Het is al enige tijd rustig hier.
Daar zijn redenen voor.
Ben vrij druk met andere zaken en daarna ontbreekt me de puf om achter de PC te zitten.
Gisteravond was Sebo hier om video's en foto's te laten zien die hij maakte in Israël.
Mooi.
Er zal wel genoeg op Internet verschijnen vermoed ik.
Daarvoor de site van Sebo maar in de gaten houden.
Zolang het fraaie lenteweer mij naar buiten noodt zal er enige rust heersen hier.
Het onderhoud van dit oude huis zet me aan het werk.
Dat doe ik wel rustig aan.
Het hoeft niet allemaal in de hurry en bovendien merk ik dat opa wat houteriger wordt.............
(En de portemonnee wat dunner.)
Heerlijk die lente.
Mooiste tijd van het jaar.
Zelfs in mijn kleine stadstuin gebeurt van alles.
Vele kleine dingen die me geregeld naar video- en fotocamera doen grijpen.
Een lichtgroene waas begint die nare kale takken te omhullen.
De vogels zingen hun vreugde uit.
Sierlijke witte vlinders en bonkerige hommels fladderen om het hoofd.
En de mens doet al herriënd mee.
Hun kleurige balonnen, hoog in de lucht, laten zich gehoorzaam door de lichte wind voortbewegen.
Brullend volgeblazen door vuurrode vlammende tongen.
Nog hoger, zo hoog dat hun gebrul niet te horen is, vliegtuigen.
Kleine stipjes, een lange , langzaam in het blauw oplossende, witte sjerp achter zich aan slepend.
En nu, in het westen, een in brand gestoken hemel.
Een verschijnsel dat me elke keer weer in verrukking brengt.
Onbegrijpelijk dat het velen niet eens opvalt.
Mooi allemaal.
Veel minder mooi dat ik eergisteren een aangeboden etentje, nog voor het begon, gedag moest zeggen.
Hevige hoofdpijn en de daarbij behorende misselijkheid dwongen me naar huis te gaan.
Jammer van de gemiste gezelligheid en het gemiste etentje.
Zonde....
Ik ga me bekoffieën.
DQ
.
Hoi allemaal
Een groet van mij, Emanuele, uit het verre Italië. Veel plezier op de weblog van mijn opa.
vrijdag 3 april 2009
Thought for the day
Thought for the day:
Before I got married I had six theories about bringing up children;
now I have six children and no theories.
-John Wilmot
.
Before I got married I had six theories about bringing up children;
now I have six children and no theories.
-John Wilmot
.
donderdag 2 april 2009
De Bijbel
Gonnie schreef me het volgende en ik vind het de moeite waard om hier door te geven.
Bedankt Gonnie.
Laatst hoorde ik een preker zeggen:
De Bijbel moet je zien als een erfenis voor zijn kinderen
En net las ik:
Je kunt de Bijbel wel lezen zonder hem te begrijpen, maar je kunt hem niet begrijpen zonder hem te lezen.
Probeer de Bijbel niet te veranderen om hem te begrijpen;
Laat de Bijbel jou veranderen.
.
Bedankt Gonnie.
Laatst hoorde ik een preker zeggen:
De Bijbel moet je zien als een erfenis voor zijn kinderen
En net las ik:
Je kunt de Bijbel wel lezen zonder hem te begrijpen, maar je kunt hem niet begrijpen zonder hem te lezen.
Probeer de Bijbel niet te veranderen om hem te begrijpen;
Laat de Bijbel jou veranderen.
.
woensdag 1 april 2009
Kleverig gedoe.
Daar sta je dan.
Boven op het platte keukendak.
Geen gaatje te zien.
Goh, wat een mooi plat dak.
Wat ligt dat er mooi op.
Dan maar op de knieën.
Dichter bij de dakbedekking.
Neus op de grond.
Ik zie er geen gat in........
Anderen gaan op de knieën als ze er wel en als ze er geen gat in zien.
Wat nu?
Hoe komt men aan lekkage als er geen gaatje te zien is?
Nog belangrijker, hoe komt men er af?
Zou er water onder de goot doorkruipen?
Niets te zien maar niet onmogelijk.
Naar de winkel.
PUR halen.
Schuimende klevende massa.
Geen PUR.
Althans in de eerste winkel.
Wel in de tweede.
Ter geruststelling (!) vertelde de eigenaar dat hij zelf al jaren bezig is om een lekkage bij hemzelf op te heffen.
Nooit gelukt!
Wij voelden ons verbonden.
Zeer.
Maar PUR had ie wel.
Vele bussen vol.
Zo heeft hij PUR én lekkage.
En ik heb minder PUR dan hij maar eveneens lekkage.
Het is mooi weer maar op dak nog wel fris.
Zeker met blote armen.
Voor alle zekerheid.
PUR is raar spul en onmogelijk van je kleren te verwijderen.
En moeilijk van je huid.
Handschoenen aan.
Bah.
Eén was kleddernat.
Lekkage in de schuur..........
Voor het evenwicht lekt het daar ook!
Spuiten maar.
Ondanks waarschuwing op bus toch teveel spuitwerk.
Onder de goot druipt het weg.
Rot gezicht.
Nou ja, daar zal ik wel iets aan doen.
Later!
Zal het helpen?
Dit gedoe?
Wachten op regen.
Heb daar nu wel belang bij maar geen zin is.
Heerlijk dit weer.
Houwe zo.
Ik hou mijn lezertjes op de hoogte.
DQ
.
Boven op het platte keukendak.
Geen gaatje te zien.
Goh, wat een mooi plat dak.
Wat ligt dat er mooi op.
Dan maar op de knieën.
Dichter bij de dakbedekking.
Neus op de grond.
Ik zie er geen gat in........
Anderen gaan op de knieën als ze er wel en als ze er geen gat in zien.
Wat nu?
Hoe komt men aan lekkage als er geen gaatje te zien is?
Nog belangrijker, hoe komt men er af?
Zou er water onder de goot doorkruipen?
Niets te zien maar niet onmogelijk.
Naar de winkel.
PUR halen.
Schuimende klevende massa.
Geen PUR.
Althans in de eerste winkel.
Wel in de tweede.
Ter geruststelling (!) vertelde de eigenaar dat hij zelf al jaren bezig is om een lekkage bij hemzelf op te heffen.
Nooit gelukt!
Wij voelden ons verbonden.
Zeer.
Maar PUR had ie wel.
Vele bussen vol.
Zo heeft hij PUR én lekkage.
En ik heb minder PUR dan hij maar eveneens lekkage.
Het is mooi weer maar op dak nog wel fris.
Zeker met blote armen.
Voor alle zekerheid.
PUR is raar spul en onmogelijk van je kleren te verwijderen.
En moeilijk van je huid.
Handschoenen aan.
Bah.
Eén was kleddernat.
Lekkage in de schuur..........
Voor het evenwicht lekt het daar ook!
Spuiten maar.
Ondanks waarschuwing op bus toch teveel spuitwerk.
Onder de goot druipt het weg.
Rot gezicht.
Nou ja, daar zal ik wel iets aan doen.
Later!
Zal het helpen?
Dit gedoe?
Wachten op regen.
Heb daar nu wel belang bij maar geen zin is.
Heerlijk dit weer.
Houwe zo.
Ik hou mijn lezertjes op de hoogte.
DQ
.
zondag 29 maart 2009
Wat zou ik graag willen...........
Wat zou ik graag willen.
Dat er een handige lezer hier in de buurt woont.
Dat hij niet alleen in de buurt woont maar me ook nog wil helpen.
Mijn platte keukendak is compleet vernieuwd.
Het ligt er goed op en ziet er prima uit.
Toch heb ik lekkage.
Steeds maar weer.
Achter me hoor ik tikken.
De 4 bakken die ik vannacht heb neergezet waren vanmorgen behoorlijk vol met heel goor, smerig bruin water.
Vieze bruine strepen lopen langs de witte keuken muren.
Zolang ik met dit probleem blijf zitten is het onmogelijk om te gaan schilderen.
Zinloos.
Bovendien is schilderen lastig voor me omdat ik altijd last heb van mijn schouders.
Al met al voel ik me een beetje hulpeloos.
Enfin nu, en eindelijk, schijnt de zon.
Buiten!
Binnen regent het een beetje.
DQ
.
Dat er een handige lezer hier in de buurt woont.
Dat hij niet alleen in de buurt woont maar me ook nog wil helpen.
Mijn platte keukendak is compleet vernieuwd.
Het ligt er goed op en ziet er prima uit.
Toch heb ik lekkage.
Steeds maar weer.
Achter me hoor ik tikken.
De 4 bakken die ik vannacht heb neergezet waren vanmorgen behoorlijk vol met heel goor, smerig bruin water.
Vieze bruine strepen lopen langs de witte keuken muren.
Zolang ik met dit probleem blijf zitten is het onmogelijk om te gaan schilderen.
Zinloos.
Bovendien is schilderen lastig voor me omdat ik altijd last heb van mijn schouders.
Al met al voel ik me een beetje hulpeloos.
Enfin nu, en eindelijk, schijnt de zon.
Buiten!
Binnen regent het een beetje.
DQ
.
zaterdag 28 maart 2009
R
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
ENZ.
.
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
ENZ.
.
Update
De geregelde lezers hebben een tijdje geen nieuwe berichtjes van mij gezien.
Dat klopt.
Ik heb wel computerprogramma's geUpdate maar niet mijn weblog of mijn youtube kanaal.
Het is onzin om te beweren dat ik er geen tijd voor heb gehad.
Tijd was er, alleen die heb ik in andere zaken gestopt of moeten steken.
Zoals bijv. het in orde maken van mijn belasting.
Altijd weer een vervelend werk waarvan ik sterk de neiging heb om het tot het laatste moment uit te stellen.
Er schijnen mensen te zijn die dit wel erg leuk werk vinden.........
Ook als ze aan het betalen komen, zoals ik?
De laatste dagen ben ik niet aan mijn wandeling van een uur toegekomen.
Wederom niet door gebrek aan tijd.
Eerder door gebrek aan zon.
Die eeuwige regen werkt depressieviserend (nieuw Nederlands woord...?) en niet erg stimulerend.
Mede daardoor was het een wat saaie week waarin ik weinig, te weinig mensen heb gezien en gesproken.
Marijke zit bij de kinderen in Italië.
Onze dochter daar was gisteren jarig.
Dat kun je natuurlijk niet met goed fatsoen vieren als de vader er niet is......
Onze zoon is druk in Duitsland.
Sebo zit met zijn zuster in Israël.
Goh, wat ben ik eigenlijk in de steek gelaten..............
Gelukkig heb ik hier nog een dochter met aanhang!
Die heb ik aan het begin van de week gezien op de verjaardag van mijn vader.
Zoals eerder vermeld is die 95 jaar geworden.
Straks naar de markt voor mijn wekelijkse makreel.
Het is maar goed dat ik er niet bij stil sta.
Omgerekend kosten die bruine jongens ongeveer 10 gulden!
Ik weet zeker dat ik voor zo'n vis nooit 10 gulden zou hebben uitgegeven.
Daarna loop ik enkele straten verder om eens te kijken wat een eenvoudig horloge kost.
Van de kinderen hier heb ik ooit een horloge gekregen.
Prima, mooi en uitgebreid ding.
Zo uitgebreid dat ik bijna niet in staat ben om de tijd in te stellen.
Daarvoor moet ik elke keer weer op zoek gaan naar de gebruiksaanwijzing.
Die ik wel elke keer weer weet te vinden maar die zo ingewikkeld te lezen is dat ik de zaak pas na een half uurtje puzzelwerk voor mekaar heb.
Morgen begint de zomertijd, als ik goed ben voorgelicht.
Ik heb geen zin in dat puzzelwerk.
Daarom maar even de stad in.
Gewoon knoppie aan de rechterkant en draaien.
Zoals vroeger (toen alles nog zo eenvoudig was).
Terugkomend op afgelopen week.
Het weer gaf me de gelegenheid om enkele boeken uit te lezen.
Dat is gelukt.
Niet dat de stapel boeken die ik aan het lezen ben kleiner is geworden.
Er zijn weer enkelen bijgekomen.
Op dit moment lees ik het boek van Anne van der Bijl: Geheime Gelovigen.
Over Christenen in de Islamitische wereld.
Zij hebben het niet gemakkelijk.
Het is jammer dat Christenen in de westerse wereld ook lang niet altijd laten zien wat liefde betekent.
Liefde zoals die uit het Nieuwe Testament tot ons komt.
Ik kan me goed voorstellen dat men daar voornamelijk geweld en decadentie ziet en wil zien.
Zoals wij hier erg alert zijn op de negatieve kant van de Islam.
Nu slokje koffie nemen, schoenen aan, pet op vanwege de regen, moed grijpen en op pad.
DQ
.
Dat klopt.
Ik heb wel computerprogramma's geUpdate maar niet mijn weblog of mijn youtube kanaal.
Het is onzin om te beweren dat ik er geen tijd voor heb gehad.
Tijd was er, alleen die heb ik in andere zaken gestopt of moeten steken.
Zoals bijv. het in orde maken van mijn belasting.
Altijd weer een vervelend werk waarvan ik sterk de neiging heb om het tot het laatste moment uit te stellen.
Er schijnen mensen te zijn die dit wel erg leuk werk vinden.........
Ook als ze aan het betalen komen, zoals ik?
De laatste dagen ben ik niet aan mijn wandeling van een uur toegekomen.
Wederom niet door gebrek aan tijd.
Eerder door gebrek aan zon.
Die eeuwige regen werkt depressieviserend (nieuw Nederlands woord...?) en niet erg stimulerend.
Mede daardoor was het een wat saaie week waarin ik weinig, te weinig mensen heb gezien en gesproken.
Marijke zit bij de kinderen in Italië.
Onze dochter daar was gisteren jarig.
Dat kun je natuurlijk niet met goed fatsoen vieren als de vader er niet is......
Onze zoon is druk in Duitsland.
Sebo zit met zijn zuster in Israël.
Goh, wat ben ik eigenlijk in de steek gelaten..............
Gelukkig heb ik hier nog een dochter met aanhang!
Die heb ik aan het begin van de week gezien op de verjaardag van mijn vader.
Zoals eerder vermeld is die 95 jaar geworden.
Straks naar de markt voor mijn wekelijkse makreel.
Het is maar goed dat ik er niet bij stil sta.
Omgerekend kosten die bruine jongens ongeveer 10 gulden!
Ik weet zeker dat ik voor zo'n vis nooit 10 gulden zou hebben uitgegeven.
Daarna loop ik enkele straten verder om eens te kijken wat een eenvoudig horloge kost.
Van de kinderen hier heb ik ooit een horloge gekregen.
Prima, mooi en uitgebreid ding.
Zo uitgebreid dat ik bijna niet in staat ben om de tijd in te stellen.
Daarvoor moet ik elke keer weer op zoek gaan naar de gebruiksaanwijzing.
Die ik wel elke keer weer weet te vinden maar die zo ingewikkeld te lezen is dat ik de zaak pas na een half uurtje puzzelwerk voor mekaar heb.
Morgen begint de zomertijd, als ik goed ben voorgelicht.
Ik heb geen zin in dat puzzelwerk.
Daarom maar even de stad in.
Gewoon knoppie aan de rechterkant en draaien.
Zoals vroeger (toen alles nog zo eenvoudig was).
Terugkomend op afgelopen week.
Het weer gaf me de gelegenheid om enkele boeken uit te lezen.
Dat is gelukt.
Niet dat de stapel boeken die ik aan het lezen ben kleiner is geworden.
Er zijn weer enkelen bijgekomen.
Op dit moment lees ik het boek van Anne van der Bijl: Geheime Gelovigen.
Over Christenen in de Islamitische wereld.
Zij hebben het niet gemakkelijk.
Het is jammer dat Christenen in de westerse wereld ook lang niet altijd laten zien wat liefde betekent.
Liefde zoals die uit het Nieuwe Testament tot ons komt.
Ik kan me goed voorstellen dat men daar voornamelijk geweld en decadentie ziet en wil zien.
Zoals wij hier erg alert zijn op de negatieve kant van de Islam.
Nu slokje koffie nemen, schoenen aan, pet op vanwege de regen, moed grijpen en op pad.
DQ
.
donderdag 26 maart 2009
zondag 22 maart 2009
Vijf en negentig
Mijn vader wordt morgen 95 jaar.
VIJF EN NEGENTIG
Hoe is het mogelijk.
(Zie voor 2 filmpjes van hem
elders op mijn log)
DQ
.
Kritisch geloven.
Hour of Power
Zo mogelijk kijk ik er elke zondag naar.
(RTL 5-> Van acht tot negen, met de herhaling van negen tot tien.)
Ik houd van de positieve manier waarop de boodschap wordt uitgedragen.
Ik houd van de muziek en de sfeer.
Ik geloof dat de Bijbelse boodschap een positieve boodschap is.
Helaas is dat niet altijd te zien aan de aanhangers van die boodschap.
Het zijn goede mensen maar oh oh, die kritiek.....
Gelukkig laten velen wel zien wat het betekent om gelovig te zijn.
Christenen die anderen belangrijker vinden dan zichzelf.
Moedig, trouw en positief.
Terug naar Hour of Power.
Er wordt daar een boodschap van blijdschap en overgave gebracht.
Wil dat dan zeggen dat alles dus pais en vrede is?
Dat er geen verschillen van mening zijn?
Nee, helaas.
Dat is niet het geval.
Mensen zijn beperkt.
Ook intelligente.
Misschien wel juist zij.
Tussen de beide predikanten Schuller zijn meningsverschillen gerezen.
Ik weet het fijne er niet van en ik vind dat ook niet belangrijk.
Jammer is het wel.
Want dan blijkt in één keer dit voor niet-christenen het bewijs te zijn dat het schijnheiligheid is.
Allemaal flauwe kul
Het zal wel weer om geld gaan.
Ernstiger is dat er kritische christenen zijn die ook hun oordeel klaar hebben.
Dat hadden ze trouwens vaak al eerder.
Te commercieel, te amerikaans, te positief enz. enz.
Kritiek is zo gemakkelijk.
Waarom niet blij zijn met het feit dat de boodschap in de hele wereld wordt gebracht?
Ook ná meningsverschillen blijft dat gebeuren.
Je hoeft niet zonder eigen mening door het leven te gaan maar er is zoveel verschil tussen positieve en negatieve kritiek.
Heb jij nooit meningsverschillen gehad met een medegelovige?
Hoeveel mensen zijn er door jou, criticaster, tot geloof gekomen?
DQ
.
Zo mogelijk kijk ik er elke zondag naar.
(RTL 5-> Van acht tot negen, met de herhaling van negen tot tien.)
Ik houd van de positieve manier waarop de boodschap wordt uitgedragen.
Ik houd van de muziek en de sfeer.
Ik geloof dat de Bijbelse boodschap een positieve boodschap is.
Helaas is dat niet altijd te zien aan de aanhangers van die boodschap.
Het zijn goede mensen maar oh oh, die kritiek.....
Gelukkig laten velen wel zien wat het betekent om gelovig te zijn.
Christenen die anderen belangrijker vinden dan zichzelf.
Moedig, trouw en positief.
Terug naar Hour of Power.
Er wordt daar een boodschap van blijdschap en overgave gebracht.
Wil dat dan zeggen dat alles dus pais en vrede is?
Dat er geen verschillen van mening zijn?
Nee, helaas.
Dat is niet het geval.
Mensen zijn beperkt.
Ook intelligente.
Misschien wel juist zij.
Tussen de beide predikanten Schuller zijn meningsverschillen gerezen.
Ik weet het fijne er niet van en ik vind dat ook niet belangrijk.
Jammer is het wel.
Want dan blijkt in één keer dit voor niet-christenen het bewijs te zijn dat het schijnheiligheid is.
Allemaal flauwe kul
Het zal wel weer om geld gaan.
Ernstiger is dat er kritische christenen zijn die ook hun oordeel klaar hebben.
Dat hadden ze trouwens vaak al eerder.
Te commercieel, te amerikaans, te positief enz. enz.
Kritiek is zo gemakkelijk.
Waarom niet blij zijn met het feit dat de boodschap in de hele wereld wordt gebracht?
Ook ná meningsverschillen blijft dat gebeuren.
Je hoeft niet zonder eigen mening door het leven te gaan maar er is zoveel verschil tussen positieve en negatieve kritiek.
Heb jij nooit meningsverschillen gehad met een medegelovige?
Hoeveel mensen zijn er door jou, criticaster, tot geloof gekomen?
DQ
.
Weblog commentaar
Soms krijg ik commentaar van lezers op mijn log.
Dat stel ik zeer op prijs.
Sommige van die reacties verbijsteren me echter.
Ze stellen me teleur en verwarren me.
Ze verwarren mij want ik neem ze serieus omdat ik overtuigd ben van de oprechtheid van de schrijvers.
Mijn schrijfsels zijn soms flutberichtjes maar hebben geregeld wél inhoud of achtergrond.
Naar mijn idee komt die dan duidelijk naar voren.
Niet alleen naar mijn idee want ik vraag dat ook aan bekenden.
Hoe kan het dan dat enkelen in de eerste plaats de verpakking zien?
Tja, als je zo in elkaar zit kom je aan de inhoud niet toe.
Je laat dan de inhoud verkleuren door de kleur van de verpakking.
Lang heb ik gezocht naar een verklaring hiervan.
Een echt bevredigende heb ik niet gevonden.
Ik wil niet uitgaan van een bewust negatieve en veroordelende houding.
Het moet iets te maken hebben met de wijze waarop er in de wereld wordt gekeken.
Met andere woorden, met het karakter.
Soms heb ik het gevoel dat ik samen met deze mensen op weg ben naar dezelfde aankomstplaats.
Dat we dat doen op dezelfde spoorbaan maar met ieder een eigen rails.
De bielsen (karakterverschillen?) voorkomen dat we dichter bij elkaar komen.
Dat is mijn gevoel ook al denk ik dat die ander vind dat ik juist de andere kant op ga.
Ik!
Jammer en wat kan je je dan machteloos voelen.
DQ
.
Dat stel ik zeer op prijs.
Sommige van die reacties verbijsteren me echter.
Ze stellen me teleur en verwarren me.
Ze verwarren mij want ik neem ze serieus omdat ik overtuigd ben van de oprechtheid van de schrijvers.
Mijn schrijfsels zijn soms flutberichtjes maar hebben geregeld wél inhoud of achtergrond.
Naar mijn idee komt die dan duidelijk naar voren.
Niet alleen naar mijn idee want ik vraag dat ook aan bekenden.
Hoe kan het dan dat enkelen in de eerste plaats de verpakking zien?
Tja, als je zo in elkaar zit kom je aan de inhoud niet toe.
Je laat dan de inhoud verkleuren door de kleur van de verpakking.
Lang heb ik gezocht naar een verklaring hiervan.
Een echt bevredigende heb ik niet gevonden.
Ik wil niet uitgaan van een bewust negatieve en veroordelende houding.
Het moet iets te maken hebben met de wijze waarop er in de wereld wordt gekeken.
Met andere woorden, met het karakter.
Soms heb ik het gevoel dat ik samen met deze mensen op weg ben naar dezelfde aankomstplaats.
Dat we dat doen op dezelfde spoorbaan maar met ieder een eigen rails.
De bielsen (karakterverschillen?) voorkomen dat we dichter bij elkaar komen.
Dat is mijn gevoel ook al denk ik dat die ander vind dat ik juist de andere kant op ga.
Ik!
Jammer en wat kan je je dan machteloos voelen.
DQ
.
Eerlijke verdeling
De nieuwe ING-bestuurder Patrick Flynn krijgt een welkomstbonus van honderdduizend aandelen.
Ook vandaag sterven er weer 30.000 kinderen aan ondervoeding en gebrek aan schoon water.
DQ
.
Ook vandaag sterven er weer 30.000 kinderen aan ondervoeding en gebrek aan schoon water.
DQ
.
zaterdag 21 maart 2009
Herfst en Hengelo en Spanje en Israël
Zo daar ben ik weer eens.
De frequentie van mijn schrijveralijtjes is wat afgenomen.
Dat komt gewoon omdat ik druk en bezig ben met andere zaken.
Eén van die zaken is het prachtige weer van de laatste dagen.
Vanaf vandaag, 21 maart, kan ik zeggen, lenteweer.
Een periode die ik het mooist van het jaar vind.
Nu ben ik niet een echte natuurkenner, wel liefhebber, en weet het daarom niet helemaal zeker.
Maar ik heb sterk de indruk dat de natuur wat laat op gang komt.
Het ziet er allemaal wat kalerig uit.
Te koud geweest, vermoed ik.
Ook vanmorgen kruipt de temperatuur slechts aarzelend naar boven.
Het is nu bijna kwart voor tien in de ochtend en het is koud.
De voorspellingen waren voor vannacht -4 graden en op dit moment is het +4 graden.
Inderdaad wel een verschil van 8 graden, maar fris is het.
Wat een verschil met Ben in Andalusië.
Daar had ik vanmorgen mijn dagelijkse contact mee.
Het was daar al heerlijk warm, de mensheid vertoefde volop buiten en de eerste bak koffie had hij al in een barretje genuttigd.
Een bar waarvan ik enige tijd geleden op youtube een filmpje heb geplaatst.
Ook terug te vinden op mijn weblog.
Ja, dan ben ik jaloers.
Echt jaloers.
Zon doet nou eenmaal iets met je.
Ik ben er erg gevoelig voor maar ik niet alleen.
Dat zal vanmiddag op de markt te zien zijn.
Druk in de stad.
Ik weet het zeker.
Sebo is gister al vliegend naar Israël vertrokken.
(Zie je het voor je?)
Ik ben erg benieuwd naar zijn belevenissen aldaar.
Ze zullen indrukwekkender zijn dan dat wat ik hier in Hengelo meemaak.
Ik heb hem gevraagd eens rond te kijken in de Hof van Gethsamane.
Als hij daar een stukje rots vindt uit de tijd van Christus dan zal hij het voor me meenemen.
Ik geloof niet in de werking van relikwieën of de aanbidding daar van.
Maar ik zal er zeker een bepaald gevoel bij hebben.
Op Internet is er uiteraard veel over deze tuin te vinden.
Voor het gemak geef ik hier een link.
KLIK HIER
Als ik aan Israël denk, denk ik ook altijd aan het Palestijnse volk.
Ik ben buitengewoon kritisch over de opstelling van Israël tegenover de Palestijnen.
Ik ben er ook van overtuigd dat deze opstelling zich tegen het land zal keren.
Ik begrijp hun situatie natuurlijk.
Ik sta ook niet voor mezelf in als ik in Israël geboren zou zijn.
(Vier keer een zin met ik begonnen. Een stijlfout?)
Maar er zal geen oplossing komen als het land geen oog heeft voor de situatie waarin zich de Palestijnen bevinden.
Onrecht baart wanhoop en daarna geweld.
Geweld baart onrecht en daarna wanhoop.
Verplaats je maar eens in de Palestijnen nadat je je in hun geschiedenis hebt verdiept.
Ik begrijp ook niet dat de meeste Christenen zich zonder enige voorbehoud achter Israël stellen.
Ze gebruiken daar als legitimatie de Bijbel voor maar vergeten dat diezelfde Bijbel ook spreekt over liefde.
Zeker het Nieuwe Testament.
God is liefde zeggen ze.
Hij zal Zijn eigen weg wel gaan en heeft daar geen "geweld" hulp van Christenen bij nodig.
Als men kiest voor geweld kiest men tegelijkertijd voor liefdeloosheid.
DQ
.
De frequentie van mijn schrijveralijtjes is wat afgenomen.
Dat komt gewoon omdat ik druk en bezig ben met andere zaken.
Eén van die zaken is het prachtige weer van de laatste dagen.
Vanaf vandaag, 21 maart, kan ik zeggen, lenteweer.
Een periode die ik het mooist van het jaar vind.
Nu ben ik niet een echte natuurkenner, wel liefhebber, en weet het daarom niet helemaal zeker.
Maar ik heb sterk de indruk dat de natuur wat laat op gang komt.
Het ziet er allemaal wat kalerig uit.
Te koud geweest, vermoed ik.
Ook vanmorgen kruipt de temperatuur slechts aarzelend naar boven.
Het is nu bijna kwart voor tien in de ochtend en het is koud.
De voorspellingen waren voor vannacht -4 graden en op dit moment is het +4 graden.
Inderdaad wel een verschil van 8 graden, maar fris is het.
Wat een verschil met Ben in Andalusië.
Daar had ik vanmorgen mijn dagelijkse contact mee.
Het was daar al heerlijk warm, de mensheid vertoefde volop buiten en de eerste bak koffie had hij al in een barretje genuttigd.
Een bar waarvan ik enige tijd geleden op youtube een filmpje heb geplaatst.
Ook terug te vinden op mijn weblog.
Ja, dan ben ik jaloers.
Echt jaloers.
Zon doet nou eenmaal iets met je.
Ik ben er erg gevoelig voor maar ik niet alleen.
Dat zal vanmiddag op de markt te zien zijn.
Druk in de stad.
Ik weet het zeker.
Sebo is gister al vliegend naar Israël vertrokken.
(Zie je het voor je?)
Ik ben erg benieuwd naar zijn belevenissen aldaar.
Ze zullen indrukwekkender zijn dan dat wat ik hier in Hengelo meemaak.
Ik heb hem gevraagd eens rond te kijken in de Hof van Gethsamane.
Als hij daar een stukje rots vindt uit de tijd van Christus dan zal hij het voor me meenemen.
Ik geloof niet in de werking van relikwieën of de aanbidding daar van.
Maar ik zal er zeker een bepaald gevoel bij hebben.
Op Internet is er uiteraard veel over deze tuin te vinden.
Voor het gemak geef ik hier een link.
KLIK HIER
Als ik aan Israël denk, denk ik ook altijd aan het Palestijnse volk.
Ik ben buitengewoon kritisch over de opstelling van Israël tegenover de Palestijnen.
Ik ben er ook van overtuigd dat deze opstelling zich tegen het land zal keren.
Ik begrijp hun situatie natuurlijk.
Ik sta ook niet voor mezelf in als ik in Israël geboren zou zijn.
(Vier keer een zin met ik begonnen. Een stijlfout?)
Maar er zal geen oplossing komen als het land geen oog heeft voor de situatie waarin zich de Palestijnen bevinden.
Onrecht baart wanhoop en daarna geweld.
Geweld baart onrecht en daarna wanhoop.
Verplaats je maar eens in de Palestijnen nadat je je in hun geschiedenis hebt verdiept.
Ik begrijp ook niet dat de meeste Christenen zich zonder enige voorbehoud achter Israël stellen.
Ze gebruiken daar als legitimatie de Bijbel voor maar vergeten dat diezelfde Bijbel ook spreekt over liefde.
Zeker het Nieuwe Testament.
God is liefde zeggen ze.
Hij zal Zijn eigen weg wel gaan en heeft daar geen "geweld" hulp van Christenen bij nodig.
Als men kiest voor geweld kiest men tegelijkertijd voor liefdeloosheid.
DQ
.
woensdag 18 maart 2009
Boek en andere zaken
Het is frisser dan ik dacht en ik van de Bilt verwachtte.
Toch moet ik straks naar buiten.
De markt roept en ik heb beloofd enkele visjes voor mijn vader aan te schaffen.
Hé, het wordt lichter buiten.
Ik word door het licht geroepen.
"Ik heb het licht gezien."
Ogenblikje, ik kom zo.
Zojuist plaatste ik een tweede filmpje op youtube van de N.C.G.B. reünie van vorig jaar in Oldebroek.
Niet alles uit de film die ik maakte is interessant voor de buitenwacht maar gedeelten van de toespraakjes van mijn vader zijn dat voor oude bekenden wel.
Gevoelens van nostalgie zullen zeker worden opgeroepen.
De kunst is het natuurlijk voor hen om het videootje te vinden.
Als ze daar Google voor gaan gebruiken zal het later wel lukken, denk ik.
Ook voor "nieuwe" kijkers kan het fragment de moeite waard zijn.
Het boek "Geleerd & Gelovig" heb ik bijna uit gelezen.
Heel interessant en een aanrader voor hen die zich afvragen hoe het mogelijk is dat wetenschappers gelovig kunnen zijn.
Ik kan het boek hier gaan bespreken maar dat lijkt me onnodig gezien het feit dat er op Internet over te lezen valt.
Bijvoorbeeld HIER
Hersens kunnen gevoel in de weg zitten.
En andersom natuurlijk.
In de Bijbel staat: zalig zijn de armen van geest want zij zullen het koninkrijk beërven.
Anderen moeten er wat meer moeite voor doen.
DQ
.
Toch moet ik straks naar buiten.
De markt roept en ik heb beloofd enkele visjes voor mijn vader aan te schaffen.
Hé, het wordt lichter buiten.
Ik word door het licht geroepen.
"Ik heb het licht gezien."
Ogenblikje, ik kom zo.
Zojuist plaatste ik een tweede filmpje op youtube van de N.C.G.B. reünie van vorig jaar in Oldebroek.
Niet alles uit de film die ik maakte is interessant voor de buitenwacht maar gedeelten van de toespraakjes van mijn vader zijn dat voor oude bekenden wel.
Gevoelens van nostalgie zullen zeker worden opgeroepen.
De kunst is het natuurlijk voor hen om het videootje te vinden.
Als ze daar Google voor gaan gebruiken zal het later wel lukken, denk ik.
Ook voor "nieuwe" kijkers kan het fragment de moeite waard zijn.
Het boek "Geleerd & Gelovig" heb ik bijna uit gelezen.
Heel interessant en een aanrader voor hen die zich afvragen hoe het mogelijk is dat wetenschappers gelovig kunnen zijn.
Ik kan het boek hier gaan bespreken maar dat lijkt me onnodig gezien het feit dat er op Internet over te lezen valt.
Bijvoorbeeld HIER
Hersens kunnen gevoel in de weg zitten.
En andersom natuurlijk.
In de Bijbel staat: zalig zijn de armen van geest want zij zullen het koninkrijk beërven.
Anderen moeten er wat meer moeite voor doen.
DQ
.
J.Dammuller met toespraakje. Deel 2
Tijdens de reünie (Oldebroek 25 okt. 2008) van de jeugdclub van de
NCGB (Nederlands Christelijke Gemeenschaps Bond)
hield mijn vader een toespraakje.
Hieruit heb ik een gedeelte genomen.
Mijn vader had ruim 50 jaar geleden in Alkmaar de leiding van de jeugdclub.
Aan hem (inmiddels 94 jaar) en de bezoekers zijn de jaren af te lezen.
.
NCGB (Nederlands Christelijke Gemeenschaps Bond)
hield mijn vader een toespraakje.
Hieruit heb ik een gedeelte genomen.
Mijn vader had ruim 50 jaar geleden in Alkmaar de leiding van de jeugdclub.
Aan hem (inmiddels 94 jaar) en de bezoekers zijn de jaren af te lezen.
.
dinsdag 17 maart 2009
Nieuw gezicht
Mijn baard is er af.
Hoewel voorbereid, toch een schok om dat blotebillengezicht te zien.
Het grootste gedeelte van mijn leven droeg ik een baard.
Je zou bijna zeggen dat ik met een baard ben geboren.
Grappig om de reacties van mensen te zien.
Velen valt helemaal niets op.
Anderen zie ik denken, hé er is iets vreemds.
De kleinkinderen hier hebben het niet opgemerkt of vonden het zo onbelangrijk dat er geen woorden aan vuil werden gemaakt.
Sommigen zie ik uit beleefdheid zeggen "staat je goed".
Anderen laten het omfloerst in het midden.
Zelf vind ik het (nog?) maar niks.
Hoe komen die lijnen in mijn gelaat zo diep?
Bovendien, het is zo koud.
Scheren op een babyface is ook niet prettig.
Wel verlicht babyzalf het branderige gevoel.
Nou ja, zo lang er geen luier om hoeft.........
Ja, zeg je terecht: WAAROM?
Geen idee eigenlijk.
Ik was het gewoon eventjes zat.
De kapper verdiepte de metamorfose.
Het haar was te lang, dat is zeker.
Maar nu zijn mijn fraaie grijze zijlobben ook nog pleite.
Een beetje tevreden stemde me het feit dat er onder de grijze vlokken op de grond nog heel veel donker haar te ontdekken viel.
Zo zie je dat een jeugdige ziel ook iets met je haar doet!
Nou maar de wereld met frisse blik, onverschrokken tegemoet treden.
Ik ben een moedig mens.
Een held!
DQ
.
Hoewel voorbereid, toch een schok om dat blotebillengezicht te zien.
Het grootste gedeelte van mijn leven droeg ik een baard.
Je zou bijna zeggen dat ik met een baard ben geboren.
Grappig om de reacties van mensen te zien.
Velen valt helemaal niets op.
Anderen zie ik denken, hé er is iets vreemds.
De kleinkinderen hier hebben het niet opgemerkt of vonden het zo onbelangrijk dat er geen woorden aan vuil werden gemaakt.
Sommigen zie ik uit beleefdheid zeggen "staat je goed".
Anderen laten het omfloerst in het midden.
Zelf vind ik het (nog?) maar niks.
Hoe komen die lijnen in mijn gelaat zo diep?
Bovendien, het is zo koud.
Scheren op een babyface is ook niet prettig.
Wel verlicht babyzalf het branderige gevoel.
Nou ja, zo lang er geen luier om hoeft.........
Ja, zeg je terecht: WAAROM?
Geen idee eigenlijk.
Ik was het gewoon eventjes zat.
De kapper verdiepte de metamorfose.
Het haar was te lang, dat is zeker.
Maar nu zijn mijn fraaie grijze zijlobben ook nog pleite.
Een beetje tevreden stemde me het feit dat er onder de grijze vlokken op de grond nog heel veel donker haar te ontdekken viel.
Zo zie je dat een jeugdige ziel ook iets met je haar doet!
Nou maar de wereld met frisse blik, onverschrokken tegemoet treden.
Ik ben een moedig mens.
Een held!
DQ
.
maandag 16 maart 2009
Vrije tijd
Ik ben al anderhalf jaar gepensioneerd.
En ik heb me nog geen dag verveeld.
Kennissen vragen mij wat ik zoal aan het doen ben zo'n hele dag.
Begrijpelijke vraag met als achtergrond de bezorgdheid dat ik slechts van uit mijn kamer geraniums zit te bekijken.
Nou, dat is niet het geval.
Toch is deze makkelijke vraag voor mij nog niet eens zo simpel te beantwoorden is.
Als ik n.l. aan het eind van de dag mijn "belevenissen" van die dag terug haal is de tijdsinvulling niet eens zo gemakkelijk aan te geven.
Dat komt omdat ik van het ene item naar het andere huppel.
Sommigen lopen in elkaar over, anderen staan geheel los van elkaar en weer anderen doe ik praktisch tegelijkertijd.
Aan mijn vroegere electronicahobby kom ik bijna niet meer toe.
De belangstelling is er nog steeds maar ik heb er ondanks mijn vele vrije tijd bijna geen tijd meer voor.
Geruime tijd breng ik door achter de PC waarbij ik voornamelijk het Internet afstruin.
Daar haal ik veel interessants en belangwekkends vandaan.
Het prikkelt ook mijn creativiteit en onderzoekingsdrift.
Al jaren fotografeer ik en al jaren maak ik video's.
De tijd zou al geheel gevuld zijn als ik me slechts alleen daar mee bezig zou houden.
Het bewerken van gemaakte video's kost al heel veel tijd.
Nu ben ik sommige van die video's in stukjes aan het knippen om die gedeelten op mijn youtube kanaal te zetten.
Inmiddels staan er meer dan 90 fragmenten op.
( www.youtube.com/donqueso)
of
KLIK HIER
Lezen is ook belangrijk voor me.
Ben een echte boekenfreak.
Een enkel maal lees ik een roman of herlees een boek dat ik vroeger de moeite waard vond.
Grappig de constatering dat velen daar niets van snappen.
"Je hebt het toch al gelezen?"
Inderdaad, soms al vele malen.
Verder heb ik de neiging om lectuur bij elkaar te zoeken zodra ik weer eens tegen een onderwerp aanstuiter dat ik boeiend en de moeite waard vind.
En dat komt zeer geregeld voor.
Met als gevolg dat ik over vrij veel onderwerpen boeken bezit.
Iets dat me al heel lang bezig houdt is de eventuele discrepantie tussen Geloof en Wetenschap.
Hoe verhouden de beide disciplines zich tot elkaar?
Geregeld schreef ik er over en dat zal ik ook blijven doen.
Sinds vorige week bezit ik het boek Geleerd & Geloven.
(Tot woensdag gewacht i.v.m. boekenweekgeschenk...!)
Geschreven door 22 gelovige wetenschappers.
Zeer de moeite waard.
Ik ben nu halverwege en merkwaardigerwijze of op z'n minst voor mij opvallende wijze komen veel van hun gedachten sterk overeen met mijn eigen ideeën.
Overigens, misschien niet zó merkwaardig.
Per slot van rekening ben ik al jaren met dit onderwerp mee bezig.
Dan te bedenken dat dit boek naast een stapel van een stuk of twintig andere boeken ligt waar ik min of meer gelijktijdig mee bezig ben..........
Sorry pa, je moet even wachten met het terug krijgen van de boeken die ik van je heb geleend.
Mijn zwager, ook een elektronica liefhebber, wat geen toeval is, sterker nog, dankzij onze gemeenschappelijke liefhebberij is hij mijn zwager geworden, heeft me en leuke tip gegeven om mijn Internetradio te voorzien met een USB aansluiting.
Leuk klein knutselwerkje.
De USB connector ligt hier al enkele weken.
Ik ben er nog niet aan toe gekomen.
En dan de familie, in het bijzonder de kleinkinderen, vrienden, kennissen.
Mijn streven om een uurtje per dag te wandelen.
Waar haal ik alle tijd vandaan?
Ik kom tijd te kort.
Dan denk ik nog niet eens aan de projecten, ideeën en interesses die in mijn hoofd liggen te borrelen, waar ik al een zekere uitvoering aan gegeven heb en waarvan ik de bedoeling had die ooit verder uit te bouwen als ik met pensioen zou zijn.
Tsjaaaaaaaaa
DQ
.
En ik heb me nog geen dag verveeld.
Kennissen vragen mij wat ik zoal aan het doen ben zo'n hele dag.
Begrijpelijke vraag met als achtergrond de bezorgdheid dat ik slechts van uit mijn kamer geraniums zit te bekijken.
Nou, dat is niet het geval.
Toch is deze makkelijke vraag voor mij nog niet eens zo simpel te beantwoorden is.
Als ik n.l. aan het eind van de dag mijn "belevenissen" van die dag terug haal is de tijdsinvulling niet eens zo gemakkelijk aan te geven.
Dat komt omdat ik van het ene item naar het andere huppel.
Sommigen lopen in elkaar over, anderen staan geheel los van elkaar en weer anderen doe ik praktisch tegelijkertijd.
Aan mijn vroegere electronicahobby kom ik bijna niet meer toe.
De belangstelling is er nog steeds maar ik heb er ondanks mijn vele vrije tijd bijna geen tijd meer voor.
Geruime tijd breng ik door achter de PC waarbij ik voornamelijk het Internet afstruin.
Daar haal ik veel interessants en belangwekkends vandaan.
Het prikkelt ook mijn creativiteit en onderzoekingsdrift.
Al jaren fotografeer ik en al jaren maak ik video's.
De tijd zou al geheel gevuld zijn als ik me slechts alleen daar mee bezig zou houden.
Het bewerken van gemaakte video's kost al heel veel tijd.
Nu ben ik sommige van die video's in stukjes aan het knippen om die gedeelten op mijn youtube kanaal te zetten.
Inmiddels staan er meer dan 90 fragmenten op.
( www.youtube.com/donqueso)
of
KLIK HIER
Lezen is ook belangrijk voor me.
Ben een echte boekenfreak.
Een enkel maal lees ik een roman of herlees een boek dat ik vroeger de moeite waard vond.
Grappig de constatering dat velen daar niets van snappen.
"Je hebt het toch al gelezen?"
Inderdaad, soms al vele malen.
Verder heb ik de neiging om lectuur bij elkaar te zoeken zodra ik weer eens tegen een onderwerp aanstuiter dat ik boeiend en de moeite waard vind.
En dat komt zeer geregeld voor.
Met als gevolg dat ik over vrij veel onderwerpen boeken bezit.
Iets dat me al heel lang bezig houdt is de eventuele discrepantie tussen Geloof en Wetenschap.
Hoe verhouden de beide disciplines zich tot elkaar?
Geregeld schreef ik er over en dat zal ik ook blijven doen.
Sinds vorige week bezit ik het boek Geleerd & Geloven.
(Tot woensdag gewacht i.v.m. boekenweekgeschenk...!)
Geschreven door 22 gelovige wetenschappers.
Zeer de moeite waard.
Ik ben nu halverwege en merkwaardigerwijze of op z'n minst voor mij opvallende wijze komen veel van hun gedachten sterk overeen met mijn eigen ideeën.
Overigens, misschien niet zó merkwaardig.
Per slot van rekening ben ik al jaren met dit onderwerp mee bezig.
Dan te bedenken dat dit boek naast een stapel van een stuk of twintig andere boeken ligt waar ik min of meer gelijktijdig mee bezig ben..........
Sorry pa, je moet even wachten met het terug krijgen van de boeken die ik van je heb geleend.
Mijn zwager, ook een elektronica liefhebber, wat geen toeval is, sterker nog, dankzij onze gemeenschappelijke liefhebberij is hij mijn zwager geworden, heeft me en leuke tip gegeven om mijn Internetradio te voorzien met een USB aansluiting.
Leuk klein knutselwerkje.
De USB connector ligt hier al enkele weken.
Ik ben er nog niet aan toe gekomen.
En dan de familie, in het bijzonder de kleinkinderen, vrienden, kennissen.
Mijn streven om een uurtje per dag te wandelen.
Waar haal ik alle tijd vandaan?
Ik kom tijd te kort.
Dan denk ik nog niet eens aan de projecten, ideeën en interesses die in mijn hoofd liggen te borrelen, waar ik al een zekere uitvoering aan gegeven heb en waarvan ik de bedoeling had die ooit verder uit te bouwen als ik met pensioen zou zijn.
Tsjaaaaaaaaa
DQ
.
woensdag 11 maart 2009
Zintuigen
Vandaag las ik een berichtje op Internet.
Wetenschappers hebben het punt in de hersens ontdekt waar zich het "gevoel" voor religie bevindt.
Een soortgelijk bericht had ik al eerder gelezen.
Een glunderende wetenschapper vertelde toen dat eindelijk al de religie naar de prullenmand verwezen kon worden.
De wetenschap had nu immers klip en klaar vastgesteld dat religie flauwe kul is.
Het is slechts een verzinsel van de hersens.
De gevoelens ontstonden bij een lichte elektrische prikkeling van een bepaald hersengebiedje.
Een zinsbegoocheling dus!
Voor velen zal deze redenering een groot gevoel van opluchting geven.
Ook de twijfelaars en gelovigen hebben een gevoel van opluchting.
Zij het om andere reden.
Ogen zijn er om de wereld om je heen te aanschouwen.
Oren om die wereld te horen.
Zintuigen.
Waarom dan dat hersengebiedje?
Inderdaad voor de flauwe kul?
Of zou het zo zijn dat dit een bedoeld gebiedje is om het "onwaarneembare" waar te nemen?
In dat geval is het niet en bewijs dat geloof flauwe kul is maar juist het tegenover gestelde.
Een geloofszintuig.
Interessant om over na te denken.
DQ
.
Wetenschappers hebben het punt in de hersens ontdekt waar zich het "gevoel" voor religie bevindt.
Een soortgelijk bericht had ik al eerder gelezen.
Een glunderende wetenschapper vertelde toen dat eindelijk al de religie naar de prullenmand verwezen kon worden.
De wetenschap had nu immers klip en klaar vastgesteld dat religie flauwe kul is.
Het is slechts een verzinsel van de hersens.
De gevoelens ontstonden bij een lichte elektrische prikkeling van een bepaald hersengebiedje.
Een zinsbegoocheling dus!
Voor velen zal deze redenering een groot gevoel van opluchting geven.
Ook de twijfelaars en gelovigen hebben een gevoel van opluchting.
Zij het om andere reden.
Ogen zijn er om de wereld om je heen te aanschouwen.
Oren om die wereld te horen.
Zintuigen.
Waarom dan dat hersengebiedje?
Inderdaad voor de flauwe kul?
Of zou het zo zijn dat dit een bedoeld gebiedje is om het "onwaarneembare" waar te nemen?
In dat geval is het niet en bewijs dat geloof flauwe kul is maar juist het tegenover gestelde.
Een geloofszintuig.
Interessant om over na te denken.
DQ
.
maandag 9 maart 2009
Teleurstellende discussie.
Op het weblog van Sebo is een discussie gaande onder de kop:
Teleurstellende discussie.
De kop is terecht.
Ik heb er aan meegedaan in de oprechte behoefte er een goede bijdrage aan te leveren.
Het is een teleurstellende en voor mij ook wel verdrietige ervaring geworden.
Er is al zoveel verdeeldheid in de christelijke (en andere) wereld.
Heb daar ook wel eens over geschreven en nou heb ik het nare gevoel dat ik zelf in die val van verdeeldheid ben getuimeld.
Tevens zit de teleurstelling in het feit dat ik de val zag aankomen maar geen mogelijkheid heb gezien om die te vermijden.
Pogingen daartoe faalden, helaas.
Kon er geen brug over leggen.
Ben er daarom, overigens wel met blauwe plekken, uitgeklommen, er omheen gewandeld en hard weggelopen.
Soms is een afscheid welke je met pijn in het hart van iemand neemt een besluit dat niet alleen voor eigen gemoedsrust goed is maar dat waarschijnlijk ook voor de ander is.
Voor discussie KLIK HIER
DQ
.
Teleurstellende discussie.
De kop is terecht.
Ik heb er aan meegedaan in de oprechte behoefte er een goede bijdrage aan te leveren.
Het is een teleurstellende en voor mij ook wel verdrietige ervaring geworden.
Er is al zoveel verdeeldheid in de christelijke (en andere) wereld.
Heb daar ook wel eens over geschreven en nou heb ik het nare gevoel dat ik zelf in die val van verdeeldheid ben getuimeld.
Tevens zit de teleurstelling in het feit dat ik de val zag aankomen maar geen mogelijkheid heb gezien om die te vermijden.
Pogingen daartoe faalden, helaas.
Kon er geen brug over leggen.
Ben er daarom, overigens wel met blauwe plekken, uitgeklommen, er omheen gewandeld en hard weggelopen.
Soms is een afscheid welke je met pijn in het hart van iemand neemt een besluit dat niet alleen voor eigen gemoedsrust goed is maar dat waarschijnlijk ook voor de ander is.
Voor discussie KLIK HIER
DQ
.
Filmpjes
Vandaag, maandag, ben ik voornamelijk druk geweest met het uitzoeken van video's zodat ik die op youtube zou kunnen zetten.
Het is heel veel werk maar het heeft het grote voordeel dat ik zo heel gemakkelijk aan mensen plekken kan laten zien waar ik ben geweest of iets bijzonders heb meegemaakt.
Omdat deze video's niet privé zijn heb ik ze voor een ieder beschikbaar gesteld.
Privé is trouwens en lastig punt merkte ik.
Wanneer is iets privé?
Als er mensen op staan?
Ik heb nooit in het geheim gefilmd.
Bovendien vaak ontstaat er pas door de aanwezigheid van mensen iets dat de moeite waard is.
Processies, flamenco, festiviteiten enz. enz. zijn nou eenmaal zonder de actieve aanwezigheid van mensen ondenkbaar.
Voor mezelf heb ik afgewogen of er mensen door mijn filmpjes beschadigd zouden kunnen worden.
Daar waar ik het niet zeker wist heb ik zoveel als mogelijk is toestemming gevraagd.
Daar waar ik twijfelde heb ik niet geplaatst.
Zoals dat ook het geval is wanneer het privé gehalte overduidelijk is.
Geïnteresseerden vinden lager in mijn log de mogelijkheid om naar mijn kanaal te gaan.
DQ
.
Het is heel veel werk maar het heeft het grote voordeel dat ik zo heel gemakkelijk aan mensen plekken kan laten zien waar ik ben geweest of iets bijzonders heb meegemaakt.
Omdat deze video's niet privé zijn heb ik ze voor een ieder beschikbaar gesteld.
Privé is trouwens en lastig punt merkte ik.
Wanneer is iets privé?
Als er mensen op staan?
Ik heb nooit in het geheim gefilmd.
Bovendien vaak ontstaat er pas door de aanwezigheid van mensen iets dat de moeite waard is.
Processies, flamenco, festiviteiten enz. enz. zijn nou eenmaal zonder de actieve aanwezigheid van mensen ondenkbaar.
Voor mezelf heb ik afgewogen of er mensen door mijn filmpjes beschadigd zouden kunnen worden.
Daar waar ik het niet zeker wist heb ik zoveel als mogelijk is toestemming gevraagd.
Daar waar ik twijfelde heb ik niet geplaatst.
Zoals dat ook het geval is wanneer het privé gehalte overduidelijk is.
Geïnteresseerden vinden lager in mijn log de mogelijkheid om naar mijn kanaal te gaan.
DQ
.
zondag 8 maart 2009
zaterdag 7 maart 2009
Flamenco in Almonaster la Real
Rafael bracht Sebo en mij naar zijn geboortedorp Almonaster la Real
Op het plein daar werd een toneelvoorstelling gegeven.
De moeite waard, al wreekt zich dan het feit dat we de taal niet beheersen.
Gelukkig was er in het stuk een onderdeel met een flamenco uitvoering.
Zoiets laat altijd het bloed in mijn aderen iets sneller stromen.
Jammer dat het hier ik Hengelo een praktisch onbekend fenomeen lijkt te zijn.
DQ
.
vrijdag 6 maart 2009
Gewetensvragen
In Brazilië is er abortus gepleegd op een 9 jarig meisje.
Het arme kind was in verwachting van een tweeling, na een verkrachting door haar stiefvader.
Verschrikkelijk.
De katholieke kerk spuugt vuur.
Verschrikkelijk ook die felle zwart/witte reactie van de kerk.
Deze kiest voor het leven van een ongeboren tweeling wiens geboorte de dood van de jonge moeder tot gevolg zal hebben.
Hoe kan het dat er tot deze reactie besloten is?
Wat is hier de christelijke achtergrond van?
Ik ben niet voor abortus.
Maar in dit geval wel.
Ik zou bijna, nee zeker, zeggen: Natuurlijk.
Is de dood van een onschuldig, verkracht, kind minder belangrijk dan het leven van een ongeboren tweeling?
Met belangstelling volg ik het antwoord op deze vraag van de mensen die absoluut en zonder voorbehoud tegen abortus zijn.
Niet uit nieuwsgierigheid.
Ik wil zo graag hun motivatie weten.
Ik wil ook graag weten hoe ze zouden handelen als het om de eigen verkrachte dochter of kleindochter zou gaan.
Uit eigen ervaring weet ik dat opvattingen moeilijker te verdedigen zijn naarmate de feiten dichter bij je komen.
Voor mij is abortus altijd een gewetensvraag en dus altijd een gewetenszaak.
Denkend aan de door medemensen veroorzaakte dood kom ik op het volgende.
Hoe kan het dat felle tegenstanders van abortus vóór de doodstraf kunnen zijn?
Omdat het in het eerste geval gaat om onschuldige, ongeboren, kinderen en in het tweede geval een kwestie is van eigen schuld, dikke bult?
Dat laatste is overigens ook in vele gevallen maar de vraag.
Doodstraf is een gruwelijke handeling en om die reden immoreel.
Mag de overheid kwaad met kwaad, moord met moord vergelden?
Hoe kan je van het volk moraliteit verwachten als de overheid daar niet het voorbeeld in geeft?
DQ
.
Het arme kind was in verwachting van een tweeling, na een verkrachting door haar stiefvader.
Verschrikkelijk.
De katholieke kerk spuugt vuur.
Verschrikkelijk ook die felle zwart/witte reactie van de kerk.
Deze kiest voor het leven van een ongeboren tweeling wiens geboorte de dood van de jonge moeder tot gevolg zal hebben.
Hoe kan het dat er tot deze reactie besloten is?
Wat is hier de christelijke achtergrond van?
Ik ben niet voor abortus.
Maar in dit geval wel.
Ik zou bijna, nee zeker, zeggen: Natuurlijk.
Is de dood van een onschuldig, verkracht, kind minder belangrijk dan het leven van een ongeboren tweeling?
Met belangstelling volg ik het antwoord op deze vraag van de mensen die absoluut en zonder voorbehoud tegen abortus zijn.
Niet uit nieuwsgierigheid.
Ik wil zo graag hun motivatie weten.
Ik wil ook graag weten hoe ze zouden handelen als het om de eigen verkrachte dochter of kleindochter zou gaan.
Uit eigen ervaring weet ik dat opvattingen moeilijker te verdedigen zijn naarmate de feiten dichter bij je komen.
Voor mij is abortus altijd een gewetensvraag en dus altijd een gewetenszaak.
Denkend aan de door medemensen veroorzaakte dood kom ik op het volgende.
Hoe kan het dat felle tegenstanders van abortus vóór de doodstraf kunnen zijn?
Omdat het in het eerste geval gaat om onschuldige, ongeboren, kinderen en in het tweede geval een kwestie is van eigen schuld, dikke bult?
Dat laatste is overigens ook in vele gevallen maar de vraag.
Doodstraf is een gruwelijke handeling en om die reden immoreel.
Mag de overheid kwaad met kwaad, moord met moord vergelden?
Hoe kan je van het volk moraliteit verwachten als de overheid daar niet het voorbeeld in geeft?
DQ
.
donderdag 5 maart 2009
Filmpjes
Geregeld upload ik video's naar youtube.
Sommige plaats ik ook op dit log.
Voor hen die ze allemaal wil zien verwijs ik naar:
http://www.youtube.com/donqueso
of
KLIK HIER
Als je op de hoogte wilt blijven van nieuwe filmpjes die ik plaats, abonneer je er dan op.
Dat kan via de bovenvermelde site.
DQ
.
Sommige plaats ik ook op dit log.
Voor hen die ze allemaal wil zien verwijs ik naar:
http://www.youtube.com/donqueso
of
KLIK HIER
Als je op de hoogte wilt blijven van nieuwe filmpjes die ik plaats, abonneer je er dan op.
Dat kan via de bovenvermelde site.
DQ
.
woensdag 4 maart 2009
dinsdag 3 maart 2009
maandag 2 maart 2009
zondag 1 maart 2009
Onderzoek en conclusie
Ik stel mezelf wel eens de vraag waarom ik eigenlijk geregeld een artikeltje aflever op mijn weblog.
In de eerste plaats natuurlijk omdat ik schrijven een leuke en inspirerende bezigheid vind.
Het is leuk als ik gelezen word maar tevens niet erg belangrijk voor me.
Als dat wel het geval zou zijn, dan zou ik op diverse fora of sites mijn weblog bekend maken.
Dat is niet het geval.
Dan wat betreft de inhoud van die "stukkies".
Het is voor mezelf ook interessant om daar over na te denken.
Er zal namelijk uit blijken wat me zoal bezig houdt.
De "gewone" dingen als familie, vrienden en hobby's.
Maar daar doorheen blijkt vooral mijn gevoel van verontwaardiging voor de onrechtvaardigheden in deze wereld te zweven.
Geregeld komt dit ter sprake.
Niet zo vreemd want onrecht ligt als een deken over de mensheid.
Overal is het te zien, mits je de ogen er voor open houdt; durft te houden.
Christenen noemen dit het gevolg van de zondeval.
Nou, die heeft dan geducht toegeslagen maar is geen gegeven waardoor er niets gedaan kan worden.
Er wordt me wel eens verweten dat ik me tamelijk kritisch opstel tegenover christenen.
Dat is mogelijk waar, maar het gaat me zeker niet om de kritiek als zodanig.
Ik zie echter dat christenen (GENERALISEREND, dat weet ik) zo weinig doen aan de oplossing van de problemen.
Soms zijn ze er zelfs de oorzaak van.
Kijk naar het meest christelijke land van de wereld.
De Verenigde Staten van Amerika.
Wat komt daar een geweld en onrecht vandaan.
Daar waar er zoveel christenen zijn, daar kan ik het me haast niet voorstellen dat er geen graaiers zijn geweest die én de oorzaak zijn van de huidige crisis én naar de kerk gaan.
Iemand die zegt een wedergeboren christen te zijn, is er mede de oorzaak van dat Azië in brand staat.
Tienduizenden doden in Irak.
Een onwinbare strijd in Afghanistan.
Naast de vele, vele slachtoffers is de de onrust nu zo groot dat de Taliban de kans heeft gekregen om in Pakistan enkele honderden kilometers verwijderd te zijn van de rode knop die zulke geweldige paddenstoelen veroorzaakt.
Hoe kijkt men in die landen naar het "christelijke" westen?
Hoe kán men er naar kijken?
Ook christenen geloven in geweld als oplossing.
Maar juist zij zouden de spiraal van geweld moeten doorbreken.
Juist zij zouden de spiraal van armoede en onrechtvaardigheden moeten doorbreken.
Misschien is dat wel één van hun grootste opdrachten in deze geslagen wereld.
Geweld is altijd de oorzaak en het gevolg van ander geweld.
Blader maar eens in de geschiedenisboeken.
Het geweld spat er van alle kanten van af.
Geen reden om er fatalistisch mee om te gaan.
Zo van: "Nou en? Er is altijd geweld en er zal dus altijd geweld blijven".
Dat zal inderdaad wel het geval zijn.
Maar met niks doen schiet je in ieder geval niets op.
Weg die speelgoedwapens, weg die gewelddadige computerspelletjes.
Als ik zo rond om me heen kijk en een beetje van de geschiedenis proef dan zie ik hier in mijn kleine landje een behoorlijk sociaal vangnet.
Gelukkig.
Als je je dan vervolgens afvraagt hoe dat ontstaan is dan zie je dat de stoot in deze richting voornamelijk is gegeven door linkse politieke partijen en vakbonden.
Vaak hebben de christelijke partijen er achteraan gehobbeld.
Soms noodgedwongen.
De taak als beschermer van de zwakken is niet hun sterkste kant.
Daar snap ik niets van.
Toen ik er ooit eens een brief over schreef aan het CDA kreeg ik als antwoord dat het niet aan mij gegeven was om hun beleid naast de Christelijke meetlat te leggen.
Uitroepteken.
Christenen houden zich vaak bezig met commentaar leveren op zaken als bijv. prostitutie, samenwonen voor het huwelijk, homoseksualiteit, evolutietheorie, abortus, doodstraf, seksualiteit enz. enz.
Absoluut belangrijke zaken.
Geen misverstand daarover maar ik hoor ze te weinig over bestrijding van geweld.
Ik ben er van overtuigd dat zolang christenen blijven geloven in geweld en verdienen aan hun wapenfabricaties, zolang zal het onrecht blijven bestaan.
Al hun moralistische strijd tegen eerder vermelde zaken zal mislukken omdat er niet met naastenliefde, begrip en mededogen wordt gereageerd, maar met agressie en geweld.
Soms letterlijk geweld, vaak verbaal geweld.
Alsof zij even de zaken van God op zullen knappen.
Daarmee afbreuk doende aan Diens macht.
De macht waar ze in geloven.
Toch?
Een ieder die zoekt naar tegenstrijdigheden in mijn verhaal en mijn opstelling in maatschappelijke (menselijke) zaken en me daarmee om de oren wenst te slaan, wens ik veel succes.
Het zal ze lukken.
Ik ben geen heilige en maak me ook schuldig aan agressieve gedachten.
Toch blijft mijn opvatting ten aanzien van geweld overeind.
Geweld (in al zijn, soms verborgen, vormen) is niet de boodschap van het Nieuwe Testament.
Is niet de oplossing voor de geweldige problemen waar we voor staan.
Ik heb daar jarenlang over nagedacht, jarenlang over gediscussieerd.
Van weinig dingen ben ik absoluut zeker.
Hier ben ik zeker van.
Ga er dan ook met niemand meer over in discussie.
Niet omdat ik bang ben dat die overtuiging gaat wankelen maar omdat vaste overtuigingen, gebaseerd op eerlijk en jarenlang onderzoek, geen onderwerp van discussie meer zijn in de zin van de mogelijkheid tot verandering.
DQ
.
In de eerste plaats natuurlijk omdat ik schrijven een leuke en inspirerende bezigheid vind.
Het is leuk als ik gelezen word maar tevens niet erg belangrijk voor me.
Als dat wel het geval zou zijn, dan zou ik op diverse fora of sites mijn weblog bekend maken.
Dat is niet het geval.
Dan wat betreft de inhoud van die "stukkies".
Het is voor mezelf ook interessant om daar over na te denken.
Er zal namelijk uit blijken wat me zoal bezig houdt.
De "gewone" dingen als familie, vrienden en hobby's.
Maar daar doorheen blijkt vooral mijn gevoel van verontwaardiging voor de onrechtvaardigheden in deze wereld te zweven.
Geregeld komt dit ter sprake.
Niet zo vreemd want onrecht ligt als een deken over de mensheid.
Overal is het te zien, mits je de ogen er voor open houdt; durft te houden.
Christenen noemen dit het gevolg van de zondeval.
Nou, die heeft dan geducht toegeslagen maar is geen gegeven waardoor er niets gedaan kan worden.
Er wordt me wel eens verweten dat ik me tamelijk kritisch opstel tegenover christenen.
Dat is mogelijk waar, maar het gaat me zeker niet om de kritiek als zodanig.
Ik zie echter dat christenen (GENERALISEREND, dat weet ik) zo weinig doen aan de oplossing van de problemen.
Soms zijn ze er zelfs de oorzaak van.
Kijk naar het meest christelijke land van de wereld.
De Verenigde Staten van Amerika.
Wat komt daar een geweld en onrecht vandaan.
Daar waar er zoveel christenen zijn, daar kan ik het me haast niet voorstellen dat er geen graaiers zijn geweest die én de oorzaak zijn van de huidige crisis én naar de kerk gaan.
Iemand die zegt een wedergeboren christen te zijn, is er mede de oorzaak van dat Azië in brand staat.
Tienduizenden doden in Irak.
Een onwinbare strijd in Afghanistan.
Naast de vele, vele slachtoffers is de de onrust nu zo groot dat de Taliban de kans heeft gekregen om in Pakistan enkele honderden kilometers verwijderd te zijn van de rode knop die zulke geweldige paddenstoelen veroorzaakt.
Hoe kijkt men in die landen naar het "christelijke" westen?
Hoe kán men er naar kijken?
Ook christenen geloven in geweld als oplossing.
Maar juist zij zouden de spiraal van geweld moeten doorbreken.
Juist zij zouden de spiraal van armoede en onrechtvaardigheden moeten doorbreken.
Misschien is dat wel één van hun grootste opdrachten in deze geslagen wereld.
Geweld is altijd de oorzaak en het gevolg van ander geweld.
Blader maar eens in de geschiedenisboeken.
Het geweld spat er van alle kanten van af.
Geen reden om er fatalistisch mee om te gaan.
Zo van: "Nou en? Er is altijd geweld en er zal dus altijd geweld blijven".
Dat zal inderdaad wel het geval zijn.
Maar met niks doen schiet je in ieder geval niets op.
Weg die speelgoedwapens, weg die gewelddadige computerspelletjes.
Als ik zo rond om me heen kijk en een beetje van de geschiedenis proef dan zie ik hier in mijn kleine landje een behoorlijk sociaal vangnet.
Gelukkig.
Als je je dan vervolgens afvraagt hoe dat ontstaan is dan zie je dat de stoot in deze richting voornamelijk is gegeven door linkse politieke partijen en vakbonden.
Vaak hebben de christelijke partijen er achteraan gehobbeld.
Soms noodgedwongen.
De taak als beschermer van de zwakken is niet hun sterkste kant.
Daar snap ik niets van.
Toen ik er ooit eens een brief over schreef aan het CDA kreeg ik als antwoord dat het niet aan mij gegeven was om hun beleid naast de Christelijke meetlat te leggen.
Uitroepteken.
Christenen houden zich vaak bezig met commentaar leveren op zaken als bijv. prostitutie, samenwonen voor het huwelijk, homoseksualiteit, evolutietheorie, abortus, doodstraf, seksualiteit enz. enz.
Absoluut belangrijke zaken.
Geen misverstand daarover maar ik hoor ze te weinig over bestrijding van geweld.
Ik ben er van overtuigd dat zolang christenen blijven geloven in geweld en verdienen aan hun wapenfabricaties, zolang zal het onrecht blijven bestaan.
Al hun moralistische strijd tegen eerder vermelde zaken zal mislukken omdat er niet met naastenliefde, begrip en mededogen wordt gereageerd, maar met agressie en geweld.
Soms letterlijk geweld, vaak verbaal geweld.
Alsof zij even de zaken van God op zullen knappen.
Daarmee afbreuk doende aan Diens macht.
De macht waar ze in geloven.
Toch?
Een ieder die zoekt naar tegenstrijdigheden in mijn verhaal en mijn opstelling in maatschappelijke (menselijke) zaken en me daarmee om de oren wenst te slaan, wens ik veel succes.
Het zal ze lukken.
Ik ben geen heilige en maak me ook schuldig aan agressieve gedachten.
Toch blijft mijn opvatting ten aanzien van geweld overeind.
Geweld (in al zijn, soms verborgen, vormen) is niet de boodschap van het Nieuwe Testament.
Is niet de oplossing voor de geweldige problemen waar we voor staan.
Ik heb daar jarenlang over nagedacht, jarenlang over gediscussieerd.
Van weinig dingen ben ik absoluut zeker.
Hier ben ik zeker van.
Ga er dan ook met niemand meer over in discussie.
Niet omdat ik bang ben dat die overtuiging gaat wankelen maar omdat vaste overtuigingen, gebaseerd op eerlijk en jarenlang onderzoek, geen onderwerp van discussie meer zijn in de zin van de mogelijkheid tot verandering.
DQ
.
zaterdag 28 februari 2009
Zon & regen
Ongetwijfeld heeft het leven zonnige kanten.
Maar niet hier.
Druilerig!
Melody, dochterlief, wonend in Italië belde me, een beetje plagerig, met de mededeling dat het zeer zonnig en meer dan 19 graden is!
Oh wacht even.
Dat is waar ook.
Je wilt altijd het beste voor je kinderen.
Dus:
Zij blij; ik blij!
Toch nog een zonnig gevoel.
(Ergens......)
DQ
.
Maar niet hier.
Druilerig!
Melody, dochterlief, wonend in Italië belde me, een beetje plagerig, met de mededeling dat het zeer zonnig en meer dan 19 graden is!
Oh wacht even.
Dat is waar ook.
Je wilt altijd het beste voor je kinderen.
Dus:
Zij blij; ik blij!
Toch nog een zonnig gevoel.
(Ergens......)
DQ
.
Maatschappij
Een vrouw (37) uit Druten werd deze week toen ze een epileptische aanval kreeg beroofd van haar portemonnee.
Hoe is het mogelijk.
DQ
.
Hoe is het mogelijk.
DQ
.
vrijdag 27 februari 2009
Opvoeding
Misdaad moet worden bestreden.
Zoveel mogelijk voorkomen.
Hoe kunnen wij onze jonge mensen moraliteit leren als vele volwassenen de slechts mogelijke voorbeelden zijn?
Volwassenen die het "gemaakt" hebben in deze maatschappij.
Volwassenen die verantwoordelijk zijn voor het kapot maken van deze maatschappij.
Integriteit en fatsoen is zeer bruikbaar voor anderen.
DQ
.
Zoveel mogelijk voorkomen.
Hoe kunnen wij onze jonge mensen moraliteit leren als vele volwassenen de slechts mogelijke voorbeelden zijn?
Volwassenen die het "gemaakt" hebben in deze maatschappij.
Volwassenen die verantwoordelijk zijn voor het kapot maken van deze maatschappij.
Integriteit en fatsoen is zeer bruikbaar voor anderen.
DQ
.
Pensioen en bonnetjes
Sir Fred Goodwin (50) (bijnaam Fred the Shred) heeft recht op een pensioen van 650.000 pond per jaar.
Hij is de ex-baas van de Royal Bank of Scotland en moest verdwijnen op bevel van de Britse overheid.
De Britse staat heeft een belang van 60% (22,3 miljard) in de bank genomen, nodig om de bank overeind te houden.
Erg veel spijt heeft hij niet van de ellende die hij veroorzaakte.
Want bij zijn vertrek bedong hij een bedrag van € 18.000.000 voor z'n pensioenpotje.
Ernstig, maar nog ernstiger vind ik het feit dat zijn wens is gehonoreerd.
Dat tekent de sfeer in de hogere regionen van de bankwereld.
Maar.........
In Duitsland is een werknemer van een supermarkt, na jaren lang in het bedrijf gewerkt te hebben, op staande voet ontslagen.
Zij heeft voor minder dan twee euro (!) bonnetjes gebruikt waar ze geen recht op had.
De rechter heeft het ontslag besluit bekrachtigd.
Hoe is in vredesnaam deze mentaliteit te doorbreken?
Hoe gaan onze staatslieden met hun eigen pensioenpotjes om?
Ook daar zijn momenteel vragen over.
De kans dat er door de westerse wereld op steun aan de derde wereld wordt bezuinigd is levensgroot aanwezig.
Onze Wereld.
Mensheid.
Egoïsme.
DQ
.
Hij is de ex-baas van de Royal Bank of Scotland en moest verdwijnen op bevel van de Britse overheid.
De Britse staat heeft een belang van 60% (22,3 miljard) in de bank genomen, nodig om de bank overeind te houden.
Erg veel spijt heeft hij niet van de ellende die hij veroorzaakte.
Want bij zijn vertrek bedong hij een bedrag van € 18.000.000 voor z'n pensioenpotje.
Ernstig, maar nog ernstiger vind ik het feit dat zijn wens is gehonoreerd.
Dat tekent de sfeer in de hogere regionen van de bankwereld.
Maar.........
In Duitsland is een werknemer van een supermarkt, na jaren lang in het bedrijf gewerkt te hebben, op staande voet ontslagen.
Zij heeft voor minder dan twee euro (!) bonnetjes gebruikt waar ze geen recht op had.
De rechter heeft het ontslag besluit bekrachtigd.
Hoe is in vredesnaam deze mentaliteit te doorbreken?
Hoe gaan onze staatslieden met hun eigen pensioenpotjes om?
Ook daar zijn momenteel vragen over.
De kans dat er door de westerse wereld op steun aan de derde wereld wordt bezuinigd is levensgroot aanwezig.
Onze Wereld.
Mensheid.
Egoïsme.
DQ
.
donderdag 26 februari 2009
Stellingen en pantsers
In sommige van mijn stukjes ben ik tamelijk absoluut.
In de meesten spelen er echter vragen op de achtergrond.
Dat is te merken aan de hoeveelheid vraagtekens die ik gebruik.
Ook probeer ik te achterhalen waarom mensen zich gedragen zoals ze zich gedragen.
Zo goed als dat mogelijk is, poog ik me in de ander te verplaatsen.
Deze benadering heb ik nodig om het gedrag van mensen te begrijpen.
Om mezelf te begrijpen.
Iets dat natuurlijk lang niet altijd lukt.
Zo wordt het me steeds duidelijker dat ik niet tegen zwart/wit denken kan.
Dat wist ik wel maar ik merk dat het soms tot grote frustraties bij me leidt.
Ik kan best begrijpen dat men zijn stelling betrekt maar bedenk wel, of houd er op z'n minst rekening mee, dat de ander, net als jij, eveneens met oprechte bedoelingen een stelling heeft betrokken.
Soms voel je dat je eigen stelling niet van gewapend beton is en dat je van de ander staal nodig hebt om je eigen stelling te verstevigen.
Het kan helpen als die ander een rotsvaste overtuiging heeft.
Dat kan enorme steun geven.
Maar als die ander je aanvallend probeert te overtuigen werkt dat niet.
Brengt alleen maar pijn en verdriet.
De frustraties nemen toe als de ander ongevoelig blijkt voor jouw moeilijkheden.
Die de vraagtekens als uitroeptekens ziet.
Niet ziet dat de vraagtekens geen schietgaten zijn maar zwakke plekken in het beton.
Hoe kom je in Godsnaam (bewust gebruikt) tot een gedachtewisseling als het zwart/witte pantser van de ander zo dik is dat er zelfs geen klein gaatje in te smelten is?
Een gaatje dat je nodig hebt om de ander te bereiken, niet om hem/haar te beschadigen.
Als diegene zo overtuigd is van het eigen gelijk dat er voor de mening van de ander geen plaats is?
Is dat karakter?
Of is het angst dat de eigen overtuiging gaat wankelen?
En wat blijft er dan over?
Ik weet het niet.
Wel weet ik dat ik er niet mee om kan gaan.
Ik houd erg van een goed gesprek, vraag maar aan mijn vrienden, maar sla dicht als dit gesprek onmogelijk blijkt.
Mijn mening wil ik graag geven, ook over zaken waar ik onzeker over ben maar het is meestal niet mijn bedoeling de ander te overtuigen dat hij/zij fout zit.
Hoogstens te overtuigen van de manier waarop ik tot iets ben gekomen.
Wat die ander er mee doet is diens eigen verantwoordelijkheid.
Wat is fout?
In ieder geval dat ik gefrustreerd kan reageren op een wijze welke niet bij me past.
DQ
.
In de meesten spelen er echter vragen op de achtergrond.
Dat is te merken aan de hoeveelheid vraagtekens die ik gebruik.
Ook probeer ik te achterhalen waarom mensen zich gedragen zoals ze zich gedragen.
Zo goed als dat mogelijk is, poog ik me in de ander te verplaatsen.
Deze benadering heb ik nodig om het gedrag van mensen te begrijpen.
Om mezelf te begrijpen.
Iets dat natuurlijk lang niet altijd lukt.
Zo wordt het me steeds duidelijker dat ik niet tegen zwart/wit denken kan.
Dat wist ik wel maar ik merk dat het soms tot grote frustraties bij me leidt.
Ik kan best begrijpen dat men zijn stelling betrekt maar bedenk wel, of houd er op z'n minst rekening mee, dat de ander, net als jij, eveneens met oprechte bedoelingen een stelling heeft betrokken.
Soms voel je dat je eigen stelling niet van gewapend beton is en dat je van de ander staal nodig hebt om je eigen stelling te verstevigen.
Het kan helpen als die ander een rotsvaste overtuiging heeft.
Dat kan enorme steun geven.
Maar als die ander je aanvallend probeert te overtuigen werkt dat niet.
Brengt alleen maar pijn en verdriet.
De frustraties nemen toe als de ander ongevoelig blijkt voor jouw moeilijkheden.
Die de vraagtekens als uitroeptekens ziet.
Niet ziet dat de vraagtekens geen schietgaten zijn maar zwakke plekken in het beton.
Hoe kom je in Godsnaam (bewust gebruikt) tot een gedachtewisseling als het zwart/witte pantser van de ander zo dik is dat er zelfs geen klein gaatje in te smelten is?
Een gaatje dat je nodig hebt om de ander te bereiken, niet om hem/haar te beschadigen.
Als diegene zo overtuigd is van het eigen gelijk dat er voor de mening van de ander geen plaats is?
Is dat karakter?
Of is het angst dat de eigen overtuiging gaat wankelen?
En wat blijft er dan over?
Ik weet het niet.
Wel weet ik dat ik er niet mee om kan gaan.
Ik houd erg van een goed gesprek, vraag maar aan mijn vrienden, maar sla dicht als dit gesprek onmogelijk blijkt.
Mijn mening wil ik graag geven, ook over zaken waar ik onzeker over ben maar het is meestal niet mijn bedoeling de ander te overtuigen dat hij/zij fout zit.
Hoogstens te overtuigen van de manier waarop ik tot iets ben gekomen.
Wat die ander er mee doet is diens eigen verantwoordelijkheid.
Wat is fout?
In ieder geval dat ik gefrustreerd kan reageren op een wijze welke niet bij me past.
DQ
.
woensdag 25 februari 2009
News
Van Joelnews ontving ik onderstaande mail.
Ik neem aan dat ik het door mag geven en doe dat bij deze.
Doe er mee wat je wilt.
Voor de site van Joelnews KLIK HIER
Johan
==================================
Dear Johan,
Last year Nadine, a German missionary who works with the Coptic church in Egypt, reported about an uncommon miracle. She was part of a team that planned to distribute bags with meat among the poor in a certain district of Alexandria, but they had only half of the meat and bags they needed to provide for every family. Nevertheless they distributed the meat over the bags, one kilogram in every bag, and went on their way.
"When we arrived at the first family and presented the meat bag to them, we noticed that instead of one kilogram, there was 2 kilogram in the bag," Nadine said. "When we checked the other bags, there were some with 1.5 kilogram, others with 2 or 3 kilogram of meat." Something strange was going on, the meat seemed to be multiplying! When they started redistributing the meat over the bags, they realized there were now also more bags then they had brought with them. In the end every family received a full portion of meat, and by the end of the day they couldn't believe there were still 13 bags left in the trunk of their car. "We were so excited about this miracle," Nadine said. "God is so great!"
But the story didn't end here. The team decided to deliver the remaining 13 meat bags to the local Coptic priest. "We called him, and he invited us over for tea," Nadine said. "Afterwards he said we could put the meat in the trunk of his car. While my team mates were loading the meat in his car, I went to the toilet. When I returned, they were still busy carrying bags from one car to the other. I asked what they were doing, as after all there were only 13 bags. The trunk was now so full that they had difficulty closing it. My team members couldn't stop smiling. Later I heard they had loaded 40 meat bags in the priests' car!"
Be blessed and be a blessing!
Marc van der Woude
joelnews.org
.
Ik neem aan dat ik het door mag geven en doe dat bij deze.
Doe er mee wat je wilt.
Voor de site van Joelnews KLIK HIER
Johan
==================================
Dear Johan,
Last year Nadine, a German missionary who works with the Coptic church in Egypt, reported about an uncommon miracle. She was part of a team that planned to distribute bags with meat among the poor in a certain district of Alexandria, but they had only half of the meat and bags they needed to provide for every family. Nevertheless they distributed the meat over the bags, one kilogram in every bag, and went on their way.
"When we arrived at the first family and presented the meat bag to them, we noticed that instead of one kilogram, there was 2 kilogram in the bag," Nadine said. "When we checked the other bags, there were some with 1.5 kilogram, others with 2 or 3 kilogram of meat." Something strange was going on, the meat seemed to be multiplying! When they started redistributing the meat over the bags, they realized there were now also more bags then they had brought with them. In the end every family received a full portion of meat, and by the end of the day they couldn't believe there were still 13 bags left in the trunk of their car. "We were so excited about this miracle," Nadine said. "God is so great!"
But the story didn't end here. The team decided to deliver the remaining 13 meat bags to the local Coptic priest. "We called him, and he invited us over for tea," Nadine said. "Afterwards he said we could put the meat in the trunk of his car. While my team mates were loading the meat in his car, I went to the toilet. When I returned, they were still busy carrying bags from one car to the other. I asked what they were doing, as after all there were only 13 bags. The trunk was now so full that they had difficulty closing it. My team members couldn't stop smiling. Later I heard they had loaded 40 meat bags in the priests' car!"
Be blessed and be a blessing!
Marc van der Woude
joelnews.org
.
Idioterie
Op de tweede dag van de
Yves Saint Laurent-veiling
is voor
bijna € 22.000.000
een oud gebruikt
leren fauteuiltje geveild.
Gestoord gedrag, als je het mij vraagt.
Yves Saint Laurent-veiling
is voor
bijna € 22.000.000
een oud gebruikt
leren fauteuiltje geveild.
Gestoord gedrag, als je het mij vraagt.
DQ
.
dinsdag 24 februari 2009
Karikatuur
Christenen voelen zich heel vaak snel beledigd.
Dat is eigenlijk wel vreemd.
Want waarom?
Als ongelovigen rottige dingen zeggen over Christenen, Christus of God staan ze op de achterste benen.
Waarom?
Is het dan zo verschrikkelijk om beledigd te worden?
Ik besef best dat sommige opmerkingen een gelovige pijn kan doen en grievend kan zijn.
Dat besef ik best, voel ik ook vaak mee maar ik zeg toch: "NOU EN?".
Dit soort dingen zijn in de Bijbel voorzegt.
Laat maar eens zien dat je in staat bent om anders te zijn; anders te reageren dan de beledigers.
Laat maar eens zien dat je iets bezit dat die ander niet heeft.
Draag de beledigingen maar en bedenkt dat Diegene waar je in gelooft heel goed voor zichzelf kan opkomen.
Hoe was het ook weer?
Hebt uw vijanden lief?
Laat je reactie hier door leiden.
Is bidden niet beter dan strijden?
Helaas is het ook wel eens zo dat christenen door hun veroordelend en vaak liefdeloos gedrag acties uitlokken.
Kijk maar eens hoe in sommige kringen met homoseksualiteit en bijv. ongehuwd samenwonen wordt omgegaan.
Verdrietig.
Ik denk in staat te zijn een karikatuur te tekenen van Christus met in plaats van een kruis een vlammenwerper over de schouder.
Als die tekening verspreid en bekend zou worden zou het christelijke huis te klein zijn.
Daarmee zou men echter vergeten dat men als volger van Christus vaak zelf een karikatuur is.
Velen, gelukkig lang niet allen, vertrouwen immers meer op het wapen dan op het kruis.
DQ
.
Dat is eigenlijk wel vreemd.
Want waarom?
Als ongelovigen rottige dingen zeggen over Christenen, Christus of God staan ze op de achterste benen.
Waarom?
Is het dan zo verschrikkelijk om beledigd te worden?
Ik besef best dat sommige opmerkingen een gelovige pijn kan doen en grievend kan zijn.
Dat besef ik best, voel ik ook vaak mee maar ik zeg toch: "NOU EN?".
Dit soort dingen zijn in de Bijbel voorzegt.
Laat maar eens zien dat je in staat bent om anders te zijn; anders te reageren dan de beledigers.
Laat maar eens zien dat je iets bezit dat die ander niet heeft.
Draag de beledigingen maar en bedenkt dat Diegene waar je in gelooft heel goed voor zichzelf kan opkomen.
Hoe was het ook weer?
Hebt uw vijanden lief?
Laat je reactie hier door leiden.
Is bidden niet beter dan strijden?
Helaas is het ook wel eens zo dat christenen door hun veroordelend en vaak liefdeloos gedrag acties uitlokken.
Kijk maar eens hoe in sommige kringen met homoseksualiteit en bijv. ongehuwd samenwonen wordt omgegaan.
Verdrietig.
Ik denk in staat te zijn een karikatuur te tekenen van Christus met in plaats van een kruis een vlammenwerper over de schouder.
Als die tekening verspreid en bekend zou worden zou het christelijke huis te klein zijn.
Daarmee zou men echter vergeten dat men als volger van Christus vaak zelf een karikatuur is.
Velen, gelukkig lang niet allen, vertrouwen immers meer op het wapen dan op het kruis.
DQ
.
Gaza
‘Het herhaaldelijk gebruik op deze manier van witte fosfor in dichtbevolkte burgergebieden is een vorm van een blinde aanval, en staat gelijk aan een oorlogsmisdaad’,
schrijft Amnesty International in het maandag verschenen rapport
Conflict voeden – Buitenlandse wapenleveranties aan Israël en de Gazastrook.
.
schrijft Amnesty International in het maandag verschenen rapport
Conflict voeden – Buitenlandse wapenleveranties aan Israël en de Gazastrook.
.
PTS e.a.
Oorlog en geweld is immoreel.
De lezer zal wel denken: daar heb je hem weer.
Het zij zo.
Ik ben er nou eenmaal al jaren mee bezig en het geeft me zo'n machteloos gevoel.
Sommigen vinden het eenvoudiger om schouderophalend aan de immoraliteit van geweld voorbij te gaan.
Best begrijpelijk, je kunt er toch niets aan veranderen.
Daar waar mensen zijn is er nou eenmaal, naast genegenheid, geweld.
Onverschilligheid is echter nooit goed.
Ik ga er vanuit dat Defensie een goede organisatie wenst te zijn.
Maar is dat echt goed mogelijk als je gereedschap bestaat uit wapens en de scholing er uit bestaat om hier mee om te gaan?
Tast dit niet haast per definitie de moraliteit aan?
Is het mogelijk om je hier tegen te wapenen (om dit beladen woord eens te gebruiken)?
Misschien als men van de gevaren bewust is.
Misschien!
Natuurlijk begrijp ik best dat een land er voor kiest een leger te hebben.
Maar men moet er wel bewust van zijn dat het een moreel gevaarlijk bezit is.
Zaken als eerlijkheid en openheid, eigenschappen waar iedereen met een goede opvoeding in wordt getraind gelden niet, of anders.
Geheimhouding en verdraaiing van de feiten, omdat dit in het belang van de organisatie is, wordt gezien als moreel juist.
Ik kan dat begrijpem maar, nogmaals, beseft men wel waar men mee bezig is en wat de gevolgen in moreel opzicht kunnen zijn?
Er zijn voorbeelden te vinden van volstrekt verwerpelijk gedrag.
Zie o.a. de behandeling van een klokkenluider, schreef daar eerder over.
Kijk naar de wervingscampagnes waar het avontuur en scholing wordt benadrukt.
Daar gaat het natuurlijk niet om.
Vele militairen die uitgezonden zijn komen geestelijk verminkt terug.
Zij zijn geschokt door de ellende die ze hebben gezien.
En waar ze mede verantwoordelijk voor zijn.
Zo geschokt dat ze er zelf kapot aan gaan.
Verminkte jonge levens.
Volgens recente cijfers zijn 10% van de veteranen slachtoffer.
Het post traumatisch stress syndroom (PTS) heeft hen bij de geestelijke benen gehad.
Daarvan is een behoorlijk percentage ongeneeslijk ziek.
Wat een verantwoordelijkheid voor een regering dat hen uitzendt.
Ondanks beloften om de PTS-ers te blijven begeleiden wordt hen rustig meegedeeld dat het contract afgelopen is.
Over en uit.
Zoek het verder zelf maar uit.
Scheidingen en zelfmoord kunnen het gevolg zijn van het dienen van het vaderland.
Elk fatsoenlijk land hoort zich garant te stellen voor slachtoffers die in hun dienst worden gemaakt.
Wat betekenen deze mensen voor gezin en maatschappij?
Daar moet bij stil gestaan worden.
Wat een ellende wordt er gezien bij de in de steek gelaten Vietnam veteranen in de U.S.A.
Mogelijk kan je van een land dat bezig is met onmenselijke zaken niet verwachten dat er menselijk wordt omgegaan met de slachtoffers van hun systeem.
Oh, en dan die arme gebroken veteranen uit de oorlogen in Irak en Afghanistan.
Wat een toekomst.
Het fatsoen van een land kan ook afgemeten worden aan de wijze waarop het met deze mensen omgaat.
Geweld blijkt zelfdestructief.
Voor de gebruiker en voor het land dat hen gebruikt.
Ik kan me dus voorstellen dat landen legers hebben.
Het geeft echter wel de kleinheid en het onvermogen van de mensheid aan.
Niet de grootsheid zoals landen kunnen beweren.
Een leger blijft een wapen in het groot.
Elk wapen is een moordtuig en dus in zichzelf immoreel.
Hoe belangrijk is het om daar van bewust te zijn.
Maar in plaats ervan wordt er vaak kwijlend gekeken naar het meest geavanceerd oorlogs(moord)tuig.
Hoe kan dat toch?
Wat een ramp.
Ook hier liggen taken voor Christenen.
DQ
.
De lezer zal wel denken: daar heb je hem weer.
Het zij zo.
Ik ben er nou eenmaal al jaren mee bezig en het geeft me zo'n machteloos gevoel.
Sommigen vinden het eenvoudiger om schouderophalend aan de immoraliteit van geweld voorbij te gaan.
Best begrijpelijk, je kunt er toch niets aan veranderen.
Daar waar mensen zijn is er nou eenmaal, naast genegenheid, geweld.
Onverschilligheid is echter nooit goed.
Ik ga er vanuit dat Defensie een goede organisatie wenst te zijn.
Maar is dat echt goed mogelijk als je gereedschap bestaat uit wapens en de scholing er uit bestaat om hier mee om te gaan?
Tast dit niet haast per definitie de moraliteit aan?
Is het mogelijk om je hier tegen te wapenen (om dit beladen woord eens te gebruiken)?
Misschien als men van de gevaren bewust is.
Misschien!
Natuurlijk begrijp ik best dat een land er voor kiest een leger te hebben.
Maar men moet er wel bewust van zijn dat het een moreel gevaarlijk bezit is.
Zaken als eerlijkheid en openheid, eigenschappen waar iedereen met een goede opvoeding in wordt getraind gelden niet, of anders.
Geheimhouding en verdraaiing van de feiten, omdat dit in het belang van de organisatie is, wordt gezien als moreel juist.
Ik kan dat begrijpem maar, nogmaals, beseft men wel waar men mee bezig is en wat de gevolgen in moreel opzicht kunnen zijn?
Er zijn voorbeelden te vinden van volstrekt verwerpelijk gedrag.
Zie o.a. de behandeling van een klokkenluider, schreef daar eerder over.
Kijk naar de wervingscampagnes waar het avontuur en scholing wordt benadrukt.
Daar gaat het natuurlijk niet om.
Vele militairen die uitgezonden zijn komen geestelijk verminkt terug.
Zij zijn geschokt door de ellende die ze hebben gezien.
En waar ze mede verantwoordelijk voor zijn.
Zo geschokt dat ze er zelf kapot aan gaan.
Verminkte jonge levens.
Volgens recente cijfers zijn 10% van de veteranen slachtoffer.
Het post traumatisch stress syndroom (PTS) heeft hen bij de geestelijke benen gehad.
Daarvan is een behoorlijk percentage ongeneeslijk ziek.
Wat een verantwoordelijkheid voor een regering dat hen uitzendt.
Ondanks beloften om de PTS-ers te blijven begeleiden wordt hen rustig meegedeeld dat het contract afgelopen is.
Over en uit.
Zoek het verder zelf maar uit.
Scheidingen en zelfmoord kunnen het gevolg zijn van het dienen van het vaderland.
Elk fatsoenlijk land hoort zich garant te stellen voor slachtoffers die in hun dienst worden gemaakt.
Wat betekenen deze mensen voor gezin en maatschappij?
Daar moet bij stil gestaan worden.
Wat een ellende wordt er gezien bij de in de steek gelaten Vietnam veteranen in de U.S.A.
Mogelijk kan je van een land dat bezig is met onmenselijke zaken niet verwachten dat er menselijk wordt omgegaan met de slachtoffers van hun systeem.
Oh, en dan die arme gebroken veteranen uit de oorlogen in Irak en Afghanistan.
Wat een toekomst.
Het fatsoen van een land kan ook afgemeten worden aan de wijze waarop het met deze mensen omgaat.
Geweld blijkt zelfdestructief.
Voor de gebruiker en voor het land dat hen gebruikt.
Ik kan me dus voorstellen dat landen legers hebben.
Het geeft echter wel de kleinheid en het onvermogen van de mensheid aan.
Niet de grootsheid zoals landen kunnen beweren.
Een leger blijft een wapen in het groot.
Elk wapen is een moordtuig en dus in zichzelf immoreel.
Hoe belangrijk is het om daar van bewust te zijn.
Maar in plaats ervan wordt er vaak kwijlend gekeken naar het meest geavanceerd oorlogs(moord)tuig.
Hoe kan dat toch?
Wat een ramp.
Ook hier liggen taken voor Christenen.
DQ
.
maandag 23 februari 2009
Fatsoenlijk geweld.
Israël noemt zich een fatsoenlijk land.
Een land dat op "fatsoenlijke" wijze oorlog voert.
Toch heeft het verboden fosforwapens gebruikt tegen weerloze burgers.
Ik heb altijd betoogd dat fatsoenlijke oorlogen niet bestaan.
Geweld kan niet eerzaam zijn.
Nooit.
Zelfs niet in die gevallen dat het wordt gebruikt als zelfverdediging.
Al zou ik het dan ook gebruiken.
Maar dat geeft niet sterkte maar zwakte aan.
Geweld is immoreel en gebruik van wapens maakt immoreel.
Misschien is het wel andersom.
Omdat mensen immoreel zijn maken ze wapens en vertrouwen erop.
Een door de geschiedenis bewezen, misplaatst vertrouwen.
Wapenfabricage en wapenhandel leveren geweldige winsten op.
Winst gebouwd op bloed.
Maar geld stinkt niet.
Lijken wel.
En de fabrikanten deugen omdat het fatsoenlijke en gewaardeerde bedrijven zijn!(?)
Gesanctioneerd door de eigen regeringen, die de winstbelastingen goed kunnen gebruiken.
DQ
.
Een land dat op "fatsoenlijke" wijze oorlog voert.
Toch heeft het verboden fosforwapens gebruikt tegen weerloze burgers.
Ik heb altijd betoogd dat fatsoenlijke oorlogen niet bestaan.
Geweld kan niet eerzaam zijn.
Nooit.
Zelfs niet in die gevallen dat het wordt gebruikt als zelfverdediging.
Al zou ik het dan ook gebruiken.
Maar dat geeft niet sterkte maar zwakte aan.
Geweld is immoreel en gebruik van wapens maakt immoreel.
Misschien is het wel andersom.
Omdat mensen immoreel zijn maken ze wapens en vertrouwen erop.
Een door de geschiedenis bewezen, misplaatst vertrouwen.
Wapenfabricage en wapenhandel leveren geweldige winsten op.
Winst gebouwd op bloed.
Maar geld stinkt niet.
Lijken wel.
En de fabrikanten deugen omdat het fatsoenlijke en gewaardeerde bedrijven zijn!(?)
Gesanctioneerd door de eigen regeringen, die de winstbelastingen goed kunnen gebruiken.
DQ
.
Economische crisis
Deze economische crisis is geen ramp, maar een zegen.
Aldus een artikel in trouw.
Zeer de moeite waard om te lezen.
KLIK HIER
DQ
.
zondag 22 februari 2009
4e wet van Pjohda
Daar waar de waarheid aan het eigen gelijk kan worden aangepast,
zal het worden aangepast.
4e wet van Pjohda
zal het worden aangepast.
4e wet van Pjohda
DQ
.
Carnaval 2009 Hengelo Ov
Ik ben geen deelnemer aan het
grote carnavalsfeest.
Maar als de wagens 10 meter van mijn huis passeren
ga ik toch maar even kijken en fotograferen.
Hierbij een kleine indruk.
grote carnavalsfeest.
Maar als de wagens 10 meter van mijn huis passeren
ga ik toch maar even kijken en fotograferen.
Hierbij een kleine indruk.
DQ
.
Scherpsnijdend zwaard
Wat kunnen woorden pijn doen.
Woorden die bewust met die bedoeling wordt gebruikt.
Maar ook woorden die niet die bedoeling hebben.
Woorden die gedachteloos en mogelijk met gebrek aan invoelingsvermogen worden gebruikt.
Laten we toch voorzichtig zijn.
Proberen te zijn.
Ik ook.
Woorden die bewust met die bedoeling wordt gebruikt.
Maar ook woorden die niet die bedoeling hebben.
Woorden die gedachteloos en mogelijk met gebrek aan invoelingsvermogen worden gebruikt.
Laten we toch voorzichtig zijn.
Proberen te zijn.
Ik ook.
Een woord, een tweesnijdend zwaar.
DQ
.
DQ
.
vrijdag 20 februari 2009
Afghanistan
Om de Afghanen te bevrijden van de Taliban zijn er alleen al in 2008
2118 burgerslachtoffers gevallen.
Burgerslachtoffers!
Welke soort bril draagt de westerse wereld?
In ieder geval geen heldere en doorzichtige.
Wat doen we daar?
Er is een strijd aangegaan die niet te winnen is.
Ik voorspel dat.
Oei, wat arrogant!!
Waarom geven we zo ontzettend veel geld uit aan wapens?
Waarom stellen we daar toch zoveel vertrouwen in?
Waarom vinden we het normaal dat er zoveel onschuldige slachtoffers vallen?
Wat zouden we met al die miljarden goed werk kunnen doen.
Ook er zo trots op om mens te zijn?
DQ
.
2118 burgerslachtoffers gevallen.
Burgerslachtoffers!
Welke soort bril draagt de westerse wereld?
In ieder geval geen heldere en doorzichtige.
Wat doen we daar?
Er is een strijd aangegaan die niet te winnen is.
Ik voorspel dat.
Oei, wat arrogant!!
Waarom geven we zo ontzettend veel geld uit aan wapens?
Waarom stellen we daar toch zoveel vertrouwen in?
Waarom vinden we het normaal dat er zoveel onschuldige slachtoffers vallen?
Wat zouden we met al die miljarden goed werk kunnen doen.
Ook er zo trots op om mens te zijn?
DQ
.
Onrecht
Toen er nog geen sprake was van een kredietcrisis fulmineerde ik al tegen de idioot hoge salarissen en nog idioot hogere bonnussen.
Ik verafschuwde de verrijkingscultuur en verwachtte problemen.
Nou heb ik helemaal geen verstand van economie (economen ook niet, blijkt) maar de problemen zijn gekomen.
We zitten er inmiddels midden in.
Ik heb toen opmerkingen gekregen als: je gunt het ze niet, je bent jaloers enz.
Daar moest ik me tegen verdedigen, wat lastig is als je weet dat het je daar niet om gaat.
De pensioenen worden, zoals het er nu naar uit ziet, voor vijf jaar bevroren.
Vijf jaar!
Want, zegt dhr. Balkenende, iedereen moet z'n steentje bijdragen.
Nou kun je makkelijker een steentje uit een villa breken dan uit een huurhuisje alvorens het bouwsel in elkaar dondert.
Kennelijk is het eenvoudig voor deze CDA-bons om niet aan het penninkje van de weduwe te denken.
(Voor christenen een bekende geschiedenis.)
Het zijn nou eenmaal altijd de zwakkeren die de ellende moeten opvangen.
Zal wel een natuurwet zijn.
Niemand schijnt het lef te hebben dit te doorbreken.
Het CDA verdedigt de hypotheekaftrek.
Een gift van de staat waar de welgestelden het meeste profijt van hebben.
Waarom niet aan een bepaalde hoogte van het hypotheekbedrag koppelen?
Trouwens, zouden de mensen met geld wel een steentje bijdragen?
Hoe gaat het ook alweer met de egoïstische, in zichzelf gekeerde veroorzakers van de huidige narigheid?
Weet je wel, die mensen die zo veel van zichzelf houden?
Die mensen die dreigden weg te gaan als ze minder zouden krijgen.
Ze waren immers onmisbaar?
Maak je maar niet ongerust.
Uitstekend!
Jan met de pet die een scheef schaatsje heeft gereden, zit in de bak.
Daar hebben ze in ieder geval geen last van.
En bovendien, zij hebben toch geen scheve schaats gereden?
Moreel wel?
Ach wat.
Moreel.
Klassenjustitie?
Ik weet het.
Nu ben ik cynisch en sarcastisch.
Bewust!
Wat een zelfvoldane (vul maar in..........)!
Waarschijnlijk ben ik nét te fatsoenlijk om te gaan schelden.
Maar inderdaad, ik ben erg boos.
Weer merk ik dat socialistische partijen zich druk maken om de onrechtvaardigheden die de gedupeerde pensioengerechtigden worden aan gedaan.
Van de Christelijke partijen hoor ik niets, in die zin.
Het is toch niet mijn schuld dat dit soort zaken zo vaak een rol spelen?
Hoogstens heb ik er een gevoelige antenne voor.
Waarom zeggen de goed betaalde krachten van deze partijen niet zoiets als: wij leveren grote brokken beton in.
Dat kunnen we best missen.
Dan laten we de steentjes van de gepensioneerden met rust.
Onrechtvaardigheden maken me boos.
Ik weet zeker dat er nu weer stemmen opgaan die zeggen dat ik, als gepensioneerde, voor mezelf praat.
Het kan zijn dat ik me er om die reden meer betrokken bij voel.
Maar, ik red het wel.
Heb niet zoveel geld maar een stapje terug lukt me wel.
DQ
.
Ik verafschuwde de verrijkingscultuur en verwachtte problemen.
Nou heb ik helemaal geen verstand van economie (economen ook niet, blijkt) maar de problemen zijn gekomen.
We zitten er inmiddels midden in.
Ik heb toen opmerkingen gekregen als: je gunt het ze niet, je bent jaloers enz.
Daar moest ik me tegen verdedigen, wat lastig is als je weet dat het je daar niet om gaat.
De pensioenen worden, zoals het er nu naar uit ziet, voor vijf jaar bevroren.
Vijf jaar!
Want, zegt dhr. Balkenende, iedereen moet z'n steentje bijdragen.
Nou kun je makkelijker een steentje uit een villa breken dan uit een huurhuisje alvorens het bouwsel in elkaar dondert.
Kennelijk is het eenvoudig voor deze CDA-bons om niet aan het penninkje van de weduwe te denken.
(Voor christenen een bekende geschiedenis.)
Het zijn nou eenmaal altijd de zwakkeren die de ellende moeten opvangen.
Zal wel een natuurwet zijn.
Niemand schijnt het lef te hebben dit te doorbreken.
Het CDA verdedigt de hypotheekaftrek.
Een gift van de staat waar de welgestelden het meeste profijt van hebben.
Waarom niet aan een bepaalde hoogte van het hypotheekbedrag koppelen?
Trouwens, zouden de mensen met geld wel een steentje bijdragen?
Hoe gaat het ook alweer met de egoïstische, in zichzelf gekeerde veroorzakers van de huidige narigheid?
Weet je wel, die mensen die zo veel van zichzelf houden?
Die mensen die dreigden weg te gaan als ze minder zouden krijgen.
Ze waren immers onmisbaar?
Maak je maar niet ongerust.
Uitstekend!
Jan met de pet die een scheef schaatsje heeft gereden, zit in de bak.
Daar hebben ze in ieder geval geen last van.
En bovendien, zij hebben toch geen scheve schaats gereden?
Moreel wel?
Ach wat.
Moreel.
Klassenjustitie?
Ik weet het.
Nu ben ik cynisch en sarcastisch.
Bewust!
Wat een zelfvoldane (vul maar in..........)!
Waarschijnlijk ben ik nét te fatsoenlijk om te gaan schelden.
Maar inderdaad, ik ben erg boos.
Weer merk ik dat socialistische partijen zich druk maken om de onrechtvaardigheden die de gedupeerde pensioengerechtigden worden aan gedaan.
Van de Christelijke partijen hoor ik niets, in die zin.
Het is toch niet mijn schuld dat dit soort zaken zo vaak een rol spelen?
Hoogstens heb ik er een gevoelige antenne voor.
Waarom zeggen de goed betaalde krachten van deze partijen niet zoiets als: wij leveren grote brokken beton in.
Dat kunnen we best missen.
Dan laten we de steentjes van de gepensioneerden met rust.
Onrechtvaardigheden maken me boos.
Ik weet zeker dat er nu weer stemmen opgaan die zeggen dat ik, als gepensioneerde, voor mezelf praat.
Het kan zijn dat ik me er om die reden meer betrokken bij voel.
Maar, ik red het wel.
Heb niet zoveel geld maar een stapje terug lukt me wel.
DQ
.
Romantiek
Op dit moment staat mijn computer in verbinding met de computer van Ben, mijn zwager in Zuid-Spanje.
Dat komt vaker voor, zodat ik er niet altijd bij stil sta.
Doe ik dat wel dan krijg ik er een speciaal gevoel bij.
Een gevoel, neigend naar romantiek.
Ik ken de situatie daar goed, ken de computer en voel me in Valverde del Camino erg thuis.
Bovendien is het er warm, 20 graden, en hier is het vies en koud.
(Zomer, kom nou, waar blijf je.........?)
Dat gevoel van romantiek kan ik met heel weinig mensen delen.
Ik wil dat wel, graag zelfs, maar het wordt niet gesnapt.
Eigenlijk ken ik maar twee mensen die exact begrijpen wat ik bedoel en voel.
Dat zijn Sebo en Ben.
Romantiek.
Nee, dat zijn niet alleen lieve woordjes en een kusje bij een fraaie zonsondergang.
Althans, niet voor mij.
Althans, niet voor ons.
DQ
.
Dat komt vaker voor, zodat ik er niet altijd bij stil sta.
Doe ik dat wel dan krijg ik er een speciaal gevoel bij.
Een gevoel, neigend naar romantiek.
Ik ken de situatie daar goed, ken de computer en voel me in Valverde del Camino erg thuis.
Bovendien is het er warm, 20 graden, en hier is het vies en koud.
(Zomer, kom nou, waar blijf je.........?)
Dat gevoel van romantiek kan ik met heel weinig mensen delen.
Ik wil dat wel, graag zelfs, maar het wordt niet gesnapt.
Eigenlijk ken ik maar twee mensen die exact begrijpen wat ik bedoel en voel.
Dat zijn Sebo en Ben.
Romantiek.
Nee, dat zijn niet alleen lieve woordjes en een kusje bij een fraaie zonsondergang.
Althans, niet voor mij.
Althans, niet voor ons.
DQ
.
3e wet van Pjohda
Daar waar men door eigen mensen wordt gecontroleerd,
daar zal de controle falen.
daar zal de controle falen.
3e wet van Pjohda
DQ
.
Liefde en geweld.
- Gij zult niet doden.
- Hebt uw naaste lief als uzelf.
- Hebt uw vijanden lief.
- Maar het meeste van deze is de liefde.
Zomaar wat sleutelzinnen uit de Bijbel.
Het moet niet moeilijk zijn om nog meer teksten en voorbeelden te vinden.
Voor Christenen is Jezus het grote voorbeeld.
Hij gaf uit liefde zijn leven.
(Nee, liefde is bepaald niet soft.)
Hoe kan het dan dat er in het Oude Testament zulke gruwelijke dingen staan?
Iemand die de Bijbel van kaft tot kaft als Gods woord erkent moet door de tegenspraken in dit Boek in problemen komen.
Of ze gewoon negeren.
Dat laatste kan ik niet, zodat ik verklaringen probeer te vinden.
Valt niet mee.
Een verklaring zou kunnen zijn dat de verhalen in de Bijbel worden geschreven vanuit het eigen, joodse, standpunt.
Zie de parallellen in de huidige tijd.
Een Bush die verantwoordelijk is voor vele vele doden, gewonden, martelingen en vernielingen was (is?) er van overtuigd dat God aan zijn zijde stond (staat?).
(Christus in een bommenwerper met moordtuig in de hand??)
Het zelfde geldt voor hen die zeker weten Allah's wil uit te voeren.
Als dan vervolgens de strijd wordt gewonnen is dit het bewijs dat God of Allah aan hun zijde staat.
Verlies wordt gezien als een offer aan de Oppermacht.
Tsjaa.
Ik ben als de dood voor mensen die absoluut overtuigd zijn van hun gelijk.
Hun zekerheid is ongetwijfeld gemakkelijk voor hunzelf maar moeilijk voor anderen.
Hebben ze de macht dan zijn ze bloedgevaarlijk.
Ik zeg niet, dan kunnen ze bloedgevaarlijk zijn.
Nee ik zeg bewust, ze ZIJN dan bloedgevaarlijk.
Voorbeelden te over.
Macht en eigendunk.
Brrrrr
Binnen de gewone kennissenkring is er moeilijk met deze mensen om te gaan.
Ik zie in mijn beperkte kennissenkring deze mensen vereenzamen.
Daar is bijzonder weinig aan te doen omdat hun betweterig gedrag alleen maar irritatie wekt.
Dit ondanks het feit dat het bijzonder hulpvaardige mensen kunnen zijn.
Jammer is dat.
Sorry, ik dwaal af.
Dat komt omdat ik veel met deze dingen bezig ben.
Hieronder uit Wikipedia een artikel over Jozua.
Voor de site KLIK HIER
Jozua is een bijbelse figuur, naar wie het Bijbelboek Jozua is genoemd. Zijn naam betekent God is zijn hulp of God, de Redder.
Jozua was de zoon van Nun, uit de stam van Efraïm, en werd na de dood van Mozes de leider van Israël. Onder leiding van Jozua veroverden en verdeelden de Israëlieten het land Kanaän, beginnend in Jericho rond 1150 v.Chr.. De beschrijving van zijn veroveringstochten en de bijbehorende gruwelen worden uitvoerig beschreven in het boek Jozua: " Toen sloegen zij alles wat in de stad was met de ban, zowel man als vrouw, zowel jong als oud, tot runderen, schapen en ezels toe, met de scherpte des zwaards" (6:21) ..."Al het zilver en goud, en de koperen en ijzeren voorwerpen zulle de Here heilig zijn: het zal bij de schat des Heren komen" (6:19).
Ook de stad Ai werd onder zijn aanzet veroverd: "Allen die op die dag vielen, zo mannen als vrouwen, waren twaalfduizend, al de burgers van Ai." (8:25) en verder in 8:25 maakt Jozua er aanspraak op dat hij "de koning van Ai op een paal spietste en hem daar liet tot aan de avondstond." In een eerdere passage zou door Jahweh aan Jozua gezegd zijn met de koning van Ai te doen zoals hij met de koning van Jericho deed, zodat het aannemelijk lijkt dat ook de koning van Jericho dit wrede lot onderging. Een groot aantal steden zou onder leiding van Jozua door de Israëlieten op gelijkaardige wijze zijn geplunderd en in brand gestoken, zonder overlevenden na te laten. Al is het mogelijk dat de eerdere richtlijn van de Levieten aan Mozes en Aäron werd aangehouden (Num.31:17-18) "Nu dan, doodt al wat onder de jeugdigen van het mannelijk geslacht is; en ook alle vrouwen die gemeenschap met een man hebben gehad, zult gij doden. Maar alle jeugdigen onder de vrouwen, die geen gemeenschap met een man hebben gehad, zult gij voor u laten leven..."
In een passage uit Numeri 31:32-35 wordt een lijst opgesomd van door de Israëlieten bijeengebrachte buit uit de Kanaänitische steden: "...schapen, runderen, ezels en tweeëndertigduizend vrouwen, die geen gemeenschap met een man hadden gehad".
Ook de steden Gibeon, Hazor en Baäl Gad in de vallei van de Libanon onder de berg Hermon werden door de in Kanaän rondtrekkende Israëlieten verwoest.
DQ
.
- Hebt uw naaste lief als uzelf.
- Hebt uw vijanden lief.
- Maar het meeste van deze is de liefde.
Zomaar wat sleutelzinnen uit de Bijbel.
Het moet niet moeilijk zijn om nog meer teksten en voorbeelden te vinden.
Voor Christenen is Jezus het grote voorbeeld.
Hij gaf uit liefde zijn leven.
(Nee, liefde is bepaald niet soft.)
Hoe kan het dan dat er in het Oude Testament zulke gruwelijke dingen staan?
Iemand die de Bijbel van kaft tot kaft als Gods woord erkent moet door de tegenspraken in dit Boek in problemen komen.
Of ze gewoon negeren.
Dat laatste kan ik niet, zodat ik verklaringen probeer te vinden.
Valt niet mee.
Een verklaring zou kunnen zijn dat de verhalen in de Bijbel worden geschreven vanuit het eigen, joodse, standpunt.
Zie de parallellen in de huidige tijd.
Een Bush die verantwoordelijk is voor vele vele doden, gewonden, martelingen en vernielingen was (is?) er van overtuigd dat God aan zijn zijde stond (staat?).
(Christus in een bommenwerper met moordtuig in de hand??)
Het zelfde geldt voor hen die zeker weten Allah's wil uit te voeren.
Als dan vervolgens de strijd wordt gewonnen is dit het bewijs dat God of Allah aan hun zijde staat.
Verlies wordt gezien als een offer aan de Oppermacht.
Tsjaa.
Ik ben als de dood voor mensen die absoluut overtuigd zijn van hun gelijk.
Hun zekerheid is ongetwijfeld gemakkelijk voor hunzelf maar moeilijk voor anderen.
Hebben ze de macht dan zijn ze bloedgevaarlijk.
Ik zeg niet, dan kunnen ze bloedgevaarlijk zijn.
Nee ik zeg bewust, ze ZIJN dan bloedgevaarlijk.
Voorbeelden te over.
Macht en eigendunk.
Brrrrr
Binnen de gewone kennissenkring is er moeilijk met deze mensen om te gaan.
Ik zie in mijn beperkte kennissenkring deze mensen vereenzamen.
Daar is bijzonder weinig aan te doen omdat hun betweterig gedrag alleen maar irritatie wekt.
Dit ondanks het feit dat het bijzonder hulpvaardige mensen kunnen zijn.
Jammer is dat.
Sorry, ik dwaal af.
Dat komt omdat ik veel met deze dingen bezig ben.
Hieronder uit Wikipedia een artikel over Jozua.
Voor de site KLIK HIER
Jozua is een bijbelse figuur, naar wie het Bijbelboek Jozua is genoemd. Zijn naam betekent God is zijn hulp of God, de Redder.
Jozua was de zoon van Nun, uit de stam van Efraïm, en werd na de dood van Mozes de leider van Israël. Onder leiding van Jozua veroverden en verdeelden de Israëlieten het land Kanaän, beginnend in Jericho rond 1150 v.Chr.. De beschrijving van zijn veroveringstochten en de bijbehorende gruwelen worden uitvoerig beschreven in het boek Jozua: " Toen sloegen zij alles wat in de stad was met de ban, zowel man als vrouw, zowel jong als oud, tot runderen, schapen en ezels toe, met de scherpte des zwaards" (6:21) ..."Al het zilver en goud, en de koperen en ijzeren voorwerpen zulle de Here heilig zijn: het zal bij de schat des Heren komen" (6:19).
Ook de stad Ai werd onder zijn aanzet veroverd: "Allen die op die dag vielen, zo mannen als vrouwen, waren twaalfduizend, al de burgers van Ai." (8:25) en verder in 8:25 maakt Jozua er aanspraak op dat hij "de koning van Ai op een paal spietste en hem daar liet tot aan de avondstond." In een eerdere passage zou door Jahweh aan Jozua gezegd zijn met de koning van Ai te doen zoals hij met de koning van Jericho deed, zodat het aannemelijk lijkt dat ook de koning van Jericho dit wrede lot onderging. Een groot aantal steden zou onder leiding van Jozua door de Israëlieten op gelijkaardige wijze zijn geplunderd en in brand gestoken, zonder overlevenden na te laten. Al is het mogelijk dat de eerdere richtlijn van de Levieten aan Mozes en Aäron werd aangehouden (Num.31:17-18) "Nu dan, doodt al wat onder de jeugdigen van het mannelijk geslacht is; en ook alle vrouwen die gemeenschap met een man hebben gehad, zult gij doden. Maar alle jeugdigen onder de vrouwen, die geen gemeenschap met een man hebben gehad, zult gij voor u laten leven..."
In een passage uit Numeri 31:32-35 wordt een lijst opgesomd van door de Israëlieten bijeengebrachte buit uit de Kanaänitische steden: "...schapen, runderen, ezels en tweeëndertigduizend vrouwen, die geen gemeenschap met een man hadden gehad".
Ook de steden Gibeon, Hazor en Baäl Gad in de vallei van de Libanon onder de berg Hermon werden door de in Kanaän rondtrekkende Israëlieten verwoest.
DQ
.
donderdag 19 februari 2009
Palestijnen en Israël
Zoals inmiddels bekend, heb ik buitengewoon veel kritiek op de manier waarop Israël omgaat met de Palestijnen.
Dat wordt geregeld uitgelegd alsof ik tegen Israël of tegen de joden ben.
Het tegendeel is waar.
Overigens blijkt dat voor de goede lezer ook uit mijn vorige schrijfsels.
Niet elke lezer begrijpt dat echter.
Verblind door de eigen opstelling.
Een gevaar dat mij natuurlijk ook bedreigt.
Ik weet echter zeker dat ik mijn best doe om het conflict eerlijk te bezien.
Doe dat met een oog op de geschiedenis en de wetenschap dat ik er op een afstand naar kan kijken.
Dat is niet verkeerd.
Afstand nemen is goed.
Het is altijd beter om van een afstand problemen te bezien.
In dit geval gemakkelijker vanwege de letterlijke, geografische afstand.
Ik las:
Zeker 22.000 gebouwen in de Gazastrook zijn beschadigd of verwoest.
Honderdduizenden Palestijnen hebben geen stroom en tienduizenden zijn dakloos.
In drie weken tijd zou Israël voor 1,5 miljard euro hebben kapotgeschoten in de Gazastrook.
Dat vind ik buitensporig.
Buitenproportioneel!
Over de meer dan duizend doden en de vele, vele gewonden heb ik het dan nog niet eens.
Wat denken de Israëlieten en zij die zich, bijna kritiekloos, aan hun zijde scharen dat dit betekent voor de toekomst?
Hoe zouden mijn lezers reageren als zij hun geliefden en hun huizen kwijt zijn?
Kapot gebombardeerd door de buren.
Kan je dan nog zoiets zeggen als: de waarheid ligt in het midden?
Onmogelijk toch?
Haat is het enige antwoord.
Ik ben niet haatdragend, geloof ik.
Ooit heb ik iets meegemaakt waarbij er een gloeiende haat ontstaan zou kunnen zijn.
Het is niet gebeurd, ook al omdat ik me er tegen heb verweerd.
Haat slaat op jezelf terug, vermorzelt en vernietigt je.
Toch ben ik bang dat ik, als ik Palestijn was, zou haten.
Zou gaan haten!
Israël, ik gun je het bestaansrecht.
Maar ik ben bang dat dit door jezelf wordt ondergraven.
Van Christenen en van Joden hoor ik weinig genuanceerde geluiden.
Des te gelukkiger voel ik me als ik die geluiden wel tegen kom.
Bijv. bij "Een ander Joods geluid".
Verschrikkelijk dat ze vaak als verraders van het eigen volk worden gezien.
Hoe is het mogelijk.
Voor de site: KLIK HIER
Ik ben zo bang dat haat zo verblindt dat oplossingen, echte wegen naar oplossingen niet worden gezien.
Ook mij is het duidelijk dat ik in een klein stukje als dit, de problemen slechts kan versimpelen.
Ook ik weet van de rol van Hamas binnen en buiten het eigen gebied.
Toch moet haat niet worden versterkt maar moet worden doorbroken.
Moeilijk voor Joden en voor Palestijnen.
Niet onmogelijk voor Christenen.
Mits ze de Christelijke naastenliefde als "wapen(!)" gebruiken.
Dat zie ik helaas zelden, in ieder geval TE weinig.
Inderdaad.
Duivelse middelen veroorzaken duivelse "oplossingen".
(Geen dus!)
DQ
.
Dat wordt geregeld uitgelegd alsof ik tegen Israël of tegen de joden ben.
Het tegendeel is waar.
Overigens blijkt dat voor de goede lezer ook uit mijn vorige schrijfsels.
Niet elke lezer begrijpt dat echter.
Verblind door de eigen opstelling.
Een gevaar dat mij natuurlijk ook bedreigt.
Ik weet echter zeker dat ik mijn best doe om het conflict eerlijk te bezien.
Doe dat met een oog op de geschiedenis en de wetenschap dat ik er op een afstand naar kan kijken.
Dat is niet verkeerd.
Afstand nemen is goed.
Het is altijd beter om van een afstand problemen te bezien.
In dit geval gemakkelijker vanwege de letterlijke, geografische afstand.
Ik las:
Zeker 22.000 gebouwen in de Gazastrook zijn beschadigd of verwoest.
Honderdduizenden Palestijnen hebben geen stroom en tienduizenden zijn dakloos.
In drie weken tijd zou Israël voor 1,5 miljard euro hebben kapotgeschoten in de Gazastrook.
Dat vind ik buitensporig.
Buitenproportioneel!
Over de meer dan duizend doden en de vele, vele gewonden heb ik het dan nog niet eens.
Wat denken de Israëlieten en zij die zich, bijna kritiekloos, aan hun zijde scharen dat dit betekent voor de toekomst?
Hoe zouden mijn lezers reageren als zij hun geliefden en hun huizen kwijt zijn?
Kapot gebombardeerd door de buren.
Kan je dan nog zoiets zeggen als: de waarheid ligt in het midden?
Onmogelijk toch?
Haat is het enige antwoord.
Ik ben niet haatdragend, geloof ik.
Ooit heb ik iets meegemaakt waarbij er een gloeiende haat ontstaan zou kunnen zijn.
Het is niet gebeurd, ook al omdat ik me er tegen heb verweerd.
Haat slaat op jezelf terug, vermorzelt en vernietigt je.
Toch ben ik bang dat ik, als ik Palestijn was, zou haten.
Zou gaan haten!
Israël, ik gun je het bestaansrecht.
Maar ik ben bang dat dit door jezelf wordt ondergraven.
Van Christenen en van Joden hoor ik weinig genuanceerde geluiden.
Des te gelukkiger voel ik me als ik die geluiden wel tegen kom.
Bijv. bij "Een ander Joods geluid".
Verschrikkelijk dat ze vaak als verraders van het eigen volk worden gezien.
Hoe is het mogelijk.
Voor de site: KLIK HIER
Ik ben zo bang dat haat zo verblindt dat oplossingen, echte wegen naar oplossingen niet worden gezien.
Ook mij is het duidelijk dat ik in een klein stukje als dit, de problemen slechts kan versimpelen.
Ook ik weet van de rol van Hamas binnen en buiten het eigen gebied.
Toch moet haat niet worden versterkt maar moet worden doorbroken.
Moeilijk voor Joden en voor Palestijnen.
Niet onmogelijk voor Christenen.
Mits ze de Christelijke naastenliefde als "wapen(!)" gebruiken.
Dat zie ik helaas zelden, in ieder geval TE weinig.
Inderdaad.
Duivelse middelen veroorzaken duivelse "oplossingen".
(Geen dus!)
DQ
.
Gij zult niet doden.
Gij zult niet doden.
Deze wet komt meerdere malen in de Bijbel voor.
Deze wet wordt zowel door gelovige joden als christenen aanvaard.
Toch wordt de uitleg en de kracht van deze, voor hen Goddelijke, wet door hen beiden uitgelegd op de manier die hen het beste uitkomt.
Dat is in het verleden gebeurd en in het heden te zien.
Op z'n minst is dat opvallend.
Kennelijk is deze wet niet meer van toepassing zodra er besloten is dat iemand niet deugd of een vijand is.
Dit ondanks die andere hoofdwet: Hebt uw vijanden lief.
Gemakkelijk wordt er voorbij gegaan aan het feit dat die ander wel eens een vijand geworden zou kunnen zijn door eigen gedrag of gedrag van de maatschappij waar men onderdeel van is.
Natuurlijk is dat niet altijd het geval maar hoogmoed is in ieder geval een slechte raadgever.
Christenen blijken ook vaak niet stil te staan bij hun verantwoordelijkheid in deze.
Zij geloven in een leven ná dit leven.
Een hemel en een hel.
Hoe kan het dan dat ze geloven in rechtvaardige oorlogen en in de doodstraf?
In het eerste geval knallen ze hun vijand zo de hel in en in het tweede geval doen ze dat op een andere manier.
Met hetzelfde effect.
Op basis van de beide aangehaalde wetten heb ik ooit dienst geweigerd.
Toen was ik jong en het was het erg duidelijk voor me.
Nu zou ik daar waarschijnlijk iets voorzichtiger mee omgaan.
Het is allemaal minder absoluut.
Al blijf ik er geweldige problemen mee hebben dat anderen uitmaken wie mijn vijanden zijn.
Rechtvaardig kan geweld niet zijn.
Het is negatief in zichzelf.
Rechtvaardige oorlogen bestaan niet.
Noodzakelijk, verdedigingsoorlogen mogelijk wel.
Maar zodra je dat zegt bevind je je op een hellend vlak.
Een hellend vlak waarbij je afzakt van moreel naar immoreel.
Een vlak waarbij Christus steeds verder van je af komt staan.
Het is voor mij onmogelijk te bevatten dat men in de ene hand een wapen koestert en in de andere hand de Bijbel heeft.
Ik besef dat er christenen (en joden) zijn die het helemaal niet met me eens zijn.
Maar het is geen discussiepunt.
Ik heb de waarheid niet in pacht, gelukkig maar.
Als ik zeg dat ik het niet kan bevatten, is dat gewoon een feit.
Daar zit ook geen veroordeling van de ander in.
Natuurlijk niet.
Als ik in een ander gezin geboren zou zijn zou ik waarschijnlijk anders denken.
Bovendien begrijp ik sommige argumenten van andersdenkende wel.
Als men zelf in een situatie van oorlog en geweld en onrechtvaardigheid verkeerd is het erg veel gevraagd om de eerder vermelde wetten te respecteren.
Ik beweer ook niet dat ik het zou kunnen.
Toch zijn er voorbeelden van mensen met een geweldig Godsvertrouwen die het wel kunnen.
Daar zeg ik zo iets.
Mogelijk gaat het daar mis.
Hoe ver gaat dit vertrouwen?
Als het er op aan komt zullen de meeste christenen, en joden, meer op hun duivelse wapens dan op God vertrouwen.
Het blijft een geweldig moeilijk probleem.
Geweld is zelden een oplossing van de problemen.
Toch kan je soms niet zonder.
Denk bijv. aan politiegeweld.
Er is geen absoluut ja of nee.
Met in het hoofd de beide eerder aangehaalde wetten en de zekerheid dat geweld negatief is in zichzelf, met zelfkennis en zonder hoogmoed is het misschien mogelijk om voor je zelf keuzes te maken.
Hoogmoed komt voor de val.
DQ
.
Deze wet komt meerdere malen in de Bijbel voor.
Deze wet wordt zowel door gelovige joden als christenen aanvaard.
Toch wordt de uitleg en de kracht van deze, voor hen Goddelijke, wet door hen beiden uitgelegd op de manier die hen het beste uitkomt.
Dat is in het verleden gebeurd en in het heden te zien.
Op z'n minst is dat opvallend.
Kennelijk is deze wet niet meer van toepassing zodra er besloten is dat iemand niet deugd of een vijand is.
Dit ondanks die andere hoofdwet: Hebt uw vijanden lief.
Gemakkelijk wordt er voorbij gegaan aan het feit dat die ander wel eens een vijand geworden zou kunnen zijn door eigen gedrag of gedrag van de maatschappij waar men onderdeel van is.
Natuurlijk is dat niet altijd het geval maar hoogmoed is in ieder geval een slechte raadgever.
Christenen blijken ook vaak niet stil te staan bij hun verantwoordelijkheid in deze.
Zij geloven in een leven ná dit leven.
Een hemel en een hel.
Hoe kan het dan dat ze geloven in rechtvaardige oorlogen en in de doodstraf?
In het eerste geval knallen ze hun vijand zo de hel in en in het tweede geval doen ze dat op een andere manier.
Met hetzelfde effect.
Op basis van de beide aangehaalde wetten heb ik ooit dienst geweigerd.
Toen was ik jong en het was het erg duidelijk voor me.
Nu zou ik daar waarschijnlijk iets voorzichtiger mee omgaan.
Het is allemaal minder absoluut.
Al blijf ik er geweldige problemen mee hebben dat anderen uitmaken wie mijn vijanden zijn.
Rechtvaardig kan geweld niet zijn.
Het is negatief in zichzelf.
Rechtvaardige oorlogen bestaan niet.
Noodzakelijk, verdedigingsoorlogen mogelijk wel.
Maar zodra je dat zegt bevind je je op een hellend vlak.
Een hellend vlak waarbij je afzakt van moreel naar immoreel.
Een vlak waarbij Christus steeds verder van je af komt staan.
Het is voor mij onmogelijk te bevatten dat men in de ene hand een wapen koestert en in de andere hand de Bijbel heeft.
Ik besef dat er christenen (en joden) zijn die het helemaal niet met me eens zijn.
Maar het is geen discussiepunt.
Ik heb de waarheid niet in pacht, gelukkig maar.
Als ik zeg dat ik het niet kan bevatten, is dat gewoon een feit.
Daar zit ook geen veroordeling van de ander in.
Natuurlijk niet.
Als ik in een ander gezin geboren zou zijn zou ik waarschijnlijk anders denken.
Bovendien begrijp ik sommige argumenten van andersdenkende wel.
Als men zelf in een situatie van oorlog en geweld en onrechtvaardigheid verkeerd is het erg veel gevraagd om de eerder vermelde wetten te respecteren.
Ik beweer ook niet dat ik het zou kunnen.
Toch zijn er voorbeelden van mensen met een geweldig Godsvertrouwen die het wel kunnen.
Daar zeg ik zo iets.
Mogelijk gaat het daar mis.
Hoe ver gaat dit vertrouwen?
Als het er op aan komt zullen de meeste christenen, en joden, meer op hun duivelse wapens dan op God vertrouwen.
Het blijft een geweldig moeilijk probleem.
Geweld is zelden een oplossing van de problemen.
Toch kan je soms niet zonder.
Denk bijv. aan politiegeweld.
Er is geen absoluut ja of nee.
Met in het hoofd de beide eerder aangehaalde wetten en de zekerheid dat geweld negatief is in zichzelf, met zelfkennis en zonder hoogmoed is het misschien mogelijk om voor je zelf keuzes te maken.
Hoogmoed komt voor de val.
DQ
.
woensdag 18 februari 2009
Afganistan
De Taliban heeft alle tijd.
Weinig wapens.
De NAVO heeft weinig tijd.
Veel wapens.
Wie zal het winnen (uiteindelijk)?
DQ
Weinig wapens.
De NAVO heeft weinig tijd.
Veel wapens.
Wie zal het winnen (uiteindelijk)?
DQ
dinsdag 17 februari 2009
Brief aan God
Een arm vrouwtje schreef een brief aan God, adres 'Hemel', waarin ze 2000 euro vraagt om om haar huurschuld af te betalen.
De sorteerders van de Post weten geen raad met het adres en maken de brief open.
Ze zijn zo ontroerd door het lot van het arme vrouwtje, dat ze met de pet rondgaan.
Zo halen ze 1800 euro op.
Dit bedrag doen ze in een envelop met een briefje van 'God' erbij en sturen het terug aan het oude dametje.
Een week later ontvangt de Post weer een brief gericht aan God, adres : 'Hemel'.
Ze maken de brief weer open en lezen:
'Lieve God, bedankt voor het geld.
Als u nog iets kunt missen, stuur het dan niet meer via de Post, want die rotzakken hebben er 200 Euro uit gepikt…'
.
De sorteerders van de Post weten geen raad met het adres en maken de brief open.
Ze zijn zo ontroerd door het lot van het arme vrouwtje, dat ze met de pet rondgaan.
Zo halen ze 1800 euro op.
Dit bedrag doen ze in een envelop met een briefje van 'God' erbij en sturen het terug aan het oude dametje.
Een week later ontvangt de Post weer een brief gericht aan God, adres : 'Hemel'.
Ze maken de brief weer open en lezen:
'Lieve God, bedankt voor het geld.
Als u nog iets kunt missen, stuur het dan niet meer via de Post, want die rotzakken hebben er 200 Euro uit gepikt…'
.
maandag 16 februari 2009
Door het putje gespoeld
Er is alleen al in 2008 wereldwijd 30.000 miljard dollar verloren gegaan.
Door het putje gespoeld.
En deze gigantische kapitaalvernietiging gaat nog steeds door.
Lees Het Volkskrantartikel HIER
DQ
.
Door het putje gespoeld.
En deze gigantische kapitaalvernietiging gaat nog steeds door.
Lees Het Volkskrantartikel HIER
DQ
.
Abonneren op:
Posts (Atom)
