Het bed was warm.
De ochtend koel (eindelijk).
En het vrieskistje vol.
Vol met dikke lagen ijs.
Een kistje waarvan het deurtje de hele nacht op een kiertje gestaan bleek te hebben.
Een breed genoeg kiertje om een diep ijsproces in gang te zetten en dat eveneens te doen met een productontdooiproces.
Wat nu.
Ontdooien met een föhn werkt goed, is het best voor vrieskist maar duurt te lang.
De producten moesten immers zo snel als mogelijk is de kist weer in.
Hamer, beitel en borstel te voorschijn gehaald en aan het werk gegaan.
Kouwe handen genegeerd en daarmee voorzichtig de gereedschappen aan het werk gezet.
Grote brokken ijs de tuin in gegooid.
Pffff.
Voor zover ik het nu kan bekijken heeft het kistje de brute behandeling overleefd.
Ik ook.
Alle producten weer terug de kist in.
De keukenvloer is opgedroogd en het ijs is buiten water geworden.
En dat is positief want het hemelwater weet Twente niet te vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten