Commentaar, Gastenboek en/of Andere Zaken.

- Commentaar kan geleverd worden door via reacties (onder mijn berichten) te reageren.
- Mail kan via het envellopje dat onder mijn berichten staat.

- Het tekenen van het gastenboek kan met klikken op:

>>>>>>> G A S T E N B O E K <<<<<<<

--> In rechterkolom staat het Blogarchief.
--> In rechterkolom staat het Labelarchief.
--> Voor terug bladeren weblog zie onder de pagina:
Oudere Berichten

================================

================================



Klik op het beeld voor meer gegevens.

================================


================================
>>>> Mijn video's op YOUTUBE <<<<

(Kies video, plaats muis op
beeld en
klik daarna op pijl
of ga rechtstreeks naar mijn
video kanaal KLIK HIER)

Hoi allemaal

Hoi allemaal
Een groet van mij, Emanuele, uit het verre Italië. Veel plezier op de weblog van mijn opa.

maandag 31 augustus 2009

Belangrijk?

Het is al weer enige tijd geleden dat deze kolommen door mij werden gevuld.
Daar waren enkele redenen voor zoals bijv.: bezigheden rondom en in het huis, kinderoppas, verjaardagen en effe geen zin.....
Eigenlijk nooit door gebrek aan inspiratie.
Wel vind ik dat de uitkomsten van die inspiratie niet altijd geschikt zijn om de wereld kond te doen.
Dus houd ik het maar voor mezelf of zoek naar een bruikbare publicatie vorm.

Door mijn vele interesses lees ik veel.
De gebieden waarin ik geïnteresseerd ben lopen van muziek, fotografie, filmen, lezen, elektronica, archeologie, astrologie, computers via filosofie en geschiedenis tot sociale vraagstukken, cultuur, politiek, natuurbeheer en religie.
En dan heb ik nog niet alles vermeld.
Valt het zo nu en dan bezoeken (of meerdere malen bezoeken) van een café ook onder cultuur?
Vast!

Het is natuurlijk prachtig om zo'n ruime belangstelling te hebben maar er zijn meer en nog belangrijker zaken in het leven zoals kleinkinderen, de rest van de familie, vrienden en kennissen.

Door die grote hoeveelheid van interesses is het niet altijd gemakkelijk om zich te concentreren op één onderdeel.
Alles raakt wat gefragmenteerd.
Niet zo erg.
Verveling zit er niet in.
Wel is het zo dat de kans er in zit zich vast te bijten in iets waarvan het de vraag is of het daar belangrijk genoeg voor is.
Bijt men zich niet te vast in de minder belangrijke zaken gewoon omdat het zo leuk is om te doen?
Dat werpt de vraag op of dat zo erg is en ook, wat is eigenlijk belangrijk?

Vroeger tekende ik veel.
Nu al jaren niet meer.
Ik heb de gitaar weer ter hand genomen en tokkel elke dag een half uurtje.
Het zou allemaal veel en veel beter kunnen als ik daar veel meer tijd in had gestoken en steek.
Dat zelfde geldt voor Spaans.
Daar doe ik ook veel te weinig aan terwijl ik het toch erg leuk vind.

En daar heb je het weer:
Alles is zo leuk.
Alles is zo interessant.

Dat brengt me terug bij die vraag aan mezelf.
Wat is het belangrijkste?
Dat wat ik het leukste vind?

Vroeger kwam ik heel vaak op hobbyclubs.
Daar genoot ik van.
Totdat het me plotseling ging tegenstaan dat de gesprekken eigenlijk bijna uitsluitend over de hobby gingen.
Logisch natuurlijk.
Daar zijn dit soort clubs immers voor?
Geen kritiek mijnerzijds.
Ben blij met dit soort evenementen.
Alleen voor mij was het op dat moment niet voldoende ondanks mijn blijvende interesse in die hobby en de bedrijvers er van.
Zo kom ik geleidelijk bij de vraag: "Wat is echt belangrijk in het leven?"

Laatst was ik op een verjaardag.
Mijn 95 jarige vader was er ook.
De lezers van dit log weten inmiddels dat hij evangelist is geweest.
Dat is niet alleen een beroep maar kennelijk ook een roeping.
Naast hem zat een jong meisje van een jaar of 17.
En mijn vader had geen last van zijn roeping.
Integendeel.
Hij was bezig met zijn "bekerings" opdracht.
Daar kan over gelachen worden.
Maar is dat terecht?

Vaak maak ik het mee dat iemand volledig in beslag wordt genomen door hobby of ideeën.
Bijna elk gesprek krijgt zo'n wending dat dit ter sprake komt.
Is dat hetzelfde als dat wat mijn vader doet?
Niet helemaal of helemaal niet, denk ik.
In het eerste geval staat men zelf centraal.
In het tweede geval gaat het om de ander.
Slechts de gedrevenheid is vergelijkbaar.

"Wat is echt belangrijk in het leven?"

DQ
.

dinsdag 25 augustus 2009

Reacties

Ogenschijnlijk gebeurt er niet zoveel op mijn log.
Op de achtergrond is er wel het één en ander aan de hand.
Bekijk daarvoor de verschillende reacties op enkele stukjes die ik schreef.

DQ
.

zaterdag 22 augustus 2009

Waarschuwing!!

Enige tijd geleden sprak over mijn winterse uitrusting als ik mijn kleine maar beboomde stadstuin in ga.
Broekspijpen in de sokken.
Gesloten hals.
Pet op.
Allemaal uit angst voor die kleine beestjes.
Teken!
Een terechte angst.

Ik heb nog geen last (hoop ik) maar onze zoon wel.
Een "teken" bloedtest van enige maanden geleden vertelde niets.
Ondanks zijn chronische vermoeidheid.
De test die deze week werd genomen gaf helaas wel resultaat.
De ziekte van Lyme!
Hij heeft naast die moeheid nu ook last van z'n gewrichten.

Zo'n enorme stoere vent, geveld door zo'n klein beestje.
We maken ons zorgen en leven mee.

Beschouw dit relaas s.v.p. als een waarschuwing.
Kleine beestjes, grote gevolgen.

DQ
.

Hoe kan het? - 2 -

Wiebe reageerde op mijn stukje: Hoe kan het?
Voor het gemak geef ik dat hieronder even weer mét zijn reactie.
Onder die reactie geef ik mijn commentaar.

DQ:
Hoe kan het dat er Christenen zijn die zich het meest betrokken voelen bij een wrekende God?
Hoe kan het dat er Christenen zijn die zich het meest betrokken voelen bij een liefhebbende God?
Hoe kan dat?
Verschil in karakter?

Het is niet zomaar een vraag of opmerking.
Ik denk n.l. dat het eigen karakter voor een groot gedeelte bepaalt hoe men zich als Christen voelt en, mogelijk nog belangrijker, hoe men naar andere Christenen, twijfelaars of ongelovigen kijkt.

Wees voorzichtig met het eigen gelijk.
Jouw gelijk is niet persé Gods gelijk.
Het idee dat dit wel het geval zou zijn is bovendien tamelijk arrogant en zéker betweterig.

DQ
==========================

Wiebe:

Zijn er eventueel ook nog meerdere smaken? Een rechtvaardige God? Een barmhartige God? Een trouwe God?(ik vergeet er een paar)
Kan er ook een combinatie mogelijk zijn? Ik bedoel, een liefhebbende God die zich tegelijkertijd wreekt op de onrechtvaardigen (zij die zich niet bekeren en hun vertrouwen in Jezus stellen) van deze wereld?

Is een God die zegt dat de wraak aan Hem is niet liefhebbend?
Is een God die rechtvaardig oordeelt over deze wereld niet liefhebbend?

Wat zegt het over ons karakter? Ik persoonlijk denk dat wij een zeer, maar dan ook zeer liefhebbend karakter hebben als wij de onbekeerde, ongelovige, twijfelende medemens wijzen op een liefhebbende God die zich zal wreken op het onrecht dat Hem is aangedaan. Als wij dat niet doen dan laten wij het grootste gebod links liggen; Heb uw naaste lief!

Of zou dat arrogant zijn?

Wiebe.
======================

DQ:

Eerder schreef ik over de vele christelijke bladen die me onder ogen komen.
Daarin lees ik zo vaak opmerkingen als:
God heeft me duidelijk gemaakt....
God heeft me gezegd...........
God laat me zien dat ik de juiste beslissing heb genomen........
Enz. enz.
Let op, ik zeg niet dat het niet het geval zou kunnen zijn maar ik weet ook hoe ontzettend gevaarlijk het kan zijn.
Voorbeelden zijn niet zo moeilijk te vinden.
Kerkscheuringen, geloofsvervolgingen en noem maar op.
Dat is de reden waarom ik benadruk dat we op moeten passen.
Als we zeker weten dat God op onze hand is dan heeft dat een zekere arrogantie in zich.
Het betekent n.l. dat de ander, die er oprecht anders over denkt, fout zit.
Ik vind dat eng en ben er echt bang voor.

Een God met verschillende smaken?
Ach, afgezien van het feit dat ik dit niet zo'n leuke opmerking vind (maar dat kan heel persoonlijk zijn) is het zo dat we op die manier allerlei menselijke eigenschappen aan God toekennen.
Omdat we mensen zijn kunnen we waarschijnlijk niet anders maar we grijpen er noodgedwongen naast.

Mijn verhaaltje ging niet over de eigenschappen van God.
Mijn verhaaltje ging over de eigenschappen van mensen.
Ik ben er steeds meer van overtuigd dat de wijze waarmee wij naar God kijken voor een groot gedeelte door ons eigen karakter wordt bepaald.

Soms lijkt het er op dat ik mijn stokpaardje weer aan het berijden ben want ik kom hier geregeld op terug.
Dat vind ik niet zo bezwaarlijk want iedereen berijdt haar/zijn eigen stokpaardje.
En dat paardje voeden we met ons karakter.

Het opvallende is dat ik Christenen zelden of nooit hoor praten over de oprechte twijfelaars.
Mensen die wel willen geloven maar die er kennelijk geen talent voor hebben.
Het is altijd de keuze tussen geloven en niet geloven.
Keuze tussen eeuwig leven en eeuwige straf.
Christenen die uit liefde, en dat wil ik best geloven, die arme twijfelaars op de eeuwige straf wijzen.
Begrijpen zij nou niet dat deze liefdevolle maar knetterharde en begriploze opstelling mensen doodongelukkig maakt?
Waar is in zo'n geval het Christelijk mededogen?

Natuurlijk voelen zij zich gesteund door de Bijbel.
Maar zou Christus alleen voor hen gestorven zijn of ook voor hen die wel willen maar niet volledig kunnen geloven?
Die altijd onzeker blijven.
Die altijd in een worsteling verkeren.
Kortom, mensen die het veel moeilijker hebben dan zij die wel kunnen geloven.

Want beste Christenen, die mensen zijn er.
Die mensen hebben zich niet zelf gemaakt.
Wees blij met de eigen zekerheid, gun het de ander maar heb respect en begrip voor hen die tussen geloven en niet geloven hangen.
Blijven hangen.
Zij hebben misschien wel het meeste liefde en begrip nodig.
Zou God die niet geven?
En jij?

De wijze waarop men over het bovenstaande zal denken wordt gestuurd door het eigen karakter.
Niet met het karakter van God, denk ik.
Hij is te groot.

DQ
.

vrijdag 21 augustus 2009

Vruchten

But the fruit of the Spirit is
love,
joy, peace, patience,
kindness, goodness, faithfulness.

Galaten 5:22

.

Haat of barmhartigheid.

De Schotse minister van justitie MacAskill liet gisteren Megrahi (57) vrij omdat hij terminaal ziek is.
Megrahi is veroordeeld voor de aanslag op een vliegtuig boven het Schotse dorpje Lockerbie in 1988.
Daarbij kwamen 270 mensen om.

Megrahi heeft altijd ontkend.
En er zijn velen, ook nabestaanden, die in zijn onschuld geloven.

Minister MacAskill:
„Ons geloof vereist dat de gerechtigheid wordt gediend, maar dat ook barmhartigheid wordt betracht, sommige wonden kunnen nimmer helen, sommige littekens verdwijnen nooit. Echter, meneer Megrahi wacht nu een vonnis dat hem is opgelegd door een hogere macht.”

Opmerkelijk om te zien wat er gebeurt.
Zoveel verontwaardiging.
Zoveel haat.
"Laat hem rotten in z'n cel".

Ik begrijp het wel.
Ben ook niet zeker over mijn eigen reactie als ik nabestaande van de aanslag zou zijn.
Straf is goed.
Wraak nooit.

Jammer dat er internationaal, zie o.a. de reactie van de U.S.A., zo weinig begrip is voor de opmerkingen van minister MacAskill.
Barmhartigheid!

Barmhartigheid, dat is toch de juiste vertaling naar het dagelijks leven toe van het evangelie?


DQ
.

dinsdag 18 augustus 2009

Hoe kan het dat...........? - 1 -

Hoe kan het?
Hoe kan het dat er Christenen zijn die zich het meest betrokken voelen bij een wrekende God?
Hoe kan het dat er Christenen zijn die zich het meest betrokken voelen bij een liefhebbende God?
Hoe kan dat?
Verschil in karakter?

Het is niet zomaar een vraag of opmerking.
Ik denk n.l. dat het eigen karakter voor een groot gedeelte bepaalt hoe men zich als Christen voelt en, mogelijk nog belangrijker, hoe men naar andere Christenen, twijfelaars of ongelovigen kijkt.

Wees voorzichtig met het eigen gelijk.
Jouw gelijk is niet persé Gods gelijk.
Het idee dat dit wel het geval zou zijn is bovendien tamelijk arrogant en zéker betweterig.

DQ
.

Geld stinkt niet (?)

Gonnie reageerde op mijn opmerkingen in het log van Sebo.
Deed dat daar en schreef eveneens in mijn gastenboek.

Ik antwoordde haar ongeveer als volgt:

Ha Gonnie

Fijn om weer iets van je te horen.
Zelf ben ik in deze tijd tamelijk rustig, qua schrijfwerk.

Heb je commentaar op mijn commentaar gelezen.
Bedankt er voor.

De strijd tegen het roken ken ik niet uit eigen beleving.
Thuis rookten ze niet maar net als jij deed ik "stoer" met de anderen mee.
En dat met mijn weinige zakgeld.
Plotseling zei ik tegen mezelf: "waarom doe ik dit eigenlijk?".
Daar had ik geen goed antwoord op en dat was dus tevens het einde van mijn laatste sigaret.
Op tijd gestopt, nog voor de verslaving kon toeslaan.
Gelukkig.
Niet de strijd hoeven te strijden die anderen moeten strijden.

Wat een verantwoordelijkheid nemen de tabaksproducenten op zich.
Maar ja, net als dat voor wapenhandelaren en wapenfabrikanten geldt, geld stinkt niet.
Tenminste niet als je het zelf hebt.
Ook niet als dat levens van anderen kost.


Het ga jullie goed en tot de volgende keer.

Johan

zondag 16 augustus 2009

Verslaving

Sebo verteld op zijn log over zijn strijd tegen de rook verslaving.
Het onderstaande stukje schreef ik bij hem als commentaar.

Familieleden en kennissen van mij stopten van de één op de andere dag met roken.
Ik zei dan altijd dat ik dat knap en sterk vond.
Nu zeg ik alleen maar dat ik het een verstandig besluit vind.
Daar zal iedere verstokte roker het in z'n hart mee eens zijn, ondanks de bekende verhalen dat opa 96 is geworden terwijl hij zijn hele leven heeft gerookt.
Dat ik daar eventueel andere voorbeelden tegen over kan zetten is in feite nutteloos want dat beseft men natuurlijk ook.

Buiten de mensen die plotsklaps en praktisch zonder problemen stopten zijn er zoveel voorbeelden van geweldige strijders.
Strijders tegen die afschuwelijke verslaving.
Strijders die de strijd steeds weer verliezen.
Die huilend hun onmacht moeten erkennen.

Het is een feit dat de lichamelijke afhankelijkheid van een bepaalde stof bij de één veel sterker is dan bij de ander.
In de praktijk kom ik het zo vaak tegen dat niet-rokers of ex-rokers niet open (wensen te?) staan voor dit wetenschappelijk bewezen feit.
Ze doen daar velen onrecht mee.
Zij die zo graag van hun verslaving verlost zouden willen zijn hebben het al bepaald niet eenvoudig.
Onbegrip kunnen ze er niet bij hebben.
Al helemaal niet van mensen die hen dierbaar zijn.
Integendeel.
Begrip voor de zware strijd is noodzakelijk.
Mogelijk zal dat ooit mee helpen bij een latere overwinning.

Voor hen die met een roker leven:
Inderdaad.
Het is een walgelijke, smerige en ongezonde gewoonte.
En je kleren beginnen al te stinken als je in de buurt van een roker komt.
Maar.........

Eten is geen verslaving.
Eten moet.
Echter waarom zoveel dat de lichaamsomvang zo toeneemt?
Ook dat is buitengewoon ongezond.
Toch ken je hoogstwaarschijnlijk mensen genoeg of ben je het zelf die, dat wetende, teveel blijven eten.
Wat is minderen moeilijk!

Het stoppen met roken is voor zovelen nog heel veel moeilijker.

Johan (DQ)
.

Alles of niets

Als ik naar mijn vader loop kom ik langs een huis waar in de tuin
een bordje staat met de volgende tekst:

NIETS IS, ALLES WORDT.

Elke keer zet de tekst me weer aan het denken.
Wat doe je er mee?
Hoe leg je het uit?
In eerste instantie klinkt het nogal fatalistisch.

"Het heeft allemaal geen zin.
De zaak gaat toch kapot."

Bij nader inzien is de boodschap, althans voor mij, sterk relativerend.

"Jongens, maak je toch niet zo druk.
Waarom al die zorgen?"

Hoe versta jij die tekst?

DQ
.

vrijdag 14 augustus 2009

Spreuk

Wij krassen in elkanders wezen
en spelen dit venijnig spel
om zo onszelf te genezen

van die voortdurend laffe pijn,
dat het niet lukt onszelf te zi
jn.

(auteur onbekend)

.

zondag 9 augustus 2009

Oud?

Gistermorgen bezocht ik mijn vader.
Hij was bezig met het voorbereiden van zijn preek voor vandaag.
Oud?
Welnee.
Pas vijf en negentig jaar.

DQ
.

zaterdag 8 augustus 2009

Het edele spel

En daar zit ik dan.
In me uppie te zingen.
Oude, bekende christelijke liederen.
Want dat bleek het beste te gaan toen ik terugkeerde naar een oude tijdsinvulling.
Namelijk, het bespelen van een gitaar.
Oude, bekende christelijke liederen.

Ik schrijf bewust tijdsinvulling want ik kan niet van een oude hobby spreken.
Een hobby was het niet.
Hoogstens een beetje plezierig snarengepruts.
Ik kende echter genoeg grepen om de liedjes die in de samenkomsten, waarin mijn vader de voorganger was, mee te kunnen spelen.
Vandaar mijn eenzaam christelijk gezang met eigen gitaarbegeleiding.
Die Christelijke liedjes ken ik nu eenmaal het beste en brengen me ook in een soort van licht nostalgische extase.

In de woonkamer stond wel altijd een gitaar.
Maar zij stond hier eenzaam en ongebruikt te wezen.
Da's wel jammer voor een ZIJ.
Ongebruikt!

Naar mijn opvatting kan een Spaanse gitaar slechts een ZIJ zijn.
Bezie de vrouwelijk vormen!

Slechts sporadisch riedelde ik op het ding.
Maar dat lukte helemaal niet meer toen de kleinkinderen een speelse concurrentie aangingen met het apparaat.
Zij wonnen.

In die tijd waren ze maar een onderdeel van een fractie groter dan mevrouw de gitaar.
Dat hele kleine gaatje aan de zijkant heeft zich uit eigener beweging verlengd tot een grote scheur.
Toen kon ik niet meer met en op haar spelen.
Ook al zou ik dat willen.
Dikke lagen plakband hielden de zijkant bijeen maar droegen zeer negatief bij aan het klankbeeld.
Dat ging me toch wel aan mijn hart.
Vandaar mijn nieuwe Spaanse gitaar en de met zwoele stem door mij gezongen liedekijns.
En, ik vind het leuk.

Zoals ik altijd doe als ik iets nieuws heb zorg ik voor literatuur.
Internet blijkt ook nu weer een geweldige hulp.
Daar staat veel over het edele gitaarspel.
Lessen zijn er eveneens te vinden.

Speel ik nu briljant?
Nee
Speel ik nu goed?
Nee.
Ik speel slecht(s) maar heb er plezier in.
Vergeten grepen komen weer terug.
Maar dat is nog niet het geval met de vingersoepelheid.
Maar ja, wat wil je met zulke oude handjes.........
En de topjes mijner vingertjes doen enigszins zeer.
Maar.........
Ik zet door.
Luctor et Emergo.

DQ
.

donderdag 6 augustus 2009

Werkverschaffing

Een computer is een apparaat, gemaakt om het werk te verlichten wat u normaal gesproken zonder computer niet gehad zou hebben.

.

Vakantietijd

Klopt.
Je hebt gelijk.
Rust.
Er heerst veel rust op mijn log.
Er valt veel te schrijven.
Natuurlijk.
Maar het is vakantietijd.
Dat betekent én tijd zat om te schrijven maar ook tijd zat voor andere zaken zoals knutselen aan het huis en genieten van het weer.
Lezen in de schaduw bijvoorbeeld.
Daar komt dan nog bij dat ik wat PC problemen heb/had en ook nog narigheidjes door wisseling van Internet provider.

Ik kom terug.
De herfst is weer in het zicht (BAH!)
En daarna die akelige sombere winter.
BAH!

DQ
.

vrijdag 31 juli 2009

Gehoorzaam

Al eerder heb ik wat kalmte moeten betrachten.
Kalmte wat betreft activiteiten waarbij mijn schouders aan het werk moeten.
En dat is bijna bij alles het geval.
Van het hanteren van een simpele lichte verfkwast tot het besturen van de handen boven en op een toetsenbord.
De kalmte is het gevolg van pijnlijke schouders.
Iets waar ik als kind al last van had en waar ik de ene keer meer problemen van ondervind dan de andere keer.
Dagenlang ontvang ik seintjes van mijn schouders: "Doe het wat rustig aan".
Ik zal de seintjes maar even opvolgen en gehoorzaam de rust in acht nemen.
Tot later.

DQ
.

dinsdag 28 juli 2009

Update?

Al enige dagen heb ik niets gepubliceerd om mijn weblog.
Dat komt omdat ik vrij druk bezig ben geweest met allerhande zaken die niets met het log te maken hebben.
Na geruime tijd van rust op het radiogebied ben ik weer eens bezig geweest met die kant van mijn vrijetijdsbesteding.
Met radio bedoel ik in dit geval de gelicenceerde zend-hobby.
Daar is inmiddels ook de digitale revolutie doorgebroken.
Dat leidt tot fascinerende mogelijkheden.
Zeker nu de zendhobby op een bepaalde manier gekoppeld is aan Internet.
Prachtig.
Wat een interessante mogelijkheden.
En zo leuk om die te ontdekken.
Omdat het weer niet zo brullend geweldig goed is de laatste tijd gun ik me ook het binnenshuis bezig zijn.

Vanmiddag krijg ik bezoek.
Ook nu dus geen weblogupdate.

We komen terug!

DQ
.

vrijdag 24 juli 2009

Webgelog.

Toen ik in eind oktober 2007 met deze weblog begon deed ik dat voornamelijk om Sebo een beetje op weg te helpen.
Hij wilde een weblog beginnen en samen hebben we het een en ander uitgezocht.
Het was wel zo dat ik zo af en toe met de gedachte had gespeeld om zo'n log te starten.
Wat mij tegenhield was de gedachte dat ik geen idee had wat ik zou moeten schrijven.
Inmiddels is het juli 2009 en heb ik meer dan 1300 dingetjes geplaatst.
Ver boven mijn verwachting.
Maar wel een leuke constatering.
Ik heb het bewust over "dingetjes".
Het zijn immers lang niet allemaal doordachte artikeltjes.
Ook foto's, spreuken, filmpjes enz. komen aan bod.
Iemand die geregeld het spul volgt krijgt een aardig idee van mijn persoonlijkheid.
Door dat geschrijf ontdek ik ook dingen over me zelf.
Misschien is dat wel mijn achterliggende grootste drijfveer.

DQ
.

Vragen.

Na het vorige berichtje wilde ik eventjes pauzeren.
Maar ja, het bloed kruipt waar het niet gaan kan.

Van mijn vader, oud evangelist, krijg ik na lezing zijn christelijke bladen.
Dat was ook vanmorgen het geval.
Ik vind die de moeite waard om te lezen maar zet wel geregeld mijn vraagtekens.
Soms vind ik de conclusies van de schrijvers te gemakkelijk of te kort door de bocht.
Ik respecteer overigens wel hun meningen.
Maar ik blijf het moeilijk hebben met het absolutisme van vele schrijvers.
Ze zijn zo zeker van de waarheid.
Hún waarheid!
En vaak zo zeker van de "foute" inzichten van anderen.
Inzichten die echter eveneens tot stand zijn gekomen na grondig onderzoek en nadenken.

In de Bijbel staat ergens een hele simpele tekst die bij nader inzien bepaald niet simpel is.

"Onderzoek alle dingen en behoudt het goede".

Pffffff.
Het eerste gedeelte is al niet zo eenvoudig.
"Alle" is tamelijk veel.
Het tweede gedeelte is nog veel ingewikkelder.
Want wat is het "goede"?
Christenen hebben dan de neiging om te zeggen dat de Heilige Geest het wel duidelijk zal maken.
Maar daarmee ben je er niet.
Want waarom is er dan zo veel diversiteit in datgene wat Christenen juist en goed vinden?

Ik heb het antwoord niet.
Jij?

DQ
.

Schrijfvoer

Als je de ogen niet in de zak hebt zitten loop je tegen zoveel zaken aan waarover je wilt schrijven.
Toch is het verstandig, lijkt me, om je zo af en toe een beetje in te houden.
Hoewel ik voornamelijk voor mezelf schrijf, weet ik dat er mensen zijn die geregeld een blikje in mijn log werpen.
Er komt dagelijks zoveel op de mensen af en er wordt zoveel gelezen dat de kans op overvoeren levensgroot aanwezig is.
Dan lijkt het me beter om zo af en toe wat rustig aan te doen.
Ook al jeuken de vingertoppen en is er tijd voor want erg veel kans op teveel zonneschijn op de huid is er niet.
Tenminste niet hier in Nederland.

DQ
.

Ongeduld

Gister gelezen:

Gras groeit niet sneller door er aan te trekken.

DQ
.

woensdag 22 juli 2009

Getroffen regelingen

Gisteren was het weer eens zo ver.
Ik moest een bedrijf bellen teneinde iets te regelen.
Een 0900 nummer, uiteraard niet gratis.
In dit geval niet onbegrijpelijk omdat ik zelf iets moest regelen.
Maar het komt zo vaak voor dat je voor je eigen klacht moet betalen.
Daar gaat ie dan...

Een vriendelijke vrouwenstem (altijd vrouw en (dus?) altijd vriendelijk).
Behulpzaam hielp de stem me door een menu heen.
Voor dit, druk dat.
Ik heb de neiging om niet goed te luisteren of in een situatie te zitten die niet door het menu wordt gedekt en dan verkeerd te drukken.
Als dat het geval is kan je geluk hebben dat de, vriendelijke, maar verkeerd verbonden medewerker je door kan schakelen naar de juiste afdeling.
Zo niet, kan je weer opnieuw beginnen waarbij je dezelfde risico's qua menu loopt.
Nu ging het in één keer goed.
Wauw moment.
Dat wil zeggen, ik zat in de juiste afdeling maar wist dat pas na minuten wachten, á 45 eurocent per minuut.

"Helaas al onze medewerkers zijn momenteel bezet, blijft u s.v.p. aan de lijn", á 45 eurocent per minuut.

En dan gebeurt het vreselijke.
Dat wat ik altijd verwacht en waar ik altijd tegen opzie.
Elke keer weer.
Muziek, dat neem ik tenminste aan.
Muziek in afzichtelijke telefoonkwaliteit.
Zo hard mogelijk.
Meestal.
Je moet luisteren want je kunt zomaar, plotseling en steeds onverwachts, aan de beurt zijn.
Hoewel dat meestal pas na minimaal een minuut of acht het geval kan zijn.
8 x 45 = € 3.60
Drie euro en zestig eurocent om te beginnen.
Luisteren naar rotzooi en in de startblokken, al repeterend hoe je het best kunt vertellen wat je op je hart hebt.

Oh, ik ben absoluut een muziek liefhebber.
Maar ik zoek zelf mijn muziek uit en beluister die op een tijd die ik wil.
En dan ook nog via een geluidsweergever die muziek produceert in een kwaliteit welke ik de moeite waard vind.
Bij mijn muziekkeus is er zelden sprake van popmuziek met de bijbehorende beatdreun.
Een dreun die de telefoon verlaat zonder enige bas.
De bas wordt gesuggereerd door een hevig getik.

De telefoon, inmiddels op arm afstand gehouden, moet in de gaten worden gehouden om onmiddellijk naar het oor gebracht te kunnen worden.
Dat gebeurt dan ook enkele keren, slechts om te vernemen dat de medewerkers nog steeds bezig zijn en s.v.p. niet ophangen.
Ophangen?
Wie?
Ik?
Waaraan?

En dan eindelijk na ongeveer 5 euro ben je aan de beurt.
Dan kunnen er twee dingen gebeuren.
Of je bent hogelijk geïrriteerd door de herrie en het wachten of je bent opgelucht dat de herrie achter de rug is, evenals het wachten.
Dat hangt van je zelf af maar ook van degene die je aan de telefoon krijgt.

Het beste kan je het gesprek starten met in je achterhoofd het gegeven dat je partner niet schuldig is aan de muziekkeus en aan de wachttijd.
Toch kan ik het vaak niet laten om een opmerking te maken over het geronk dat doorgaat voor muziek.
Je weet immers nooit of er iets aan gedaan zal worden?
Hoop doet leven, verwacht niet te veel.

Ik trof het.
Aardige knaap.
Humorgevoelig.
Samen lachen dempt het ongenoegen.
Kan ik iedereen aanraden.
Bovendien wordt je dan vaak beter geholpen en dat is mooi meegenomen.

En 12 minuten later was alles geregeld.
Nu maar afwachten of de regeling in de praktijk zal werken.
Ik heb immers wel vaker (via een 09900 nummer....) niet nagekomen afspraken gemaakt.

Twintig minuten maal vijf en veertig eurocent is............
Dat is hoeveel gulden?

Moderne tijden.
Boeiende tijden.
Dure tijden.

DQ
.

Rafael




Enige tijd geleden schreef ik over Rafael.
Hij is een oude vriend van ons uit Valverde del Camino, Andalucía (Spanje).
Nadat hij vroeg gepensioneerd raakte had hij veel vrije tijd over.

Zelden heb ik zo'n actief iemand gezien als Rafael.
Reden waarom ik niet bang was dat hij zich zou gaan vervelen.
Iemand met zoveel hobby's, interesses, vrienden, familie en kennissen.
Hij dacht er anders over en is medicijnen gaan studeren in Sevilla.
Als hobby!
Enkele weken geleden studeerde hij af.
Hierbij enkele foto's van zijn graduatie.
De kalende, snordragende man is Rafael.

Voor mijn vorig artikeltje over onze vriend KLIK HIER

DQ
.

dinsdag 21 juli 2009

De hobby

Meerdere malen sprak ik al over een oude hobby van me.
Hierbij een link waarin met beeld en geluid zaken, de legale zendhobby betreffende, worden uitgelegd.
Het is een oud fragment met het bekende stemgeluid van Philip Bloemendal.
Nostalgie in optima forma mede door de zwart/wit beelden.
Door op het filmpje te klikken kan het beeld worden vergroot.

Leuk voor insiders, leerzaam voor belangstellenden.

De link:

http://cgi.omroep.nl/cgi-bin/streams?/ibg/sn130012-bb.wmv

DQ
.

Kennis.

Oh, wat denken wij veel te weten.
Oh, wat kloppen wij ons op de borst.

Maar...........
Zes en negentig (96) procent van het heelal bestaat uit onbekende, donkere materie.
Van de overige 4 procent weten we ook nog niet alles.

Oh, wat kloppen wij ons op de borst.
Oh, wat denken wij veel te weten.

DQ
.

David Wilkerson

Van Gonnie kreeg ik een site waar de in het Nederlands vertaalde weblogs van David Wilkerson staan.
Zoals bekend is David Wilkerson de schrijver van het bekende boek:
"Kruis in de asfaltjungle".
Overigens nog steeds verkrijgbaar.

Voor de site KLIK HIER

Bedankt Gonnie.

DQ
.

Hel

Nooit vergeet ik de verbijstering van mijn moeder.
Ik was nog jong, misschien een jaar of 12.
Een bekende Nederlandse evangelist was naar het Zuid Afrika van de apartheid geweest.
Hij keek vanuit zijn bevoorrechte blanke positie naar de zwarte kinderen en constateerde dat ze allemaal in de hel zullen komen want ze kenden Christus niet.

Mijn moeder hield veel van kinderen (zou ik het van haar hebben?) en was helemaal van haar stuk.
Volgens haar was het onmogelijk dat de Christus van de "laat de kinderen tot mij komen" diezelfde kinderen naar de hel zou sturen.
Als je dan ook nog bedenkt dat vele vrome blanken wel naar de hemel zouden gaan terwijl zij mede de oorzaak waren van de ellendige situatie waarin de zwarte kindertjes zich bevonden......

Waarom zouden de zwarte, oorspronkelijke, bewoners dezelfde godsdienst aan gaan hangen als hun onderdrukkers?
Nee, de opmerking van de evangelist ging mijn moeder te ver.
Veel te ver.

Mogelijk startte toen haar vernieuwde kijk op de Bijbel en de Christenen.
Een zwart/wit uitleg van de Bijbel kan aanleiding zijn tot groot onrecht.
Mogelijk heb ik van haar geleerd dat je de Bijbel eigenlijk pas goed kunt lezen en begrijpen als je de "liefde"bril opzet.
Bijna dezelfde bril als waarmee Christus de wereld bekeek.

Als Christenen andere mensen benaderen met het gegeven dat de hel wacht als je niet gaat geloven dienen ze te beseffen wat ze met deze keiharde opstelling mensen aan kunnen doen.
Wat een angsten kunnen zich ontwikkelen.
Vooral bij mensen die wel willen geloven, die vreselijk hun best doen maar het niet kunnen.
Die altijd blijven twijfelen, ook al willen ze dat niet.
Die het gevoel hebben:"Ik wil geloven want stel dat ik dat niet doe, stel dat God wel bestaat en ik geloof het niet dan kom ik in de hel. En geloven lukt me niet".
Bij wie juist door de onderliggende angst de twijfel wordt gevoed.
God is toch liefde?
Daarom kwam volgens de Bijbel Christus toch op aarde?
Enz. enz.

Beste gelovige Christen, deze mensen bestaan.
Christenen met gevoel in hun donder moeten open staan voor de wanhoop die ze anderen aan kunnen doen.
Aan kunnen doen door onvoorzichtig te zijn en op de plaats van God te gaan zitten.
In de Bijbel wordt over de hel gesproken.
Inderdaad, maar laat het oordeel maar aan God over.
Jou past het niet.

Wat is het geloof waard als dit gebaseerd is op angst?

DQ
.

Sport verbroedert?

Ik heb er altijd een hekel aan gehad als mensen een mening hebben en die mening extra kracht willen geven door te vermelden:"Ik en velen met mij...........".
Ik heb er een hekel aan zelfs als ik het met de spreker eens ben.
Het is nogal arrogant om zo te spreken.
Iedereen mag namens mij spreken mits ik daar toestemming voor geef.
Zolang dat niet het geval is dient men niet namens mij te spreken.
Toch heb ik zo af en toe de neiging om het ook te doen.
Zo gauw ik mijn bed ontstegen ben en de gordijnen heb opengeschoven druk ik de radio op AAN.
Het apparaat staat al eeuwen afgesteld op Radio 1.
Er zijn interessante programma's te beluisteren en zonder moeite blijf je op de hoogte van de wereld om je heen.
En dan...... wordt het programma aangetast.
Sport!
Aangetast, zo voel ik het als niet-sportliefhebber.
Ik wil helemaal niet naar sport luisteren.
En dan krijg ik de neiging om te zeggen: "Ik en vele anderen.........".
Nee, ik zal het niet zeggen al weet ik dat ik niet de enige ben.
In mijn kleine directe omgeving ken ik immers al mensen die de onderbrekingen vervelend vinden.

Gun ik dan de sportliefhebber zijn programma niet?
Natuurlijk wel.
Van harte zelfs.
Alleen, waarom niet een apart sportkanaal?
De hele dag sport.
Er is vast belangstelling voor en de NietSportliefheberrigeRadioEénLuisteraar en de WelSportliefhebberigeRadioEénLuisteraar zullen het waarschijnlijk op prijs stellen.

DQ
.

maandag 20 juli 2009

Hemd en rok.

Als er al een duidelijke aanwijzing is dat het hemd nader is dan de rok, dan is het wel het gegeven dat er onmiddellijk het aantal Nederlanders wordt vermeld die slachtoffer zijn geworden van een ramp.
Ook al zijn er tientallen slachtoffers van andere nationaliteiten.

DQ
.

Kerkdienst en weerbericht




Gisteren voor het eerst sinds jaren naar een kerkdienst geweest.
Dit op uitnodiging van Sebo die me vertelde dat er in het Volkspark in Enschede een openluchtsamenkomst van zijn kerk was.
Dus de bus naar Enschede gepakt en naar Sebo afgereisd.
Daar een kopske koffie genuttigd en met de fiets naar het park.

Helaas, er was niks te zien.
Dat wil zeggen, niet iets wat op een samenkomst leek.
Nu was er al afgesproken dat de dienst verplaats zou worden naar de kerk als het weer enigszins onbetrouwbaar leek.
De keuze leek op dat moment onbegrijpelijk omdat de zon stralend zijn best deed.

Op naar de kerk.
Daar was volop leven.
Het werd steeds duidelijker waarom de openluchtdienst niet door ging.
De kwetsbare muziekinstrumenten zouden met regen problemen hebben gekregen.
En het bleek een goede beslissing want vanuit de regenvrije kerkzaal waren regenbuitjes te zien en onweer te horen.

Dan de dienst.
Ken je het verschijnsel dat je je in een zeer vertrouwde omgeving toch niet helemaal vertrouwd voelt?
In ieder geval was dat met mij het geval.
Zou het met mijn leeftijd te maken hebben?
Ik ben opgegroeid met Johannes de Heer en Glorieklokken.
Daaruit kan ik veel liederen meezingen (meebrullen).
Hier waren zangeressen (goede overigens) die met begeleiding van de band en met medezang van de kerkgangers voor mij absoluut onbekende liederen zongen.
Liederen uit de steeds verder uitbreidende voorraad liederen uit Opwekking.

Ik hou erg van meezingen maar dat lukte niet goed, ondanks de tekst die op de muur werd geprojecteerd.
De tekst zegt immers niets over de melodie?
Het gevolg voor mij was dat ik me er bij hoorde voelen en me tegelijkertijd een buitenstaander voelde.
Ook denk ik dat in de loop der jaren mijn ideeën een ontwikkeling hebben ondergaan.
Dit als gevolg van ervaring en nadenken.
Dat ontdekte ik na de dienst toen ik wat foldermateriaal bekeek dat op de boekentafel lag.

Als de lezers nu zouden denken dat ik kritiek heb dan vergissen ze zich.
Ik ben positief en verheugd over de deelname van de vele jeugdigen.
Ben enthousiast over de manier waarmee ze met hun geloof omgaan.
Hun combinatie van geloof en sport staat zeer ver van mijn eigen belevenis af maar ik vind het geweldig.
Vooral hoop ik dat ze hun geloof zullen blijven behouden.
Niet verkeerd in deze egoïstische graai-maatschappij.
Mits natuurlijk, ze zich niet betweterig opstellen naar de ander.
Iets waar ik, zoals bekend, erg benauwd voor ben.

De presentatie van de hele dienst verdient alle lof.
Een foto van de blauw geklede sporters doe ik hier bij evenals een foto waarin een clown met behulp van goocheltruukjes voor de kleinsten de Bijbelse boodschap duidelijk maakte.

Goed dat ik geweest ben en leuk dat er een klein meisje was die Melody heet.
Leuk omdat onze dochter zo heet en ik de naam verder zeer zelden tegenkom.

Voor de site van het Evangelisch Centrum in Enschede
KLIK HIER

************************************************

Zaterdag boodschappen voor mijn pa gedaan.
Twee volle zakken een half uur moeten meezeulen.
Da's niet best voor mijn al jaren kapotte schouders.
Op dat moment had ik er wel last van maar het viel mee.
Nu doet het behoorlijk zeer.
Oh, ik hoor het al zeggen.
Neem dan toch gewoon de fiets.
De zeggers hebben gelijk.
Alleen de keuze tussen fiets en voet valt bij mij bijna altijd in het voordeel van de voet uit.
Ik ben geen fietser.
Ik ben een loper, zelfs als dat bij tijd en wijle niet zo verstandig is.

Wat een raar weer.
Hoewel raar?
Eigenlijk kan ik dat als iemand die al 66 jaar in Nederland woont niet zeggen.
Raar is het niet.
Lastig wel.
Hoe moet je je kleden als een stralende en hete zonneschijn binnen enkele minuten plaats moet maken voor een stevige of minder stevige regenbui, afgewisseld met harde wind en bliksemflitsen?

En..........
Hoe krijg ik mijn was droog?

DQ
.

vrijdag 17 juli 2009

Vrijdagmorgense beslommeringen


Zo, daar zit ik dan.
En wel achter mijn computer.
Alleen.

Nu valt het niet mee om samen achter een computer te zitten.
Daarom zit ik altijd in mijn eentje naar scherm en toetsenbord te turen.
Nee, het alleen in dit geval betreft de afwezigheid van vrouwlief.
Op dit moment zit ze op een bankie op Schiphol, bezig zich te vervelen.
Pas over ruim twee uur vertrekt de vliegmasjien.
Het is onze gewoonte om vroeg op Schiphol aan te komen.
Dan start het grote vervelen maar ook het tevreden gevoel op tijd te zijn.

Inchecken had ik reeds via Internet geregeld.
Dat werkt mooi.
Mooie plaats zoeken en instapkaart uitprinten.
Scheelt een hoop gedoe bij de balie.
Iets over half drie stijgt de Fokker 100 van de KLM op teneinde haar naar Bologna te brengen.

Normaal gesproken zet ik haar af op het station hier in Hengelo en wacht al handenzwaaiend af tot de trein vertrekt.
Nu ging het wat anders.
De voorspelde regen en onweersbuien verzamelden zich boven Hengelo op het moment dat we naar het station zouden gaan.
Om die reden vertrokken we een half uur eerder dan voor het halen van de trein nodig was.
Hopende het weergeweld voor te zijn.
Eenmaal op het perron kreeg ik van Marijke de "opdracht" om naar huis te gaan.
Donkere wolken pakten zich boven het station en boven Hengelo samen.

Dat is niks voor mij.
Weg te gaan vóór de trein vertrok.
Toch heb ik dat maar gedaan want de dreiging uit de lucht was zeer reëel.
Uiteindelijk viel het wel mee maar dat was op dat moment niet te verwachten.
Je kunt met onweer niet voorzichtig genoeg zijn.
En dat blijkt wel want rond die zelfde tijd werd een vrouw (49) in Almelo door de bliksem getroffen.
Ze overleefde het niet.

En zo zit ik alleen te wezen terwijl Marijke straks gaat vliegen om zich later op de dag bij onze 3 kleinkinderen te voegen.
Zij wel.......
Beide gebeurtenissen vind ik ook zo leuk.
Daarom moet ik dat later in het jaar ook maar eventjes gaan doen.
Lijkt me zo.

In Italië liggen de temperaturen boven de 35 graden.
Met een lucht zwanger van Adriatisch zeevocht.
Bij zwager Ben in Andalucía heersen de zelfde temperaturen maar dan met droge lucht.
Da's een flink stukkie behagelijker.
(Hoewel 45 graden in de schaduw knap heet is.......)

Nu schijnt de zon.
O nee, het is al weer weg.

Ruim vijf weken alleen!

DQ
.

donderdag 16 juli 2009

Het stierengevecht

Ik ben een liefhebber van Spanje maar bepaald geen liefhebber van het stierengevecht.
Altijd al ben ik van plan geweest om er een stukje over te schrijven.
Daarin zou ik de pro's van de liefhebbers willen afwegen tegen de contra's van de tegenstanders.
In Trouw kwam ik een genuanceerd artikel tegen waarin de verschillende aspecten uitstekend worden belicht.
Ik wacht dus nog maar even met het schrijven van mijn artikeltje.
Aanrader.

http://www.trouw.nl/religie-filosofie/opinie/columns/article2816155.ece/Waarom_is_stierenvechten_zo_wrang__.html

DQ
.

Opdracht: Schieten en niet aarzelen

Uit Trouw van 16 juli 2009

De opdracht was: schieten en niet aarzelen

„Je voelt je als een klein kind met een vergrootglas dat naar mieren kijkt en hen verbrandt”, begint het rapport met getuigenissen van Israëlische militairen over hun ervaringen tijdens de oorlog in Gaza, een half jaar geleden.

Klik voor het hele artikel op:

http://www.trouw.nl/nieuws/europa/article2816397.ece/De_opdracht_was__schieten_en__niet_aarzelen_.html


Voor het hele rapport zie:

http://www.breakingthesilence.org.il/index_e.asp

DQ
.

Schuld

Als je toch bedenkt
dat er
elke zes seconde
in de wereld
een kind
overlijdt
wegens gebrek aan eten.

DQ
.

woensdag 15 juli 2009

Gods wil.

Sommige lezers staan achter mijn standpunten anderen zullen zeggen daar heb je die zeur weer.
Dat kan, dat mag en dat is logisch.
Een ieder bekijkt de wereld vanuit het eigen gevoelsleven.
Daar ben ik heilig van overtuigd al zullen vele hoog opgeleiden dat niet met me eens zijn.
Verstand is de enige juiste basis van de beslissingen die men dient te nemen.
Als dat echt het geval zou zijn dan zouden deze mensen het altijd met elkaar eens moeten zijn.
Eén en één is immers altijd twee.
Aangezien dat niet het geval is, zie bijv. in de politiek, moet er dus een mechanisme zijn welk de uitslag van de verstandelijke redeneringen stuurt.
Dat kan alleen maar het gevoelsleven zijn.
Een eng ding want de greep daarop is tamelijk gering, zeker als je ontkent dat in dit rare ding je drijfveren liggen.

Zojuist vernam ik iets over een rapport waarin ook, en dat is tamelijk uniek, Israëlische soldaten het één en ander verklaren.
Ze bevestigen de gruwelijke dingen die Israël in Gaza heeft gedaan.
"Schiet op alles wat beweegt......."
Zie o.a. artikel in de Volkskrant:

JERUZALEM -
Israëlische soldaten zouden in januari vrijwel zonder schietinstructies aan het grondoffensief tegen het Hamas-bestuur in de Gazastrook zijn begonnen. Commandanten stelden in voorbesprekingen zelden het onderscheid tussen burgers en strijders aan de orde.

http://www.volkskrant.nl/buitenland/article1258611.ece/Israelische_soldaten_openhartig_over_beschieten_Palestijnen

Duidelijk is dat Israël in het laatste conflict met de Palestijnen afschuwelijke dingen heeft gedaan.
Oorlogsmisdaden.
Natuurlijk is dat al lang uit andere bronnen bekend.

Israël is er en Israël moet blijven.
Daar ben ik het mee eens.
Maar laten we toch eens stil staan bij het ontstaan van het land.
Christenen ook jullie!

Het land is gebaseerd op geweld en onrecht.
Vele Palestijnse dorpen die er al eeuwenlang waren zijn met de grond gelijk maakt.
Land geconfisqueerd, onrecht gesanctioneerd.
Families uit elkaar gedreven en verjaagd naar vluchtelingenkampen en kleine stukjes land.
Gebieden bezet en de mensen daarin walgelijk behandeld.
Stukken gebied gejat en gekolonialiseerd.
Palestijnen gekleineerd en geschoffeerd.
Mishandeld, lichamelijk en geestelijk.

Hoelang pikt de wereld dit nog?
Wat heeft dit voor effect op het morele welzijn van de gemiddelde Israëliër?
Ook om die reden moet de wereld iets doen.
Dit volk gaat moreel ten onder.
En uiteindelijk helemaal ten gronde.
Dat mag toch niet gebeuren?
Wat geweldig dat er joden zijn die opkomen voor het arme en geslagen Palestijnse volk.
Dat zijn de (verguisde) helden.

Wat waren wij de Duitsers zat.
En dat duurde "maar" 5 jaar.
De bezetting van de Palestijnse gebieden duurt al sinds 1967.

Ik besef best dat Israël vecht voor zijn bestaan.
Ik besef best dat ze daar recht op hebben.
Maar ik ben er tevens van overtuigd dat de wijze waarop ze dat doen averechts zal werken en uiteindelijk Israël tot een volk uit de geschiedenis zal maken.
Iets wat al eerder is gebeurd.

De geschiedenis bewijst dat elk volk dat zijn bestaan op geweld en onrecht vestigt gedoemd is om ten onder te gaan.
Dat geldt overigens voor elke gemeenschap.
Groot of klein.

Christenen hebben het over de terugkeer van Gods volk naar het hun beloofde land.
Ik zal die redenatie niet ontkrachten.
Maar in de zelfde Bijbel staat liefde als hoogste goed.

Zou dat wat nu gebeurt wel de rechtvaardige terugkeer van het joodse volk kunnen zijn?
Moet men zich wel bijna kritiekloos achter de daden van Israël stellen omdat dit alles deel uit zou maken van het grote plan van God?
Wie zegt dat DIT het plan van God is?

Christenen laten jullie je toch eens leiden door het gebod dat LIEFDE heet.
Liefde naar de joden maar ook, en misschien nu wel vooral, naar de Palestijnen.

DQ
.

dinsdag 14 juli 2009

Sociale rechvaardigheid...........

Carint/Reggeland topman J. Hofhuizen ontving in 2008 een salaris van € 411.000.
Begin 2008 werden ruim 150 mensen bij Carint ontslagen!!
Dit als gevolg van de veranderingen in de thuiszorg.

Alle leden van de Raden van Bestuur van de SVB, het CWI en het UWV "verdienen" meer dan de wettelijke normen.
Let wel, betaald door de gemeenschap met gemeenschapsgeld.
Bestuurders in de sociale zekerheid!
(Hun zekerheid)

Wat ik me nu afvraag:
Is men alleen geschikt voor dit soort functies als men al anti-sociaal is of wordt men dat zodra men in zo'n functie zit?
Of..........
Wordt men aangesteld omdat de mensen die hier voor verantwoordelijk zijn een soort/bondgenoot herkennen?
(Ons kent ons en "ons" geld stinkt niet".

DQ
.

maandag 13 juli 2009

Eerlijk?

1,2 miljard mensen lijden honger.
En.
Ik doe mijn best om mijn buikomvang te verminderen.

DQ
.

Aforisme

Wat Gij wilt dat U geschiedt
Verhinder dat de ander niet.

DQ
.

zondag 12 juli 2009

Hoe klein.

Marijke stuurde kaarten naar onze kleinkinderen in Italië.
Ze stuurde er voor elk kind één afzonderlijk en betaalde voor elke kaart porto.
Helaas had ze niet in de gaten dat de porto met 2 cent omhoog is gegaan.
Daarmee benadeelde ze TNT voor 3 x 2 = 6 cent.
ZES cent!
TNT wist er raad mee.
De boete was Euro 1,76 per overtreding.
Dat is 3 x 1,76 = 5,28
VIJF euro en ACHTENTWINTIG cent!
Dat is dus 5,28 - 0,06 = 5,22
Een verschil van VIJF euro en TWEEËNTWINTIG cent!
Wat zou er gebeuren als TNT een vriendelijk briefje zou hebben gestuurd met de opmerking dat de porto is verhoogd en of men daar de volgende keer rekening mee wil houden?
Hoeveel procent van de portobetalers zouden er geen rekening mee willen houden?
Of waarom niet de brief retour naar afzender sturen met het verzoek porto bij te plakken?
Ieder weldenkend mens zal er begrip voor hebben dat een bedrijf voor hun product betaald moet worden.
Natuurlijk zal dat TNT extra geld kosten.
Maar.........
Hoe verhoudt zich dat tegenover de vervelende indruk die de TNT zo maakt?
Publieksvriendelijk.
Tja.
Die beroerde marktwerking.
Onze politici worden ook bedankt.

In de krant van gisteren:
Bestuurders grabbelen extra inkomsten bij elkaar.
Burgemeesters en wethouders hebben onkostenvergoedingen van 500 tot 700 euro p/m.
Toch worden er zaken als fooien, lunches, kleine diners, boetes en giften en garderobebonnetjes van 1,50 euro gedeclareerd.
Wat klein.
Wat verschrikkelijk KLEIN.
Dat zijn onze bestuurders.
Dat zijn de mensen die het voorbeeld zouden moeten geven.
Dat zijn de mensen die behoren te weten wat een bedrag van 500 tot 700 euro voor velen een verschil zou betekenen in hun levensomstandigheden.
Het zijn ook de mensen die door de gemeenschap, wij, worden betaald.
Wat een kleine persoonlijkheidjes.

Nee, de verharding van de maatschappij zit niet alleen in winkeldiefstallen en schietpartijen.
Fatsoen moet je niet alleen van anderen vragen.
Fatsoen moet je doen.

DQ
.

vrijdag 10 juli 2009

Ondanks vocht, moedig voorwaarts!

Het is me het weertje wel.
Regen, afgewisseld met regen.
Met daarboven een dikke sombere wolkenlaag.
Een laag die de stralende zonneschijn, die ik er boven vermoed, voor een groot gedeelte de nek omdraait.
Oppassen dat gebrek aan zonlicht zorgt voor gebrek aan optimisme.

Met mijn vader was afgesproken dat ik boodschappen voor hem zou doen.
Het grootste gedeelte daarvan heb ik gisteren reeds ingeslagen maar met de verse producten is dat nog niet het geval.
In een telefonisch onderonsje, vanmorgen, is afgesproken dat zaterdag nog vroeg genoeg is.
Dat is mooi en bespaart me hoogstwaarschijnlijk (want hoe zou het weer zich morgen gaan gedragen?) een nat pak.

Wel is dat natte plensgedoe een goede test voor mijn platte dak.
En het lijkt er op dat de regen gewoon doet wat het hoort te doen n.l. buiten voor vocht zorgen.
Binnen is het (nog) droog.
Hiep hoi.
Kan een ieder gebrek aan lekkage van harte aanbevelen.

En dan is lekkage nog niets vergeleken met de ellende die de media ons dagelijks voorschotelt.
Wat een rotzooi en wat een ellende die mensen andere mensen uit louter eigenliefde aandoen.
Als bewijs dat God bestaat wordt wel eens het besef van moraal aangehaald.
Soms denk ik in een zwart/wit bui wel eens dat moraliteit niet bestaat.
Mensen doen elkaar zoveel vreselijke dingen aan.
Aan de andere kant is een enigszins redelijk functionerende maatschappij niet denkbaar zonder een vorm van moraliteit en normbesef.
Overigens valt ook daar wel het één en ander op af te dingen.
Een mens moet immers wel wat orde rondom zich hebben.
In chaos valt niet te leven.
Organiseren dus die hap.
Toch egoïsme?

Nog steeds regen.
Ik begin de fraaie dagen van weleer alweer te vergeten.
Niet doen.
Overigens, bij Ben in Spanje is het prachtig weer evenals bij dochterlief in Italië.
Ze zullen het wel verdiend hebben.

Gisteren wat moeten knoeien met het computergedoe.
De router deed niet helemaal datgene waar ie voor geboren is.
Ernstig toegesproken.
't Hielp!

Enfin, 't is een beetje een zwamverhaal geworden.
Maar ik ben weer enige minuten verder op de dag.

Als ik goede moed naar buiten slinger gaan de wolken vanzelf warm water sproeien.

DQ
.

donderdag 9 juli 2009

Waarom?

Voor de één is geloven een gift.
Voor de ander een gave.
Voor de één een beslissing.
Voor de ander een strijd.
Waarom dat verschil?

DQ
.

woensdag 8 juli 2009

Oude mensen, oude steden.

Zaterdag zijn we op stap geweest.
Marijke en ik.
Een stralende dag, in tegenstelling met nu.
Marijke had zich voorzien van een treinkaartje dat ons het recht gaf om naar elke bestemming in Nederland te reizen.

Vele medelanders hadden deze mogelijkheid, dankzij Blokker, eveneens ontdekt.
Dit zorgde in samenwerking met de zon voor zeer vele, zeer drukke treinen.
Zodat vele, zeer vele mensen staande de vele kilometers moesten afleggen.

Opvallend dat jongeren niet meer opstaan voor ouderen.
Ook kinderen die op de schoot van pa of ma zouden kunnen zitten mochten van pa en ma op hun plaats blijven zitten.
Onverschillig voor het amechtig hijgend oude mannetje dat bevend naast hen stond te zwaaien.
(Om misverstanden te voorkomen, dat was ik niet)
Wordt men niet meer opgevoed met de regel op te staan voor ouderen?
Iets wat voor ons altijd volkomen vanzelfsprekend was.
Pijnlijke constatering.

Over het algemeen hadden wij redelijk geluk, qua zitten.
Alleen op de terugreis moesten we het van Amersfoort tot Apeldoorn doen met één zitplaats.
Dat gaf wel aanleiding tot enige hilariteit.
Oma op de schoot van opa!
Een bereidwillige zetelzitter tegenover ons wilde er wel een foto van maken......

Ja, dan heb je zo'n kaartje maar wat dan?
Waar moet je naar toe?
Voor ons is dat over het algemeen al heel snel: Naar het westen!
Daar liggen immers onze roots en we lusten wortelen.
Goed voor ogen en emoties.
Maar we waren sterk deze keer en het idee van Marijke om naar Gouda te gaan sprak me zeer wel aan.
Daar was ik nog nooit geweest en dat vond ik al lang een foutje in mijn educationele opvoeding.
Bovendien lag Gouda op de route naar 's Gravenhage en daar ergens in de buurt heeft ook altijd Delft gelegen.
Ook daar waren we nog nooit geweest.
Wat nog een barstje in de educationele achtergrond betekende.

Gouda was leuk en warm.
Terrasjes waren vol met rokers zodat wij naar binnen moesten om van cappuccino en appeltaart te genieten.
Zij genoten van de zon.
Helaas kon ik door de aanwezigheid van de markt niet echt mooie foto's maken.
Maar behelpen is altijd beter dan niets.

De tijd snelde henen en we hadden een programma af te werken.
Op naar Den Haag.
Het was heel lang geleden dat ik daar via rails en trein was geweest.
Mogelijk stapten we aan de verkeerde kant van het station uit.
Want de oude binnenstad bleek tamelijk ver weg.
Nu is dat op zich niet zo'n bezwaar, wandelen is best prettig.
Zelfs met prikkelende zonneschijn.
Maar de wandel kilometers zijn wel tijdvreters en we wilden verdere avonturen beleven.
In een stad waar we nimmer waren geweest.
Dus keerden we na enige tijd om teneinde de trein richting Rotterdam te pakken om daar uit te stappen zodra de conducteur Delft aankondigde.

Verdorie zeg, dat is een leuke plaats.
Zeker voor iemand als ik die gek is op oude steden, zeker als ze ook een verhaal te vertellen hebben.
Zo'n plaats is Delft.
Getuige de door ons bezochte graven van belangrijke mensen uit de Vaderlandse geschiedenis.
Maar het is ook aan de panden te zien.
Eerbiedwaardige gebouwen die mijn geschiedenislessen van vroeger illustreerden.
Gek idee dat je een pilsje drinkt op een plaats waar de Vader des Vaderlands gegarandeerd heeft gelopen.
De geschiedenis komt wel heel erg dichtbij.
En wat smaakt zo'n pilsje goed met zulk fraai weer.

Voldaan verder gelopen.
En Delft bleef leuk en Delft bleef de moeite waard.
Of je nou langs de grachtjes slenterde of op een terrasje een visschotel nuttigde.
Wat is het dan fijn dat de huidige camera's geen filmpjes meer nodig hebben.
Ik zou me heel erg in hebben moeten houden of me scheel hebben moeten betalen aan filmpjes.

De zaterdag en de zon zorgden voor veel mensen op straat en terras.
Daar hadden we geen last van, integendeel het was gezellig.
Echter al die honderdduizenden moesten zo nodig op "onze" tijd allemaal en tegelijkertijd naar Hengelo.
Resultaat, benen die gaan slapen omdat de enigen die de laatste tijd kort(!) op mijn schoot zitten de kleinkinderen zijn.

Mooie dag.

DQ
.

Tweesnijdend zwaard

Wel eens gehoord van e-Sword?
Dat klinkt nogal gewelddadig maar dat geldt alleen als je de Bijbel als zwaard wilt zien.
e-Sword is een geweldig programma voor hen die de Bijbel bestuderen.
Helaas is het programma in het Engels.
Ook de los te downloaden aanvullingen, concordanties, Bijbelvertalingen, commentaren, kaarten e.d. zijn in het Engels.
Desondanks een geweldige aanrader.
De Nederlandse Bijbel in Oude Vertaling is wel als gratis download beschikbaar.
Ook vertalingen in het Afrikaans zijn te downloaden.
Hebreeuwse vertalingen zijn beschikbaar.
Nog veel meer, teveel om op te noemen.
In het programma vind je een tekstverwerker en andere hulpmiddelen.
Zoeken enz.
De meeste aanvullingen zijn gratis.
Voor sommigen moet je betalen.
Maar ook zonder die betaalde aanvullingen is het een geweldig hulpmiddel.
Een absolute aanrader.
Het programma en de aanvullingen zijn te vinden op:
http://www.e-sword.net/

Veel succes.

DQ
.

woensdag 1 juli 2009

Het is niet anders....

Het is warm en dat is lekker.
Het blijft ook 's avonds heerlijk tuinweer.
Het is om die reden tamelijk zonde om langdurig achter de PC te kruipen.
Het is daarom dat ik even weinig schrijf.
Het zal wel goed komen.
Het is in ieder geval mijn bedoeling.
Het is me nu echt te heet.
Het zij zo.

DQ
.

dinsdag 30 juni 2009

Onbegrijpelijk -2

Een diashow van de prachtige wolken boven Hengelo plaatste ik in goede kwaliteit op mijn youtube kanaal.

Voor mijn youtube kanaal KLIK HIER

Maak filmpje schermvullend.

DQ
.

Onbegrijpelijk






Ik snap er niets van.
Er gebeuren geweldig prachtige dingen boven onze hoofden
en slechts weinigen zien het.

Spectaculair.
Jammer dat de foto's op deze plaats
zo klein zijn.

DQ
.

zondag 28 juni 2009

Jammer

Vanmorgen vroeg werd ik via de TV weer geconfronteerd met de ellende in de wereld.
Speciaal daar waar het kinderen betreft.
Tegelijkertijd staat de wereld op zijn kop wegens het tragisch overlijden van een groot pop artiest.
Waarom staat de wereld niet op z'n kop wegens het tragisch overlijden van zoveel onschuldige kindertjes?

En, men zal wel weer zeggen: "daar heb je hem weer", de ellende is er ondanks de miljoenen en miljoenen christenen.
Christenen die stralend en luidkeels zingen over de liefde van God en de liefde voor de naaste.
Maar ja, dat geeft op zondagmorgen een heerlijke kick met gezellig koffie drinken na.
De volgende dag begint het normale leven weer.
Met al z'n problemen en zorgen.

Ik begrijp het allemaal best.
Zou het zelf ook heel wat beter hebben moeten doen.
Voel me er niet lekker bij dat ik het niet beter heb gedaan.
Veel tijd verloren in mijn bijna 67e jarig bestaan.
Wat ik echter wil beweren is dat wanneer de christenheid in de praktijk zou brengen dat wat ze belijden en waar ze over zingen er een geweldige golf van erbarming, liefde en hulp door de wereld zou trekken.

Het falen van de maatschappij is ook een schandvlek op het blazoen van de gelovigen.

Ik spreek in algemeenheden.
Dat weet ik.
Er zijn immers vele uitzonderingen.
Kijk bijv. naar het Leger des Heils.
Ontstaan uit bewogenheid voor het geweldige onrecht.

In Amerika is een kerkdienst gehouden speciaal voor het behoud van privé wapens.
Angst dat Obama zich zou gaan keren tegen het particuliere wapenbezit.
De dominee heeft zijn gemeente opgeroepen om allemaal een wapen mee te nemen naar de dienst.
Wel zonder kogels.....


Wat jammer dat Christenen geen vuist maken en hebben gemaakt en zich massaal tegen het onrecht keren en hebben gekeerd.
Tsja, inderdaad, het zijn net mensen.

DQ
.

zaterdag 27 juni 2009

Flamenco


KLIK OP FOTO

DQ
.

Uelsen





Marijke vierde haar verjaardag feestje bij onze zoon in Duitsland.
Omdat ik altijd een camera bij heb en omdat het daar altijd mooi is
combineer ik de twee feiten vaak.

Hierbij een vluchtig blikje in de natuur vlak over de grens.

DQ
.

woensdag 24 juni 2009

--- Herrie zonder Waarde ---

Al spreek ik de talen
van mensen en engelen,

maar heb geen liefde dan ben ik
een klinkend stuk koper of
een rammelend cimbaal.

En al heb ik de gave van het profeteren
en ben vertrouwd met alle geheimen
en al bezit ik het geloof
dat ik bergen kan verzetten,

maar heb geen liefde .
dan ben ik niets.


1 Korintiërs 13:1, 2

.

Ontdekking

Storm in eigen gemoed.
Somber.

Storm op Schiphol.
Somber.

Bewolkt.
Regen.

Brullende motoren.
Wolken brekend vliegtuig.
Stralende zonneschijn.
Richting zuid.
Portugal.

Motorherrie.
Kalme vlucht.
Rimpelloze koffie.

Eerste vlucht met groot vliegtuig.
Eerste film vanuit vliegtuig.

Schuine bocht naar vliegveld.
Over zee.
Is dat normaal?
Zo schuin?
Perfecte landing.

Verkocht.
Vliegen is prachtig.

Nat Nederland.
Kil Nederland.
Droog Portugal.
Heet Portugal.
Faro.

Naar zwager.
Naar Spanje.

Spaanse grens.
Met auto.
Na kilometer.
Eerste bar.

Heet.
Bloedheet.
Ongezellig.
Sfeerloos.
Rommelig.
Grond met peuken.
Luidruchtige stemmen.
Elkaar bestrijdende Tv's.
Brullende radio.
Herrie.
Herrie.
Veel herrie.

Ik hou niet van zoveel herrie.
Ik hou niet van zoveel rotzooi.
Ik hou niet van zoveel hitte.
Ik hou van sfeervol café.

Dát Spanje.
Authentiek.
Toerismeloos.


Ik ontdekte de vervulling van een onbegrepen verlangen.
Ik ontdekte Spanje.
Mijn Spanje.
Thuis!

DQ
.

dinsdag 23 juni 2009

Spreuk

Management is doing things right;
leadership is doing the right things.

- Peter Drucker (1909 - 2005)

DQ
.

Plotseling gebeurt het.

Gek.
Zonder aanleiding gebeurde het.
Vannacht.
Plotseling.
Plotseling was ik verdrietig.
Verdrietig om het feit dat ik mijn Italiaanse kleinkinderen al een hele tijd niet heb gezien.
Nog steeds ben ik er onrustig van.

Opa Johan
.

Agapé

Denkt hij nu echt dat de mensheid zich niet bewust is van het feit dat we er een bende van maken? Denkt hij nu echt dat veel christenen niet weten dat ze voor spek en bonen in dat clubhuis zitten als men daar al naar toe gaat en zich niet zit te vergapen aan surrogaat “dominee” Dr. Schuller?

Aldus Wiebe op zijn weblog in zijn reactie op mijn weblog.
KLIK HIER
De "hij" in deze reactie ben ik (DQ)

Wiebe schrijft nog veel meer en zegt interessante dingen.
Maar dit soort opmerkingen maken me zo moe en verdrietig.
Niet dat ik de intentie heb om ds Schuller te verdedigen.
Als dat nodig is doet hij dat zelf maar.
Wel weet ik dat heel veel mensen door de uitzendingen van Hour of Power worden gezegend.
Ook mensen die (nog) geen Christen zijn.
De opmerking getuigd van weinig respect voor hen die zich gesteund voelen door de uitzendingen.
Waar halen wij dan het lef vandaan om de zaak onderuit te halen door over surrogaat te spreken?

Wij kennen Gods oordeel niet.
Waarom denken wij Zijn oordeel wel te kennen?
Waarom denken wij het zo vaak beter te weten dan God?
Waarom toch?
Waarom toch?
Ik begrijp het niet.
Zij die zonder zonde zijn, werpe de eerste steen.

Wiebe schrijft dat ik door de satire heen moet lezen om tot zijn echte reactie op mijn weblog te komen.
Mogelijk hoort bovenvermelde aanhaling ook tot satire, voor mij is het een liefdeloze, ongenuanceerde, opmerking.

Wat betreft de wat minder inhoudelijke inhoud (ja, ja, Nederlands) van mijn weblog daar heeft Wiebe wel enigszins gelijk in.
Dat wil zeggen, een lekkend dak waar de oorzaak niet van te vinden is, is bepaald niet onbelangrijk en beïnvloed mijn stemming absoluut.
Het plaatsen van foto's op mijn weblog of filmpjes op youtube hoort ook bij mij.
( www.youtube.com/donqueso )
Fotograferen en filmen doe ik bijzonder graag en mijn weblog is niet gebonden aan één bepaald thema.
Geluk van familie en vrienden haal ik aan op mijn weblog.
Het is immers mijn geluk.
Wetenschap boeit me.
Muziek.
Muziek in ruime zin, van Bach tot flamenco.
Zo kan ik doorgaan.
Omdat ik ben die ik ben zullen er uiteraard bepaalde zaken uitspringen en steeds weer terug keren.

Bovendien ben ik soms moe.
Zo moe.
Moe van me zelf.
Moe van de omstandigheden, die overigens helemaal niet zo slecht zijn.
Moe van het signaleren van mijn eigen gebrek aan liefde en het signaleren van dit gebrek bij anderen.
(Ik zou graag een ander woord voor liefde gebruiken. het klinkt zo zoet. Agapé misschien?
KLIK HIER )
Dat komt omdat ik absoluut overtuigd ben van het feit dat "strijdbare" liefde het enige juiste antwoord is op de narigheid rondom ons heen.

Veel Christenen belijden datzelfde en pakken vervolgens de wapens op.
En inderdaad, dat doet me bijna lichamelijk pijn.
Waar blijft dit belijden?

Als ik zie dat Christenen in onze regering zaken verzwijgen of verdraaien maar wel praten over fatsoen, dan heb ik daar last van.
Als ik zie hoe er met dhr.Spijker werd en wordt omgegaan.
(De klokkenluider die weigerde om te voldoen aan de opdracht van defensie om te liegen. "Google" voor bijzonderheden)
Dat allemaal in tijden waar het hoogste politieke gezag vaak bij Christenen lag en ligt.
Is het gek dat Christenen niet erg serieus worden genomen?

Als je schrijft over zaken die je erg raken ligt het gevaar op de loer dat je te eenzijdig wordt.
Dat weet ik.
Natuurlijk besef ik heel wel dat er andersoortige Christenen zijn.
Zij die wel agape als een hoog goed zien en die zich niet arrogant uitlaten over gemeenschappen waar ze het niet mee eens zijn of waar ze fouten (denken te) zien.
Waar vind je geen fouten?

Zij die zich zelf wegcijferen en dat veel beter doen dan ik.

Mogelijk leest men in mijn schrijfsels ook arrogantie.
Ook ik oordeel en veroordeel.
Maar de basis van mijn verhaal is dat gebrek aan liefde (agape) de boodschap waar alle gelovigen achter zeggen te staan verkracht.

En dat doet pijn.
Bij mij althans.

Het is jammer dat Wiebe en ik communiceren via onze weblogs.
Over het hoe en wat schreef ik al eerder.
Mijn respect voor hem blijft, evenals mijn onmacht.


DQ
.

maandag 22 juni 2009

Wolkendreiging

Dreigende wolken boven Hengelo.

DQ
.

Almacht?

Er zijn vragen waarop ook gelovigen vaak geen antwoord hebben.
De vraag bijvoorbeeld:
"Als God bestaat waarom is er dan zoveel ellende in de wereld?".

Zelf heb ik weinig moeite met die vraag of met het antwoord er op.
Eerder schreef ik daar al over.
We leven nu eenmaal op een gevaarlijke, snel in de ruimte rondtollende, planeet.
En staan dus bloot aan de geweldige natuurkrachten die daar bij vrij komen.
Het is volstrekt normaal en nodig dat er stormen, overstromingen, aardbevingen enz. enz. zijn.
De krachten die dit veroorzaken zijn tevens de krachtbronnen van ons bestaan.

Niet nodig om dat gegeven helemaal uit te werken maar denk alleen maar eens aan een niet-draaiende wereld.
Eén kant van de wereld, altijd brandend in de hete zon.
Leven zoals wij dat kennen zal onmogelijk zijn.

Voor ons leven zijn we totaal afhankelijk van de natuur met zijn woeste en vaak moeilijk te temmen krachten.
Neem je het één weg dan is het andere onmogelijk.

Gelukkig hebben mensen de mogelijkheden gekregen om zich vrij goed te kunnen wapenen tegen catastrofes waarin de natuur zo'n grote rol speelt.
Daarbij blijkt wel dat er in hen een soort van ingebouwd mechanisme werkzaam is welke er de oorzaak van is dat men het eerst voor zichzelf zorgt.
Niet erg, je kunt anderen pas goed helpen, denk ik, als er een soort van eigen basisveiligheid aanwezig is.
Helaas zie je vaak dat het bij die eigen veiligheid blijft en dat de eigen veiligheid tot belachelijke hoogte wordt opgedreven,
Bijvoorbeeld via overdreven salarissen, bonussen en afvloeiingsregelingen.
Volstrekt onnodig.
Slopend voor hen die al weinig hebben.
Zij zijn immers degenen die de gevolgen van dit gedrag moeten dragen en de kosten moeten opbrengen.

Waarom grijpt God niet in bij ziekten enz.?
Hij zou dit toch makkelijk kunnen doen?
De vraag is echter of Hij dat zo gemakkelijk zou kunnen.
Want wat zijn de gevolgen van het ingrijpen in de natuurwetten?
Ingrijpen in de wetten van oorzaak en gevolg.

Wat als mensen niet doodgaan?
Of pas veel en veel later?

Bacteriën en virussen.
Allemaal zijn ze onderdeel van de natuur.

Of een ziek kind blijft leven of sterven, het heeft allemaal gevolgen voor later.
Eeuwen later zelfs.
Dat betekent dat een ingreep van een hogere macht niet alleen betekenis heeft voor het heden maar ook voor de toekomst.

Een Almachtige zal hier best een mouw aan kunnen passen.
Hij zal in staat zijn om de gevolgen van ingrijpen voor de verre toekomst te kunnen overzien.
Voor ons, stervelingen, valt het ver buiten het begrip.
Te ver.
Dat betekent dat we het meestal niet kunnen waarnemen als er wordt ingegrepen.
Meestal.....
Soms wel misschien........

Het lijkt of ik wat gemakkelijk voorbij ga aan het verdriet dat al het menselijk leed teweeg brengt.
Natuurlijk is dat niet zo.
Ook ik heb mijn portie gehad.
Maarrrrrrrrrr
Veel van dit verdriet heeft te maken met het leed dat een ander overkomt of een ander je aan doet.
Dit verdriet is moeilijk te dragen maar heeft vaak te maken met dat geweldige geschenk dat LIEFDE heet.

DQ
.

zondag 21 juni 2009

Liefde?

Heel vaak, vanmorgen nog, hoor ik van Christenen dat ze de leiding van God ervaren.
Er is dan iets gebeurd in hun leven waarin ze de hand van God zien.
Moeilijke, ondoorzichtige situaties waar dan "plotseling" een oplossing voor is.
Ook kan men met zeer veel overtuiging beweren dat God hen heeft duidelijk gemaakt dat..........

Nu heb ik niet de arrogantie om dit alles te ontkennen of weg te verklaren maar ik heb wel bedenkingen bij de stelligheid van deze beweringen.
Ik begrijp die stelligheid ook niet.
Als je niet blind bent voor het verleden dan kan je zien wat dit soort beweringen hebben opgeleverd.
Van kerkscheuringen tot godsdienstoorlogen.
En dat niet alleen in het verleden.
Helaas.

Nog steeds zie en hoor ik van Christenen die andere Christenen de maat (hun maat) nemen, oordelen en veroordelen.
Ben daar zelf ook wel slachtoffer van geworden.

Hoe is dit mogelijk?
Hoe is het mogelijk dat men zo goed weet wat God tegen jou persoonlijk zegt en dat jij daarom dus de waarheid hebt?
Waar blijft de liefde, die naar mijn idee één van de hoofdzaken is waar het in het Christelijk geloof om draait.

Ken je dat?:
"De liefde van God dwingt me om je te zeggen dat...........".
En dan komt het!!

Let wel, ik zeg niet dat het onmogelijk is dat God tegen jou persoonlijk iets zegt.
Maar het verplicht je tot buitengewone voorzichtigheid.
Voorzichtigheid naar je zelf en nog veel meer voorzichtigheid naar de ander.
Jouw zekerheid is niet de zekerheid van de ander.

Als men de overtuiging heeft dat God achter je staat en dat je DUS Zijn wil doet dan kunnen er de vreselijkste dingen gebeuren.
In de naam van God.
In de naam van Allah.

Dingen die, naar mijn overtuiging, niet gebeuren als men de liefde centraal stelt.
Geen gezwijmelde liefde.
Nee, een strijdbare liefde.
Hoe tegenstrijdig dat ook klinkt.

Een kerk hier in Hengelo heeft de naam: GOD IS LIEFDE.
Die naam getuigt van lef en die naam verplicht.
Immers, de manier waarop God Zijn liefde kan geven is dóór zijn volgeling.
De Christen!

DQ
.

zaterdag 20 juni 2009

Schuld en onmacht

Volgens de FAO, de voedsel- en landbouworganisatie van de Verenigde Naties, zijn er meer dan een miljard personen die altijd te weinig eten hebben.
Dat is een zesde van de wereldbevolking.

Wij zijn allen medeschuldig en onmachtig tegelijk.
De één is echter meer schuldig en minder onmachtig dan de ander.

DQ
.

vrijdag 19 juni 2009

Handje geven?

Volgens de VN zullen tengevolge van de creditcrisis 100 miljoen mensen extra door de honger omkomen.

Ook zo'n machteloos gevoel?
Deze mensen genieten van het leven en wonen in hun schitterende villa's.
Gewetenloos.

Zou je degenen die zichzelf vroeger en nu nog zoveel geld toestappen een handje durven geven en netjes meneer kunnen zeggen?

DQ
.

De veroveraar van Andalucía

Alva ontdekte Amerika met z'n bootje.
Sebo ontdekt Spanje op een motortje.................

DQ
.

dinsdag 16 juni 2009

Omgeving Rekken


Enkele foto's gemaakt in de omgeving van Rekken.

Joods kerkhof

Rekken

De molen in Rekken

DQ
.

Jubileum feestelijkheden

Ook vertoonde de Drumband PEACE uit Rekken zijn kunsten tijdens het jubileum.

Drumband PEACE - Rekken


Dansgroep de Plaggenmeijers

Tijdens het jubileum van Jos trad de dansgroep de Plaggenmeijers op.

Jubileum en nostalgie





Maandag 15 juni 2009, de dag dat mijn
oud-collega Jos de Wolf 40 jaar verbonden is aan
de Rekkense Inrichting, het huidige Rentray.
Hierbij enkele van de foto's die ik maakte tijdens de receptie.
Voor mij was het leuk om enkele oude bekenden weer te ontmoeten.
Na afloop van de gezellige receptie snuifden Sebo en ik nog wat nostalgie op in de omgeving van Rekken.

Voor Marijke en mij was het een bijzondere ervaring om in Eibergen huis en buurt terug te zien waar we jaren hebben gewoond.
Niet alleen bijzonder maar ook merkwaardig.
De huizen hadden een ander jasje aangekregen en waren uitgebreid met dakkapel en keukenuitbouw.

Gek, ik werd een beetje emotioneel.
Heimwee naar het verleden?
Het huis dat we direct na oplevering huurde.
Het huis waar Melody, onze jongste dochter en inmiddels de moeder van drie gezonde spruiten, is geboren.
De plaats waar mijn zendmast stond.
De scholen die de andere twee kotertjes (toen) hebben bezocht.

Tijden veranderen, ik ook?
Nee, niet echt.

DQ
.

Dood?

Deze spreuk kwam ik zojuist tegen en raakte me voldoende om het hierbij mee tegeven.

"Je sterft alleen als je er niet in slaagt
in anderen geworteld te zijn".

.

maandag 15 juni 2009

Rokerijtje

Wat ik al eerder heb gelezen las ik zojuist nogmaals.
De EU geeft aan de tabaksboeren subsidie voor een bedrag van 320 miljoen per jaar.

DRIE HONDERD TWINTIG MILJOEN !!!!!!!!!!

Tevens geeft ze 18 miljoen per jaar uit voor de Europese antirookcampagne.

ACHTIEN MILJOEN !!!!!!!!!

Het is niet altijd gemakkelijk om de EU serieus te nemen.
Gek dat er zo weinig belangstelling voor Europa is?

DQ
.

zondag 14 juni 2009

Bedenk wel:

Dat zowel ongelovigen als gelovigen niet wetenschappelijk kunnen bewijzen
dat God wel of niet bestaat.
Dat hebben ze gemeenschappelijk.
Het betekent dat als een ongelovige zegt:
"God bestaat niet"
dit een zelfde inhoud heeft als de gelovige die zegt:
"God bestaat".

Wat maakt het dat de één wel gelooft en de ander niet?
Is geloven een gave die de één wel heeft en de ander niet?
Ik weet het niet.
Wel ken ik de strijd die sommigen hebben.
Zij die wel willen geloven maar bij wie het niet lukt.
Hoe ze ook hun best doen ze krijgen niet die vaste geloofsovertuiging die anderen wel hebben.

Zou het ook andersom kunnen?
Mensen die wel geloven maar hun best doen om niet te geloven?

DQ
.

vrijdag 12 juni 2009

Thuiszorg e.d.

Koppen in de kranten.
Politiek geschokt door rapport thuiszorg.
Geschokt, waarom?
Hoe naïef is men eigenlijk?
Heel naïef kennelijk.
Iedereen weet en kan zien dat mensen niet te vertrouwen zijn.
Mensen zijn sterk geneigd om in eerste instantie aan zichzelf te denken.
Vreemd genoeg bewonderen we mensen die dat niet doen, zij die pas in laatste instantie aan zichzelf denken.
Mensen al Majoor Boshardt bijvoorbeeld.

Daar waar mensen zich kunnen verrijken daar zál het gebeuren.
Dan is het niet belangrijk als dat ten koste zal gaan van anderen.
Er zal zelfs een hele redenatie worden opgebouwd waarin bewezen zal worden dat het recht en het gelijk aan hun kant staat.

Nee, ik heb geen hoge pet op over mens en mensheid.
Het is eigenlijk verwonderlijk dat er een maatschappij kon worden opgebouwd als de onze.
Veel vallen en opstaan natuurlijk.
Veel oorlog en onrecht natuurlijk.
Mogelijk is de huidige goed georganiseerde maatschappij ook wel het gevolg van dom eigenbelang.
Pas als het eigenbelang goed wordt georganiseerd kan je er immers zelf beter van worden.

Terug naar de beginzin.
Politiek geschokt door rapport thuiszorg.
Geschokt?
Hoezo?
Je kunt toch gewoon voorspellen dat dit soort zaken fout gaan.
Kijk naar de banken waar men het recht heeft genomen om te zorgen voor onbehoorlijk hoge beloningen.
Walgelijk eigenbelang.
Ten koste van iedereen.
Kijk naar de sociale sector.
Daar bevinden zich o.a. de woningbouwcorporaties.
Met hun rijkelijk gevulde loonzakken en zeer soepele afvloeiingsregelingen.
Dat blijft gewoon doorgaan, financiële crisis of niet.
Men heeft er immers recht op?

Zo kan ik wel doorgaan.
De vraag is hoe de gevolgen van een menselijke karakterfout zijn in te dammen.
Het zal NOOIT van binnen uit komen.
Daarom kan het alleen maar door controle van buitenaf.
Door mensen met dezelfde ingebouwde karakterfouten.
Moet daar dus weer een controle instantie bovenop?
Moeten die instanties ook elkaar controleren?

Het vervelende is dat de mensen die de uitwassen zouden moeten voorkomen zich vaak in dezelfde kringen bevinden of zich realiseren dat ze later in diezelfde kringen zullen komen.
(Heet dat: één pot nat?)

Het is duidelijk dat de maatschappij zoals die nu in elkaar zit op dit punt faalt.
Overduidelijk.
Iets wat in de ogen van iedereen (behalve natuurlijk in die van de betreffende figuurtjes) moreel verwerpelijk is, is juridisch gezien geen diefstal.

Men kan zich rustig ongestraft verrijken als men maar niet iets onbetaald uit een supermarkt meeneemt.
Terecht natuurlijk dat dit niet kan maar schokkend als maatschappelijke diefstal ongestraft blijft en gewoon door kan blijven gaan.

DQ
.

donderdag 11 juni 2009

Cultuur verval

Wat is dit voor een wereld?
Een wereld waar voor een spelletjespeler 95 miljoen Euro wordt geboden.
Real Madrid biedt dit bedrag voor de Portugese voetballer Cristiano Ronaldo.
Krankzinnig en decadent.

Aan decadentie gingen vele culturen ten onder.
Ze hadden het niet op tijd in de gaten.
Wij wel?

DQ
.