Me boek.
Me huis.
Me man.
Me vrouw.
Jou boek.
Jou huis.
Jou man.
Jou vrouw.
Me.
Jou.
Waarschijnlijk wordt dit zo langzamerhand normaal Nederlands.
Taal leeft en dat is goed.
Maar voorlopig ben ik nog niet zover.
Het stoort me.
Hoi allemaal
Een groet van mij, Emanuele, uit het verre Italië. Veel plezier op de weblog van mijn opa.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten