http://nl.wikipedia.org/wiki/Enkhuizen
Schuin tegenover het huis van mijn opa en oma in Enkhuizen lag een steegje.
Het ligt er nog, evenals het huis.
Wegens smalheid had de zon geen enkel kans de bodem te bereiken.
Daardoor lag er over het hele steegje een groene waas.
In het midden bevond zich de werkplaats van een Ijsselmeervisser.
Ik zag hem alleen als hij aan het netten boeten was.
Elke keer als ik een teer-lucht ruik denk ik aan dat steegje.
De man kan ik me niet meer bewust voor de geest halen.
Wel zie ik een door de zon gebruind en verweerd gezicht voor me.
Het kan spoken op het Ijsselmeer.
Als ik in mijn warme bed lag zag in mijn verbeelding de worsteling van de vissers tegen de elementen.
Nog behaaglijk enger was het als de mist als een dik gordijn over het water hing.
Nog hoor ik de sombere misthoorn zijn naargeestig geluid geven.
Als ik dan de volgende dag de reddingsboot de haven binnen zag varen was de huivering compleet.
Ik kan me één keer een lijkkist herinneren..........
Brrrrrr.
Aan het eind van het steegje was links de muur van een kerkje.
Soms kon je de orgelmuziek bij mijn opa thuis horen.
Ook toen werden er kerkdiensten uitgezonden via de radio.
Ik spreek van c.a. 55 jaar geleden.
De verbazing van mijn opa zie ik nog toen hij via de radio de orgel eerder hoorde dan het echte apparaat.
Achter het huis van opa en oma was de kerktoren van de Zuider- of Pancraskerk uitstekend te zien.
Toen was ik al onder de indruk van de schilderachtigheid van mijn omgeving.
Merkwaardig dat sommige zaken al vroeg in een mens ingebakken zijn.
Het viel me toen al op, al begreep ik daar niets van, dat de mensen wat dat betreft niet het zelfde voelden dan ik.
Het was prachtig om in de zonnige tuin, zittend in een krakkemikkige stoel, de toren na te tekenen.
Eigenlijk jammer dat ik al jaren niet meer teken.
Film en fotografie heeft het tekenen vervangen.
Ook leuk.
Een 50 meter rechts van het huis lag de werkplaats van de smit.
Zoals ik me de teergeur nog perfect voor de geest kan halen, zo is dat ook het geval met de geur die ontstond als de smid de hoefijzers onder de paardenbenen bevestigde.
In de buurt van het aambeeld veroorzaakte de loeiende vlammen roodachtige, spookachtige schaduwen die mijn herinneringen versterken.
Tegenover de smid woonde een oude man waarvan ik me niets meer weet te herinneren dan z'n lange witte baard.
In die tijd waren er vele kleine bierbrouwerijen.
Zo'n brouwerij stond er ook tegenover het huis.
Grappig dat bij het schrijven van dit stukje ook díe geur in mijn herinnering terug komt.
Alle geuren werden niet verpest door de dampen van ronkende vervoersmiddelen.
Hoogstens door een lichte tabaksgeur van sigaar en pijp.
Toen was roken nog niet ongezond.................
De geluiden die ik 's morgens heel vroeg hoorde waren van handkarren en paardenwagens.
Zo gruwelijk oud ben ik niet.
Wat is er in die korte tijd veel veranderd.
Verbeterd?
DQ
Hoi allemaal
Een groet van mij, Emanuele, uit het verre Italië. Veel plezier op de weblog van mijn opa.
woensdag 8 mei 2013
Nostalgie
http://nl.wikipedia.org/wiki/Enkhuizen
Schuin tegenover het huis van mijn opa en oma in Enkhuizen lag een steegje.
Het ligt er nog, evenals het huis.
Wegens smalheid had de zon geen enkel kans de bodem te bereiken.
Daardoor lag er over het hele steegje een groene waas.
In het midden bevond zich de werkplaats van een Ijsselmeervisser.
Ik zag hem alleen als hij aan het netten boeten was.
Elke keer als ik een teer-lucht ruik denk ik aan dat steegje.
De man kan ik me niet meer bewust voor de geest halen.
Wel zie ik een door de zon gebruind en verweerd gezicht voor me.
Het kan spoken op het Ijsselmeer.
Als ik in mijn warme bed lag zag in mijn verbeelding de worsteling van de vissers tegen de elementen.
Nog behaaglijk enger was het als de mist als een dik gordijn over het water hing.
Nog hoor ik de sombere misthoorn zijn naargeestig geluid geven.
Als ik dan de volgende dag de reddingsboot de haven binnen zag varen was de huivering compleet.
Ik kan me één keer een lijkkist herinneren..........
Brrrrrr.
Aan het eind van het steegje was links de muur van een kerkje.
Soms kon je de orgelmuziek bij mijn opa thuis horen.
Ook toen werden er kerkdiensten uitgezonden via de radio.
Ik spreek van c.a. 55 jaar geleden.
De verbazing van mijn opa zie ik nog toen hij via de radio de orgel eerder hoorde dan het echte apparaat.
Achter het huis van opa en oma was de kerktoren van de Zuider- of Pancraskerk uitstekend te zien.
Toen was ik al onder de indruk van de schilderachtigheid van mijn omgeving.
Merkwaardig dat sommige zaken al vroeg in een mens ingebakken zijn.
Het viel me toen al op, al begreep ik daar niets van, dat de mensen wat dat betreft niet het zelfde voelden dan ik.
Het was prachtig om in de zonnige tuin, zittend in een krakkemikkige stoel, de toren na te tekenen.
Eigenlijk jammer dat ik al jaren niet meer teken.
Film en fotografie heeft het tekenen vervangen.
Ook leuk.
Een 50 meter rechts van het huis lag de werkplaats van de smit.
Zoals ik me de teergeur nog perfect voor de geest kan halen, zo is dat ook het geval met de geur die ontstond als de smit de hoefijzers onder de paardenbenen bevestigde.
In de buurt van het aambeeld veroorzaakte de loeiende vlammen roodachtige, spookachtige schaduwen die mijn herinneringen versterken.
Tegenover de smit woonde een oude man waarvan ik me niets meer weet te herinneren dan z'n lange witte baard.
In die tijd waren er vele kleine bierbrouwerijen.
Zo'n brouwerij stond er ook tegenover het huis.
Grappig dat bij het schrijven van dit stukje ook díe geur in mijn herinnering terug komt.
Alle geuren werden niet verpest door de dampen van ronkende vervoersmiddelen.
Hoogstens een lichte tabaksgeur van sigaar en pijp.
Toen was roken nog niet ongezond.................
De geluiden die ik 's morgens heel vroeg hoorde waren van handkarren en paardenwagens.
Zo gruwelijk oud ben ik niet.
Wat is er in die korte tijd veel veranderd.
Verbeterd?
DQ
Schuin tegenover het huis van mijn opa en oma in Enkhuizen lag een steegje.
Het ligt er nog, evenals het huis.
Wegens smalheid had de zon geen enkel kans de bodem te bereiken.
Daardoor lag er over het hele steegje een groene waas.
In het midden bevond zich de werkplaats van een Ijsselmeervisser.
Ik zag hem alleen als hij aan het netten boeten was.
Elke keer als ik een teer-lucht ruik denk ik aan dat steegje.
De man kan ik me niet meer bewust voor de geest halen.
Wel zie ik een door de zon gebruind en verweerd gezicht voor me.
Het kan spoken op het Ijsselmeer.
Als ik in mijn warme bed lag zag in mijn verbeelding de worsteling van de vissers tegen de elementen.
Nog behaaglijk enger was het als de mist als een dik gordijn over het water hing.
Nog hoor ik de sombere misthoorn zijn naargeestig geluid geven.
Als ik dan de volgende dag de reddingsboot de haven binnen zag varen was de huivering compleet.
Ik kan me één keer een lijkkist herinneren..........
Brrrrrr.
Aan het eind van het steegje was links de muur van een kerkje.
Soms kon je de orgelmuziek bij mijn opa thuis horen.
Ook toen werden er kerkdiensten uitgezonden via de radio.
Ik spreek van c.a. 55 jaar geleden.
De verbazing van mijn opa zie ik nog toen hij via de radio de orgel eerder hoorde dan het echte apparaat.
Achter het huis van opa en oma was de kerktoren van de Zuider- of Pancraskerk uitstekend te zien.
Toen was ik al onder de indruk van de schilderachtigheid van mijn omgeving.
Merkwaardig dat sommige zaken al vroeg in een mens ingebakken zijn.
Het viel me toen al op, al begreep ik daar niets van, dat de mensen wat dat betreft niet het zelfde voelden dan ik.
Het was prachtig om in de zonnige tuin, zittend in een krakkemikkige stoel, de toren na te tekenen.
Eigenlijk jammer dat ik al jaren niet meer teken.
Film en fotografie heeft het tekenen vervangen.
Ook leuk.
Een 50 meter rechts van het huis lag de werkplaats van de smit.
Zoals ik me de teergeur nog perfect voor de geest kan halen, zo is dat ook het geval met de geur die ontstond als de smit de hoefijzers onder de paardenbenen bevestigde.
In de buurt van het aambeeld veroorzaakte de loeiende vlammen roodachtige, spookachtige schaduwen die mijn herinneringen versterken.
Tegenover de smit woonde een oude man waarvan ik me niets meer weet te herinneren dan z'n lange witte baard.
In die tijd waren er vele kleine bierbrouwerijen.
Zo'n brouwerij stond er ook tegenover het huis.
Grappig dat bij het schrijven van dit stukje ook díe geur in mijn herinnering terug komt.
Alle geuren werden niet verpest door de dampen van ronkende vervoersmiddelen.
Hoogstens een lichte tabaksgeur van sigaar en pijp.
Toen was roken nog niet ongezond.................
De geluiden die ik 's morgens heel vroeg hoorde waren van handkarren en paardenwagens.
Zo gruwelijk oud ben ik niet.
Wat is er in die korte tijd veel veranderd.
Verbeterd?
DQ
Fikkie steken
Vanaf het kanaal gezien lag er aan het begin van de Kruseman van Eltenweg een braakliggend veldje.
Het was een merkwaardig en een beetje griezelig veldje.
Er waren vreemde kuilen en, zo redelijk snel na de oorlog, bespraken we de zeer waarschijnlijke aanwezigheid van wapenopslag kelders en andere verstopte zaken.
Ook ontdekte ik er op een keer de contouren van iets dat er uitzag als een waterput.
Waarschijnlijk had er vroeger een kasteel gestaan.........?!
Spannend.
Het Prikkelandje.
Raadsel hoe het aan de naam was gekomen.
Mogelijk door de welig tierende brandnetels of het prikkeldraad dat hier en daar lag weg te roesten.
Het Prikkelandje werd begrensd door een hek aan de straatkant, volkstuintjes aan de rechterkant en de rest werd omringd door het kikkerslootje dat ik in een eerder berichtje vermelde.
Het was verboden er te spelen.
We speelden er veel.
Wat ook niet mocht was fikkie stoken.
We deden het veel.
"Grote" jongens verzorgden het vuur, de kleinere moesten opletten of er iemand aan kwam, zo niet dan mochten ze zich bij het vuur scharen.
De z.g.n. "Uitkijken".
Rangen en standen.
Groot aanzien verkreeg hij die op een gegeven moment benzine o.i.d had weten te bemachtigen.
Lees: van vader gestolen.
De spanning steeg.
Ook de uitkijken mochten het grote moment meemaken.
Mits ze gehoorzaam waren.
Elk jaar lees je in de krant van stoere vaders die met het zelfde bravoure als deze knaapjes met vuur omgaan.
Elk jaar lees je weer hoe fout het kan gaan.
Dat was ook hier het geval.
De kleding van de "uitkijk" vatte vlam.
Met een onwaarschijnlijke tegenwoordigheid van geest werd hij opgepakt en in het slootje gesmeten.
Op tijd, maar niet op tijd genoeg om ernstige brandwonden te voorkomen.
Het eerste dat ik van hem hoorde toen hij uit het ziekenhuis kwam waren de onvergetelijke woorden:
"Eerst woue ze me in de fik steeke en toen wilde ze me verzuipuh".
DQ
.
Het was een merkwaardig en een beetje griezelig veldje.
Er waren vreemde kuilen en, zo redelijk snel na de oorlog, bespraken we de zeer waarschijnlijke aanwezigheid van wapenopslag kelders en andere verstopte zaken.
Ook ontdekte ik er op een keer de contouren van iets dat er uitzag als een waterput.
Waarschijnlijk had er vroeger een kasteel gestaan.........?!
Spannend.
Het Prikkelandje.
Raadsel hoe het aan de naam was gekomen.
Mogelijk door de welig tierende brandnetels of het prikkeldraad dat hier en daar lag weg te roesten.
Het Prikkelandje werd begrensd door een hek aan de straatkant, volkstuintjes aan de rechterkant en de rest werd omringd door het kikkerslootje dat ik in een eerder berichtje vermelde.
Het was verboden er te spelen.
We speelden er veel.
Wat ook niet mocht was fikkie stoken.
We deden het veel.
"Grote" jongens verzorgden het vuur, de kleinere moesten opletten of er iemand aan kwam, zo niet dan mochten ze zich bij het vuur scharen.
De z.g.n. "Uitkijken".
Rangen en standen.
Groot aanzien verkreeg hij die op een gegeven moment benzine o.i.d had weten te bemachtigen.
Lees: van vader gestolen.
De spanning steeg.
Ook de uitkijken mochten het grote moment meemaken.
Mits ze gehoorzaam waren.
Elk jaar lees je in de krant van stoere vaders die met het zelfde bravoure als deze knaapjes met vuur omgaan.
Elk jaar lees je weer hoe fout het kan gaan.
Dat was ook hier het geval.
De kleding van de "uitkijk" vatte vlam.
Met een onwaarschijnlijke tegenwoordigheid van geest werd hij opgepakt en in het slootje gesmeten.
Op tijd, maar niet op tijd genoeg om ernstige brandwonden te voorkomen.
Het eerste dat ik van hem hoorde toen hij uit het ziekenhuis kwam waren de onvergetelijke woorden:
"Eerst woue ze me in de fik steeke en toen wilde ze me verzuipuh".
DQ
.
Keesie
Tussen ons huis in Alkmaar lag in volgorde van beschrijving:
Een tuintje, een stoep, een straat, een stoep, een soort van struikgewas, een kikkerslootje, terrein van de spoorwegen en het station.
Interessant voor alle kinderen was het slootje.
Daarin gonsde het van leven.
Stekelbaarsjes, kevertjes, torretjes, vliegjes, kikkers en het mooist van al...... salamanders.
Prachtige beestjes waarvan het mannetje een soort kam had en een rood borstje.
Veel heb ik er gevangen.
Dat ging niet zo gemakkelijk zodat elke vangst een overwinnaarsgevoel teweeg bracht.
Kees was mijn buurjongen.
Hij was niet direct een vriendje van me maar soms trokken we samen op.
Zonder overdrijving was ik de betere salamandervanger.
Maar dit keer was Keesie in vorm.
Dat kan natuurlijk.
En ik gunde het hem van harte maar toch........
Toen hij zo voorover gebukt, hangend aan een takje, boven het slootje hing...........
Verleiding was groot en een duwtje zomaar geschied.
Plons!
Aangezien ik van nature een aardig, vriendelijk en vredelievend mens ben, kan ik me de exacte feiten niet meer herinneren.
Gillend en poedelnaakt werd hij scheldend door z'n moeder voor het huis afgeborsteld.
Nogal ruw veronderstelde ik.
Aan het begin van de Fabrieksweg, er stond een conservenfabriek, was de kolenhandel van Wokke.
Moeilijk over milieuvervuiling deed men toen nog niet zodat er een dikke laag kolenstof over de omgeving lag.
Het eerder vermelde slootje eindigde bij dit bedrijf.
"Wokke heeft meer werkruimte nodig en heeft daarom het einde van het slootje ingekort, gedempt met zand en kolen" vertelde Kees.
Dat kwam mooi uit want daardoor kon je makkelijker en sneller naar de overkant van het slootje.
"Ga jij maar voor" zei Kees.
Plons.
"Nou, kijk daar nou Gré",
zei mijn oom, hoofdonderwijzer op een lager school in Haarlem die samen met tante op bezoek was:
"Dat lijkt Johan wel".
Zo bleek ik ondanks de vieze, vuile smerigheid toch nog enigszins herkenbaar.
De wereld was toen al erg onrechtvaardig.
DQ
.
Een tuintje, een stoep, een straat, een stoep, een soort van struikgewas, een kikkerslootje, terrein van de spoorwegen en het station.
Interessant voor alle kinderen was het slootje.
Daarin gonsde het van leven.
Stekelbaarsjes, kevertjes, torretjes, vliegjes, kikkers en het mooist van al...... salamanders.
Prachtige beestjes waarvan het mannetje een soort kam had en een rood borstje.
Veel heb ik er gevangen.
Dat ging niet zo gemakkelijk zodat elke vangst een overwinnaarsgevoel teweeg bracht.
Kees was mijn buurjongen.
Hij was niet direct een vriendje van me maar soms trokken we samen op.
Zonder overdrijving was ik de betere salamandervanger.
Maar dit keer was Keesie in vorm.
Dat kan natuurlijk.
En ik gunde het hem van harte maar toch........
Toen hij zo voorover gebukt, hangend aan een takje, boven het slootje hing...........
Verleiding was groot en een duwtje zomaar geschied.
Plons!
Aangezien ik van nature een aardig, vriendelijk en vredelievend mens ben, kan ik me de exacte feiten niet meer herinneren.
Gillend en poedelnaakt werd hij scheldend door z'n moeder voor het huis afgeborsteld.
Nogal ruw veronderstelde ik.
Aan het begin van de Fabrieksweg, er stond een conservenfabriek, was de kolenhandel van Wokke.
Moeilijk over milieuvervuiling deed men toen nog niet zodat er een dikke laag kolenstof over de omgeving lag.
Het eerder vermelde slootje eindigde bij dit bedrijf.
"Wokke heeft meer werkruimte nodig en heeft daarom het einde van het slootje ingekort, gedempt met zand en kolen" vertelde Kees.
Dat kwam mooi uit want daardoor kon je makkelijker en sneller naar de overkant van het slootje.
"Ga jij maar voor" zei Kees.
Plons.
"Nou, kijk daar nou Gré",
zei mijn oom, hoofdonderwijzer op een lager school in Haarlem die samen met tante op bezoek was:
"Dat lijkt Johan wel".
Zo bleek ik ondanks de vieze, vuile smerigheid toch nog enigszins herkenbaar.
De wereld was toen al erg onrechtvaardig.
DQ
.
Soms heb ik creatieve momenten.
Die misbruik ik door de gevolgen van die momenten op Facebook te plaatsen.
Hieronder enkele van die uitspattingen.
====================================================
Ook prachtige planten kunnen giftig zijn.
Ik raak aardig van de kook.
Want er zat niet in mijn Facebook
't Gehoopte bericht van Iene
Stil zit het in de pipeline.
Als ik haar moet write
Zal me dat zeer verdriete.
Iene ga je schamen.
Amen
Maak je geen zorgen.
De week vordert gestaag.
Morgen komt morgen.
Maar vandaag is het vandaag
Niet alle groene blaadjes zijn eetbaar.
Nee, nietwaar.
Doodgewoon is niet hetzelfde als gewoon dood.
In jouw blauwe ogen zie ik de onpeilbare diepte
Van de oceanen en de onmeetbare hoogte van de hemel.
En.... de kilte van een ijsschots.
Sneeuw hoort in de bergen.
Ijs hoort met slagroom in een bakje.
Onder een zomerzonnetje.
Als ik besluit iets te doen en pal daarop besluit het niet te doen.
Heb ik dan twee besluiten genomen of ben ik besluiteloos?
Je bent pas waard genegenheid te ontvangen
Als je het zelf wilt geven.
Waar ik niet van hou.
Kou!
Een goed gesprek smaakt beter dan een goed glas bier.
De combinatie smaakt het best.
Je hoeft niet schuldig te zijn om je schuldig te voelen.
Intelligentie is iets anders dan wijsheid.
Elke lach brengt een boodschap over.
Democratie is niet synoniem met rechtvaardigheid.
Stelling:
De C in de naam van een organisatie maakt het niet automatisch
tot een christelijke organisatie.
Daar waar gegraaid kan worden zal gegraaid worden.
(Eerste wet van Johan)
Hebben we het bij "sinterklaasmoe" over de moeder van de oude baas?
Wat kunnen deskundigen me moe maken.
Nee mijn beste.
Een kleurspoeling helpt niet.
Ken je dat kleine café aan de Wetstraat,
waar iedereen met veel plezier naar toe gaat?
Waar bij bier en wijn
de klanten gasten zijn
en de sfeer niets te wensen laat.
Voor morgen is vandaag gisteren.
Dus maken we vandaag de toekomst nadat
we daartoe gisteren al een aanzet hebben gegeven.
Liefde is een gevoel dat men zou moeten voelen
in situaties waar men het niet voelt.
Na het slapen moet ik rusten.
Een jongeman uit Delden.
Befaamd onder rekenhelden.
Lurkte bedachtzaam aan zijn bier.
En dacht, het is gezellig hier.
Laat ik het al mijn klanten melden.
Haat is een monster waar je zelf door verslonden wordt.
Stel nooit uit tot morgen wat je ook overmorgen kunt doen.
Je kunt pas echt van een ander houden als je eerst van je zelf houdt.
Bij het kruis
BIJ HET KRUIS
Hij hangt daar maar te hangen,
ik sta hier maar te staan,
kijk, aan de grond genageld,
dit wrange schouwspel aan.
Hij spreekt nog zeven woorden,
is met de mens begaan.
Hij, aan het kruis genageld,
kijkt mij verlossend aan.
Anton Chardon
Hij hangt daar maar te hangen,
ik sta hier maar te staan,
kijk, aan de grond genageld,
dit wrange schouwspel aan.
Hij spreekt nog zeven woorden,
is met de mens begaan.
Hij, aan het kruis genageld,
kijkt mij verlossend aan.
Anton Chardon
Te lang geleden?
Goedendag verdwaalde lezer.
Verdwaald omdat je hier zeer per ongeluk bent aangeland.
Dat kan niet anders.
Al mijn geregelde lezers heb ik enorm in de steek gelaten.
Mijn bijna dagelijkse blogs zijn bijna jaar-blogs geworden.
Het ritme was en is er uit.
Jammer.
Ik kan wel zaken bedenken en aandragen waardoor het zo gekomen is.
Da's niet zo moeilijk.
Ik begin er dan ook niet aan.
Zeker is wel dat mijn verschijning op Facebook één van de hoofdredenen is.
Tegelijkertijd begrijp ik mezelf niet goed want schrijven is een leuke bezigheid en dat geldt zowel voor Facebook en Twitter maar ook voor het Bloggen.
Zal ik het dan toch maar weer eens oppakken?
Heb er eigenlijk wel zin in, kan veel meer kwijt op mijn blog-site.
Facebook gaat wel sneller en de reacties zijn dat dus ook.
Nou ja, ik zal wel zien.
Bij deze in ieder geval een buitengemeen hartelijk welkom en groet.
Tot ziens,
Johan
Verdwaald omdat je hier zeer per ongeluk bent aangeland.
Dat kan niet anders.
Al mijn geregelde lezers heb ik enorm in de steek gelaten.
Mijn bijna dagelijkse blogs zijn bijna jaar-blogs geworden.
Het ritme was en is er uit.
Jammer.
Ik kan wel zaken bedenken en aandragen waardoor het zo gekomen is.
Da's niet zo moeilijk.
Ik begin er dan ook niet aan.
Zeker is wel dat mijn verschijning op Facebook één van de hoofdredenen is.
Tegelijkertijd begrijp ik mezelf niet goed want schrijven is een leuke bezigheid en dat geldt zowel voor Facebook en Twitter maar ook voor het Bloggen.
Zal ik het dan toch maar weer eens oppakken?
Heb er eigenlijk wel zin in, kan veel meer kwijt op mijn blog-site.
Facebook gaat wel sneller en de reacties zijn dat dus ook.
Nou ja, ik zal wel zien.
Bij deze in ieder geval een buitengemeen hartelijk welkom en groet.
Tot ziens,
Johan
Dodenherdenking 20.00 uur 4 mei 2013
Mensen.
Daar sta je dan.
Nu een wat beladen regel.
Daar sta je dan wéér.
Dodenherdenking!
Gemeentehuis Hengelo.
De tijd gaat snel.
Hier stond je een paar maanden geleden toch ook?
Gelukkig.
Niet alléén ouderen.
Jongeren, belangrijk.
Weinig bekenden.
Helaas.
Stil staan bij gruwelijkheden uit het verleden.
Verdrietig worden over de miljoenen doden.
Voor niets gestorven.
Allemaal.
Vandaag, morgen en overmorgen sterven weer velen nodeloos.
Gedood door andere mensen.
Vermoord door wapens waar weer andere mensen veel aan hebben verdiend.
Machteloze boosheid.
Voorgedrongen.
Goed plaatsje bemachtigen om samen verdrietig te kunnen zijn.
Mensen.......
Een soort om trots op te zijn?
Naar huis.
Koffie,
Drankje,
Hapje.
Heerlijk ontspannen naar een spannende oorlogsfilm kijken.
Zonder last van de kinderen die op hun kamer een gewelddadig computerspel spelen.
Mensen !
Daar sta je dan.
Nu een wat beladen regel.
Daar sta je dan wéér.
Dodenherdenking!
Gemeentehuis Hengelo.
De tijd gaat snel.
Hier stond je een paar maanden geleden toch ook?
Gelukkig.
Niet alléén ouderen.
Jongeren, belangrijk.
Weinig bekenden.
Helaas.
Stil staan bij gruwelijkheden uit het verleden.
Verdrietig worden over de miljoenen doden.
Voor niets gestorven.
Allemaal.
Vandaag, morgen en overmorgen sterven weer velen nodeloos.
Gedood door andere mensen.
Vermoord door wapens waar weer andere mensen veel aan hebben verdiend.
Machteloze boosheid.
Voorgedrongen.
Goed plaatsje bemachtigen om samen verdrietig te kunnen zijn.
Mensen.......
Een soort om trots op te zijn?
Naar huis.
Koffie,
Drankje,
Hapje.
Heerlijk ontspannen naar een spannende oorlogsfilm kijken.
Zonder last van de kinderen die op hun kamer een gewelddadig computerspel spelen.
Mensen !
vrijdag 9 november 2012
Liefde en Vriendschap
De laatste tijd ben ik in gedachten veel bezig met begrippen als vriendschap en liefde.
Vriendschap en liefde zijn begrippen die veel met elkaar te maken hebben en elkaar hier en daar overlappen.
In het beleven van vriendschap zijn er nuances en dat geldt ook voor liefde.
Liefde voor je partner is een andere vorm van liefde dan voor kinderen en kleinkinderen, familie en vrienden.
Erotiek kan zonder liefde en is dus niet synoniem met liefde.
Vriendschap is zonder liefde onmogelijk.
Eigenlijk vreemd, op zijn minst opvallend, dat bij liefde in eerste instantie bijna altijd wordt gedacht aan erotische liefde.
Bij een hechte vriendschap tussen vrienden en vriendinnen is er geen sprake van erotiek maar wel van liefde.
Verliefdheid kan een hechte vriendschap verstoren omdat andere, bijvoorbeeld erotische en/of jaloerse gevoelens, kunnen gaan overheersen.
DQ
Vriendschap en liefde zijn begrippen die veel met elkaar te maken hebben en elkaar hier en daar overlappen.
In het beleven van vriendschap zijn er nuances en dat geldt ook voor liefde.
Liefde voor je partner is een andere vorm van liefde dan voor kinderen en kleinkinderen, familie en vrienden.
Erotiek kan zonder liefde en is dus niet synoniem met liefde.
Vriendschap is zonder liefde onmogelijk.
Eigenlijk vreemd, op zijn minst opvallend, dat bij liefde in eerste instantie bijna altijd wordt gedacht aan erotische liefde.
Bij een hechte vriendschap tussen vrienden en vriendinnen is er geen sprake van erotiek maar wel van liefde.
Verliefdheid kan een hechte vriendschap verstoren omdat andere, bijvoorbeeld erotische en/of jaloerse gevoelens, kunnen gaan overheersen.
Echt goede vrienden zijn moelijk te vinden.
Nog moeilijker te verlaten.
Onmogelijk te vergeten.
DQ
vrijdag 26 oktober 2012
GOD IS LIEFDE
In Hengelo staat een kerk met de naam "GOD IS LIEFDE".
Nu weet ik dat velen moeite hebben met die naam.
Zij wijzen naar de verschrikkelijkheden van vroeger en nu.
In hun overwegingen moeten ze kiezen tussen:
a: God is geen liefde.
b: God bestaat niet.
Het is de moeite waard hier enkele gedachten aan te wijden.
Dat doe ik een andere keer.
Nu sta ik even stil bij de naam en betekenis voor je zelf van het, mogelijk wat te makkelijk gebruik, van de opmerking: "GOD IS LIEFDE".
Naar mijn overtuiging is liefde (agapè) de basisachtergrond van het Nieuwe Testament.
Tevens is het mijn overtuiging dat het de enige grond is waarop mensen met elkaar om kunnen gaan.
Daar waar dit ontbreekt onstaat achterdocht, haat enz.
Dit is eenvoudig te constateren wanneer men de media volgt en in het kleine wereldje rondom zich kijkt.
Zou ik op mijn huis "GOD IS LIEFDE" durven zetten?
Nee, ik denk het niet.
Het heeft namelijk nog al wat consequenties.
Consequenties die niet makkelijk te overzien zijn.
Maar ook consequenties waar niet iedereen zich van bewust is.
Een God van liefde moet zich manifesteren via zijn volgelingen.
Wat een opdracht.
En wat een zootje hebben christen er van gemaakt.
Wat een rommel heb ik er van gemaakt.
Wat zijn we met zijn allen ongehoorzaam geweest.
Zullen alle bezoekers van de kerk zich bewust zijn van de betekenis en de gevolgen van hun bezoek aan een kerk met deze naam?
Ik weet het niet en ik oordeel niet.
Het is zo gemakkelijk om te zeggen:
"Wij gaan zondagmorgen naar GOD IS LIEFDE".
Gemakkelijker dan te zeggen: in mij manifesteert zich de God van Liefde.
Durf ik wel naar de kerk?
Agapè betekenis http://nl.wikipedia.org/wiki/Agape
DQ
Nu weet ik dat velen moeite hebben met die naam.
Zij wijzen naar de verschrikkelijkheden van vroeger en nu.
In hun overwegingen moeten ze kiezen tussen:
a: God is geen liefde.
b: God bestaat niet.
Het is de moeite waard hier enkele gedachten aan te wijden.
Dat doe ik een andere keer.
Nu sta ik even stil bij de naam en betekenis voor je zelf van het, mogelijk wat te makkelijk gebruik, van de opmerking: "GOD IS LIEFDE".
Naar mijn overtuiging is liefde (agapè) de basisachtergrond van het Nieuwe Testament.
Tevens is het mijn overtuiging dat het de enige grond is waarop mensen met elkaar om kunnen gaan.
Daar waar dit ontbreekt onstaat achterdocht, haat enz.
Dit is eenvoudig te constateren wanneer men de media volgt en in het kleine wereldje rondom zich kijkt.
Zou ik op mijn huis "GOD IS LIEFDE" durven zetten?
Nee, ik denk het niet.
Het heeft namelijk nog al wat consequenties.
Consequenties die niet makkelijk te overzien zijn.
Maar ook consequenties waar niet iedereen zich van bewust is.
Een God van liefde moet zich manifesteren via zijn volgelingen.
Wat een opdracht.
En wat een zootje hebben christen er van gemaakt.
Wat een rommel heb ik er van gemaakt.
Wat zijn we met zijn allen ongehoorzaam geweest.
Zullen alle bezoekers van de kerk zich bewust zijn van de betekenis en de gevolgen van hun bezoek aan een kerk met deze naam?
Ik weet het niet en ik oordeel niet.
Het is zo gemakkelijk om te zeggen:
"Wij gaan zondagmorgen naar GOD IS LIEFDE".
Gemakkelijker dan te zeggen: in mij manifesteert zich de God van Liefde.
Durf ik wel naar de kerk?
Agapè betekenis http://nl.wikipedia.org/wiki/Agape
DQ
zaterdag 19 mei 2012
Vreemdelingen"zorg".
Gisteravond Zembla Nld 2:
Al jaren voert Nederland een keihard vreemdelingenbeleid.
Elke dag komen er weer illegalen in de detentiecentra bij.
Zieke vreemdelingen worden op straat gezet.
Gezinnen worden uit elkaar gerukt.
Verdriet van de ander is slechts een lastige bijkomstigheid.
Mijn mening:
Zoals de slavernij de moraal van de eigenaren aantastte zo wordt de moraal van Nederland aangetast door dit gedrag.
Dat is ook duidelijk te zien.
De maatschappij verhard.
Dit vreemdelingenbeleid is er het gevolg van en versterkt de verharding.
Wie doorbreekt de cirkel ?
Christelijke politiek doet dit in ieder geval niet.
Helaas.
Waar moet het met Nederland naar toe?
DQ
Al jaren voert Nederland een keihard vreemdelingenbeleid.
Elke dag komen er weer illegalen in de detentiecentra bij.
Zieke vreemdelingen worden op straat gezet.
Gezinnen worden uit elkaar gerukt.
Verdriet van de ander is slechts een lastige bijkomstigheid.
Mijn mening:
Zoals de slavernij de moraal van de eigenaren aantastte zo wordt de moraal van Nederland aangetast door dit gedrag.
Dat is ook duidelijk te zien.
De maatschappij verhard.
Dit vreemdelingenbeleid is er het gevolg van en versterkt de verharding.
Wie doorbreekt de cirkel ?
Christelijke politiek doet dit in ieder geval niet.
Helaas.
Waar moet het met Nederland naar toe?
DQ
zaterdag 28 april 2012
C.S. Lewis
The very man who has argued you down, will sometimes be found, years later, to have been influenced by what you said.
C.S. Lewis
C.S. Lewis
zondag 8 april 2012
Merkwaardig
Merkwaardig......
Er zijn mensen die geloven dat er geen God bestaat.
Er zijn mensen die geloven dat er een God bestaat.
Beiden geloven.
Beiden kunnen hun geloof niet bewijzen.
Mede om die reden lijkt me respect voor elkaars geloof logisch.
Dat is lang niet altijd het geval.
Merkwaardig!
DQ
maandag 21 november 2011
Geloof
Meisje, 6 jaar:
"Mama, zal sinterklaas boos worden als hij weet dat ik niet meer in hem geloof?".
DQ
"Mama, zal sinterklaas boos worden als hij weet dat ik niet meer in hem geloof?".
DQ
vrijdag 28 oktober 2011
Voor de ouderen onder ons
Al surfend kwam ik onderstaande uitzending tegen.
Het gaat over de jaren 50 en is een uitzending van Andere Tijden.
www.geschiedenis24.nl/andere-tijden/afleveringen/2010-2011/Andere-Tijden-Special--De-andere-jaren-vijftig.html
Nostalgie.
DQ
.
Het gaat over de jaren 50 en is een uitzending van Andere Tijden.
www.geschiedenis24.nl/andere-tijden/afleveringen/2010-2011/Andere-Tijden-Special--De-andere-jaren-vijftig.html
Nostalgie.
DQ
.
CDA en SGP
CDA en SGP
I Kor. 13:
Al spreek ik met de tongen van engelen en mensen:
als ik de liefde niet heb,
ben ik een galmend bekken of een schelle cimbaal.
Al heb ik de gave der profetie,
al ken ik alle geheimen en alle wetenschap,
al heb ik het volmaakte geloof dat bergen verzet:
als ik de liefde niet heb, ben ik niets.
Al deel ik heel mijn bezit uit,
al geef ik mijn lichaam prijs aan de vuurdood:
als ik de liefde niet heb, baat het mij niets.
De liefde is lankmoedig en goedertieren;
de liefde is niet afgunstig, zij praalt niet, zij beeldt zich niets in.
Zij geeft niet om schone schijn,
zij zoekt zichzelf niet ,
zij laat zich niet kwaad maken en rekent het kwade niet aan.
Zij verheugt zich niet over onrecht,
maar vindt haar vreugde in waarheid.
Alles verdraagt zij, alles gelooft zij,
alles hoopt zij, alles duldt zij.
De liefde vergaat nimmer. (!!!)
Nu echter blijven geloof, hoop en liefde, de grote drie;
maar de liefde is de grootste.
DQ
.
I Kor. 13:
Al spreek ik met de tongen van engelen en mensen:
als ik de liefde niet heb,
ben ik een galmend bekken of een schelle cimbaal.
Al heb ik de gave der profetie,
al ken ik alle geheimen en alle wetenschap,
al heb ik het volmaakte geloof dat bergen verzet:
als ik de liefde niet heb, ben ik niets.
Al deel ik heel mijn bezit uit,
al geef ik mijn lichaam prijs aan de vuurdood:
als ik de liefde niet heb, baat het mij niets.
De liefde is lankmoedig en goedertieren;
de liefde is niet afgunstig, zij praalt niet, zij beeldt zich niets in.
Zij geeft niet om schone schijn,
zij zoekt zichzelf niet ,
zij laat zich niet kwaad maken en rekent het kwade niet aan.
Zij verheugt zich niet over onrecht,
maar vindt haar vreugde in waarheid.
Alles verdraagt zij, alles gelooft zij,
alles hoopt zij, alles duldt zij.
De liefde vergaat nimmer. (!!!)
Nu echter blijven geloof, hoop en liefde, de grote drie;
maar de liefde is de grootste.
DQ
.
donderdag 20 oktober 2011
Alkmaar en Spanje
Ter gelegenheid van Alkmaar Ontzet en het proeven van de nodige nostalgie waren we op 8 oktober j.l. in Alkmaar.
Ik maakte daar enkele video's die ik vervolgens op mijn YouTube kanaal plaatste.
(www.youtube.com/donqueso).
Ook plaatste ik er enkele video's die ik in mei in Zuid-Spanje maakte.
DQ
.
Ik maakte daar enkele video's die ik vervolgens op mijn YouTube kanaal plaatste.
(www.youtube.com/donqueso).
Ook plaatste ik er enkele video's die ik in mei in Zuid-Spanje maakte.
DQ
.
Opslag in de "cloud".
Ooit gedacht aan gratis online opslag?
De z.g.n. opslag in de cloud.
Zie hier een link naar SugarSync.
Werkt prima.
https://www.sugarsync.com/referral?rf=drwgtct6xper2&utm_source=txemail&utm_medium=email&utm_campaign=referral
De z.g.n. opslag in de cloud.
Zie hier een link naar SugarSync.
Werkt prima.
https://www.sugarsync.com/referral?rf=drwgtct6xper2&utm_source=txemail&utm_medium=email&utm_campaign=referral
dinsdag 4 oktober 2011
Brief aan Sebo
Hoi Sebo
Zie:
Citaat:
De gemiddelde Jodenjager was een redelijk opgeleide huisvader, protestant (70 procent) of katholiek (30 procent).
Weer een voorbeeld waardoor ik het zo verschrikkelijk moeilijk heb met christenen.
Uiteraard zijn lang niet alle christenen zo.
Ik kan het echter niet helpen dat ik bijna radeloos wordt van zo'n gebrek aan liefde.
En ik kan het ook niet helpen dat dit zo'n geweldige impact op mij heeft.
Hoe kan de, naar mijn inziens, belangrijkste christelijke opdracht n.l. LIEFDE zo met de voeten getreden worden.
En hoe kan het dat christenen Wilders stemmen?
Ik weet wel jij hebt het antwoord niet en we hebben er vaak genoeg over gesproken.
Maar al zou ik willen ik kan niet bij een dergelijke club (christenen) horen en dat is geen arrogantie.
Wat ik in zo'n geval hoor is dat ik niet naar mensen moet kijken.
Dat is een argument dat ik zelf ook gebruikte om me milder te stemmen.
Het is niet voldoende meer.
Het is gewoon een domme dooddoener.
Tot woensdag en
-- Vaya con Dios
Johan
Mijn youtube kanaal:
http://www.youtube.com/donqueso#g/u
Mijn weblog:
http://dammuller.blogspot.com/
Abonneren op:
Posts (Atom)
