Flamenco

KLIK OP FOTO

DQ
.

Uelsen

Marijke vierde haar verjaardag feestje bij onze zoon in Duitsland.
Omdat ik altijd een camera bij heb en omdat het daar altijd mooi is
combineer ik de twee feiten vaak.
Hierbij een vluchtig blikje in de natuur vlak over de grens.

DQ
.

--- Herrie zonder Waarde ---

Al spreek ik de talen
van mensen en engelen,
maar heb geen liefde dan ben ik
een klinkend stuk koper of
een rammelend cimbaal.
En al heb ik de gave van het profeteren
en ben vertrouwd met alle geheimen
en al bezit ik het geloof
dat ik bergen kan verzetten,
maar heb geen liefde .
dan ben ik niets.

1 Korintiërs 13:1, 2

.

Ontdekking

Storm in eigen gemoed.
Somber.

Storm op Schiphol.
Somber.

Bewolkt.
Regen.

Brullende motoren.
Wolken brekend vliegtuig.
Stralende zonneschijn.
Richting zuid.
Portugal.

Motorherrie.
Kalme vlucht.
Rimpelloze koffie.

Eerste vlucht met groot vliegtuig.
Eerste film vanuit vliegtuig.

Schuine bocht naar vliegveld.
Over zee.
Is dat normaal?
Zo schuin?
Perfecte landing.

Verkocht.
Vliegen is prachtig.

Nat Nederland.
Kil Nederland.
Droog Portugal.
Heet Portugal.
Faro.

Naar zwager.
Naar Spanje.

Spaanse grens.
Met auto.
Na kilometer.
Eerste bar.

Heet.
Bloedheet.
Ongezellig.
Sfeerloos.
Rommelig.
Grond met peuken.
Luidruchtige stemmen.
Elkaar bestrijdende Tv's.
Brullende radio.
Herrie.
Herrie.
Veel herrie.

Ik hou niet van zoveel herrie.
Ik hou niet van zoveel rotzooi.
Ik hou niet van zoveel hitte.
Ik hou van sfeervol café.

Dát Spanje.
Authentiek.
Toerismeloos.


Ik ontdekte de vervulling van een onbegrepen verlangen.
Ik ontdekte Spanje.
Mijn Spanje.
Thuis!

DQ
.

Spreuk

Management is doing things right;
leadership is doing the right things.

- Peter Drucker (1909 - 2005)

DQ
.

Plotseling gebeurt het.

Gek.
Zonder aanleiding gebeurde het.
Vannacht.
Plotseling.
Plotseling was ik verdrietig.
Verdrietig om het feit dat ik mijn Italiaanse kleinkinderen al een hele tijd niet heb gezien.
Nog steeds ben ik er onrustig van.

Opa Johan
.

Agapé

Denkt hij nu echt dat de mensheid zich niet bewust is van het feit dat we er een bende van maken? Denkt hij nu echt dat veel christenen niet weten dat ze voor spek en bonen in dat clubhuis zitten als men daar al naar toe gaat en zich niet zit te vergapen aan surrogaat “dominee” Dr. Schuller?

Aldus Wiebe op zijn weblog in zijn reactie op mijn weblog.
KLIK HIER
De "hij" in deze reactie ben ik (DQ)

Wiebe schrijft nog veel meer en zegt interessante dingen.
Maar dit soort opmerkingen maken me zo moe en verdrietig.
Niet dat ik de intentie heb om ds Schuller te verdedigen.
Als dat nodig is doet hij dat zelf maar.
Wel weet ik dat heel veel mensen door de uitzendingen van Hour of Power worden gezegend.
Ook mensen die (nog) geen Christen zijn.
De opmerking getuigd van weinig respect voor hen die zich gesteund voelen door de uitzendingen.
Waar halen wij dan het lef vandaan om de zaak onderuit te halen door over surrogaat te spreken?

Wij kennen Gods oordeel niet.
Waarom denken wij Zijn oordeel wel te kennen?
Waarom denken wij het zo vaak beter te weten dan God?
Waarom toch?
Waarom toch?
Ik begrijp het niet.
Zij die zonder zonde zijn, werpe de eerste steen.

Wiebe schrijft dat ik door de satire heen moet lezen om tot zijn echte reactie op mijn weblog te komen.
Mogelijk hoort bovenvermelde aanhaling ook tot satire, voor mij is het een liefdeloze, ongenuanceerde, opmerking.

Wat betreft de wat minder inhoudelijke inhoud (ja, ja, Nederlands) van mijn weblog daar heeft Wiebe wel enigszins gelijk in.
Dat wil zeggen, een lekkend dak waar de oorzaak niet van te vinden is, is bepaald niet onbelangrijk en beïnvloed mijn stemming absoluut.
Het plaatsen van foto's op mijn weblog of filmpjes op youtube hoort ook bij mij.
( www.youtube.com/donqueso )
Fotograferen en filmen doe ik bijzonder graag en mijn weblog is niet gebonden aan één bepaald thema.
Geluk van familie en vrienden haal ik aan op mijn weblog.
Het is immers mijn geluk.
Wetenschap boeit me.
Muziek.
Muziek in ruime zin, van Bach tot flamenco.
Zo kan ik doorgaan.
Omdat ik ben die ik ben zullen er uiteraard bepaalde zaken uitspringen en steeds weer terug keren.

Bovendien ben ik soms moe.
Zo moe.
Moe van me zelf.
Moe van de omstandigheden, die overigens helemaal niet zo slecht zijn.
Moe van het signaleren van mijn eigen gebrek aan liefde en het signaleren van dit gebrek bij anderen.
(Ik zou graag een ander woord voor liefde gebruiken. het klinkt zo zoet. Agapé misschien?
KLIK HIER )
Dat komt omdat ik absoluut overtuigd ben van het feit dat "strijdbare" liefde het enige juiste antwoord is op de narigheid rondom ons heen.

Veel Christenen belijden datzelfde en pakken vervolgens de wapens op.
En inderdaad, dat doet me bijna lichamelijk pijn.
Waar blijft dit belijden?

Als ik zie dat Christenen in onze regering zaken verzwijgen of verdraaien maar wel praten over fatsoen, dan heb ik daar last van.
Als ik zie hoe er met dhr.Spijker werd en wordt omgegaan.
(De klokkenluider die weigerde om te voldoen aan de opdracht van defensie om te liegen. "Google" voor bijzonderheden)
Dat allemaal in tijden waar het hoogste politieke gezag vaak bij Christenen lag en ligt.
Is het gek dat Christenen niet erg serieus worden genomen?

Als je schrijft over zaken die je erg raken ligt het gevaar op de loer dat je te eenzijdig wordt.
Dat weet ik.
Natuurlijk besef ik heel wel dat er andersoortige Christenen zijn.
Zij die wel agape als een hoog goed zien en die zich niet arrogant uitlaten over gemeenschappen waar ze het niet mee eens zijn of waar ze fouten (denken te) zien.
Waar vind je geen fouten?

Zij die zich zelf wegcijferen en dat veel beter doen dan ik.

Mogelijk leest men in mijn schrijfsels ook arrogantie.
Ook ik oordeel en veroordeel.
Maar de basis van mijn verhaal is dat gebrek aan liefde (agape) de boodschap waar alle gelovigen achter zeggen te staan verkracht.

En dat doet pijn.
Bij mij althans.

Het is jammer dat Wiebe en ik communiceren via onze weblogs.
Over het hoe en wat schreef ik al eerder.
Mijn respect voor hem blijft, evenals mijn onmacht.


DQ
.

Wolkendreiging

Dreigende wolken boven Hengelo.

DQ
.

Almacht?

Er zijn vragen waarop ook gelovigen vaak geen antwoord hebben.
De vraag bijvoorbeeld:
"Als God bestaat waarom is er dan zoveel ellende in de wereld?".

Zelf heb ik weinig moeite met die vraag of met het antwoord er op.
Eerder schreef ik daar al over.
We leven nu eenmaal op een gevaarlijke, snel in de ruimte rondtollende, planeet.
En staan dus bloot aan de geweldige natuurkrachten die daar bij vrij komen.
Het is volstrekt normaal en nodig dat er stormen, overstromingen, aardbevingen enz. enz. zijn.
De krachten die dit veroorzaken zijn tevens de krachtbronnen van ons bestaan.

Niet nodig om dat gegeven helemaal uit te werken maar denk alleen maar eens aan een niet-draaiende wereld.
Eén kant van de wereld, altijd brandend in de hete zon.
Leven zoals wij dat kennen zal onmogelijk zijn.

Voor ons leven zijn we totaal afhankelijk van de natuur met zijn woeste en vaak moeilijk te temmen krachten.
Neem je het één weg dan is het andere onmogelijk.

Gelukkig hebben mensen de mogelijkheden gekregen om zich vrij goed te kunnen wapenen tegen catastrofes waarin de natuur zo'n grote rol speelt.
Daarbij blijkt wel dat er in hen een soort van ingebouwd mechanisme werkzaam is welke er de oorzaak van is dat men het eerst voor zichzelf zorgt.
Niet erg, je kunt anderen pas goed helpen, denk ik, als er een soort van eigen basisveiligheid aanwezig is.
Helaas zie je vaak dat het bij die eigen veiligheid blijft en dat de eigen veiligheid tot belachelijke hoogte wordt opgedreven,
Bijvoorbeeld via overdreven salarissen, bonussen en afvloeiingsregelingen.
Volstrekt onnodig.
Slopend voor hen die al weinig hebben.
Zij zijn immers degenen die de gevolgen van dit gedrag moeten dragen en de kosten moeten opbrengen.

Waarom grijpt God niet in bij ziekten enz.?
Hij zou dit toch makkelijk kunnen doen?
De vraag is echter of Hij dat zo gemakkelijk zou kunnen.
Want wat zijn de gevolgen van het ingrijpen in de natuurwetten?
Ingrijpen in de wetten van oorzaak en gevolg.

Wat als mensen niet doodgaan?
Of pas veel en veel later?

Bacteriën en virussen.
Allemaal zijn ze onderdeel van de natuur.

Of een ziek kind blijft leven of sterven, het heeft allemaal gevolgen voor later.
Eeuwen later zelfs.
Dat betekent dat een ingreep van een hogere macht niet alleen betekenis heeft voor het heden maar ook voor de toekomst.

Een Almachtige zal hier best een mouw aan kunnen passen.
Hij zal in staat zijn om de gevolgen van ingrijpen voor de verre toekomst te kunnen overzien.
Voor ons, stervelingen, valt het ver buiten het begrip.
Te ver.
Dat betekent dat we het meestal niet kunnen waarnemen als er wordt ingegrepen.
Meestal.....
Soms wel misschien........

Het lijkt of ik wat gemakkelijk voorbij ga aan het verdriet dat al het menselijk leed teweeg brengt.
Natuurlijk is dat niet zo.
Ook ik heb mijn portie gehad.
Maarrrrrrrrrr
Veel van dit verdriet heeft te maken met het leed dat een ander overkomt of een ander je aan doet.
Dit verdriet is moeilijk te dragen maar heeft vaak te maken met dat geweldige geschenk dat LIEFDE heet.

DQ
.

Liefde?

Heel vaak, vanmorgen nog, hoor ik van Christenen dat ze de leiding van God ervaren.
Er is dan iets gebeurd in hun leven waarin ze de hand van God zien.
Moeilijke, ondoorzichtige situaties waar dan "plotseling" een oplossing voor is.
Ook kan men met zeer veel overtuiging beweren dat God hen heeft duidelijk gemaakt dat..........

Nu heb ik niet de arrogantie om dit alles te ontkennen of weg te verklaren maar ik heb wel bedenkingen bij de stelligheid van deze beweringen.
Ik begrijp die stelligheid ook niet.
Als je niet blind bent voor het verleden dan kan je zien wat dit soort beweringen hebben opgeleverd.
Van kerkscheuringen tot godsdienstoorlogen.
En dat niet alleen in het verleden.
Helaas.

Nog steeds zie en hoor ik van Christenen die andere Christenen de maat (hun maat) nemen, oordelen en veroordelen.
Ben daar zelf ook wel slachtoffer van geworden.

Hoe is dit mogelijk?
Hoe is het mogelijk dat men zo goed weet wat God tegen jou persoonlijk zegt en dat jij daarom dus de waarheid hebt?
Waar blijft de liefde, die naar mijn idee één van de hoofdzaken is waar het in het Christelijk geloof om draait.

Ken je dat?:
"De liefde van God dwingt me om je te zeggen dat...........".
En dan komt het!!

Let wel, ik zeg niet dat het onmogelijk is dat God tegen jou persoonlijk iets zegt.
Maar het verplicht je tot buitengewone voorzichtigheid.
Voorzichtigheid naar je zelf en nog veel meer voorzichtigheid naar de ander.
Jouw zekerheid is niet de zekerheid van de ander.

Als men de overtuiging heeft dat God achter je staat en dat je DUS Zijn wil doet dan kunnen er de vreselijkste dingen gebeuren.
In de naam van God.
In de naam van Allah.

Dingen die, naar mijn overtuiging, niet gebeuren als men de liefde centraal stelt.
Geen gezwijmelde liefde.
Nee, een strijdbare liefde.
Hoe tegenstrijdig dat ook klinkt.

Een kerk hier in Hengelo heeft de naam: GOD IS LIEFDE.
Die naam getuigt van lef en die naam verplicht.
Immers, de manier waarop God Zijn liefde kan geven is dóór zijn volgeling.
De Christen!

DQ
.

Schuld en onmacht

Volgens de FAO, de voedsel- en landbouworganisatie van de Verenigde Naties, zijn er meer dan een miljard personen die altijd te weinig eten hebben.
Dat is een zesde van de wereldbevolking.

Wij zijn allen medeschuldig en onmachtig tegelijk.
De één is echter meer schuldig en minder onmachtig dan de ander.

DQ
.

Handje geven?

Volgens de VN zullen tengevolge van de creditcrisis 100 miljoen mensen extra door de honger omkomen.

Ook zo'n machteloos gevoel?
Deze mensen genieten van het leven en wonen in hun schitterende villa's.
Gewetenloos.

Zou je degenen die zichzelf vroeger en nu nog zoveel geld toestappen een handje durven geven en netjes meneer kunnen zeggen?

DQ
.

De veroveraar van Andalucía

Alva ontdekte Amerika met z'n bootje.
Sebo ontdekt Spanje op een motortje.................

DQ
.

Omgeving Rekken

Enkele foto's gemaakt in de omgeving van Rekken.

Joods kerkhof

Rekken

De molen in Rekken

DQ

.

Jubileum feestelijkheden

Ook vertoonde de Drumband PEACE uit Rekken zijn kunsten tijdens het jubileum.

Drumband PEACE - Rekken

Dansgroep de Plaggenmeijers

Tijdens het jubileum van Jos trad de dansgroep de Plaggenmeijers op.

Jubileum en nostalgie

Maandag 15 juni 2009, de dag dat mijn

oud-collega Jos de Wolf 40 jaar verbonden is aan

de Rekkense Inrichting, het huidige Rentray.

Hierbij enkele van de foto's die ik maakte tijdens de receptie.

Voor mij was het leuk om enkele oude bekenden weer te ontmoeten.

Na afloop van de gezellige receptie snuifden Sebo en ik nog wat nostalgie op in de omgeving van Rekken.

Voor Marijke en mij was het een bijzondere ervaring om in Eibergen huis en buurt terug te zien waar we jaren hebben gewoond.

Niet alleen bijzonder maar ook merkwaardig.

De huizen hadden een ander jasje aangekregen en waren uitgebreid met dakkapel en keukenuitbouw.

Gek, ik werd een beetje emotioneel.

Heimwee naar het verleden?

Het huis dat we direct na oplevering huurde.

Het huis waar Melody, onze jongste dochter en inmiddels de moeder van drie gezonde spruiten, is geboren.

De plaats waar mijn zendmast stond.

De scholen die de andere twee kotertjes (toen) hebben bezocht.

Tijden veranderen, ik ook?

Nee, niet echt.

DQ

.

Dood?

Deze spreuk kwam ik zojuist tegen en raakte me voldoende om het hierbij mee tegeven.

"Je sterft alleen als je er niet in slaagt

in anderen geworteld te zijn".

.

Rokerijtje

Wat ik al eerder heb gelezen las ik zojuist nogmaals.
De EU geeft aan de tabaksboeren subsidie voor een bedrag van 320 miljoen per jaar.

DRIE HONDERD TWINTIG MILJOEN !!!!!!!!!!

Tevens geeft ze 18 miljoen per jaar uit voor de Europese antirookcampagne.

ACHTIEN MILJOEN !!!!!!!!!

Het is niet altijd gemakkelijk om de EU serieus te nemen.
Gek dat er zo weinig belangstelling voor Europa is?

DQ
.