Kerkverlating

De kogel is door de kerk.
Wegens kerkverlating geen slachtoffers!

Mens, ruimte en tijd

Wij, mensen, speldeprikjes in ruimte en tijd.
Waarom gebruiken we de ons toegemeten tijd om elkaar uit te moorden?
Nee, we stellen geen moer voor.
Ook al barst men van het geld.
Ook al heeft men het idee veel macht te bezitten.

Macht?
Ach wat.
We zijn slechts ademzuchten in de tijd.
Lefgozertjes en lefmeisjes.
Lefmensjes!
Harteklop verwijderd van de eeuwigheid.
Gelijk in de dood.

Doe iets nuttigs.
Iets wat blijvende waarde heeft.
Wees bewust van onze rol als speldeprikjes in het onvoorstelbaar grote universum.
.

Gekheid op een stokje

Vanmorgen vond ik gelukkig net op tijd een stokje zodat ik er alle gekheid op kon prikken.

Het boek

Niet doen.
Ik heb het mezelf zo vaak voorgehouden.
Niet doen.
Mijdt het.
Ogen dicht.
Richt ze strak op iets anders.
Niet de drempel overstappen.
Het onbevangen, uitgestreken gezicht is immers toch maar schijn en biedt geen enkel houvast.
Strek die slappe knieën.
Wees sterk.

Oh, die boeken.
Al die intrigerende titels.

Ach één boek wat maakt het eigenlijk uit?
Niets toch?
(Ach,  die ene sigaret wat maakt het eigenlijk uit?
Niets toch?)

Televisie uit.
Muziekje aan.
Kaarsje brandend.
Heerlijk zo'n interessant en boeiend boek op schoot.
.

Diva op divan

Met een diva
Op de divan
Daar komt hommeles
En misschien nog meer van.

Winkelen

Als je mannen verveeld tegen de pui van een kledingzaak zien hangen weet je zeker dat ze gezellig met hun vrouw aan het winkelen zijn.

Geweld

Geloof in geweld als oplossing van problemen en de problemen zullen zich vermenigvuldigen.

Nieuwe videogame

Weer een onderwerp voor een nieuw en opwindende videogame:
      "Erdogan, Amerika, Syrië en de
       Koerden"
Een grote kaskraker.
Lang leve het geweld.
Game het best te spelen in genoegelijke omgeving met pils en chips bij de hand.

Abortus en moraal

Stelling:
- Iemand die abortus pleegt beslist over leven en dood.
Vraag:
- Heeft dit invloed op de moraal?

Beroerde tijd en geluk

Je hebt een beroerde tijd achter de rug.
Je zou het zo graag anders gehad willen hebben.
En dan kom je na vele jaren tot een ontdekking.
Die beroerde tijd van toen heeft bijgedragen aan je geluk van nu.

Mijn handschrift

Gisteren moest ik een overlijdenskaart schrijven.
Uiteraard handmatig.
Wat moeilijk was dat.
Het schrift was leesbaar maar daar was alles mee gezegd.
Dankzij het jarenlange betikken van een toetsenbord met als enig handschrift training het schrijven van boodschappenlijstjes is mijn handschrift verworden tot een codebericht, bijna alleen leesbaar voor mezelf.

De hangklok

De hangklok in mijn kamer kan ik niet aan de praat krijgen.
Een schrale troost is dat hij twee keer per dag wel de juiste tijd aangeeft.
Dat gaat hem beter af dan het horloge dat consequent achter loopt en dat ik om die reden verbannen heb naar de lade met overige rotzooi.
Maar om nou de hangklok aan mijn riem te hangen voor die twee keer....
Dan toch maar nieuw polsklokkie aanschaffen.
.

Vrouw met baard

Zo sneu dat de gemiddelde vrouw geen baard draagt.
Oneerlijk.
Per slot van rekening hebben wij ,heren, wel tepels.

Ornitholoog

Ik heb een vogeltje gezien.
Ik noemde hem maar vogel Pien.
Omdat het ras.
Mij zeer onduidelijk was.

Eilandbewoner

Ik ben een eilandbewoner in de stad.

Brillenglas

Ik zie je achter glas.
Behalve als ik mijn bril afzet.
Dan zie ik je in natura.
Maar ben dan wel heel dicht bij je.

Zon en regen.

Kijk ik naar buiten.
Schijnt de zon.
Ga ik de stad in.
Regent het.
Ga ik naar huis.
Verwijder ik mijn vochtige kleding.
Kam ik mijn natte haar.
Ga ik zitten.
Behaaglijk.
Kijk ik naar buiten.
Schijnt de zon.
Stralend.
Ben ik wat opgedroogd.
Ga ik naar de stad......

Vermeende zaken

In vermeende zaken.
Kan ik mij vaak het best vermaken.

Dove familieleden en ik

Mijn opa van mijn vaders kant was doof.
Toeterdoof!
Het enige dat ik me van hem kan herinneren was een grote spreekhoorn waarin je luid, heel luid, je verhaal moest toeteren.
In de hoop dat de boodschap overkwam.
Mijn kinderstemmetje was er niet echt geschikt voor.
En dit ging allemaal zonder hulp van Volt, Ampère, radiolampen, microfoon of luidspreker.
Opa zal al ongeveer 65 jaar dood zijn.
Het lijkt me niet dat dit er iets mee te maken heeft.
De vermoeidheid lag bij de spreker.
Niet bij hem.
Trouwens, bedenk ik mij zojuist, ook die sprekers zijn bijna allemaal dood.
Kan je zien hoe intens gevaarlijk zo'n spreektoeter was.

De opa van mijn moeders kant was doof.
Radiolampjesdoof.
Het gehoorapparaat bevond zich in zijn  vestzakje in de buurt van het vestzak horloge.
Inhoud van dat ding o.a.batterij en radiobuisjes.
Ergens moet ik dat geval nog hebben.
Zal vast wel liggen bij al de andere zaken die ik nog ergens moet hebben liggen.
Vanuit het vestzakje liepen twee verschillende zaken weg.
De ene liep naar de oren om daar telefoontjes aan te sturen.
De andere hing aan het platte horloge en een knoopsgat zodat die zonder valgevaar te voorschijn gehaald kon worden.

Mijn vader was tamelijk onhandig.
Preken ging hem heel wat beter af.
Het gepriegel met de instellingen van zijn hoorapparaat was voor de aanschouwer een zenuwslopende en soms lachwekkende bezigheid.
Naarmate de doofheid toenam nam ook het gepiep en gefluit toe.
Waar hij overigens gelukzalig bij kon kijken.
Want de piep lag ver buiten het frequentie bereik van zijn oren.

De opa (ik) van mijn kleinkinderen is niet overdreven handig maar ook niet overdreven onhandig.
Wel met een steeds slechter wordend gehoor.
Een beter gehoor dan de voorgaande familieleden.
Maar toch.....
Doof maar niet stok.
Nog niet.
Hij had nog een paar stoute schoenen in de kast staat.
Die aangetrokken en de audicien opgezocht.
Nu heeft hij apparaten in zijn oren.
De bediening daarvan gaat via een app op de telefoon.
Die zich overigens niet in zijn vestzakje maar in tas of broekzak bevindt.

Van schreeuw hoorn via broekzak naar Android.
De vooruitgang.
Je houdt het niet tegen.
Net zomin als achteruitgaand gehoor.
.

Ijdelheid

Ik ben niet ijdel genoeg om naast mijn schoenen te lopen.
Daar ben ik dolgelukkig over.
Stel je voor.....
Ik heb geen flauw idee hoe dat zou moeten.

Strekking

De strekking van een artikel kan ik vaak beter hanteren dan de strekking van mijn wat stram geworden lichaam.

De eerste verjaardag

Ik merk dat ik wat ouder ben.
Mijn geheugen laat het soms, zoals nu, een beetje afweten.
Zo weet ik niet meer wie mij met mijn eerste verjaardag feliciteerden en kan ik me ook niet meer herinneren of ik deze mensen daarvoor ooit heb bedankt.
Wel weet ik zeker dat ik geen cadeautjes heb gekregen.
Barre tijd, hè.
Oorlog.
Toch heb ik de intens gevoelde behoefte om zij die mij toen feliciteerden hartelijk te bedanken.
               Hartelijk bedankt!
.

Het kluitje en het riet

Nou zit ik al geruime tijd opgescheept met een kluitje.
Oh, ik heb niets nou ja, bijna niets tegen dat kluitje.
In zijn soort is het best een aardig kluitje.
Niet te groot.
Niet te klein.
Best een handzaam kluitje.
Maar hoe lang blijft zo'n kluitje goed?
Gaat het schimmelen op de duur?
Ik ben geen kluitjes-kenner
Ken in mijn omgeving ook geen deskundigen.
Ah, wel deskundigen natuurlijk maar niet op het gebied van kluiten en uit de kluit gewassen kluiten.
Voor alle zekerheid de klomp kluit maar in de vriezer gezet.
Zo gauw het weer eens zomer is, volgend jaar ofzo, zal ik beginnen met graven.
Voor de aanmaak van een vijver.
Na het gereedkomen en het gevuld zijn met water zal ik beginnen met het planten van riet.
Ik weet niet hoelang het duurt voor het gewas de juiste hoogte bereikt heeft.
Ook in deze zaak ontbreken mij de deskundigen.
Hopelijk duurt het volwassen worden van dit oevergewas niet al te lang.
Het bevroren kluitje verlangt naar riet.
Het dient geworpen worden.
Nodig.
Zeer.

(En ik heb ruimte nodig voor mijn  ingevroren gehaktballen.)
.

Data begrip

Als je aan een kameraad van mij naar een periode in het verleden vraagt denkt hij na en schudt het bijbehorend jaar en periode zonder aarzelen uit zijn mouw.
Het verbijstert me elke keer weer.
Ik kan dat niet.
Natuurlijk heb ik me afgevraagd waarom ik dat niet kan.
Zeker weet ik het niet.
Vermoedelijk interesseert het me onvoldoende maar het gaat er ook om, denk ik, hoe tijd beleefd wordt.
Tijd blijkt voor mij een soort "tijdloos" glijdende schaal zonder veel punten die ik ergens aan vast koppel of heb gekoppeld.
Wel aan omstandigheden.
Niet aan data.
Dit uiteraard met uitzonderingen die wel met stevig vastgemaakte schroeven aan de kalender zijn vastgeklonken.
Nou ja.
Het is soms een beetje storend voor me maar erg zwaar kan ik er niet aan tillen.
En soms...
Soms is het verliezen van een beetje tijdsbegrip wel handig en/of prettig.
.

Boeken opdracht

Ik heb nog nooit een opdracht geschreven in de boeken die ik schreef.

Er was een meisje loos

Daar was laatst een meisje loos.
Ik vraag me echt af of ze ging varen.

Het vensterraam en buitengebeuren

Het vensterraam van mijn woonkamer grenst aan stoep, straat en wederom stoep.
In deze vrij logische volgorde.
Geregeld zet ik mij in mijn zetel, die zich aan deze kant van het eerder vermelde vensterraam bevindt, neder teneinde op mijn gemak het buitengebeuren gade te kunnen slaan.
Daarbij werp ik aandachtige blikken naar, of op, de lopende en fietsende mensheid.
Het op andere wijze zich voort bewegende publiek is nog voor er sprake kan zijn van enige herkenning mijn raam voorbij.
Mijn spiedende blikken hebben echter nog geen televisie-persoonlijkheden kunnen waarnemen.
Daar zijn enige redenen voor te bedenken.
- Ze werden aan mijn gezicht onttrekken omdat ik mij elders moest verpozen.
- Ik herkende ze niet omdat ik zelden of nooit tv kijk.
- Ze wilden mij niet in mijn groenachtigblauwe kijkers kijken.
- Ik schrijf dit stukkie tekst en kan niet naar buiten gluren.
- Ze zijn nooit mijn huis voorbij gelopen of gefietst.
- Enz.
Zelf denk ik dat het pure verlegenheid hunner kant betreft.
Iets anders kan ik er niet van maken.
Het zij zo.
Ik zet me weer neder teneinde.....
.

Kennedy en ik.

Op 22 november 1963 overleed
J.F. Kennedy.
Op 26 maart 1965 trouwde ik.
Twee zaken die niets met elkaar te maken hebben maar wel beiden historische feiten zijn.

Bijziend

Schrik maar niet.
Ik doe je niks.
Logisch dat ik heel dicht bij je kom.
Moet komen.
Ik ben bijziend.

Mee eens

Ik ben het altijd geweldig eens met iemand waar ik het geweldig
mee eens ben.

Executie

Een excursie naar een executie is een extreme exercitie.

De moedeloze zon

Als de zon een bril op had en naar het bolletje keek dat aarde heet zou hij dan blijven schijnen of daar moedeloos mee stoppen?

Klimaatdeskundige

De eigen voorkeur bepaalt voor een groot deel (helemaal?) naar welke klimaatdeskundige je het liefst  luistert.

Milieu loterij

Ik begrijp het niet.

Mensen doen mee met loterijen met een minimale kans op een hoofdprijs.
De kans op het krijgen van een dodelijk ongeluk is veel groter.
Er is een kans dat menselijk handelen de oorzaak van grote onomkeerbare catastrofes kan zijn.
Een kans.
Een loterij.
Waarom die loterij niet serieus nemen?
Al zou je het maar doen om de kans op een niet vergiftigd milieu voor je kleinkinderen en hun nakomelingen te verminderen of mogelijk te voorkomen.

Nee, ik snap er niets van.
Echt niet.
Wat ik wel begin te begrijpen hoe FvD zo'n grote aanhang kon krijgen.
.
.

Onbestaanbare plaats en tijd

Ik voel me het gelukkigst op een plaats die niet heeft bestaan in een tijd die er nooit is geweest.

De overheid en.... later!

Dat de woningen in het gaswinning gebied ooit in elkaar zouden donderen was voorspelbaar.
De overheid schoof de narigheid door naar haar opvolgers.
Dat stikstof ooit tot problemen zou gaan leiden was voorspelbaar.
De overheid schoof de narigheid door naar hun opvolgers.

Alleen bij de pensioenen wordt ingegrepen.
Tja....

.

Gewicht en leeftijd

Ah, nu besef ik het ineens.
Gewicht heeft niets te maken met eten, drinken en bewegen.
Het gewicht gaat gelijk op met de leeftijd.
We hebben gewoon te maken met een natuurwet.
Daar is niets aan te veranderen.
Helaas.

Sixpack

Sixpack.
Pfff, mocht wat.
Ik heb een hartstikke strakke buik.

Gek op dieren

Mensen.
Wat een rare wezens.

Honden en katten.
Ze zijn er gek op.
Ik begrijp dat.
Heb zelf ook honden en katten gehad.
De nieuwsdienst meldt:
"Kat vermoord."
Diepe algemeen gedeelde verontwaardiging.
Afschuwelijke dieren moordenaar.
Durft ie wel?
Onschuldig beest.
Ze zouden hem ik weet niet wat moeten doen.
Schoft.

En dat allemaal tijdens het nuttigen van een heerlijke, malse biefstuk.
.

Getrouwd in Baptistenkerk

Cornelis Drebbel geboren in Alkmaar 1572.
Belangrijke uitvinder en wetenschapper.
Ontwerper van de eerste duikboot.
Drie uur onder water in de Theems, Londen.
Geboren op de plaats waar later een Synagoge werd gebouwd.
De Synagoge is later verbouwd tot Baptistenkerk maar is nu weer een Synagoge.
Wij zijn, lang geleden, getrouwd in deze Baptistenkerk.
Leuk om zo'n connectie met het verleden te hebben.

Zie voor Cornelis Drebbel bijv. Wikipedia.

Verleden Enkhuizen en Alkmaar

Ik ben eens na gaan denken over geschiedenis en mijn gevoel er bij.
Ik ben geboren in een huis uit de 17e eeuw in Enkhuizen.
Een huis dat gebouwd werd in een tijd dat Enkhuizen hoorde bij de belangrijkste steden van Nederland.
Ik ben opgegroeid in een huis in Alkmaar.
Een na-oorlogs huis gebouwd met sloopstenen uit de oorlog.
Het huis is gesitueerd op de plaats waar in de 80 jarige oorlog de Spanjaarden lagen tijdens hun beleg van Alkmaar.
En, zoals bekend, in Alkmaar begon de victorie op 8 oktober 1573.

Grappig zoals je je, mits je er gevoel voor hebt, verbonden kunt voelen met het verleden.

Uitleg van iets dat je niet bedoeld hebt

Soms moet je uitleggen wat je nooit beweerd hebt.

Veiligheid

Ik probeer.....
Ik probeer te begrijpen waarom iemand, overigens volkomen terecht, vuur begint te spuugen bij het zien van martelingen van volkomen onschuldige dieren maar dat niet doet, er zelfs keihard tegen is, als volkomen onschuldige kinderen, vrouwen en mannen veiligheid wordt geboden.
Ik probeer.......
.

Vluchtelingen

Is jouw kind of kleinkind meer waard dan dat besmeurde, natte, vieze, doodvermoeide kind dat samen met moeder, vader, zusjes en broertjes een onmogelijke reis aan het maken is om bommen- en kogelregens te ontvluchten?
Vind je van wel?
Uw leider wacht op u.
Heb je hart in je donder, sluit je dan aan bij hen die houden van dit ongeziene en lijdende kind.
.

Sport

Geliefde zusters.
Sport verbroedert.

Verjaardagskaarten

Vroeger schreef ik verjaardagskaarten.
Vroeger kreeg ik verjaardagskaarten.
Nu ook.
Eén.
Van de garage.

De bal, de geboorte en de oorlog.

Het enige dat van mijn geboorte is over gebleven ben ik zelf.
De enige levende getuige.
Ik herinner me er geen bal van.
Waarschijnlijk omdat ballen in de oorlog moeilijk te verkrijgen waren.

Vluchtelingen

Natuurlijk mag/moet je zorgen hebben over de situatie rond de vluchtelingen.
Zorgen over wat dit zou kunnen betekenen voor jou, je kinderen en je kleinkinderen.
Het is onmogelijk om in de toekomst te kijken.
Toch mag dit geen reden zijn om je te laten opzwepen.
Mag dit geen reden zijn voor haat en onfatsoen.
Dat mensen zwaar en onredelijk in de klem komen door maatregelen van onze regering kan je de vluchtelingen niet verwijten.
Je kan de westerse regeringleiders verwijten dat ze hun poten ooit gestoken hebben in wespennesten waar ze niks te maken hadden.

En.....
Net als frauduleuze bankiers en graaiende verzekeringsbonsen zullen dezen er nooit zelf last van hebben.
Zo zit de wereld kennelijk in elkaar.
Ook democratische.
.

Luchtfietsen

Alleen met luchtfietserij is je luchtkasteel te bereiken.

Bejaardenzorg

Toen ik jong was waren er bejaardenhuizen.
Daarin waren slaapzalen.
Voor mannen en voor vrouwen.
Echtparen keurig gescheiden.
Prima geregeld.

Nu ik oud ben zijn er bejaardenhuizen.
Daarin zijn kamers.
Zowel voor mannen, vrouwen en beiden.
Ouderen wonen thuis.
Worden verzorgd of bemantelzorgd, als ze geluk hebben.
De kamers zijn voor studenten.
Keurig bruikbaar.
Prima geregeld.

Verwijt

Als je een ander iets verwijt waar jezelf ook schuldig aan bent heb je daar mogelijk niet het morele recht toe maar kan je wel gelijk hebben.

Overgewicht

Oh, had ik maar wat meer overwicht op mijn overgewicht.

De notabele

Kreupelgedicht.

De hotemetoot.
Was als de dood.
Voor het strelen.
Der andere notabelen.
Van de snaren
Hunner gitaren.
Dit geluid was fel.
Lijk geluiden uit de hel.
Het was niet aan te horen.
Dus dichtte hij zijn oren.

Sowieso kan dat geen kwaad.
Als een notabele zijn klanken laat.
.

Kunstgebit

Een kunstgebit.
Is een gebit.
Dat alleen bijt.
Als het niet 's nachts.
In een kommetje water lijt.

Zwaartekracht

Ik ga zo even horizontaal.
Zo wordt de zwaartekracht beter over mijn lichaam verdeeld.

Eeuwigheid

In het licht van de eeuwigheid.
Stelt een kwartier niets voor.
In het licht van onze sterfelijkheid.
Duurt een kwartier soms een eeuwigheid.

Sleur

Breek uit de sleur anders
breekt de sleur je.

Tastbaar verleden.

Ik ben op zoek.
Op zoek naar een stille straat.
Naar een jongen met een hoepel.
Een jongen met een zweepje rennend achter een tol.
Ik ben op zoek naar een meisje solo touwtje springend.
Ik ben op zoek naar drie meisjes.
Twee die het touw laten draaien.
Eén die probeert te springen.
"In spin, de bocht gaat in."
Ik ben op zoek naar dat kuiltje in de grond en joelend knikkerende kinderen.
Ik ben op zoek naar jongens die kentekenmummers van voorbijgaande auto's noteren.
Naar kinderen die van sigarettendoosjes de bovenkant afscheuren om ze onderling te ruilen.
Ik ben op zoek naar kinderen die plaatsje met filmsterren ruilen.
Roy Rogers, Doris Day.
Hinkelen.
Verstoppertje.
Tikkertje.
Ik zoek.
Ik zoek tevergeefs.
Weggezakt in een lang voorbij verleden.
Zo ver weg.
Zo dichtbij.
.

Geslacht

Een geslacht hebben is veel beter dan geslacht worden.

Verjaardag

Jarig.
Feest.
Familie.
Vrienden.
Kennissen.
Gezellig.
Laat.
Bed.
Slaap.
Ochtend.
Beneden.
Kamer.

.                       P U I N H O O P !
.

Syrië

Ik heb het gehoord.
In de stralende zonneschijn.
Heel zacht.
Heel ver weg.
Zacht gerommel.
Mensen rommel.
Mensen gerommel.
Menselijk gerommel.

Moord.
Doodslag.
Leed.
Verdriet.
Puin.

Ik heb het gehoord.
In de stralende zonneschijn.
Vanaf de Golanhoogte.
Oorlogsbuit.
Syrië.

Daarna gingen we eten.
En drinken.
.

"Onze" wereld

"Onze" wereld is door mensen gemaakt en wordt door mensen afgebroken.

De snelle loper op het verkeerde pad

Al loop je het snelst, winnen zal je nooit als je de verkeerde afslag neemt.

Verleden

Voor sommigen zijn de kettingen naar het verleden van blinkend goud.
Voor anderen zijn het ketens van roestvrij staal die beter van gewoon ijzer zouden kunnen zijn.
Ijzer dat kan roesten.
Ijzer dat móet roesten.
Doorroesten!

Stem raak

Ze besparen.
Al jaren.
Op bejaarden.
En lappen alle waarden.
Aan hun laars.
Zó barbaars!
Door hun Haags gelul.
Al jaren onder nul.
Ja, ze gaan vooruit.
Iets.
Bijna niets.
Maar het minste van allen!
Dat mag ons niet bevallen.
Pas op uw saeck.
Stem daarom altijd raak!

Twentse zonen

Een Amsterdamse schone
Wilde graag in Twente wonen.
"Want" zei ze beslist
"Wat ik heb gemist
Zijn de Twentse zonen."

De dood in de pot

En weer had de vleeseters de dood in de pot.

Sprong in het Heelal

Lang geleden was de radio het centrale punt in de huiskamer.
De geluidskwaliteit was niet geweldig maar je wist niet beter.
De TV heeft die plaats verdrongen.
Ik laat in het midden of dat een verbetering betekent.

Net als bij een boek prikkelt een hoorspel de fantasie.
Door de suggestieve geluiden kleuren je hersens het plaatje in.

Van 1955 tot en met 1958 werd 
"Sprong in het Heelal" uitgezonden.
Beginnend met "Operatie Luna"
De serie hield tijdens uitzending de mensen van de straat en de rest van de week in spanning.

Met enthousiasme vertelde ik mijn kinderen over de serie.
Kon ik het maar nogmaals beluisteren…..
Dat prikkelde mijn oudste, maar toen nog zo jonge, dochter en ze ging op zoek.
Hoe het haar gelukt is weet ik niet maar ze vond iemand die de serie had opgenomen en bereid was de serie voor haar te kopiëren.
Wel tegen een stevige prijs.
Ik ben nog nooit zo gelukkig met een cadeau geweest.

Inmiddels blijkt de serie opgestoft en op CD gezet te zijn.
Ik weet niet of het nog te koop is, heb er niet meer naar gezocht.
Toendertijd waren afleveringen op Internet te beluisteren of te downloaden.

Nog steeds blijkt het een geweldig hoorspel te zijn.
En dat niet alleen voor mij maar ook voor mijn dochters.
Reden waarom we om de zoveel tijd weer naar luisteren.
Ondanks het feit dat de inhoud ruimschoots door de wetenschap is achterhaald.

Als ik het begin geluid hoor krijg ik weer kippenvel.

Wat een hoorspel.

Vogelkenner

Ik ben geen goede vogelkenner.
Ik herken de struisvogel als hij overvliegt.
Een struis geluid.
Ik herken de duif, mits ie patat bij de patatboer van de grond graait.
Ik herken de meeuw, mits ie boven het strand vliegt.
Ik herken de ooievaar, mits ie een luier met baby in de snavels heeft.

Ik herken de spotvogel niet.
Wel rare vogels die spotten.

Klein schermpje

Al tik je nog zo bewust en ferm.
Op des telefoontjes kleine scherm.
Je merkt als je het kleine schermpje raakt,
dat foutjes zeer snel zijn gemaakt.
En als je de tekst dan hebt bewerkt.
Worden pas ná de plaatsing,
die foutjes opgemerkt.

Kermis

Kermis:
Een bonte verzameling martelwerktuigen.
Hel gekleurd en fel verlicht.
Waar je voor elke marteling afzonderlijk moet betalen.

Meneer van Amerongen

Oh jee, meneer van Amerongen.
Ga toch snel naar huis.
De waterleiding is gesprongen.
Het water staat tot boven het fornuis.

De muizen zwemmen lustig
In de waterzee.
Verder is het rustig.
Maar o wee.

De ratten klagen.
De riolering is te vol.
Ze eten nu al dagen.
Afval met een drol.

Oh jee, meneer van Amerongen.
Ze komen in uw huis.
Hebben de muizen verdrongen.
En staan nu op het fornuis.

De kast staat op een kiertje.
De kaas is in 't zicht.
Nog een klein kwartiertje.
Wèg kaas, genuttigd!

Te laat meneer van Amerongen.
Uw huis is nu een bad.
Het water is binnengedrongen.
En alles is kletsnat.

Meneer van Amerongen.
Uw leed kan ik beamen
Mijn lied is uitgezongen.
Amen.

De indruk van boeken

Tijdens het beetje sorteer werk dat nodig was om wat van mijn boeken te fotograferen om één voor één op Facebook te kunnen plaatsen ontdekte ik iets dat me nog niet eerder was opgevallen.
Er zijn boeken die geweldig veel indruk op me maakten.
Toch had ik niet de behoefte om ze te vermelden.
Zo ontstond er een onverwacht criterium.
De boeken die wel door mijn selectie kwamen blijken boeken te zien die ik graag herlees of ga herlezen.
Boeken waar ik meer binding mee blijk te hebben dan met de boeken die zoveel indruk op me maakten.
En dat vind ik een grappige constatering.
.

Des konings baard.

De baard van de koning.
Wat een commentaren.
De wereld wentelt in narigheid.
Maar Nederland maakt zich druk om de baard van zijn koning.
Hoezo belangrijk?
Je vindt het mooi.
Je vindt het niet mooi.
Je vindt het onbelangrijk.
Nou en?

Baard

Eigen baard
Is Goud waard.

Lees. Lees vroeg

Ik ken mensen met een heel goede opleiding die nog nooit een boek hebben gelezen.
Behalve dan vak- of hobby litteratuur.

Ik was een late lezer.
Het ging me niet zo vlotjes af.
Het nut van lezen ontging me ook een beetje.
Het was gewoon een vak op school.

Totdat ik een boekje in handen kreeg dat me mateloos veel plezier gaf.
Veel weet ik er niet meer van.
Het enige dat ik terug kan halen is een lang pad naar een kasteel.
Het zal dus wel een sprookje zijn geweest.
Lezen bleek niet slechts nuttig maar kon ook nog eens heel leuk zijn.
Sinds dien lees ik.

Bolke de Beer.
Ach, ach.
Een avontuur rond een slootje o.i.d.
Ik twijfelde.
Was dit zomaar een verhaaltje of zou zo'n beer echt kunnen praten?
Je weet immers maar nooit.
Spannend en onwerkelijk.

Zo onbevangen als je als kind een boek leest, lees je het nooit meer.
Lees ze nog maar eens.
Zelfs het gevoel van vroeger is moeilijk terug te halen.
Het is door latere ervaring verminkt.
Jammer.

Ik pleit sterk voor het op jonge leeftijd lezen.
Desnoods voorlezen.
Het gevoel, de spanning, de twijfel, het geloof, het ongeloof, de onbevangenheid.
Het gaat voorbij.
Het komt nooit terug.

Lees!
Lees jong!
.

Prikkeldraad

Prikkeldraad.
Als er iets is dat vertelt hoe de mens in elkaar zit dan is dat wel prikkeldraad.
Gemeen spul dat broeken open haalt.
Evenals het vel dat daar in zit.
Scherpe ijzeren, vaak roestige, tanden die de ene mens scheidt van de ander.
Dat het eigen territorium afbakent en de ander buiten houdt.

We zijn volwassen geworden en hebben veel van de geschiedenis geleerd.
Daarom hadden we in 2015 nog slechts  vijfhonderdduizend ton prikkeldraad nodig.
Een draad van 8 miljoen kilometer.

Mensen.....
Prikkeldraad!
.

Het bed

Lady Kant, de uitvinder van het bed wordt zeer bedankt.
Net als de leider van de parochies, de Deken.
Zou ik bijna nog ma Tras vergeten.
En sorry, la Ken ook nog bijna vergeten.
Merkwaardig want je bent om te Kussen.

Ik vergeet vast nog iemand maar ik ben nog niet zo lang uit bed.
Goedemorgen.

Parodie.

Een parodie is een spottende nabootsing van een litterair werk.
Betekent dit dat een parodie op een parodie een litterair werk oplevert?

Drie ringen teveel

Een kleine doch dringend noodzakelijke reparatie dwong me naar de winkel te gaan om materiaal te kopen.
Dat wil zeggen, één koperen ringetje.
Ha, probeer dat eens.
"Nee, meneer, we verkopen ze alleen per eenheid van vier".
Dat zijn er dus drie teveel.
Maar ik kon niet anders.
Nu zit ik met drie overtallige ringetjes in harde en veel te grote plastic verpakking.

Wie zorgt er nu eigenlijk voor meer afval?
De consument of het bedrijfsleven?
.

De Syrische jongedame uit het Griekse restaurant.

Ach, dat restaurant.
Min of meer ons stam restaurant.
In Alkmaar, gezellig en niet te kostbaar.
Tja, je moet toch eten nietwaar?
Zo heel vaak komen we er niet.
Alkmaar is wat verder gelegen dan bijvoorbeeld Delden.
Ook dat maakt een verblijf te duur om het vaker te doen.
Helaas.

Terug naar het restaurant.
Het is een restaurant dat geëxploiteerd wordt door iemand afkomstig uit een ander land.
Ik ken de situatie niet goed maar het gevolg van het buitenlandse zuidelijke karakter is de geregelde wijziging van sommige personeelsleden.
Zo ook nu.

Het leuke, spontane gezichtje behoorde toe aan een jongedame uit Syrië.
Een gevluchte jongedame, zonder familie in Nederland.
Ze leek bewonderingwaardig vrolijk ondanks de ellende die ze mee had gemaakt.
Waarschijnlijk mede door de afwezigheid van oorlog in ons lieve platte landje.
Haar Nederlands was karig maar verrassend goed voor de korte tijd dat ze in ons land was.
Ik vond haar spontaniteit heel bijzonder.
Misschien ook omdat ze onbevangen vertelde dat ze me lief vond.
Of ze voldoende bewust was wat lief in het Nederlands inhoudt, weet ik niet.
Wel weet ik dat het leuk en, inderdaad, lief klonk.
En die spontaniteit....
Ze vertelde dat het niet allemaal makkelijk was maar dat ze in ieder geval haar stem nog had waar ze zeer tevreden over was.
Dat nodigde mij natuurlijk uit om haar te vragen iets te zingen.
En ja hoor, midden in de zaak, zong ze haar lied.
Onbevangen.
In het Arabisch.
Prachtig.
Omdat we het niet verstonden herhaalde ze het zingend onderwijl vertalend in het Engels.

Toen we afscheid namen vroeg ze me wanneer ik weer kwam.
Ik noemde een waarschijnlijke datum.
Haar vreugde was groot toen dat niet over een jaar bleek te zijn maar vrij binnenkort.
.

Reizend door mijn gedachten.

Ik reis mijn gedachten rond.
Zoekend naar het punt waar ik rust en vrede vond.
Ik reis te snel wellicht.
Want aan het eind van dit gedicht
Blijk ik het punt snel en onverdroten.
Volledig voorbij geschoten.

Ouderen een kostenpost?

Ouderen een kostenpost?

Ik liep langs school op het moment dat de school uitging.
Wat een oma's en opa's.
Ik zie wandelwagens en lopende kleuters aan de hand.
Wat een oma's en opa's.

Als de oma's en opa's zouden staken zou de maatschappij op zijn kont liggen.

Ouderen een kostenpost?
.

Zonne-energie

Ook energie uit fossiele bronnen is zonne-energie.

Compensatie gas en slavernij

De energie bedrijven die zich hebben verrijkt ten koste van de bewoners van de gasvelden krijgen financiële compensatie bij sluiting van de velden.

De slavenhouders de zich verrijkt hadden ten koste van vele mensenlevens kregen financiële compensatie toen de slavernij werd afgeschaft.

Waarheid en leugen

De eigen waarheid kan voor een ander een leugen zijn.

Natuur en mensengeweld

We kunnen schuilen voor de regen.
We kunnen schuilen voor de sneeuw.
We kunnen ons indekken tegen de kou.
We kunnen huizen bouwen die bestand zijn tegen de storm.
We kunnen dijken bouwen tegen onstuimig water.
We zijn slim.
We kunnen veel.

We kunnen geen:
Regen uit loodzware wolken laten plengen.
Onweer onze veiligheid laten bedreigen.
Gierende sneeuwbuien over het land laten jagen.
Ijskoude stormwind door de straten laten gieren.
Opgezweepte wateren de dijken laten beuken.

We kunnen wél met  bommen en atoomkrachten soortgelijk geweld ontketenen en daarmee destructieve acties ontketenen met het excuus dat we met noodzakelijke zaken bezig zijn.
Oh ja, dat kunnen wel.
.

Waarheid en leugen

Al is de waarheid nog zo snel.
De leugen achterhaalt haar wel.

Hotemetoot

Ook een hotemetoot moet plassen.
Een z.g.n.
Hotemetotenplas.

Pepe

Jaren geleden was ik er niet zo best aan toe.
Ik zat mentaal een beetje in de kreukels.
Via familie kwam ik in een klein dorpje 80 km zuidwest van Sevilla terecht.
Voor een week of drie.
De warmte van zon en mensen hebben me heel veel goed gedaan.

Eén man, een vertegenwoordiger en enkele jaren ouder dan ik, nam me op sleeptouw.
Dwars door het dorp en de omgeving van het dorp.
In het diepe, ongerepte, zuiden van Andalusië.
Het was een geweldige belevenis.
Deze omgeving was zo volstrekt anders en daardoor nieuw voor mij.
Mijn eigen besognes raakte een beetje op de achtergrond.
Het sluimerde maar ik had er geen tijd voor.
De herinnering aan deze dagen bezorgt me nog steeds kippenvel.

We trokken met elkaar op.
Hij liet me zoveel hij kon zien en meebeleven.
Een Andalusiër in hart en ziel.
Trots op zijn land.
Trots op zijn volk
Wij konden elkaar niet verstaan.
Was lastig maar maakte niets uit.
Versterkte slechts mijn belevenis.

Daarna heb ik hem nog vaak gezien.
Samen met een kameraad uit Enschede die ik drie keer op sleeptouw nam naar dat dorp.
Ook hij voelde de warmte van deze man.
Op één van deze reizen liet hij vol trots zijn nieuw gebouwde woning en winkel zien.
Filmen en fotograferen van en binnen deze woning was geen enkel punt.
Ook niet voor zijn vrouw en dochter.
Natuurlijk deed ik dat, zij het met een zekere schroom.
Tenslotte was het tamelijk privé.

Enige jaren ben ik niet in het dorp geweest.
De omstandigheden waren gewijzigd en het was moeilijker geworden om er te komen en een verblijf daar te organiseren.
Jammer genoeg is het voor mijn kameraad, die het daar in dat dorp eveneens zeer naar zijn zin had, niet meer mogelijk om met mij die kant op te gaan.
Ik hoop toch zo dat die mogelijkheid zich toch nog eens zal voor doen.
Samen.
Ook ik word een dagje ouder.

Geruime tijd geleden bereikte mij het schokkende bericht dat mijn oude vriend van 25 jaar geleden een hersenbloeding had gekregen.
Lichamelijk en geestelijk was zijn toestand er hard op achteruit gegaan.

Ondanks de lastige reis naar het dorp vanuit Hengelo ben ik er weer geweest.
Weer voelde ik mij omarmt door het dorp.
Weer voelde ik de warme deken van de hete zon.
Een graad of 40 is warm.
Erg warm.
Een paar dagen had ik daar behoorlijk last van.
Vooral omdat het 's nachts niet erg afkoelde.
Nu ik al enige dagen thuis ben, heb ik nog steeds last van slaapgebrek.

Velen in het dorp herkenden mij.
En ik hen.
Heerlijk om ons stamcafeetje weer te bezoeken.
- El Tablajero.
Ooit zette ik daar enkele videootjes van op Youtube.
We kwamen in gesprek met de eigenaar.
Ik vroeg hem of ik een t-shirt met El Tablajero er op gedrukt kon kopen.
"Nee" zei hij "dat kan niet.
Je krijgt het."
Daar heb ik later mijn Enschedese kameraad even de ogen mee uit kunnen steken.
Enfin, hij kan nog zien.

Natuurlijk heb ik de man uit het begin van mijn verhaal opgezocht.
Daar zat hij.
Een oud, schraal mannetje.
Niet de vrolijke en trotse man die ik zo goed kende.
Zwak en mager.
Een man wiens geheugen de oude kracht verloren had.
Ik kwam binnen.
Binnen in de kamer die hij ons jaren geleden vol trots had laten zien en filmen.
Hij keek op en riep uit met zwaar Andalusisch accent:
                                  J O H A N
.

Pa is moe

Pa is moe.
Ik geef het toe.
Toch is het raar.
Andersom...,
           vergeet het maar.

Kunst....

Toen hele verhandelingen in
"De wereld draait door "
Verhandelingen over abstracte kunst.
De naam van de schilder is me ontgaan.
Sorry, het is Rothko ontdekte ik.

Waarschijnlijk ben ik een grote onbenul.
Zeker in de ogen van de liefhebbers.
De enige kunst die ik hier bewonder is de inlegkunst van deze deskundigen.
Dat vind ik kunst met een grote K.

Ik zie slechts kleren van de keizer.
.

Rozen, sinaasappels

Sinaasappels zonder pitten.
Rozen zonder doorns en reuk.
Vooruitgang
Dat is het!

De kip of het ei

Zoals ik al eerder iemand duidelijk maakte.
De vraag wat er eerder was, de kip of het ei is een flauwekul vraag.
Ik hou niet van flauwekul, daar ben ik te ernstig voor, maar moet constateren dat dit een flauwekul vraag is omdat het antwoord zo duidelijk is.

Het eerst was er het gebakken ei en tegelijkertijd de gebraden kip.

Dat men dat niet weet.
Zo dom.
.

Politieke eisen

Politici hechten meer waarde aan hun eisen dan aan hun beloften.

Chaos

De tweede wet thermodynamica zegt dat alles tot chaos vervalt als het niet begeleid en gestuurd wordt.
Maar, wat is chaos?
Een stuk grond dat heerlijk zijn gang mag gaan...?
Verwordt dat tot chaos?
Vele mensen zullen dat vinden.
Maar omdat men dit vindt is het nog geen chaos.
Het is natuur.
Natuur die zijn eigen wetten volgt.
Omdat het daaraan gehoorzaamt kan het geen chaos zijn.
Overal heersen natuurwetten.
Kortom chaos bestaat niet, is slechts wat wij eigenwijze mensen van iets vinden.

Blije kip

De blije kip gaf verheugd haar leven voor de consument die daar immers recht op heeft.

Weer en atoom

We kunnen schuilen voor de regen.
We kunnen schuilen voor de sneeuw.
We kunnen ons indekken tegen de kou.
We kunnen huizen bouwen die bestand zijn tegen de storm.
We kunnen dijken bouwen tegen onstuimig water.
We zijn slim.
We kunnen veel.

We kunnen geen:
Regen uit loodzware wolken laten plengen.
Onweer onze veiligheid laten bedreigen.
Gierende sneeuwbuien over het land laten jagen.
Ijskoude stormwind door de straten laten gieren.
Opgezweepte wateren de dijken laten beuken.

We kunnen wél met atoomkrachten soortgelijk geweld ontketenen en daarmee destructieve acties ontketenen met het excuus dat we met noodzakelijke zaken bezig zijn.
Oh ja, dat kunnen wel.
.

Kruiden

Ik ben niet wat je noemt een keuken prins.
Meer een koninklijke eter.
Maar als je dan toch moet kokkerellen en je twijfelt aan de smaak qua krachtigheid dan bieden kruiden uitkomst.
De winkels verschaffen die voor redelijke prijzen.
De peperdure peper is geen dure peper meer.
Koop rustig zo'n busje kruid.
Verwar dit niet met buskruit.
Dat is iets anders.
Mocht je dit willen gebruiken omdat het nog wat krachtiger is dan moet ik je waarschuwen.
Het daarvoor benodigde ingrediënt Salpeter is wat lastig te verkrijgen.

Kermis

Binnenkort weer.

Avond herrie en ik lijd.
Aan kermis jolijt.
Maar weet je wat?
En mooi is dat.
Ik lijd die tijd.
Voor de mensheid.