Vanuit mijn stoel, achter het raam in het stralende zonlicht, kijk ik naar binnen in de meubelzaak aan de overkant van de straat.
Het is geen uitzicht waarvan je zegt, tjonge geweldig.
Schitterend, die palmbomen aan de rand van de blauwe zee.
In de verte heuvels overgaande in steeds hogere bergtoppen.
Nee, zo'n uitzicht is het niet.
Maar ik doe het er mee.
Ben er niet ontevreden over.
Per slot van rekening zie ik mensen in die winkel en mensen die voorbij lopen op het trottoir dat direct grenst aan de muur van mijn huis.
Leven.
En de supermarkt is dichtbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten