Bewogenheid

Ik zie het gebeuren.
Al jaren lang en eigenlijk begrijp ik het niet.
Waar ik het over heb?
De afkeer van vele christenen van de sociaal-democratie.
De stekels gaan overeind zodra het begrip "links" voorbij komt.
Kijk naar dhr. Knevel.
Die geen financiële zorgen kent en oprecht gelovige is.

Maar het gebeurt ook bij christenen die de sociale voorzieningen waar ze van profiteren voor een groot deel te danken hebben aan diezelfde sociaal democraten.
Hoe kan dat?
En wat is de oorzaak er van?
Komt dat omdat hun sociale bewogenheid niet voorkomt uit het christelijk geloof?
Wat overigens nog maar de vraag is.
Komt het door de verwarring met het communisme?
Is het keiharde liberalisme (kapitalisme) waarvan we met z'n allen de wrange vruchten van proeven zo geweldig?

Als een Balkenende durft te beweren dat we met z'n allen de broekriem moeten aanhalen heeft hij dan enig begrip voor hen waar bij de riem al tot het uiterste is aangetrokken?
Waar merk ik dat in zijn optreden en handelen?
Waar merk ik zijn droefheid over de noodzaak van voedselbanken?
De dames en heren uit de regering zullen geen enkele last hebben van welke crisis dan ook.

Ook zij niet die de oorzaak zijn van de huidige ellende en verantwoordelijk zijn voor vele, vele extra doden die in de derde wereld vallen en zullen vallen als gevolg van hun egoïstisch handelen.
Nee, aan hun hypotheekaftrek en andere voordelen zal niet worden getornd.
Is dat christelijk, CDA?

De mensen die het al zwaar hebben zullen er voor moeten zorgen dat de boterham van hen die het zeer goed hebben goed belegd zal blijven.
Dit is geen links gepraat maar gewoon het signaleren van onrecht.
Een onrecht waar christelijke partijen tegen zouden moeten ageren.
Nee, integendeel, ze handhaven dit onrecht.

Natuurlijk is er wat aan te merken op sommige standpunten van socialistische partijen maar dat is het ook op alle andere partijen.

Ik ben een "slapend" SP lid.
Dat slapend komt omdat ik niet iemand ben die gemakkelijk in het openbaar ten strijde trekt.
Een wat lastige karaktereigenschap.
Mijn lidmaatschap heeft te maken met het geloof in de oprechtheid van de SP en de noodzakelijkheid van een tegenwicht.

Gisteravond was er een avond door de SP georganiseerd waarin Agnes Kant het woord voerde.
Hoewel het lekker warm was binnen en koud en glad buiten ben ik er toch naar toe gehobbeld.
Ik was niet de enige.
Velen waren gekomen, waarbij opvallend veel ouderen.
Dus dit ondanks het gevaar van gladde wegen.
Niet zo vreemd want zij zijn degenen die gemangeld worden door de vrije marktwerking in bijvoorbeeld de zorg.

Ik keek naar Agnes en ik luisterde naar Agnes.
Kon niet nalaten haar te vergelijken met Balkenende.
Wat een verschil in sociale bewogenheid.

Ik heb geen idee of zij een christin is.
Maar dat wat zij vertelde was een, naar deze tijd vertaalde, boodschap die je in grote lijnen in de Bijbel terug zou kunnen vinden.
In het bijzonder in het Nieuwe Testament waar staat dat Christus met ontferming was bewogen.

Sommigen zullen zeggen: Daar heb je hem weer met z'n gevit op christenen.
Deze mensen vergissen zich.
Dat is n.l. niet zo.
Ik ken vele geweldige christenen aan welk gedrag ik een puntje zou kunnen zuigen.
(Rare uitdrukking eigenlijk.)
Helaas zie ik er zoveel die van de geweldige boodschap waarin ze zeggen te geloven een farce maken.

Als ik zo naar gisteravond kijk en naar dat wat de christelijke partijen aan sociale bewogenheid ten toon spreiden dan denk ik dat Christus, als hij zou stemmen, eerder op de SP dan op het CDA zou stemmen.
En dat zeg ik met de nodige ootmoed.

DQ
.