Een spreekbeurt wordt pas een spreekbeurt als je aan de beurt bent om te spreken.
Vóór die tijd is het hooguit uit een schrijfbeurt, tenminste als je de tijd hebt om je tijd voor die beurt vrij te maken.
Heb je die tijd niet, dan schrijf je de schrijfbeurt vóór je beurt.
De beloning beur je pas als je aan de beurt bent geweest om je schrijfbeurt om te zetten in een spreekbeurt.
Vanzelfsprekend dient het zo te gebeuren.
Nooit dus, ik herhaal, nóóit vóór je beurt spreken.
Anders kom je niet aan de beurt en moet je de beurt aan je voorbij laten gaan.
Er gebeurt dan iets dat niet zo hoort te gebeuren.
En ja, wat gebeurt er dan?
Dan beur je niks.
Amigos para siempre. Vrienden voor altijd. Vriendschap en liefde (agapè) zijn voor mij de belangrijkste elementen in het leven. Helaas is daar gebrek aan. In principe is mijn naaste óók iemand aan de andere kant van de wereld. Uiteraard ben ik geen heilige (alhoewel.....) en is het zeer moeilijk om vriendschap te hebben met iemand die totaal anders denkt. Toch blijft mijn mening overeind. Streven naar....., is soms het maximaal haalbare. Johan (DonQueso)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten