Hoe kan het toch dat de grootste schreeuwers zoveel aandacht krijgen?
Je zou toch zeggen dat juist zij het niet verdienen.
Schreeuwen is geen discusseren.
Schreeuwen is overbluffen.
Op zijn minst een poging daartoe.
En omdat schreeuwen geen discusseren is schreeuwen we hard terug.
Dom.
Deze lui verdienen geen aandacht.
Maar ze krijgen het wel.
En de media speelt gewoon mee.
Hoe groter het geschreeuw.
Hoe meer camera's.
Hoe meer microfoons.
Privé doen we hetzelfde via de zogenaamde sociale media.
We geven aandacht.
Ach ach.
Hoi allemaal
Een groet van mij, Emanuele, uit het verre Italië. Veel plezier op de weblog van mijn opa.
vrijdag 2 november 2018
Schreeuwers
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten