Toen ik jaren geleden bezig was met de verbouw en aanpassing van mijn huis kwam er bij de afbraak van een binnenmuur een steen vrij waar de vingerafdrukken van de maker in stonden.
Mijn huis is ruim honderd jaar oud, de muur was origineel en de maker van de steen dus al geruime tijd dood.
Toch had ik z'n vingerafdrukken.
Het ontroerde mij en ik besloot de steen te bewaren.
Helaas, is de steen uiteindelijk toch tussen het puin terecht gekomen en verdwenen.
Toch heeft diezelfde steen me laten zien hoe verschillend mensen zijn.
Ik heb het aan meerderen laten zien en de reacties waren opvallend verschillend.
Er waren mensen die exact voelden wat ik voelde.
Anderen begrepen het wel maar voelden het niet.
Voor de meesten echter was het gewoon een oude steen, inderdaad met vingerafdrukken, nou en?
Vaak heb je de neiging om er vanuit te gaan dat anderen dezelfde ervaringen hebben bij dezelfde verschijnselen als jezelf.
Dat is dus niet het geval en daar kunnen behoorlijke misverstanden door ontstaan.
Ook kan het onmogelijk blijken om de eigen ervaring over te brengen naar de ander.
Des te mooier is het als je iemand hebt gevonden die wél begrijpt, en wél voelt wat jezelf voelt.
Dan hoef je niet iets uit te leggen alleen maar de gezamenlijke gevoelens te constateren.
Heerlijk.
DQ
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten