Mensen begrijp me alsjeblieft goed.
Op geen enkele wijze wil ik wat er nu in Oekraïne gaande is vergelijken met de affaires van de laatste tijd in Nederland.
Alle vergelijkingen vallen letterlijk dood.
Gesmoord in verdriet, wanhoop, moord, vernietiging en bloed.
Wat ik zie en waar ik altijd gruwelijk bang voor ben is:
- Opdracht is Opdracht.
- Bevel is bevel.
Wat een rampen heeft dat in het verleden teweeg gebracht, brengt dat nu teweeg en zal dat in de toekomst blijven doen.
We kunnen niet mét en niet zónder uitvoerders.
Het minste wat we kunnen doen is er over na te denken.
En denken aan die arme dienstplichtige soldaten die niet de luxe hebben om er over na te denken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten