Xan heeft een nieuwe reactie op Geloof en ratio.

Het bijzondere aan het leven is dat wij meer niet kunnen bewijzen dan wel kunnen bewijzen.
We zitten vast aan ons rationele levensbeeld en zoeken overal bewijs voor.
Als ik mij realiseer dat wij als kleine nietige wezens in een enorm universum met vele planeten ons op een van deze bewegen dan vind ik het zo arrogant van ons te denken dat wij het kunnen snappen, kunnen vatten met onze hersenen.
Ik geloof in een God, als een andere dimensie.
Waar alleen het goede is en wat niet tijdsgebonden is.
Voorbij de dimensies die wij kunnen begrijpen, dat gaat ons begrip te boven...
Tja: en dat te aanvaarden dat erkent je eigen nietigheid...

============

Fantastisch.
Daar heb ik wat aan.
Het is een soort vertaling van mijn eigen filosofiëen.

Inderdaad, nietige wezens.
Enkele minuten in een vliegtuig en je kunt geen mens meer afzonderlijk onderscheiden.
Wat verbeelden we ons wel?

Ook ik heb God wel eens voorgesteld als iets van een andere dimensie.
Iets met een oneindige intelligentie.
Zelfs als we superslim zijn kunnen we ons daar niets bij voorstellen.
Het is een andere manier om iets ongrijpbaars, iets onbegrijpbaars voor mij te visualiseren.
Maar ja, dan denk ik het te pakken, echter even later ben ik het weer kwijt.
Pleite.
Als ik daar nou maar vrede mee zou kunnen hebben......

Die verre God is niet een persoonlijke God of zou Hij Zich persoonlijk hebben gemaakt door Christus?
Daar moet ik eens rustig over nadenken.

Bedankt Xan

DQ

.