Zuur

Soms lijken mijn brouwsels geschreven door een wat verzuurde auteur.
Nou, dat is niet het geval.
Ik ben zeker niet verzuurd en heb mijn keyboard niet op voorhand in azijn gedoopt.

Onrecht, ik kan er niet tegen.
Elke keer schrik ik weer van het egocentrisme van "hen die boven ons zijn gesteld".
Als iets uitbundig ten koste van een ander, veelal minder met aardse goederen bedeelde, gaat vind ik dat er sprake is van diefstal.
Een door de staat en het "recht" gesanctioneerde diefstal.
En dat in een vanouds door de christelijke religie doordrenkte maatschappij.

Ik ben niet beter dan de ander.
Hoe zou ik me gedragen in situaties waar het geld zo gemakkelijk bij elkaar te schrapen valt?
Ik sta niet voor mezelf in.
Daarom moet zelfverijking niet mogelijk zijn.
Zeker niet in omstandigheden waarin de gelden door de maatschappij bij elkaar gebracht zijn.
Zeker niet in situaties waarbij de reeds genoemde maatschappij het slachtoffer wordt.

Mensen deugen niet.
Moeten daarom gecontroleerd worden.
Helaas kan dat slechts door andere mensen.
Mensen die ook nog vaak in dezelfde kringen verkeren.

Om moedeloos van te worden.
Jij niet?

Zojuist gehoord op de radio:
De politiek negeert de armen.
Tja.
En de veroorzakers van de crisis leven vrolijk en van het leven genietend verder.

En de politiek?
De Christelijk geïnspireerde politiek?
Die houdt rekening met de rijken.
Komt er niet aan.
(Belasting, kinderbijslag, studiefinanciering, AOW, hypotheekaftrek)

DQ
.