Mijmeringen.
Als ik geld over zou hebben, zou ik in Enkhuizen mijn geboortehuis kopen evenals het huis van mijn opa en oma aldaar wat tevens het geboortehuis van mijn moeder is.
In Alkmaar zou ik het huis kopen waar ik opgroeide.
Waarom?
Eigenlijk weet ik dat niet precies.
Nostalgie speelt mee maar is niet het complete antwoord.
Heb slechts drie jaar in mijn geboortehuis gewoond.
Kan me slechts een lange, wat aflopende, gang herinneren.
Uit de oorlogstijd kan ik me in het huis van opa en oma zwart papieren verdonkeringsgordijnen herinneren.
Beide herinneringen zijn niet absoluut en zouden me aangepraat kunnen zijn.
Ik was zo jong.
Andere herinneringen aan dat huis zijn zeker juist.
Vanuit Alkmaar kwamen we daar tijdens vakanties.
Ik herinner me de geur van een brouwerijtje tegenover het huis.
Geluid van trappelende paardenhoeven en rammelende karren.
Klinkende melkbussen.
Loeiende misthoorns over het onstuimige water van een brullend IJsselmeer.
Ik herinner me al die geluiden die ik waarnam vanuit mijn warme bed.
Ik herinner me de geur van drogende zoete appels die achter een schot onder het schuine dak lagen.
Ik herinner me "struinen".
Het spannend zoeken naar geheime dingen in krakende donkere kasten.
Ik herinner me het beeld van mijn opa die als schoenmaker spijkertjes tussen zijn lippen had.
Lippen als derde handje.
Ik herinner me zijn zware gietijzeren machines.
Ik zie ze nu zelfs voor me.
Ik herinner me een ijskoud hokje buiten in de tuin.
Daar waar behoeften in een houten tonnetje gedaan moesten worden.
Ik herinner me de geur......
Alkmaar, waar ik opgroeide.
Een huis in een bijzondere wijk pal achter het station.
Een bijzondere wijk, in eerste instantie gebouwd voor oorlogsvluchtelingen uit Den Helder.
Ons huis, wit geverfd om te verhullen dat het met verschillende soorten stenen was gebouwd.
Stenen die kwamen uit huizen die niet meer bestonden.
Dit in een gebied waar veel vroeger de Spanjaarden tijdens het beleg gelegen hadden.
80 jarige oorlog.
Alkmaar Ontzet.
Ach ja.
Ik herinner me het huis als een plek voor velen.
Een huis waar velen zich welkom voelden.
Een huis waar de jeugd zich prettig voelde.
Een huis waar ook bijzondere dingen gebeurden.
Een huis waar o.a. Anne van der Bijl een huisvriend was.
Hij, voor velen onbekend.
Voor velen wel bekend.
(Wikipedia)
Een huis waar ook anderen kwamen die later de zending in gingen.
Zowel naar het verre Oosten als naar het verre Westen.
Alkmaar, de stad waar ik mijn vrouw ontmoette.
De stad die er daardoor mede voor zorgde dat ik nu in het bezit ben van 6 fantastische kleinkinderen.
Toevallig de mooiste van de wereld.
Ja, ik zou deze huizen willen kopen.
Ik weet niet waarom.
