Hoi allemaal
Een groet van mij, Emanuele, uit het verre Italië. Veel plezier op de weblog van mijn opa.
donderdag 6 november 2008
Zomaar wat gekrabbel
Zo, ik zit met de handen boven het toetsenbord maar heb geen idee waar ik het over moet hebben.
Zal dus wel een heel klein stukkie worden.
Het weer is somber met af en toe een lichtflits van de zon.
Die wil wel, maar de wolken werken niet mee.
Temperatuur is redelijk, rond de 12 graden.
Met een trui aan is dat goed vol te houden al is het wel zo dat het beroeren van de toetsen mijn handen niet echt warmer maakt.
Om iets zonnigs in de kamer te brengen heb ik de radio aan.
Het station uit Valverde del Camino waar ik eerder over schreef.
Niet dat het daar in het diepe zuiden van Europa op dit moment zo warm is maar wel warmer dan hier en ik teer op herinneringen met veel warmte.
Letterlijk en figuurlijk.
Over Valverde gesproken........
Heer Sebo, waar blijft het artikel dat je zou schrijven met behulp van de DVD's die ik maakte?
O ja voor ik het vergeet, hoe vind je Sprong in het Heelal?
Bij dochterlief in Italië is het nog steeds lekker warm.
Minstens 20 graden, klinkt lekker.
Het zal wel niet zo lang meer duren.
Het kan daar aan de Adriatische kust gemeen koud zijn.
Ik heb er eens huiverend in mijn dikke leren jas foto's gemaakt van een bulderbrakende zee.
Huiverend en alleen én met zeer veel moed voor zo'n oude knaap, als ik.
De dames durfden het niet aan en stonden beschermd op me te wachten.
Koud, gruwelijk.
Kan me nog een keer zo'n kou herinneren.
Jaren geleden, ook aan de kust.
Maar nu aan de Noordzee kust toen we stonden te wachten op de bus na een bezoek aan het instituut in Noordwijk waar onze zoon werkte en z'n opleiding deed.
Het bezoek aan het centrum van Hengelo is inmiddels achter de rug.
Evenals het bezoek aan de supermarkt.
De krant is uitgelezen.
De boodschappen zijn ter bestemder plaatsen opgeborgen.
Effe luisteren, Flamenco muziek op de achtergrond.
Het lijkt er op dat deze muziek in Nederland wat meer op de voorgrond komt.
Ik hoop het.
In het westen van het land zijn er Flamenco en Sevillanas barretjes.
Helaas allemaal te ver van hier.
Net als dat met musea het geval is.
Wist je dat Flamenco en Sevillanas in Japan heel populair zijn?
(Voor Sevillanas, zie beschrijving elders op mijn log.)
In het centrum van Hengelo is een tapasbar geopend.
Ik ben wezen kijken.
Jammer; gemiste kans.
Geen Spaanse sfeer en veel te prijzig.
Rechts in mijn log staat één van de foto's die we, Sebo en ik, maakten in het barretje El Tablajero.
Dat was leuk toen.
Daar wel de sfeer die ik in bovenvermelde tapasbar tevergeefs zocht.
Natuurlijk ligt dat niet helemaal aan de bar.
Twente is nou eenmaal Andalucía niet.
Spontaan dansende vrouwen in die mooie kleurrijke jurken heb ik hier ook nog niet gezien.
Van dat feestelijke gebeuren in El Tablajero hebben we ook een leuke film gemaakt.
Sebo, waar blijf je met je verhaal.......
Nu ga ik een kopske koffie nuttigen.
DQ
.
Zal dus wel een heel klein stukkie worden.
Het weer is somber met af en toe een lichtflits van de zon.
Die wil wel, maar de wolken werken niet mee.
Temperatuur is redelijk, rond de 12 graden.
Met een trui aan is dat goed vol te houden al is het wel zo dat het beroeren van de toetsen mijn handen niet echt warmer maakt.
Om iets zonnigs in de kamer te brengen heb ik de radio aan.
Het station uit Valverde del Camino waar ik eerder over schreef.
Niet dat het daar in het diepe zuiden van Europa op dit moment zo warm is maar wel warmer dan hier en ik teer op herinneringen met veel warmte.
Letterlijk en figuurlijk.
Over Valverde gesproken........
Heer Sebo, waar blijft het artikel dat je zou schrijven met behulp van de DVD's die ik maakte?
O ja voor ik het vergeet, hoe vind je Sprong in het Heelal?
Bij dochterlief in Italië is het nog steeds lekker warm.
Minstens 20 graden, klinkt lekker.
Het zal wel niet zo lang meer duren.
Het kan daar aan de Adriatische kust gemeen koud zijn.
Ik heb er eens huiverend in mijn dikke leren jas foto's gemaakt van een bulderbrakende zee.
Huiverend en alleen én met zeer veel moed voor zo'n oude knaap, als ik.
De dames durfden het niet aan en stonden beschermd op me te wachten.
Koud, gruwelijk.
Kan me nog een keer zo'n kou herinneren.
Jaren geleden, ook aan de kust.
Maar nu aan de Noordzee kust toen we stonden te wachten op de bus na een bezoek aan het instituut in Noordwijk waar onze zoon werkte en z'n opleiding deed.
Het bezoek aan het centrum van Hengelo is inmiddels achter de rug.
Evenals het bezoek aan de supermarkt.
De krant is uitgelezen.
De boodschappen zijn ter bestemder plaatsen opgeborgen.
Effe luisteren, Flamenco muziek op de achtergrond.
Het lijkt er op dat deze muziek in Nederland wat meer op de voorgrond komt.
Ik hoop het.
In het westen van het land zijn er Flamenco en Sevillanas barretjes.
Helaas allemaal te ver van hier.
Net als dat met musea het geval is.
Wist je dat Flamenco en Sevillanas in Japan heel populair zijn?
(Voor Sevillanas, zie beschrijving elders op mijn log.)
In het centrum van Hengelo is een tapasbar geopend.
Ik ben wezen kijken.
Jammer; gemiste kans.
Geen Spaanse sfeer en veel te prijzig.
Rechts in mijn log staat één van de foto's die we, Sebo en ik, maakten in het barretje El Tablajero.
Dat was leuk toen.
Daar wel de sfeer die ik in bovenvermelde tapasbar tevergeefs zocht.
Natuurlijk ligt dat niet helemaal aan de bar.
Twente is nou eenmaal Andalucía niet.
Spontaan dansende vrouwen in die mooie kleurrijke jurken heb ik hier ook nog niet gezien.
Van dat feestelijke gebeuren in El Tablajero hebben we ook een leuke film gemaakt.
Sebo, waar blijf je met je verhaal.......
Nu ga ik een kopske koffie nuttigen.
DQ
.
woensdag 5 november 2008
dinsdag 4 november 2008
Au !
Terwijl ik dat kleine stukje schreef over de Bijbelteksten die mijn moeder voor anderen schreef bekroop me plotseling een heel merkwaardig en verdrietig gevoel.
Ineens miste ik mijn moeder enorm.
Zomaar, in een keer.
Plotseling zag ik haar aan tafel zitten in de woonkamer in ons merkwaardige huis met de vele trappen in Alkmaar.
Ik zag haar niet alleen, maar ik zag de hele vierkante kamer.
De plaats van de tafel, stoelen, kasten en kachel.
Ik keek uit het raam en zag de achterkant van het station.
Het perron van Bello, het stoomtreintje naar Bergen aan Zee.
Het andere raam.
Uitzicht op de duinen van Bergen in de verte.
De brug met de boerderij rechts achter de oude poldermolen.
Het water waar ik als jongetje veel viste.
De landerijen met de vaarten waar ik schaatste.
De volkstuintjes met het slootje waar ik diverse malen in tuimelde tijdens mijn zoektochten naar salamanders.
De melkwinkel waar Keeske woonde, een zwaar gehandicapt meisje.
De broodwinkel.
De kelder waar, als ik me goed herinner, Anne van de Bijl had gezorgd voor de ophanging van een schommel.
De bus van de NACO die door onze straat naar Bergen reed.
Het paard met de directeur van Ringers op z'n rug.
Ringers, de chocoladefabriek aan het kanaal.
Anne werkte daar ooit.
De buurvrouw met haar roep: "Marjon (geloof ik), koppie sjaaa". (Kopje chocolademelk)
Nooit meer aan gedacht.
Een Bedford vrachtauto'tje.
Zie het nog zo staan.
Fabrieksweggetje met de conserven fabriek en het weiland met een paard naast de fabriek.
De kolenzaak van Wokkers met hun driewielig vrachtwagentje.
Zwarte mannen in een zwarte opslagruimte met zwarte bergen op een zwart terrein.
De kleine huisjes in het fabrieksweggetje waar voor 50 gulden een Harley Davidson te koop stond.
Aan het eind van de weg bij het kanaal het slachthuis.
Een los gebroken koe die achter me aan zat.
De man met een baard die er voor sprong en me redde.
Alles is weg.
Alles, behalve de wijk waar ik woonde, de molen en het station.
De duinen zijn niet zichtbaar meer.
Het weggetje is vol gebouwd met kantoorpanden.
Het slachthuis maakte plaats voor het gerechtsgebouw.
Het terrein van de volkstuintjes wordt nu "nuttiger" besteed.
Het slootje met de stekelbaarsjes, salamanders en dansende vliegjes is niet meer.
Ja, de nieuwe tijd weet je wel.
Gek dat ik, als ik mijn ogen sluit, alleen de oude situatie zie.
Nooit de huidige.
DQ
.
Ineens miste ik mijn moeder enorm.
Zomaar, in een keer.
Plotseling zag ik haar aan tafel zitten in de woonkamer in ons merkwaardige huis met de vele trappen in Alkmaar.
Ik zag haar niet alleen, maar ik zag de hele vierkante kamer.
De plaats van de tafel, stoelen, kasten en kachel.
Ik keek uit het raam en zag de achterkant van het station.
Het perron van Bello, het stoomtreintje naar Bergen aan Zee.
Het andere raam.
Uitzicht op de duinen van Bergen in de verte.
De brug met de boerderij rechts achter de oude poldermolen.
Het water waar ik als jongetje veel viste.
De landerijen met de vaarten waar ik schaatste.
De volkstuintjes met het slootje waar ik diverse malen in tuimelde tijdens mijn zoektochten naar salamanders.
De melkwinkel waar Keeske woonde, een zwaar gehandicapt meisje.
De broodwinkel.
De kelder waar, als ik me goed herinner, Anne van de Bijl had gezorgd voor de ophanging van een schommel.
De bus van de NACO die door onze straat naar Bergen reed.
Het paard met de directeur van Ringers op z'n rug.
Ringers, de chocoladefabriek aan het kanaal.
Anne werkte daar ooit.
De buurvrouw met haar roep: "Marjon (geloof ik), koppie sjaaa". (Kopje chocolademelk)
Nooit meer aan gedacht.
Een Bedford vrachtauto'tje.
Zie het nog zo staan.
Fabrieksweggetje met de conserven fabriek en het weiland met een paard naast de fabriek.
De kolenzaak van Wokkers met hun driewielig vrachtwagentje.
Zwarte mannen in een zwarte opslagruimte met zwarte bergen op een zwart terrein.
De kleine huisjes in het fabrieksweggetje waar voor 50 gulden een Harley Davidson te koop stond.
Aan het eind van de weg bij het kanaal het slachthuis.
Een los gebroken koe die achter me aan zat.
De man met een baard die er voor sprong en me redde.
Alles is weg.
Alles, behalve de wijk waar ik woonde, de molen en het station.
De duinen zijn niet zichtbaar meer.
Het weggetje is vol gebouwd met kantoorpanden.
Het slachthuis maakte plaats voor het gerechtsgebouw.
Het terrein van de volkstuintjes wordt nu "nuttiger" besteed.
Het slootje met de stekelbaarsjes, salamanders en dansende vliegjes is niet meer.
Ja, de nieuwe tijd weet je wel.
Gek dat ik, als ik mijn ogen sluit, alleen de oude situatie zie.
Nooit de huidige.
DQ
.
Vrijheid
The shepherd drives the wolf from the sheep's throat,
for which the sheep thanks the shepherd as his liberator,
while the wolf denounces him for the same act as the destroyer of liberty.
-- Abraham Lincoln
for which the sheep thanks the shepherd as his liberator,
while the wolf denounces him for the same act as the destroyer of liberty.
Bijbeltekst gebruik.
Mijn moeder had de gewoonte om bij speciale gelegenheden Bijbelteksten weg te geven.
Ze had die zorgvuldig uitgezocht en mooi getekend en versierd op strookjes dun karton geschreven.
De teksten werden willekeurig weggegeven en waren nooit bedoeld om te overtuigen.
Ze waren bedoeld om te bemoedigen.
Prachtig omdat:
"Waar liefde woont gebiedt de Heer Zijn zegen".
Ze had die zorgvuldig uitgezocht en mooi getekend en versierd op strookjes dun karton geschreven.
De teksten werden willekeurig weggegeven en waren nooit bedoeld om te overtuigen.
Ze waren bedoeld om te bemoedigen.
Prachtig omdat:
"Waar liefde woont gebiedt de Heer Zijn zegen".
DQ.
.
Politiek en Christen zijn.
Hoe zou het toch komen dat mensen met een zelfde soort achtergrond, met een zelfde soort geloof en met een vergelijkbare opvoeding totaal anders in het leven staan?
Als ik me beperk tot christenen, dan zie ik daar totaal verschillende politieke opvattingen.
Van links via 't midden naar rechts.
Het is een fenomeen dat me elke keer weer boeit.
Er zijn best verklaringen te bedenken maar ze bevredigen me nooit helemaal.
Op basis van mijn christelijke opvoeding en zeker door de invloed van mijn moeder kan ik niet anders dan me links van het midden opstellen.
Op eerdere artikelen van mij, die hetzelfde thema behandelen, kwamen er ook reacties van christenen die zich pal vóór het kapitalisme uitspraken.
Natuurlijk, het kapitalisme heeft in de westerse wereld en zo langzamerhand ook in Azië voor welvaart gezorgd maar niet alleen dát.
Het geeft ook ruimte aan ongebreidelde hebzucht.
De gevolgen zijn overal te zien, mits je daar de ogen niet voor wilt sluiten.
Schrijnende armoede naast belachelijke weelde.
Een natuur die uitgeput raakt.
Een natuur die zich gaat verdedigen en terug slaat.
Steeds feller terug zal gaan slaan.
O, wij ouderen zullen het wel overleven.
Wat te denken van onze kinderen en kleinkinderen?
Wat zullen de mogelijkheden zijn voor onze achter(enz)kleinkinderen?
Ik blijf er bij, je kunt alleen maar rijk zijn ten koste van anderen en steeds meer ten koste van de prachtige natuur.
In Amerika, hét kapitalistische land bij uitstek, en Europa zijn er veel kerken en christelijke genootschappen die iets voor de armen doen.
Gelukkig, zij hebben de opdracht van Christus begrepen.
Helaas zijn zij niet in staat om de situatie structureel te veranderen, te verbeteren.
Nog afgezien van het feit dat er steeds minder kerken zijn.
Als we de armenzorg aan de kerken zouden overlaten zouden er veel meer mensen dan nu op straat leven.
Niet omdat de kerken de problemen niet zouden willen oppikken maar omdat er steeds minder kerken zijn.
Hier in Nederland zijn heel veel vrijwilligersorganisaties.
Er wordt heel veel geld voor projecten opgehaald.
Fantastisch, maar het is niet voldoende.
Daarom móet de staat zorgen voor een valnet.
Hoe zou het met de gemiddelde werknemer zijn als er geen vakbonden en sociale stromingen geweest waren?
Reken maar dat de welvaart dan nog slechter verdeeld zou zijn geweest.
Er moet een rem komen op egoïstisch zelfverrijking.
Dat heb ik altijd beweerd en het is in die zin interessant om te constateren dat overheden langzamerhand tot de zelfde conclusie worden gedwongen.
Gedwongen door de kredietcrisis die mede het gevolg is van het graaien dat door het kapitalisme is mogelijk gemaakt.
Mensen zijn egoïsten.
Ik ook.
Daarom ligt van alle politieke systemen het kapitalisme het dichtst bij de menselijke natuur.
Het is een systeem dat automatisch ontstaat.
Dat wil echter niet zeggen dat het daardoor ook het voor ieder beste systeem is.
Ik heb gemerkt dat christenen de neiging hebben om aan de hand van Bijbelteksten hun gelijk te halen.
Ook als dat gaat over kapitalisme en socialisme.
Pas daar mee op.
Ik ook!
Aan de hand van teksten zijn de meest afschuwelijke zaken verdedigbaar gemaakt.
Denk bijv. maar aan de slavernij.
Wil je iets aan de hand van de Bijbel duidelijk maken dan moet je dat naar mijn idee niet doen met Bijbelteksten maar met de geest van de Bijbel.
In het bijzonder met de geest van het Nieuwe Testament.
Dat ademt liefde en mededogen voor de medemens.
In de praktijk van alle dag heb ik daar prachtige voorbeelden van meegemaakt maar ook voorbeelden van het tegendeel.
Uit mijn kindertijd, en wat wist ik van politiek, kan ik me herinneren dat er Christenen waren die op Drees (P.V.D.A.) stemden en dat niet durfden zeggen uit angst voor de negatieve reacties van mede christenen.
(Overigens waren dezen niet vies van het "van Drees trekken" na hun 65e.)
Kennelijk heeft dat erg veel indruk op me gemaakt.
Waarom zou ik me dat anders nog zo goed herinneren.
Christenen behoren milder te zijn in hun oordeel over de daden en beweegredenen van anderen.
Zij dienen te beseffen dat hun uitgangspunt, de Bijbel, in een totaal andere tijd is geschreven.
Wat daar staat is niet één op één over te brengen naar deze tijd.
Zelfs de meest verstokte fundamentalistische christen zal het niet in het hoofd halen om een overspelige vrouw te stenigen.
Teksten behoeven een vertaling naar deze tijd.
Dat is best lastig maar wordt gemakkelijker als je liefde en mededogen als vertalingsbasis gebruikt.
DQ
.
Als ik me beperk tot christenen, dan zie ik daar totaal verschillende politieke opvattingen.
Van links via 't midden naar rechts.
Het is een fenomeen dat me elke keer weer boeit.
Er zijn best verklaringen te bedenken maar ze bevredigen me nooit helemaal.
Op basis van mijn christelijke opvoeding en zeker door de invloed van mijn moeder kan ik niet anders dan me links van het midden opstellen.
Op eerdere artikelen van mij, die hetzelfde thema behandelen, kwamen er ook reacties van christenen die zich pal vóór het kapitalisme uitspraken.
Natuurlijk, het kapitalisme heeft in de westerse wereld en zo langzamerhand ook in Azië voor welvaart gezorgd maar niet alleen dát.
Het geeft ook ruimte aan ongebreidelde hebzucht.
De gevolgen zijn overal te zien, mits je daar de ogen niet voor wilt sluiten.
Schrijnende armoede naast belachelijke weelde.
Een natuur die uitgeput raakt.
Een natuur die zich gaat verdedigen en terug slaat.
Steeds feller terug zal gaan slaan.
O, wij ouderen zullen het wel overleven.
Wat te denken van onze kinderen en kleinkinderen?
Wat zullen de mogelijkheden zijn voor onze achter(enz)kleinkinderen?
Ik blijf er bij, je kunt alleen maar rijk zijn ten koste van anderen en steeds meer ten koste van de prachtige natuur.
In Amerika, hét kapitalistische land bij uitstek, en Europa zijn er veel kerken en christelijke genootschappen die iets voor de armen doen.
Gelukkig, zij hebben de opdracht van Christus begrepen.
Helaas zijn zij niet in staat om de situatie structureel te veranderen, te verbeteren.
Nog afgezien van het feit dat er steeds minder kerken zijn.
Als we de armenzorg aan de kerken zouden overlaten zouden er veel meer mensen dan nu op straat leven.
Niet omdat de kerken de problemen niet zouden willen oppikken maar omdat er steeds minder kerken zijn.
Hier in Nederland zijn heel veel vrijwilligersorganisaties.
Er wordt heel veel geld voor projecten opgehaald.
Fantastisch, maar het is niet voldoende.
Daarom móet de staat zorgen voor een valnet.
Hoe zou het met de gemiddelde werknemer zijn als er geen vakbonden en sociale stromingen geweest waren?
Reken maar dat de welvaart dan nog slechter verdeeld zou zijn geweest.
Er moet een rem komen op egoïstisch zelfverrijking.
Dat heb ik altijd beweerd en het is in die zin interessant om te constateren dat overheden langzamerhand tot de zelfde conclusie worden gedwongen.
Gedwongen door de kredietcrisis die mede het gevolg is van het graaien dat door het kapitalisme is mogelijk gemaakt.
Mensen zijn egoïsten.
Ik ook.
Daarom ligt van alle politieke systemen het kapitalisme het dichtst bij de menselijke natuur.
Het is een systeem dat automatisch ontstaat.
Dat wil echter niet zeggen dat het daardoor ook het voor ieder beste systeem is.
Ik heb gemerkt dat christenen de neiging hebben om aan de hand van Bijbelteksten hun gelijk te halen.
Ook als dat gaat over kapitalisme en socialisme.
Pas daar mee op.
Ik ook!
Aan de hand van teksten zijn de meest afschuwelijke zaken verdedigbaar gemaakt.
Denk bijv. maar aan de slavernij.
Wil je iets aan de hand van de Bijbel duidelijk maken dan moet je dat naar mijn idee niet doen met Bijbelteksten maar met de geest van de Bijbel.
In het bijzonder met de geest van het Nieuwe Testament.
Dat ademt liefde en mededogen voor de medemens.
In de praktijk van alle dag heb ik daar prachtige voorbeelden van meegemaakt maar ook voorbeelden van het tegendeel.
Uit mijn kindertijd, en wat wist ik van politiek, kan ik me herinneren dat er Christenen waren die op Drees (P.V.D.A.) stemden en dat niet durfden zeggen uit angst voor de negatieve reacties van mede christenen.
(Overigens waren dezen niet vies van het "van Drees trekken" na hun 65e.)
Kennelijk heeft dat erg veel indruk op me gemaakt.
Waarom zou ik me dat anders nog zo goed herinneren.
Christenen behoren milder te zijn in hun oordeel over de daden en beweegredenen van anderen.
Zij dienen te beseffen dat hun uitgangspunt, de Bijbel, in een totaal andere tijd is geschreven.
Wat daar staat is niet één op één over te brengen naar deze tijd.
Zelfs de meest verstokte fundamentalistische christen zal het niet in het hoofd halen om een overspelige vrouw te stenigen.
Teksten behoeven een vertaling naar deze tijd.
Dat is best lastig maar wordt gemakkelijker als je liefde en mededogen als vertalingsbasis gebruikt.
DQ
.
maandag 3 november 2008
zondag 2 november 2008
zaterdag 1 november 2008
Aforisme
Ik ben dit weekend een beetje druk en weet niet of ik er aan toe kom om veel aan mijn log te doen.
Daarom maar even een van mijn aforismetjes.
Een krachtige persoonlijkheid
heeft alles met persoonlijkheid
en weinig met kracht te maken.
DQ
.
donderdag 30 oktober 2008
Amerikaanse zaken
Een angstige ontwikkeling, vind ik.
In de polls kruipen beide Amerikaanse presidentskandidaten naar elkaar toe.
Dat kan betekenen dat Obama gaat verliezen.
In de eenzaamheid van het stemhokje hoef je niet politiek correct te zijn.
Dan kan je dus rustig op een blanke stemmen.
Hoe kan het dat na het beleid van één van de slechtste president ooit toch de peilingen zo dicht bij elkaar liggen?
Een republikeinse partij die het zwaar heeft.
Een financiële wereld die in de puin ligt.
Een in de brand gestoken Azië.
Een vice-presidentskandidaat die zegt het buitenland te kennen omdat Alaska vlak bij Rusland ligt.
Naar mijn vermoeden kan dat slechts omdat er voor de gemiddelde Amerikaan alleen Amerika bestaat.
Van de rest van de wereld weet men weinig af.
Daardoor wordt het eigen wereldje klein.
Dat is een verschijnsel dat je in alle grote landen ziet.
Wij in Nederland zitten in een klein eilandje met een heel groot buitenland.
Een buitenland dat al eeuwen door Nederlanders wordt bezocht en geëxploiteerd.
Wij zijn sterk afhankelijk van de rest van de wereld.
Ons nieuws wordt er door beheerst.
Het buitenland van de gewone Amerikaan is de volgende staat.
De rest van de wereld is ver weg.
Letterlijk en figuurlijk.
Hoewel ik daar kritiek op heb begrijp ik dat best.
Er is een goeie kans dat mij in zo'n geval het zelfde overkomen zou zijn.
Jammer is het wel.
Daardoor is het mogelijk dat heel verkeerde presidenten aan de macht komen.
Kijk naar de huidige president.
Twee keer gekozen!
Voor de meeste Europeanen een onbegrijpelijk zaak.
Daardoor wordt Sarah Palin door velen bejubeld en wordt door diegenen niet begrepen dat het niet gaat om een filmster maar om de mogelijke leider van de vrije wereld.
Een mogelijke leider die nog maar heel kort in het bezit is van een paspoort.
En het is al zo'n puinhoop.
Enfin, afwachten maar.
Afwachten met grote vreze.
DQ
.
In de polls kruipen beide Amerikaanse presidentskandidaten naar elkaar toe.
Dat kan betekenen dat Obama gaat verliezen.
In de eenzaamheid van het stemhokje hoef je niet politiek correct te zijn.
Dan kan je dus rustig op een blanke stemmen.
Hoe kan het dat na het beleid van één van de slechtste president ooit toch de peilingen zo dicht bij elkaar liggen?
Een republikeinse partij die het zwaar heeft.
Een financiële wereld die in de puin ligt.
Een in de brand gestoken Azië.
Een vice-presidentskandidaat die zegt het buitenland te kennen omdat Alaska vlak bij Rusland ligt.
Naar mijn vermoeden kan dat slechts omdat er voor de gemiddelde Amerikaan alleen Amerika bestaat.
Van de rest van de wereld weet men weinig af.
Daardoor wordt het eigen wereldje klein.
Dat is een verschijnsel dat je in alle grote landen ziet.
Wij in Nederland zitten in een klein eilandje met een heel groot buitenland.
Een buitenland dat al eeuwen door Nederlanders wordt bezocht en geëxploiteerd.
Wij zijn sterk afhankelijk van de rest van de wereld.
Ons nieuws wordt er door beheerst.
Het buitenland van de gewone Amerikaan is de volgende staat.
De rest van de wereld is ver weg.
Letterlijk en figuurlijk.
Hoewel ik daar kritiek op heb begrijp ik dat best.
Er is een goeie kans dat mij in zo'n geval het zelfde overkomen zou zijn.
Jammer is het wel.
Daardoor is het mogelijk dat heel verkeerde presidenten aan de macht komen.
Kijk naar de huidige president.
Twee keer gekozen!
Voor de meeste Europeanen een onbegrijpelijk zaak.
Daardoor wordt Sarah Palin door velen bejubeld en wordt door diegenen niet begrepen dat het niet gaat om een filmster maar om de mogelijke leider van de vrije wereld.
Een mogelijke leider die nog maar heel kort in het bezit is van een paspoort.
En het is al zo'n puinhoop.
Enfin, afwachten maar.
Afwachten met grote vreze.
DQ
.
woensdag 29 oktober 2008
Simpele genoegens
Het is prachtig weer maar ik heb vaag het idee dat de winter in aantocht is.
Brrrrrr
Koud!
Zojuist de Internet kranten geconsumeerd.
Daar gaat heel wat tijd in zitten.
Als je dan ook nog bedenkt dat er een hele stapel echte kranten op me ligt te wachten.
Als je dan ook nog bedenkt dat daarnaast een tiental boeken liggen die moeten worden gelezen.
Als je dan ook nog bedenkt dat ik straks de kou ga trotseren om een gratis krantje op te halen.
Als je dan ook nog bedenkt dat hier de laptop van Sebo op me ligt te wachten om in orde gemaakt te worden.
Als je dan ook nog bedenkt dat.............
Het is vijf voor één in de middag, ik denk dat ik maar beter naar bed kan gaan............
Over bed gesproken.
Gister (vanmorgen) lag ik er laat (vroeg) in.
Zoals dat met alle verkeerde dingen het geval is was dat niet mijn schuld (uiteraard) maar dit maal de schuld van Sebo.
Die moest zo nodig naar Marijke om een pedicure behandeling te ondergaan.
En daarna moest ie zo nodig naar het café en ik moest mee voor de geestelijke ondersteuning.
Een kwestie van: De lamme die de blinde leidt.
Zoals gebruikelijk hebben we alleen ranja gedronken zodat ik niet goed begrijp waar de lichte hoofdpijn vanmorgen vandaan kwam...
Nou ja, het was een geslaagde avond.
Tijdens de voetenmartelaarij ( so sielig...) stond ik bij school om me te ontfermen over Kevin, onze kleinzoon.
Maar ik was op tijd thuis om de gemartelde te ontvangen.
Als je het log van Sebo leest zie je dat hij door alle nieuwe ontwikkelingen een beetje uit het lood geslagen is.
Dat is zo logisch dat het bedenkelijk zou zijn wanneer dit niet het geval zou zijn.
Je hele leven alleen zijn, dan plotseling iemand in je leven en dan nog trouwplannen ook.
Het is nogal wat.
Dan is het goed om er even tussen uit te breken en dingen te ondernemen zoals we die vaker deden, zoals een café bezoekje.
Lichamelijk en portomoneematig niet zo gezond maar psychisch heel gezond.
Zowel voor hem als voor mij.
Lekker kletsen over zaken die we gemeen hebben, want ja... we kennen elkaar al zo lang, en lekker ouwehoeren met oude bekenden.
Belangrijk.
Zeer belangrijk.
Thuis nog even na gepraat.
En verder, óók belangrijk, ons jongste kleinkind en tevens kleinzoon, is vandaag jarig.
Gefeliciteerd kleine Italiaan!!!!
Internet, wat een medium!
Het brengt de wereld heel dicht bij.
Al jaren ben ik bezig om me wat de verdiepen in de Spaanse taal.
Daartoe kijk ik geregeld naar de Spaanse TV of luister naar een Spaanse radio.
Dat gaat perfect via de PC maar, zoals ik eerder schreef, heb ik een Internet radio
die draadloos verbonden is met mijn router.
Dat schept de mogelijkheid om naar Internet radio te luisteren ook al staat de computer uit.
Mooi voor een fervent radioluisteraar als ik.
Al zoekend op Internet kwam ik een link tegen van Radio Valverde.
En dat is de radiozender uit Valverde de Camino, de plaats waar Ben, mijn zwager, woont.
En tevens de plaats waar Sebo en ik enkele keren zijn geweest.
De link heb ik in de radio gezet.
Nu kan ik hier luisteren naar een plaatselijke zender uit een plaatsje in Andalucía dat we goed kennen.
Heel leuk.
Schiet me in één keer te binnen dat ik de eerste keer dat ik daar was nog een interviewtje voor die radio heb gegeven.
Staat op de eerste video die ik daar maakte.
Ik heb wat verteld maar dat was slechts te begrijpen door medewerking van Ben die voor de vertaling zorgde.
Overigens, mijn Spaans is nog steeds niet om over naar huis te schrijven.
Ben waarschijnlijk te oud om het goed te leren.
Tot zover voorlopig.
Hasta luego y vaya con Dios,
DQ
.
Brrrrrr
Koud!
Zojuist de Internet kranten geconsumeerd.
Daar gaat heel wat tijd in zitten.
Als je dan ook nog bedenkt dat er een hele stapel echte kranten op me ligt te wachten.
Als je dan ook nog bedenkt dat daarnaast een tiental boeken liggen die moeten worden gelezen.
Als je dan ook nog bedenkt dat ik straks de kou ga trotseren om een gratis krantje op te halen.
Als je dan ook nog bedenkt dat hier de laptop van Sebo op me ligt te wachten om in orde gemaakt te worden.
Als je dan ook nog bedenkt dat.............
Het is vijf voor één in de middag, ik denk dat ik maar beter naar bed kan gaan............
Over bed gesproken.
Gister (vanmorgen) lag ik er laat (vroeg) in.
Zoals dat met alle verkeerde dingen het geval is was dat niet mijn schuld (uiteraard) maar dit maal de schuld van Sebo.
Die moest zo nodig naar Marijke om een pedicure behandeling te ondergaan.
En daarna moest ie zo nodig naar het café en ik moest mee voor de geestelijke ondersteuning.
Een kwestie van: De lamme die de blinde leidt.
Zoals gebruikelijk hebben we alleen ranja gedronken zodat ik niet goed begrijp waar de lichte hoofdpijn vanmorgen vandaan kwam...
Nou ja, het was een geslaagde avond.
Tijdens de voetenmartelaarij ( so sielig...) stond ik bij school om me te ontfermen over Kevin, onze kleinzoon.
Maar ik was op tijd thuis om de gemartelde te ontvangen.
Als je het log van Sebo leest zie je dat hij door alle nieuwe ontwikkelingen een beetje uit het lood geslagen is.
Dat is zo logisch dat het bedenkelijk zou zijn wanneer dit niet het geval zou zijn.
Je hele leven alleen zijn, dan plotseling iemand in je leven en dan nog trouwplannen ook.
Het is nogal wat.
Dan is het goed om er even tussen uit te breken en dingen te ondernemen zoals we die vaker deden, zoals een café bezoekje.
Lichamelijk en portomoneematig niet zo gezond maar psychisch heel gezond.
Zowel voor hem als voor mij.
Lekker kletsen over zaken die we gemeen hebben, want ja... we kennen elkaar al zo lang, en lekker ouwehoeren met oude bekenden.
Belangrijk.
Zeer belangrijk.
Thuis nog even na gepraat.
En verder, óók belangrijk, ons jongste kleinkind en tevens kleinzoon, is vandaag jarig.
Gefeliciteerd kleine Italiaan!!!!
Internet, wat een medium!
Het brengt de wereld heel dicht bij.
Al jaren ben ik bezig om me wat de verdiepen in de Spaanse taal.
Daartoe kijk ik geregeld naar de Spaanse TV of luister naar een Spaanse radio.
Dat gaat perfect via de PC maar, zoals ik eerder schreef, heb ik een Internet radio
die draadloos verbonden is met mijn router.
Dat schept de mogelijkheid om naar Internet radio te luisteren ook al staat de computer uit.
Mooi voor een fervent radioluisteraar als ik.
Al zoekend op Internet kwam ik een link tegen van Radio Valverde.
En dat is de radiozender uit Valverde de Camino, de plaats waar Ben, mijn zwager, woont.
En tevens de plaats waar Sebo en ik enkele keren zijn geweest.
De link heb ik in de radio gezet.
Nu kan ik hier luisteren naar een plaatselijke zender uit een plaatsje in Andalucía dat we goed kennen.
Heel leuk.
Schiet me in één keer te binnen dat ik de eerste keer dat ik daar was nog een interviewtje voor die radio heb gegeven.
Staat op de eerste video die ik daar maakte.
Ik heb wat verteld maar dat was slechts te begrijpen door medewerking van Ben die voor de vertaling zorgde.
Overigens, mijn Spaans is nog steeds niet om over naar huis te schrijven.
Ben waarschijnlijk te oud om het goed te leren.
Tot zover voorlopig.
Hasta luego y vaya con Dios,
DQ
.
dinsdag 28 oktober 2008
Socialist in de U.S.A.
In deze verkiezings- en crisistijd ben je automatisch meer betrokken bij Amerika dan anders. Met volslagen onbegrip hoor ik uitspraken over het socialisme.
Kreten als: "Obama is een socialist".
Erger kan blijkbaar niet.
"Als Obama president wordt pakt hij geld van ons af en verdeelt het". enz.
Ik hoor dat ook Christenen zeggen en ik begrijp er niets van.
Wat is er erg aan om ook de minderbedeelden te laten delen in de welvaart?
Wat is er zo verschrikkelijk aan om ziekenzorg voor een ieder beschikbaar te stellen?
Zou voor de gemiddelde Amerikaan, socialisme hetzelfde zijn als communisme?
Het is voor mij een belangwekkende vraag.
Omdat ik te weinig kennis heb over deze kwestie waag ik me er niet aan daar een antwoord op te geven.
Het doet me wel sterk denken aan de uitdrukking:
"Ieder voor zich en God voor ons allen".
Klinkt erg godsdienstig maar heeft met godsdienst en verantwoordelijkheid voor de ander niets te maken.
Eigenlijk vind ik dat elke Christen een socialist zou moeten zijn.
Niet in extreme vorm natuurlijk maar wel in de vorm zoals die wordt terug gevonden in de eerste christengemeenten.
Lees het Bijbelboek Handelingen.
Mensen komen op basis van dezelfde religie tot verschillende standpunten.
Hoe zou dat kunnen?
Dat kan alleen als naast religie ook cultuur een hartig woordje meespreekt.
Niet alleen de cultuur van een volk maar ook de cultuur binnen bevolkingsgroepen en zelfs de cultuur binnen het gezin.
Dialoog is belangrijk en noodzakelijk maar zal nooit de verschillen kunnen wegstrijken.
Cultuur staat als een huis, wat....?, als een wolkenkrabber.
Pas als de fundamenten worden weggeslagen dondert het bouwsel in elkaar.
DQ
.
Kreten als: "Obama is een socialist".
Erger kan blijkbaar niet.
"Als Obama president wordt pakt hij geld van ons af en verdeelt het". enz.
Ik hoor dat ook Christenen zeggen en ik begrijp er niets van.
Wat is er erg aan om ook de minderbedeelden te laten delen in de welvaart?
Wat is er zo verschrikkelijk aan om ziekenzorg voor een ieder beschikbaar te stellen?
Zou voor de gemiddelde Amerikaan, socialisme hetzelfde zijn als communisme?
Het is voor mij een belangwekkende vraag.
Omdat ik te weinig kennis heb over deze kwestie waag ik me er niet aan daar een antwoord op te geven.
Het doet me wel sterk denken aan de uitdrukking:
"Ieder voor zich en God voor ons allen".
Klinkt erg godsdienstig maar heeft met godsdienst en verantwoordelijkheid voor de ander niets te maken.
Eigenlijk vind ik dat elke Christen een socialist zou moeten zijn.
Niet in extreme vorm natuurlijk maar wel in de vorm zoals die wordt terug gevonden in de eerste christengemeenten.
Lees het Bijbelboek Handelingen.
Mensen komen op basis van dezelfde religie tot verschillende standpunten.
Hoe zou dat kunnen?
Dat kan alleen als naast religie ook cultuur een hartig woordje meespreekt.
Niet alleen de cultuur van een volk maar ook de cultuur binnen bevolkingsgroepen en zelfs de cultuur binnen het gezin.
Dialoog is belangrijk en noodzakelijk maar zal nooit de verschillen kunnen wegstrijken.
Cultuur staat als een huis, wat....?, als een wolkenkrabber.
Pas als de fundamenten worden weggeslagen dondert het bouwsel in elkaar.
DQ
.
Flamencobiënnale
Flamencobiënnale
Terugbladerend in mijn weblog kom je geregeld artikelen tegen waaruit mijn fascinatie voor flamenco blijkt.
Deze week vindt er een flamencobiënnale plaats in Amsterdam.
Trouw schrijft er een artikeltje over.
Door op het plaatje te klikken kom je op de site van Trouw.
Uit Trouw artikel:
Rovers: „In Andalusië kwamen met de islamitische, de joodse, christelijke en hindoestaanse religie – als je de link met Rajastan legt – vier tradities samen. Flamenco is daarom een mooi voorbeeld van de samenkomst van verschillende culturen en hoe daaruit een totaal nieuw genre kan ontstaan.”
Voor flamencobiënnale site KLIK HIER
DQ
.
maandag 27 oktober 2008
Abonneren op:
Posts (Atom)
