Dit schreef ik twee jaar geleden.
Ondanks de laatste regels ben ik terug gekomen.
Vooral omdat ik mensen begon te missen en omdat ik het toch prettig blijf vinden om mijn zegje te kunnen zeggen.
De reden waarom ik Facebook gedag wilde zeggen is helaas niet veranderd .
Wat een rechtlijnige betweterige liefdeloosheid .
-----------------------------------------------------------
Ik ben het even zat.
Al die ongenuanceerde agressie.
Al het onbegrip voor de ander en diens positie.
Al die liefdeloosheid.
(Die uiteindelijk ook nog eens op het eigen hoofd terecht komt.)
Al dat eigen belang.
Al dat gescheld op de ander.
Al dat beter weten.
En ja, ook ik weet het niet altijd beter.
Wel weet ik dat liefde en begrip voor de eigen partij niet moeilijk is.
Moedig is het om liefde en begrip voor de andere partij op te brengen.
En omdat ik merk dat dit alles mijn rust aantast zeg ik nu:
Dag vrienden.
Dat het jullie goed moge gaan.
Dag Facebook
Misschien tot ooit.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten