Graaien en vernielen.

Gisteren zijn we naar onze dochter geweest.
Aangezien ik enkele jaren geleden de auto de deur heb gewezen en het geen lekker fietsweer was hebben we de tocht met de bus ondernomen.
Nou is dat niet bijzonder omdat we dat geregeld doen.
De reden dat ik het vermeld ligt in het feit dat we daarvoor naar het station moesten en daar weer de nodige staaltjes vandalisme tegen kwamen.
Het display waar de vertrektijden van de bussen op staan was kapot geslagen.
Een groot ruit was met een tekst bekrast, andere ruiten ingeslagen.
Een verkeersbord lag krom en vertrapt op de grond.
Verschrikkelijk.

Waar gaan we in dit land naar toe?
Waar zijn we beland als bij sommige jongeren het enige ideaal vernielen is?
In de oudjaarsnacht zijn er 22 (TweeEnTwintig!!!!) scholen in de fik gegaan.
De helden konden dat heel gemakkelijk doen onder de bescherming van de dikke mist.
Brandweer en ambulance personeel werden gemolesteerd.

Doordat ik me veel zorgen maak over dit gedrag heb ik er met meerderen over gepraat.
In die gesprekken kwam ook de geweldadigheden in bijv. de Parijse achterstandswijken ter sprake.
Zelf vind ik de vergelijking niet op gaan.
Uitzichtloze situaties die veel frustraties opleveren leiden voorspelbaar tot geweld.
Of zou dit, in een andere vorm, ook gelden voor de jongelui die hier de zaak vernielen?

Natuurlijk, er wordt veel gedronken.
Toch is dat niet de oorzaak.
Ik weet bijv. zeker dat, al zou ik zo dronken zijn als een draaideur, geen dingen zou vernielen.
Het probleem zit dieper.

Moeten wij volwassenen niet naar ons zelf kijken?
Hoe schuldig zijn we?
Wat voor idealen bieden wij de jeugd?
De enkele keren dat ik de TV kanalen beZap kom ik weinig goeie dingen tegen.
Geweld, Sex, Moord, Diefstal, Oorlog enz. enz.
En dat allemaal omdat geld, hoewel stinkend, niet stinkt.
We zullen meer van dat goedje zien te krijgen, bijna ten koste van alles, in ieder geval ten koste van de ander.
Het gangbare ideaal is: Het Beter Krijgen Dan De Ander.

Wat zien we in de politiek?
Een kabinet, waar vrij veel Christenen in zitten, zorgt er voor dat er minder geld beschikbaar is voor de Sociale Advocatuur.
Daar hebben deze fraaie idealisten zelf geen enkele last van.
Net zo min als van de andere verzwaringen die men de burger oplegt.
Nee, zij die niets of weinig hebben kunnen weer het gelag betalen.

De idiote a-sociale, anti-sociale zelfverrijking door mensen die vanwege hun maatschappelijke positie een voorbeeld zouden moeten zijn, kan alleen maar frustraties in de hand werken.
Want waarom zou dit soort gesanctioneerde diefstal wel mogen?
Ook dat is een ernstige vorm van vandalisme, vernielzucht waar anderen (nooit jezelf) het slachtoffer van worden.
Uiteindelijk weinig tot geen verschil in handelingen tussen de graaiers en vernielers.

DQ

-