Schrijven is blijven.
Waarom schrijf ik dan tegenwoordig zo weinig in mijn weblog?
Het is immers erg leuk werk?
Het antwoord ligt vermoedelijk in mijn gebruik van facebook.
Mijn smartphone is altijd binnen mijn bereik.
Ideëen rollen zo van hoofd via hand de telefoon en facebook binnen.
Mijn weblog is eveneens via de telefoon bereikbaar maar dat is omslachtiger.
Een behelpbare oplossing is voorlopig het kopieëren van het ene naar het andere.
Schrijven kost tijd.
Leuke tijd, maar tijd.
Als gepensioneerde heb ik tijd zat maar kom altijd tijd te kort.
Er zijn zo verschrikkelijk veel dingen die belangrijk en leuk zijn.
Familie (vooral de kleinkinderen), vrienden, hobbies enz. enz.
Daar komt nog bij dat ik geen geraniums heb om achter te gaan zitten.
Tegen de tijd dat ik die moet aanschaffen is er meer, veel meer aan de hand.
Ja, schrijven is leuk.
Lezen ook.
Ik heb zo'n geweldige stapel leesvoer dat ik aan het echte LEZEN niet toekom.
DQ
Hoi allemaal
Een groet van mij, Emanuele, uit het verre Italië. Veel plezier op de weblog van mijn opa.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
"Wie geen tijd heeft, kan er niet mee omgaan."
Een reactie posten