Onder het hoofd Wetenschap en Religie schreef ik eerder een artikeltje met aanvulling.
Er werd op gereageerd en er ontstond een kleine reactie op reactie wisseling.
Van die discussie word ik een beetje moedeloos.
Kennelijk wordt er slechts dat gelezen of begrepen wat men wil (of kan) lezen of begrijpen.
Ik kan het alleen maar zien als een onbegrip tussen karakters.
Hoe sta je in het leven, hoe kijk je naar de maatschappij, hoe kijk je naar de mensen, hoe kijk je naar de naaste en hoe flexibel ben je?
Dat is de kleuring van de bril waardoor een ieder naar de wereld kijkt.
Als deze brillen teveel verschillen houd het begrip op.
Kennelijk.
Er wordt dan niet meer gelezen wat er staat en, misschien nog belangrijker, dat wat er niet staat maar achter de woorden te lezen valt.
Discussies zijn niet mogelijk.
Jammer.
DQ
.
Hoi allemaal
Een groet van mij, Emanuele, uit het verre Italië. Veel plezier op de weblog van mijn opa.
maandag 1 december 2008
zaterdag 29 november 2008
Gisteren gehoord.
Leef alsof je 100 jaar wordt
en
houd er rekening mee
dat
je morgen dood kunt zijn.
DQ
.
vrijdag 28 november 2008
Los van de werkelijkheid.
Los van de werkelijkheid.
Dus blind voor de werkelijkheid.
Het paddo verbod gaat 1 december in.
Gemeente, politie en bedrijven hebben dus geen tijd om zich daar op voor te bereiden.
Wat moet er bijv. met de handelsvoorraad gebeuren?
Wat moet er gebeuren met de inkomens van de winkeleigenaren?
Enz. enz.
Kennelijk gaat de wetgever er vanuit dat een wet maken voldoende is om het probleem op te lossen.
Het lijkt er op dat de lijst met verboden paddenstoelen ergens uit het Internet is getrokken.
Overleg met deskundigen lijkt er niet geweest te zijn.
Het gevolg is dat paddenstoelen die gewoon in je voortuintje groeien op de verboden lijst staan.
De eigenaar van dat tuintje is dus strafbaar.
Knots!
Een haastig geconstrueerde wet waarbij niet naar de gevolgen is gekeken.
En, helaas, komt dat vaker voor.
Wetenschappers die zich beroepshalve bezig houden met paddenstoelen begrijpen niets van het verbod.
Zo schadelijk is volgens hen het gebruik niet en zeker veel minder schadelijk dan alcohol.
Bedenk wel, ook ik ben geen voorstander van paddo's.
Heb het spul nooit gebruikt, zal het nooit gebruiken en hoop dat de kleinkinderen het ook nooit zullen gebruiken.
Maar er is wel zoiets als een maatschappelijke werkelijkheid.
Dan is reguleren zoveel beter dan verbieden.
Bovendien smaken verboden vruchten het zoetst.
Politie, van harte sterkte gewenst met weer een product dat de illegaliteit in gaat.
Het is niet jullie schuld dat de greep op de handel verloren wordt.
Nog een voorbeeld van los van de werkelijkheid opereren.
Drie auto fabrikanten uit Detroit zijn naar Washington gegaan om steun van de regering te vragen.
Ze deden dat in 3 privé vliegtuigen á 16.000 dollar per vlucht.....
Er zijn vele soortgelijke voorbeelden uit de media te destilleren.
Het is niet alleen erg dat dit soort situaties voor komen maar het is zo schadelijk voor de maatschappij.
Hoe kunnen de Captains of Industry leiding geven aan een maatschappelijk proces van herstructurering als ze los van de werkelijkheid van alle dag functioneren?
Een gedrag dat mede de oorzaak is van de crisissen waarin we verkeren.
Er zullen lezers zijn die vinden dat ik weer eens aan het oordelen ben.
En inderdaad ik veroordeel dit gedrag.
Ik veroordeel minder de mensen die dit gedrag vertonen omdat ik niet uitsluit dat ik in dezelfde situatie, geschoold door dezelfde mensen in dezelfde omgeving het zelfde gedrag zou vertonen.
Behalve als ze na hun falen nog het lef hebben om arrogant gedrag te vertonen.
Dan veroordeel ik ze wel want:
Daar kan ik absoluut niet tegen.
Word sowieso ernstig geprikkeld door arrogantie.
Dat zal wel iets over mezelf zeggen.......
DQ
.
Dus blind voor de werkelijkheid.
Het paddo verbod gaat 1 december in.
Gemeente, politie en bedrijven hebben dus geen tijd om zich daar op voor te bereiden.
Wat moet er bijv. met de handelsvoorraad gebeuren?
Wat moet er gebeuren met de inkomens van de winkeleigenaren?
Enz. enz.
Kennelijk gaat de wetgever er vanuit dat een wet maken voldoende is om het probleem op te lossen.
Het lijkt er op dat de lijst met verboden paddenstoelen ergens uit het Internet is getrokken.
Overleg met deskundigen lijkt er niet geweest te zijn.
Het gevolg is dat paddenstoelen die gewoon in je voortuintje groeien op de verboden lijst staan.
De eigenaar van dat tuintje is dus strafbaar.
Knots!
Een haastig geconstrueerde wet waarbij niet naar de gevolgen is gekeken.
En, helaas, komt dat vaker voor.
Wetenschappers die zich beroepshalve bezig houden met paddenstoelen begrijpen niets van het verbod.
Zo schadelijk is volgens hen het gebruik niet en zeker veel minder schadelijk dan alcohol.
Bedenk wel, ook ik ben geen voorstander van paddo's.
Heb het spul nooit gebruikt, zal het nooit gebruiken en hoop dat de kleinkinderen het ook nooit zullen gebruiken.
Maar er is wel zoiets als een maatschappelijke werkelijkheid.
Dan is reguleren zoveel beter dan verbieden.
Bovendien smaken verboden vruchten het zoetst.
Politie, van harte sterkte gewenst met weer een product dat de illegaliteit in gaat.
Het is niet jullie schuld dat de greep op de handel verloren wordt.
Nog een voorbeeld van los van de werkelijkheid opereren.
Drie auto fabrikanten uit Detroit zijn naar Washington gegaan om steun van de regering te vragen.
Ze deden dat in 3 privé vliegtuigen á 16.000 dollar per vlucht.....
Er zijn vele soortgelijke voorbeelden uit de media te destilleren.
Het is niet alleen erg dat dit soort situaties voor komen maar het is zo schadelijk voor de maatschappij.
Hoe kunnen de Captains of Industry leiding geven aan een maatschappelijk proces van herstructurering als ze los van de werkelijkheid van alle dag functioneren?
Een gedrag dat mede de oorzaak is van de crisissen waarin we verkeren.
Er zullen lezers zijn die vinden dat ik weer eens aan het oordelen ben.
En inderdaad ik veroordeel dit gedrag.
Ik veroordeel minder de mensen die dit gedrag vertonen omdat ik niet uitsluit dat ik in dezelfde situatie, geschoold door dezelfde mensen in dezelfde omgeving het zelfde gedrag zou vertonen.
Behalve als ze na hun falen nog het lef hebben om arrogant gedrag te vertonen.
Dan veroordeel ik ze wel want:
Daar kan ik absoluut niet tegen.
Word sowieso ernstig geprikkeld door arrogantie.
Dat zal wel iets over mezelf zeggen.......
DQ
.
YOU
Enkele dagen geleden kreeg ik een SMS-je van Vodafone.
Daarin werd ik met "je" aangesproken.
Een verschijnsel dat ik steeds vaker tegen kom.
Ik merk dat ik me daar aan stoor.
Ik stoor me er helemaal niet aan als mensen die ik goed ken me tutoyeren.
Ook niet als onbekenden dat doen in een vertrouwde omgeving zoals een café o.i.d.
Ook niet als veel jongere mensen dan ik, oude bok van 66, dat doen.
Integendeel zelfs.
Het is iets dat ik op prijs stel omdat het woordje U afstand kweekt.
Dat wil ik niet.
Mijn kinderen zeggen "je", mijn kleinkinderen zeggen "je".
Prima.
Mijn kinderen mogen me best bij de voornaam noemen maar ik stel het op prijs dat ze dat niet doen maar gewoon pa zeggen.
Dat geeft zo mooi de familieband aan.
Een band waar ik trots op ben.
Maar bedrijven horen, naar mijn idee, geen "je" tegen hun klanten te zeggen.
Zelfs niet als veel van hun klanten de jeugdige status hebben.
Net zomin als bijv. caissières in de supermarkt dat behoren te doen.
Geen probleem overigens als ze dat doen als we gezellig aan het babbelen zijn in een café.
De omgeving en de omstandigheid tellen.
Ben ik nou de enige "oudere" die zich aan dit soort ge"Je" en ge"Jou" stoor?
Of ben ik zo ouderwets?
Iets dat ik niet merk.
Eén van mijn beste kameraden is 20 jaar jonger.
(Nietwaar Sebo?)
Ik ben niet het vriendje van Vodafone.
Ik ben gewoon een klant en wil helemaal hun vriendje niet zijn.
Laten we dus maar gewoon YOU tegen elkaar zeggen.
Probleem(pje) opgelost.
DQ
.
Daarin werd ik met "je" aangesproken.
Een verschijnsel dat ik steeds vaker tegen kom.
Ik merk dat ik me daar aan stoor.
Ik stoor me er helemaal niet aan als mensen die ik goed ken me tutoyeren.
Ook niet als onbekenden dat doen in een vertrouwde omgeving zoals een café o.i.d.
Ook niet als veel jongere mensen dan ik, oude bok van 66, dat doen.
Integendeel zelfs.
Het is iets dat ik op prijs stel omdat het woordje U afstand kweekt.
Dat wil ik niet.
Mijn kinderen zeggen "je", mijn kleinkinderen zeggen "je".
Prima.
Mijn kinderen mogen me best bij de voornaam noemen maar ik stel het op prijs dat ze dat niet doen maar gewoon pa zeggen.
Dat geeft zo mooi de familieband aan.
Een band waar ik trots op ben.
Maar bedrijven horen, naar mijn idee, geen "je" tegen hun klanten te zeggen.
Zelfs niet als veel van hun klanten de jeugdige status hebben.
Net zomin als bijv. caissières in de supermarkt dat behoren te doen.
Geen probleem overigens als ze dat doen als we gezellig aan het babbelen zijn in een café.
De omgeving en de omstandigheid tellen.
Ben ik nou de enige "oudere" die zich aan dit soort ge"Je" en ge"Jou" stoor?
Of ben ik zo ouderwets?
Iets dat ik niet merk.
Eén van mijn beste kameraden is 20 jaar jonger.
(Nietwaar Sebo?)
Ik ben niet het vriendje van Vodafone.
Ik ben gewoon een klant en wil helemaal hun vriendje niet zijn.
Laten we dus maar gewoon YOU tegen elkaar zeggen.
Probleem(pje) opgelost.
DQ
.
donderdag 27 november 2008
Wetenschap en religie. Aanvulling.
Aanvulling op mijn vorig berichtje:
Hans Dooremalen (41) van de Universiteit van Amsterdam en Herman de Regt (45) van de Universiteit van Tilburg zijn de auteurs van het boek: Wat een onzin!
DQ
.
Hans Dooremalen (41) van de Universiteit van Amsterdam en Herman de Regt (45) van de Universiteit van Tilburg zijn de auteurs van het boek: Wat een onzin!
DQ
.
woensdag 26 november 2008
Wetenschap en religie.
Twee wetenschappers hebben een boek geschreven over zin en onzin van alternatieve geneeswijzen, paranormale verschijnselen, religie enz.
De naam van het boek en de naam van de wetenschappers heb ik zo niet bij de hand.
Wel heb ik enkele vraaggesprekken met hen via de radio gevolgd.
Boven schreef ik over zin en onzin maar ik moet eigenlijk spreken over onzin.
In hun ogen bestaat alles dat niet wetenschappelijk is te benaderen niet en is dus onzin.
Er bestaat slechts één zin en dat is de zin van de wetenschap.
Merkwaardig dat mensen die het geloof van anderen veroordelen zelf eveneens geloven, zij het dan in de wetenschap.
Dat legt ze wel beperkingen op.
Want is ALLES met de wetenschap te verklaren?
De beide schrijvers zeggen uiteraard van wel.
Ik geloof (wéér dat woord) dat ze er naast zitten.
Hoe kan men dat n.l. zo zeker weten?
Weet de wetenschap inmiddels bijna alles?
Oh zeker, men weet veel, zeer veel.
Men weet steeds meer.
En men gaat er vanuit (gelooft) dat alles te weten en ooit wetenschappelijk te bewijzen zal zijn.
Dat is echter zeer de vraag.
De wetenschap heeft de beperkte bril van deze wereld op.
Dat is zelfs het geval ondanks de schitterende meetinstrumenten die we hier en in de ruimte (vlak bij) hebben.
Het blijft helaas buitengewoon beperkt.
Men kan niet weten hoe het is op hemellichamen honderden lichtjaren van ons verwijderd.
Wat weet men van de condities daar?
Nooit zal men het weten.
De afstanden zijn zo onvoorstelbaar groot en onze levensduur is in verhouding zo beperkt dat de gedachte daaraan hen alleen al klein en onzeker zou moeten maken.
We zijn gebonden aan deze fraaie aarde.
Daar hebben we onze handen vol aan.
De wetenschap zal nooit kunnen meten, dus wetenschappelijk nooit kunnen bewijzen of er een onzichtbare wereld naast de zichtbare wereld bestaat.
Ze hebben de instrumenten daar domweg niet voor.
In de religie neemt men dingen voor waar aan.
(God schiep de hemel en aarde uit niets.)
Dat doet de wetenschap ook.
(De Big Bang ontstond uit niets.)
De wetenschap heeft een hersengebiedje gelokaliseerd waarin er door elektrisch prikkeling religieuze ervaringen ontstaan.
Voor vele wetenschappers is dat het bewijs dat geloof onzin is.
Het zit gewoon in de hersens!
Voor gelovige wetenschappers is dit juist het bewijs dat het geloof geen onzin is.
God heeft er voor gezorgd dat in de hersens een "ontvanger" aanwezig is waardoor er contact met Hem mogelijk is.
DQ
.
De naam van het boek en de naam van de wetenschappers heb ik zo niet bij de hand.
Wel heb ik enkele vraaggesprekken met hen via de radio gevolgd.
Boven schreef ik over zin en onzin maar ik moet eigenlijk spreken over onzin.
In hun ogen bestaat alles dat niet wetenschappelijk is te benaderen niet en is dus onzin.
Er bestaat slechts één zin en dat is de zin van de wetenschap.
Merkwaardig dat mensen die het geloof van anderen veroordelen zelf eveneens geloven, zij het dan in de wetenschap.
Dat legt ze wel beperkingen op.
Want is ALLES met de wetenschap te verklaren?
De beide schrijvers zeggen uiteraard van wel.
Ik geloof (wéér dat woord) dat ze er naast zitten.
Hoe kan men dat n.l. zo zeker weten?
Weet de wetenschap inmiddels bijna alles?
Oh zeker, men weet veel, zeer veel.
Men weet steeds meer.
En men gaat er vanuit (gelooft) dat alles te weten en ooit wetenschappelijk te bewijzen zal zijn.
Dat is echter zeer de vraag.
De wetenschap heeft de beperkte bril van deze wereld op.
Dat is zelfs het geval ondanks de schitterende meetinstrumenten die we hier en in de ruimte (vlak bij) hebben.
Het blijft helaas buitengewoon beperkt.
Men kan niet weten hoe het is op hemellichamen honderden lichtjaren van ons verwijderd.
Wat weet men van de condities daar?
Nooit zal men het weten.
De afstanden zijn zo onvoorstelbaar groot en onze levensduur is in verhouding zo beperkt dat de gedachte daaraan hen alleen al klein en onzeker zou moeten maken.
We zijn gebonden aan deze fraaie aarde.
Daar hebben we onze handen vol aan.
De wetenschap zal nooit kunnen meten, dus wetenschappelijk nooit kunnen bewijzen of er een onzichtbare wereld naast de zichtbare wereld bestaat.
Ze hebben de instrumenten daar domweg niet voor.
In de religie neemt men dingen voor waar aan.
(God schiep de hemel en aarde uit niets.)
Dat doet de wetenschap ook.
(De Big Bang ontstond uit niets.)
De wetenschap heeft een hersengebiedje gelokaliseerd waarin er door elektrisch prikkeling religieuze ervaringen ontstaan.
Voor vele wetenschappers is dat het bewijs dat geloof onzin is.
Het zit gewoon in de hersens!
Voor gelovige wetenschappers is dit juist het bewijs dat het geloof geen onzin is.
God heeft er voor gezorgd dat in de hersens een "ontvanger" aanwezig is waardoor er contact met Hem mogelijk is.
DQ
.
dinsdag 25 november 2008
Update
Op dit moment is er weinig "update" beweging op mijn log.
Dat komt omdat ik nogal druk ben met andere zaken.
Zoals bijv. het opvangen (figuurlijk) van de kleinkinderen.
Zodra hier wat rust is wordt de update weer in beweging gezet.
DQ
.
Dat komt omdat ik nogal druk ben met andere zaken.
Zoals bijv. het opvangen (figuurlijk) van de kleinkinderen.
Zodra hier wat rust is wordt de update weer in beweging gezet.
DQ
.
vrijdag 21 november 2008
De kartonnen doos.
Een paar dagen geleden kreeg ik van Bertus een kartonnen doos.
Helemaal vol met Spaanse tijdschriften.
Het is een doos vol verrassingen.
Kennelijk bijeen verzameld door een liefhebber van Spanje, diens geschiedenis en cultuur.
Ik heb nog weinig gelegenheid gehad om er doorheen te struinen maar dat geeft niet.
Ontdekkingstochten moet je niet al te gehaast ondernemen.
Het is er overigens wel weer voor.
Brrrrr.
Vies en stormachtig.
Daarom:
Heerlijk je terugtrekken bij de centrale verwarming, verbeeldende dat het de vlammen zijn van een enorme open haard.
Dat de wat krakkemikkige bank een zware leren fauteuil is.
Dat de wanden bekleed zijn met hoge boekenkasten vól met boeken in prachtige leren banden.
Kasten die tot aan de eeuwenoude eikenhouten plafondbalken van mijn bibliotheek reiken.
Dat er naast je een fraai koord hangt.
Dat één bescheiden rukje daaraan een dienstwillige butler tevoorschijn tovert met een geurend kopje koffie en bescheiden koekje.
Die hij plaatst op een prachtige oude tafel met fraai houtsnijwerk terwijl mijn voorouders goedkeurend toekijken vanuit de schilderijen die tussen de kasten aan de wand stoffig hangen te worden.
En als ik dan even naar buiten wil kijken...........
Wat een geweldig uitzicht over de glooiende velden, afgezet met statige bomen.
Ach ja, als je maar goed bent voor je pachters (en er voor zorgt dat ze afhankelijk van je zijn) dan zijn ze goed voor jou en wordt alles prima onderhouden!
Dus ga ik maar wat dichter bij de verwarming zitten en kijk zo af en toe naar buiten en zie door de natte sneeuw heen de klanten in de meubelzaak tegenover me.
Ondertussen voorzichtig graaiend in de kartonnen doos.
DQ
.
Helemaal vol met Spaanse tijdschriften.
Het is een doos vol verrassingen.
Kennelijk bijeen verzameld door een liefhebber van Spanje, diens geschiedenis en cultuur.
Ik heb nog weinig gelegenheid gehad om er doorheen te struinen maar dat geeft niet.
Ontdekkingstochten moet je niet al te gehaast ondernemen.
Het is er overigens wel weer voor.
Brrrrr.
Vies en stormachtig.
Daarom:
Heerlijk je terugtrekken bij de centrale verwarming, verbeeldende dat het de vlammen zijn van een enorme open haard.
Dat de wat krakkemikkige bank een zware leren fauteuil is.
Dat de wanden bekleed zijn met hoge boekenkasten vól met boeken in prachtige leren banden.
Kasten die tot aan de eeuwenoude eikenhouten plafondbalken van mijn bibliotheek reiken.
Dat er naast je een fraai koord hangt.
Dat één bescheiden rukje daaraan een dienstwillige butler tevoorschijn tovert met een geurend kopje koffie en bescheiden koekje.
Die hij plaatst op een prachtige oude tafel met fraai houtsnijwerk terwijl mijn voorouders goedkeurend toekijken vanuit de schilderijen die tussen de kasten aan de wand stoffig hangen te worden.
En als ik dan even naar buiten wil kijken...........
Wat een geweldig uitzicht over de glooiende velden, afgezet met statige bomen.
Ach ja, als je maar goed bent voor je pachters (en er voor zorgt dat ze afhankelijk van je zijn) dan zijn ze goed voor jou en wordt alles prima onderhouden!
Dus ga ik maar wat dichter bij de verwarming zitten en kijk zo af en toe naar buiten en zie door de natte sneeuw heen de klanten in de meubelzaak tegenover me.
Ondertussen voorzichtig graaiend in de kartonnen doos.
DQ
.
Spreuk
You can't do anything about
the length of your life,
but you can do
something about its width and depth.
.
Gefeliciteerd
Sebo en zijn Gretha hebben elkaar
gisteren hun
ondertrouwjawoord
gegeven.
Gefeliciteerd namens de hele crew (ik).
gisteren hun
ondertrouwjawoord
gegeven.
Gefeliciteerd namens de hele crew (ik).
DQ
.
donderdag 20 november 2008
Spreuk
There are two kinds of people in the world,
those who believe there are
two kinds of people in the world
and those who don't.
- Robert Benchley
.
those who believe there are
two kinds of people in the world
and those who don't.
- Robert Benchley
.
Hengelose Sinterklaas verlichting
Het is niets dat het Sinterklaasfeest wederom losbarst
maar de winter barst eveneens los.
Niks waard.
Brrrrrrrrr
Geef mij maar zon, licht en warmte.
Goed, beter, best
voor
ouder wordende
botten.
maar de winter barst eveneens los.
Niks waard.
Brrrrrrrrr
Geef mij maar zon, licht en warmte.
Goed, beter, best
voor
ouder wordende
botten.
DQ
.
Verkouden
Kleinkinderen kunnen verkouden worden.
Aangezien we allemaal kleinkinderen zijn weten we dat uit eigen ervaring.
Als ze erg hoesten is het verstandig om ze niet naar school te laten gaan maar ze thuis te laten.
Ook beter voor de schoolgenootjes.
Wanneer de ouders hun maatschappelijke verplichtingen moeten nakomen en daarom niet thuis kunnen zijn vallen de reserve ouders in.
De opa's en oma's.
In dit geval de opa.
Reden waarom Kevin overdag een paar dagen in mijn huis bivakkeerde.
Geen punt want opa en kleinzoon kunnen uitstekend met elkaar overweg.
Echter de indeling van mijn dag verliep daardoor anders dan normaal.
Ben niet toegekomen aan zaken waar ik anders druk mee ben.
Ook de PC was niet ter mijner beschikking want in gebruik door Kevin.
Omdat hij uitstekend enige tijd alleen kan zijn was ik wel in staat om een enveloppe met Sinterklaas artikelen samen te stellen en richting Italiaanse kleinkinderen te sturen.
De oudste gelooft niet meer in de Goedheiligman maar de middelste nog wel.
En dat in een land waarin het sinterklaasfeest een onbekend fenomeen is.
Maar ja, mama is Nederlands en opa en oma eveneens zodat Sinterklaas via hen contact heeft met de half Nederlands-half Italiaanse kinderen.
Nu ga ik de regen trotseren (moedig), brief posten en krantje ophalen.
DQ
.
dinsdag 18 november 2008
Kerkelijke en andere zaken (Vervolg)
Vanmiddag hoorde ik de opmerking dat ik in mijn vorig artikel niets had geschreven over het orgelconcert zelf.
Dat is een juiste opmerking.
Ik heb dat niet gedaan omdat ik niet precies wist wat ik er van moest zeggen.
Orgelmuziek is prachtig maar ik heb er geen verstand van en ook te weinig ervaring om me aan een enigszins verantwoord oordeel te wagen.
Mijn ondeskundige oren vertelden mij wel dat het een indrukwekkend orgel is.
Met de gespeelde muziek als zodanig had ik niet zoveel maar ik merkte wel dat het instrument zowel kon brullen als zingen als fluisteren, met alle mogelijkheden daar tussen in.
Omdat de muziek mij niet zo boeide heb ik hier extra opgelet plus op het vakmanschap van de organist.
Daarom was het een genoegen om deze uitvoering bij te wonen.
Ga dat zeker nogmaals doen.
DQ
.
Dat is een juiste opmerking.
Ik heb dat niet gedaan omdat ik niet precies wist wat ik er van moest zeggen.
Orgelmuziek is prachtig maar ik heb er geen verstand van en ook te weinig ervaring om me aan een enigszins verantwoord oordeel te wagen.
Mijn ondeskundige oren vertelden mij wel dat het een indrukwekkend orgel is.
Met de gespeelde muziek als zodanig had ik niet zoveel maar ik merkte wel dat het instrument zowel kon brullen als zingen als fluisteren, met alle mogelijkheden daar tussen in.
Omdat de muziek mij niet zo boeide heb ik hier extra opgelet plus op het vakmanschap van de organist.
Daarom was het een genoegen om deze uitvoering bij te wonen.
Ga dat zeker nogmaals doen.
DQ
.
maandag 17 november 2008
Twentse luchtvaart
In dagblad TC-Tubantia las ik het volgende:
Kabinet kiest voor permanente openstelling luchthaven Twente.
Dat brengt mij in een merkwaardige spagaat.
Overigens een spagaat waar ik vaker in terecht kom en die ik niet slechts bij mezelf tegen kom.
Het is het verschil tussen dat wat mijn hersens zeggen en datgene wat mijn gevoel mij voorschrijft.
De grijze cellen zeggen dat de beslissing jammer is.
Zonde van de rust en de beleving van de natuurschoon.
Het is ook niet altijd fijn om, lekker luierend in je tuintje, zo'n brullend luchtgevaarte over je heen te horen trekken.
Tevens echter ben ik een luchtvaart enthousiast, zoals ook elders uit mijn weblog blijkt.
Ben elke keer weer onder de indruk van zo'n geweldig brok metaal dat langzaam (nou ja, langzaam.......) het luchtruim kiest.
Ben niet alleen onder de indruk als ik dat zie gebeuren maar ben zelfs wat geroerd.
Begrijp best hoe dit technisch mogelijk is maar dat doet voor mij niets af van het "wonder".
De voorstanders van luchtvaart van en naar vliegveld Twente hebben sterke argumenten.
Zoals bijv. werkgelegenheid.
Ook is het doodzonde van een prachtige start en landingsbaan, die bovendien nog vrij nieuw is.
Tegenstanders hebben ook sterke argumenten.
Want natuurschoon is eveneens een belangrijk economisch goed.
Toch denk ik dat beide partijen zich , misschien onbewust, laten leiden door argumenten die dicht bij het gevoel liggen.
Daarmee verplaats dit voorbeeld me naar een veel ruimer gebied.
Zouden gevoelsargumenten niet veel vaker, en misschien wel altijd, aan de basis liggen van de prachtige redeneringen die worden gevoerd?
Waarom zijn er zoveel tegenstellingen in bijv. de politiek of binnen één religie?
Hoe kan het dat mensen op basis van dezelfde achtergrond al argumenterend tot verschillende conclusies komen?
Ik weet het, al eerder schreef ik daar over.
Dat komt omdat de vraag mij al jarenlang bezig houdt.
DQ
.
Kabinet kiest voor permanente openstelling luchthaven Twente.
Dat brengt mij in een merkwaardige spagaat.
Overigens een spagaat waar ik vaker in terecht kom en die ik niet slechts bij mezelf tegen kom.
Het is het verschil tussen dat wat mijn hersens zeggen en datgene wat mijn gevoel mij voorschrijft.
De grijze cellen zeggen dat de beslissing jammer is.
Zonde van de rust en de beleving van de natuurschoon.
Het is ook niet altijd fijn om, lekker luierend in je tuintje, zo'n brullend luchtgevaarte over je heen te horen trekken.
Tevens echter ben ik een luchtvaart enthousiast, zoals ook elders uit mijn weblog blijkt.
Ben elke keer weer onder de indruk van zo'n geweldig brok metaal dat langzaam (nou ja, langzaam.......) het luchtruim kiest.
Ben niet alleen onder de indruk als ik dat zie gebeuren maar ben zelfs wat geroerd.
Begrijp best hoe dit technisch mogelijk is maar dat doet voor mij niets af van het "wonder".
De voorstanders van luchtvaart van en naar vliegveld Twente hebben sterke argumenten.
Zoals bijv. werkgelegenheid.
Ook is het doodzonde van een prachtige start en landingsbaan, die bovendien nog vrij nieuw is.
Tegenstanders hebben ook sterke argumenten.
Want natuurschoon is eveneens een belangrijk economisch goed.
Toch denk ik dat beide partijen zich , misschien onbewust, laten leiden door argumenten die dicht bij het gevoel liggen.
Daarmee verplaats dit voorbeeld me naar een veel ruimer gebied.
Zouden gevoelsargumenten niet veel vaker, en misschien wel altijd, aan de basis liggen van de prachtige redeneringen die worden gevoerd?
Waarom zijn er zoveel tegenstellingen in bijv. de politiek of binnen één religie?
Hoe kan het dat mensen op basis van dezelfde achtergrond al argumenterend tot verschillende conclusies komen?
Ik weet het, al eerder schreef ik daar over.
Dat komt omdat de vraag mij al jarenlang bezig houdt.
DQ
.
Cockpit
Ziehier een schitterende panoramafoto van de cockpit van een Airbus A380
Klik de melding weg.
Je krijgt door niets te doen langzaam een overzicht van de hele cockpit.
Vervolgens is het mogelijk om met behulp van de muis alle kanten
van de cockpit te bekijken.
Panorama photographs are becoming increasingly popular on the Net.
That's because software is making it easier than ever to create them.
The Airbus A380 is the largest passenger airliner in the world.
It can seat more than 850 people.
Only a couple of the planes are in service.
KLIK HIER
Klik de melding weg.
Je krijgt door niets te doen langzaam een overzicht van de hele cockpit.
Vervolgens is het mogelijk om met behulp van de muis alle kanten
van de cockpit te bekijken.
Panorama photographs are becoming increasingly popular on the Net.
That's because software is making it easier than ever to create them.
The Airbus A380 is the largest passenger airliner in the world.
It can seat more than 850 people.
Only a couple of the planes are in service.
KLIK HIER
zondag 16 november 2008
Kerkelijke en andere zaken
Nee, het liep niet geheel naar wens.
Soms lijkt de PC wel een ongehoorzaam kind.
Maar ja, die kan je naar z'n kamer sturen.
Met een PC is dat een heel gesjouw.
En wat schiet je er mee op?
De volgende keer doet ie (soms) net zo moeilijk.
En deze PC is nog niet eens in de puberteit.....
Zelf heb ik die periode al een paar jaar achter de rug.
Dat is waarschijnlijk de reden dat ik niet erg boos op het apparaat was.
Hoefde ook niet want uiteindelijk was ik de overwinnaar en de machine deed dat waar hij voor aangenomen was.
N.l. gewoon de meester gehoorzamen.
Dus kon ik mijn DVD-tje branden zonder dat hij (zal wel een Zij zijn) het lef had om tegen te sputteren.
Tijdens dit brandproces werd er luidruchtig aan mijn rammelbel getrokken.
Een bel die door diverse snotaapjes ook is ontdekt.
Reden waarom ik eerst even via het etalageraam van de meubelzaak tegenover me keek wie daar mijn rust ernstig aan het verstoren was.
Per slot van rekening moet je in deze sinterklaastijd extra voorzichtig zijn.
Toch?
Ik wel, in ieder geval.
Tot mijn grote verrassing stond aan de andere zijde van mijn deur een zeer goede bekende.
Bertus.
Iemand waar ik zeker vriendschap voor koester, al zie ik hem en zijn vrouw heel weinig.
Ooit woonden ze hier in de buurt en Bertus dreef hier een antiquariaat.
Helaas, voor mij, verhuisden ze en namen de zaak mee.
In één van de moeilijkste perioden in mijn leven is Bertus een stevig baken geweest.
We konden ook prima met elkaar over vele, vele onderwerpen praten.
Bijzonder, of misschien juist niet, was dat we gisteren als van ouds de draad weer oppikten.
Fantastisch.
Bertus was hier in de stad met, naast andere bezigheden, de bedoeling om naar de Lambertuskerk te gaan.
Daar zou een orgelconcert uitgevoerd worden op het compleet gerestaureerde en uitgebreide kerkorgel.
Vaak zie ik in de krant dit soort concerten aangekondigd.
Maar de plannen om er heen te gaan belanden doorgaans in het vergeethoekje mijner hersens.
Dus toen heer Bertram vroeg of ik zin had om mee te gaan, had ik zin.
Sinterklaas was in town (Engels!).
Wat een krioelende mensenmenigte.
Kinderspul en volwassenspul.
Het lijkt er op dat die ouderwetse kneuterige Klaas-traditie een herbeleving meemaakt.
Ik ben voorstander!
Ben dat sowieso (Duits!) van tradities.
Slippend en schaatsend door het mensengewoel kwamen we uiteindelijk in de stilte van de kerk terecht.
Nou ja, stilte.....
Het "zie de maan schijnt door de bomen" was ook hier duidelijk waar te nemen.
En de maan scheen nog niet eens door de bomen.
Zelfs die avond niet.
Bewolkt.
Zwaar bewolkt.
Mét regen, maar zo ver was het nog niet.
Dat is vreemd.
Althans voor mij, althans de eerste keer.
Je zit in de kerk.
Kijkt naar voren, zoals dat gebruikelijk is met een concert, maar ziet niets gebeuren.
Het orgelconcert vind achter je rug plaats.
Aangezien er verder niets gebeurde bleef er weinig anders over dan het hoofd te laten hangen en in een lichte trance te geraken.
Ik was niet de enige, zo te zien.
Toen, plotseling, halverwege het concert, enig gerucht.
Daar stapten pontificaal twee oudere heren zwijgend door het gangpad naar voren om daar plaats te gaan nemen.
De ene met twee touwtjes, waaraan twee witte ballonnen, in de hand.
Twee witte ballonnetjes met kaartjes.
Er ontstond enig rumoer in de statige kerk, tot dan toe gevuld met ernstig kijkende mensen en ernstige orgelmuziek.
Waarom is het komischer als een oudere heer met twee ballonnetjes een kerk binnentreedt dan wanneer een kind dat zou doen?
Ik kan daar wel antwoorden op bedenken maar ze waren niet relevant op dat moment.
Ik had er ook geen tijd voor om me daar mee bezig te houden want die tijd moest ik benutten om een schaterende lachbui te onderdrukken.
Wederom was ik niet de enige.
Enfin, nu was er wel iets te zien als ik naar voren keek.
Boven al de toehoorders uit dansten twee ballonnetjes aan hun touwtjes.
Ze dansten in hun eigen ritme, volstrekt onafhankelijk van het ritme van de fraaie orgelklanken.
Ze dansten geruime tijd.
Zij dansten en ik hoopte.
En ja hoor.
Plotseling.
Daar gingen ze.
Statig stegen ze opwaarts, de kaartjes bungelend aan hun staartjes.
Nee, een prijs voor de grootste afgelegde afstand zat er deze keer niet in.
Het is vandaag zondag.
Ik zie de hoofden van de vromen omhoog gericht om daar, rustig zwabberend, twee ballonnetjes te ontdekken.
Nu is het wel de taak van de kerkgangers om omhoog te kijken en om daar vervolgens hier beneden iets mee te doen.
Maar of het staren naar opgeblazen plastic dingetjes daar bij helpt............?
De middag hebben we gezellig afgesloten met ieder één pilsje in "de Nar".
Ik moest daarna nog 5 minuten wandelen naar huis.
Bertus moest nog een uurtje fietsen alvorens zijn woning te kunnen betreden.
Eigen schuld.
Had ie maar in deze fraaie (Nederlands!) stad moeten blijven
Waarde vriend, bedankt voor de waardevolle middag.
Y hasta luego (Spaans!)
DQ
.
vrijdag 14 november 2008
Media berichten
Twee mediaberichten:
- Negen miljoen mensen gaan met honger naar bed.
- Vet rond de middel is zeer slecht voor de gezondheid.
DQ.
.
- Negen miljoen mensen gaan met honger naar bed.
- Vet rond de middel is zeer slecht voor de gezondheid.
DQ.
.
Verkiezingen
I.v.m. plaatselijke verkiezing zijn in Italië ooit kustdorpjes per decreet tot bergdorpjes gebombardeerd.
In Palermo zijn om dezelfde reden 47 buschauffeurs zónder rijbewijs aangenomen.
Tsjaaaaa
DQ
.
In Palermo zijn om dezelfde reden 47 buschauffeurs zónder rijbewijs aangenomen.
Tsjaaaaa
DQ
.
donderdag 13 november 2008
Bijbelteksten gebruik
Hoe zou het toch komen dat christenen het altijd (meestal) zo goed weten?
Dat begrijp ik nooit goed.
Ik zou het wel begrijpen als elke Christen op dezelfde wijze Christen was.
Maar de praktijk bewijst juist dat dit niet het geval is.
Kijk maar naar de vele kerken en stromingen.
Wat een verschil in opvattingen.
Onbewust maakt ieder gebruik van Bijbelteksten die het dichtst bij het "eigen gelijk" staan.
Daar lijkt me op zich niets op tegen, mits men ook andere teksten laat spreken en open staat voor de opvattingen van andere, mede- christenen.
Christenen die ook de Bijbel lezen, geloven en respecteren.
Dat wil niet zeggen dat men zijn eigen interpretatie zomaar moet laten vallen.
Blijf er echter van overtuigd dat de ander oprecht gelooft in de eigen interpretatie.
Zoals jij dat ook doet.
Pas bij respect voor elkaars overtuiging is het mogelijk om tot elkaar te komen.
En van de Bijbel en elkaar te leren.
Zojuist kwam ik een hard oordeel van een christen tegen.
Daar werd een Bijbeltekst voor gebruikt.
Ik denk dat men daar voorzichtig mee moet zijn.
Voorzichtig, zonder dat men eigen opvattingen moet laten varen.
Tegenover die ene uitgekozen tekst staan er vaak anderen.
Het past een christen niet te oordelen over een ander met Bijbelteksten als juridische strafartikelen in de hand.
Ik denk dat dit niet de bedoeling van de Bijbel is.
Teksten die bovendien ook nog vaak geschreven zijn voor mensen en gemeenten in díe tijd.
Tweeduizend jaar en nog langer geleden.
Dat maakt interpretatie en bedoeling zo moeilijk.
Laat het oordeel maar aan God over.
Die zal, denk ik, oordelen met gevoel, liefde en begrip.
Die zal de teksten niet als strafartikelen gebruiken.
Lezen we niet over Zijn oneindige liefde?
We moeten met de mantel der liefde niet alles bedekken maar wel met die mantel aan Bijbelteksten gebruiken.
Ik weet niet zeker, en niemand weet dat zeker, maar ik denk dat Christus zo naar de mensheid kijkt.
Met zeer veel mededogen.
Dat moet wel.
Anders zijn we nergens want ook degene die zich aan een oordeel waagt maakt fouten.
Misschien is dat oordeel wel zo'n fout.
Wie zonder zonde is werpe de eerste steen.
DQ
.
Dat begrijp ik nooit goed.
Ik zou het wel begrijpen als elke Christen op dezelfde wijze Christen was.
Maar de praktijk bewijst juist dat dit niet het geval is.
Kijk maar naar de vele kerken en stromingen.
Wat een verschil in opvattingen.
Onbewust maakt ieder gebruik van Bijbelteksten die het dichtst bij het "eigen gelijk" staan.
Daar lijkt me op zich niets op tegen, mits men ook andere teksten laat spreken en open staat voor de opvattingen van andere, mede- christenen.
Christenen die ook de Bijbel lezen, geloven en respecteren.
Dat wil niet zeggen dat men zijn eigen interpretatie zomaar moet laten vallen.
Blijf er echter van overtuigd dat de ander oprecht gelooft in de eigen interpretatie.
Zoals jij dat ook doet.
Pas bij respect voor elkaars overtuiging is het mogelijk om tot elkaar te komen.
En van de Bijbel en elkaar te leren.
Zojuist kwam ik een hard oordeel van een christen tegen.
Daar werd een Bijbeltekst voor gebruikt.
Ik denk dat men daar voorzichtig mee moet zijn.
Voorzichtig, zonder dat men eigen opvattingen moet laten varen.
Tegenover die ene uitgekozen tekst staan er vaak anderen.
Het past een christen niet te oordelen over een ander met Bijbelteksten als juridische strafartikelen in de hand.
Ik denk dat dit niet de bedoeling van de Bijbel is.
Teksten die bovendien ook nog vaak geschreven zijn voor mensen en gemeenten in díe tijd.
Tweeduizend jaar en nog langer geleden.
Dat maakt interpretatie en bedoeling zo moeilijk.
Laat het oordeel maar aan God over.
Die zal, denk ik, oordelen met gevoel, liefde en begrip.
Die zal de teksten niet als strafartikelen gebruiken.
Lezen we niet over Zijn oneindige liefde?
We moeten met de mantel der liefde niet alles bedekken maar wel met die mantel aan Bijbelteksten gebruiken.
Ik weet niet zeker, en niemand weet dat zeker, maar ik denk dat Christus zo naar de mensheid kijkt.
Met zeer veel mededogen.
Dat moet wel.
Anders zijn we nergens want ook degene die zich aan een oordeel waagt maakt fouten.
Misschien is dat oordeel wel zo'n fout.
Wie zonder zonde is werpe de eerste steen.
DQ
.
woensdag 12 november 2008
Er zijn zo van die dagen....... Deel 2.
En nu is het 5 uur.
Buiten is het én donker én vies.
Binnen is het én warm én de film klaar.
Uiteraard wederom problemen met de Reünie DVD.
De wisbare DVD waar ik al mijn hoop op vestigde gaf een "gebroken" beeld.
't Zal toch niet waar zijn........
Toen maar via mijn thuis-netwerk de bestanden naar mijn andere computer geblazen
(kostte wederom tijd), een nieuwe herschrijfbare DVD gepakt en op zeer lage snelheid gebrand (kostte weer tijd).
Heb er zojuist naar gekeken en het lijkt me EINDELIJK allemaal in orde.
Pfffff.
Je maakt een video van ruim een uur.
Geen punt, afgezien van de pijn in mijn gestoorde schouder die er voor zorgt dat stilhouden van de camera niet meevalt.
Maar dan.........
Hoeveel uren zijn in de bewerking gaan zitten?
Al met al een uur of 16.
Niet meegeteld de DVD's die nu nog moeten worden gebrand en verspreid.
En mijn mobiel is nog steeds kaduuk.
Heb geen tijd gehad om het ding op de post te doen.
Zelfs geen tijd om mijn krantje te halen en mijn wandelingetje te maken.
Hobby, plicht?
Geen idee maar tijdens het wachtproces wel gelegenheid gehad deze belevenisjes in te kloppen en aan Internet, en dus aan mijn lezertjes, toe te vertrouwen.
DQ
.
Buiten is het én donker én vies.
Binnen is het én warm én de film klaar.
Uiteraard wederom problemen met de Reünie DVD.
De wisbare DVD waar ik al mijn hoop op vestigde gaf een "gebroken" beeld.
't Zal toch niet waar zijn........
Toen maar via mijn thuis-netwerk de bestanden naar mijn andere computer geblazen
(kostte wederom tijd), een nieuwe herschrijfbare DVD gepakt en op zeer lage snelheid gebrand (kostte weer tijd).
Heb er zojuist naar gekeken en het lijkt me EINDELIJK allemaal in orde.
Pfffff.
Je maakt een video van ruim een uur.
Geen punt, afgezien van de pijn in mijn gestoorde schouder die er voor zorgt dat stilhouden van de camera niet meevalt.
Maar dan.........
Hoeveel uren zijn in de bewerking gaan zitten?
Al met al een uur of 16.
Niet meegeteld de DVD's die nu nog moeten worden gebrand en verspreid.
En mijn mobiel is nog steeds kaduuk.
Heb geen tijd gehad om het ding op de post te doen.
Zelfs geen tijd om mijn krantje te halen en mijn wandelingetje te maken.
Hobby, plicht?
Geen idee maar tijdens het wachtproces wel gelegenheid gehad deze belevenisjes in te kloppen en aan Internet, en dus aan mijn lezertjes, toe te vertrouwen.
DQ
.
Er zijn zo van die dagen........
Soms zit het mee, soms zit het tegen.
Gisteren aan het begin van de middag heb ik videocamera, laptop en videobandjes bij elkaar gezocht.
De video van de reünie, zie onder ergens, moest op DVD gezet worden.
Nu is dat op zich best aardig werk alleen het kost erg veel tijd.
Reden waarom ik het heb uitgesteld.
Eerst in real time de videobandjes in het computerprogramma inlezen.
Vervolgens de fouten opzoeken en verwijderen.
Een film zonder titel is niet compleet dus moest er een titel worden gemaakt.
Sommige overgangen in de film zijn nogal abrupt gestart of geëindigd.
Dat effect kan een beetje worden verzacht met leuke overgangen.
Daarna snel door het resultaat scrollen.
Het beste is natuurlijk om dat niet snel te doen. maar op gewone snelheid.
Dat kost echter weer ruim een uur.
In de snelle mode dan maar.
Het resultaat leek zeer bevredigend.
Dus op DVD gebrand en meteen maar twee maal.
Had ik dat maar niet gedaan.
Had ik de zaak maar wel eerst grondig bekeken.
De film was goed maar op een zeer cruciaal gedeelte was er geen geluid.
Brrr en Bah!
Voor niets alles.
Inmiddels was het 12 uur, ik was al een uur of 10 bezig en ik moest nodig naar bed.
Nog even snel de laptop checken.....
Au, zelfs de files die ik voor een nieuwe film nodig had waren verdwenen en niet meer uit de prullenmand te halen.
Het videobewerkingsprogramma had alles op eigen houtje verwijderd.
Ennnnn grondig!
De tocht naar bed was geen overwinningstocht.
Vanmorgen eerst even een mobiel telefoontje plegen.
Wederom, AU!
Mijn gloednieuwe telefoon waar ik erg blij mee was vanwege de vele mogelijkheden, had in stilte de geest gegeven.
Moet ter heling worden opgestuurd.
Moed gegrepen en weer achter de laptop gekropen.
De gedeelten in het programma van de video waar geen geluid bij was opnieuw uit de camera getrokken.
Een uurtje werk.
Daarna de gebrande DVD in de laptop gestoken en de bestanden waar het om te doen was naar de laptop gekopieerd.
Kreeg n.l. het idee dat ik daar iets mee zou kunnen doen mits ik ze een andere extensie gaf (voor de kenners, VOB werd MPG).
Die veronderstelling bleek gelukkig juist te zijn.
Jammer dat het inlezen van de bestanden weer veel tijd kostte.
De foute gedeelten verwijderd en de opnieuw gemaakte stukken er voor in de plaats gezet.
Toen bleek de video te lang voor een DVD.
(Uiteraard! Het zal zeker niet in één keer goed gaan.)
Probleem opgelost (neem ik aan).
Op dit moment is mijn laptop bezig om de complete video op de harde schijf te zetten.
Al dat achter de rug is zal ik de de film op een herschrijfbare DVD zetten.
Voor alle zekerheid......
Hoop doet leven en daarom hoop ik dat het eindresultaat nu wel bruikbaar is.
Zo niet, dan weet ik niet of ik direct weer puf genoeg heb om de zaak opnieuw te doen.
Tot nu toe heeft dit gedoe me al een uur of 15 gekost en dan ben ik er nog niet.
En de blauwe lucht heeft nog een somber kleed aangetrokken ook...........
DQ
.
Gisteren aan het begin van de middag heb ik videocamera, laptop en videobandjes bij elkaar gezocht.
De video van de reünie, zie onder ergens, moest op DVD gezet worden.
Nu is dat op zich best aardig werk alleen het kost erg veel tijd.
Reden waarom ik het heb uitgesteld.
Eerst in real time de videobandjes in het computerprogramma inlezen.
Vervolgens de fouten opzoeken en verwijderen.
Een film zonder titel is niet compleet dus moest er een titel worden gemaakt.
Sommige overgangen in de film zijn nogal abrupt gestart of geëindigd.
Dat effect kan een beetje worden verzacht met leuke overgangen.
Daarna snel door het resultaat scrollen.
Het beste is natuurlijk om dat niet snel te doen. maar op gewone snelheid.
Dat kost echter weer ruim een uur.
In de snelle mode dan maar.
Het resultaat leek zeer bevredigend.
Dus op DVD gebrand en meteen maar twee maal.
Had ik dat maar niet gedaan.
Had ik de zaak maar wel eerst grondig bekeken.
De film was goed maar op een zeer cruciaal gedeelte was er geen geluid.
Brrr en Bah!
Voor niets alles.
Inmiddels was het 12 uur, ik was al een uur of 10 bezig en ik moest nodig naar bed.
Nog even snel de laptop checken.....
Au, zelfs de files die ik voor een nieuwe film nodig had waren verdwenen en niet meer uit de prullenmand te halen.
Het videobewerkingsprogramma had alles op eigen houtje verwijderd.
Ennnnn grondig!
De tocht naar bed was geen overwinningstocht.
Vanmorgen eerst even een mobiel telefoontje plegen.
Wederom, AU!
Mijn gloednieuwe telefoon waar ik erg blij mee was vanwege de vele mogelijkheden, had in stilte de geest gegeven.
Moet ter heling worden opgestuurd.
Moed gegrepen en weer achter de laptop gekropen.
De gedeelten in het programma van de video waar geen geluid bij was opnieuw uit de camera getrokken.
Een uurtje werk.
Daarna de gebrande DVD in de laptop gestoken en de bestanden waar het om te doen was naar de laptop gekopieerd.
Kreeg n.l. het idee dat ik daar iets mee zou kunnen doen mits ik ze een andere extensie gaf (voor de kenners, VOB werd MPG).
Die veronderstelling bleek gelukkig juist te zijn.
Jammer dat het inlezen van de bestanden weer veel tijd kostte.
De foute gedeelten verwijderd en de opnieuw gemaakte stukken er voor in de plaats gezet.
Toen bleek de video te lang voor een DVD.
(Uiteraard! Het zal zeker niet in één keer goed gaan.)
Probleem opgelost (neem ik aan).
Op dit moment is mijn laptop bezig om de complete video op de harde schijf te zetten.
Al dat achter de rug is zal ik de de film op een herschrijfbare DVD zetten.
Voor alle zekerheid......
Hoop doet leven en daarom hoop ik dat het eindresultaat nu wel bruikbaar is.
Zo niet, dan weet ik niet of ik direct weer puf genoeg heb om de zaak opnieuw te doen.
Tot nu toe heeft dit gedoe me al een uur of 15 gekost en dan ben ik er nog niet.
En de blauwe lucht heeft nog een somber kleed aangetrokken ook...........
DQ
.
maandag 10 november 2008
Weekend beslommeringen
En zo is er weer een week voorbij en is er een nieuwe week begonnen.
Met harde wind en regenvlagen.
De wind heeft zich echter deze maandagmorgen teruggetrokken, de regen huilt nog wat spettertjes na.
De thermometer is opgekropen naar 12.1 graden en is binnen gestopt op 15 graden.
Niet koud als je bezig bent, fris als je achter het toetsenbord zit.
Zoals je kunt begrijpen is dat nu het geval maar dit stukje zal zeker onderbroken worden door huishoudelijke bezigheden.
De was is gedraaid en hangt te drogen in de keuken.
Mijn wasdroger is defect, normaal geen probleem maar dat wordt het wel als er een grote was is zoals lakens e.d.
De was is deze keer groter dan normaal.
Extra lakens.
Vrijdag werd ik opgebeld: "Opa, mogen we bij je slapen?".
Dat mocht maar heeft wel consequenties voor de normale weekend rust.
De kids hebben hier niet hun normale speeltoestanden en speelkameraadjes.
Maar, ik denk dat ze het naar hun zin hebben gehad en wij ook.
Zelf merk ik dat het vermoeiendste niet zo zeer de extra drukte is maar voornamelijk het doorbreken van een patroon waar je aan gewend bent.
Tenminste, zo voel ik dat.
In mijn schrijfsels ben ik weinig ingegaan op de verkiezing in de VS.
Dat is bepaald geen gebrek aan belangstelling.
Zal er zeker op terug komen.
De computer is de laatste tijd wat ongehoorzaam.
Weigerachtige starter.
Vanmorgen ging het goed.
Gister ging het slecht.
Eergisteren kostte het me zeker een half uur voor het apparaat zijn weigerachtig start gedrag had opgegeven.
Heel vervelend en ik weet, ondanks mijn lange PC ervaring, de oorzaak niet.
Zoals de geliefde lezer constateert is dit een tamelijk nietszeggend stukje geworden.
Ik vind dat niet erg en hopelijk brengt het de lezer niet tot agressieve neigingen.
DQ
.
Met harde wind en regenvlagen.
De wind heeft zich echter deze maandagmorgen teruggetrokken, de regen huilt nog wat spettertjes na.
De thermometer is opgekropen naar 12.1 graden en is binnen gestopt op 15 graden.
Niet koud als je bezig bent, fris als je achter het toetsenbord zit.
Zoals je kunt begrijpen is dat nu het geval maar dit stukje zal zeker onderbroken worden door huishoudelijke bezigheden.
De was is gedraaid en hangt te drogen in de keuken.
Mijn wasdroger is defect, normaal geen probleem maar dat wordt het wel als er een grote was is zoals lakens e.d.
De was is deze keer groter dan normaal.
Extra lakens.
Vrijdag werd ik opgebeld: "Opa, mogen we bij je slapen?".
Dat mocht maar heeft wel consequenties voor de normale weekend rust.
De kids hebben hier niet hun normale speeltoestanden en speelkameraadjes.
Maar, ik denk dat ze het naar hun zin hebben gehad en wij ook.
Zelf merk ik dat het vermoeiendste niet zo zeer de extra drukte is maar voornamelijk het doorbreken van een patroon waar je aan gewend bent.
Tenminste, zo voel ik dat.
In mijn schrijfsels ben ik weinig ingegaan op de verkiezing in de VS.
Dat is bepaald geen gebrek aan belangstelling.
Zal er zeker op terug komen.
De computer is de laatste tijd wat ongehoorzaam.
Weigerachtige starter.
Vanmorgen ging het goed.
Gister ging het slecht.
Eergisteren kostte het me zeker een half uur voor het apparaat zijn weigerachtig start gedrag had opgegeven.
Heel vervelend en ik weet, ondanks mijn lange PC ervaring, de oorzaak niet.
Zoals de geliefde lezer constateert is dit een tamelijk nietszeggend stukje geworden.
Ik vind dat niet erg en hopelijk brengt het de lezer niet tot agressieve neigingen.
DQ
.
vrijdag 7 november 2008
Schuld
Dinsdag j.l. stond op de meter van de Amerikaanse Nationale Schuld Teller:
Maar:
De buitenlandse schuld is met ongeveer 65 procent veel lager dan die van Japan met 180% en Italië met 120%
.
$10.562.500.862.495,97
(Zeg maar 10,5 biljoen dollar).Maar:
De buitenlandse schuld is met ongeveer 65 procent veel lager dan die van Japan met 180% en Italië met 120%
.
donderdag 6 november 2008
Zomaar wat gekrabbel
Zo, ik zit met de handen boven het toetsenbord maar heb geen idee waar ik het over moet hebben.
Zal dus wel een heel klein stukkie worden.
Het weer is somber met af en toe een lichtflits van de zon.
Die wil wel, maar de wolken werken niet mee.
Temperatuur is redelijk, rond de 12 graden.
Met een trui aan is dat goed vol te houden al is het wel zo dat het beroeren van de toetsen mijn handen niet echt warmer maakt.
Om iets zonnigs in de kamer te brengen heb ik de radio aan.
Het station uit Valverde del Camino waar ik eerder over schreef.
Niet dat het daar in het diepe zuiden van Europa op dit moment zo warm is maar wel warmer dan hier en ik teer op herinneringen met veel warmte.
Letterlijk en figuurlijk.
Over Valverde gesproken........
Heer Sebo, waar blijft het artikel dat je zou schrijven met behulp van de DVD's die ik maakte?
O ja voor ik het vergeet, hoe vind je Sprong in het Heelal?
Bij dochterlief in Italië is het nog steeds lekker warm.
Minstens 20 graden, klinkt lekker.
Het zal wel niet zo lang meer duren.
Het kan daar aan de Adriatische kust gemeen koud zijn.
Ik heb er eens huiverend in mijn dikke leren jas foto's gemaakt van een bulderbrakende zee.
Huiverend en alleen én met zeer veel moed voor zo'n oude knaap, als ik.
De dames durfden het niet aan en stonden beschermd op me te wachten.
Koud, gruwelijk.
Kan me nog een keer zo'n kou herinneren.
Jaren geleden, ook aan de kust.
Maar nu aan de Noordzee kust toen we stonden te wachten op de bus na een bezoek aan het instituut in Noordwijk waar onze zoon werkte en z'n opleiding deed.
Het bezoek aan het centrum van Hengelo is inmiddels achter de rug.
Evenals het bezoek aan de supermarkt.
De krant is uitgelezen.
De boodschappen zijn ter bestemder plaatsen opgeborgen.
Effe luisteren, Flamenco muziek op de achtergrond.
Het lijkt er op dat deze muziek in Nederland wat meer op de voorgrond komt.
Ik hoop het.
In het westen van het land zijn er Flamenco en Sevillanas barretjes.
Helaas allemaal te ver van hier.
Net als dat met musea het geval is.
Wist je dat Flamenco en Sevillanas in Japan heel populair zijn?
(Voor Sevillanas, zie beschrijving elders op mijn log.)
In het centrum van Hengelo is een tapasbar geopend.
Ik ben wezen kijken.
Jammer; gemiste kans.
Geen Spaanse sfeer en veel te prijzig.
Rechts in mijn log staat één van de foto's die we, Sebo en ik, maakten in het barretje El Tablajero.
Dat was leuk toen.
Daar wel de sfeer die ik in bovenvermelde tapasbar tevergeefs zocht.
Natuurlijk ligt dat niet helemaal aan de bar.
Twente is nou eenmaal Andalucía niet.
Spontaan dansende vrouwen in die mooie kleurrijke jurken heb ik hier ook nog niet gezien.
Van dat feestelijke gebeuren in El Tablajero hebben we ook een leuke film gemaakt.
Sebo, waar blijf je met je verhaal.......
Nu ga ik een kopske koffie nuttigen.
DQ
.
Zal dus wel een heel klein stukkie worden.
Het weer is somber met af en toe een lichtflits van de zon.
Die wil wel, maar de wolken werken niet mee.
Temperatuur is redelijk, rond de 12 graden.
Met een trui aan is dat goed vol te houden al is het wel zo dat het beroeren van de toetsen mijn handen niet echt warmer maakt.
Om iets zonnigs in de kamer te brengen heb ik de radio aan.
Het station uit Valverde del Camino waar ik eerder over schreef.
Niet dat het daar in het diepe zuiden van Europa op dit moment zo warm is maar wel warmer dan hier en ik teer op herinneringen met veel warmte.
Letterlijk en figuurlijk.
Over Valverde gesproken........
Heer Sebo, waar blijft het artikel dat je zou schrijven met behulp van de DVD's die ik maakte?
O ja voor ik het vergeet, hoe vind je Sprong in het Heelal?
Bij dochterlief in Italië is het nog steeds lekker warm.
Minstens 20 graden, klinkt lekker.
Het zal wel niet zo lang meer duren.
Het kan daar aan de Adriatische kust gemeen koud zijn.
Ik heb er eens huiverend in mijn dikke leren jas foto's gemaakt van een bulderbrakende zee.
Huiverend en alleen én met zeer veel moed voor zo'n oude knaap, als ik.
De dames durfden het niet aan en stonden beschermd op me te wachten.
Koud, gruwelijk.
Kan me nog een keer zo'n kou herinneren.
Jaren geleden, ook aan de kust.
Maar nu aan de Noordzee kust toen we stonden te wachten op de bus na een bezoek aan het instituut in Noordwijk waar onze zoon werkte en z'n opleiding deed.
Het bezoek aan het centrum van Hengelo is inmiddels achter de rug.
Evenals het bezoek aan de supermarkt.
De krant is uitgelezen.
De boodschappen zijn ter bestemder plaatsen opgeborgen.
Effe luisteren, Flamenco muziek op de achtergrond.
Het lijkt er op dat deze muziek in Nederland wat meer op de voorgrond komt.
Ik hoop het.
In het westen van het land zijn er Flamenco en Sevillanas barretjes.
Helaas allemaal te ver van hier.
Net als dat met musea het geval is.
Wist je dat Flamenco en Sevillanas in Japan heel populair zijn?
(Voor Sevillanas, zie beschrijving elders op mijn log.)
In het centrum van Hengelo is een tapasbar geopend.
Ik ben wezen kijken.
Jammer; gemiste kans.
Geen Spaanse sfeer en veel te prijzig.
Rechts in mijn log staat één van de foto's die we, Sebo en ik, maakten in het barretje El Tablajero.
Dat was leuk toen.
Daar wel de sfeer die ik in bovenvermelde tapasbar tevergeefs zocht.
Natuurlijk ligt dat niet helemaal aan de bar.
Twente is nou eenmaal Andalucía niet.
Spontaan dansende vrouwen in die mooie kleurrijke jurken heb ik hier ook nog niet gezien.
Van dat feestelijke gebeuren in El Tablajero hebben we ook een leuke film gemaakt.
Sebo, waar blijf je met je verhaal.......
Nu ga ik een kopske koffie nuttigen.
DQ
.
woensdag 5 november 2008
dinsdag 4 november 2008
Au !
Terwijl ik dat kleine stukje schreef over de Bijbelteksten die mijn moeder voor anderen schreef bekroop me plotseling een heel merkwaardig en verdrietig gevoel.
Ineens miste ik mijn moeder enorm.
Zomaar, in een keer.
Plotseling zag ik haar aan tafel zitten in de woonkamer in ons merkwaardige huis met de vele trappen in Alkmaar.
Ik zag haar niet alleen, maar ik zag de hele vierkante kamer.
De plaats van de tafel, stoelen, kasten en kachel.
Ik keek uit het raam en zag de achterkant van het station.
Het perron van Bello, het stoomtreintje naar Bergen aan Zee.
Het andere raam.
Uitzicht op de duinen van Bergen in de verte.
De brug met de boerderij rechts achter de oude poldermolen.
Het water waar ik als jongetje veel viste.
De landerijen met de vaarten waar ik schaatste.
De volkstuintjes met het slootje waar ik diverse malen in tuimelde tijdens mijn zoektochten naar salamanders.
De melkwinkel waar Keeske woonde, een zwaar gehandicapt meisje.
De broodwinkel.
De kelder waar, als ik me goed herinner, Anne van de Bijl had gezorgd voor de ophanging van een schommel.
De bus van de NACO die door onze straat naar Bergen reed.
Het paard met de directeur van Ringers op z'n rug.
Ringers, de chocoladefabriek aan het kanaal.
Anne werkte daar ooit.
De buurvrouw met haar roep: "Marjon (geloof ik), koppie sjaaa". (Kopje chocolademelk)
Nooit meer aan gedacht.
Een Bedford vrachtauto'tje.
Zie het nog zo staan.
Fabrieksweggetje met de conserven fabriek en het weiland met een paard naast de fabriek.
De kolenzaak van Wokkers met hun driewielig vrachtwagentje.
Zwarte mannen in een zwarte opslagruimte met zwarte bergen op een zwart terrein.
De kleine huisjes in het fabrieksweggetje waar voor 50 gulden een Harley Davidson te koop stond.
Aan het eind van de weg bij het kanaal het slachthuis.
Een los gebroken koe die achter me aan zat.
De man met een baard die er voor sprong en me redde.
Alles is weg.
Alles, behalve de wijk waar ik woonde, de molen en het station.
De duinen zijn niet zichtbaar meer.
Het weggetje is vol gebouwd met kantoorpanden.
Het slachthuis maakte plaats voor het gerechtsgebouw.
Het terrein van de volkstuintjes wordt nu "nuttiger" besteed.
Het slootje met de stekelbaarsjes, salamanders en dansende vliegjes is niet meer.
Ja, de nieuwe tijd weet je wel.
Gek dat ik, als ik mijn ogen sluit, alleen de oude situatie zie.
Nooit de huidige.
DQ
.
Ineens miste ik mijn moeder enorm.
Zomaar, in een keer.
Plotseling zag ik haar aan tafel zitten in de woonkamer in ons merkwaardige huis met de vele trappen in Alkmaar.
Ik zag haar niet alleen, maar ik zag de hele vierkante kamer.
De plaats van de tafel, stoelen, kasten en kachel.
Ik keek uit het raam en zag de achterkant van het station.
Het perron van Bello, het stoomtreintje naar Bergen aan Zee.
Het andere raam.
Uitzicht op de duinen van Bergen in de verte.
De brug met de boerderij rechts achter de oude poldermolen.
Het water waar ik als jongetje veel viste.
De landerijen met de vaarten waar ik schaatste.
De volkstuintjes met het slootje waar ik diverse malen in tuimelde tijdens mijn zoektochten naar salamanders.
De melkwinkel waar Keeske woonde, een zwaar gehandicapt meisje.
De broodwinkel.
De kelder waar, als ik me goed herinner, Anne van de Bijl had gezorgd voor de ophanging van een schommel.
De bus van de NACO die door onze straat naar Bergen reed.
Het paard met de directeur van Ringers op z'n rug.
Ringers, de chocoladefabriek aan het kanaal.
Anne werkte daar ooit.
De buurvrouw met haar roep: "Marjon (geloof ik), koppie sjaaa". (Kopje chocolademelk)
Nooit meer aan gedacht.
Een Bedford vrachtauto'tje.
Zie het nog zo staan.
Fabrieksweggetje met de conserven fabriek en het weiland met een paard naast de fabriek.
De kolenzaak van Wokkers met hun driewielig vrachtwagentje.
Zwarte mannen in een zwarte opslagruimte met zwarte bergen op een zwart terrein.
De kleine huisjes in het fabrieksweggetje waar voor 50 gulden een Harley Davidson te koop stond.
Aan het eind van de weg bij het kanaal het slachthuis.
Een los gebroken koe die achter me aan zat.
De man met een baard die er voor sprong en me redde.
Alles is weg.
Alles, behalve de wijk waar ik woonde, de molen en het station.
De duinen zijn niet zichtbaar meer.
Het weggetje is vol gebouwd met kantoorpanden.
Het slachthuis maakte plaats voor het gerechtsgebouw.
Het terrein van de volkstuintjes wordt nu "nuttiger" besteed.
Het slootje met de stekelbaarsjes, salamanders en dansende vliegjes is niet meer.
Ja, de nieuwe tijd weet je wel.
Gek dat ik, als ik mijn ogen sluit, alleen de oude situatie zie.
Nooit de huidige.
DQ
.
Vrijheid
The shepherd drives the wolf from the sheep's throat,
for which the sheep thanks the shepherd as his liberator,
while the wolf denounces him for the same act as the destroyer of liberty.
-- Abraham Lincoln
for which the sheep thanks the shepherd as his liberator,
while the wolf denounces him for the same act as the destroyer of liberty.
Bijbeltekst gebruik.
Mijn moeder had de gewoonte om bij speciale gelegenheden Bijbelteksten weg te geven.
Ze had die zorgvuldig uitgezocht en mooi getekend en versierd op strookjes dun karton geschreven.
De teksten werden willekeurig weggegeven en waren nooit bedoeld om te overtuigen.
Ze waren bedoeld om te bemoedigen.
Prachtig omdat:
"Waar liefde woont gebiedt de Heer Zijn zegen".
Ze had die zorgvuldig uitgezocht en mooi getekend en versierd op strookjes dun karton geschreven.
De teksten werden willekeurig weggegeven en waren nooit bedoeld om te overtuigen.
Ze waren bedoeld om te bemoedigen.
Prachtig omdat:
"Waar liefde woont gebiedt de Heer Zijn zegen".
DQ.
.
Politiek en Christen zijn.
Hoe zou het toch komen dat mensen met een zelfde soort achtergrond, met een zelfde soort geloof en met een vergelijkbare opvoeding totaal anders in het leven staan?
Als ik me beperk tot christenen, dan zie ik daar totaal verschillende politieke opvattingen.
Van links via 't midden naar rechts.
Het is een fenomeen dat me elke keer weer boeit.
Er zijn best verklaringen te bedenken maar ze bevredigen me nooit helemaal.
Op basis van mijn christelijke opvoeding en zeker door de invloed van mijn moeder kan ik niet anders dan me links van het midden opstellen.
Op eerdere artikelen van mij, die hetzelfde thema behandelen, kwamen er ook reacties van christenen die zich pal vóór het kapitalisme uitspraken.
Natuurlijk, het kapitalisme heeft in de westerse wereld en zo langzamerhand ook in Azië voor welvaart gezorgd maar niet alleen dát.
Het geeft ook ruimte aan ongebreidelde hebzucht.
De gevolgen zijn overal te zien, mits je daar de ogen niet voor wilt sluiten.
Schrijnende armoede naast belachelijke weelde.
Een natuur die uitgeput raakt.
Een natuur die zich gaat verdedigen en terug slaat.
Steeds feller terug zal gaan slaan.
O, wij ouderen zullen het wel overleven.
Wat te denken van onze kinderen en kleinkinderen?
Wat zullen de mogelijkheden zijn voor onze achter(enz)kleinkinderen?
Ik blijf er bij, je kunt alleen maar rijk zijn ten koste van anderen en steeds meer ten koste van de prachtige natuur.
In Amerika, hét kapitalistische land bij uitstek, en Europa zijn er veel kerken en christelijke genootschappen die iets voor de armen doen.
Gelukkig, zij hebben de opdracht van Christus begrepen.
Helaas zijn zij niet in staat om de situatie structureel te veranderen, te verbeteren.
Nog afgezien van het feit dat er steeds minder kerken zijn.
Als we de armenzorg aan de kerken zouden overlaten zouden er veel meer mensen dan nu op straat leven.
Niet omdat de kerken de problemen niet zouden willen oppikken maar omdat er steeds minder kerken zijn.
Hier in Nederland zijn heel veel vrijwilligersorganisaties.
Er wordt heel veel geld voor projecten opgehaald.
Fantastisch, maar het is niet voldoende.
Daarom móet de staat zorgen voor een valnet.
Hoe zou het met de gemiddelde werknemer zijn als er geen vakbonden en sociale stromingen geweest waren?
Reken maar dat de welvaart dan nog slechter verdeeld zou zijn geweest.
Er moet een rem komen op egoïstisch zelfverrijking.
Dat heb ik altijd beweerd en het is in die zin interessant om te constateren dat overheden langzamerhand tot de zelfde conclusie worden gedwongen.
Gedwongen door de kredietcrisis die mede het gevolg is van het graaien dat door het kapitalisme is mogelijk gemaakt.
Mensen zijn egoïsten.
Ik ook.
Daarom ligt van alle politieke systemen het kapitalisme het dichtst bij de menselijke natuur.
Het is een systeem dat automatisch ontstaat.
Dat wil echter niet zeggen dat het daardoor ook het voor ieder beste systeem is.
Ik heb gemerkt dat christenen de neiging hebben om aan de hand van Bijbelteksten hun gelijk te halen.
Ook als dat gaat over kapitalisme en socialisme.
Pas daar mee op.
Ik ook!
Aan de hand van teksten zijn de meest afschuwelijke zaken verdedigbaar gemaakt.
Denk bijv. maar aan de slavernij.
Wil je iets aan de hand van de Bijbel duidelijk maken dan moet je dat naar mijn idee niet doen met Bijbelteksten maar met de geest van de Bijbel.
In het bijzonder met de geest van het Nieuwe Testament.
Dat ademt liefde en mededogen voor de medemens.
In de praktijk van alle dag heb ik daar prachtige voorbeelden van meegemaakt maar ook voorbeelden van het tegendeel.
Uit mijn kindertijd, en wat wist ik van politiek, kan ik me herinneren dat er Christenen waren die op Drees (P.V.D.A.) stemden en dat niet durfden zeggen uit angst voor de negatieve reacties van mede christenen.
(Overigens waren dezen niet vies van het "van Drees trekken" na hun 65e.)
Kennelijk heeft dat erg veel indruk op me gemaakt.
Waarom zou ik me dat anders nog zo goed herinneren.
Christenen behoren milder te zijn in hun oordeel over de daden en beweegredenen van anderen.
Zij dienen te beseffen dat hun uitgangspunt, de Bijbel, in een totaal andere tijd is geschreven.
Wat daar staat is niet één op één over te brengen naar deze tijd.
Zelfs de meest verstokte fundamentalistische christen zal het niet in het hoofd halen om een overspelige vrouw te stenigen.
Teksten behoeven een vertaling naar deze tijd.
Dat is best lastig maar wordt gemakkelijker als je liefde en mededogen als vertalingsbasis gebruikt.
DQ
.
Als ik me beperk tot christenen, dan zie ik daar totaal verschillende politieke opvattingen.
Van links via 't midden naar rechts.
Het is een fenomeen dat me elke keer weer boeit.
Er zijn best verklaringen te bedenken maar ze bevredigen me nooit helemaal.
Op basis van mijn christelijke opvoeding en zeker door de invloed van mijn moeder kan ik niet anders dan me links van het midden opstellen.
Op eerdere artikelen van mij, die hetzelfde thema behandelen, kwamen er ook reacties van christenen die zich pal vóór het kapitalisme uitspraken.
Natuurlijk, het kapitalisme heeft in de westerse wereld en zo langzamerhand ook in Azië voor welvaart gezorgd maar niet alleen dát.
Het geeft ook ruimte aan ongebreidelde hebzucht.
De gevolgen zijn overal te zien, mits je daar de ogen niet voor wilt sluiten.
Schrijnende armoede naast belachelijke weelde.
Een natuur die uitgeput raakt.
Een natuur die zich gaat verdedigen en terug slaat.
Steeds feller terug zal gaan slaan.
O, wij ouderen zullen het wel overleven.
Wat te denken van onze kinderen en kleinkinderen?
Wat zullen de mogelijkheden zijn voor onze achter(enz)kleinkinderen?
Ik blijf er bij, je kunt alleen maar rijk zijn ten koste van anderen en steeds meer ten koste van de prachtige natuur.
In Amerika, hét kapitalistische land bij uitstek, en Europa zijn er veel kerken en christelijke genootschappen die iets voor de armen doen.
Gelukkig, zij hebben de opdracht van Christus begrepen.
Helaas zijn zij niet in staat om de situatie structureel te veranderen, te verbeteren.
Nog afgezien van het feit dat er steeds minder kerken zijn.
Als we de armenzorg aan de kerken zouden overlaten zouden er veel meer mensen dan nu op straat leven.
Niet omdat de kerken de problemen niet zouden willen oppikken maar omdat er steeds minder kerken zijn.
Hier in Nederland zijn heel veel vrijwilligersorganisaties.
Er wordt heel veel geld voor projecten opgehaald.
Fantastisch, maar het is niet voldoende.
Daarom móet de staat zorgen voor een valnet.
Hoe zou het met de gemiddelde werknemer zijn als er geen vakbonden en sociale stromingen geweest waren?
Reken maar dat de welvaart dan nog slechter verdeeld zou zijn geweest.
Er moet een rem komen op egoïstisch zelfverrijking.
Dat heb ik altijd beweerd en het is in die zin interessant om te constateren dat overheden langzamerhand tot de zelfde conclusie worden gedwongen.
Gedwongen door de kredietcrisis die mede het gevolg is van het graaien dat door het kapitalisme is mogelijk gemaakt.
Mensen zijn egoïsten.
Ik ook.
Daarom ligt van alle politieke systemen het kapitalisme het dichtst bij de menselijke natuur.
Het is een systeem dat automatisch ontstaat.
Dat wil echter niet zeggen dat het daardoor ook het voor ieder beste systeem is.
Ik heb gemerkt dat christenen de neiging hebben om aan de hand van Bijbelteksten hun gelijk te halen.
Ook als dat gaat over kapitalisme en socialisme.
Pas daar mee op.
Ik ook!
Aan de hand van teksten zijn de meest afschuwelijke zaken verdedigbaar gemaakt.
Denk bijv. maar aan de slavernij.
Wil je iets aan de hand van de Bijbel duidelijk maken dan moet je dat naar mijn idee niet doen met Bijbelteksten maar met de geest van de Bijbel.
In het bijzonder met de geest van het Nieuwe Testament.
Dat ademt liefde en mededogen voor de medemens.
In de praktijk van alle dag heb ik daar prachtige voorbeelden van meegemaakt maar ook voorbeelden van het tegendeel.
Uit mijn kindertijd, en wat wist ik van politiek, kan ik me herinneren dat er Christenen waren die op Drees (P.V.D.A.) stemden en dat niet durfden zeggen uit angst voor de negatieve reacties van mede christenen.
(Overigens waren dezen niet vies van het "van Drees trekken" na hun 65e.)
Kennelijk heeft dat erg veel indruk op me gemaakt.
Waarom zou ik me dat anders nog zo goed herinneren.
Christenen behoren milder te zijn in hun oordeel over de daden en beweegredenen van anderen.
Zij dienen te beseffen dat hun uitgangspunt, de Bijbel, in een totaal andere tijd is geschreven.
Wat daar staat is niet één op één over te brengen naar deze tijd.
Zelfs de meest verstokte fundamentalistische christen zal het niet in het hoofd halen om een overspelige vrouw te stenigen.
Teksten behoeven een vertaling naar deze tijd.
Dat is best lastig maar wordt gemakkelijker als je liefde en mededogen als vertalingsbasis gebruikt.
DQ
.
maandag 3 november 2008
zondag 2 november 2008
zaterdag 1 november 2008
Aforisme
Ik ben dit weekend een beetje druk en weet niet of ik er aan toe kom om veel aan mijn log te doen.
Daarom maar even een van mijn aforismetjes.
Een krachtige persoonlijkheid
heeft alles met persoonlijkheid
en weinig met kracht te maken.
DQ
.
donderdag 30 oktober 2008
Amerikaanse zaken
Een angstige ontwikkeling, vind ik.
In de polls kruipen beide Amerikaanse presidentskandidaten naar elkaar toe.
Dat kan betekenen dat Obama gaat verliezen.
In de eenzaamheid van het stemhokje hoef je niet politiek correct te zijn.
Dan kan je dus rustig op een blanke stemmen.
Hoe kan het dat na het beleid van één van de slechtste president ooit toch de peilingen zo dicht bij elkaar liggen?
Een republikeinse partij die het zwaar heeft.
Een financiële wereld die in de puin ligt.
Een in de brand gestoken Azië.
Een vice-presidentskandidaat die zegt het buitenland te kennen omdat Alaska vlak bij Rusland ligt.
Naar mijn vermoeden kan dat slechts omdat er voor de gemiddelde Amerikaan alleen Amerika bestaat.
Van de rest van de wereld weet men weinig af.
Daardoor wordt het eigen wereldje klein.
Dat is een verschijnsel dat je in alle grote landen ziet.
Wij in Nederland zitten in een klein eilandje met een heel groot buitenland.
Een buitenland dat al eeuwen door Nederlanders wordt bezocht en geëxploiteerd.
Wij zijn sterk afhankelijk van de rest van de wereld.
Ons nieuws wordt er door beheerst.
Het buitenland van de gewone Amerikaan is de volgende staat.
De rest van de wereld is ver weg.
Letterlijk en figuurlijk.
Hoewel ik daar kritiek op heb begrijp ik dat best.
Er is een goeie kans dat mij in zo'n geval het zelfde overkomen zou zijn.
Jammer is het wel.
Daardoor is het mogelijk dat heel verkeerde presidenten aan de macht komen.
Kijk naar de huidige president.
Twee keer gekozen!
Voor de meeste Europeanen een onbegrijpelijk zaak.
Daardoor wordt Sarah Palin door velen bejubeld en wordt door diegenen niet begrepen dat het niet gaat om een filmster maar om de mogelijke leider van de vrije wereld.
Een mogelijke leider die nog maar heel kort in het bezit is van een paspoort.
En het is al zo'n puinhoop.
Enfin, afwachten maar.
Afwachten met grote vreze.
DQ
.
In de polls kruipen beide Amerikaanse presidentskandidaten naar elkaar toe.
Dat kan betekenen dat Obama gaat verliezen.
In de eenzaamheid van het stemhokje hoef je niet politiek correct te zijn.
Dan kan je dus rustig op een blanke stemmen.
Hoe kan het dat na het beleid van één van de slechtste president ooit toch de peilingen zo dicht bij elkaar liggen?
Een republikeinse partij die het zwaar heeft.
Een financiële wereld die in de puin ligt.
Een in de brand gestoken Azië.
Een vice-presidentskandidaat die zegt het buitenland te kennen omdat Alaska vlak bij Rusland ligt.
Naar mijn vermoeden kan dat slechts omdat er voor de gemiddelde Amerikaan alleen Amerika bestaat.
Van de rest van de wereld weet men weinig af.
Daardoor wordt het eigen wereldje klein.
Dat is een verschijnsel dat je in alle grote landen ziet.
Wij in Nederland zitten in een klein eilandje met een heel groot buitenland.
Een buitenland dat al eeuwen door Nederlanders wordt bezocht en geëxploiteerd.
Wij zijn sterk afhankelijk van de rest van de wereld.
Ons nieuws wordt er door beheerst.
Het buitenland van de gewone Amerikaan is de volgende staat.
De rest van de wereld is ver weg.
Letterlijk en figuurlijk.
Hoewel ik daar kritiek op heb begrijp ik dat best.
Er is een goeie kans dat mij in zo'n geval het zelfde overkomen zou zijn.
Jammer is het wel.
Daardoor is het mogelijk dat heel verkeerde presidenten aan de macht komen.
Kijk naar de huidige president.
Twee keer gekozen!
Voor de meeste Europeanen een onbegrijpelijk zaak.
Daardoor wordt Sarah Palin door velen bejubeld en wordt door diegenen niet begrepen dat het niet gaat om een filmster maar om de mogelijke leider van de vrije wereld.
Een mogelijke leider die nog maar heel kort in het bezit is van een paspoort.
En het is al zo'n puinhoop.
Enfin, afwachten maar.
Afwachten met grote vreze.
DQ
.
woensdag 29 oktober 2008
Simpele genoegens
Het is prachtig weer maar ik heb vaag het idee dat de winter in aantocht is.
Brrrrrr
Koud!
Zojuist de Internet kranten geconsumeerd.
Daar gaat heel wat tijd in zitten.
Als je dan ook nog bedenkt dat er een hele stapel echte kranten op me ligt te wachten.
Als je dan ook nog bedenkt dat daarnaast een tiental boeken liggen die moeten worden gelezen.
Als je dan ook nog bedenkt dat ik straks de kou ga trotseren om een gratis krantje op te halen.
Als je dan ook nog bedenkt dat hier de laptop van Sebo op me ligt te wachten om in orde gemaakt te worden.
Als je dan ook nog bedenkt dat.............
Het is vijf voor één in de middag, ik denk dat ik maar beter naar bed kan gaan............
Over bed gesproken.
Gister (vanmorgen) lag ik er laat (vroeg) in.
Zoals dat met alle verkeerde dingen het geval is was dat niet mijn schuld (uiteraard) maar dit maal de schuld van Sebo.
Die moest zo nodig naar Marijke om een pedicure behandeling te ondergaan.
En daarna moest ie zo nodig naar het café en ik moest mee voor de geestelijke ondersteuning.
Een kwestie van: De lamme die de blinde leidt.
Zoals gebruikelijk hebben we alleen ranja gedronken zodat ik niet goed begrijp waar de lichte hoofdpijn vanmorgen vandaan kwam...
Nou ja, het was een geslaagde avond.
Tijdens de voetenmartelaarij ( so sielig...) stond ik bij school om me te ontfermen over Kevin, onze kleinzoon.
Maar ik was op tijd thuis om de gemartelde te ontvangen.
Als je het log van Sebo leest zie je dat hij door alle nieuwe ontwikkelingen een beetje uit het lood geslagen is.
Dat is zo logisch dat het bedenkelijk zou zijn wanneer dit niet het geval zou zijn.
Je hele leven alleen zijn, dan plotseling iemand in je leven en dan nog trouwplannen ook.
Het is nogal wat.
Dan is het goed om er even tussen uit te breken en dingen te ondernemen zoals we die vaker deden, zoals een café bezoekje.
Lichamelijk en portomoneematig niet zo gezond maar psychisch heel gezond.
Zowel voor hem als voor mij.
Lekker kletsen over zaken die we gemeen hebben, want ja... we kennen elkaar al zo lang, en lekker ouwehoeren met oude bekenden.
Belangrijk.
Zeer belangrijk.
Thuis nog even na gepraat.
En verder, óók belangrijk, ons jongste kleinkind en tevens kleinzoon, is vandaag jarig.
Gefeliciteerd kleine Italiaan!!!!
Internet, wat een medium!
Het brengt de wereld heel dicht bij.
Al jaren ben ik bezig om me wat de verdiepen in de Spaanse taal.
Daartoe kijk ik geregeld naar de Spaanse TV of luister naar een Spaanse radio.
Dat gaat perfect via de PC maar, zoals ik eerder schreef, heb ik een Internet radio
die draadloos verbonden is met mijn router.
Dat schept de mogelijkheid om naar Internet radio te luisteren ook al staat de computer uit.
Mooi voor een fervent radioluisteraar als ik.
Al zoekend op Internet kwam ik een link tegen van Radio Valverde.
En dat is de radiozender uit Valverde de Camino, de plaats waar Ben, mijn zwager, woont.
En tevens de plaats waar Sebo en ik enkele keren zijn geweest.
De link heb ik in de radio gezet.
Nu kan ik hier luisteren naar een plaatselijke zender uit een plaatsje in Andalucía dat we goed kennen.
Heel leuk.
Schiet me in één keer te binnen dat ik de eerste keer dat ik daar was nog een interviewtje voor die radio heb gegeven.
Staat op de eerste video die ik daar maakte.
Ik heb wat verteld maar dat was slechts te begrijpen door medewerking van Ben die voor de vertaling zorgde.
Overigens, mijn Spaans is nog steeds niet om over naar huis te schrijven.
Ben waarschijnlijk te oud om het goed te leren.
Tot zover voorlopig.
Hasta luego y vaya con Dios,
DQ
.
Brrrrrr
Koud!
Zojuist de Internet kranten geconsumeerd.
Daar gaat heel wat tijd in zitten.
Als je dan ook nog bedenkt dat er een hele stapel echte kranten op me ligt te wachten.
Als je dan ook nog bedenkt dat daarnaast een tiental boeken liggen die moeten worden gelezen.
Als je dan ook nog bedenkt dat ik straks de kou ga trotseren om een gratis krantje op te halen.
Als je dan ook nog bedenkt dat hier de laptop van Sebo op me ligt te wachten om in orde gemaakt te worden.
Als je dan ook nog bedenkt dat.............
Het is vijf voor één in de middag, ik denk dat ik maar beter naar bed kan gaan............
Over bed gesproken.
Gister (vanmorgen) lag ik er laat (vroeg) in.
Zoals dat met alle verkeerde dingen het geval is was dat niet mijn schuld (uiteraard) maar dit maal de schuld van Sebo.
Die moest zo nodig naar Marijke om een pedicure behandeling te ondergaan.
En daarna moest ie zo nodig naar het café en ik moest mee voor de geestelijke ondersteuning.
Een kwestie van: De lamme die de blinde leidt.
Zoals gebruikelijk hebben we alleen ranja gedronken zodat ik niet goed begrijp waar de lichte hoofdpijn vanmorgen vandaan kwam...
Nou ja, het was een geslaagde avond.
Tijdens de voetenmartelaarij ( so sielig...) stond ik bij school om me te ontfermen over Kevin, onze kleinzoon.
Maar ik was op tijd thuis om de gemartelde te ontvangen.
Als je het log van Sebo leest zie je dat hij door alle nieuwe ontwikkelingen een beetje uit het lood geslagen is.
Dat is zo logisch dat het bedenkelijk zou zijn wanneer dit niet het geval zou zijn.
Je hele leven alleen zijn, dan plotseling iemand in je leven en dan nog trouwplannen ook.
Het is nogal wat.
Dan is het goed om er even tussen uit te breken en dingen te ondernemen zoals we die vaker deden, zoals een café bezoekje.
Lichamelijk en portomoneematig niet zo gezond maar psychisch heel gezond.
Zowel voor hem als voor mij.
Lekker kletsen over zaken die we gemeen hebben, want ja... we kennen elkaar al zo lang, en lekker ouwehoeren met oude bekenden.
Belangrijk.
Zeer belangrijk.
Thuis nog even na gepraat.
En verder, óók belangrijk, ons jongste kleinkind en tevens kleinzoon, is vandaag jarig.
Gefeliciteerd kleine Italiaan!!!!
Internet, wat een medium!
Het brengt de wereld heel dicht bij.
Al jaren ben ik bezig om me wat de verdiepen in de Spaanse taal.
Daartoe kijk ik geregeld naar de Spaanse TV of luister naar een Spaanse radio.
Dat gaat perfect via de PC maar, zoals ik eerder schreef, heb ik een Internet radio
die draadloos verbonden is met mijn router.
Dat schept de mogelijkheid om naar Internet radio te luisteren ook al staat de computer uit.
Mooi voor een fervent radioluisteraar als ik.
Al zoekend op Internet kwam ik een link tegen van Radio Valverde.
En dat is de radiozender uit Valverde de Camino, de plaats waar Ben, mijn zwager, woont.
En tevens de plaats waar Sebo en ik enkele keren zijn geweest.
De link heb ik in de radio gezet.
Nu kan ik hier luisteren naar een plaatselijke zender uit een plaatsje in Andalucía dat we goed kennen.
Heel leuk.
Schiet me in één keer te binnen dat ik de eerste keer dat ik daar was nog een interviewtje voor die radio heb gegeven.
Staat op de eerste video die ik daar maakte.
Ik heb wat verteld maar dat was slechts te begrijpen door medewerking van Ben die voor de vertaling zorgde.
Overigens, mijn Spaans is nog steeds niet om over naar huis te schrijven.
Ben waarschijnlijk te oud om het goed te leren.
Tot zover voorlopig.
Hasta luego y vaya con Dios,
DQ
.
dinsdag 28 oktober 2008
Socialist in de U.S.A.
In deze verkiezings- en crisistijd ben je automatisch meer betrokken bij Amerika dan anders. Met volslagen onbegrip hoor ik uitspraken over het socialisme.
Kreten als: "Obama is een socialist".
Erger kan blijkbaar niet.
"Als Obama president wordt pakt hij geld van ons af en verdeelt het". enz.
Ik hoor dat ook Christenen zeggen en ik begrijp er niets van.
Wat is er erg aan om ook de minderbedeelden te laten delen in de welvaart?
Wat is er zo verschrikkelijk aan om ziekenzorg voor een ieder beschikbaar te stellen?
Zou voor de gemiddelde Amerikaan, socialisme hetzelfde zijn als communisme?
Het is voor mij een belangwekkende vraag.
Omdat ik te weinig kennis heb over deze kwestie waag ik me er niet aan daar een antwoord op te geven.
Het doet me wel sterk denken aan de uitdrukking:
"Ieder voor zich en God voor ons allen".
Klinkt erg godsdienstig maar heeft met godsdienst en verantwoordelijkheid voor de ander niets te maken.
Eigenlijk vind ik dat elke Christen een socialist zou moeten zijn.
Niet in extreme vorm natuurlijk maar wel in de vorm zoals die wordt terug gevonden in de eerste christengemeenten.
Lees het Bijbelboek Handelingen.
Mensen komen op basis van dezelfde religie tot verschillende standpunten.
Hoe zou dat kunnen?
Dat kan alleen als naast religie ook cultuur een hartig woordje meespreekt.
Niet alleen de cultuur van een volk maar ook de cultuur binnen bevolkingsgroepen en zelfs de cultuur binnen het gezin.
Dialoog is belangrijk en noodzakelijk maar zal nooit de verschillen kunnen wegstrijken.
Cultuur staat als een huis, wat....?, als een wolkenkrabber.
Pas als de fundamenten worden weggeslagen dondert het bouwsel in elkaar.
DQ
.
Kreten als: "Obama is een socialist".
Erger kan blijkbaar niet.
"Als Obama president wordt pakt hij geld van ons af en verdeelt het". enz.
Ik hoor dat ook Christenen zeggen en ik begrijp er niets van.
Wat is er erg aan om ook de minderbedeelden te laten delen in de welvaart?
Wat is er zo verschrikkelijk aan om ziekenzorg voor een ieder beschikbaar te stellen?
Zou voor de gemiddelde Amerikaan, socialisme hetzelfde zijn als communisme?
Het is voor mij een belangwekkende vraag.
Omdat ik te weinig kennis heb over deze kwestie waag ik me er niet aan daar een antwoord op te geven.
Het doet me wel sterk denken aan de uitdrukking:
"Ieder voor zich en God voor ons allen".
Klinkt erg godsdienstig maar heeft met godsdienst en verantwoordelijkheid voor de ander niets te maken.
Eigenlijk vind ik dat elke Christen een socialist zou moeten zijn.
Niet in extreme vorm natuurlijk maar wel in de vorm zoals die wordt terug gevonden in de eerste christengemeenten.
Lees het Bijbelboek Handelingen.
Mensen komen op basis van dezelfde religie tot verschillende standpunten.
Hoe zou dat kunnen?
Dat kan alleen als naast religie ook cultuur een hartig woordje meespreekt.
Niet alleen de cultuur van een volk maar ook de cultuur binnen bevolkingsgroepen en zelfs de cultuur binnen het gezin.
Dialoog is belangrijk en noodzakelijk maar zal nooit de verschillen kunnen wegstrijken.
Cultuur staat als een huis, wat....?, als een wolkenkrabber.
Pas als de fundamenten worden weggeslagen dondert het bouwsel in elkaar.
DQ
.
Flamencobiënnale
Flamencobiënnale
Terugbladerend in mijn weblog kom je geregeld artikelen tegen waaruit mijn fascinatie voor flamenco blijkt.
Deze week vindt er een flamencobiënnale plaats in Amsterdam.
Trouw schrijft er een artikeltje over.
Door op het plaatje te klikken kom je op de site van Trouw.
Uit Trouw artikel:
Rovers: „In Andalusië kwamen met de islamitische, de joodse, christelijke en hindoestaanse religie – als je de link met Rajastan legt – vier tradities samen. Flamenco is daarom een mooi voorbeeld van de samenkomst van verschillende culturen en hoe daaruit een totaal nieuw genre kan ontstaan.”
Voor flamencobiënnale site KLIK HIER
DQ
.
maandag 27 oktober 2008
Bijeenkomsten
Een interessant weekend is achter de rug.
Interessant, leuk en soms een beetje ontroerend.
Zaterdag vond in Oldenbroek een reünie plaats.
Het was een samenkomen van mensen die, mede onder leiding van mijn vader, in Alkmaar de jeugdclub bezochten.
Aangezien dat ruim 50 jaar geleden het geval was, is het duidelijk dat de jeugd van toen, tot de ouderen van nú behoren.
Daarom was het een goed idee van de organisatoren om kleine naamstrookjes te maken die op de borst werden gespeld.
Dat gaf aanleiding tot verrassende kreten.
"Hé, dat is leuk, ik had je niet meer herkend. Wat leuk, weet je nog.......".
Ja, we weten het nog.
We weten het nog allemaal.
En als er dan foto's van TOEN bij worden gehaald vallen jaren weg.
Alsof er amper verschil is tussen toen en nu.
Pijnlijk worden de verschillen echter duidelijk als de namen worden opgenoemd van hen die er na de laatste reünie van vier jaar geleden niet meer zijn.
Des te opmerkelijker dat er nu enkelen niet aanwezig waren omdat de reünies naar hun smaak te snel elkaar opvolgden.
Natuurlijk is dat niet zo.
Bij leeftijden tot 80 jaar (mijn vader is zelfs 94) moeten er zelfs snel opvolgingen zijn.
Vandaar dat er nu voorzichtig werd gesproken over een reünie over 2 jaar en dan in de geboortestad van de jeugdclub, Alkmaar.
Velen hebben geholpen om de reünie tot een heel geslaagd evenement te maken.
Als ik namen noem bestaat altijd het grote gevaar dat er mensen worden overgeslagen.
Daarom beperk ik me, sorry voor de onbesprokenen, maar tot Tony Suk en Corry, de vrouw van Anne van de Bijl.
Dank beste mensen en effe uitrustuh.......!
Tot ons aller spijt was Anne niet aanwezig.
Als de ultimate wereldreiziger is hij afhankelijk van de medewerking van luchtvaartmaatschappijen.
Aangezien Alitalia aan het staken was strandde Anne in Italië.
Jammer.
Ik heb, tot mijn accu het af liet weten, grote gedeelten van de bijeenkomst op de video vast gelegd.
Als dat eenmaal en t.z.t. bewerkt op de DVD staat kan Anne alsnog een beeld van het gebeuren krijgen.
Sommige stukken die ik heb opgenomen zullen er niet helemaal strak opstaan.
Het valt niet mee om de camera een tijd stil te houden als je schouders niet mee willen werken.
Zal toch eens op zoek gaan naar een eenbenig statief.
Er is veel te vertellen.
Bijvoorbeeld over de korte toespraak van mijn vader, over het leuke gesprek dat we hadden met Kees Glas en zijn Koreaanse belevenissen.
Over Jan van Veen, de opvolger van mijn vader in Alkmaar die ik, dacht ik, nooit meer heb gesproken.
Over het zingen, over............... enz.
Omdat dit niet echt een verslag maar eerder een impressie is laat ik de rest rusten.
Mensen van de organisatie: BEDANKT.
Deelnemers: BEDANKT
Onze zoon, Anjo, heel erg bedankt voor het wegbrengen en ophalen.
Het was anders onmogelijk geweest voor zijn opa, mijn vader, om er bij te zijn.
Dank, Dank!
========================
========================
Zondag, gisteren, 26 oktober.
Weer een reünie.
Niet al zodanig gepland maar uiteindelijk met dezelfde inhoud.
We, Marijke, Lenie, haar zuster, en ik waren uitgenodigd op een, wegens gezondheidsklachten uitgesteld, verjaardagsfeestje.
Tante Co, een zuster van Marijke's moeder, was 85 jaar geworden.
De happening vond plaats in Oudorp, gemeente Alkmaar.
Voor dat je daar met openbaar vervoer bent heb je wel enkele uren achter de rug.
Toch waren we te vroeg zodat we in Amsterdan zijn uitgestapt om wat te slenteren en een kopske koffie te nuttigen.
Zelfs daarna waren we nog te vroeg op de plaats van bestemming.
Oorzaak: een busdienst die zondag's één keer per uur vanaf station Alkmaar naar Oudorp reed.
Die middag was eveneens een feest van herkenning.
Overigens meer voor de dames dan voor mij.
Ik kende slechts enkelen van de grote familie.
Toch vond ik het ook erg leuk.
Mede omdat we daarna met de auto werden afgezet op het station Alkmaar verliep de terug reis voorspoedig, afgezien van een sterk afremmenden trein die vlak voor Apeldoorn een botsing kreeg met een wild zwijn.
De trein heeft de reis overleefd!
Je moet er toch niet aandenken dat zoiets je in een snel rijdende auto overkomt.
Lenie woont in Deventer en stapte daar uit.
Ondanks de vertraging waren we op tijd in Hengelo.
Een opkomend honger gevoel hebben we in "ons" Grieks restaurant de nek om gedraaid.
Thuis direct naar bed gegaan.
Het was niet de moeite meer waard om de kachel aan te steken.
Precies om twaalf uur (wintertijd) was een geslaagd weekend afgesloten.
DQ
.
Interessant, leuk en soms een beetje ontroerend.
Zaterdag vond in Oldenbroek een reünie plaats.
Het was een samenkomen van mensen die, mede onder leiding van mijn vader, in Alkmaar de jeugdclub bezochten.
Aangezien dat ruim 50 jaar geleden het geval was, is het duidelijk dat de jeugd van toen, tot de ouderen van nú behoren.
Daarom was het een goed idee van de organisatoren om kleine naamstrookjes te maken die op de borst werden gespeld.
Dat gaf aanleiding tot verrassende kreten.
"Hé, dat is leuk, ik had je niet meer herkend. Wat leuk, weet je nog.......".
Ja, we weten het nog.
We weten het nog allemaal.
En als er dan foto's van TOEN bij worden gehaald vallen jaren weg.
Alsof er amper verschil is tussen toen en nu.
Pijnlijk worden de verschillen echter duidelijk als de namen worden opgenoemd van hen die er na de laatste reünie van vier jaar geleden niet meer zijn.
Des te opmerkelijker dat er nu enkelen niet aanwezig waren omdat de reünies naar hun smaak te snel elkaar opvolgden.
Natuurlijk is dat niet zo.
Bij leeftijden tot 80 jaar (mijn vader is zelfs 94) moeten er zelfs snel opvolgingen zijn.
Vandaar dat er nu voorzichtig werd gesproken over een reünie over 2 jaar en dan in de geboortestad van de jeugdclub, Alkmaar.
Velen hebben geholpen om de reünie tot een heel geslaagd evenement te maken.
Als ik namen noem bestaat altijd het grote gevaar dat er mensen worden overgeslagen.
Daarom beperk ik me, sorry voor de onbesprokenen, maar tot Tony Suk en Corry, de vrouw van Anne van de Bijl.
Dank beste mensen en effe uitrustuh.......!
Tot ons aller spijt was Anne niet aanwezig.
Als de ultimate wereldreiziger is hij afhankelijk van de medewerking van luchtvaartmaatschappijen.
Aangezien Alitalia aan het staken was strandde Anne in Italië.
Jammer.
Ik heb, tot mijn accu het af liet weten, grote gedeelten van de bijeenkomst op de video vast gelegd.
Als dat eenmaal en t.z.t. bewerkt op de DVD staat kan Anne alsnog een beeld van het gebeuren krijgen.
Sommige stukken die ik heb opgenomen zullen er niet helemaal strak opstaan.
Het valt niet mee om de camera een tijd stil te houden als je schouders niet mee willen werken.
Zal toch eens op zoek gaan naar een eenbenig statief.
Er is veel te vertellen.
Bijvoorbeeld over de korte toespraak van mijn vader, over het leuke gesprek dat we hadden met Kees Glas en zijn Koreaanse belevenissen.
Over Jan van Veen, de opvolger van mijn vader in Alkmaar die ik, dacht ik, nooit meer heb gesproken.
Over het zingen, over............... enz.
Omdat dit niet echt een verslag maar eerder een impressie is laat ik de rest rusten.
Mensen van de organisatie: BEDANKT.
Deelnemers: BEDANKT
Onze zoon, Anjo, heel erg bedankt voor het wegbrengen en ophalen.
Het was anders onmogelijk geweest voor zijn opa, mijn vader, om er bij te zijn.
Dank, Dank!
========================
========================
Zondag, gisteren, 26 oktober.
Weer een reünie.
Niet al zodanig gepland maar uiteindelijk met dezelfde inhoud.
We, Marijke, Lenie, haar zuster, en ik waren uitgenodigd op een, wegens gezondheidsklachten uitgesteld, verjaardagsfeestje.
Tante Co, een zuster van Marijke's moeder, was 85 jaar geworden.
De happening vond plaats in Oudorp, gemeente Alkmaar.
Voor dat je daar met openbaar vervoer bent heb je wel enkele uren achter de rug.
Toch waren we te vroeg zodat we in Amsterdan zijn uitgestapt om wat te slenteren en een kopske koffie te nuttigen.
Zelfs daarna waren we nog te vroeg op de plaats van bestemming.
Oorzaak: een busdienst die zondag's één keer per uur vanaf station Alkmaar naar Oudorp reed.
Die middag was eveneens een feest van herkenning.
Overigens meer voor de dames dan voor mij.
Ik kende slechts enkelen van de grote familie.
Toch vond ik het ook erg leuk.
Mede omdat we daarna met de auto werden afgezet op het station Alkmaar verliep de terug reis voorspoedig, afgezien van een sterk afremmenden trein die vlak voor Apeldoorn een botsing kreeg met een wild zwijn.
De trein heeft de reis overleefd!
Je moet er toch niet aandenken dat zoiets je in een snel rijdende auto overkomt.
Lenie woont in Deventer en stapte daar uit.
Ondanks de vertraging waren we op tijd in Hengelo.
Een opkomend honger gevoel hebben we in "ons" Grieks restaurant de nek om gedraaid.
Thuis direct naar bed gegaan.
Het was niet de moeite meer waard om de kachel aan te steken.
Precies om twaalf uur (wintertijd) was een geslaagd weekend afgesloten.
DQ
.
vrijdag 24 oktober 2008
Dit is toch misdadig? -2
Wiebe reageerde op mijn artikeltje:
"Dit is toch misdadig?"
Uiteraard is zijn reactie voor iedereen te lezen maar in dit geval vind ik het belangrijk genoeg om het even als artikeltje op mijn log te zetten, evenals mijn antwoord.
Ik vind het belangrijk omdat uit mijn log zou kunnen blijken dat mijn aversie tegen het grote graaien te maken heeft met afgunst.
Dat is niet het geval.
Ik word sterk geraakt door onrecht.
Altijd al.
Als dan dat onrecht ook nog zulke desastreuze gevolgen heeft voor de wereld economie kan ik me inderdaad behoorlijk opwinden.
Onrecht heeft altijd gevolgen.
Op korte of op lange termijn.
DQ
=================================================================================
Blogger Wiebe zei...
Beste DQ,
Waar komt dat 'calimerocomplex' vandaan? Waar maakt u zich nu toch druk over? De heer Mittler in het artikel heeft zijn werk niet goed gedaan maar de vertrekregeling is 'volgens de standaardprocedure' uitgevoerd. Ik ben er bijna zeker van dat deze procedure van te voren is afgesproken.
Stel nu dat uw vrouw een horloge (damesmodel) was beloofd door het door u geliefde van Woensel, en ze had die niet ontvangen dan was toch ook de wereld te klein geweest? De Heer Mittler kan een heel duur horloge kopen dat is het verschil.
Maakt u zich toch niet zo druk en ga een beetje genieten van uw pensioen zolang dat nog uitgekeerd wordt ;-)
24 oktober 2008 3:19
Blogger Amigos para siempre zei...
Hoi Wiebe
Het heeft helemaal niets met een Calimerocomplex te maken. Als je het zo leest, lees je het verkeerd. Het gaat me niet om deze man, het gaat me om het feit dat mede door dit graaigedrag de wereld in een crisis is geraakt. En ja, dat raakt me.
Het is schandalig als iemand een bedrijf naar de knoppen helpt en dan zo'n grote beloning mee krijgt, afgesproken of niet. Anderen worden gewoon op straat gesmeten.
Het is mij gelukkig nooit overkomen maar ik leef enorm met diegenen mee.
Het doet me letterlijk pijn als ik hoor dat alle bonussen samen een bedrag vertegenwoordigen dat groter is dan de totale wereld steun aan de derde wereld.
Dat mag toch niet?
Groeten, Johan
24 oktober 2008 10:07
"Dit is toch misdadig?"
Uiteraard is zijn reactie voor iedereen te lezen maar in dit geval vind ik het belangrijk genoeg om het even als artikeltje op mijn log te zetten, evenals mijn antwoord.
Ik vind het belangrijk omdat uit mijn log zou kunnen blijken dat mijn aversie tegen het grote graaien te maken heeft met afgunst.
Dat is niet het geval.
Ik word sterk geraakt door onrecht.
Altijd al.
Als dan dat onrecht ook nog zulke desastreuze gevolgen heeft voor de wereld economie kan ik me inderdaad behoorlijk opwinden.
Onrecht heeft altijd gevolgen.
Op korte of op lange termijn.
DQ
=================================================================================
Blogger Wiebe zei...
Beste DQ,
Waar komt dat 'calimerocomplex' vandaan? Waar maakt u zich nu toch druk over? De heer Mittler in het artikel heeft zijn werk niet goed gedaan maar de vertrekregeling is 'volgens de standaardprocedure' uitgevoerd. Ik ben er bijna zeker van dat deze procedure van te voren is afgesproken.
Stel nu dat uw vrouw een horloge (damesmodel) was beloofd door het door u geliefde van Woensel, en ze had die niet ontvangen dan was toch ook de wereld te klein geweest? De Heer Mittler kan een heel duur horloge kopen dat is het verschil.
Maakt u zich toch niet zo druk en ga een beetje genieten van uw pensioen zolang dat nog uitgekeerd wordt ;-)
24 oktober 2008 3:19
Blogger Amigos para siempre zei...
Hoi Wiebe
Het heeft helemaal niets met een Calimerocomplex te maken. Als je het zo leest, lees je het verkeerd. Het gaat me niet om deze man, het gaat me om het feit dat mede door dit graaigedrag de wereld in een crisis is geraakt. En ja, dat raakt me.
Het is schandalig als iemand een bedrijf naar de knoppen helpt en dan zo'n grote beloning mee krijgt, afgesproken of niet. Anderen worden gewoon op straat gesmeten.
Het is mij gelukkig nooit overkomen maar ik leef enorm met diegenen mee.
Het doet me letterlijk pijn als ik hoor dat alle bonussen samen een bedrag vertegenwoordigen dat groter is dan de totale wereld steun aan de derde wereld.
Dat mag toch niet?
Groeten, Johan
24 oktober 2008 10:07
donderdag 23 oktober 2008
Dit is toch misdadig?
Nog snel een extra bonus bij Fortis
Gepubliceerd: 23 oktober 2008 14:21 |
Gewijzigd: 23 oktober 2008 14:25
De topmanagers die Fortis aan de rand van de afgrond brachten, blijken alsnog miljoenen op te strijken.
De overheid protesteert.
Het lagere echelon mag het (kleinere) extraatje houden.
Voor rest van artikel in NRC:
KLIK HIER
Gepubliceerd: 23 oktober 2008 14:21 |
Gewijzigd: 23 oktober 2008 14:25
De topmanagers die Fortis aan de rand van de afgrond brachten, blijken alsnog miljoenen op te strijken.
De overheid protesteert.
Het lagere echelon mag het (kleinere) extraatje houden.
Voor rest van artikel in NRC:
KLIK HIER
woensdag 22 oktober 2008
Bank
Zojuist gelezen:
Gister leende ik mijn broer €10.
Nu blijk ik op 3 na de grootste bank van het land te zijn.................
.
Gister leende ik mijn broer €10.
Nu blijk ik op 3 na de grootste bank van het land te zijn.................
.
dinsdag 21 oktober 2008
Een portie geloof
Hoewel ik het antwoord ook niet heb verbaas ik me over het gemak waarmee de wetenschap de concepten oerknal (het ontstaan van het heelal uit niets), begin van de tijd (vóór de oerknal bestond er geen tijd (!!) ) en oneindigheid (aan het eind van het heelal is er geen oneindigheid meer (!) ) aanvaard en met dezelfde vanzelfsprekendheid het concept God afwijst.
Naar mijn mening heb je voor al die aannames evenveel geloof nodig.
DQ
.
Naar mijn mening heb je voor al die aannames evenveel geloof nodig.
DQ
.
Het jarigendom
Op zijn tijd (één keer per jaar) wordt iemand jarig.
Bij vier mensen betekent dat vier verjaardagen.
Tja, in rekenen ben ik beter dan ik zelf dacht.
Vier verjaardagen betekent vier geschenken.
Altijd weer een lastig punt.
Dus dachten Anjo en Marcel, waarom zouden we onze ouders niet allemaal hetzelfde geschenk geven?
Zo zaten we dus gisteravond onverwachts in de schouwburg De Tamboer in Hoogeveen.
Ooit schreef ik over de show die André Rieu gaf in de Radio City Hall in New York.
Daar was ook het Harlem Gospel Choir, uit diezelfde stad, aanwezig.
Samen met de oprichter van de groep gaf een kleinere delegatie van dat koor een concert in Hoogeveen.
Dat concert bleek ons geschenk te zijn.
En we hebben genoten.
Jammer dat er naar mijn smaak te weinig mannelijke zangers aanwezig waren.
Dat is echter nauwelijks kritiek.
Bovendien bleken het de "Angels" uit het Harlem Gospel Choir te zijn en als je aan angels denkt denk je, terecht?, eerder aan vrouwen dan aan mannen.
Wel bleek het een "getuigend" optreden te zijn.
Waarschijnlijk de reden dat velen na de pauze vertrokken bleken.
Voor een klein impressie van de groep in het bericht hieronder, een filmpje uit New York.
Jongens, bedankt voor het cadeau.
Leuk om de oprichter van de groep met een Obama pet te zien lopen.
Dan komen de Amerikaanse verkiezingen toch wat dichter bij.
Marijke kocht een CD en leden van de groep "verknalden" het hoesje door er hun handtekening op te zetten.
Leuk aandenken.
(Toch maar weer eens de DVD van André opzetten.)
We zijn met de trein naar Hoogeveen gegaan.
Een reis van 2 uur, langer dan ik verwachtte.
Na het concert bracht zoonlief ons naar huis zodat we rond middernacht de huisdeur achter ons dicht konden trekken.
Toen moest hij nog terug naar zijn huis in Duitsland......
Ik heb nooit zoveel zin om weg te gaan.
Maar ik weet ook dat ik het over het algemeen zeer naar mijn zin heb als ik ergens anders ben.
Nogmaals, dank heren.
DQ
.
Bij vier mensen betekent dat vier verjaardagen.
Tja, in rekenen ben ik beter dan ik zelf dacht.
Vier verjaardagen betekent vier geschenken.
Altijd weer een lastig punt.
Dus dachten Anjo en Marcel, waarom zouden we onze ouders niet allemaal hetzelfde geschenk geven?
Zo zaten we dus gisteravond onverwachts in de schouwburg De Tamboer in Hoogeveen.
Ooit schreef ik over de show die André Rieu gaf in de Radio City Hall in New York.
Daar was ook het Harlem Gospel Choir, uit diezelfde stad, aanwezig.
Samen met de oprichter van de groep gaf een kleinere delegatie van dat koor een concert in Hoogeveen.
Dat concert bleek ons geschenk te zijn.
En we hebben genoten.
Jammer dat er naar mijn smaak te weinig mannelijke zangers aanwezig waren.
Dat is echter nauwelijks kritiek.
Bovendien bleken het de "Angels" uit het Harlem Gospel Choir te zijn en als je aan angels denkt denk je, terecht?, eerder aan vrouwen dan aan mannen.
Wel bleek het een "getuigend" optreden te zijn.
Waarschijnlijk de reden dat velen na de pauze vertrokken bleken.
Voor een klein impressie van de groep in het bericht hieronder, een filmpje uit New York.
Jongens, bedankt voor het cadeau.
Leuk om de oprichter van de groep met een Obama pet te zien lopen.
Dan komen de Amerikaanse verkiezingen toch wat dichter bij.
Marijke kocht een CD en leden van de groep "verknalden" het hoesje door er hun handtekening op te zetten.
Leuk aandenken.
(Toch maar weer eens de DVD van André opzetten.)
We zijn met de trein naar Hoogeveen gegaan.
Een reis van 2 uur, langer dan ik verwachtte.
Na het concert bracht zoonlief ons naar huis zodat we rond middernacht de huisdeur achter ons dicht konden trekken.
Toen moest hij nog terug naar zijn huis in Duitsland......
Ik heb nooit zoveel zin om weg te gaan.
Maar ik weet ook dat ik het over het algemeen zeer naar mijn zin heb als ik ergens anders ben.
Nogmaals, dank heren.
DQ
.
Moraal
Ik krijg zo langzamerhand het gevoel dat de asociale mens zich niet meer aan de onderkant van de maatschappelijke ladder bevindt maar er bovenop zit.
Aangezien deze de meeste macht bezit is ze dus ook in staat om die maatschappij ongestraft omver te kegelen.
Je ziet het nu gebeuren.
Zou het kunnen zijn dat de teloorgang van de religie mogelijk toch gevolgen heeft gehad voor de gemiddelde moraal?
Uiteraard leert de geschiedenis dat er veel geleden is onder de religie.
Toch denk ik dat dingen die moraal en geweten betreffen een ijkpunt hebben in het geloof.
Als zaken als bezit de moraal gaan uitmaken is dat niet best.
Het ijkpunt is dan het eigen egoïsme en niet het algemeen belang.
Verbluffend dat mensen meer geld willen hebben dan ze ooit op kunnen maken en er ook zomaar vanuit gaan daar recht op te hebben.
Aangezien geld niet in onbeperkte hoeveelheden aanwezig is betekent dit dus automatisch dat het bezit van de één ten koste gaat van dat van een ander.
Dat is kennelijk ook normaal. (moraal?)
Uiteindelijk moet het iets te maken hebben met het functioneren of níet-functioneren van het geweten.
Misschien werkt het vele geld als een blusdoek voor het geweten.
Rijke stinkers, zielige egoïsten!
DQ
.
Aangezien deze de meeste macht bezit is ze dus ook in staat om die maatschappij ongestraft omver te kegelen.
Je ziet het nu gebeuren.
Zou het kunnen zijn dat de teloorgang van de religie mogelijk toch gevolgen heeft gehad voor de gemiddelde moraal?
Uiteraard leert de geschiedenis dat er veel geleden is onder de religie.
Toch denk ik dat dingen die moraal en geweten betreffen een ijkpunt hebben in het geloof.
Als zaken als bezit de moraal gaan uitmaken is dat niet best.
Het ijkpunt is dan het eigen egoïsme en niet het algemeen belang.
Verbluffend dat mensen meer geld willen hebben dan ze ooit op kunnen maken en er ook zomaar vanuit gaan daar recht op te hebben.
Aangezien geld niet in onbeperkte hoeveelheden aanwezig is betekent dit dus automatisch dat het bezit van de één ten koste gaat van dat van een ander.
Dat is kennelijk ook normaal. (moraal?)
Uiteindelijk moet het iets te maken hebben met het functioneren of níet-functioneren van het geweten.
Misschien werkt het vele geld als een blusdoek voor het geweten.
Rijke stinkers, zielige egoïsten!
DQ
.
maandag 20 oktober 2008
Gewetens defecten.
De veroorzakers van de crisis.
Hoe durven ze.
Zoveel geld.
Hebben deze figuren nog zoiets als een geweten?
Uit de Volkskrant van vandaag:
ING Bestuursvoorzitter Tilmant kreeg in 2007 een bonus van 2,3 miljoen euro bij een basissalaris van 1,3 miljoen.
DQ
.
Hoe durven ze.
Zoveel geld.
Hebben deze figuren nog zoiets als een geweten?
Uit de Volkskrant van vandaag:
ING Bestuursvoorzitter Tilmant kreeg in 2007 een bonus van 2,3 miljoen euro bij een basissalaris van 1,3 miljoen.
DQ
.
zaterdag 18 oktober 2008
Zo kan het ook
Dehaene ziet af van toploon Dexia
BRUSSEL (ANP) - De Belgische oudpremier Jean-Luc Dehaene die sinds kort leiding geeft aan de Belgisch-Franse bank Dexia, weigert een loon van 400.000 bruto per jaar. Hij heeft er recht op, maar vindt dat bedrag ,,overdreven en buitensporig''.
DQ
.
Nog even Van Woensel
Hieronder heb ik diverse malen over Van Woensel geschreven.
Ik heb me afgevraagd waarom ik dat doe.
Wil ik het bedrijf zwart maken?
En zo ja, waarom dan?
Om hier achter te komen heb ik mijn geweten onderzocht en ben tot de conclusie gekomen dat dit niet het geval is.
In eerste instantie ben ik natuurlijk geraakt door de onverschilligheid ten opzichte van Marijke.
Maar dat is het niet alleen.
Als je met open ogen in de maatschappij staat kun je die niet sluiten als er iets gebeurt dat niet in overeenstemming is met je eigen gevoel voor rechtvaardigheid.
Natuurlijk is het niet zo dat mijn gedrag de standaard is waar ander gedrag mee afgewogen moet worden.
Wel is het zo dat , wanneer je een ander probeert te begrijpen, het soms goed is om je in die ander te verplaatsen.
Als ik dat probeer te doen in de eerder beschreven situatie, stuit ik op onmogelijkheden.
In deze situatie zou ik van het afscheid van een trouw personeelslid een feest maken.
In ieder geval zou ik er voor zorgen dat er bij het bereiken van de 65e jarige leeftijd, wat toch een bijzondere mijlpaal is, automatisch een belletje zou gaan rinkelen.
Het zou ook veel beter zijn voor de sfeer in het bedrijf als je liet merken je personeel serieus te nemen.
Daarom schrijf ik er over.
Ik begrijp gewoon niets, helemaal niets van de handelwijze van het bedrijf en ben bang dat dit voorbeeld aangeeft waar we in deze maatschappij staan.
DQ
.
Ik heb me afgevraagd waarom ik dat doe.
Wil ik het bedrijf zwart maken?
En zo ja, waarom dan?
Om hier achter te komen heb ik mijn geweten onderzocht en ben tot de conclusie gekomen dat dit niet het geval is.
In eerste instantie ben ik natuurlijk geraakt door de onverschilligheid ten opzichte van Marijke.
Maar dat is het niet alleen.
Als je met open ogen in de maatschappij staat kun je die niet sluiten als er iets gebeurt dat niet in overeenstemming is met je eigen gevoel voor rechtvaardigheid.
Natuurlijk is het niet zo dat mijn gedrag de standaard is waar ander gedrag mee afgewogen moet worden.
Wel is het zo dat , wanneer je een ander probeert te begrijpen, het soms goed is om je in die ander te verplaatsen.
Als ik dat probeer te doen in de eerder beschreven situatie, stuit ik op onmogelijkheden.
In deze situatie zou ik van het afscheid van een trouw personeelslid een feest maken.
In ieder geval zou ik er voor zorgen dat er bij het bereiken van de 65e jarige leeftijd, wat toch een bijzondere mijlpaal is, automatisch een belletje zou gaan rinkelen.
Het zou ook veel beter zijn voor de sfeer in het bedrijf als je liet merken je personeel serieus te nemen.
Daarom schrijf ik er over.
Ik begrijp gewoon niets, helemaal niets van de handelwijze van het bedrijf en ben bang dat dit voorbeeld aangeeft waar we in deze maatschappij staan.
DQ
.
vrijdag 17 oktober 2008
Van Woensel
Marijke is op 1 juli j.l. met pensioen gegaan.
Zo af en toe merk ik dat er belangstelling is voor de wijze waarop haar werkgever, Van Woensel (schoenen), met deze mijlpaal om is gegaan.
Daartoe verwijs ik naar een eerder artikel dat ik schreef.
Het is niet zo moeilijk om personeel aan je te binden.
Dat geldt echter niet voor Van Woensel.
Zij kunnen het niet maar, erger nog, het lijkt ze geen fluit te interesseren.
Als dit wel het geval was hadden ze hun tekortkoming zeker hersteld.
Om het zoeken naar het oorspronkelijke artikel wat gemakkelijker te maken KLIK HIER
DQ
.
Zo af en toe merk ik dat er belangstelling is voor de wijze waarop haar werkgever, Van Woensel (schoenen), met deze mijlpaal om is gegaan.
Daartoe verwijs ik naar een eerder artikel dat ik schreef.
Het is niet zo moeilijk om personeel aan je te binden.
Dat geldt echter niet voor Van Woensel.
Zij kunnen het niet maar, erger nog, het lijkt ze geen fluit te interesseren.
Als dit wel het geval was hadden ze hun tekortkoming zeker hersteld.
Om het zoeken naar het oorspronkelijke artikel wat gemakkelijker te maken KLIK HIER
DQ
.
Licht in de duisternis
Achter de kerk schijnt een bundel licht.Het licht in de duisternis komt niet van de uitnodigende kerk maar van een disco.
Symbolisch?
DQ
.
Diversen
Als gepensioneerde ben je over het algemeen niet aan tijd gebonden.Het wil dus wel eens voorkomen dat ik pas om een uur of 9 mijn sponde verlaat.
Tot leven geroepen door een telefoontje van mijn vader.
Elke morgen belt hij me om mede te delen dat hij nog bestaat.
Ik overtuig hem er dan tegelijkertijd van dat dit met mij ook het geval is.
Hoe warmer het buiten is, hoe vroeger ik opsta.
Zoals iedereen heeft geconstateerd is de buitenwarmte met een terugtrekkende beweging begonnen.
Vanmorgen stond ik wat eerder naast mijn warme bed.
Noodgedwongen.
De vuilcontainer moest aan de straat gezet worden.
Nu zit ik achter de PC met de bedoeling dat niet lang vol te gaan houden.
Er moet n.l. nog geboodschapt worden en de bibliotheek moet worden opgezocht.
Daar liggen de "Twee vrouwen" van Harry Mulisch gratis op haar leden te wachten.
Helaas, ik kan nog niet weg want via een link in mijn mailbox werd me gemeld dat een besteld pakketje elk ogenblik kan worden bezorgd.
Even wachten dus maar.
Maar ook weer niet al te lang.
Het is fris.
De kachel heeft enige warmte gebracht.
Wel schijnt de zon.
Twee uur geleden stond hoog in het westen, scherp afgetekend tegen de hel blauwe lucht, de ronde maan te pronken.
Nog eventjes en hij schijnt door de bomen.
In de winkels staan de Zwarte Pieten al uitnodigend te lachen.
In de straatverlichting branden de sinterklaas symbolen.
Waarom toch zo verschrikkelijk vroeg?
Uiteraard vanwege de poen maar ik heb nog niemand gesproken die zo'n duidelijk winterboodschap prettig vindt.
Het zou daarom wel eens averechts kunnen werken.
Ik heb geen zin in de winter.
En ook geen zin in wintervakanties zoals die door de reiswinkels worden aangeboden.
Geen sneeuw voor mij, geef mij maar zon.
En dan zon zónder sneeuw.
Overwinteren in een warme land lijkt me wel wat.
Maar ja, dat is helaas een praktische onmogelijkheid.
De bomen in de tuin laten steeds meer gekleurde bladeren vallen.
Dode bladeren.
Vreemd dat dood, mooi kan zijn.
Terwijl ik me steeds dikker kleed, kleden de bomen zich steeds verder uit.
Kon het maar andersom.
Er komen wolken aandrijven.
Twintig graden binnen, negen komma acht buiten.
Op een dun takje zit een grote, vette duif.
Een té dun takje zou je zeggen maar het voordeel van vogel zijn is de onmogelijkheid van vallen.
Het is een knoepert van een duif en hij is zich aan het vol eten met besjes.
Mijn besjes.
Eet smakelijk dan neem ik een bakkie troost.
DQ
.
donderdag 16 oktober 2008
Heilige land
woensdag 15 oktober 2008
Poen
Duizenden miljarden Dollars/Euro's zijn verdampt.
De ronde platte Euro in mijn portemonnee is nog nooit verdampt.
Er moet heel wat gebeuren wil dat plaats vinden.
Geld kan niet verdampen.
Geld dat niet bestaat al helemaal niet.
Maar we noemen het verdampen als geld verdwijnt dat er nooit is geweest.
Hebzucht uitgedrukt in imaginaire cijfers.
DQ
.
De ronde platte Euro in mijn portemonnee is nog nooit verdampt.
Er moet heel wat gebeuren wil dat plaats vinden.
Geld kan niet verdampen.
Geld dat niet bestaat al helemaal niet.
Maar we noemen het verdampen als geld verdwijnt dat er nooit is geweest.
Hebzucht uitgedrukt in imaginaire cijfers.
DQ
.
dinsdag 14 oktober 2008
Spreuk
Iedere generatie vindt zichzelf intelligenter
dan de vorige generatie en
wijzer dan de volgende.
George Orwell
.
dan de vorige generatie en
wijzer dan de volgende.
George Orwell
.
maandag 13 oktober 2008
Overpeinzingen
Zoals je kunt zien heb ik de laatste dagen niet veel "eigen" werk op mijn log geplaatst.
De eigen bijdragen beperkten zich voornamelijk tot eigenbouw aforismen en geleende spreuken van anderen.
Dat is niet een kwestie van gemakzucht.
Aforismen hebben altijd mijn aandacht gehad.
Ze kunnen in zeer kort bestek iets ernstig duidelijk maken.
De complete media berichten over de kredietcrisis.
Ik volg dat en ben er, samen met andere ontwikkelingen, druk mee.
Eén van de redenen waardoor er wat rust heerst in mijn stukje cyberspace.
In de crisis komt tot uiting hoe de mens in elkaar steekt.
Hoe bergen gebouwd worden op schijnwerkelijkheden.
Sinds de opkomst van de computer wordt er vaak gepraat over de virtuele wereld.
Hoezo slechts dáár een virtuele wereld?
De reële wereld lijkt gebouwd te zijn op virtueel geld.
Hoe duidelijk komen de zwakke kanten van een ongebreidelde kapitalistische maatschappij tot uiting.
Hoe zwak blijkt het Amerikaanse systeem te zijn.
Dat was natuurlijk voor elke weldenkend mens al duidelijk.
In dat christelijk, puriteins Amerika vind je schrijnende rijkdom naast schrijnende armoede.
En zo hoort het (kennelijk) ook.
Je kunt echter alleen maar rijk zijn als dit te koste gaat van een ander.
Ik kan niet begrijpen dat men zich Christen noemt, vóór oorlog is, tegen abortus en medelanders laat verkommeren door armoede of wegens de onmogelijkheid om zich te verzekeren.
Ik snap er niets van.
Zou wordt het christendom toch volledig onderuit gehaald?
Ben bang geweest dat de veramerikanisering zich zou doorzetten naar ons land.
De tekenen zijn al overal te vinden.
Zou nu de wal het schip keren?
Ingrijpen van "hogere" hand of macht?
Zou men van de huidige situatie leren?
Ik hoop het maar ben bang dat de hebzucht en afgunst ook in de toekomst het weer voor het zeggen zal krijgen.
DQ
.
De eigen bijdragen beperkten zich voornamelijk tot eigenbouw aforismen en geleende spreuken van anderen.
Dat is niet een kwestie van gemakzucht.
Aforismen hebben altijd mijn aandacht gehad.
Ze kunnen in zeer kort bestek iets ernstig duidelijk maken.
De complete media berichten over de kredietcrisis.
Ik volg dat en ben er, samen met andere ontwikkelingen, druk mee.
Eén van de redenen waardoor er wat rust heerst in mijn stukje cyberspace.
In de crisis komt tot uiting hoe de mens in elkaar steekt.
Hoe bergen gebouwd worden op schijnwerkelijkheden.
Sinds de opkomst van de computer wordt er vaak gepraat over de virtuele wereld.
Hoezo slechts dáár een virtuele wereld?
De reële wereld lijkt gebouwd te zijn op virtueel geld.
Hoe duidelijk komen de zwakke kanten van een ongebreidelde kapitalistische maatschappij tot uiting.
Hoe zwak blijkt het Amerikaanse systeem te zijn.
Dat was natuurlijk voor elke weldenkend mens al duidelijk.
In dat christelijk, puriteins Amerika vind je schrijnende rijkdom naast schrijnende armoede.
En zo hoort het (kennelijk) ook.
Je kunt echter alleen maar rijk zijn als dit te koste gaat van een ander.
Ik kan niet begrijpen dat men zich Christen noemt, vóór oorlog is, tegen abortus en medelanders laat verkommeren door armoede of wegens de onmogelijkheid om zich te verzekeren.
Ik snap er niets van.
Zou wordt het christendom toch volledig onderuit gehaald?
Ben bang geweest dat de veramerikanisering zich zou doorzetten naar ons land.
De tekenen zijn al overal te vinden.
Zou nu de wal het schip keren?
Ingrijpen van "hogere" hand of macht?
Zou men van de huidige situatie leren?
Ik hoop het maar ben bang dat de hebzucht en afgunst ook in de toekomst het weer voor het zeggen zal krijgen.
DQ
.
zondag 12 oktober 2008
Abonneren op:
Posts (Atom)
