "Allen die op die dag vielen, zo mannen als vrouwen, waren twaalfduizend, al de burgers van Ai." (8:25) en verder in 8:25 maakt Jozua er aanspraak op dat hij "de koning van Ai op een paal spietste en hem daar liet tot aan de avondstond." In een eerdere passage zou door Jahweh aan Jozua gezegd zijn met de koning van Ai te doen zoals hij met de koning van Jericho deed, zodat het aannemelijk lijkt dat ook de koning van Jericho dit wrede lot onderging. Een groot aantal steden zou onder leiding van Jozua door de Israëlieten op gelijkaardige wijze zijn geplunderd en in brand gestoken, zonder overlevenden na te laten. Al is het mogelijk dat de eerdere richtlijn van de Levieten aan Mozes en Aäron werd aangehouden (Num.31:17-18) "Nu dan, doodt al wat onder de jeugdigen van het mannelijk geslacht is; en ook alle vrouwen die gemeenschap met een man hebben gehad, zult gij doden. Maar alle jeugdigen onder de vrouwen, die geen gemeenschap met een man hebben gehad, zult gij voor u laten leven..."
In een passage uit Numeri 31:32-35 wordt een lijst opgesomd van door de Israëlieten bijeengebrachte buit uit de Kanaänitische steden: "...schapen, runderen, ezels en tweeëndertigduizend vrouwen, die geen gemeenschap met een man hadden gehad".
Ook de steden Gibeon, Hazor en Baäl Gad in de vallei van de Libanon onder de berg Hermon werden door de in Kanaän rondtrekkende Israëlieten verwoest.
DQ
.
donderdag 19 februari 2009
Palestijnen en Israël
Zoals inmiddels bekend, heb ik buitengewoon veel kritiek op de manier waarop Israël omgaat met de Palestijnen.
Dat wordt geregeld uitgelegd alsof ik tegen Israël of tegen de joden ben.
Het tegendeel is waar.
Overigens blijkt dat voor de goede lezer ook uit mijn vorige schrijfsels.
Niet elke lezer begrijpt dat echter.
Verblind door de eigen opstelling.
Een gevaar dat mij natuurlijk ook bedreigt.
Ik weet echter zeker dat ik mijn best doe om het conflict eerlijk te bezien.
Doe dat met een oog op de geschiedenis en de wetenschap dat ik er op een afstand naar kan kijken.
Dat is niet verkeerd.
Afstand nemen is goed.
Het is altijd beter om van een afstand problemen te bezien.
In dit geval gemakkelijker vanwege de letterlijke, geografische afstand.
Ik las:
Zeker 22.000 gebouwen in de Gazastrook zijn beschadigd of verwoest.
Honderdduizenden Palestijnen hebben geen stroom en tienduizenden zijn dakloos.
In drie weken tijd zou Israël voor 1,5 miljard euro hebben kapotgeschoten in de Gazastrook.
Dat vind ik buitensporig.
Buitenproportioneel!
Over de meer dan duizend doden en de vele, vele gewonden heb ik het dan nog niet eens.
Wat denken de Israëlieten en zij die zich, bijna kritiekloos, aan hun zijde scharen dat dit betekent voor de toekomst?
Hoe zouden mijn lezers reageren als zij hun geliefden en hun huizen kwijt zijn?
Kapot gebombardeerd door de buren.
Kan je dan nog zoiets zeggen als: de waarheid ligt in het midden?
Onmogelijk toch?
Haat is het enige antwoord.
Ik ben niet haatdragend, geloof ik.
Ooit heb ik iets meegemaakt waarbij er een gloeiende haat ontstaan zou kunnen zijn.
Het is niet gebeurd, ook al omdat ik me er tegen heb verweerd.
Haat slaat op jezelf terug, vermorzelt en vernietigt je.
Toch ben ik bang dat ik, als ik Palestijn was, zou haten.
Zou gaan haten!
Israël, ik gun je het bestaansrecht.
Maar ik ben bang dat dit door jezelf wordt ondergraven.
Van Christenen en van Joden hoor ik weinig genuanceerde geluiden.
Des te gelukkiger voel ik me als ik die geluiden wel tegen kom.
Bijv. bij "Een ander Joods geluid".
Verschrikkelijk dat ze vaak als verraders van het eigen volk worden gezien.
Hoe is het mogelijk.
Voor de site: KLIK HIER
Ik ben zo bang dat haat zo verblindt dat oplossingen, echte wegen naar oplossingen niet worden gezien.
Ook mij is het duidelijk dat ik in een klein stukje als dit, de problemen slechts kan versimpelen.
Ook ik weet van de rol van Hamas binnen en buiten het eigen gebied.
Toch moet haat niet worden versterkt maar moet worden doorbroken.
Moeilijk voor Joden en voor Palestijnen.
Niet onmogelijk voor Christenen.
Mits ze de Christelijke naastenliefde als "wapen(!)" gebruiken.
Dat zie ik helaas zelden, in ieder geval TE weinig.
Inderdaad.
Duivelse middelen veroorzaken duivelse "oplossingen".
(Geen dus!)
DQ
.
Dat wordt geregeld uitgelegd alsof ik tegen Israël of tegen de joden ben.
Het tegendeel is waar.
Overigens blijkt dat voor de goede lezer ook uit mijn vorige schrijfsels.
Niet elke lezer begrijpt dat echter.
Verblind door de eigen opstelling.
Een gevaar dat mij natuurlijk ook bedreigt.
Ik weet echter zeker dat ik mijn best doe om het conflict eerlijk te bezien.
Doe dat met een oog op de geschiedenis en de wetenschap dat ik er op een afstand naar kan kijken.
Dat is niet verkeerd.
Afstand nemen is goed.
Het is altijd beter om van een afstand problemen te bezien.
In dit geval gemakkelijker vanwege de letterlijke, geografische afstand.
Ik las:
Zeker 22.000 gebouwen in de Gazastrook zijn beschadigd of verwoest.
Honderdduizenden Palestijnen hebben geen stroom en tienduizenden zijn dakloos.
In drie weken tijd zou Israël voor 1,5 miljard euro hebben kapotgeschoten in de Gazastrook.
Dat vind ik buitensporig.
Buitenproportioneel!
Over de meer dan duizend doden en de vele, vele gewonden heb ik het dan nog niet eens.
Wat denken de Israëlieten en zij die zich, bijna kritiekloos, aan hun zijde scharen dat dit betekent voor de toekomst?
Hoe zouden mijn lezers reageren als zij hun geliefden en hun huizen kwijt zijn?
Kapot gebombardeerd door de buren.
Kan je dan nog zoiets zeggen als: de waarheid ligt in het midden?
Onmogelijk toch?
Haat is het enige antwoord.
Ik ben niet haatdragend, geloof ik.
Ooit heb ik iets meegemaakt waarbij er een gloeiende haat ontstaan zou kunnen zijn.
Het is niet gebeurd, ook al omdat ik me er tegen heb verweerd.
Haat slaat op jezelf terug, vermorzelt en vernietigt je.
Toch ben ik bang dat ik, als ik Palestijn was, zou haten.
Zou gaan haten!
Israël, ik gun je het bestaansrecht.
Maar ik ben bang dat dit door jezelf wordt ondergraven.
Van Christenen en van Joden hoor ik weinig genuanceerde geluiden.
Des te gelukkiger voel ik me als ik die geluiden wel tegen kom.
Bijv. bij "Een ander Joods geluid".
Verschrikkelijk dat ze vaak als verraders van het eigen volk worden gezien.
Hoe is het mogelijk.
Voor de site: KLIK HIER
Ik ben zo bang dat haat zo verblindt dat oplossingen, echte wegen naar oplossingen niet worden gezien.
Ook mij is het duidelijk dat ik in een klein stukje als dit, de problemen slechts kan versimpelen.
Ook ik weet van de rol van Hamas binnen en buiten het eigen gebied.
Toch moet haat niet worden versterkt maar moet worden doorbroken.
Moeilijk voor Joden en voor Palestijnen.
Niet onmogelijk voor Christenen.
Mits ze de Christelijke naastenliefde als "wapen(!)" gebruiken.
Dat zie ik helaas zelden, in ieder geval TE weinig.
Inderdaad.
Duivelse middelen veroorzaken duivelse "oplossingen".
(Geen dus!)
DQ
.
Gij zult niet doden.
Gij zult niet doden.
Deze wet komt meerdere malen in de Bijbel voor.
Deze wet wordt zowel door gelovige joden als christenen aanvaard.
Toch wordt de uitleg en de kracht van deze, voor hen Goddelijke, wet door hen beiden uitgelegd op de manier die hen het beste uitkomt.
Dat is in het verleden gebeurd en in het heden te zien.
Op z'n minst is dat opvallend.
Kennelijk is deze wet niet meer van toepassing zodra er besloten is dat iemand niet deugd of een vijand is.
Dit ondanks die andere hoofdwet: Hebt uw vijanden lief.
Gemakkelijk wordt er voorbij gegaan aan het feit dat die ander wel eens een vijand geworden zou kunnen zijn door eigen gedrag of gedrag van de maatschappij waar men onderdeel van is.
Natuurlijk is dat niet altijd het geval maar hoogmoed is in ieder geval een slechte raadgever.
Christenen blijken ook vaak niet stil te staan bij hun verantwoordelijkheid in deze.
Zij geloven in een leven ná dit leven.
Een hemel en een hel.
Hoe kan het dan dat ze geloven in rechtvaardige oorlogen en in de doodstraf?
In het eerste geval knallen ze hun vijand zo de hel in en in het tweede geval doen ze dat op een andere manier.
Met hetzelfde effect.
Op basis van de beide aangehaalde wetten heb ik ooit dienst geweigerd.
Toen was ik jong en het was het erg duidelijk voor me.
Nu zou ik daar waarschijnlijk iets voorzichtiger mee omgaan.
Het is allemaal minder absoluut.
Al blijf ik er geweldige problemen mee hebben dat anderen uitmaken wie mijn vijanden zijn.
Rechtvaardig kan geweld niet zijn.
Het is negatief in zichzelf.
Rechtvaardige oorlogen bestaan niet.
Noodzakelijk, verdedigingsoorlogen mogelijk wel.
Maar zodra je dat zegt bevind je je op een hellend vlak.
Een hellend vlak waarbij je afzakt van moreel naar immoreel.
Een vlak waarbij Christus steeds verder van je af komt staan.
Het is voor mij onmogelijk te bevatten dat men in de ene hand een wapen koestert en in de andere hand de Bijbel heeft.
Ik besef dat er christenen (en joden) zijn die het helemaal niet met me eens zijn.
Maar het is geen discussiepunt.
Ik heb de waarheid niet in pacht, gelukkig maar.
Als ik zeg dat ik het niet kan bevatten, is dat gewoon een feit.
Daar zit ook geen veroordeling van de ander in.
Natuurlijk niet.
Als ik in een ander gezin geboren zou zijn zou ik waarschijnlijk anders denken.
Bovendien begrijp ik sommige argumenten van andersdenkende wel.
Als men zelf in een situatie van oorlog en geweld en onrechtvaardigheid verkeerd is het erg veel gevraagd om de eerder vermelde wetten te respecteren.
Ik beweer ook niet dat ik het zou kunnen.
Toch zijn er voorbeelden van mensen met een geweldig Godsvertrouwen die het wel kunnen.
Daar zeg ik zo iets.
Mogelijk gaat het daar mis.
Hoe ver gaat dit vertrouwen?
Als het er op aan komt zullen de meeste christenen, en joden, meer op hun duivelse wapens dan op God vertrouwen.
Het blijft een geweldig moeilijk probleem.
Geweld is zelden een oplossing van de problemen.
Toch kan je soms niet zonder.
Denk bijv. aan politiegeweld.
Er is geen absoluut ja of nee.
Met in het hoofd de beide eerder aangehaalde wetten en de zekerheid dat geweld negatief is in zichzelf, met zelfkennis en zonder hoogmoed is het misschien mogelijk om voor je zelf keuzes te maken.
Hoogmoed komt voor de val.
DQ
.
Deze wet komt meerdere malen in de Bijbel voor.
Deze wet wordt zowel door gelovige joden als christenen aanvaard.
Toch wordt de uitleg en de kracht van deze, voor hen Goddelijke, wet door hen beiden uitgelegd op de manier die hen het beste uitkomt.
Dat is in het verleden gebeurd en in het heden te zien.
Op z'n minst is dat opvallend.
Kennelijk is deze wet niet meer van toepassing zodra er besloten is dat iemand niet deugd of een vijand is.
Dit ondanks die andere hoofdwet: Hebt uw vijanden lief.
Gemakkelijk wordt er voorbij gegaan aan het feit dat die ander wel eens een vijand geworden zou kunnen zijn door eigen gedrag of gedrag van de maatschappij waar men onderdeel van is.
Natuurlijk is dat niet altijd het geval maar hoogmoed is in ieder geval een slechte raadgever.
Christenen blijken ook vaak niet stil te staan bij hun verantwoordelijkheid in deze.
Zij geloven in een leven ná dit leven.
Een hemel en een hel.
Hoe kan het dan dat ze geloven in rechtvaardige oorlogen en in de doodstraf?
In het eerste geval knallen ze hun vijand zo de hel in en in het tweede geval doen ze dat op een andere manier.
Met hetzelfde effect.
Op basis van de beide aangehaalde wetten heb ik ooit dienst geweigerd.
Toen was ik jong en het was het erg duidelijk voor me.
Nu zou ik daar waarschijnlijk iets voorzichtiger mee omgaan.
Het is allemaal minder absoluut.
Al blijf ik er geweldige problemen mee hebben dat anderen uitmaken wie mijn vijanden zijn.
Rechtvaardig kan geweld niet zijn.
Het is negatief in zichzelf.
Rechtvaardige oorlogen bestaan niet.
Noodzakelijk, verdedigingsoorlogen mogelijk wel.
Maar zodra je dat zegt bevind je je op een hellend vlak.
Een hellend vlak waarbij je afzakt van moreel naar immoreel.
Een vlak waarbij Christus steeds verder van je af komt staan.
Het is voor mij onmogelijk te bevatten dat men in de ene hand een wapen koestert en in de andere hand de Bijbel heeft.
Ik besef dat er christenen (en joden) zijn die het helemaal niet met me eens zijn.
Maar het is geen discussiepunt.
Ik heb de waarheid niet in pacht, gelukkig maar.
Als ik zeg dat ik het niet kan bevatten, is dat gewoon een feit.
Daar zit ook geen veroordeling van de ander in.
Natuurlijk niet.
Als ik in een ander gezin geboren zou zijn zou ik waarschijnlijk anders denken.
Bovendien begrijp ik sommige argumenten van andersdenkende wel.
Als men zelf in een situatie van oorlog en geweld en onrechtvaardigheid verkeerd is het erg veel gevraagd om de eerder vermelde wetten te respecteren.
Ik beweer ook niet dat ik het zou kunnen.
Toch zijn er voorbeelden van mensen met een geweldig Godsvertrouwen die het wel kunnen.
Daar zeg ik zo iets.
Mogelijk gaat het daar mis.
Hoe ver gaat dit vertrouwen?
Als het er op aan komt zullen de meeste christenen, en joden, meer op hun duivelse wapens dan op God vertrouwen.
Het blijft een geweldig moeilijk probleem.
Geweld is zelden een oplossing van de problemen.
Toch kan je soms niet zonder.
Denk bijv. aan politiegeweld.
Er is geen absoluut ja of nee.
Met in het hoofd de beide eerder aangehaalde wetten en de zekerheid dat geweld negatief is in zichzelf, met zelfkennis en zonder hoogmoed is het misschien mogelijk om voor je zelf keuzes te maken.
Hoogmoed komt voor de val.
DQ
.
woensdag 18 februari 2009
Afganistan
De Taliban heeft alle tijd.
Weinig wapens.
De NAVO heeft weinig tijd.
Veel wapens.
Wie zal het winnen (uiteindelijk)?
DQ
Weinig wapens.
De NAVO heeft weinig tijd.
Veel wapens.
Wie zal het winnen (uiteindelijk)?
DQ
dinsdag 17 februari 2009
Brief aan God
Een arm vrouwtje schreef een brief aan God, adres 'Hemel', waarin ze 2000 euro vraagt om om haar huurschuld af te betalen.
De sorteerders van de Post weten geen raad met het adres en maken de brief open.
Ze zijn zo ontroerd door het lot van het arme vrouwtje, dat ze met de pet rondgaan.
Zo halen ze 1800 euro op.
Dit bedrag doen ze in een envelop met een briefje van 'God' erbij en sturen het terug aan het oude dametje.
Een week later ontvangt de Post weer een brief gericht aan God, adres : 'Hemel'.
Ze maken de brief weer open en lezen:
'Lieve God, bedankt voor het geld.
Als u nog iets kunt missen, stuur het dan niet meer via de Post, want die rotzakken hebben er 200 Euro uit gepikt…'
.
De sorteerders van de Post weten geen raad met het adres en maken de brief open.
Ze zijn zo ontroerd door het lot van het arme vrouwtje, dat ze met de pet rondgaan.
Zo halen ze 1800 euro op.
Dit bedrag doen ze in een envelop met een briefje van 'God' erbij en sturen het terug aan het oude dametje.
Een week later ontvangt de Post weer een brief gericht aan God, adres : 'Hemel'.
Ze maken de brief weer open en lezen:
'Lieve God, bedankt voor het geld.
Als u nog iets kunt missen, stuur het dan niet meer via de Post, want die rotzakken hebben er 200 Euro uit gepikt…'
.
maandag 16 februari 2009
Door het putje gespoeld
Er is alleen al in 2008 wereldwijd 30.000 miljard dollar verloren gegaan.
Door het putje gespoeld.
En deze gigantische kapitaalvernietiging gaat nog steeds door.
Lees Het Volkskrantartikel HIER
DQ
.
Door het putje gespoeld.
En deze gigantische kapitaalvernietiging gaat nog steeds door.
Lees Het Volkskrantartikel HIER
DQ
.
vrijdag 13 februari 2009
Strijdbare liefde
Liefde.
Een woord dat vele beelden oproept.
Liefde tussen partners, liefde voor de kinderen, liefde voor de kleinkinderen, liefde voor de ouders.
Geen probleem.
Het wordt al anders als men spreekt over liefde tussen vrienden.
Dat wordt onmiddellijk gekoppeld aan seksualiteit.
Merkwaardig.
Waarom zou je niet van iemand kunnen houden zonder dat er erotische gevoelens een rol spelen?
Kameraadschap is ook een vorm van liefde.
Vaak zelfs onbaatzuchtiger dan naar de eigen relatie.
Liefde is echter ook strijd.
Strijd met jezelf tegen woede.
Woede die opkomt bij het horen en zien van bepaalde gebeurtenissen en het lezen van bepaalde artikelen.
Dan is liefde ineens niet zo leuk en slap meer.
Dan is liefde een gevecht.
Een gevecht dat ik zelf alleen maar, min of meer, kan winnen door me te verplaatsen in de betreffende situatie.
Proberen me te verplaatsen!
En proberen van verschillende kanten het onderwerp te bezien.
Moeilijk is dat.
Soms onmogelijk, hoe ik ook mijn best doe.
Van mijn vader krijg ik, na lezing, geregeld de Christelijke bladen waarop hij is geabonneerd.
En ik lees ze ook.
Gister kwam ik in OPWEKKING van deze maand een artikel tegen onder het hoofd:
"We leven in Bijbelse tijden".
Het eerste wat opvalt zijn de foto's van Israëlische soldaten met hun vuurwapens in de aanslag.
Nou houd ik sowieso niet van dit soort foto's maar al helemaal niet in een christelijk blad.
Het artikel gaat over de oorlog in de GAZA streek gezien vanuit bewoners van Israël.
Ik heb enkele stukjes gelezen maar kon even niet verder lezen.
Wat ik las was een zeer eenzijdige visie.
Omdat ik nog niet het hele artikel heb gelezen durf ik er nog niet veel over te zeggen.
Ik kan me dus vergissen en kom er om die reden later op terug.
Waarom ik het nog niet heb gelezen?
Ik durfde niet.
Door datgene wat ik heb gelezen voelde ik een woede in me opkomen.
Een woede die ik niet wilde.
Het innerlijke gevecht waar ik eerder over sprak.
Nee, liefde is niet soft.
Bepaald niet.
Ik hoop dat het artikel uiteindelijk genuanceerder blijkt te zijn dan ik in de gauwigheid zag.
DQ
.
Een woord dat vele beelden oproept.
Liefde tussen partners, liefde voor de kinderen, liefde voor de kleinkinderen, liefde voor de ouders.
Geen probleem.
Het wordt al anders als men spreekt over liefde tussen vrienden.
Dat wordt onmiddellijk gekoppeld aan seksualiteit.
Merkwaardig.
Waarom zou je niet van iemand kunnen houden zonder dat er erotische gevoelens een rol spelen?
Kameraadschap is ook een vorm van liefde.
Vaak zelfs onbaatzuchtiger dan naar de eigen relatie.
Liefde is echter ook strijd.
Strijd met jezelf tegen woede.
Woede die opkomt bij het horen en zien van bepaalde gebeurtenissen en het lezen van bepaalde artikelen.
Dan is liefde ineens niet zo leuk en slap meer.
Dan is liefde een gevecht.
Een gevecht dat ik zelf alleen maar, min of meer, kan winnen door me te verplaatsen in de betreffende situatie.
Proberen me te verplaatsen!
En proberen van verschillende kanten het onderwerp te bezien.
Moeilijk is dat.
Soms onmogelijk, hoe ik ook mijn best doe.
Van mijn vader krijg ik, na lezing, geregeld de Christelijke bladen waarop hij is geabonneerd.
En ik lees ze ook.
Gister kwam ik in OPWEKKING van deze maand een artikel tegen onder het hoofd:
"We leven in Bijbelse tijden".
Het eerste wat opvalt zijn de foto's van Israëlische soldaten met hun vuurwapens in de aanslag.
Nou houd ik sowieso niet van dit soort foto's maar al helemaal niet in een christelijk blad.
Het artikel gaat over de oorlog in de GAZA streek gezien vanuit bewoners van Israël.
Ik heb enkele stukjes gelezen maar kon even niet verder lezen.
Wat ik las was een zeer eenzijdige visie.
Omdat ik nog niet het hele artikel heb gelezen durf ik er nog niet veel over te zeggen.
Ik kan me dus vergissen en kom er om die reden later op terug.
Waarom ik het nog niet heb gelezen?
Ik durfde niet.
Door datgene wat ik heb gelezen voelde ik een woede in me opkomen.
Een woede die ik niet wilde.
Het innerlijke gevecht waar ik eerder over sprak.
Nee, liefde is niet soft.
Bepaald niet.
Ik hoop dat het artikel uiteindelijk genuanceerder blijkt te zijn dan ik in de gauwigheid zag.
DQ
.
donderdag 12 februari 2009
Een gevoelig onderwerp
Sebo schreef een stukje over gevoel en verstand.
Nu weet elke trouwe lezer dat dit onderwerp in mijn artikeltjes geregeld terug komt.
Expliciet maar ook vaak gewoon, terloops.
Iedereen kent de uitdrukking "Gevoel is een slechte raadgever".
Maar is dat wel zo?
Wat is gevoel?
Naar mijn idee is het gevoelsleven niet zomaar iets dat uit de lucht of uit de baarmoeder is gevallen.
Het ontstaat en wordt gevormd door opvoeding, milieu, andere samengebalde ervaringen en overpeinzingen.
Het blijkt dat men vaak terecht afgaat op intuïtie wanneer men het even niet meer weet.
Wat is intuïtie anders dan afgaan op het gevoel?
De genomen beslissing is vaker juist dan onjuist.
Dat beweer ik niet alleen maar toevallig las ik dit laatst ook als uitkomst van een wetenschappelijk onderzoek.
Het zou kunnen zijn dat de één een, noem het maar, rijker gevoelsleven heeft dan de ander.
Maar dan hebben we het waarschijnlijk over het beleven van het gevoel.
Daar zit, voor zover ik het zie, wel verschil in.
De één koppelt het begrip "romantiek" aan totaal andere zaken dan de ander.
De één houd van techniek en planten.
De ander heeft niets met techniek maar is gek op dieren.
Enz. enz. enz.
Ook zijn er mensen die zo'n op zichzelf gericht gevoelsleven hebben dat anderen er best aan opgeofferd mogen worden.
Eveneens een vorm van houden van.
En "houden van" heeft met gevoel te maken.
Een terrorist die van zichzelf houdt en denkt door zichzelf en anderen op te blazen het eeuwige leven te beërven is een moedig (en tegelijkertijd laf) mens maar ook een egoïstisch mens.
Hij denkt aan z'n eigen eeuwig leven maar houdt zich niet bezig met dat van de ander.
Zelf denk ik dat het gevoel (opvoeding, milieu, andere samengebalde ervaringen en overpeinzingen) uiteindelijk de richting van het verstand stuurt.
Je ziet dat nu versterkt in de kredietcrisis.
Zij die veel gevoel voor zichzelf hebben, hebben zich enorm verrijkt.
Zij die veel gevoel hebben voor anderen hebben zich op op hulpverlening gestort.
Voedselbanken e.d.
Je moet die prachtige dingen, je hersens, gebruiken.
In alle omstandigheden maar onderschat het gevoel niet.
(Overigens, waar zetelt het gevoel? In de hersens?)
DQ
.
Nu weet elke trouwe lezer dat dit onderwerp in mijn artikeltjes geregeld terug komt.
Expliciet maar ook vaak gewoon, terloops.
Iedereen kent de uitdrukking "Gevoel is een slechte raadgever".
Maar is dat wel zo?
Wat is gevoel?
Naar mijn idee is het gevoelsleven niet zomaar iets dat uit de lucht of uit de baarmoeder is gevallen.
Het ontstaat en wordt gevormd door opvoeding, milieu, andere samengebalde ervaringen en overpeinzingen.
Het blijkt dat men vaak terecht afgaat op intuïtie wanneer men het even niet meer weet.
Wat is intuïtie anders dan afgaan op het gevoel?
De genomen beslissing is vaker juist dan onjuist.
Dat beweer ik niet alleen maar toevallig las ik dit laatst ook als uitkomst van een wetenschappelijk onderzoek.
Het zou kunnen zijn dat de één een, noem het maar, rijker gevoelsleven heeft dan de ander.
Maar dan hebben we het waarschijnlijk over het beleven van het gevoel.
Daar zit, voor zover ik het zie, wel verschil in.
De één koppelt het begrip "romantiek" aan totaal andere zaken dan de ander.
De één houd van techniek en planten.
De ander heeft niets met techniek maar is gek op dieren.
Enz. enz. enz.
Ook zijn er mensen die zo'n op zichzelf gericht gevoelsleven hebben dat anderen er best aan opgeofferd mogen worden.
Eveneens een vorm van houden van.
En "houden van" heeft met gevoel te maken.
Een terrorist die van zichzelf houdt en denkt door zichzelf en anderen op te blazen het eeuwige leven te beërven is een moedig (en tegelijkertijd laf) mens maar ook een egoïstisch mens.
Hij denkt aan z'n eigen eeuwig leven maar houdt zich niet bezig met dat van de ander.
Zelf denk ik dat het gevoel (opvoeding, milieu, andere samengebalde ervaringen en overpeinzingen) uiteindelijk de richting van het verstand stuurt.
Je ziet dat nu versterkt in de kredietcrisis.
Zij die veel gevoel voor zichzelf hebben, hebben zich enorm verrijkt.
Zij die veel gevoel hebben voor anderen hebben zich op op hulpverlening gestort.
Voedselbanken e.d.
Je moet die prachtige dingen, je hersens, gebruiken.
In alle omstandigheden maar onderschat het gevoel niet.
(Overigens, waar zetelt het gevoel? In de hersens?)
DQ
.
woensdag 11 februari 2009
Aforisme
De locomotief van het
gevoel
loopt alleen goed
als je zo
verstandig
bent geweest
er voldoende kolen in te doen.
DQ
.
gevoel
loopt alleen goed
als je zo
verstandig
bent geweest
er voldoende kolen in te doen.
DQ
.
Lopen-Lezen-Luisteren
De binnenstad van Hengelo is klein.
Ik woon in de binnenstad zodat ik na een rondgang door het centrum na 15 á 20 minuten weer in huis ben.
Dat is tekort voor een wandeluurtje.
En dat is mijn dagelijkse planning.
Minimaal een uur.
Het wordt dus vaak wat slenteren.
Hoe krijg je anders dat uur vol?
De fraaie buitengebieden van Hengelo in het fraaie Twente zijn net te ver weg om er naar toe te lopen.
Zeker onder deze weercondities.
Ik heb een prima fiets maar, hoe ik ook mijn best heb gedaan, fietsen vind ik niet echt een leuke bezigheid.
Wandelen wel.
Het slenteren verandert in gesjok als ik een boekenwinkel op mijn pad vind.
Dat is zeker een keer of drie per week het geval.
Nou moet je je daar ook weer niet al teveel van voorstellen want er is maar één echte boekenzaak in Hengelo.
De rest zijn kioskachtige zaken plus, gelukkig, enkele antiquariaten.
Kan dus, als boekenliefhebber, enigszins aan mijn trekken komen.
Enigszins!
Leuk is het natuurlijk als je in de ramsj of in de bak met afgeprijsde boeken leuke dingen tegen komt.
Dat is de laatste weken een paar maal het geval geweest.
Zo heb ik ooit jarenlang gezocht naar de boeken van de hoorspelserie "Sprong in het heelal".
Uiteindelijk heb ik ze te pakken gekregen.
In totaal drie delen.
Nu zag ik in zo'n bak het tweede deel (Het Marsmysterie) liggen.
Ongebruikt.
Hoewel ik het deel dus al in mijn bezit heb had ik voor dit exemplaar wel €2.50 over.
Ben inmiddels halverwege en het blijft leuk om te lezen.
In mijn hoofd hoor ik de stemmen en de geweldige geluiden uit de serie weer.
Wat een serie!
Diverse malen herhaald.
Inmiddels is het gereviseerd en opgeknapt weer uitgebracht.
Deze keer op een serie CD's.
Geweldig toch?
Fantastisch dat een hoorspelserie uit de vroege jaren vijftig nog steeds zo goed te beluisteren is.
Dit ondanks het gegeven dat de technische bijzonderheden achterhaald zijn.
Het blijft een geweldige serie.
Mijn kinderen genieten er nog steeds van, ondanks het feit dat ze het al vaak hebben beluisterd.
Hoop dat de kleinkinderen er binnenkort ook van gaan genieten.
Een kwaliteitshoorspel en aanrader!
Kennissen van mij hebben de serie eveneens maar trekken er geen luistertijd voor uit.
Jammer.
Een hoorspel is zo handig.
Tijdens het luisteren kan je allerlei andere zaken doen.
(Zoals, met een knipoog naar de jaren 50, breien, haken, naaien, kousen stoppen maar ook wassen, afwassen, afstoffen, koken, eten enz.)
Vrienden medehoorspelbezitters, trek er toch eens tijd voor uit.
Als je het wel leuk blijkt te vinden is dat voor jullie leuk maar ook ik vind het leuk om mijn enthousiasme voor deze oude serie te kunnen delen.
Behalve dit boek zijn er de laatste dagen nog andere boeken onder mijn hoede gekomen.
Dat zijn deze keer wetenschap- en cultuur boeken.
Er wordt me wel eens gevraagd of ik al mijn boeken ooit heb gelezen of nog ga lezen.
Dat zal niet lukken, het zijn er teveel.
Wel vind ik het heerlijk om zomaar een boek uit de voorraad te trekken en me er in te verdiepen.
Niet-lezers nemen het voor kennisgeving aan maar begrijpen het niet echt.
Ja kijk, nou wil ik wel weer even de stad in maar wat een lucht.
Vol met vieze beloftes.
DQ
.
Ik woon in de binnenstad zodat ik na een rondgang door het centrum na 15 á 20 minuten weer in huis ben.
Dat is tekort voor een wandeluurtje.
En dat is mijn dagelijkse planning.
Minimaal een uur.
Het wordt dus vaak wat slenteren.
Hoe krijg je anders dat uur vol?
De fraaie buitengebieden van Hengelo in het fraaie Twente zijn net te ver weg om er naar toe te lopen.
Zeker onder deze weercondities.
Ik heb een prima fiets maar, hoe ik ook mijn best heb gedaan, fietsen vind ik niet echt een leuke bezigheid.
Wandelen wel.
Het slenteren verandert in gesjok als ik een boekenwinkel op mijn pad vind.
Dat is zeker een keer of drie per week het geval.
Nou moet je je daar ook weer niet al teveel van voorstellen want er is maar één echte boekenzaak in Hengelo.
De rest zijn kioskachtige zaken plus, gelukkig, enkele antiquariaten.
Kan dus, als boekenliefhebber, enigszins aan mijn trekken komen.
Enigszins!
Leuk is het natuurlijk als je in de ramsj of in de bak met afgeprijsde boeken leuke dingen tegen komt.
Dat is de laatste weken een paar maal het geval geweest.
Zo heb ik ooit jarenlang gezocht naar de boeken van de hoorspelserie "Sprong in het heelal".
Uiteindelijk heb ik ze te pakken gekregen.
In totaal drie delen.
Nu zag ik in zo'n bak het tweede deel (Het Marsmysterie) liggen.
Ongebruikt.
Hoewel ik het deel dus al in mijn bezit heb had ik voor dit exemplaar wel €2.50 over.
Ben inmiddels halverwege en het blijft leuk om te lezen.
In mijn hoofd hoor ik de stemmen en de geweldige geluiden uit de serie weer.
Wat een serie!
Diverse malen herhaald.
Inmiddels is het gereviseerd en opgeknapt weer uitgebracht.
Deze keer op een serie CD's.
Geweldig toch?
Fantastisch dat een hoorspelserie uit de vroege jaren vijftig nog steeds zo goed te beluisteren is.
Dit ondanks het gegeven dat de technische bijzonderheden achterhaald zijn.
Het blijft een geweldige serie.
Mijn kinderen genieten er nog steeds van, ondanks het feit dat ze het al vaak hebben beluisterd.
Hoop dat de kleinkinderen er binnenkort ook van gaan genieten.
Een kwaliteitshoorspel en aanrader!
Kennissen van mij hebben de serie eveneens maar trekken er geen luistertijd voor uit.
Jammer.
Een hoorspel is zo handig.
Tijdens het luisteren kan je allerlei andere zaken doen.
(Zoals, met een knipoog naar de jaren 50, breien, haken, naaien, kousen stoppen maar ook wassen, afwassen, afstoffen, koken, eten enz.)
Vrienden medehoorspelbezitters, trek er toch eens tijd voor uit.
Als je het wel leuk blijkt te vinden is dat voor jullie leuk maar ook ik vind het leuk om mijn enthousiasme voor deze oude serie te kunnen delen.
Behalve dit boek zijn er de laatste dagen nog andere boeken onder mijn hoede gekomen.
Dat zijn deze keer wetenschap- en cultuur boeken.
Er wordt me wel eens gevraagd of ik al mijn boeken ooit heb gelezen of nog ga lezen.
Dat zal niet lukken, het zijn er teveel.
Wel vind ik het heerlijk om zomaar een boek uit de voorraad te trekken en me er in te verdiepen.
Niet-lezers nemen het voor kennisgeving aan maar begrijpen het niet echt.
Ja kijk, nou wil ik wel weer even de stad in maar wat een lucht.
Vol met vieze beloftes.
DQ
.
dinsdag 10 februari 2009
Keuzevrijheid en eigen wil.
- Als je in Jordanië geboren zou zijn, zou je dan Islamiet zijn?
- Als je in Israël geboren zou zijn, zou je dan de Palestijnen haten?
- Als je in de Palestijnse gebiedsdelen geboren zou zijn, zou je dan de joden haten?
- Als je het Duitsland van vóór de oorlog geboren zou zijn, zou je
dan achter Hitler aanlopen?
- Als je..................,
zou je dan.................?
Hoe betrekkelijk is onze eigen keuze.
Ik denk dat het belangrijk is om daar eens bij stil te staan.
Oordelen en veroordelen mag maar bedenk wel hoe jij zou kunnen zijn in een soortgelijke situatie.
DQ
.
- Als je in Israël geboren zou zijn, zou je dan de Palestijnen haten?
- Als je in de Palestijnse gebiedsdelen geboren zou zijn, zou je dan de joden haten?
- Als je het Duitsland van vóór de oorlog geboren zou zijn, zou je
dan achter Hitler aanlopen?
- Als je..................,
zou je dan.................?
Hoe betrekkelijk is onze eigen keuze.
Ik denk dat het belangrijk is om daar eens bij stil te staan.
Oordelen en veroordelen mag maar bedenk wel hoe jij zou kunnen zijn in een soortgelijke situatie.
DQ
.
Nu ik het toch over Spanje heb......
Het is zulk onredelijk, onfatsoenlijk en vies weer dat ik ter compensatie me wat met het warme Andalucía heb bezig gehouden.
Hierbij een Sevillanas.
Ik weet dat velen er niks aan vinden.
Katten gejank.
Misschien doet het pas wat met je als je "het aan de lijve" hebt ondervonden.
Niet letterlijk nemen want dansen vind ik mooi om te zien maar ik kan er zelf totaal niets van.
Dansen deed je in mijn jeugd, in mijn milieu, niet.
Zondig en onzedelijk.
Toen ik een jaar of 20 geleden les nam vond ik dat zo verschrikkelijk lastig dat ik het na één jaar heb opgegeven.
DQ
.
Hierbij een Sevillanas.
Ik weet dat velen er niks aan vinden.
Katten gejank.
Misschien doet het pas wat met je als je "het aan de lijve" hebt ondervonden.
Niet letterlijk nemen want dansen vind ik mooi om te zien maar ik kan er zelf totaal niets van.
Dansen deed je in mijn jeugd, in mijn milieu, niet.
Zondig en onzedelijk.
Toen ik een jaar of 20 geleden les nam vond ik dat zo verschrikkelijk lastig dat ik het na één jaar heb opgegeven.
DQ
.
Lucas Macias Navarro
AL eerder schreef ik iets over Lucas Macias Navarro, een jonge hoboïst die sinds 2008 bij het Concertgebouworkest in Amsterdam werkt.
Hij komt uit Valverde del Camino, de woonplaats van Ben, mijn zwager.
Ik ken hem niet persoonlijk maar heb wel eens samen met Ben in Haarlem onderdelen voor z'n hobo gekocht.
Zijn vader ken ik en Ben kent Lucas uiteraard wel goed.
In youtube kwam ik een uitvoering van de Brandenburgerconcerten 2 en 3 van hem tegen.
Des te mooier omdat ik een Bachliefhebber ben.
DQ
.
Hij komt uit Valverde del Camino, de woonplaats van Ben, mijn zwager.
Ik ken hem niet persoonlijk maar heb wel eens samen met Ben in Haarlem onderdelen voor z'n hobo gekocht.
Zijn vader ken ik en Ben kent Lucas uiteraard wel goed.
In youtube kwam ik een uitvoering van de Brandenburgerconcerten 2 en 3 van hem tegen.
Des te mooier omdat ik een Bachliefhebber ben.
DQ
.
Taartgedoe
Kevin, mijn kleinzoontje van 8 jaar, vertelde me glunderend dat hij een taart had gebakken.
In een groots gebaar gaf hij me een stuk mee.
Inderdaad, hij had het volste recht om er trots op te zijn.
Lekker bij de koffie.
Omdat mijn dikke buik voornamelijk uit buikspieren bestaat (sec) kan ik rustig enige stukjes consumeren.
Ga dat nu doen.
DQ
.
In een groots gebaar gaf hij me een stuk mee.
Inderdaad, hij had het volste recht om er trots op te zijn.
Lekker bij de koffie.
Omdat mijn dikke buik voornamelijk uit buikspieren bestaat (sec) kan ik rustig enige stukjes consumeren.
Ga dat nu doen.
DQ
.
Moraal
Hoe komt het dat we een hond uit z'n lijden verlossen maar het leven van een comapatiënt onnodig en oneindig rekken?
Hoe komt het dat het laatste zonder enige nuance moord wordt genoemd, en dus verboden, immoreel en strafbaar, maar dat er geen been in wordt gezien om mensen overhoop te schieten als we besloten hebben dat het om een vijand gaat.
Er zelfs voor worden beloond als we dat op een moedige wijze doen.
Hoever reikt de moraal?
Is de eigen moraal beter dan die van de ander?
Wat is moraal eigenlijk?
DQ
.
Hoe komt het dat het laatste zonder enige nuance moord wordt genoemd, en dus verboden, immoreel en strafbaar, maar dat er geen been in wordt gezien om mensen overhoop te schieten als we besloten hebben dat het om een vijand gaat.
Er zelfs voor worden beloond als we dat op een moedige wijze doen.
Hoever reikt de moraal?
Is de eigen moraal beter dan die van de ander?
Wat is moraal eigenlijk?
DQ
.
Lekkage
Ik heb een plat dak.
In het dak zijn gaten uitgespaard voor afzuigkap, licht, ventilatie enz.
Daardoor is het geen eenvoudig dak.
Het gevolg is, lekkage.
Ben er al vaak bij geweest, dat kost weinig moeite want er is heel gemakkelijk op te komen, maar ik zie geen gebreken.
Lekkage is erg onaangenaam.
In dit geval is het ook nog heel vies.
Donkere sporen kruipen over de witte muren.
En ik kan daar niet overheen schilderen want één regenbuitje maakt de boel weer smerig.
Ik kan je wel vertellen dat ik daar erg onrustig van word.
Alle naden moeten weer nagekeken worden.
Het vervelende is dat dit me erg veel moeite kost.
Tientallen jaren heb ik last van mijn schouders.
Dat maakt het onderhoud van mijn huis wel lastig.
Zelfs schilderen kost me moeite en hoeveel weegt een verfkwastje?
Was er maar iemand die me even kwam helpen.
DQ
.
In het dak zijn gaten uitgespaard voor afzuigkap, licht, ventilatie enz.
Daardoor is het geen eenvoudig dak.
Het gevolg is, lekkage.
Ben er al vaak bij geweest, dat kost weinig moeite want er is heel gemakkelijk op te komen, maar ik zie geen gebreken.
Lekkage is erg onaangenaam.
In dit geval is het ook nog heel vies.
Donkere sporen kruipen over de witte muren.
En ik kan daar niet overheen schilderen want één regenbuitje maakt de boel weer smerig.
Ik kan je wel vertellen dat ik daar erg onrustig van word.
Alle naden moeten weer nagekeken worden.
Het vervelende is dat dit me erg veel moeite kost.
Tientallen jaren heb ik last van mijn schouders.
Dat maakt het onderhoud van mijn huis wel lastig.
Zelfs schilderen kost me moeite en hoeveel weegt een verfkwastje?
Was er maar iemand die me even kwam helpen.
DQ
.
Gedachtewisseling
Al geruime tijd reageert Wiebe uit Canada op mijn weblog.
Dat liep niet lekker en ik raakte geregeld nogal geïrriteerd over de wijze waarop het verliep.
Zodanig zelfs dat ik met de gedachtewisseling wilde stoppen.
De moeilijkheden ontstonden naar mijn idee voornamelijk door verschil in karakter.
Wiebe is echter een aanhouder en ik heb het gevoel dat we zo langzamerhand wat dichter bij elkaar komen.
Wie weet.
Zij die willen zien hoe de wisseling van onze gedachten zich tot nu toe heeft ontwikkeld verwijs ik naar de reacties op mijn artikeltjes.
DQ
.
Dat liep niet lekker en ik raakte geregeld nogal geïrriteerd over de wijze waarop het verliep.
Zodanig zelfs dat ik met de gedachtewisseling wilde stoppen.
De moeilijkheden ontstonden naar mijn idee voornamelijk door verschil in karakter.
Wiebe is echter een aanhouder en ik heb het gevoel dat we zo langzamerhand wat dichter bij elkaar komen.
Wie weet.
Zij die willen zien hoe de wisseling van onze gedachten zich tot nu toe heeft ontwikkeld verwijs ik naar de reacties op mijn artikeltjes.
DQ
.
maandag 9 februari 2009
Geplaatste reactie met antwoord.
In de zijlijn van deze weblog gebeuren af en toe leuke zaken.
Niet iedereen leest die echter en daarom plaats ik, bij wijze van uitzondering, een reactie op mijn vorige berichtje met mijn antwoord rechtstreeks in mijn log:
- Beste Johan,
Weer de Christelijke reactie die je parten speelt en waar jij je vraagtekens bij stelt.
DQ: Mee eens.
- Ik denk dat we dat allemaal wel een beetje hebben maar zoals je eerder zei "het zijn net mensen".
DQ: Ik loop al mijn hele leven mee in het Christelijke wereldje.
Heb daar fantastische mooie dingen gezien.
Maar ik blijf het opvallend vinden als Christenen met verschillende meningen kunnen (en durven) zeggen dat God aan hun kant staat.
Dat vind ik nou eenmaal hoogmoedig.
En..... tegenstrijdig.
En..... gevaarlijk.
- Dan het scheppingsverhaal. Ik denk dat als je de Bijbel leest en dan nadenkt over Darwin's theorie dat je dan tot de conclusie moet komen dat ze niet alleen incompatible zijn maar dat ze elkaar volledig tegenspreken. Nu is het zo dat als twee stellingen elkaars tegenovergestelde beweren ze niet alletwee waar kunnen zijn. Dat verzin ik niet, is geen van me maar dat is een wetmatigheid in de filosofie.
DQ: Voor een gedeelte kunnen verschillende theorieën elkaar zeker overlappen.
- Verwijs ik dan de evolutie theorie naar de prullenbak? Ik wel want als wetenschap en Bijbel elkaar tegenspreken, kies ik voor de Bijbel.
Dat heeft te maken met liefde. Gods liefde die zo groot was, en ik wil en kan Hem niet voor jokkebrok uitmaken.
DQ: Ik heb al eerder betoogd dat ik vind dat de evolutietheorie niet in zichzelf atheïstisch is.
Jij, en iedereen, mag daarin met mij compleet van mening verschillen.
Uiteraard!
Overigens is het niet zo dat de evolutietheorie voor mij het alles sluitend antwoord is.
Zeker niet.
Ik blijf met vraagtekens zitten maar daar kan ik goed mee leven.
Of God de mens in enkele uren, enkele dagen, enkele maanden, enkele eeuwen of miljoenen jaren heeft geschapen is voor mij van geen enkele betekenis en doet niets van de macht van God af.
Wat ik echt niet begrijp is het geloof van scheppingaanhangers in een leeftijd van de aarde van 6000 jaar.
- Maar zie nu eens wat er gebeurt als we de evolutie theorie trachten te verdedigen zoals die meneer in zijn open brief doet. Hij stelt dan onder andere dat het genetisch materiaal van de chimp en de mens voor 96% overeenkomt en dat is gewoon niet waar! 96% van het proteine dna van chimp en mens komen overeen maar het proteine dna is maar een klein onderdeel van ons dna. Ziet u hoe een mooie brief(want dat is het inderdaad) niet waar kan zijn en dat we dus op die manier misleid worden.
Dit is maar 1 van de leugens die door evolutionisten gebruikt word om anderen te overtuigen van hun religie, want veel meer is het niet.
DQ: Ik ben geen chemicus of andersoortige wetenschapper.
Ik weet dat er verschillend over wordt gedacht.
Ieder pikt datgene er uit wat hem het beste uitkomt.
Het is niet juist om in dit verband over bewust gebruikte leugens te praten.
Een integere wetenschapper die in de evolutie gelooft, en heus die zijn er, heeft geen enkele behoefte zijn gelijk te halen met behulp van leugens.
Ook scheppingsverhaalgelovigen gebruiken de zaken die ze het beste uitkomt.
Er zijn veel wetenschappers die de evolutietheorie omarmen en toch volledig in God en Christus geloven.
Ik meng me niet in een welles nietes discussie.
Levert niets op.
De dedain waarmee je naar de evolutionisten kijkt past niet in een eerlijke meningsuiting.
En je religie opmerking in de laatste zin is eigenlijk een beetje onwaardig.
Jij hebt toch ook een religie en dat is je, zeer terecht, heel veel waard.
Trouwens daar waar ik religieachtige elementen tegen zou komen in de evolutietheorie laat ik het ook afweten.
Het zou het ene geloof tegen het andere zijn.
Zinloos.
- Groeten uit een zonnig New York
DQ: Dat klinkt goed.
Hier is het vies en koud weer en dat gaat morgen nog erger worden.
Groet, Johan
Niet iedereen leest die echter en daarom plaats ik, bij wijze van uitzondering, een reactie op mijn vorige berichtje met mijn antwoord rechtstreeks in mijn log:
- Beste Johan,
Weer de Christelijke reactie die je parten speelt en waar jij je vraagtekens bij stelt.
DQ: Mee eens.
- Ik denk dat we dat allemaal wel een beetje hebben maar zoals je eerder zei "het zijn net mensen".
DQ: Ik loop al mijn hele leven mee in het Christelijke wereldje.
Heb daar fantastische mooie dingen gezien.
Maar ik blijf het opvallend vinden als Christenen met verschillende meningen kunnen (en durven) zeggen dat God aan hun kant staat.
Dat vind ik nou eenmaal hoogmoedig.
En..... tegenstrijdig.
En..... gevaarlijk.
- Dan het scheppingsverhaal. Ik denk dat als je de Bijbel leest en dan nadenkt over Darwin's theorie dat je dan tot de conclusie moet komen dat ze niet alleen incompatible zijn maar dat ze elkaar volledig tegenspreken. Nu is het zo dat als twee stellingen elkaars tegenovergestelde beweren ze niet alletwee waar kunnen zijn. Dat verzin ik niet, is geen van me maar dat is een wetmatigheid in de filosofie.
DQ: Voor een gedeelte kunnen verschillende theorieën elkaar zeker overlappen.
- Verwijs ik dan de evolutie theorie naar de prullenbak? Ik wel want als wetenschap en Bijbel elkaar tegenspreken, kies ik voor de Bijbel.
Dat heeft te maken met liefde. Gods liefde die zo groot was, en ik wil en kan Hem niet voor jokkebrok uitmaken.
DQ: Ik heb al eerder betoogd dat ik vind dat de evolutietheorie niet in zichzelf atheïstisch is.
Jij, en iedereen, mag daarin met mij compleet van mening verschillen.
Uiteraard!
Overigens is het niet zo dat de evolutietheorie voor mij het alles sluitend antwoord is.
Zeker niet.
Ik blijf met vraagtekens zitten maar daar kan ik goed mee leven.
Of God de mens in enkele uren, enkele dagen, enkele maanden, enkele eeuwen of miljoenen jaren heeft geschapen is voor mij van geen enkele betekenis en doet niets van de macht van God af.
Wat ik echt niet begrijp is het geloof van scheppingaanhangers in een leeftijd van de aarde van 6000 jaar.
- Maar zie nu eens wat er gebeurt als we de evolutie theorie trachten te verdedigen zoals die meneer in zijn open brief doet. Hij stelt dan onder andere dat het genetisch materiaal van de chimp en de mens voor 96% overeenkomt en dat is gewoon niet waar! 96% van het proteine dna van chimp en mens komen overeen maar het proteine dna is maar een klein onderdeel van ons dna. Ziet u hoe een mooie brief(want dat is het inderdaad) niet waar kan zijn en dat we dus op die manier misleid worden.
Dit is maar 1 van de leugens die door evolutionisten gebruikt word om anderen te overtuigen van hun religie, want veel meer is het niet.
DQ: Ik ben geen chemicus of andersoortige wetenschapper.
Ik weet dat er verschillend over wordt gedacht.
Ieder pikt datgene er uit wat hem het beste uitkomt.
Het is niet juist om in dit verband over bewust gebruikte leugens te praten.
Een integere wetenschapper die in de evolutie gelooft, en heus die zijn er, heeft geen enkele behoefte zijn gelijk te halen met behulp van leugens.
Ook scheppingsverhaalgelovigen gebruiken de zaken die ze het beste uitkomt.
Er zijn veel wetenschappers die de evolutietheorie omarmen en toch volledig in God en Christus geloven.
Ik meng me niet in een welles nietes discussie.
Levert niets op.
De dedain waarmee je naar de evolutionisten kijkt past niet in een eerlijke meningsuiting.
En je religie opmerking in de laatste zin is eigenlijk een beetje onwaardig.
Jij hebt toch ook een religie en dat is je, zeer terecht, heel veel waard.
Trouwens daar waar ik religieachtige elementen tegen zou komen in de evolutietheorie laat ik het ook afweten.
Het zou het ene geloof tegen het andere zijn.
Zinloos.
- Groeten uit een zonnig New York
DQ: Dat klinkt goed.
Hier is het vies en koud weer en dat gaat morgen nog erger worden.
Groet, Johan
Kwestie Andries
De actie van Andries Knevel heeft veel losgemaakt in de Christelijke gemeenschap.
Niet allemaal leuke en vriendelijk reacties.
Weer zijn er christenen die precies weten wat Christus zou zeggen in dit geval.
Dat klinkt me heel bekend in de oren.
Ik verbaas me daar altijd over.
Hoe weet men dat toch zo precies?
Nog vreemder als meerderen met verschillende opvattingen overtuigd zijn dat Christus aan hun kant staat en hen gelijk geeft.
Ik denk dat Christus altijd aan de kant van de gelovigen staat maar dat wil niet zeggen dat ze daardoor altijd gelijk hebben.
Beste mensen, beste christenen, waarom doe jullie toch zo?
Jullie spelen jullie tegenstanders zo keurig in de kaart.
Ik zou nooit durven beweren dat ik de wijsheid in pacht heb.
Ik zou niet durven beweren dat wat ik denk of vermoed de absolute waarheid is.
Bij het belijden van de Bijbelse boodschap "Christus is Heer" wil dat nog niet zeggen dat dit betekent dat men altijd gelijk heeft in andere geloofszaken, laat staan dat men het lef zou mogen hebben om te beweren dat Christus dat hen duidelijk heeft gemaakt.
Wat eng en wat gevaarlijk is dat toch.
Kijk in de wereldgeschiedenis wat er gebeurt als men er van overtuigd is dat God achter ze staat.
Wees toch voorzichtig.
In Godsnaam.
Gewoon door ernstig mijn hersens te gebruiken en niet blind achter meningen aan te lopen ben ik er van overtuigd geraakt dat het scheppingsverhaal niet letterlijk moet worden genomen.
Ik schreef daar al eerder over.
Daarmee veroordeel ik niemand die er oprecht in gelooft.
Wel heb ik het idee dat men voor zichzelf gedwongen is er in te geloven omdat men bang is.
Bang, want als je één geloofszaak laat vallen, hoe moet het dan met de rest?
Huub Oosterhuis schreef een open brief aan Andries Knevel.
Ik weet niet of ik die mag overnemen dus geef ik er een link naar toe.
Ik vind het een brief die de moeite van het lezen waard is.
Zelfs als je er niet mee eens bent.
KLIK HIER
DQ
.
Niet allemaal leuke en vriendelijk reacties.
Weer zijn er christenen die precies weten wat Christus zou zeggen in dit geval.
Dat klinkt me heel bekend in de oren.
Ik verbaas me daar altijd over.
Hoe weet men dat toch zo precies?
Nog vreemder als meerderen met verschillende opvattingen overtuigd zijn dat Christus aan hun kant staat en hen gelijk geeft.
Ik denk dat Christus altijd aan de kant van de gelovigen staat maar dat wil niet zeggen dat ze daardoor altijd gelijk hebben.
Beste mensen, beste christenen, waarom doe jullie toch zo?
Jullie spelen jullie tegenstanders zo keurig in de kaart.
Ik zou nooit durven beweren dat ik de wijsheid in pacht heb.
Ik zou niet durven beweren dat wat ik denk of vermoed de absolute waarheid is.
Bij het belijden van de Bijbelse boodschap "Christus is Heer" wil dat nog niet zeggen dat dit betekent dat men altijd gelijk heeft in andere geloofszaken, laat staan dat men het lef zou mogen hebben om te beweren dat Christus dat hen duidelijk heeft gemaakt.
Wat eng en wat gevaarlijk is dat toch.
Kijk in de wereldgeschiedenis wat er gebeurt als men er van overtuigd is dat God achter ze staat.
Wees toch voorzichtig.
In Godsnaam.
Gewoon door ernstig mijn hersens te gebruiken en niet blind achter meningen aan te lopen ben ik er van overtuigd geraakt dat het scheppingsverhaal niet letterlijk moet worden genomen.
Ik schreef daar al eerder over.
Daarmee veroordeel ik niemand die er oprecht in gelooft.
Wel heb ik het idee dat men voor zichzelf gedwongen is er in te geloven omdat men bang is.
Bang, want als je één geloofszaak laat vallen, hoe moet het dan met de rest?
Huub Oosterhuis schreef een open brief aan Andries Knevel.
Ik weet niet of ik die mag overnemen dus geef ik er een link naar toe.
Ik vind het een brief die de moeite van het lezen waard is.
Zelfs als je er niet mee eens bent.
KLIK HIER
DQ
.
Grijze koppies
Gistermiddag naar een klassiek kamerconcert geweest.
Prachtige maar........
Ik zag onder de toeschouwers voornamelijk grijze koppies.
( Raaf Hekkema (saxofoon) en Hans Eijsackers (vleugel))
Twee weken geleden naar een Jazzconcert geweest.
Prachtige maar........
Ik zag onder de toeschouwers voornamelijk grijze koppies.
Ik was één van hen.
DQ
.
Prachtige maar........
Ik zag onder de toeschouwers voornamelijk grijze koppies.
( Raaf Hekkema (saxofoon) en Hans Eijsackers (vleugel))
Twee weken geleden naar een Jazzconcert geweest.
Prachtige maar........
Ik zag onder de toeschouwers voornamelijk grijze koppies.
Ik was één van hen.
DQ
.
zaterdag 7 februari 2009
Gelijk?
Op mijn vorig berichtje kwam een reactie.
Ik hoopte ook op reacties.
Onderwerpen als evolutie en schepping lenen zich daar voor.
Reacties lenen zich er wat mijzelf betreft ook voor omdat het helpt bij mijn eigen meningsvorming.
Daar bij helpen echter geen redenaties waarbij het eigen gelijk als absolute waarheid wordt gehanteerd.
Het onderwerp is daar te moeilijk voor.
De meeste onderwerpen zijn daar trouwens te moeilijk voor.
Ik geef toe dat ik tamelijk allergisch kan reageren op mensen die zo enorm overtuigd zijn van het eigen gelijk.
De geschiedenis, ook de christelijke, laat zien wat dat een ellende heeft opgeleverd.
Kerkscheuringen en onverdraagzaamheid.
Letterlijk moord en doodslag.
Leve de christelijke naastenliefde...........
Natuurlijk houd ik van overtuigingen van anderen.
Die zijn belangrijk maar het is geen wedstrijd in wie er gelijk heeft.
Ben bovendien geen speler.
Winnen of verliezen doet me niet zo veel.
Mijn hele leven heb ik van de nuance gehouden.
Ik vind het goed om te proberen me in de ander te verplaatsen.
Dat maakt het me voor een gedeelte mogelijk om die ander te begrijpen.
Omdat dit mijn overheersende manier van omgaan met mensen is krijg ik het moeilijk als iemand zo overtuigd is van het eigen gelijk dat dit als een firewall tussen mij en diegene in gaat staan.
Ik wil mensen niet overtuigen van mijn gelijk.
Ik wil ze wel overtuigen van de richting die mijn gedachten gaan over een bepaald onderwerp.
Dat is al moeilijk zat.
Mijn gesprekspartner moet bereid zijn om te luisteren.
Ik moet bereid zijn om te luisteren.
Dat verlangt openheid, eerlijkheid en bereidheid tot dialoog van beiden.
Pas dan kan er begrip ontstaan.
Als tenminste de wil daartoe aanwezig is.
Zomaar wat gedachtjes,
DQ
.
Ik hoopte ook op reacties.
Onderwerpen als evolutie en schepping lenen zich daar voor.
Reacties lenen zich er wat mijzelf betreft ook voor omdat het helpt bij mijn eigen meningsvorming.
Daar bij helpen echter geen redenaties waarbij het eigen gelijk als absolute waarheid wordt gehanteerd.
Het onderwerp is daar te moeilijk voor.
De meeste onderwerpen zijn daar trouwens te moeilijk voor.
Ik geef toe dat ik tamelijk allergisch kan reageren op mensen die zo enorm overtuigd zijn van het eigen gelijk.
De geschiedenis, ook de christelijke, laat zien wat dat een ellende heeft opgeleverd.
Kerkscheuringen en onverdraagzaamheid.
Letterlijk moord en doodslag.
Leve de christelijke naastenliefde...........
Natuurlijk houd ik van overtuigingen van anderen.
Die zijn belangrijk maar het is geen wedstrijd in wie er gelijk heeft.
Ben bovendien geen speler.
Winnen of verliezen doet me niet zo veel.
Mijn hele leven heb ik van de nuance gehouden.
Ik vind het goed om te proberen me in de ander te verplaatsen.
Dat maakt het me voor een gedeelte mogelijk om die ander te begrijpen.
Omdat dit mijn overheersende manier van omgaan met mensen is krijg ik het moeilijk als iemand zo overtuigd is van het eigen gelijk dat dit als een firewall tussen mij en diegene in gaat staan.
Ik wil mensen niet overtuigen van mijn gelijk.
Ik wil ze wel overtuigen van de richting die mijn gedachten gaan over een bepaald onderwerp.
Dat is al moeilijk zat.
Mijn gesprekspartner moet bereid zijn om te luisteren.
Ik moet bereid zijn om te luisteren.
Dat verlangt openheid, eerlijkheid en bereidheid tot dialoog van beiden.
Pas dan kan er begrip ontstaan.
Als tenminste de wil daartoe aanwezig is.
Zomaar wat gedachtjes,
DQ
.
Abonneren op:
Posts (Atom)
