Commentaar, Gastenboek en/of Andere Zaken.

- Commentaar kan geleverd worden door via reacties (onder mijn berichten) te reageren.
- Mail kan via het envellopje dat onder mijn berichten staat.

- Het tekenen van het gastenboek kan met klikken op:

>>>>>>> G A S T E N B O E K <<<<<<<

--> In rechterkolom staat het Blogarchief.
--> In rechterkolom staat het Labelarchief.
--> Voor terug bladeren weblog zie onder de pagina:
Oudere Berichten

================================

================================



Klik op het beeld voor meer gegevens.

================================


================================
>>>> Mijn video's op YOUTUBE <<<<

(Kies video, plaats muis op
beeld en
klik daarna op pijl
of ga rechtstreeks naar mijn
video kanaal KLIK HIER)

Hoi allemaal

Hoi allemaal
Een groet van mij, Emanuele, uit het verre Italië. Veel plezier op de weblog van mijn opa.

donderdag 31 januari 2019

Heimwee

Al jaren woon ik in Twente.
Een prachtige streek.
De tuin van Nederland.
En toch......

Kijk ik uit de trein naar en in het kale polderland.
Het land van mijn wortels.
Soms zonnig.
Soms koud en nat.
Dan overweldigd mij vaak een tomeloos thuisgevoel.
Dan valt de Twentse pracht weg.
Dan zie ik in de verte de duinen.
Herinner ik mijn vader en moeder.
Samen op een kleedje in het zand.
Ruisende dennenbossen.
Dan naderen de boerderijen.
Stolpboerderijen.
Dan nadert Alkmaar.
De stad van mijn jeugd.
Dan denk ik een beetje triest aan Hengelo.
De stad waar ik al jaren woon.
De stad waar mijn oudste twee kinderen geboren zijn.
Waar eigenlijk alleen mijn huis mijn thuis is.
Niet voor niets een huis van 120 jaar oud.
Een heel oud huis in een betrekkelijk jonge stad.
Met een nog jonger centrum.
De oorlog heeft er huisgehouden.
De elkaar opvolgende gemeentebesturen zorgden voor de rest.
Ik woon in het centrum.
Loop ik een rondje centrum dan ben ik na een kwartier weer thuis.
Bijna nergens een echt oud pand te vinden
Nergens een oude muur.
Een muur waar de geschiedenis van afdruipt.

Alkmaar waar de trein stopt.
Een oude goed geconserveerde binnenstad.
Het Waagplein.
Gezellige cafés.
Hier wel een oude muur.
De kalk is er afgebikt.
De afbraak en de opbouw van eeuwen in
ruwe en ongelijke stenen duidelijk te zien.
Opgebouwd door arbeiders waar niets meer van over is behalve dat wat ze in stenen hebben achtergelaten.
Hard werk.
Armoede.
Maar een erfenis die ik nooit kan en zal achterlaten.
Daar smaakt me een drankje en eten dubbel zo goed.
Ik schurk even tegen de muur aan en voel de geschiedenis.
Ach ja, Alkmaar.

En dan heb ik het nog niet over Enkhuizen.
De stad van mijn geboorte.
Lyrisch kan ik worden.
Maar het doet pijn.
Want ik woon daar niet.
Ik zal daar nooit wonen.
Mijn kinderen en kleinkinderen wonen hier.
In Hengelo.
Ik ben te oud om te verkassen.
Te oud om opnieuw te beginnen.

Hotels en B&B plus reisgeld maken bezoeken duur.
Het is geen weggegooid geld.
Hoop dat de omstandigheden blijven meewerken.
Dan zal ik nog geregeld de reis ondernemen.
Proeven van de wortels.

Ik schrijf nu in Hengelo.
In mijn huis.
Mijn thuis.
.

Geen opmerkingen: