....................... Aracena .......................

Soms kijk ik via de satelliet naar Andalucía TV.
Gisteravond werd het zoveelste bestaan van de zender met een enorme taart gevierd in het dorp Aracena.
Dat was leuk om te zien want daar ben ik diverse malen geweest zodat ik dingen herkende.
Boven de heuvels bij het oude dorp ligt een kasteel.
Een herder die een schaap kwijt was ontdekte in de berg, onder dit kasteel, een diepe grot.
Na onderzoek bleek het niet zomaar een grot te zijn maar een fraaie druipsteengrot.
De grotten zijn inmiddels opengesteld voor het publiek.
Ze zijn groot en van een betoverende schoonheid.
Helaas mocht ik er niet filmen of fotograferen maar op Internet vond ik enkele foto's.
Het hele gebied rond Aracena is eveneens de moeite van het bezoek meer dan waard.
Hoge heuvels, bossen en de zwarte varkens die voor de beroemde en dure ham zorgen.

DQ

.

Test uw religieuze flexibiliteit!

Van Xandra kreeg ik deze interessante test toegestuurd.
Je komt op de site door op het logo te klikken.
De home-site is trouwens ook erg interessant.
KLIK HIER

UW RELIFLEX-PROFIEL

U vindt zichzelf flexibel? Ook in religieus opzicht? U kunt het hier testen.

.

HET SNEEUWVLOKJE

HET SNEEUWVLOKJE
Een verhaal van Kurt Kauter

Een koolmees en een wilde duif zaten in een boom met elkaar te praten.
'Hoeveel weegt een sneeuwvlokje?', vroeg de koolmees.
'Precies zoveel als niets', antwoordde de duif.
'Hmm, dan heb ik een wel heel opmerkelijk verhaal te vertellen', zei de mees. 'Ik zat op een tak van een dennenboom, dichtbij de stam, toen het begon te sneeuwen. Niet hard, zoals in een sneeuwstorm, maar zoals in een droom, waarin de vlokken zachtjes naar beneden dwarrelen. Omdat ik toch niets beters te doen had, begon ik de sneeuwvlokken te tellen, die op de twijgen en naalden van mijn tak terecht kwamen. Eén, twee, drie … Ik telde tot drie miljoen zevenhonderdéénenveertigduizend negenhonderdtweeënvijftig. Toen de volgende sneeuwvlok op de tak viel, de drie miljoen zevenhonderdéénenveertigduizend negenhonderddrieenvijftigste, precies zoveel als niets volgens jou, brak mijn tak af.'
Dit gezegd hebbende, vloog de koolmees weg.

De duif, sinds de tijd van Noach een autoriteit op het gebied van vrede, dacht even na en zei toen: 'Misschien is er nog maar één stem nodig voor vrede op aarde.'


Fabel van Kurt Kauter (1913 – 2002) uit de bundel Also sprach der Marabu

Uit Zinweb
KLIK HIER.

.

Christelijke tweeslachtigheid.

Al eerder sprak ik mijn onbegrip uit voor de, in mijn ogen, tweeslachtigheid van vele christenen.
Zoals je ziet zeg ik heel duidelijk: 'in mijn ogen'.
Niemand is nog in staat geweest om mij de nodige duidelijkheid te verschaffen laat staan te overtuigen.

Ik heb eens op de site van de SGP gekeken.( www.sgp.nl)
Daar zie ik bijv. staan:
- 'Het recht op abortus en euthanasie blijft helaas fier en onverkort overeind, en de staatssecretaris die verantwoordelijk is voor dit deel van het beleid heeft –zacht gezegd- niet de gezindheid daar ook maar iets aan te veranderen enz. '.

Verder:
- Bij het licht van de opengeslagen Bijbel kunnen wij dat immers alleen maar betreuren. Het leven is van het eerste, prille begin tot de laatste adem van God gegeven leven, een Godsgeschenk. Alleen in Gods handen liggen de grenzen van het leven. De overheid is geroepen om bescherming te verlenen aan het leven in iedere fase. Het is en blijft diepingrijpend, dat deze bijbelse waarde van beschermwaardigheid van het leven, zo ernstig wordt geschonden door de bestaande liberale abortus- en euthanasiewetgeving.

Elders staat:
- Defensiebudget moet structureel hoger.......
en:
- Ondertussen is de hoogte van het defensiebudget onverantwoord laag.

Hoe kan het dat men zegt:
Alleen in Gods handen liggen de grenzen van het leven en tegelijkertijd pleit voor verhoging van het defensiebudget.
Wanneer men in Afghanistan iemand doodt is dit dan ingrijpen van God in wiens handen de grenzen van het leven liggen?

Wie, oh wie, kan me laten begrijpen hoe men met deze tweeslachtigheid om kan gaan.
Het is een houding die ik bij christenen zo vaak tegen kom.
Ik ben nu 65 jaar en begrijp nog steeds niet dat men niet in gewetensnood komt.

DQ

.

Even lachen?

Spanje. Andalucía

Hieronder staan 3 berichtjes.
Eén stukje over Santiago de Compostela en twee filmpjes.
De filmpjes geven een korte impressie van Valverde del Camino en Sevilla.
Voor belangstellenden is er veel meer op youtube te vinden.

Mijn gedachten gaan vaak uit naar dit warme plekje in Spanje.
Vooral met dit weer krijg ik heimwee.
Dat komt ook omdat mijn eerste bezoek een belangrijk keerpunt in mijn leven betekende.
Het was toen min of meer een vlucht maar markeerde een begin.
.

Valverde del Camino

Sevilla

Santiago de Compostela

Paul, mijn zwager is vorig jaar naar Santiago de Compostela gelopen.
Door op de foto te klikken kom je op de site waar hij z'n tocht heeft bijgehouden.
Op dit moment is hij bezig om de hele tocht uitgebreid op papier te zetten.
Ik ben erg benieuwd.

De weg naar Santiago de Compostela vanuit het noorden is het meest bekend.
Er is echter ook een eeuwenoude route van beneden naar boven.
De z.g.n Ruta de la Plata.
Er is heel veel over te vinden via Google.
Eén van die linken vind je hier als pdf bestand KLIK

Het leuke is dat de weg o.a. start in de buurt van het dorp van Ben, Valverde del Camino.
Zie filmpje hier boven.

Huelva -> Sevilla
Ieder heeft gehoord van Sevilla (prachtige stad).
Huelva is wat minder bekend.
Het is een hele oude havenstand.
Huelva is één van de oudste steden van Europa.
Helaas geen mooie stad omdat de oude stad door een aardbeving vernield is.
Interessant is dat Columbus z'n ontdekkingsreizen hier in de buurt is begonnen.
Sebo en ik zijn bij dat punt geweest en hebben de replica's van de boten van Columbus bezocht.
Dan begrijp je pas wat een moed er nodig was om in deze wastobbes het onbekende in te gaan.

DQ

.

Regen en luchtvaart

Mensen, wat een rot weer.
Niet koud, nee dat niet, maar zo vies.
Ik moest niet naar buiten zaterdag, heb alles wat ik nodig heb in huis.
Daar zat ik dan....... op een stoel, op de bank, af en toe op de wc-bril en met mezelf.
Ik heb me geen moment verveeld maar voelde me wel een beetje vervelend.
Mijn dagelijks wandelingetje is weer eens in het water gevallen.
Uiteraard was dat niet nodig geweest, schijn niet van suiker te zijn en had daarom rustig enkele stapjes buiten kunnen wagen.
Was niet aantrekkelijk.

Niemand zien of spreken, behalve dan via telefoon of Internet, maakt me een beetje lusteloos.
Jammer want er staan nog 2 bouwdoosjes op me te wachten.
Met een gemakkelijke stoel onder je en een goed licht boven je is het in elkaar zetten van een vliegtuigje best een gemoedelijke klus.
Waarom dan niet gedaan?
Geen idee.

Ik ben een luchtvaartliefhebber.
Verzamel, niet al te fanatiek, luchtvaartboeken.
Nieuwe maar liefst oude boeken en géén militaire luchtvaart.
Het laatste is spectaculair en afschuwelijk.
Kennelijk ben ik gevoelig voor de romantiek die uit die boeken spreekt.
(Ik ben zo romantisch als een uh......., zonsondergang?)

In 1934 vond er een belangrijke luchtvaartrace plaats.
De grote luchtrace van Engeland naar Melbourne, Australië.
Er waren 2 categoriën, snelle vliegtuigen en normale standaard vliegtuigen.
Nederland deed met De Uiver, een gewone DC2, mee en won in de laatste categorie.
Het Nederlandse volk ging uit z'n dak.
Over die race heb ik enkele boeken.
Op Internet vond ik een heel oud filmpje met orginele opnamen:
The Great Air Race - England to Melbourne 1934
Kijk, dan geniet ik.
Het filmpje heb ik op 3 CD's gebrand en achter in de 3 boeken gelegd.

Het is nu zondag.
Geen verandering in het weer.
Ben uit Spanje, Andalucía, belde me op.
Het is daar rond de 20 graden onder een strakblauwe lucht.
Het lijkt bijna pesten als hij dat vertelt.
Hier ligt de temperatuur trouwens ook belachelijk hoog.
In de regen geeft de temperatuurmeter meer dan 10 graden aan.
Die strakblauwe lucht is hier ook, bóven de bewolking.
Misschien ben ik daarom wel een luchtvaart liefhebber geworden.
Kan me mijn eerste vlucht nog goed herinneren.
Vies gelijksoortig weer als nu, en dan breek je door de wolken heen.
Stralende zonneschijn.
LICHT!

Hee, idee. Dat heb ik op video vastgelegd.
Niet in zo'n geweldige kwaliteit maar leuk om er weer eens naar te kijken.
Ik weet nu al dat er allemaal gevoelens terugkeren als ik er naar kijk.
Aansteken die DVD-speler.
Als er buiten dan geen zon is zal ik zorgen dat ie binnen schijnt.

Eerst de was ophangen terwijl ik, leve het Internet, verbinding heb met de computer van Ben.
Sleep enkele bestanden uit zijn PC.
Eigenlijk ook een merkwaardig idee dat ik hier vanuit dit natte kikkerlandje toegang heb tot een computer in dat heerlijk warme Spanje.

DQ
.

Video en andere onbelangrijke zaken......

Het is nu zaterdagmiddag 12.20 uur.
Het eerder aangekondigde bezoek van vriendje Seeb heeft gisteravond plaatsgevonden.
Leuk om te laten zien hoe de familie in Italië woont en leeft.
We hebben niet alles gezien , het laatste deel duurt nog een uur en hebben we voor de volgende keer bewaard.
Er moeten trouwens nog storende fouten uit de video verwijderd worden.
Nieuwe compilatie, veel werk.

Om een redelijk goede indruk van de omgeving te krijgen heb ik tijdens autoritten de camera door laten draaien.
Ook toen het langzaamaan donker werd, had geen idee hoe dat zou worden maar ben uiteindelijk best tevreden over het resultaat.

Het is behoorlijk laat geworden.
Wat na-gekletst en gegeten van een soort worst die ik uit Italië heb meegenomen.
De smaak lijkt op die van de kwaliteits ham uit Andalucía.
De prijs is wel een stuk sympathieker.
- Melody, neem je 2 van die dingen mee als jullie in maart hier naar toe komen?
- Eén voor mij en één voor Sebo, die kan het n.l. wel gebruiken is zo mager(!) geworden.........
Sebo zou vandaag nog iets in z'n log zetten maar we zijn beiden vergeten wat.
Ik vanwege mijn ouderdom, Sebo wegens z'n spranklende jeugd.
Om half vier lag ik in bed..............

Zojuist de radio uitgezet.
Eén van de eerste dingen die ik 's morgens doe is de radio aanzetten.
Hij ding gaat uit zodra er over sport wordt geouwehoerd.
Sorry beste sportliefhebbers, ik heb helemaal niets met sport, nooit gehad.
Ben in mijn jonge jaren 1 keer naar een wedstrijd van Alcmaria Victrix geweest maar ben halverwege afgehaakt.
Vond er niets aan en vroeg me af wat ik er aan het doen was...........

Regen, alsmaar regen.
Dat is extra lastig omdat ik lekkage heb in de keuken.
Er is een nieuw plat dak opgekomen, het zit er perfect en verzorgd op maar toch, onder bepaalde omstandigheden, lekkage.
Niet veel maar 't geeft een "unheimlich" gevoel.
Ik heb op mijn knieën het dak onderzocht maar de fout is niet te vinden.
Sebo moet maar eens kijken die is inmiddels gewend om op z'n knieën te zitten/liggen...........

Wat een triest en troosteloos weer!
Oppassen dat ik zelf ook niet triest en troosteloos word.
Kan zomaar gebeuren als je een weekend alleen thuis zit.

Oh ja, de wisselspreuk is, op verzoek, gewijzigd

DQ

.

Seepse zaken

Via, via hoorde ik:
"Nou, nou, die Sebo is ook erg op de Christelijke toer......"
Waarop ik niet anders kan reageren dan met:
"misschien is hij voor het eerst van z'n leven echt gelukkig".
Wel is dit aanleiding voor mij om er eens over na te denken wat voor indruk een log als dat van Sebo maakt op iemand die niets van het christelijke geloof afweet, die nooit in een kerk is geweest, die nooit een Bijbel van binnen heeft gezien en eigenlijk niet goed weet wat een Christen is, er bovendien mogelijk een niet al te hoge pet van op heeft (begrijpelijk).
(Overigens, ik heb een gewone pet, een lage, en hij zit al jaaaaren prettig, zeker met tegenslagen zoals daar zijn: regen, sneeuw e.d. Wel oppassen met wind! Dag pet!)
Het is best moeilijk voor mij om me in zo iemand te verplaatsen.
Samen met brood is het geloof me met pap en paplepel ingegoten waardoor de taal me erg vertrouwd voor komt.

Ik denk dat Sebo niet aan het evangeliseren is, niet aan het zieltjes winnen is maar gewoon een verslag geeft van zijn belevenissen.
Laat je dus niet afschrikken door een taal die zweverig over kan komen.
Ik kan getuigen dat Sebo nog steeds met z'n stevige benen in de stevige klei staat.
Dat hij wel afgevallen is (klasse!), moeite heeft met het afzweren van het rokertje (brrrr) en nog steeds een wijntje of biertje lust (lekker).

Kijk........., het moet wel gezellig blijven natuurlijk.

DQ

.

Zorgen om trauma's veteranen Uruzgan

De twee grootste militaire vakbonden AFMP en ACOM maken zich ernstige zorgen over de psychische
gevolgen voor militairen die herhaaldelijk worden uitgezonden naar Afghanistan.

Ik deelde al in eerdere berichten deze zorg.

Voor artikel KLIK HIER

.

Zomaar wat.......

Ik merk dat het leuke aan het maken van een weblog is dat je zaken, waar je al lang mee bezig bent, op een rijtje moet zetten.
Het wordt anders onleesbaar.
Voor jezelf werkt het daardoor ook perfect.
Ook merk ik dat ik tegen grenzen aanloop.
Met mensen waar ik om geef ben ik erg voorzichtig, bang om te kwetsen.
Kwetsen is nooit mijn opzet.
Ik schrik als ik merk dat iemand zich door een opmerking of handeling van mij gekwetst voelt.
Niet alleen omdat het niet de opzet is maar ook omdat het contra-productief werkt.
Het gevolg is wel dat ik daardoor beperkt word in mijn schrijven.
In mijn worsteling rond sommige zaken moet ik me inhouden.
Ik benijd de mensen waar dat een minder grote rol speelt.
Niet omdat ze onverschillig zijn maar omdat ze in een andere situatie verkeren.

Het is vies weer met een onnatuurlijk hoge temperatuur.
We zitten in hartje winter.
Belachelijk.

Vanmorgen eerst naar mijn vader geweest, wat gekletst, wat koffie gedronken en uiteindelijk wat leesvoer mee naar huis genomen.
Daarna naar mijn zwager Paul om geleende DVD's terug te brengen en groene thee te drinken.
Even daar voor had hij de "meiden" uitgezwaaid.
Dat stelletje ongeregeld gaat een weekendje vacantie vieren in Beekbergen.
Ons alleen latend.
So Sielig.

Omdat de heer AH op me wachtte ben ik daar ook maar even langs geweest.
Het was vrij druk in het winkeltje van die meneer.

Sebo en ik hebben de afspraak verzet van zaterdag naar vanavond.
Ik hoop wel dat hij een beetje op tijd komt want er is ruim 3 1/2 uur Italiaans video materiaal.
Nog mooi dat DVD's makkelijk door te spoelen zijn..........

Nu een dropje (of meer) en een krantje.

DQ

.

Vriendschap

Alweer een stukkie over vriendschap.
Zonder commentaar geef ik een spreuk door die mijn vader in de krant had gelezen.

Met vrienden moet je wandelen,
niet handelen.

.

.............. Ik begrijp het niet. Deel 2 ..................

Dat wat ik gisteren schreef zit me hoog, heel hoog.
Het laat me niet met rust.

Het moge duidelijk zijn dat ik geen voorstander ben van onze aktie in Afghanistan.
Ik ben geen ingevoerde deskundige maar gewoon een denkende leek.
Wat men daar wil bereiken is duidelijk maar het lijkt me kortzichtig om te verwachten dat men dat doel ooit zal bereiken.
Voor mijn gevoel is het gewoon een kwestie van optellen en aftrekken.
De min komt aan onze kant, de Afghaanse bevolking betaalt het gelag.
Winnen is onmogelijk.
Ik wil het niet maar ben erg bang dat ik over, pak weg, 10 jaar gelijk blijk te hebben gehad.
En niet alleen dát, maar ook dat we nog steeds de gevolgen zullen merken van ons optreden daar.

Toch is het niet de reden van dit stukje schrijfwerk.
Ik zit echt met vragen die niet worden ingevuld en waarschijnlijk ook niet door mij worden begrepen als iemand die vóór dit soort geweld is het me probeert uit te leggen.
Overigens wil ik dit dan graag vernemen van een oprecht christen.
Mijn frictie zit n.l. voornamelijk in hun opstelling.
Hoe brengen zij hun geweten in overeenstemming met de uitspraken en voorbeeld van hun god?

Wanneer je er vanuit gaat dat er in regering en parlement oprechte christenen zitten, en daar ga ik vanuit.
Christenen die oprecht van mening zijn dat het hun plicht is om daar op te treden.
Christenen die geloven in hemel en hel.
Christenen die in de waarschijnlijkheid geloven dat hun tegenstander en ook de Afghanistaanse burger in de hel komt omdat ze geen christen zijn.
Díe christenen bombarderen dus de ongelovige Afghanistaan rechtstreeks de hel in.
Het klinkt bombastisch en overdreven maar dat komt echt, en ik herhaal, omdat ik hen niet begrijp.
Dan begrijp ik een zendeling, die gelooft dat hij een boodschap voor de ander heeft en daar z'n leven voor waagt een stuk beter.

Er zijn voorbeelden in de geschiedenis waar wapengekletter een oplossing is geweest.
Zeker, denk aan de tweede wereldoorlog.
Maar het zijn oplossingen zonder gouden randje.
Ik denk dat er huidige conflicten zijn die mede het gevolg zijn van die oorlog en de westerse, ook christelijke, arrogantie.
De voorbeelden waarbij geweld een oplossing hebben gebracht zijn in de minderheid.
Logisch, geweld is immoreel en kan dus bijna slechts immorele gevolgen hebben.
Je zou toch zeggen dat men, en zeker de Bijbelvaste christen, lering uit de geschiedenis zou trekken.
Maar jaren geleden zei ik al:
Als men iets uit de geschiedenis leert is het wel dat men niets uit de geschiedenis leert.

Beste christen, ook ik moet helaas toegeven dat er soms geweld gebruikt moet worden.
Maar bedenk dat je je overgeeft aan een duivelse machinerie die de neiging heeft een eigen leven te gaan leiden.
Ga bij je zelf te rade of datgene wat je zegt in overeenstemming is met dat wat je hart zegt.
Het is moeilijk voor een politicus die met allerhande belangen rekening heeft te houden.
Ik weet het, maar je hebt zelf voor het vak gekozen en weet dat daar dilema's uit voort komen.

Stel je Christus eens voor met een machinegeweer.

DQ

.

.................. Ik begrijp het niet ...................

In "De Pers" van gisteren:

Uruzgan:

Niemand telt hoeveelheid burgers die wij doden.

Pang, Au!

Verder in het artikel:
- Minister Verhagen (christen):
"De regering ziet het niet als de taak van de militairen om burgerdoden te tellen".
- Het parlement:
"Onze militairen zijn geen rapporteurs of journalisten".
- Stafchef Dick Berlijn naar aanleiding van het incident waarbij twee Nederlandse soldaten sneuvelden:
"Het is van het allergrootste belang dat we vaststellen wat er precies is gebeurd, vooral voor de nabestaanden, maar ook voor ons zelf en onze collega's in Afghanistan".
Geen woord over eventuele burgerslachtoffers.
- Defensieminister Van Middelkoop (christen):
"Nauwkeurige aantal burgerslachtoffers is niet beschikbaar".
- Woordvoerder:
"Wij houden geen lijstje bij. Bovendien kunnen we onmogelijk zeggen hoeveel Afghanen we hebben gedood".
- Tweede kamerlid Hans van Balen:
"Body count, is geen prioriteit".
- Minister Verhagen:
"Naar mijn mening is het niet de taak van de Nederlandse militairen om te tellen hoeveel slachtoffers er zijn".

Ik val stil en heb het een dag laten bezinken.
Misschien had ik dat beter niet kunnen doen want ik word steeds meer opgewonden.
Hoe kan het dat er zo eenvoudig en gevoelloos wordt geredeneerd?
Natuurlijk is het moeilijk en waarschijnlijk soms onmogelijk om het aantal burgerslachtoffers te tellen.
Dat begrijp ik, maar ik begrijp niet dat er zo gemakkelijk en onvoorschillig over wordt gedaan.
Is het leven van een Nederlandse soldaat belangrijker dan dat van een Afghaan?
Is het verdriet van de Nederlandse nabestaanden groter dan dat van de Afghaan?
Ik ben verbijsterd en vraag me af wat het verschil is tussen militairen en hen die ze de ellende in sturen en ik.
Ik zeg niet dat ik een beter mens ben, daar gaat het niet om en dat is niet mijn opzet.
Zie fouten genoeg van mezelf.
Ik zou alleen zo graag willen dat iemand mij het verschil rustig uit kan leggen.
Rustig, zodat ik niet bijna wanhopig word.

Men stuurt jonge jongens, kinderen bijna nog, de oorlog in.
Ze staan onder druk van angst en spanning.
Zij doden!
Ook onschuldigen
Kennelijk is het niet belangrijk dat een groot gedeelte van hen wordt getraumatiseerd en voor het leven getekend.
Wat een verantwoordelijkheid.

Hoe kunnen christenen, die hier weer een belangrijke rol in spelen, dit allemaal tegenover hun god en geweten verantwoorden?
Lezers zullen wel denken, daar heb je hem weer met z'n gekat op christenen.
Ze vergissen zich, degenen die je het naast staan doen je het meeste pijn.
Dát is het!

Ik stop er mee.
Dit stukje schrijven is een last en het is beter om, voorlopig, even te zwijgen.

DQ

.

Almere

Almere

De zwanen zwemmen windstil in Almere.
Rietkragen fluisteren. Het avondlicht
schildert de grote ruime hemel dicht
met kleurig goud tussen de wolkenveren.

Zilveren vliegtuigen die hoog passeren,
worden elk een knipogend landingslicht,
een nieuwe ster. De nacht heeft geen gewicht.
Een vleermuis tuimelt langs de coniferen.

Het lijkt zo makkelijk: maak hier een stad.
Gewoon wat huizen, bomen, wegen, mensen.
Het land uit zee ligt open, krijgt een naam.

Op zand met schelpen groeit een tuin, langzaam.
Tussen de werkelijkheid en de wensen
maken we dagelijks ons eigen pad.


Maria van Daalen (1950)

.

Italië, geklets en Alpha-cursus

Inderdaad, hoofdpijn (zie gisteren).
Niet enorm hevig, maar toch....

Vandaag lijkt het weer wat beter dan gister dus een wandelingetje zit er wel in.
Bovendien moet ik naar de markt.
Elke week schaf ik een visje aan, makreel, en soms ga ik me te buiten aan enige harinkjes.
Als ik echt uit de band wil springen nuttig ik een warm lekkerbekje of bokking.
Die komen echter uit de hete vetpan zodat daar enige ongezonde want dikmakende aspecten aanzitten.
Wel heb ik gemerkt dat ik makreel beter op de zaterdagmarkt kan aanschaffen aangezien ze dan goedkoper zijn.

Zojuist, dankzij het onvolprezen Internet, langdurig met Melody in Italië gesproken.
We zijn samen met de kleinkinderen van mening dat het weer tijd wordt dat ik die kant op ga.
Dus mochten er onder mijn lieve lezertjes mensen zijn die vinden dat het hoog tijd wordt voor een goede daad dan kan ik ze mijn banknummer doen toe komen.

De video die ik daar in december maakte is inmiddels, met fouten en al, overgezet op 4 DVD's.
Ik heb ze naar Italië gestuurd en daar wordt er met veel plezier naar gekeken.
(En ik ben van de overgebleven kerst-postzegels af.)
Zelf heb ik er alleen nog maar doorheen "gebladerd".
Vooral de laatste had mijn eerste interesse.
De kinderkerstfeesten die in de katholieke kerk werden gevierd waren dusdanig kind-onvriendelijk dat het een uitstekende manier is om de kinderen voor te bereiden op een leven zonder kerkbezoek.
Gabriele, 4 jaar, voelde zich behoorlijk ongelukkig zodat de waterlandertjes geregeld hun vocht naar beneden lieten druppen.
Hetgeen tegen gegaan werd door knuistjes in de oogjes.
De videobeelden roepen daardoor een "ach gut" gevoel op.
Vertedering alom.
Zo kan zielig toch leuk zijn...........

Het is de bedoeling dat Sebo en ik de DVD's zaterdag gaan bekijken.
Hij krijgt dan een indruk van het Italië van de familie en ik ben minder eenzaam want Marijke gaat er dit weekend met schoonzusje en vriendin op uit.
So fijn voor haar, so intens sielig voor mij................

Op de achtergrond speelt momenteel een CD met Sevillanas.
Dat brengt me altijd in een zonnige sfeer.
Elders heb ik geregeld over Sevillanas en Flamenco geschreven.
Dat zal ik blijven doen.
Het blijft een vrij onbekend en daardoor onderschatte muziek- en dans vorm.

Gisteravond is Sebo naar de eerste les geweest van de Alpha cursus.
Hij was er behoorlijk enthousiast over en zal er in z'n log zeker over schrijven.
Op zijn vraag of ik mee ging heb ik afwijzend gereageerd.
Niet uit on-belangstelling maar om practische reden.
Vanuit Hengelo is zonder eigen vervoer de cursus in Enschede lastig te bereiken.
Mogelijk ga ik het in Hengelo eens volgen.
Lijkt me wel interessant.
Door op het logo boven of HIER te klikken kom je op de site van de Alpha-cursus.

"De reis van je hoofd naar je hart", het boekje waar ik eerder melding van maakte, is de moeite van het lezen waard.
Steeds heb ik de neiging om er dingen uit te lichten om die later als spreuk te gebruiken.
Spreuken zijn voor mij uitspraken die het wezen raken of aan het denken zetten.
Ze moeten daarom kernachtig, duidelijk en niet te lang zijn.

Zo, nu een bakkie troost.

DQ

.

Daagse dingen

Vandaag nog niets met mijn weblog gedaan.
Dat komt mede omdat er weinig te beleven viel.
Het weer was zo triestig vochtig dat mijn dagelijkse wandeling er bij in is geschoten om te voorkomen dat die in het water zou vallen waardoor ik nat zou kunnen worden en daar moet je toch niet aan denken..........
(Zo, dat is een zin die staat!)
Een paar keer per dag een wasbeurt is al ruim voldoende nattigheid.
Brrrr.

De enige contacten met de buitenwereld liepen via telefoon en Internet.
Een paar binnenlandse telefoontjes, een paar uit Italië en één uit Duitsland.
Allemaal van familie behalve die van Sebo maar dat is toch praktisch familie.
In het gesprek met hem viel mijn kreet: "een slap aftreksel van een goed antwoord".
Eigenlijk best een grappige opmerking.
We hebben wel eens tegen elkaar gezegd dat we onmiddelijk "adrem" opmerkingen moeten noteren omdat we ze anders vergeten.
Maar ja, daar komt natuurlijk toch niks van.
Ik heb de betekenissen van het woord "adrem" eens opgezocht.
Dat is goed want o.a. houtsnijdend.
Eens zien welke mooie beeldjes er op die manier gesneden kunnen worden.......

Op mijn buro lag een stapel oude kranten.
Daar was ik nog niet aan toegekomen.
Uiteraard lees ik zo'n dikke stapel kranten niet helemaal maar beperk me tot delen die mijn interesse hebben.
Aangezien dat nogal veel blijkt te zijn was ik er toch bijna de hele middag mee kwijt.
Een opmerking die ik tegen kwam wil ik delen:
"Sommigen maken zich druk om niets, vooral als dit op hun bankrekening staat"

Dit stukje wordt een beetje hak en takkerig geschreven.
Het zij zo.

In het Seboaanse gesprekje kon hij het natuurlijk niet laten om weer over zijn christelijke dingetjes te praten.
Maar dat kan je toch op interessante gedachten brengen.
We hadden het over Internet en andere communicatie middelen.
In de Bijbel staat ergens dat Jezus terug op aarde zal komen.
Dat zal in Jeruzalem zijn en de hele wereld zal het zien (vergeef me de vrije vertaling).
Tot voor een kleine honderd jaar was dat niet meer dan een voorspelling, nu zou zo'n terugkeer inderdaad door de hele wereld gezien kunnen worden.
Toch iets om bij stil te staan.

Zojuist opende ik een keukenkastje.
Er rolde een J- chocoladeletter uit.
Ik wist uiteraard van z'n bestaan maar heb het geprobeerd te negeren.
Chocolade betekent n.l. "hoofdpijn".
Dus hoor je morgen wel hoe dat is afgelopen.

Vandaag is Giovanni, onze schoonzoon in Italië jarig.
Van harte gelukgewenst.

DQ

.

Het gordijntje

Het gordijntje

't Gordijntje wordt daarboven
Van 't venster weggeschoven,
En door de heldre ruit
Blinkt Miekes hoofdje uit.

Ze heeft me in 't oog gekregen,
En lacht en knikt me tegen.
Zo slaat dan op den duur
Toch eens het liefdesuur!

Maar neen! Mij geldt haar blikje,
Haar lachje noch haar knikje!
Ginds kuiert hare nicht.
Ach! doe 't gordijntje dicht!


Frans de Cort (1834-1878)

.

Wegwijs in het log

Omdat ik bijna elke dag één of meerdere berichtjes aan het log toevoeg bestaat het gevaar dat men de weg kwijt raakt.
Op dit moment heb ik het zo ingesteld dat de berichten van de laatste 2 weken doorgerold kunnen worden.
Aan het eind van de berichten kan men klikken op:
Oudere berichten.
De berichten zijn gelabeld naar onderwerp, in de rechter kolom staat de labellijst.
Klik op label van keuze.
Op steekwoorden kan gezocht worden links boven in Blog Zoeken.
Om de zoveel tijd zal ik dit "wegwijs" bericht herhalen.

DQ

.

Mijn eigen boekenbal.

Wederom een boek.
Een boek dat op de steeds groeiende stapel van-nog-te-lezen boeken kan komen te liggen.
Dat zal nu echter niet gebeuren.
Ik heb het boek te leen van Xandra, mijn nichtje (klinkt vriendelijker dan: mijn nicht, vind ik).
Het is een boek van Leo Fijen, bekend als TV-presentator.
Hij maakte o.a. de serie over kloosters en kloosterleven.
Godzoekers!
Enkele afleveringen heb ik gezien en dat vond ik zeer de moeite waard.
Ik ben erg benieuwd naar het boek, heb zin om te gaan lezen en zal zeker schrijven hoe ik het vind.

Als afwisseling lees ik het boekje: Het Paradijs Op Aarde.
De ondertitel zegt genoeg:
"Heerlijke verhalen over droomhuizen over de hele wereld van Frances Mayes tot Peter Mayle"

En dan......, later......., de rest van alle heerlijke boeken die klaar liggen om geconsumeerd te worden.

DQ

.

Sluitende cirkels.

Al eerder heb ik gefilosofeert over cirkels die zich sluiten.
Ik had het toen over het verschijnsel dat zaken die in het verleden afzonderlijk zijn gestart zich later als een cirkel kunnen sluiten.
Alsof de cirkel rond is.

Wie de site van Sebo volgt weet dat hij inmiddels in Enschede een kerk heeft gevonden waar hij zich momenteel uitstekend op zijn plaats voelt.
Voor mijn gevoel weer een cirkel die zich sluit want één van de vroegere voorgangers van die gemeente was een zeker ds de Jong.
En dat is grappig want wij, kinderen, kenden hem 50 jaar geleden in Noord-Holland als ome Rinus en zijn vrouw als tante Gre.
Later heb ik ze uit het oog verloren maar er sloot zich weer een cirkel toen hij in Hengelo 100 mtr van het huis van Marijke ging wonen.
Inmiddels zijn beiden overleden.

DQ

.

Vriendschap

Men doet een vriend te kort
wanneer men z'n problemen voor zich zelf houdt.

DQ

.

Vrindschap

De snaren van een piano zijn als de banden van een vriendschap.
Als ze juist gespannen zijn komt er een prachtig geluid uit.
Zijn ze te slap of te strak dan klinkt het vals.

.

NS en conducteur klantvriendelijkheid.

In een vorig berichtje fulmineerde ik nogal tegen de directie van de NS.
Ik vond en vind dat door hun opstelling de klantvriendelijkheid in het gedrang komt en de conducteurs in moeilijke posities kunnen worden geplaatst.
In een mailinglist kwam ik een stukje tegen waarin een conducteur waarschijnlijk sjoemelde met de voorschriften.
Maar hij wist wel wat klantvriendelijkheid betekent.

Na de vorige RAI stapte ik gedachteloos in de verkeerde trein, die niet stopte bij Weesp, waar mijn auto stond.
En, jawel! controle! Vlak na Weesp riep de controleur: "Die man van Weesp! Meekomen!"
En .... hij liet de trein stoppen in Hilversum om alleen mij eruit te laten! "Over vier minuten komt de trein, die je naar Weesp zal brengen!"
"Reuze bedankt!" En zo geschiedde. Stipt (ja, soms kan dat bij de NS) hield de stoptrein naar Amsterdam stil om mij in Weesp eruit te laten. Geen controle onderweg!
En dit allemaal in 2007!
Mij hoor je dus nooit meer klagen over onze Nederlandse Spoorwegen, die merkwaardigerwijs zijn opgedeeld in net zoveel maatschappijen, als waar ze rond 1850 mee begonnen!

DQ

.

Vrijgezel

Ben je vrijgezel?
Niet als je een vriend hebt.
Vriendschap is als een huwelijk tussen
twee geesten,
twee harten
en
twee zielen

Uit:
Duizend wegen naar vriendschap

.

Liefde

Al was-ophangende overdacht ik het stuk dat ik zo juist schreef.
Ik dacht aan wapengekletter en het sneuvelen van weer 2 soldaten
Plotseling kwam er een bekende zin in me op en ik heb sterk de indruk dat ik het door moet geven.

Waar liefde woont gebiedt de Heer zijn zegen.

DQ

.

Overdenkingen

Zondagmorgen 13 jan. 2007

Vanmorgen wierp ik een blik op het log van Sebo.
In mijn log staat beschreven hoe je daar naar toe kunt gaan.
Sebo haalde enkele stukjes uit mijn log aan.
In zijn commentaar kwam ik het volgende tegen:

"Door zijn (mijn) van oorsprong christelijke achtergrond kijkt hij (ik) dan ook door de bril van iemand die niet gelooft en het bijna naïef vindt om te geloven.
In deze overtuiging ziet hij dan ook christenen dingen doen of toelaten, die absoluut onbijbels zijn en daardoor ook erg onchristelijk."

Met de tweede zin kan ik het eens zijn, de eerste behoeft een zekere nuancering.
Mijn bril is niet de bril van een ongelovige maar de bril van een twijfelaar.
Een twijfelaar die er van overtuigd is dat je aan de daden een christen zou moeten kunnen herkennen.
Wat is anders het verschil tussen een christen en een níet-christen?
Het verschil zie ik te weinig en, ik geef het toe, dat maakt me onzeker.
Christenen weten vaak zo goed hoe anderen zich moeten gedragen
Ik heb het niet over vroom gedrag.
Daar heb ik enge beelden bij.


Door mijn achtergrond voel ik me op een merkwaardige wijze onderdeel van de Christelijke wereld.
Ook daardoor doet het me bijna fysiek pijn als ik zie wat men doet.
Ik voel me bijna belazerd en verraden.
De christelijke Bush die verantwoordelijk is voor golven bloed.
De nederlandse christelijke politici die achter hem aandraven.
Hoe kan dat?
Hoe kan het dat degenen die zeggen te geloven in God en in de kracht van het gebed toch uiteindelijk meer vertrouwen hebben in dat smerige wapentuig?
Hoe kan het dat men aanschaf van dat spul subsidieert maar weinig tot niets uit geeft aan voedselbanken en oplossingen van andere beschamende situaties, nee in tegendeel daar op kort?
Terwijl men zelf financieel niets, maar dan ook niets te kort komt.
Hebben ze het beter omdat ze betere mensen zijn?

Ik zeg niet dat je als staat nooit een wapen mag gebruiken.
Helaas kan de politie er toe worden gedwongen.
Wel ben ik er van overtuigd dat wapens duivelse dingen zijn.
Als satan bestaat lacht ie zich rot om de mensen die zich uitsloven om steeds geavanceerdere wapentroep te maken.
Als satan bestaat dan zal hij z'n zegen uitspreken over elk stuk wapentuig.
Alles wat gemaakt is om te doden is inherent SLECHT.
Inderdaad, soms moet je slechte dingen voor een goed doel gebruiken.
Maar oh, oh, wat een gevaarlijke bezigheid.
Waar je mee omgaat wordt je door besmet.
Ik kan hier nog lang over doorschrijven maar laat ik dat maar niet doen.
Waar het op neer komt is dat de gemiddelde z.g.n. christen me niet jaloers maakt, dat zou anders moeten zijn.
Ik ben niet Roomser dan de Paus en dat verwacht ik ook van anderen niet.
Mogelijk praat ik wel vanuit een diepe teleurstelling en ben geen haar beter dan anderen, laat staan christenen.
Misschien zoek ik wel een zekerheid bij anderen die ik zelf graag zou willen hebben maar niet bezit.
En Heidi (zie commentaren op de site van Sebo), inderdaad een minister van verkeer rijdt wel eens te hard en een politieman doet ook wel eens wat niet mag.
Dat is zeker waar maar het is niet wat ik bedoel.
Het ligt veel fundamenteler.
Tot zover dan maar (voorlopig).

Een goede kennis van mij zei me laatst dat ik alles van anderen wil weten maar niets over mezelf kwijt wil.
Ik heb lang over deze opmerking nagedacht, voelde het een beetje als een verwijt maar ben er uiteindelijk ook niet mee eens.
Wel is het zo dat mensen, zelfs volslagen onbekende mensen, heel gemakkelijk en vrij snel allerlei privé zaken met me delen.
Die kennis veronderstelde dat dit kwam door mijn ervaringen op mijn werk.
Alsof ik daar truukjes had geleerd.
Iets zal daar wel van waar zijn maar ik vermoed toch dat het veel meer te maken heeft met mijn karakter en mijn oprechte belangstelling voor mensen.
Dat wordt kennelijk gevoeld.
Ik heb enkele voorbeelden waarbij dit het geval was bij mensen waar ik de taal niet van spreek en de verbale communicatie zeer moeilijk verliep.
Ook is het niet zo dat ik niets over mijzelf wil vertellen.
Dat komt veel meer omdat ik nooit een praatstoel bezet.
Ik kan dat niet goed maar ik kan mezelf wel heel goed bloot geven in een goed gesprek.
De ander moet zich dan ook willen verdiepen in mij.

Hiep hoi.
Met pasen is het de bedoeling dat de familie uit Italië overkomt.
Wat heb ik daar zin in.
Ik kan iedereen kleinkinderen aanraden.
Soms voel ik het als pijnlijk als ik zo iets zeg want ik ken enkele mensen die heel graag kleinkinderen zouden willen hebben en weten dat het nooit zal gebeuren.
Voel me dan bezwaard als ik over de mijne spreek maar ja, ze zijn er en verrijken mijn leven op een onvoorstelbare wijze.
Als de TV aanstaat en de ene van 10 jaar ligt stevig tegen mijn linkerkant en de ander van 7 zit rechts op mijn schoot en opa heeft de armen om beiden heen is er weinig tot niets dat opa gelukkiger kan maken.

Weer twee doden en een zwaar gewonde in Afganistan!

DQ

.

Mist

Zojuist hoorde ik vanuit Italië de kreet: Droge Mist.
Wie kan me daar de betekenis van duiden?

.

-------------------- Mijn kasteel ---------------------

Goedenmorgen, althans voor mij is het morgen voor de lezer ligt dat waarschijnlijk anders.
Onbelangrijk detail, maar nogmaals een oprecht goedenmorgen.

Gisteren maakte ik melding van het feit dat ik mijn boekenkasten heb aangevuld.
Dat doe ik met graagte want ik ben absoluut een boekenliefhebber.
Een boek is een klein wondertje van creativiteit, druk- en inbindkunst.
Ik heb veel oudere boeken en in een klein kamertje hangt er dan een zwak beschimmeld geurtje dat ik als zeer behagelijk ervaar.
In mijn wilde romantische dromen denk ik aan een klein oud (eigen!) kasteeltje met een fraaie bibliotheek,
Oude fauteuils met licht versleten leren bekleding van goede kwaliteit en donker eikenhouten lambrisering.
In de open haard laait een vuur en door de grote ramen zie je een licht glooiend groen landschap.
In een van die diepe fauteuils zit ik.
Verdiept in een boek (met leren band), met naast me op een tafeltje, met koperen dekblad, een sprankelend wijntje in een mooi kristallen glas.
De vlammen in de haard zorgen voor een rode flakkerende gloed in de kamer met een weerschijn in de grote spiegel links van me.
Zoiets dus.

Rechts van me zie ik een niet glooiend min of meer groen stadstuintje.
De bomen kaal waardoor de huizen daarachter steeds zichtbaarder worden.
Links door het andere raam kijk ik over de straat heen, de etalages in van een grote meubelzaak.
Ik zit op een burodraaistoel naast de centrale verwarming.
Op een tafeltje, wél van eikenhout, staat een koudwordend kopje koffie.
Onder mijn handen een saai toetsenbord en op het eerder vermelde tafeltje een paperback.
Ach, zo kan het ook.

Heb je het wel eens meegemaakt dat een boek (paperback) je smachtend aankijkt?
Nee?
Ik wel,
Daarom sluit ik de PC af en ga het boek hanteren.

DQ
,

Sebo's site

KLIK OP LOGO

Al eerder heb ik gewezen op de site van Sebo.
In de kolom rechts staat er al lang een link naar die site.
Sebo maakt wonderlijke ontwikkelingen door.
Voor velen vreemd of ongeloofwaardig voor anderen een ontdekking.
Toch maar eens kijken?

DQ

.

Dat is gek........

Dat is gek...............
Marijke kreeg een prachtig boekje met spreuken over vriendschap van Harm, onze zwager.
De eerste keer dat ik het in handen kreeg sloeg ik het op en mijn oog viel op een spreuk die me raakte.
Inmiddels heb ik het boekje al dagen hier en ik kan de spreuk niet meer terug vinden.
Dat is gek...............

Is er een onvriendschappelijke spreukenjatter in ons midden?
.

Sprong in het heelal

Al eerder vertelde ik iets over de hoorspelserie: Sprong in heelal.
De oude serie is nog steeds de moeite van het beluisteren waard.
Er zijn lezers die de serie in bezit hebben en er nooit naar geluisterd hebben.
Zonde en jammer.
Uiteraard kost het vrij veel tijd.
Tijd die echter goed te vinden is omdat je tijdens het luisteren rustig andere zaken kunt doen.
Hét grote voordeel van een luisterspel.
Op die manier heb ik de serie laatst weer eens gevolgd.

Voor mijn vorig bericht over de serie KLIK HIER

DQ
.

Bouwen en boeken

Klik op afbeelding voor boekbeschrijving.

Klik op foto voor beschrijving in Wikipedia.

Van mijn dochter heb ik, tijdens ons verblijf in Italië, drie vliegtuig bouwdoosjes gekregen.
Vanmiddag heb ik één vliegtuigje in elkaar gezet.
Dat viel me knap tegen.
Niet dat het zo moeilijk was, maar mijn ogen laten het op de korte afstand afweten.
Ik kan het wel goed zien maar dan zondere bril en dichtbij het onderwerp.
Het vervelende is dat de scherptediepte dan vrij beperkt is.
Dat is overigens ook de reden waarom mijn andere hobby, het gelicenceerde zendamateurisme, op een laag pitje staat.
Zelfbouw kost teveel moeite.
Enfin, dit toestelletje is klaar, een DC-3, de z.g.n. Dakota.
(Vanaf 1935 zijn er 10.655 exemplaren van dit toestel gebouwd, plus 4937 stuks in licentie. Ook nu vliegen ze nog.)
Nu (morgen?) nog 2 toestellen in elkaar zetten, een Boeing 777-200 en een Boeing 747-400, de jumbo-jet.
Met de 747 heb ik wel eens gevlogen, van de 777 weet ik het niet zeker, ik dacht het wel.

Mijn stapel nog te lezen boeken groeit gestaag.
Gister een afgeprijsd boek gekocht, het bekende "Heren van de Thee" van Hella S. Haasse.
Heb daar veel van gehoord en wil het al lang graag lezen.
Het eerste hoofdstuk heb ik uit en duidelijk is wel dat ze schrijven kan.
Het beschreven landschap zit als een film in mijn hoofd.

Vandaag nog 3 afgeprijsde boeken aangeschaft met prijzen variërend van 1 tot 3 Euro.
Eén roman, één boek over het kwaad in de wereld, een belangrijk thema voor mij, en het laatste gaat over mensen die verliefd worden op een oud huis en de toestanden daar om heen als ze het kopen.
Leuk om te lezen.

Er liggen nu ongeveer 25 boeken op me te wachten.
Dat wil zeggen, die heb ik, uitgezocht, klaar liggen.
Daarna de andere honderden...........

Vandaag één van de dagen, zoals er zo velen zijn, die vol en zonder verveling (wat is dat?) voorbij zijn gegaan.
Een dag waarvan je achteraf eigenlijk niet kunt zeggen wat je allemaal hebt gedaan, afgezien van vliegtuigbouw en boeken aanschaf, maar die toch de moeite waard is geweest.

DQ
.

Aforisme

Hoe meer kennis,
hoe meer twijfel.

Goethe

.

MARS

Klik op de afbeelding van MARS.
Je komt dan op de site van de University of Arizona.
Daar zijn fantastische foto's van MARS te vinden.
Door op de foto's te klikken worden ze groter afgebeeld.
Ook downloaden is mogelijk.
Aanrader!

.

Sevillanas en Flamenco

Wegens mijn liefde voor Flamenco en Sevillanas kan en zal ik het niet laten bij tijd en wijle je aandacht hierop te vestigen.
In het kort zou je kunnen zeggen dat de Sevillanas een onderdeel is van de uitgebreide flamenco muziek en cultuur.
De Sevillana site begint met een kinderstem waarna een Sevillana los barst KLIK HIER .
Voor één van de vele flamenco sites KLIK HIER .
Als je daar dan toch tijd voor uittrekt, wat ik hoop, klik dan links ook eens op fotopagina.
Mooie onderwerpen voor bijv. de aquarel schilder.

DQ
.

NS onhebbelijkheden

In Trouw staat een artikel over de NS, de boetes en de slachtoffers van de boetes.
De slachtoffers zijn, naar mijn mening, de reizigers, de conducteurs maar uiteindelijk ook de NS zelf.
De NS die met zijn boetebeleid reizigers tot wanhoop brengt en de conducteurs in ongemakkelijke situaties.

Zelf reis ik graag met de trein.
Ik ben soepele, begripvolle conducteurs tegen gekomen die met hun handelingen in feite schipperden met de regels van hun werkgever.
In die moeilijke situatie worden ze door de NS gebracht.
Ik kan me goed voorstellen dat ik door onvoorziene omstandigheden ook ooit in een situatie word gebracht waarbij ik op voorhand de schuldige ben.

Leve elke privatisering waarbij winst voorop staat.

Dank je wel NS voor je klant- en werknemer vriendelijkheid.

Voor artikel KLIK HIER

DQ

.

Toeval ?

Zou toeval nou wel of niet bestaan....?
Heidi wees me op het volgende:

Wat betreft je item over toeval dat je linkerhand aan je linkerkant zit; ik heb ook zo'n toevallig iets, ben nl. precies op mijn verjaardag geboren!!!!

Dat zet je toch aan het denken, hé?

Aanvullende toeval-kennis wordt ten zeerste op prijs gesteld.
Zo dienen we de wetenschap en vullen de lege gaten in onze kennis op.

DQ

.

---------- Evangelische Zending Brazilië -----------

KLIK op logo voor de site van de Evangelische Zending Brazilië

Ooit heb ik dienstgeweigerd.
Dat is inmiddels c.a. 45 jaar geleden, in de tijd dat ik nog heerlijk principieel was.
Nu zou ik waarschijnlijk hetzelfde doen maar ik zou minder zeker van mijn zaak zijn.
In die tijd ontmoette ik anderen die ook principieel waren en van wie de overtuiging alleen maar sterker is geworden.
Eén van hen was een mede dienstweigeraar, Nico van Eijk.
Voor hem stond het voor 100% vast dat hij met zijn a.s. vrouw Trijnie de zending in zou gaan.
Het land van bestemming stond eveneens vast: Brazilië.
Hij was er van overtuigd dat zijn roeping daar lag.
Marijke en ik zijn nog op de bruiloft van Nico en Trijnie geweest in Stadskanaal.
Ik heb ze uit het oog verloren maar inmiddels via hun website terug gevonden.
Het is een groots werk geworden daar in Brazilië.
Ik moet zeggen dat ik jaloers ben op mensen die zo overtuigd zijn van hun roeping.
Een kort gedeelte uit de website:

Maak hier kennis met het geweldige werk dat God de afgelopen jaren, maar ook vandaag de dag nog steeds, doet in hartje Brazilië. Dit alles begon toen 40 jaar geleden een jong echtpaar van 25 en 26 jaar oud 'ja' antwoorden op de roeping die God hen had gegeven. Een roeping om Gods 'schatten' in de duisternis te zoeken en deze waardevolle mensen, die vaak in bittere armoede leven, bij Hem te brengen. Met die visie vertrokken Nico en Trijnie van Eijk naar Brazilië en gingen zover de binnenlanden in totdat ze niemand meer tegenkwamen die van Jezus had gehoord. Dat plaatsje heette Sabinopolis en daar is alles begonnen.
Enz.

.

KLASSE JUSTITIE.

Zoals eerder vermeld bezuinigt dit kabinet op de kosten voor de sociale advocatuur.
Dat betekent KLASSE JUSTITIE.
En dat in een z.g.n. rechtsstaat.
Ik wil begrijpen hoe het mogelijk is dat een voornamelijk christelijk georiënteerd kabinet dit kan doen.
Ik wil begrijpen hoe men met dit soort zaken moreel denkt te kunnen verantwoorden.
Ik wil begrijpen hoe het mogelijk is dat men fatsoen en moraal centraal stelt maar zonder gewetensbezwaar de mensen met een kleine portemonee de dupe laat worden.
Ik wil begrijpen hoe het mogelijk is dat men rustig met de eigen beginselen sjoemelt.
Ik wil begrijpen waarom men het eigen geloof zo onaantrekkelijk maakt.
Ik wil begrijpen waarom ik dat niet begrijp.
Zou ik te weinig begrip voor macht hebben?

Opleiding, maatschappelijke positie of geld maakt niemand tot een beter mens.
Ik zie zelfs vaak dat het tegendeel het geval is.
Geld en macht corrumpeerd.
Heel andere zaken zijn belangrijk.
Zaken als bijv. vriendschap en mededogen.

Misschien is het wel een bepaald type mens dat streeft naar naar macht, aanzien en geld.
Misschien ligt daar wel de verklaring waarom de christelijke politicus doet zo als hij/zij doet.

Als er niet voor een ieder de zelfde rechtsmogelijkheden zijn wordt er geknaagd aan de wortelen van de rechtstaat.
Dat is buitengewoon ernstig.
De kracht van de democratie staat op het spel.

DQ
.

De mens

Een roofdier is nooit aardig voor z'n prooi vóór hij het verslindt.

.

Jazzclub Hengelo

De Jazzclub Hengelo heeft de agenda voor januari klaar.

KLIK OP HET LOGO

.

Mazzel

Wat een gelukkig toeval dat mijn linker hand aan de linker kant van mijn lichaam zit.

DQ

Vermist en gezocht.

Mij kwam onderstaand bericht onder ogen.
Nu ben ik altijd wat huiverig om dit soort berichten door te geven.
Er zijn zeer veel z.g.n. grappenmakers onder ons..........
Aan de andere kant beter de kans lopen
op mee te werken aan een "grap"
dan een kans op het vinden van dit meisje te laten lopen.
====================

Mijn meisje van 13 jaar, Ashley Flora, wordt sinds nu 2 weken verdwenen.

Ik vraag u aan iedereen, en smeek u allemaal van aub dit bericht aan iedereen en alle personen door te sturen dat u kent, AUB. Het is nog niet te laat. Aub helpt ons. Als iemand denkt of weet waar ze is, aub verwittigt mij dan:

HelpfindAshleyFlores@yahoo.com

Ik sluit een foto van haar in. Alle verzoeken worden beoordeeld! D.w.z dit neemt slechts 2 min. in beslag om dit bericht te laten doorsturen. Als het uw kind was, zou u zelf de vele hulp willen dat u zou kunnen verkrijgen!!

-

Vriendschap

Slechts wanneer je vriendschap met jezelf hebt gesloten is het mogelijk om vriendschap met een ander te sluiten.

DQ

-

Snoeien

Snoeien brengt vrucht voort.

DQ

.

Marijke in aktie.

De beste pedicure van de hele wereld!

.

Kevin in aktie

Zo dient het spel gespeeld te worden.

-

Graaien en vernielen.

Gisteren zijn we naar onze dochter geweest.
Aangezien ik enkele jaren geleden de auto de deur heb gewezen en het geen lekker fietsweer was hebben we de tocht met de bus ondernomen.
Nou is dat niet bijzonder omdat we dat geregeld doen.
De reden dat ik het vermeld ligt in het feit dat we daarvoor naar het station moesten en daar weer de nodige staaltjes vandalisme tegen kwamen.
Het display waar de vertrektijden van de bussen op staan was kapot geslagen.
Een groot ruit was met een tekst bekrast, andere ruiten ingeslagen.
Een verkeersbord lag krom en vertrapt op de grond.
Verschrikkelijk.

Waar gaan we in dit land naar toe?
Waar zijn we beland als bij sommige jongeren het enige ideaal vernielen is?
In de oudjaarsnacht zijn er 22 (TweeEnTwintig!!!!) scholen in de fik gegaan.
De helden konden dat heel gemakkelijk doen onder de bescherming van de dikke mist.
Brandweer en ambulance personeel werden gemolesteerd.

Doordat ik me veel zorgen maak over dit gedrag heb ik er met meerderen over gepraat.
In die gesprekken kwam ook de geweldadigheden in bijv. de Parijse achterstandswijken ter sprake.
Zelf vind ik de vergelijking niet op gaan.
Uitzichtloze situaties die veel frustraties opleveren leiden voorspelbaar tot geweld.
Of zou dit, in een andere vorm, ook gelden voor de jongelui die hier de zaak vernielen?

Natuurlijk, er wordt veel gedronken.
Toch is dat niet de oorzaak.
Ik weet bijv. zeker dat, al zou ik zo dronken zijn als een draaideur, geen dingen zou vernielen.
Het probleem zit dieper.

Moeten wij volwassenen niet naar ons zelf kijken?
Hoe schuldig zijn we?
Wat voor idealen bieden wij de jeugd?
De enkele keren dat ik de TV kanalen beZap kom ik weinig goeie dingen tegen.
Geweld, Sex, Moord, Diefstal, Oorlog enz. enz.
En dat allemaal omdat geld, hoewel stinkend, niet stinkt.
We zullen meer van dat goedje zien te krijgen, bijna ten koste van alles, in ieder geval ten koste van de ander.
Het gangbare ideaal is: Het Beter Krijgen Dan De Ander.

Wat zien we in de politiek?
Een kabinet, waar vrij veel Christenen in zitten, zorgt er voor dat er minder geld beschikbaar is voor de Sociale Advocatuur.
Daar hebben deze fraaie idealisten zelf geen enkele last van.
Net zo min als van de andere verzwaringen die men de burger oplegt.
Nee, zij die niets of weinig hebben kunnen weer het gelag betalen.

De idiote a-sociale, anti-sociale zelfverrijking door mensen die vanwege hun maatschappelijke positie een voorbeeld zouden moeten zijn, kan alleen maar frustraties in de hand werken.
Want waarom zou dit soort gesanctioneerde diefstal wel mogen?
Ook dat is een ernstige vorm van vandalisme, vernielzucht waar anderen (nooit jezelf) het slachtoffer van worden.
Uiteindelijk weinig tot geen verschil in handelingen tussen de graaiers en vernielers.

DQ

-

Vriendschap

God was eenzaam, dus bedacht hij de mensheid en
bood deze al Zijn vriendschap.

(Uit Duizend wegen naar Vrienschap van David Baird)

-

De Blauwbilgorgel

De blauwbilgorgel

Ik ben de blauwbilgorgel,
Mijn vader was een porgel,
Mijn moeder was een porulan,
Daar komen vreemde kind’ren van.
Raban ! Raban ! Raban !

Ik ben een blauwbilgorgel
Ik lust alleen maar korgel,
Behalve als de nachtuil krijst,
Dan eet ik riep en rimmelrijst.
Rabijst ! Rabijst ! Rabijst !

Ik ben een blauwbilgorgel,
Als ik niet wok of worgel,
Dan lig ik languit in de zon
En knoester met mijn knezidon.
Rabon ! Rabon ! Rabon !

Ik ben een blauwbilgorgel
Eens sterf ik aan de schorgel,
En schrompel als een kriks ineen
En word een blauwe kiezelsteen.
Ga heen ! Ga heen ! Ga heen !

Cees Buddingh

-

De broodschrijver.

De broodschrijver

Van lucht kan ik niet leven
Leven doe ik dan niet
Geef mij toch wat te eten
Wat brood in het verschiet
Want lucht dat eet ik niet

Schrijven is mijn leven
Mijn leven en bestaan
Niets anders kan ik geven
Ik hou van deze baan
Dat zal me goed af gaan

De woorden zijn zo even
Geschreven door mijn pen
Je moet het mij vergeven
Daar ik niets anders ken
En zo nu eenmaal ben

Anonymus

-

Kroegse en andere zaken

Zaterdagmiddag de stad in geweest en uiteindelijk in de kroeg terecht gekomen.
Ik weet dat voor sommige lezers het woord kroeg allerlei minder fraaie beelden oproept.
Sommigen zijn er zelfs een beetje bang voor.
Wees niet bevreesd, geen vreselijke of vleselijke toestanden.
Het was gezellig, al moet ik toegeven dat ik iets teveel heb gedronken.
Niet dat ik dronken was o.i.d., méér dat ik me vanmorgen, zondag, niet helemaal fit voel.
Dat komt trouwens ook door de hoestpartijen waarbij ik in mijn eentje voor een heel orkest zorg.
(Sorry, er is nog geen CD of DVD van gemaakt.)

In zo'n stamkroeg kom je veel eenzaamheid tegen.
Dat is een triest gegeven, je zou het graag anders zien maar in iedergeval wordt zo de eenzaamheid wat ingevuld en opgevrolijkt.
Wie ben ik om te zeggen dat het schijnvrolijkheid is?

Wat is de horeca duur!

Vanmorgen onze dochter in Italië gesproken.
Onwaarschijnlijk hoeveel huiswerk de lagere school kinderen mee naar huis krijgen.
Als je dan weet dat ze ook nog zaterdagmorgen naar school gaan begrijp je dat er weinig tijd over is voor sport en spel.
Ook in de vacanties gaan er bergen huiswerk mee.
In een gezin met 3 kleine kinderen kan je je niet met 1 afzonderen om die met het huiswerk te begeleiden.
Omdat de afstanden zo groot zijn blijft er op een dag al zo weinig tijd over.
De school is een half uur rijden van huis en de meeste winkels zijn ook niet naast de deur.
Zoals in alle zuidelijke landen gaan de kinderen heel laat naar bed.
Melody doet daar niet aan mee en houdt de Hollandse gewoonte aan.
Ze merkt ook dat de kids de slaap gewoon nodig hebben.
Bovendien kom je als ouders 's avonds eindelijk aan jezelf en elkaar toe.
Kan me herinneren hoe belangrijk dat vroeger voor ons was.

Op dit moment is het zeer redelijk weer.
De zon schijnt en het is 4.8 graden.
Toch verlang ik naar de prikkelende lentelucht.
De voorbode van de zomer.

Ik spaar elke keer voor een paar vaste zaken.
Eén of 2 keer naar Italië (Gradara) en 1 keer naar Spanje (Valverde del Camino).
Helaas is dat laatste wat lastiger i.v.m. verblijf problemen.
Een hotel is te duur en bij particulieren vind ik onprettig ook al ben je nog zo welkom.
Ik voel me altijd opgelaten als ik in aanraking kom met de privé zaken van anderen.
En dat gebeurd als je ergens te gast bent.
Dat gevoel heb ik overigens niet als ik bij onze dochter in Italië ben.
Dan voel ik me echt onderdeel van een gezin met fantastische kleinkinderen die er maar mooi niet zouden zijn als ik er niet was geweest............

Nu ga ik een harinkje op brood nedervlijen en ter opeting geschikt maken.

DQ

-

Taal

KLIK OP LOGO

Taal blijft een boeiend verschijnsel en dus onderwerp van denken en gesprekken.
Op Internet is er zeer veel over te lezen.
Bijvoorbeeld via de website van het Genootschap Onze Taal (zie boven).
Via die site kwam ik ook een verhaal tegen van iemand die in Amerika heeft gewoond en er veel later nog eens een reis maakte.
In het verhaal komt een opmerking voor die ongeveer aldus luidde:
"Tijdens de reis ontmoette ik twee Nederlanders waarvan de één al vijfentwintig jaar in de VS woonde en de ander vijftien jaar. Ze vertelden me onafhankelijk van elkaar dat een vreemde taal nooit als je moedertaal wordt. Bij sommige woorden mis je het gevoel en de kleine nuances".
Dat vind ik interessant.
Mede vanwege het feit dat ik familie heb wonen in Duitsland, Spanje en Italië.
Allen zeggen hetzelfde.
De humor is bijvoorbeeld anders.
Voor hen is het vaak een raadsel waarom men schaterlacht.
Andersom is dat natuurlijk ook het geval.

In oude emigratie landen als Canada, Amerika en Australië doet zich het merkwaardig fenomeen voor dat ouderen, die al veel langer in het emigratieland wonen dan ze ooit in het thuisland hebben gewoond, bij beginnende dementie na jaren weer Nederlands gaan spreken.
Soms kunnen ze zich zelfs niet meer uiten in de taal van hun kinderen en kleinkinderen.
Naast boeiend en opvallend tevens een tragisch verschijnsel.

DQ

.

Zuiderzeemuseum Enkhuizen

KLIK OP FOTO

Bij het doornemen van mijn weken-oude post kwam ik het tijdschrift Land en Water tegen.
Het is een periodiek van Zuiderzeemuseum in Enkhuizen.
Al jaren ben ik lid van de Vereniging Vrienden van het Zuiderzeemuseum.
Een ieder die geinteresseerd is in geschiedenis of gevoelig is voor een brokje nostalgie kan ik het museum ten zeerste aanbevelen.
Fotografen komen ook aan hun trekken.
Er is een binnen- en een buiten museum.
Als ik goed ben geinformeerd is het binnenmuseum het hele jaar geopend.
De opening van het buitenmuseum is seizoen gebonden.
Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik al jaren het museum niet heb bezocht.
Dat ligt echter voornamelijk aan de afstand Hengelo - Enkhuizen.
Een dagje op en neer is wat lastiger geworden omdat ik enkele jaren geleden de auto de deur heb gewezen.

Als men dan toch in Enkhuizen is, vergeet dan het stadje zelf niet.
Een wonderschone parel van de Zuiderzee aan het Ijsselmeer.
Een parel die ooit belangrijker is geweest dan Amsterdam.
Van de oude glorie is het één en ander terug te vinden.
Ga, geniet, film en fotografeer!

DQ
.

Weblog

Gister heb ik niets gedaan met mijn weblog.
De oorzaak was mijn conditie die overigens nog steeds niet optimaal is.
Hoesten, sloopt!
Dit weekend zal ik 't wat rustig aan blijven doen.
Gelukkig gaat het de goeie kant op.

Omdat ik zelf een beetje aan het stoeien ben met een weblog kijk ik ook wat meer naar de weblogs van anderen.
Zelf ben ik een beetje bang dat ik mijn lezers overvoer en dat ik het wat rustiger aan zal moeten gaan doen.
Men raakt snel het overzicht kwijt.
In dat gevoel word ik bevestigd als ik kijk naar de weblogs van anderen.
Ook daar vraag ik me af waar ik moet beginnen.
Soms beneemt me dat op voorhand de animo om verder te lezen.
Dat is jammer want daar doe ik mezelf te kort mee.

Mijn inspiratie is niet uitgedroogd.
Kan ook niet als men ogen, oren, hersens en gevoel open houdt.

Websites en weblogs ontstaan vaak rondom een bepaald thema.
Dat is bij mij niet het geval.
Wel zal er een lijn in mijn belangstellingssfeer te ontdekken zijn.
Bijv. Flamenco, Andalucía, Religie, Hobby, Familie, Politiek.
Moet maar stoppen met de opsomming want al schrijvende komt er steeds meer bij.
Wat is dan nog te lijn?

Ik ben benieuwd of er in de loop van de tijd iets uit rolt.
Iets dat er uit zal springen.
Iets dat het belangrijkste thema zal blijken te zijn.
Datgeen zal ook het meest over mezelf vertellen.
Op dit moment denk ik dat het iets te maken zal hebben met rechtvaardigheid en religie.

Schrijven is ontdekken.
Dingen ontdekken over jezelf.
Daarom maak ik een weblog in eerste instantie voor mezelf.
Dat anderen kijken, lezen en eventueel commentaar leveren is een leuke en vaak interessante bijkomendheid (bestaat dat woord eigenlijk wel?).
Níet bijkomstigheid!

In mijn twee weken vacantie is er veel Internet post de computer en KPN post de brievenbus binnen gewandeld.
De achterstand is nog lang niet weggewerkt.
Daar ga ik nu aan beginnen.

DQ

.

Winter Wonderland

Enkele fraaie plaatjes gemaakt rond het huis van onze zoon in Duitsland.

.

Zoektocht

Een ieder die mijn weblog een beetje volgt heeft ontdekt dat ik een zoeker ben.
Een zoeker naar rechtvaardigheid, een zoeker naar de Waarheid.
Op deze zoektocht kom ik zaken tegen die me aan het denken zetten.
De welwillende lezer neem ik in de loop van de tijd mee op mijn zoektocht.
Zo kwam ik vandaag al zoekend en lezend een interessante site tegen.
Klik op het logo om de site te bezoeken.

DQ
-

Rechtvaardig

Ennnnnnnnnn
Zegt men dan.
Wát exorbitante vergoedingen?
Wát bonussen?
Ze hebben de bedrijven toch gezond gemaak?

Nou ennnnnnnnnnn?
Dat is toch de opdracht waar men de riante salarissen voor krijgt?
Ze hebben gewoon hun taak uitgevoerd.
De resultaten worden betaald aan de aandeelhouders en het leed wordt opgebracht door de ontslagen werknemers!

Socialistisch geklets?
Nee.
Gewoon gesignaleerde onrechtvaardigheid.
De maatschappelijke onrust zal voorspelbaar toenemen.
Enfin de bonusisten zitten dan al elders te genieten van bedragen die te groot zijn om er iets aan te hebben.

Wat overigens te denken van de gewone werknemer die wegens wanprestatie wordt ontslagen.
Wat overigens te denken van het directielid die wegens wanprestatie wordt ontslagen.
Krijgen ze beiden een goude handdruk mee naar huis?

Wat te denken van directies die bedrijven, waarvan ze niet de eigenaar zijn, verkopen en er dan tientallen miljoenen beter van worden.
Wiens belang wordt er dan gediend?

Zijn de graaiers dieven?
Juridisch niet.
En moreel?

DQ
.

Oud nieuws in het nieuw jaar

Oud en nieuw, jaarwisseling.

Weer oud vandalisme in het nieuwe jaar.
Wat drijft mensen tot zinloze vernielzucht?
Is het vernietigingsdrang, is het spanning of is het botte lolmakerij en zelfbevrediging?
Lol maken ten koste van anderen.
Wat is daar de lol van?
Of zou zinloze vernielzucht niet bestaan?
Het is mogelijk dat voor het menselijk ras in het vernielen en vernietigen een zeker zin schuilt.
Dat dit ons drijft tot oorlog, marteling en vernedering.
Mateloze verrijking door idioot hoge salarissen en vette bonussen.
Biljarden voor de oorlogsindustrie.
Alles ten koste van anderen.
Het geld moet immers ergens vandaan komen.

Om te pogen menselijke daden te begrijpen probeer ik me vaak in de ander te verplaatsen.
Begrijpen is iets anders dan begrip hebben.
In gevallen van vandalisme en andere, in mijn ogen, ontoelaatbare zaken kan ik het niet begrijpen, laat staan er begrip voor opbrengen.
Misschien is het te begrijpen als ik er vanuit ga dat mensen, hoewel sociale wezens, eigenlijk niet anders zijn dan egoistisch, egocentrische schepseltjes die in de eerste plaats aan zichzelf denken.
Dan mag (moet) de ander het slechter hebben en beschadigd worden.
Dan heb ik ten opzichte van die ander een machtspositie en ben ik dus een beter mens.
Dan heb ik ook recht op meer geld dan die ander, die anders is immers mijn mindere?

Er valt nog veel over te zeggen.
Ik ben er nog lang niet over uitgedacht en zal er zeker op terug komen.

Ondanks dat er zeker reden voor is geweest, heb ik nog nooit iemand gehaat.
Ik haat wel de zelfzucht en zelfverheerlijking die ik in alle lagen van de bevolking tegen kom.
Als mens ben ik er ook niet vrij van al doe ik mijn best mezelf en mijn gedrag te doorzien.
Is moeilijk zat overigens en het vereist moed om eerlijk te zijn tegenover jezelf.

Zou ik tevreden zijn met een plotselinge storting van 20 miljoen op mijn bankrekening of zou ik me schuldig voelen t.o.v. de armen onder ons?
Ik laat de vraag even hangen.

DQ

.

Wat een heerlijke nieuwjaarsboodschap

De mannelijke 55-plusser kan zijn embonpoint koesteren:
magere leeftijdgenoten sterven 1,5 jaar eerder.

Voor Volkskrant artikel KLIK HIER

.

Johan en Marijke

Op het nieuwejaar !

Onzichtbare werkelijkheden

Een goede eerste januari beste mensen.

Wat een mist vannacht.
Ongelooflijk.
We hebben bij mijn zuster oudjaarsavond beleefd.
Heel gezellig.
Daarna naar huis.
Minuut of 10 lopen.
Dat is raar.
Als je wel je handen maar niet je voeten kunt zien.
Dat je moet zoeken naar straatnaambordjes om te zien waar je bent.
Dat een grapje dat je maakt door een wildvreemde onzichtbare figuur op een dikke meter afstand wordt beantwoord.
Zo heb ik het nog nooit meegemaakt.
Wat een begin van het nieuwe jaar.

Deze "soep" zal toch geen voorspelling voor dit jaar inhouden?

DQ

Kritiek en schaamte.

Sebo schreef:
Zal in het nieuwe jaar met de regelmaat van de klok verwijzen naar jouw site, m.b.t. je niet aflatende en zeer begrijpelijke kritiek over de christenen in het algemeen.

De opmerking zette me aan het denken.
Want was het wel kritiek?
Waarschijnlijk wel maar meer nog verbazing, verwarring en een zekere vorm van verdriet over, min of meer, soortgenoten.
Een gevoel van plaatsvervangende schaamte voor hen die hun (óók mijn?) beginselen verloochenen.
De Christenen met de dikke salarissen die allemaal zo goed weten hoe anderen, die het meestal slechter hebben, het moeten doen.

Waar zie ik het mededogen van de gemiddelde Christelijke politicus?
Waar proef ik de schaamte voor de, óók onder hun bewind nog steeds aanwezige, voedselbanken?
Dit, uiteraard, de goeden niet te na gesproken.

En, inderdaad, hier zal ik over blijven schrijven want ik kan mijn gevoel niet stoppen.

Echte onverholen kritiek heb ik op de populistische politici die hun politiek bedrijven ten gunste van zichzelf en ten koste van de ander.
Dat is slecht en levensgevaarlijk.
Zie het verleden waar we, helaas, geen lessen uit trekken.

DQ

Merkwaardige Christenen.

Onderstaand bericht kreeg ik doorgestuurd en plaats ik, iets aangepast aan het medium weblog.
(Hoop dat de, voor mij onbekende, auteur daar geen bezwaar tegen heeft)
Het zal de gelovigen onder de lezers aan het denken zetten.

========================================

Merkwaardig, dat 100 euro zo veel lijkt als je naar de kerk gaat,
maar zo weinig als je ermee gaat shoppen.

Merkwaardig, hoe lang het duurt God een uur te dienen,
maar hoe snel 90 minuten voetbal omgaan.

Merkwaardig, hoe lang een paar uur in de kerk duurt,
en hoe kort dat is, als je naar een film kijkt.

Merkwaardig, dat we vaak niet weten wat we bidden moeten,
maar dat we onze vriend of vriendin altijd wel wat te vertellen hebben.

Merkwaardig, dat het zo spannend is als de voetbalwedstrijd in de verlenging gaat,
en hoe we zuchtend op ons horloge kijken als de kerkdienst langer duurt dan anders.

Merkwaardig, hoe moeilijk het is om een hoofdstuk uit de Bijbel te lezen,
maar hoe makkelijk het is om 100 bladzijden van een bestseller te verslinden.

Merkwaardig, hoe mensen bij een concert dolgraag op de voorste rij willen zitten,
en zich in de kerk om een plaats op de achterste rij verdringen.

Merkwaardig, dat we 2 tot 3 weken nodig hebben om een Christelijke aangelegenheid in ons drukke schema in te passen, maar een andere aangelegenheid op het laatste moment ingepland kunnen krijgen.

Merkwaardig, hoe moeilijk het is voor de mensen om het Goede Nieuws vertellen,
maar hoe makkelijk het is om de laatste roddels te vertellen.

Merkwaardig, dat zich nieuws over internet razendsnel verspreidt, maar dat wanneer iemand begint nieuws te verzenden waarin God verheerlijkt wordt, de mensen wel twee keer nadenken voor ze het door zullen sturen.

Merkwaardig, dat wij geloven wat er in de krant staat,
maar twijfelen aan wat er in de Bijbel staat.

Merkwaardig, dat iedereen in de hemel wil komen en dan toch aanneemt,
dat men niet hoeft te geloven, te denken, te zeggen en te doen wat er in de Bijbel staat.

Merkwaardig, hoe iemand zeggen kan: 'Ik geloof in God.',
maar desondanks de duivel volgt (die zelf trouwens ook in God'gelooft').

Merkwaardig, hoe het obscene, vulgaire, gewelddadige, en occulte vrij de cyberspace passeren kan, maar een openlijke discussie over Jezus in de scholen en werkplaatsen onderdrukt wordt.

Merkwaardig, nietwaar?

Merkwaardig, dat je tijdens de kerkdienst in vuur en vlam kan staan voor God, maar de rest van de week een onzichtbare christen bent.

Merkwaardig, dat ik me meer bezorgd maak over wat de mensen over mij denken, dan wat God van mij denkt.

Natuurlijk kan je dit zo wegklikken, alsof het je niet geraakt heeft.
Raar...... toch?

.

Zomaar wat.......

Kort berichtje zo aan het eind van het jaar.
Niet dat ik niets te melden zou hebben maar meer omdat mijn conditie zo slecht is als een lekke voetbal.
Slechts één keer in mijn leven heb ik echt griep gehad maar des te meer verkoudheden.
Nou kan je zeggen ach........... verkoudheid.
Een beetje snotterig, wat koppijn, wat hoesten en na een paar dagen is het voorbij.
Bij mij ligt dat helaas wat anders.
Alle bovenstaande narigheidjes strijden om de voorrang maar vaak wint het hoesten het.
Als dat het geval is ben ik nog niet jarig.
Het komt voor dat ik een maand lang hoest en dan met grof geweld.
Alles doet zeer, ik slaap slecht en ben volledig buiten adem.
Dat is mijn grote angst.
En dat is de huidige toestand.
Ben ik beter vóór dat die ramp toeslaat of ben ik echt de sigaar.
Afwachten.

Gisteravond naar de kinderen en kleinkinderen geweest.
Kevin, 7 jaar, heeft voor het eerst van z'n leven "knal"materiaal en hij was er uiterst nerveus over.
Heerlijk om te zien.
Vandaag ná 10 uur is knallen geoorloofd en hij viert feest.

Nogmaals, een fantastisch uiteinde van 2007.
Een goed begin in het nieuwe jaar.
Een stralend 2 0 0 8

DQ

.