Het krediet en de mens.

Het is nog maar bijna half twee, vrijdagmiddag.
De PC staat naast het raam.
Toch moet de bureaulamp aan.

De kredietcrisis brandt in alle hevigheid.
Niemand weet of het vuurtje verder wordt opgestookt of dat het bluswater al bezig is zijn werk te doen.

Er wordt veel gepraat in de zin van:
"Dit nooit meer."
"Het moet anders."
"De financiële wereld moet anders worden georganiseerd".
Nu ben ik geen financieel expert.
Maar ik verbeeld me wel iets van de menselijke psyche te weten.
Daarom voorspel ik bij deze dat het systeem uiteindelijk weinig zal veranderen.
Verandering zal alleen kunnen op basis van wereldwijde afspraken.
Waarbij onafhankelijk toezichthouders verantwoording moeten afleggen.
Of aan eigen overheid, of aan een wereld organisatie.
Dat lukt nooit.
Eigenbelang van landen gaat een rol spelen.
Binnen landen zijn er banken en instellingen met aan het hoofd mensen die ook hun eigen belangen hebben.

Daar waar men de gelegenheid krijgt of kan nemen zal men in het algemeen het eigen belang goed in het oog houden.
Praktisch elk mens die de kans krijgt zal een graaier worden.
Zou in een dergelijke situatie ook niet voor mezelf in staan.
Hoe voorkom je dat?
Ik ben bang dat het onmogelijk is.
Daarom verwacht ik dat we over enkele jaren weer teruggesukkeld zijn in een systeem als het huidige.

Zal de eerste zijn om mijn vergissing toe te geven als het anders zal gaan.
Tevens zou ik dan zonniger naar de mensheid kijken.

DQ
.