YOU

Enkele dagen geleden kreeg ik een SMS-je van Vodafone.
Daarin werd ik met "je" aangesproken.
Een verschijnsel dat ik steeds vaker tegen kom.
Ik merk dat ik me daar aan stoor.
Ik stoor me er helemaal niet aan als mensen die ik goed ken me tutoyeren.
Ook niet als onbekenden dat doen in een vertrouwde omgeving zoals een café o.i.d.
Ook niet als veel jongere mensen dan ik, oude bok van 66, dat doen.
Integendeel zelfs.
Het is iets dat ik op prijs stel omdat het woordje U afstand kweekt.
Dat wil ik niet.

Mijn kinderen zeggen "je", mijn kleinkinderen zeggen "je".
Prima.
Mijn kinderen mogen me best bij de voornaam noemen maar ik stel het op prijs dat ze dat niet doen maar gewoon pa zeggen.
Dat geeft zo mooi de familieband aan.
Een band waar ik trots op ben.

Maar bedrijven horen, naar mijn idee, geen "je" tegen hun klanten te zeggen.
Zelfs niet als veel van hun klanten de jeugdige status hebben.
Net zomin als bijv. caissières in de supermarkt dat behoren te doen.
Geen probleem overigens als ze dat doen als we gezellig aan het babbelen zijn in een café.
De omgeving en de omstandigheid tellen.

Ben ik nou de enige "oudere" die zich aan dit soort ge"Je" en ge"Jou" stoor?
Of ben ik zo ouderwets?
Iets dat ik niet merk.
Eén van mijn beste kameraden is 20 jaar jonger.
(Nietwaar Sebo?)

Ik ben niet het vriendje van Vodafone.
Ik ben gewoon een klant en wil helemaal hun vriendje niet zijn.

Laten we dus maar gewoon YOU tegen elkaar zeggen.
Probleem(pje) opgelost.

DQ
.