Commentaar, Gastenboek en/of Andere Zaken.

- Commentaar kan geleverd worden door via reacties (onder mijn berichten) te reageren.
- Mail kan via het envellopje dat onder mijn berichten staat.

- Het tekenen van het gastenboek kan met klikken op:

>>>>>>> G A S T E N B O E K <<<<<<<

--> In rechterkolom staat het Blogarchief.
--> In rechterkolom staat het Labelarchief.
--> Voor terug bladeren weblog zie onder de pagina:
Oudere Berichten

================================

================================



Klik op het beeld voor meer gegevens.

================================


================================
>>>> Mijn video's op YOUTUBE <<<<

(Kies video, plaats muis op
beeld en
klik daarna op pijl
of ga rechtstreeks naar mijn
video kanaal KLIK HIER)

Hoi allemaal

Hoi allemaal
Een groet van mij, Emanuele, uit het verre Italië. Veel plezier op de weblog van mijn opa.

dinsdag 13 augustus 2019

Nostalgie van een zendamateur

Vaak heb je geen idee waar bepaalde interesses vandaan komen. In mijn geval komt het waarschijnlijk bij mijn opa vandaan. Als er nieuwe technische ontwikkelingen waren dan was hij in Enkhuizen één van de eersten om het, binnen zijn mogelijkheden, uit te proberen.

Toen ik als jongen een artikel las over zendamateurs was ik er helemaal ondersteboven van. De mogelijkheid om vanuit je kamer kontakt te hebben met de hele wereld deed me huiveren van ontzag. Er waren echter weinig mogelijkheden om iets met dit gevoel te doen. Wel lukte het me om een oude radio zo te verstemmen dat Radio Scheveningen krakend te horen was. Op mijn kamertje lag ik daar 's avonds naar te luisteren. Het oude bakbeest gaf een schemerachtig rood licht en in mijn verbeelding zag ik de boten ploegen door een woest brullende zee.

In een radiozaak in Alkmaar lag een koptelefoon. Slechts van mij gescheiden door een stuk glas maar volledig onbereikbaar. Wat heb ik lang gespaard. Toen kwam de grote dag, ik kon het kopen. Ongeveer 7 gulden. Een immens bedrag.

Aan een koptelefoon alleen heb je niets. Weer sparen, nu voor een kristalontvanger. Ik zie het nog voor me. 
Een  rood kunstof  dingetje  met een glazen buisje erbovenop.
Er moest  gesoldeerd  worden. De dampen  van mijn eerste  soldeer  ruik  ik  nog. Daar  in  de  keuken op  het aanrecht.  Een  van de eerste  momenten  in mijn  leven  dat ik  diep,  diep gelukkig  was. En  oh dat  gemier  met een klein draadje op  een  stukje  kristal.......   Niets te horen,  helemaal niets. Deed de ontvanger het  wel? En  dan, plotseling,  Hilversum. Ongelooflijk. Laaiende vreugde. Mijn eerste  bouwsel. Er zouden er  nog  velen volgen.

Experimenteren  zonder  enig benul van techniek.  Nog  kan ik  me  mijn  verbazing  en de verbazing  van  mijn  opa herinneren  toen ik  hem  via  zijn eigen radio  gedag  zei.  Ik  weet nog  steeds niet  hoe ik  dat  voor elkaar kreeg. 

En  dan  de  gesprekken  die  ik  had met  een buurjongen via over de  weg  gespannen draden en bij elkaar gesprokkelde oude  telefoons. Met elkaar via  die draad schaken  bij een zaklamp  onder de dekens.  Gelukkig  werd  ik  met een signaal gewaarschuwd  als pa of  ma  de trap op  kwam. 

Inmiddels  ben  ik  al ruim  50  jaar gelicenceerd radiozendamateur. 
(Dus geen piraat)
De romantiek  van  de eerste jaren is  er wel af.  Helaas.  Met mijn eerste  zender kon  ik  maar  op 1 frequentie (144.800  MHz)  uitkomen.   (Ik  draai over de band  voor  mogelijke  aanroepen.......)  Wat spannend.  De zender was klein,  de  voeding  was  groot,  de  versterker  was enorm.  Die  kwam  uit  de surplus.  De  stevige houten kist, waar deze in  zat,  heb ik  nog  steeds in  gebruik.  Nu  heb  ik een klein bakje ter  grote  van  een autoradio.  Dat  ding  kan  alles op  veel frequenties  die we als gelicenseerde zendamateurs  mogen  gebruiken.  Een  technisch  wonder.  Maar  geen  groter  wonder dan mijn eerste  kristalontvanger  en  mijn eerste zender. 

De  kinderen  van  nu  hebben  alles.  Maar  kunnen onmogelijk  gelukkiger zijn  dan  ik  met mijn oude radio en mijn kristalontvangertje.

Zie:

www.veron.nl

.

Geen opmerkingen: