Gruwelijk onrecht.

Enige tijd geleden maakte ik melding van "Een Leger Van Licht", een boek van Anne van der Bijl.
Inmiddels heb ik dat bijna uitgelezen.
Ik moet toegeven, met moeite.......

Uiteraard was me al voldoende bekend hoe het er toegaat in de bezette Palestijnse gebieden.
Ondanks dat, is het schokkend om een verslag te lezen van iemand die je kent en waarvan je weet dat hij probeert geen partij te kiezen.
Dat maakt het verslag nog indrukwekkender en afschrikwekkender.
Verfrissend te lezen dat niet elke Christen kritiekloos achter Israël aanhobbelt.
Voor Anne en Christenen daar, is het enige afdoende antwoord op het mensonwaardig gedrag van een z.g.n. beschaafd land als Israël een leger van licht, léés een leger van liefde.

Zij die mijn vorige berichten lazen weten dat ik er ook zo over denk maar ik besef tevens dat het voor mij een bijna onmogelijke opgave zou zijn.
Tijdens het lezen voel ik me woedend en opgewonden worden.
Haat wordt begrijpelijk en invoelbaar.

Begrijpt Israël niet dat ze levende tijdbommen kweken door hun schofterig en mateloos arrogant gedrag? Heeft ze niet in de gaten wat er geestelijk gebeurt met de jonge mensen die ze als soldaat de rotzooi laten opknappen en wat de gevolgen zijn voor de rest van hun persoonlijk leven en uiteindelijk ook voor het land?
Waarschijnlijk niet, weinig landen hebben dat in de gaten of nemen dit serieus.
Kijk maar naar eigen land, naar de U.S.A. of welk land dan ook.
Kwaad slaat op jezelf terug.

Men heeft me wel eens antisemitisch gedrag verweten.
Ten onrechte.
Ik heb bewondering voor het jodendom en zou er trots op zijn als ik zelf jood zou zijn.
Maar ik zou me schamen voor dat wat mijn broeders flikken in het land waar uiteindelijk mijn roots liggen.

Stenen gooiende jongen doodslaan, na die eerst in een zak te hebben gewikkeld hebben.
Je zou eens vies van het bloed kunnen worden.
Zwangere vrouw niet doorlaten naar het ziekenhuis waardoor de baby sterft.
Lachende soldaten.
Getreiter bij de wachtposten.
Vernietigde huizen.
Verbieden om water en voedsel te halen.
Eindeloze voorbeelden.
En dat veroorzaakt door mensen die zelf familie hebben en daar van houden.

Hoe is het mogelijk dat Israël, terwijl dit gedrag bekend is, zoveel steun krijgt van de westerse wereld?
Hoe kan het dat Christenen zich zonder meer achter Israël stellen?
Schuldgevoel?
Zijn ze bang dat ze tegen God ingaan?
In de Bijbel staan profetieën over de terugkeer van de joden naar het beloofde land.
Als dat zo is dan is God best in staat om dat te regelen.
We hoeven dan echt niet God te helpen met steun bij daden die walgelijk en gewoon on-christelijk zijn.
Christenen die zich achter dit ongelooflijk immoreel gedrag scharen zijn er medeschuldig aan.

Een bezetting die nu al tientallen jaren duurt.
Wij waren het na 5 jaar meer dan zat.

Enige jaren na de holocaust vonden er al misselijk makende toestanden plaats tegenover de Palestijnen.
Hoe is het mogelijk?
Aan de andere kant, wij Nederlanders deden vlak na de oorlog waarin we zo hebben geleden hetzelfde in Indonesië met de z.g. politionele acties.
Politioneel.......
Dat klinkt beter.

Soldaat, waar dan ook, hoe weet je dat je aan de goede kant staat?
Denk je daar wel eens over na of voer je gewoon de plichten van je beroep uit?

Een wapen is een moord werktuig en kan als een vloek op je terug slaan.
Ik ben niet zonder meer tegen het gebruik er van.
Ik besef dat het een moeilijk probleem is.
Bedenk echter wel dat men altijd met een negatieve handeling bezig is.
Een wapen is een werktuig gemaakt om te doden.
Slechts bij uitzondering heeft een negatieve handeling een positief resultaat.

DQ

-