Gistermorgen bezocht ik mijn vader.
Hij was bezig met het voorbereiden van zijn preek voor vandaag.
Oud?
Welnee.
Pas vijf en negentig jaar.
DQ
.
Commentaar, Gastenboek en/of Andere Zaken.
- Commentaar kan geleverd worden door via reacties (onder mijn berichten) te reageren.
- Mail kan via het envellopje dat onder mijn berichten staat.
- Het tekenen van het gastenboek kan met klikken op:
>>>>>>> G A S T E N B O E K <<<<<<<
--> In rechterkolom staat het Blogarchief.
--> In rechterkolom staat het Labelarchief.
--> Voor terug bladeren weblog zie onder de pagina: Oudere Berichten
- Mail kan via het envellopje dat onder mijn berichten staat.
- Het tekenen van het gastenboek kan met klikken op:
>>>>>>> G A S T E N B O E K <<<<<<<
--> In rechterkolom staat het Blogarchief.
--> In rechterkolom staat het Labelarchief.
--> Voor terug bladeren weblog zie onder de pagina: Oudere Berichten
================================
================================
================================
>>>> Mijn video's op YOUTUBE <<<<
(Kies video, plaats muis op
beeld en klik daarna op pijl
of ga rechtstreeks naar mijn
video kanaal KLIK HIER)
Klik op het beeld voor meer gegevens.
================================
================================
>>>> Mijn video's op YOUTUBE <<<<
(Kies video, plaats muis op
beeld en klik daarna op pijl
of ga rechtstreeks naar mijn
video kanaal KLIK HIER)
Hoi allemaal

Een groet van mij, Emanuele, uit het verre Italië. Veel plezier op de weblog van mijn opa.
zondag 9 augustus 2009
zaterdag 8 augustus 2009
Het edele spel
En daar zit ik dan.
In me uppie te zingen.
Oude, bekende christelijke liederen.
Want dat bleek het beste te gaan toen ik terugkeerde naar een oude tijdsinvulling.
Namelijk, het bespelen van een gitaar.
Oude, bekende christelijke liederen.
Ik schrijf bewust tijdsinvulling want ik kan niet van een oude hobby spreken.
Een hobby was het niet.
Hoogstens een beetje plezierig snarengepruts.
Ik kende echter genoeg grepen om de liedjes die in de samenkomsten, waarin mijn vader de voorganger was, mee te kunnen spelen.
Vandaar mijn eenzaam christelijk gezang met eigen gitaarbegeleiding.
Die Christelijke liedjes ken ik nu eenmaal het beste en brengen me ook in een soort van licht nostalgische extase.
In de woonkamer stond wel altijd een gitaar.
Maar zij stond hier eenzaam en ongebruikt te wezen.
Da's wel jammer voor een ZIJ.
Ongebruikt!
Naar mijn opvatting kan een Spaanse gitaar slechts een ZIJ zijn.
Bezie de vrouwelijk vormen!
Slechts sporadisch riedelde ik op het ding.
Maar dat lukte helemaal niet meer toen de kleinkinderen een speelse concurrentie aangingen met het apparaat.
Zij wonnen.
In die tijd waren ze maar een onderdeel van een fractie groter dan mevrouw de gitaar.
Dat hele kleine gaatje aan de zijkant heeft zich uit eigener beweging verlengd tot een grote scheur.
Toen kon ik niet meer met en op haar spelen.
Ook al zou ik dat willen.
Dikke lagen plakband hielden de zijkant bijeen maar droegen zeer negatief bij aan het klankbeeld.
Dat ging me toch wel aan mijn hart.
Vandaar mijn nieuwe Spaanse gitaar en de met zwoele stem door mij gezongen liedekijns.
En, ik vind het leuk.
Zoals ik altijd doe als ik iets nieuws heb zorg ik voor literatuur.
Internet blijkt ook nu weer een geweldige hulp.
Daar staat veel over het edele gitaarspel.
Lessen zijn er eveneens te vinden.
Speel ik nu briljant?
Nee
Speel ik nu goed?
Nee.
Ik speel slecht(s) maar heb er plezier in.
Vergeten grepen komen weer terug.
Maar dat is nog niet het geval met de vingersoepelheid.
Maar ja, wat wil je met zulke oude handjes.........
En de topjes mijner vingertjes doen enigszins zeer.
Maar.........
Ik zet door.
Luctor et Emergo.
DQ
.
In me uppie te zingen.
Oude, bekende christelijke liederen.
Want dat bleek het beste te gaan toen ik terugkeerde naar een oude tijdsinvulling.
Namelijk, het bespelen van een gitaar.
Oude, bekende christelijke liederen.
Ik schrijf bewust tijdsinvulling want ik kan niet van een oude hobby spreken.
Een hobby was het niet.
Hoogstens een beetje plezierig snarengepruts.
Ik kende echter genoeg grepen om de liedjes die in de samenkomsten, waarin mijn vader de voorganger was, mee te kunnen spelen.
Vandaar mijn eenzaam christelijk gezang met eigen gitaarbegeleiding.
Die Christelijke liedjes ken ik nu eenmaal het beste en brengen me ook in een soort van licht nostalgische extase.
In de woonkamer stond wel altijd een gitaar.
Maar zij stond hier eenzaam en ongebruikt te wezen.
Da's wel jammer voor een ZIJ.
Ongebruikt!
Naar mijn opvatting kan een Spaanse gitaar slechts een ZIJ zijn.
Bezie de vrouwelijk vormen!
Slechts sporadisch riedelde ik op het ding.
Maar dat lukte helemaal niet meer toen de kleinkinderen een speelse concurrentie aangingen met het apparaat.
Zij wonnen.
In die tijd waren ze maar een onderdeel van een fractie groter dan mevrouw de gitaar.
Dat hele kleine gaatje aan de zijkant heeft zich uit eigener beweging verlengd tot een grote scheur.
Toen kon ik niet meer met en op haar spelen.
Ook al zou ik dat willen.
Dikke lagen plakband hielden de zijkant bijeen maar droegen zeer negatief bij aan het klankbeeld.
Dat ging me toch wel aan mijn hart.
Vandaar mijn nieuwe Spaanse gitaar en de met zwoele stem door mij gezongen liedekijns.
En, ik vind het leuk.
Zoals ik altijd doe als ik iets nieuws heb zorg ik voor literatuur.
Internet blijkt ook nu weer een geweldige hulp.
Daar staat veel over het edele gitaarspel.
Lessen zijn er eveneens te vinden.
Speel ik nu briljant?
Nee
Speel ik nu goed?
Nee.
Ik speel slecht(s) maar heb er plezier in.
Vergeten grepen komen weer terug.
Maar dat is nog niet het geval met de vingersoepelheid.
Maar ja, wat wil je met zulke oude handjes.........
En de topjes mijner vingertjes doen enigszins zeer.
Maar.........
Ik zet door.
Luctor et Emergo.
DQ
.
donderdag 6 augustus 2009
Werkverschaffing
Een computer is een apparaat, gemaakt om het werk te verlichten wat u normaal gesproken zonder computer niet gehad zou hebben.
.
.
Vakantietijd
Klopt.
Je hebt gelijk.
Rust.
Er heerst veel rust op mijn log.
Er valt veel te schrijven.
Natuurlijk.
Maar het is vakantietijd.
Dat betekent én tijd zat om te schrijven maar ook tijd zat voor andere zaken zoals knutselen aan het huis en genieten van het weer.
Lezen in de schaduw bijvoorbeeld.
Daar komt dan nog bij dat ik wat PC problemen heb/had en ook nog narigheidjes door wisseling van Internet provider.
Ik kom terug.
De herfst is weer in het zicht (BAH!)
En daarna die akelige sombere winter.
BAH!
DQ
.
Je hebt gelijk.
Rust.
Er heerst veel rust op mijn log.
Er valt veel te schrijven.
Natuurlijk.
Maar het is vakantietijd.
Dat betekent én tijd zat om te schrijven maar ook tijd zat voor andere zaken zoals knutselen aan het huis en genieten van het weer.
Lezen in de schaduw bijvoorbeeld.
Daar komt dan nog bij dat ik wat PC problemen heb/had en ook nog narigheidjes door wisseling van Internet provider.
Ik kom terug.
De herfst is weer in het zicht (BAH!)
En daarna die akelige sombere winter.
BAH!
DQ
.
vrijdag 31 juli 2009
Gehoorzaam
Al eerder heb ik wat kalmte moeten betrachten.
Kalmte wat betreft activiteiten waarbij mijn schouders aan het werk moeten.
En dat is bijna bij alles het geval.
Van het hanteren van een simpele lichte verfkwast tot het besturen van de handen boven en op een toetsenbord.
De kalmte is het gevolg van pijnlijke schouders.
Iets waar ik als kind al last van had en waar ik de ene keer meer problemen van ondervind dan de andere keer.
Dagenlang ontvang ik seintjes van mijn schouders: "Doe het wat rustig aan".
Ik zal de seintjes maar even opvolgen en gehoorzaam de rust in acht nemen.
Tot later.
DQ
.
Kalmte wat betreft activiteiten waarbij mijn schouders aan het werk moeten.
En dat is bijna bij alles het geval.
Van het hanteren van een simpele lichte verfkwast tot het besturen van de handen boven en op een toetsenbord.
De kalmte is het gevolg van pijnlijke schouders.
Iets waar ik als kind al last van had en waar ik de ene keer meer problemen van ondervind dan de andere keer.
Dagenlang ontvang ik seintjes van mijn schouders: "Doe het wat rustig aan".
Ik zal de seintjes maar even opvolgen en gehoorzaam de rust in acht nemen.
Tot later.
DQ
.
dinsdag 28 juli 2009
Update?
Al enige dagen heb ik niets gepubliceerd om mijn weblog.
Dat komt omdat ik vrij druk bezig ben geweest met allerhande zaken die niets met het log te maken hebben.
Na geruime tijd van rust op het radiogebied ben ik weer eens bezig geweest met die kant van mijn vrijetijdsbesteding.
Met radio bedoel ik in dit geval de gelicenceerde zend-hobby.
Daar is inmiddels ook de digitale revolutie doorgebroken.
Dat leidt tot fascinerende mogelijkheden.
Zeker nu de zendhobby op een bepaalde manier gekoppeld is aan Internet.
Prachtig.
Wat een interessante mogelijkheden.
En zo leuk om die te ontdekken.
Omdat het weer niet zo brullend geweldig goed is de laatste tijd gun ik me ook het binnenshuis bezig zijn.
Vanmiddag krijg ik bezoek.
Ook nu dus geen weblogupdate.
We komen terug!
DQ
.
Dat komt omdat ik vrij druk bezig ben geweest met allerhande zaken die niets met het log te maken hebben.
Na geruime tijd van rust op het radiogebied ben ik weer eens bezig geweest met die kant van mijn vrijetijdsbesteding.
Met radio bedoel ik in dit geval de gelicenceerde zend-hobby.
Daar is inmiddels ook de digitale revolutie doorgebroken.
Dat leidt tot fascinerende mogelijkheden.
Zeker nu de zendhobby op een bepaalde manier gekoppeld is aan Internet.
Prachtig.
Wat een interessante mogelijkheden.
En zo leuk om die te ontdekken.
Omdat het weer niet zo brullend geweldig goed is de laatste tijd gun ik me ook het binnenshuis bezig zijn.
Vanmiddag krijg ik bezoek.
Ook nu dus geen weblogupdate.
We komen terug!
DQ
.
vrijdag 24 juli 2009
Webgelog.
Toen ik in eind oktober 2007 met deze weblog begon deed ik dat voornamelijk om Sebo een beetje op weg te helpen.
Hij wilde een weblog beginnen en samen hebben we het een en ander uitgezocht.
Het was wel zo dat ik zo af en toe met de gedachte had gespeeld om zo'n log te starten.
Wat mij tegenhield was de gedachte dat ik geen idee had wat ik zou moeten schrijven.
Inmiddels is het juli 2009 en heb ik meer dan 1300 dingetjes geplaatst.
Ver boven mijn verwachting.
Maar wel een leuke constatering.
Ik heb het bewust over "dingetjes".
Het zijn immers lang niet allemaal doordachte artikeltjes.
Ook foto's, spreuken, filmpjes enz. komen aan bod.
Iemand die geregeld het spul volgt krijgt een aardig idee van mijn persoonlijkheid.
Door dat geschrijf ontdek ik ook dingen over me zelf.
Misschien is dat wel mijn achterliggende grootste drijfveer.
DQ
.
Hij wilde een weblog beginnen en samen hebben we het een en ander uitgezocht.
Het was wel zo dat ik zo af en toe met de gedachte had gespeeld om zo'n log te starten.
Wat mij tegenhield was de gedachte dat ik geen idee had wat ik zou moeten schrijven.
Inmiddels is het juli 2009 en heb ik meer dan 1300 dingetjes geplaatst.
Ver boven mijn verwachting.
Maar wel een leuke constatering.
Ik heb het bewust over "dingetjes".
Het zijn immers lang niet allemaal doordachte artikeltjes.
Ook foto's, spreuken, filmpjes enz. komen aan bod.
Iemand die geregeld het spul volgt krijgt een aardig idee van mijn persoonlijkheid.
Door dat geschrijf ontdek ik ook dingen over me zelf.
Misschien is dat wel mijn achterliggende grootste drijfveer.
DQ
.
Vragen.
Na het vorige berichtje wilde ik eventjes pauzeren.
Maar ja, het bloed kruipt waar het niet gaan kan.
Van mijn vader, oud evangelist, krijg ik na lezing zijn christelijke bladen.
Dat was ook vanmorgen het geval.
Ik vind die de moeite waard om te lezen maar zet wel geregeld mijn vraagtekens.
Soms vind ik de conclusies van de schrijvers te gemakkelijk of te kort door de bocht.
Ik respecteer overigens wel hun meningen.
Maar ik blijf het moeilijk hebben met het absolutisme van vele schrijvers.
Ze zijn zo zeker van de waarheid.
Hún waarheid!
En vaak zo zeker van de "foute" inzichten van anderen.
Inzichten die echter eveneens tot stand zijn gekomen na grondig onderzoek en nadenken.
In de Bijbel staat ergens een hele simpele tekst die bij nader inzien bepaald niet simpel is.
Het eerste gedeelte is al niet zo eenvoudig.
"Alle" is tamelijk veel.
Het tweede gedeelte is nog veel ingewikkelder.
Want wat is het "goede"?
Christenen hebben dan de neiging om te zeggen dat de Heilige Geest het wel duidelijk zal maken.
Maar daarmee ben je er niet.
Want waarom is er dan zo veel diversiteit in datgene wat Christenen juist en goed vinden?
Ik heb het antwoord niet.
Jij?
DQ
.
Maar ja, het bloed kruipt waar het niet gaan kan.
Van mijn vader, oud evangelist, krijg ik na lezing zijn christelijke bladen.
Dat was ook vanmorgen het geval.
Ik vind die de moeite waard om te lezen maar zet wel geregeld mijn vraagtekens.
Soms vind ik de conclusies van de schrijvers te gemakkelijk of te kort door de bocht.
Ik respecteer overigens wel hun meningen.
Maar ik blijf het moeilijk hebben met het absolutisme van vele schrijvers.
Ze zijn zo zeker van de waarheid.
Hún waarheid!
En vaak zo zeker van de "foute" inzichten van anderen.
Inzichten die echter eveneens tot stand zijn gekomen na grondig onderzoek en nadenken.
In de Bijbel staat ergens een hele simpele tekst die bij nader inzien bepaald niet simpel is.
"Onderzoek alle dingen en behoudt het goede".
Pffffff.Het eerste gedeelte is al niet zo eenvoudig.
"Alle" is tamelijk veel.
Het tweede gedeelte is nog veel ingewikkelder.
Want wat is het "goede"?
Christenen hebben dan de neiging om te zeggen dat de Heilige Geest het wel duidelijk zal maken.
Maar daarmee ben je er niet.
Want waarom is er dan zo veel diversiteit in datgene wat Christenen juist en goed vinden?
Ik heb het antwoord niet.
Jij?
DQ
.
Schrijfvoer
Als je de ogen niet in de zak hebt zitten loop je tegen zoveel zaken aan waarover je wilt schrijven.
Toch is het verstandig, lijkt me, om je zo af en toe een beetje in te houden.
Hoewel ik voornamelijk voor mezelf schrijf, weet ik dat er mensen zijn die geregeld een blikje in mijn log werpen.
Er komt dagelijks zoveel op de mensen af en er wordt zoveel gelezen dat de kans op overvoeren levensgroot aanwezig is.
Dan lijkt het me beter om zo af en toe wat rustig aan te doen.
Ook al jeuken de vingertoppen en is er tijd voor want erg veel kans op teveel zonneschijn op de huid is er niet.
Tenminste niet hier in Nederland.
DQ
.
Toch is het verstandig, lijkt me, om je zo af en toe een beetje in te houden.
Hoewel ik voornamelijk voor mezelf schrijf, weet ik dat er mensen zijn die geregeld een blikje in mijn log werpen.
Er komt dagelijks zoveel op de mensen af en er wordt zoveel gelezen dat de kans op overvoeren levensgroot aanwezig is.
Dan lijkt het me beter om zo af en toe wat rustig aan te doen.
Ook al jeuken de vingertoppen en is er tijd voor want erg veel kans op teveel zonneschijn op de huid is er niet.
Tenminste niet hier in Nederland.
DQ
.
woensdag 22 juli 2009
Getroffen regelingen
Gisteren was het weer eens zo ver.
Ik moest een bedrijf bellen teneinde iets te regelen.
Een 0900 nummer, uiteraard niet gratis.
In dit geval niet onbegrijpelijk omdat ik zelf iets moest regelen.
Maar het komt zo vaak voor dat je voor je eigen klacht moet betalen.
Daar gaat ie dan...
Een vriendelijke vrouwenstem (altijd vrouw en (dus?) altijd vriendelijk).
Behulpzaam hielp de stem me door een menu heen.
Voor dit, druk dat.
Ik heb de neiging om niet goed te luisteren of in een situatie te zitten die niet door het menu wordt gedekt en dan verkeerd te drukken.
Als dat het geval is kan je geluk hebben dat de, vriendelijke, maar verkeerd verbonden medewerker je door kan schakelen naar de juiste afdeling.
Zo niet, kan je weer opnieuw beginnen waarbij je dezelfde risico's qua menu loopt.
Nu ging het in één keer goed.
Wauw moment.
Dat wil zeggen, ik zat in de juiste afdeling maar wist dat pas na minuten wachten, á 45 eurocent per minuut.
"Helaas al onze medewerkers zijn momenteel bezet, blijft u s.v.p. aan de lijn", á 45 eurocent per minuut.
En dan gebeurt het vreselijke.
Dat wat ik altijd verwacht en waar ik altijd tegen opzie.
Elke keer weer.
Muziek, dat neem ik tenminste aan.
Muziek in afzichtelijke telefoonkwaliteit.
Zo hard mogelijk.
Meestal.
Je moet luisteren want je kunt zomaar, plotseling en steeds onverwachts, aan de beurt zijn.
Hoewel dat meestal pas na minimaal een minuut of acht het geval kan zijn.
8 x 45 = € 3.60
Drie euro en zestig eurocent om te beginnen.
Luisteren naar rotzooi en in de startblokken, al repeterend hoe je het best kunt vertellen wat je op je hart hebt.
Oh, ik ben absoluut een muziek liefhebber.
Maar ik zoek zelf mijn muziek uit en beluister die op een tijd die ik wil.
En dan ook nog via een geluidsweergever die muziek produceert in een kwaliteit welke ik de moeite waard vind.
Bij mijn muziekkeus is er zelden sprake van popmuziek met de bijbehorende beatdreun.
Een dreun die de telefoon verlaat zonder enige bas.
De bas wordt gesuggereerd door een hevig getik.
De telefoon, inmiddels op arm afstand gehouden, moet in de gaten worden gehouden om onmiddellijk naar het oor gebracht te kunnen worden.
Dat gebeurt dan ook enkele keren, slechts om te vernemen dat de medewerkers nog steeds bezig zijn en s.v.p. niet ophangen.
Ophangen?
Wie?
Ik?
Waaraan?
En dan eindelijk na ongeveer 5 euro ben je aan de beurt.
Dan kunnen er twee dingen gebeuren.
Of je bent hogelijk geïrriteerd door de herrie en het wachten of je bent opgelucht dat de herrie achter de rug is, evenals het wachten.
Dat hangt van je zelf af maar ook van degene die je aan de telefoon krijgt.
Het beste kan je het gesprek starten met in je achterhoofd het gegeven dat je partner niet schuldig is aan de muziekkeus en aan de wachttijd.
Toch kan ik het vaak niet laten om een opmerking te maken over het geronk dat doorgaat voor muziek.
Je weet immers nooit of er iets aan gedaan zal worden?
Hoop doet leven, verwacht niet te veel.
Ik trof het.
Aardige knaap.
Humorgevoelig.
Samen lachen dempt het ongenoegen.
Kan ik iedereen aanraden.
Bovendien wordt je dan vaak beter geholpen en dat is mooi meegenomen.
En 12 minuten later was alles geregeld.
Nu maar afwachten of de regeling in de praktijk zal werken.
Ik heb immers wel vaker (via een 09900 nummer....) niet nagekomen afspraken gemaakt.
Twintig minuten maal vijf en veertig eurocent is............
Dat is hoeveel gulden?
Moderne tijden.
Boeiende tijden.
Dure tijden.
DQ
.
Ik moest een bedrijf bellen teneinde iets te regelen.
Een 0900 nummer, uiteraard niet gratis.
In dit geval niet onbegrijpelijk omdat ik zelf iets moest regelen.
Maar het komt zo vaak voor dat je voor je eigen klacht moet betalen.
Daar gaat ie dan...
Een vriendelijke vrouwenstem (altijd vrouw en (dus?) altijd vriendelijk).
Behulpzaam hielp de stem me door een menu heen.
Voor dit, druk dat.
Ik heb de neiging om niet goed te luisteren of in een situatie te zitten die niet door het menu wordt gedekt en dan verkeerd te drukken.
Als dat het geval is kan je geluk hebben dat de, vriendelijke, maar verkeerd verbonden medewerker je door kan schakelen naar de juiste afdeling.
Zo niet, kan je weer opnieuw beginnen waarbij je dezelfde risico's qua menu loopt.
Nu ging het in één keer goed.
Wauw moment.
Dat wil zeggen, ik zat in de juiste afdeling maar wist dat pas na minuten wachten, á 45 eurocent per minuut.
"Helaas al onze medewerkers zijn momenteel bezet, blijft u s.v.p. aan de lijn", á 45 eurocent per minuut.
En dan gebeurt het vreselijke.
Dat wat ik altijd verwacht en waar ik altijd tegen opzie.
Elke keer weer.
Muziek, dat neem ik tenminste aan.
Muziek in afzichtelijke telefoonkwaliteit.
Zo hard mogelijk.
Meestal.
Je moet luisteren want je kunt zomaar, plotseling en steeds onverwachts, aan de beurt zijn.
Hoewel dat meestal pas na minimaal een minuut of acht het geval kan zijn.
8 x 45 = € 3.60
Drie euro en zestig eurocent om te beginnen.
Luisteren naar rotzooi en in de startblokken, al repeterend hoe je het best kunt vertellen wat je op je hart hebt.
Oh, ik ben absoluut een muziek liefhebber.
Maar ik zoek zelf mijn muziek uit en beluister die op een tijd die ik wil.
En dan ook nog via een geluidsweergever die muziek produceert in een kwaliteit welke ik de moeite waard vind.
Bij mijn muziekkeus is er zelden sprake van popmuziek met de bijbehorende beatdreun.
Een dreun die de telefoon verlaat zonder enige bas.
De bas wordt gesuggereerd door een hevig getik.
De telefoon, inmiddels op arm afstand gehouden, moet in de gaten worden gehouden om onmiddellijk naar het oor gebracht te kunnen worden.
Dat gebeurt dan ook enkele keren, slechts om te vernemen dat de medewerkers nog steeds bezig zijn en s.v.p. niet ophangen.
Ophangen?
Wie?
Ik?
Waaraan?
En dan eindelijk na ongeveer 5 euro ben je aan de beurt.
Dan kunnen er twee dingen gebeuren.
Of je bent hogelijk geïrriteerd door de herrie en het wachten of je bent opgelucht dat de herrie achter de rug is, evenals het wachten.
Dat hangt van je zelf af maar ook van degene die je aan de telefoon krijgt.
Het beste kan je het gesprek starten met in je achterhoofd het gegeven dat je partner niet schuldig is aan de muziekkeus en aan de wachttijd.
Toch kan ik het vaak niet laten om een opmerking te maken over het geronk dat doorgaat voor muziek.
Je weet immers nooit of er iets aan gedaan zal worden?
Hoop doet leven, verwacht niet te veel.
Ik trof het.
Aardige knaap.
Humorgevoelig.
Samen lachen dempt het ongenoegen.
Kan ik iedereen aanraden.
Bovendien wordt je dan vaak beter geholpen en dat is mooi meegenomen.
En 12 minuten later was alles geregeld.
Nu maar afwachten of de regeling in de praktijk zal werken.
Ik heb immers wel vaker (via een 09900 nummer....) niet nagekomen afspraken gemaakt.
Twintig minuten maal vijf en veertig eurocent is............
Dat is hoeveel gulden?
Moderne tijden.
Boeiende tijden.
Dure tijden.
DQ
.
Rafael



Enige tijd geleden schreef ik over Rafael.
Hij is een oude vriend van ons uit Valverde del Camino, Andalucía (Spanje).
Nadat hij vroeg gepensioneerd raakte had hij veel vrije tijd over.
Zelden heb ik zo'n actief iemand gezien als Rafael.
Reden waarom ik niet bang was dat hij zich zou gaan vervelen.
Iemand met zoveel hobby's, interesses, vrienden, familie en kennissen.
Hij dacht er anders over en is medicijnen gaan studeren in Sevilla.
Als hobby!
Enkele weken geleden studeerde hij af.
Hierbij enkele foto's van zijn graduatie.
De kalende, snordragende man is Rafael.
Voor mijn vorig artikeltje over onze vriend KLIK HIER
DQ
.
dinsdag 21 juli 2009
De hobby
Meerdere malen sprak ik al over een oude hobby van me.
Hierbij een link waarin met beeld en geluid zaken, de legale zendhobby betreffende, worden uitgelegd.
Het is een oud fragment met het bekende stemgeluid van Philip Bloemendal.
Nostalgie in optima forma mede door de zwart/wit beelden.
Door op het filmpje te klikken kan het beeld worden vergroot.
Leuk voor insiders, leerzaam voor belangstellenden.
De link:
http://cgi.omroep.nl/cgi-bin/streams?/ibg/sn130012-bb.wmv
DQ
.
Hierbij een link waarin met beeld en geluid zaken, de legale zendhobby betreffende, worden uitgelegd.
Het is een oud fragment met het bekende stemgeluid van Philip Bloemendal.
Nostalgie in optima forma mede door de zwart/wit beelden.
Door op het filmpje te klikken kan het beeld worden vergroot.
Leuk voor insiders, leerzaam voor belangstellenden.
De link:
http://cgi.omroep.nl/cgi-bin/streams?/ibg/sn130012-bb.wmv
DQ
.
Kennis.
Oh, wat denken wij veel te weten.
Oh, wat kloppen wij ons op de borst.
Maar...........
Zes en negentig (96) procent van het heelal bestaat uit onbekende, donkere materie.
Van de overige 4 procent weten we ook nog niet alles.
Oh, wat kloppen wij ons op de borst.
Oh, wat denken wij veel te weten.
DQ
.
Oh, wat kloppen wij ons op de borst.
Maar...........
Zes en negentig (96) procent van het heelal bestaat uit onbekende, donkere materie.
Van de overige 4 procent weten we ook nog niet alles.
Oh, wat kloppen wij ons op de borst.
Oh, wat denken wij veel te weten.
DQ
.
David Wilkerson
Van Gonnie kreeg ik een site waar de in het Nederlands vertaalde weblogs van David Wilkerson staan.
Zoals bekend is David Wilkerson de schrijver van het bekende boek:
"Kruis in de asfaltjungle".
Overigens nog steeds verkrijgbaar.
Voor de site KLIK HIER
Bedankt Gonnie.
DQ
.
Zoals bekend is David Wilkerson de schrijver van het bekende boek:
"Kruis in de asfaltjungle".
Overigens nog steeds verkrijgbaar.
Voor de site KLIK HIER
Bedankt Gonnie.
DQ
.
Hel
Nooit vergeet ik de verbijstering van mijn moeder.
Ik was nog jong, misschien een jaar of 12.
Een bekende Nederlandse evangelist was naar het Zuid Afrika van de apartheid geweest.
Hij keek vanuit zijn bevoorrechte blanke positie naar de zwarte kinderen en constateerde dat ze allemaal in de hel zullen komen want ze kenden Christus niet.
Mijn moeder hield veel van kinderen (zou ik het van haar hebben?) en was helemaal van haar stuk.
Volgens haar was het onmogelijk dat de Christus van de "laat de kinderen tot mij komen" diezelfde kinderen naar de hel zou sturen.
Als je dan ook nog bedenkt dat vele vrome blanken wel naar de hemel zouden gaan terwijl zij mede de oorzaak waren van de ellendige situatie waarin de zwarte kindertjes zich bevonden......
Waarom zouden de zwarte, oorspronkelijke, bewoners dezelfde godsdienst aan gaan hangen als hun onderdrukkers?
Nee, de opmerking van de evangelist ging mijn moeder te ver.
Veel te ver.
Mogelijk startte toen haar vernieuwde kijk op de Bijbel en de Christenen.
Een zwart/wit uitleg van de Bijbel kan aanleiding zijn tot groot onrecht.
Mogelijk heb ik van haar geleerd dat je de Bijbel eigenlijk pas goed kunt lezen en begrijpen als je de "liefde"bril opzet.
Bijna dezelfde bril als waarmee Christus de wereld bekeek.
Als Christenen andere mensen benaderen met het gegeven dat de hel wacht als je niet gaat geloven dienen ze te beseffen wat ze met deze keiharde opstelling mensen aan kunnen doen.
Wat een angsten kunnen zich ontwikkelen.
Vooral bij mensen die wel willen geloven, die vreselijk hun best doen maar het niet kunnen.
Die altijd blijven twijfelen, ook al willen ze dat niet.
Die het gevoel hebben:"Ik wil geloven want stel dat ik dat niet doe, stel dat God wel bestaat en ik geloof het niet dan kom ik in de hel. En geloven lukt me niet".
Bij wie juist door de onderliggende angst de twijfel wordt gevoed.
God is toch liefde?
Daarom kwam volgens de Bijbel Christus toch op aarde?
Enz. enz.
Beste gelovige Christen, deze mensen bestaan.
Christenen met gevoel in hun donder moeten open staan voor de wanhoop die ze anderen aan kunnen doen.
Aan kunnen doen door onvoorzichtig te zijn en op de plaats van God te gaan zitten.
In de Bijbel wordt over de hel gesproken.
Inderdaad, maar laat het oordeel maar aan God over.
Jou past het niet.
Wat is het geloof waard als dit gebaseerd is op angst?
DQ
.
Ik was nog jong, misschien een jaar of 12.
Een bekende Nederlandse evangelist was naar het Zuid Afrika van de apartheid geweest.
Hij keek vanuit zijn bevoorrechte blanke positie naar de zwarte kinderen en constateerde dat ze allemaal in de hel zullen komen want ze kenden Christus niet.
Mijn moeder hield veel van kinderen (zou ik het van haar hebben?) en was helemaal van haar stuk.
Volgens haar was het onmogelijk dat de Christus van de "laat de kinderen tot mij komen" diezelfde kinderen naar de hel zou sturen.
Als je dan ook nog bedenkt dat vele vrome blanken wel naar de hemel zouden gaan terwijl zij mede de oorzaak waren van de ellendige situatie waarin de zwarte kindertjes zich bevonden......
Waarom zouden de zwarte, oorspronkelijke, bewoners dezelfde godsdienst aan gaan hangen als hun onderdrukkers?
Nee, de opmerking van de evangelist ging mijn moeder te ver.
Veel te ver.
Mogelijk startte toen haar vernieuwde kijk op de Bijbel en de Christenen.
Een zwart/wit uitleg van de Bijbel kan aanleiding zijn tot groot onrecht.
Mogelijk heb ik van haar geleerd dat je de Bijbel eigenlijk pas goed kunt lezen en begrijpen als je de "liefde"bril opzet.
Bijna dezelfde bril als waarmee Christus de wereld bekeek.
Als Christenen andere mensen benaderen met het gegeven dat de hel wacht als je niet gaat geloven dienen ze te beseffen wat ze met deze keiharde opstelling mensen aan kunnen doen.
Wat een angsten kunnen zich ontwikkelen.
Vooral bij mensen die wel willen geloven, die vreselijk hun best doen maar het niet kunnen.
Die altijd blijven twijfelen, ook al willen ze dat niet.
Die het gevoel hebben:"Ik wil geloven want stel dat ik dat niet doe, stel dat God wel bestaat en ik geloof het niet dan kom ik in de hel. En geloven lukt me niet".
Bij wie juist door de onderliggende angst de twijfel wordt gevoed.
God is toch liefde?
Daarom kwam volgens de Bijbel Christus toch op aarde?
Enz. enz.
Beste gelovige Christen, deze mensen bestaan.
Christenen met gevoel in hun donder moeten open staan voor de wanhoop die ze anderen aan kunnen doen.
Aan kunnen doen door onvoorzichtig te zijn en op de plaats van God te gaan zitten.
In de Bijbel wordt over de hel gesproken.
Inderdaad, maar laat het oordeel maar aan God over.
Jou past het niet.
Wat is het geloof waard als dit gebaseerd is op angst?
DQ
.
Sport verbroedert?
Ik heb er altijd een hekel aan gehad als mensen een mening hebben en die mening extra kracht willen geven door te vermelden:"Ik en velen met mij...........".
Ik heb er een hekel aan zelfs als ik het met de spreker eens ben.
Het is nogal arrogant om zo te spreken.
Iedereen mag namens mij spreken mits ik daar toestemming voor geef.
Zolang dat niet het geval is dient men niet namens mij te spreken.
Toch heb ik zo af en toe de neiging om het ook te doen.
Zo gauw ik mijn bed ontstegen ben en de gordijnen heb opengeschoven druk ik de radio op AAN.
Het apparaat staat al eeuwen afgesteld op Radio 1.
Er zijn interessante programma's te beluisteren en zonder moeite blijf je op de hoogte van de wereld om je heen.
En dan...... wordt het programma aangetast.
Sport!
Aangetast, zo voel ik het als niet-sportliefhebber.
Ik wil helemaal niet naar sport luisteren.
En dan krijg ik de neiging om te zeggen: "Ik en vele anderen.........".
Nee, ik zal het niet zeggen al weet ik dat ik niet de enige ben.
In mijn kleine directe omgeving ken ik immers al mensen die de onderbrekingen vervelend vinden.
Gun ik dan de sportliefhebber zijn programma niet?
Natuurlijk wel.
Van harte zelfs.
Alleen, waarom niet een apart sportkanaal?
De hele dag sport.
Er is vast belangstelling voor en de NietSportliefheberrigeRadioEénLuisteraar en de WelSportliefhebberigeRadioEénLuisteraar zullen het waarschijnlijk op prijs stellen.
DQ
.
Ik heb er een hekel aan zelfs als ik het met de spreker eens ben.
Het is nogal arrogant om zo te spreken.
Iedereen mag namens mij spreken mits ik daar toestemming voor geef.
Zolang dat niet het geval is dient men niet namens mij te spreken.
Toch heb ik zo af en toe de neiging om het ook te doen.
Zo gauw ik mijn bed ontstegen ben en de gordijnen heb opengeschoven druk ik de radio op AAN.
Het apparaat staat al eeuwen afgesteld op Radio 1.
Er zijn interessante programma's te beluisteren en zonder moeite blijf je op de hoogte van de wereld om je heen.
En dan...... wordt het programma aangetast.
Sport!
Aangetast, zo voel ik het als niet-sportliefhebber.
Ik wil helemaal niet naar sport luisteren.
En dan krijg ik de neiging om te zeggen: "Ik en vele anderen.........".
Nee, ik zal het niet zeggen al weet ik dat ik niet de enige ben.
In mijn kleine directe omgeving ken ik immers al mensen die de onderbrekingen vervelend vinden.
Gun ik dan de sportliefhebber zijn programma niet?
Natuurlijk wel.
Van harte zelfs.
Alleen, waarom niet een apart sportkanaal?
De hele dag sport.
Er is vast belangstelling voor en de NietSportliefheberrigeRadioEénLuisteraar en de WelSportliefhebberigeRadioEénLuisteraar zullen het waarschijnlijk op prijs stellen.
DQ
.
maandag 20 juli 2009
Hemd en rok.
Als er al een duidelijke aanwijzing is dat het hemd nader is dan de rok, dan is het wel het gegeven dat er onmiddellijk het aantal Nederlanders wordt vermeld die slachtoffer zijn geworden van een ramp.
Ook al zijn er tientallen slachtoffers van andere nationaliteiten.
DQ
.
Ook al zijn er tientallen slachtoffers van andere nationaliteiten.
DQ
.
Kerkdienst en weerbericht
Gisteren voor het eerst sinds jaren naar een kerkdienst geweest.
Dit op uitnodiging van Sebo die me vertelde dat er in het Volkspark in Enschede een openluchtsamenkomst van zijn kerk was.
Dus de bus naar Enschede gepakt en naar Sebo afgereisd.
Daar een kopske koffie genuttigd en met de fiets naar het park.
Helaas, er was niks te zien.
Dat wil zeggen, niet iets wat op een samenkomst leek.
Nu was er al afgesproken dat de dienst verplaats zou worden naar de kerk als het weer enigszins onbetrouwbaar leek.
De keuze leek op dat moment onbegrijpelijk omdat de zon stralend zijn best deed.
Op naar de kerk.
Daar was volop leven.
Het werd steeds duidelijker waarom de openluchtdienst niet door ging.
De kwetsbare muziekinstrumenten zouden met regen problemen hebben gekregen.
En het bleek een goede beslissing want vanuit de regenvrije kerkzaal waren regenbuitjes te zien en onweer te horen.
Dan de dienst.
Ken je het verschijnsel dat je je in een zeer vertrouwde omgeving toch niet helemaal vertrouwd voelt?
In ieder geval was dat met mij het geval.
Zou het met mijn leeftijd te maken hebben?
Ik ben opgegroeid met Johannes de Heer en Glorieklokken.
Daaruit kan ik veel liederen meezingen (meebrullen).
Hier waren zangeressen (goede overigens) die met begeleiding van de band en met medezang van de kerkgangers voor mij absoluut onbekende liederen zongen.
Liederen uit de steeds verder uitbreidende voorraad liederen uit Opwekking.
Ik hou erg van meezingen maar dat lukte niet goed, ondanks de tekst die op de muur werd geprojecteerd.
De tekst zegt immers niets over de melodie?
Het gevolg voor mij was dat ik me er bij hoorde voelen en me tegelijkertijd een buitenstaander voelde.
Ook denk ik dat in de loop der jaren mijn ideeën een ontwikkeling hebben ondergaan.
Dit als gevolg van ervaring en nadenken.
Dat ontdekte ik na de dienst toen ik wat foldermateriaal bekeek dat op de boekentafel lag.
Als de lezers nu zouden denken dat ik kritiek heb dan vergissen ze zich.
Ik ben positief en verheugd over de deelname van de vele jeugdigen.
Ben enthousiast over de manier waarmee ze met hun geloof omgaan.
Hun combinatie van geloof en sport staat zeer ver van mijn eigen belevenis af maar ik vind het geweldig.
Vooral hoop ik dat ze hun geloof zullen blijven behouden.
Niet verkeerd in deze egoïstische graai-maatschappij.
Mits natuurlijk, ze zich niet betweterig opstellen naar de ander.
Iets waar ik, zoals bekend, erg benauwd voor ben.
De presentatie van de hele dienst verdient alle lof.
Een foto van de blauw geklede sporters doe ik hier bij evenals een foto waarin een clown met behulp van goocheltruukjes voor de kleinsten de Bijbelse boodschap duidelijk maakte.
Goed dat ik geweest ben en leuk dat er een klein meisje was die Melody heet.
Leuk omdat onze dochter zo heet en ik de naam verder zeer zelden tegenkom.
Voor de site van het Evangelisch Centrum in Enschede
KLIK HIER
************************************************
Zaterdag boodschappen voor mijn pa gedaan.
Twee volle zakken een half uur moeten meezeulen.
Da's niet best voor mijn al jaren kapotte schouders.
Op dat moment had ik er wel last van maar het viel mee.
Nu doet het behoorlijk zeer.
Oh, ik hoor het al zeggen.
Neem dan toch gewoon de fiets.
De zeggers hebben gelijk.
Alleen de keuze tussen fiets en voet valt bij mij bijna altijd in het voordeel van de voet uit.
Ik ben geen fietser.
Ik ben een loper, zelfs als dat bij tijd en wijle niet zo verstandig is.
Wat een raar weer.
Hoewel raar?
Eigenlijk kan ik dat als iemand die al 66 jaar in Nederland woont niet zeggen.
Raar is het niet.
Lastig wel.
Hoe moet je je kleden als een stralende en hete zonneschijn binnen enkele minuten plaats moet maken voor een stevige of minder stevige regenbui, afgewisseld met harde wind en bliksemflitsen?
En..........
Hoe krijg ik mijn was droog?
DQ
.
vrijdag 17 juli 2009
Vrijdagmorgense beslommeringen
Zo, daar zit ik dan.
En wel achter mijn computer.
Alleen.
Nu valt het niet mee om samen achter een computer te zitten.
Daarom zit ik altijd in mijn eentje naar scherm en toetsenbord te turen.
Nee, het alleen in dit geval betreft de afwezigheid van vrouwlief.
Op dit moment zit ze op een bankie op Schiphol, bezig zich te vervelen.
Pas over ruim twee uur vertrekt de vliegmasjien.
Het is onze gewoonte om vroeg op Schiphol aan te komen.
Dan start het grote vervelen maar ook het tevreden gevoel op tijd te zijn.
Inchecken had ik reeds via Internet geregeld.
Dat werkt mooi.
Mooie plaats zoeken en instapkaart uitprinten.
Scheelt een hoop gedoe bij de balie.
Iets over half drie stijgt de Fokker 100 van de KLM op teneinde haar naar Bologna te brengen.
Normaal gesproken zet ik haar af op het station hier in Hengelo en wacht al handenzwaaiend af tot de trein vertrekt.
Nu ging het wat anders.
De voorspelde regen en onweersbuien verzamelden zich boven Hengelo op het moment dat we naar het station zouden gaan.
Om die reden vertrokken we een half uur eerder dan voor het halen van de trein nodig was.
Hopende het weergeweld voor te zijn.
Eenmaal op het perron kreeg ik van Marijke de "opdracht" om naar huis te gaan.
Donkere wolken pakten zich boven het station en boven Hengelo samen.
Dat is niks voor mij.
Weg te gaan vóór de trein vertrok.
Toch heb ik dat maar gedaan want de dreiging uit de lucht was zeer reëel.
Uiteindelijk viel het wel mee maar dat was op dat moment niet te verwachten.
Je kunt met onweer niet voorzichtig genoeg zijn.
En dat blijkt wel want rond die zelfde tijd werd een vrouw (49) in Almelo door de bliksem getroffen.
Ze overleefde het niet.
En zo zit ik alleen te wezen terwijl Marijke straks gaat vliegen om zich later op de dag bij onze 3 kleinkinderen te voegen.
Zij wel.......
Beide gebeurtenissen vind ik ook zo leuk.
Daarom moet ik dat later in het jaar ook maar eventjes gaan doen.
Lijkt me zo.
In Italië liggen de temperaturen boven de 35 graden.
Met een lucht zwanger van Adriatisch zeevocht.
Bij zwager Ben in Andalucía heersen de zelfde temperaturen maar dan met droge lucht.
Da's een flink stukkie behagelijker.
(Hoewel 45 graden in de schaduw knap heet is.......)
Nu schijnt de zon.
O nee, het is al weer weg.
Ruim vijf weken alleen!
DQ
.
Abonneren op:
Posts (Atom)