Ik zag hem weer vannacht.
De maan.
Niet verwacht.
Schijnend door de bomen.
Verbaast dacht ik er aan
Té vroeg om nu te komen.
Mijn makker zei verdwaasd.
We zijn nog lang niet uitgeraast.
Maar wees gerust mijn vrind
Jij bent nog zo'n onschuldig kind.
Ík ben het die de roe verwacht.
Hoi allemaal
Een groet van mij, Emanuele, uit het verre Italië. Veel plezier op de weblog van mijn opa.
zondag 9 september 2018
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten