Het is een wonder.
Tussen alle sterren en andere hemellichamen bevind zich een kleine ster.
Onze zon.
Een zon die aanmerkelijk groter is dan die wereld waarop wij oorlog voeren.
De Aarde waarop wij liefhebberen in moord, doodslag en ook wat liefde.
Die zon schijnt tussen de wolken door op noordelijk Europa.
Vindt daar in een klein landje aan zee het mooie Twente.
Dat is al geweldig.
Het mooiste komt nog.
Want in dat landje ondekt hij Hengelo.
We zijn er nog niet .
Daar is een straat.
Met huis.
Met tuin.
Mijn huis.
Mijn tuin.
En nu het wonder.
Het grootmirakel.
Daar, daar brandde hij de onderbroeken droog die net uit de was zijn gekomen.
Hoe is het mogelijk.
Een zon, zo groot, zovele lichtjaren geleden geschapen.
En waarom?
Om mijn onderbroeken te drogen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten