Het heeft weinig zin om benzine
in een auto te gooien
als er geen motor in zit.
DQ
.
in een auto te gooien
als er geen motor in zit.
DQ
.
Hoi allemaal
Een groet van mij, Emanuele, uit het verre Italië. Veel plezier op de weblog van mijn opa.
vrijdag 27 februari 2009
Opvoeding
Misdaad moet worden bestreden.
Zoveel mogelijk voorkomen.
Hoe kunnen wij onze jonge mensen moraliteit leren als vele volwassenen de slechts mogelijke voorbeelden zijn?
Volwassenen die het "gemaakt" hebben in deze maatschappij.
Volwassenen die verantwoordelijk zijn voor het kapot maken van deze maatschappij.
Integriteit en fatsoen is zeer bruikbaar voor anderen.
DQ
.
Zoveel mogelijk voorkomen.
Hoe kunnen wij onze jonge mensen moraliteit leren als vele volwassenen de slechts mogelijke voorbeelden zijn?
Volwassenen die het "gemaakt" hebben in deze maatschappij.
Volwassenen die verantwoordelijk zijn voor het kapot maken van deze maatschappij.
Integriteit en fatsoen is zeer bruikbaar voor anderen.
DQ
.
Pensioen en bonnetjes
Sir Fred Goodwin (50) (bijnaam Fred the Shred) heeft recht op een pensioen van 650.000 pond per jaar.
Hij is de ex-baas van de Royal Bank of Scotland en moest verdwijnen op bevel van de Britse overheid.
De Britse staat heeft een belang van 60% (22,3 miljard) in de bank genomen, nodig om de bank overeind te houden.
Erg veel spijt heeft hij niet van de ellende die hij veroorzaakte.
Want bij zijn vertrek bedong hij een bedrag van € 18.000.000 voor z'n pensioenpotje.
Ernstig, maar nog ernstiger vind ik het feit dat zijn wens is gehonoreerd.
Dat tekent de sfeer in de hogere regionen van de bankwereld.
Maar.........
In Duitsland is een werknemer van een supermarkt, na jaren lang in het bedrijf gewerkt te hebben, op staande voet ontslagen.
Zij heeft voor minder dan twee euro (!) bonnetjes gebruikt waar ze geen recht op had.
De rechter heeft het ontslag besluit bekrachtigd.
Hoe is in vredesnaam deze mentaliteit te doorbreken?
Hoe gaan onze staatslieden met hun eigen pensioenpotjes om?
Ook daar zijn momenteel vragen over.
De kans dat er door de westerse wereld op steun aan de derde wereld wordt bezuinigd is levensgroot aanwezig.
Onze Wereld.
Mensheid.
Egoïsme.
DQ
.
Hij is de ex-baas van de Royal Bank of Scotland en moest verdwijnen op bevel van de Britse overheid.
De Britse staat heeft een belang van 60% (22,3 miljard) in de bank genomen, nodig om de bank overeind te houden.
Erg veel spijt heeft hij niet van de ellende die hij veroorzaakte.
Want bij zijn vertrek bedong hij een bedrag van € 18.000.000 voor z'n pensioenpotje.
Ernstig, maar nog ernstiger vind ik het feit dat zijn wens is gehonoreerd.
Dat tekent de sfeer in de hogere regionen van de bankwereld.
Maar.........
In Duitsland is een werknemer van een supermarkt, na jaren lang in het bedrijf gewerkt te hebben, op staande voet ontslagen.
Zij heeft voor minder dan twee euro (!) bonnetjes gebruikt waar ze geen recht op had.
De rechter heeft het ontslag besluit bekrachtigd.
Hoe is in vredesnaam deze mentaliteit te doorbreken?
Hoe gaan onze staatslieden met hun eigen pensioenpotjes om?
Ook daar zijn momenteel vragen over.
De kans dat er door de westerse wereld op steun aan de derde wereld wordt bezuinigd is levensgroot aanwezig.
Onze Wereld.
Mensheid.
Egoïsme.
DQ
.
donderdag 26 februari 2009
Stellingen en pantsers
In sommige van mijn stukjes ben ik tamelijk absoluut.
In de meesten spelen er echter vragen op de achtergrond.
Dat is te merken aan de hoeveelheid vraagtekens die ik gebruik.
Ook probeer ik te achterhalen waarom mensen zich gedragen zoals ze zich gedragen.
Zo goed als dat mogelijk is, poog ik me in de ander te verplaatsen.
Deze benadering heb ik nodig om het gedrag van mensen te begrijpen.
Om mezelf te begrijpen.
Iets dat natuurlijk lang niet altijd lukt.
Zo wordt het me steeds duidelijker dat ik niet tegen zwart/wit denken kan.
Dat wist ik wel maar ik merk dat het soms tot grote frustraties bij me leidt.
Ik kan best begrijpen dat men zijn stelling betrekt maar bedenk wel, of houd er op z'n minst rekening mee, dat de ander, net als jij, eveneens met oprechte bedoelingen een stelling heeft betrokken.
Soms voel je dat je eigen stelling niet van gewapend beton is en dat je van de ander staal nodig hebt om je eigen stelling te verstevigen.
Het kan helpen als die ander een rotsvaste overtuiging heeft.
Dat kan enorme steun geven.
Maar als die ander je aanvallend probeert te overtuigen werkt dat niet.
Brengt alleen maar pijn en verdriet.
De frustraties nemen toe als de ander ongevoelig blijkt voor jouw moeilijkheden.
Die de vraagtekens als uitroeptekens ziet.
Niet ziet dat de vraagtekens geen schietgaten zijn maar zwakke plekken in het beton.
Hoe kom je in Godsnaam (bewust gebruikt) tot een gedachtewisseling als het zwart/witte pantser van de ander zo dik is dat er zelfs geen klein gaatje in te smelten is?
Een gaatje dat je nodig hebt om de ander te bereiken, niet om hem/haar te beschadigen.
Als diegene zo overtuigd is van het eigen gelijk dat er voor de mening van de ander geen plaats is?
Is dat karakter?
Of is het angst dat de eigen overtuiging gaat wankelen?
En wat blijft er dan over?
Ik weet het niet.
Wel weet ik dat ik er niet mee om kan gaan.
Ik houd erg van een goed gesprek, vraag maar aan mijn vrienden, maar sla dicht als dit gesprek onmogelijk blijkt.
Mijn mening wil ik graag geven, ook over zaken waar ik onzeker over ben maar het is meestal niet mijn bedoeling de ander te overtuigen dat hij/zij fout zit.
Hoogstens te overtuigen van de manier waarop ik tot iets ben gekomen.
Wat die ander er mee doet is diens eigen verantwoordelijkheid.
Wat is fout?
In ieder geval dat ik gefrustreerd kan reageren op een wijze welke niet bij me past.
DQ
.
In de meesten spelen er echter vragen op de achtergrond.
Dat is te merken aan de hoeveelheid vraagtekens die ik gebruik.
Ook probeer ik te achterhalen waarom mensen zich gedragen zoals ze zich gedragen.
Zo goed als dat mogelijk is, poog ik me in de ander te verplaatsen.
Deze benadering heb ik nodig om het gedrag van mensen te begrijpen.
Om mezelf te begrijpen.
Iets dat natuurlijk lang niet altijd lukt.
Zo wordt het me steeds duidelijker dat ik niet tegen zwart/wit denken kan.
Dat wist ik wel maar ik merk dat het soms tot grote frustraties bij me leidt.
Ik kan best begrijpen dat men zijn stelling betrekt maar bedenk wel, of houd er op z'n minst rekening mee, dat de ander, net als jij, eveneens met oprechte bedoelingen een stelling heeft betrokken.
Soms voel je dat je eigen stelling niet van gewapend beton is en dat je van de ander staal nodig hebt om je eigen stelling te verstevigen.
Het kan helpen als die ander een rotsvaste overtuiging heeft.
Dat kan enorme steun geven.
Maar als die ander je aanvallend probeert te overtuigen werkt dat niet.
Brengt alleen maar pijn en verdriet.
De frustraties nemen toe als de ander ongevoelig blijkt voor jouw moeilijkheden.
Die de vraagtekens als uitroeptekens ziet.
Niet ziet dat de vraagtekens geen schietgaten zijn maar zwakke plekken in het beton.
Hoe kom je in Godsnaam (bewust gebruikt) tot een gedachtewisseling als het zwart/witte pantser van de ander zo dik is dat er zelfs geen klein gaatje in te smelten is?
Een gaatje dat je nodig hebt om de ander te bereiken, niet om hem/haar te beschadigen.
Als diegene zo overtuigd is van het eigen gelijk dat er voor de mening van de ander geen plaats is?
Is dat karakter?
Of is het angst dat de eigen overtuiging gaat wankelen?
En wat blijft er dan over?
Ik weet het niet.
Wel weet ik dat ik er niet mee om kan gaan.
Ik houd erg van een goed gesprek, vraag maar aan mijn vrienden, maar sla dicht als dit gesprek onmogelijk blijkt.
Mijn mening wil ik graag geven, ook over zaken waar ik onzeker over ben maar het is meestal niet mijn bedoeling de ander te overtuigen dat hij/zij fout zit.
Hoogstens te overtuigen van de manier waarop ik tot iets ben gekomen.
Wat die ander er mee doet is diens eigen verantwoordelijkheid.
Wat is fout?
In ieder geval dat ik gefrustreerd kan reageren op een wijze welke niet bij me past.
DQ
.
woensdag 25 februari 2009
News
Van Joelnews ontving ik onderstaande mail.
Ik neem aan dat ik het door mag geven en doe dat bij deze.
Doe er mee wat je wilt.
Voor de site van Joelnews KLIK HIER
Johan
==================================
Dear Johan,
Last year Nadine, a German missionary who works with the Coptic church in Egypt, reported about an uncommon miracle. She was part of a team that planned to distribute bags with meat among the poor in a certain district of Alexandria, but they had only half of the meat and bags they needed to provide for every family. Nevertheless they distributed the meat over the bags, one kilogram in every bag, and went on their way.
"When we arrived at the first family and presented the meat bag to them, we noticed that instead of one kilogram, there was 2 kilogram in the bag," Nadine said. "When we checked the other bags, there were some with 1.5 kilogram, others with 2 or 3 kilogram of meat." Something strange was going on, the meat seemed to be multiplying! When they started redistributing the meat over the bags, they realized there were now also more bags then they had brought with them. In the end every family received a full portion of meat, and by the end of the day they couldn't believe there were still 13 bags left in the trunk of their car. "We were so excited about this miracle," Nadine said. "God is so great!"
But the story didn't end here. The team decided to deliver the remaining 13 meat bags to the local Coptic priest. "We called him, and he invited us over for tea," Nadine said. "Afterwards he said we could put the meat in the trunk of his car. While my team mates were loading the meat in his car, I went to the toilet. When I returned, they were still busy carrying bags from one car to the other. I asked what they were doing, as after all there were only 13 bags. The trunk was now so full that they had difficulty closing it. My team members couldn't stop smiling. Later I heard they had loaded 40 meat bags in the priests' car!"
Be blessed and be a blessing!
Marc van der Woude
joelnews.org
.
Ik neem aan dat ik het door mag geven en doe dat bij deze.
Doe er mee wat je wilt.
Voor de site van Joelnews KLIK HIER
Johan
==================================
Dear Johan,
Last year Nadine, a German missionary who works with the Coptic church in Egypt, reported about an uncommon miracle. She was part of a team that planned to distribute bags with meat among the poor in a certain district of Alexandria, but they had only half of the meat and bags they needed to provide for every family. Nevertheless they distributed the meat over the bags, one kilogram in every bag, and went on their way.
"When we arrived at the first family and presented the meat bag to them, we noticed that instead of one kilogram, there was 2 kilogram in the bag," Nadine said. "When we checked the other bags, there were some with 1.5 kilogram, others with 2 or 3 kilogram of meat." Something strange was going on, the meat seemed to be multiplying! When they started redistributing the meat over the bags, they realized there were now also more bags then they had brought with them. In the end every family received a full portion of meat, and by the end of the day they couldn't believe there were still 13 bags left in the trunk of their car. "We were so excited about this miracle," Nadine said. "God is so great!"
But the story didn't end here. The team decided to deliver the remaining 13 meat bags to the local Coptic priest. "We called him, and he invited us over for tea," Nadine said. "Afterwards he said we could put the meat in the trunk of his car. While my team mates were loading the meat in his car, I went to the toilet. When I returned, they were still busy carrying bags from one car to the other. I asked what they were doing, as after all there were only 13 bags. The trunk was now so full that they had difficulty closing it. My team members couldn't stop smiling. Later I heard they had loaded 40 meat bags in the priests' car!"
Be blessed and be a blessing!
Marc van der Woude
joelnews.org
.
Idioterie
Op de tweede dag van de
Yves Saint Laurent-veiling
is voor
bijna € 22.000.000
een oud gebruikt
leren fauteuiltje geveild.
Gestoord gedrag, als je het mij vraagt.
Yves Saint Laurent-veiling
is voor
bijna € 22.000.000
een oud gebruikt
leren fauteuiltje geveild.
Gestoord gedrag, als je het mij vraagt.
DQ
.
dinsdag 24 februari 2009
Karikatuur
Christenen voelen zich heel vaak snel beledigd.
Dat is eigenlijk wel vreemd.
Want waarom?
Als ongelovigen rottige dingen zeggen over Christenen, Christus of God staan ze op de achterste benen.
Waarom?
Is het dan zo verschrikkelijk om beledigd te worden?
Ik besef best dat sommige opmerkingen een gelovige pijn kan doen en grievend kan zijn.
Dat besef ik best, voel ik ook vaak mee maar ik zeg toch: "NOU EN?".
Dit soort dingen zijn in de Bijbel voorzegt.
Laat maar eens zien dat je in staat bent om anders te zijn; anders te reageren dan de beledigers.
Laat maar eens zien dat je iets bezit dat die ander niet heeft.
Draag de beledigingen maar en bedenkt dat Diegene waar je in gelooft heel goed voor zichzelf kan opkomen.
Hoe was het ook weer?
Hebt uw vijanden lief?
Laat je reactie hier door leiden.
Is bidden niet beter dan strijden?
Helaas is het ook wel eens zo dat christenen door hun veroordelend en vaak liefdeloos gedrag acties uitlokken.
Kijk maar eens hoe in sommige kringen met homoseksualiteit en bijv. ongehuwd samenwonen wordt omgegaan.
Verdrietig.
Ik denk in staat te zijn een karikatuur te tekenen van Christus met in plaats van een kruis een vlammenwerper over de schouder.
Als die tekening verspreid en bekend zou worden zou het christelijke huis te klein zijn.
Daarmee zou men echter vergeten dat men als volger van Christus vaak zelf een karikatuur is.
Velen, gelukkig lang niet allen, vertrouwen immers meer op het wapen dan op het kruis.
DQ
.
Dat is eigenlijk wel vreemd.
Want waarom?
Als ongelovigen rottige dingen zeggen over Christenen, Christus of God staan ze op de achterste benen.
Waarom?
Is het dan zo verschrikkelijk om beledigd te worden?
Ik besef best dat sommige opmerkingen een gelovige pijn kan doen en grievend kan zijn.
Dat besef ik best, voel ik ook vaak mee maar ik zeg toch: "NOU EN?".
Dit soort dingen zijn in de Bijbel voorzegt.
Laat maar eens zien dat je in staat bent om anders te zijn; anders te reageren dan de beledigers.
Laat maar eens zien dat je iets bezit dat die ander niet heeft.
Draag de beledigingen maar en bedenkt dat Diegene waar je in gelooft heel goed voor zichzelf kan opkomen.
Hoe was het ook weer?
Hebt uw vijanden lief?
Laat je reactie hier door leiden.
Is bidden niet beter dan strijden?
Helaas is het ook wel eens zo dat christenen door hun veroordelend en vaak liefdeloos gedrag acties uitlokken.
Kijk maar eens hoe in sommige kringen met homoseksualiteit en bijv. ongehuwd samenwonen wordt omgegaan.
Verdrietig.
Ik denk in staat te zijn een karikatuur te tekenen van Christus met in plaats van een kruis een vlammenwerper over de schouder.
Als die tekening verspreid en bekend zou worden zou het christelijke huis te klein zijn.
Daarmee zou men echter vergeten dat men als volger van Christus vaak zelf een karikatuur is.
Velen, gelukkig lang niet allen, vertrouwen immers meer op het wapen dan op het kruis.
DQ
.
Gaza
‘Het herhaaldelijk gebruik op deze manier van witte fosfor in dichtbevolkte burgergebieden is een vorm van een blinde aanval, en staat gelijk aan een oorlogsmisdaad’,
schrijft Amnesty International in het maandag verschenen rapport
Conflict voeden – Buitenlandse wapenleveranties aan Israël en de Gazastrook.
.
schrijft Amnesty International in het maandag verschenen rapport
Conflict voeden – Buitenlandse wapenleveranties aan Israël en de Gazastrook.
.
PTS e.a.
Oorlog en geweld is immoreel.
De lezer zal wel denken: daar heb je hem weer.
Het zij zo.
Ik ben er nou eenmaal al jaren mee bezig en het geeft me zo'n machteloos gevoel.
Sommigen vinden het eenvoudiger om schouderophalend aan de immoraliteit van geweld voorbij te gaan.
Best begrijpelijk, je kunt er toch niets aan veranderen.
Daar waar mensen zijn is er nou eenmaal, naast genegenheid, geweld.
Onverschilligheid is echter nooit goed.
Ik ga er vanuit dat Defensie een goede organisatie wenst te zijn.
Maar is dat echt goed mogelijk als je gereedschap bestaat uit wapens en de scholing er uit bestaat om hier mee om te gaan?
Tast dit niet haast per definitie de moraliteit aan?
Is het mogelijk om je hier tegen te wapenen (om dit beladen woord eens te gebruiken)?
Misschien als men van de gevaren bewust is.
Misschien!
Natuurlijk begrijp ik best dat een land er voor kiest een leger te hebben.
Maar men moet er wel bewust van zijn dat het een moreel gevaarlijk bezit is.
Zaken als eerlijkheid en openheid, eigenschappen waar iedereen met een goede opvoeding in wordt getraind gelden niet, of anders.
Geheimhouding en verdraaiing van de feiten, omdat dit in het belang van de organisatie is, wordt gezien als moreel juist.
Ik kan dat begrijpem maar, nogmaals, beseft men wel waar men mee bezig is en wat de gevolgen in moreel opzicht kunnen zijn?
Er zijn voorbeelden te vinden van volstrekt verwerpelijk gedrag.
Zie o.a. de behandeling van een klokkenluider, schreef daar eerder over.
Kijk naar de wervingscampagnes waar het avontuur en scholing wordt benadrukt.
Daar gaat het natuurlijk niet om.
Vele militairen die uitgezonden zijn komen geestelijk verminkt terug.
Zij zijn geschokt door de ellende die ze hebben gezien.
En waar ze mede verantwoordelijk voor zijn.
Zo geschokt dat ze er zelf kapot aan gaan.
Verminkte jonge levens.
Volgens recente cijfers zijn 10% van de veteranen slachtoffer.
Het post traumatisch stress syndroom (PTS) heeft hen bij de geestelijke benen gehad.
Daarvan is een behoorlijk percentage ongeneeslijk ziek.
Wat een verantwoordelijkheid voor een regering dat hen uitzendt.
Ondanks beloften om de PTS-ers te blijven begeleiden wordt hen rustig meegedeeld dat het contract afgelopen is.
Over en uit.
Zoek het verder zelf maar uit.
Scheidingen en zelfmoord kunnen het gevolg zijn van het dienen van het vaderland.
Elk fatsoenlijk land hoort zich garant te stellen voor slachtoffers die in hun dienst worden gemaakt.
Wat betekenen deze mensen voor gezin en maatschappij?
Daar moet bij stil gestaan worden.
Wat een ellende wordt er gezien bij de in de steek gelaten Vietnam veteranen in de U.S.A.
Mogelijk kan je van een land dat bezig is met onmenselijke zaken niet verwachten dat er menselijk wordt omgegaan met de slachtoffers van hun systeem.
Oh, en dan die arme gebroken veteranen uit de oorlogen in Irak en Afghanistan.
Wat een toekomst.
Het fatsoen van een land kan ook afgemeten worden aan de wijze waarop het met deze mensen omgaat.
Geweld blijkt zelfdestructief.
Voor de gebruiker en voor het land dat hen gebruikt.
Ik kan me dus voorstellen dat landen legers hebben.
Het geeft echter wel de kleinheid en het onvermogen van de mensheid aan.
Niet de grootsheid zoals landen kunnen beweren.
Een leger blijft een wapen in het groot.
Elk wapen is een moordtuig en dus in zichzelf immoreel.
Hoe belangrijk is het om daar van bewust te zijn.
Maar in plaats ervan wordt er vaak kwijlend gekeken naar het meest geavanceerd oorlogs(moord)tuig.
Hoe kan dat toch?
Wat een ramp.
Ook hier liggen taken voor Christenen.
DQ
.
De lezer zal wel denken: daar heb je hem weer.
Het zij zo.
Ik ben er nou eenmaal al jaren mee bezig en het geeft me zo'n machteloos gevoel.
Sommigen vinden het eenvoudiger om schouderophalend aan de immoraliteit van geweld voorbij te gaan.
Best begrijpelijk, je kunt er toch niets aan veranderen.
Daar waar mensen zijn is er nou eenmaal, naast genegenheid, geweld.
Onverschilligheid is echter nooit goed.
Ik ga er vanuit dat Defensie een goede organisatie wenst te zijn.
Maar is dat echt goed mogelijk als je gereedschap bestaat uit wapens en de scholing er uit bestaat om hier mee om te gaan?
Tast dit niet haast per definitie de moraliteit aan?
Is het mogelijk om je hier tegen te wapenen (om dit beladen woord eens te gebruiken)?
Misschien als men van de gevaren bewust is.
Misschien!
Natuurlijk begrijp ik best dat een land er voor kiest een leger te hebben.
Maar men moet er wel bewust van zijn dat het een moreel gevaarlijk bezit is.
Zaken als eerlijkheid en openheid, eigenschappen waar iedereen met een goede opvoeding in wordt getraind gelden niet, of anders.
Geheimhouding en verdraaiing van de feiten, omdat dit in het belang van de organisatie is, wordt gezien als moreel juist.
Ik kan dat begrijpem maar, nogmaals, beseft men wel waar men mee bezig is en wat de gevolgen in moreel opzicht kunnen zijn?
Er zijn voorbeelden te vinden van volstrekt verwerpelijk gedrag.
Zie o.a. de behandeling van een klokkenluider, schreef daar eerder over.
Kijk naar de wervingscampagnes waar het avontuur en scholing wordt benadrukt.
Daar gaat het natuurlijk niet om.
Vele militairen die uitgezonden zijn komen geestelijk verminkt terug.
Zij zijn geschokt door de ellende die ze hebben gezien.
En waar ze mede verantwoordelijk voor zijn.
Zo geschokt dat ze er zelf kapot aan gaan.
Verminkte jonge levens.
Volgens recente cijfers zijn 10% van de veteranen slachtoffer.
Het post traumatisch stress syndroom (PTS) heeft hen bij de geestelijke benen gehad.
Daarvan is een behoorlijk percentage ongeneeslijk ziek.
Wat een verantwoordelijkheid voor een regering dat hen uitzendt.
Ondanks beloften om de PTS-ers te blijven begeleiden wordt hen rustig meegedeeld dat het contract afgelopen is.
Over en uit.
Zoek het verder zelf maar uit.
Scheidingen en zelfmoord kunnen het gevolg zijn van het dienen van het vaderland.
Elk fatsoenlijk land hoort zich garant te stellen voor slachtoffers die in hun dienst worden gemaakt.
Wat betekenen deze mensen voor gezin en maatschappij?
Daar moet bij stil gestaan worden.
Wat een ellende wordt er gezien bij de in de steek gelaten Vietnam veteranen in de U.S.A.
Mogelijk kan je van een land dat bezig is met onmenselijke zaken niet verwachten dat er menselijk wordt omgegaan met de slachtoffers van hun systeem.
Oh, en dan die arme gebroken veteranen uit de oorlogen in Irak en Afghanistan.
Wat een toekomst.
Het fatsoen van een land kan ook afgemeten worden aan de wijze waarop het met deze mensen omgaat.
Geweld blijkt zelfdestructief.
Voor de gebruiker en voor het land dat hen gebruikt.
Ik kan me dus voorstellen dat landen legers hebben.
Het geeft echter wel de kleinheid en het onvermogen van de mensheid aan.
Niet de grootsheid zoals landen kunnen beweren.
Een leger blijft een wapen in het groot.
Elk wapen is een moordtuig en dus in zichzelf immoreel.
Hoe belangrijk is het om daar van bewust te zijn.
Maar in plaats ervan wordt er vaak kwijlend gekeken naar het meest geavanceerd oorlogs(moord)tuig.
Hoe kan dat toch?
Wat een ramp.
Ook hier liggen taken voor Christenen.
DQ
.
maandag 23 februari 2009
Fatsoenlijk geweld.
Israël noemt zich een fatsoenlijk land.
Een land dat op "fatsoenlijke" wijze oorlog voert.
Toch heeft het verboden fosforwapens gebruikt tegen weerloze burgers.
Ik heb altijd betoogd dat fatsoenlijke oorlogen niet bestaan.
Geweld kan niet eerzaam zijn.
Nooit.
Zelfs niet in die gevallen dat het wordt gebruikt als zelfverdediging.
Al zou ik het dan ook gebruiken.
Maar dat geeft niet sterkte maar zwakte aan.
Geweld is immoreel en gebruik van wapens maakt immoreel.
Misschien is het wel andersom.
Omdat mensen immoreel zijn maken ze wapens en vertrouwen erop.
Een door de geschiedenis bewezen, misplaatst vertrouwen.
Wapenfabricage en wapenhandel leveren geweldige winsten op.
Winst gebouwd op bloed.
Maar geld stinkt niet.
Lijken wel.
En de fabrikanten deugen omdat het fatsoenlijke en gewaardeerde bedrijven zijn!(?)
Gesanctioneerd door de eigen regeringen, die de winstbelastingen goed kunnen gebruiken.
DQ
.
Een land dat op "fatsoenlijke" wijze oorlog voert.
Toch heeft het verboden fosforwapens gebruikt tegen weerloze burgers.
Ik heb altijd betoogd dat fatsoenlijke oorlogen niet bestaan.
Geweld kan niet eerzaam zijn.
Nooit.
Zelfs niet in die gevallen dat het wordt gebruikt als zelfverdediging.
Al zou ik het dan ook gebruiken.
Maar dat geeft niet sterkte maar zwakte aan.
Geweld is immoreel en gebruik van wapens maakt immoreel.
Misschien is het wel andersom.
Omdat mensen immoreel zijn maken ze wapens en vertrouwen erop.
Een door de geschiedenis bewezen, misplaatst vertrouwen.
Wapenfabricage en wapenhandel leveren geweldige winsten op.
Winst gebouwd op bloed.
Maar geld stinkt niet.
Lijken wel.
En de fabrikanten deugen omdat het fatsoenlijke en gewaardeerde bedrijven zijn!(?)
Gesanctioneerd door de eigen regeringen, die de winstbelastingen goed kunnen gebruiken.
DQ
.
Economische crisis
Deze economische crisis is geen ramp, maar een zegen.
Aldus een artikel in trouw.
Zeer de moeite waard om te lezen.
KLIK HIER
DQ
.
zondag 22 februari 2009
4e wet van Pjohda
Daar waar de waarheid aan het eigen gelijk kan worden aangepast,
zal het worden aangepast.
4e wet van Pjohda
zal het worden aangepast.
4e wet van Pjohda
DQ
.
Carnaval 2009 Hengelo Ov
Ik ben geen deelnemer aan het
grote carnavalsfeest.
Maar als de wagens 10 meter van mijn huis passeren
ga ik toch maar even kijken en fotograferen.
Hierbij een kleine indruk.
grote carnavalsfeest.
Maar als de wagens 10 meter van mijn huis passeren
ga ik toch maar even kijken en fotograferen.
Hierbij een kleine indruk.
DQ
.
Scherpsnijdend zwaard
Wat kunnen woorden pijn doen.
Woorden die bewust met die bedoeling wordt gebruikt.
Maar ook woorden die niet die bedoeling hebben.
Woorden die gedachteloos en mogelijk met gebrek aan invoelingsvermogen worden gebruikt.
Laten we toch voorzichtig zijn.
Proberen te zijn.
Ik ook.
Woorden die bewust met die bedoeling wordt gebruikt.
Maar ook woorden die niet die bedoeling hebben.
Woorden die gedachteloos en mogelijk met gebrek aan invoelingsvermogen worden gebruikt.
Laten we toch voorzichtig zijn.
Proberen te zijn.
Ik ook.
Een woord, een tweesnijdend zwaar.
DQ
.
DQ
.
vrijdag 20 februari 2009
Afghanistan
Om de Afghanen te bevrijden van de Taliban zijn er alleen al in 2008
2118 burgerslachtoffers gevallen.
Burgerslachtoffers!
Welke soort bril draagt de westerse wereld?
In ieder geval geen heldere en doorzichtige.
Wat doen we daar?
Er is een strijd aangegaan die niet te winnen is.
Ik voorspel dat.
Oei, wat arrogant!!
Waarom geven we zo ontzettend veel geld uit aan wapens?
Waarom stellen we daar toch zoveel vertrouwen in?
Waarom vinden we het normaal dat er zoveel onschuldige slachtoffers vallen?
Wat zouden we met al die miljarden goed werk kunnen doen.
Ook er zo trots op om mens te zijn?
DQ
.
2118 burgerslachtoffers gevallen.
Burgerslachtoffers!
Welke soort bril draagt de westerse wereld?
In ieder geval geen heldere en doorzichtige.
Wat doen we daar?
Er is een strijd aangegaan die niet te winnen is.
Ik voorspel dat.
Oei, wat arrogant!!
Waarom geven we zo ontzettend veel geld uit aan wapens?
Waarom stellen we daar toch zoveel vertrouwen in?
Waarom vinden we het normaal dat er zoveel onschuldige slachtoffers vallen?
Wat zouden we met al die miljarden goed werk kunnen doen.
Ook er zo trots op om mens te zijn?
DQ
.
Onrecht
Toen er nog geen sprake was van een kredietcrisis fulmineerde ik al tegen de idioot hoge salarissen en nog idioot hogere bonnussen.
Ik verafschuwde de verrijkingscultuur en verwachtte problemen.
Nou heb ik helemaal geen verstand van economie (economen ook niet, blijkt) maar de problemen zijn gekomen.
We zitten er inmiddels midden in.
Ik heb toen opmerkingen gekregen als: je gunt het ze niet, je bent jaloers enz.
Daar moest ik me tegen verdedigen, wat lastig is als je weet dat het je daar niet om gaat.
De pensioenen worden, zoals het er nu naar uit ziet, voor vijf jaar bevroren.
Vijf jaar!
Want, zegt dhr. Balkenende, iedereen moet z'n steentje bijdragen.
Nou kun je makkelijker een steentje uit een villa breken dan uit een huurhuisje alvorens het bouwsel in elkaar dondert.
Kennelijk is het eenvoudig voor deze CDA-bons om niet aan het penninkje van de weduwe te denken.
(Voor christenen een bekende geschiedenis.)
Het zijn nou eenmaal altijd de zwakkeren die de ellende moeten opvangen.
Zal wel een natuurwet zijn.
Niemand schijnt het lef te hebben dit te doorbreken.
Het CDA verdedigt de hypotheekaftrek.
Een gift van de staat waar de welgestelden het meeste profijt van hebben.
Waarom niet aan een bepaalde hoogte van het hypotheekbedrag koppelen?
Trouwens, zouden de mensen met geld wel een steentje bijdragen?
Hoe gaat het ook alweer met de egoïstische, in zichzelf gekeerde veroorzakers van de huidige narigheid?
Weet je wel, die mensen die zo veel van zichzelf houden?
Die mensen die dreigden weg te gaan als ze minder zouden krijgen.
Ze waren immers onmisbaar?
Maak je maar niet ongerust.
Uitstekend!
Jan met de pet die een scheef schaatsje heeft gereden, zit in de bak.
Daar hebben ze in ieder geval geen last van.
En bovendien, zij hebben toch geen scheve schaats gereden?
Moreel wel?
Ach wat.
Moreel.
Klassenjustitie?
Ik weet het.
Nu ben ik cynisch en sarcastisch.
Bewust!
Wat een zelfvoldane (vul maar in..........)!
Waarschijnlijk ben ik nét te fatsoenlijk om te gaan schelden.
Maar inderdaad, ik ben erg boos.
Weer merk ik dat socialistische partijen zich druk maken om de onrechtvaardigheden die de gedupeerde pensioengerechtigden worden aan gedaan.
Van de Christelijke partijen hoor ik niets, in die zin.
Het is toch niet mijn schuld dat dit soort zaken zo vaak een rol spelen?
Hoogstens heb ik er een gevoelige antenne voor.
Waarom zeggen de goed betaalde krachten van deze partijen niet zoiets als: wij leveren grote brokken beton in.
Dat kunnen we best missen.
Dan laten we de steentjes van de gepensioneerden met rust.
Onrechtvaardigheden maken me boos.
Ik weet zeker dat er nu weer stemmen opgaan die zeggen dat ik, als gepensioneerde, voor mezelf praat.
Het kan zijn dat ik me er om die reden meer betrokken bij voel.
Maar, ik red het wel.
Heb niet zoveel geld maar een stapje terug lukt me wel.
DQ
.
Ik verafschuwde de verrijkingscultuur en verwachtte problemen.
Nou heb ik helemaal geen verstand van economie (economen ook niet, blijkt) maar de problemen zijn gekomen.
We zitten er inmiddels midden in.
Ik heb toen opmerkingen gekregen als: je gunt het ze niet, je bent jaloers enz.
Daar moest ik me tegen verdedigen, wat lastig is als je weet dat het je daar niet om gaat.
De pensioenen worden, zoals het er nu naar uit ziet, voor vijf jaar bevroren.
Vijf jaar!
Want, zegt dhr. Balkenende, iedereen moet z'n steentje bijdragen.
Nou kun je makkelijker een steentje uit een villa breken dan uit een huurhuisje alvorens het bouwsel in elkaar dondert.
Kennelijk is het eenvoudig voor deze CDA-bons om niet aan het penninkje van de weduwe te denken.
(Voor christenen een bekende geschiedenis.)
Het zijn nou eenmaal altijd de zwakkeren die de ellende moeten opvangen.
Zal wel een natuurwet zijn.
Niemand schijnt het lef te hebben dit te doorbreken.
Het CDA verdedigt de hypotheekaftrek.
Een gift van de staat waar de welgestelden het meeste profijt van hebben.
Waarom niet aan een bepaalde hoogte van het hypotheekbedrag koppelen?
Trouwens, zouden de mensen met geld wel een steentje bijdragen?
Hoe gaat het ook alweer met de egoïstische, in zichzelf gekeerde veroorzakers van de huidige narigheid?
Weet je wel, die mensen die zo veel van zichzelf houden?
Die mensen die dreigden weg te gaan als ze minder zouden krijgen.
Ze waren immers onmisbaar?
Maak je maar niet ongerust.
Uitstekend!
Jan met de pet die een scheef schaatsje heeft gereden, zit in de bak.
Daar hebben ze in ieder geval geen last van.
En bovendien, zij hebben toch geen scheve schaats gereden?
Moreel wel?
Ach wat.
Moreel.
Klassenjustitie?
Ik weet het.
Nu ben ik cynisch en sarcastisch.
Bewust!
Wat een zelfvoldane (vul maar in..........)!
Waarschijnlijk ben ik nét te fatsoenlijk om te gaan schelden.
Maar inderdaad, ik ben erg boos.
Weer merk ik dat socialistische partijen zich druk maken om de onrechtvaardigheden die de gedupeerde pensioengerechtigden worden aan gedaan.
Van de Christelijke partijen hoor ik niets, in die zin.
Het is toch niet mijn schuld dat dit soort zaken zo vaak een rol spelen?
Hoogstens heb ik er een gevoelige antenne voor.
Waarom zeggen de goed betaalde krachten van deze partijen niet zoiets als: wij leveren grote brokken beton in.
Dat kunnen we best missen.
Dan laten we de steentjes van de gepensioneerden met rust.
Onrechtvaardigheden maken me boos.
Ik weet zeker dat er nu weer stemmen opgaan die zeggen dat ik, als gepensioneerde, voor mezelf praat.
Het kan zijn dat ik me er om die reden meer betrokken bij voel.
Maar, ik red het wel.
Heb niet zoveel geld maar een stapje terug lukt me wel.
DQ
.
Romantiek
Op dit moment staat mijn computer in verbinding met de computer van Ben, mijn zwager in Zuid-Spanje.
Dat komt vaker voor, zodat ik er niet altijd bij stil sta.
Doe ik dat wel dan krijg ik er een speciaal gevoel bij.
Een gevoel, neigend naar romantiek.
Ik ken de situatie daar goed, ken de computer en voel me in Valverde del Camino erg thuis.
Bovendien is het er warm, 20 graden, en hier is het vies en koud.
(Zomer, kom nou, waar blijf je.........?)
Dat gevoel van romantiek kan ik met heel weinig mensen delen.
Ik wil dat wel, graag zelfs, maar het wordt niet gesnapt.
Eigenlijk ken ik maar twee mensen die exact begrijpen wat ik bedoel en voel.
Dat zijn Sebo en Ben.
Romantiek.
Nee, dat zijn niet alleen lieve woordjes en een kusje bij een fraaie zonsondergang.
Althans, niet voor mij.
Althans, niet voor ons.
DQ
.
Dat komt vaker voor, zodat ik er niet altijd bij stil sta.
Doe ik dat wel dan krijg ik er een speciaal gevoel bij.
Een gevoel, neigend naar romantiek.
Ik ken de situatie daar goed, ken de computer en voel me in Valverde del Camino erg thuis.
Bovendien is het er warm, 20 graden, en hier is het vies en koud.
(Zomer, kom nou, waar blijf je.........?)
Dat gevoel van romantiek kan ik met heel weinig mensen delen.
Ik wil dat wel, graag zelfs, maar het wordt niet gesnapt.
Eigenlijk ken ik maar twee mensen die exact begrijpen wat ik bedoel en voel.
Dat zijn Sebo en Ben.
Romantiek.
Nee, dat zijn niet alleen lieve woordjes en een kusje bij een fraaie zonsondergang.
Althans, niet voor mij.
Althans, niet voor ons.
DQ
.
Abonneren op:
Posts (Atom)
