Voor alle mopperende jongelui onder ons die het gevoel hebben dat hun vrijheden door de overheid worden afgepakt.......
Ooit was er de dienstplicht.
PLICHT!!
Had je vrijheidsdrang de overhand dan wist de overheid, in het uniform van de marechaussee, je te vinden.
Diezelfde overheid gaf wel de ruimte om dienst te weigeren.
Dat kon alleen onder strikte voorwaarden.
Met strikte gevolgen.
Om erkent dienstweigeraar te worden werden door een commissie wijze (?) mannen je motieven, zoals bijvoorbeeld het bijbelse Gij Zult Niet Doden, onderzocht en beoordeeld.
Was je argumentatie niet overtuigend genoeg dat verdween je naar de gevangenis.
Kon je de commissie wel overtuigen van de oprechtheid van je mening dan kreeg je een vervangende dienstPLICHT van 26 maanden.
Zo kwam ik als prille en volstrekt onervaren verpleger terecht in een psychiatrische inrichting in Eindhoven.
(Achteraf gezien een van de mooiste tijden van mijn jonge leven.)
We leven in een tijd van oorlogsdreiging.
En tegelijkertijd in een tijd van de langstdurende periode van vrede in Europa.
Conlicten en oorlogen lijken nu echter dichterbij te komen.
Kon natuurlijk ook niet uitblijven.
Dat zette mij aan tot een soort van zelfonderzoek.
Wat zou ik nu, als ik voor dezelfde keuze zou staan, beslissen?
In hart en ziel ben ik nog steeds dezelfde pacifist maar ook een door de tijd getekende realist.
Het antwoord heb ik niet kunnen vinden.
Wel besef ik steeds meer de waanzin van de strijd met een vijand die je niet zelf maar die de overheid uitkiest.
Dat lijkt wel een natuurlijke wetmatigheid.
De baas beslist de uitvoerder voert uit.
Als een machine.
In dit geval een moordende vernietigende machine.
Een machine waar altijd kapitalen voor beschikbaar is.
Nee, zoals gezegd, ik heb voor mezelf het antwoord niet kunnen vinden.
Onmogelijk te vinden waarschijnlijk.
Dat wil zeggen, het antwoord is natuurlijk, stop met macht en geweld.
Helaas, het zeggen is gemakkelijk maar de praktijk is weerbarstig.
De mens in al zijn ziekelijke "glorie".
Ik aai het hondje maar even over zijn koppie.
Er bestaat onschuldig leven.
Het bestaat en ergens in de verte is dat een troost.
