In een vorig bericht had ik het over burgerslachtoffers, over veteranen en over de verantwoordelijke politici.
Op Internet kwam ik onderstaand verhaal tegen uit:
Alleen kinderen huilen door Ron de Vos
De Grimmige waarheid van de waanzin
“Ron” zei hij, “ Ik wil je nog wat zeggen eigenlijk”. Ik voelde hoe sterk zijn greep op mijn laars was, de druk op mijn scheenbeen. Ik zag hoe zijn ogen groot, wild en onrustig werden, Het leek wel een zee van tranen die ophoopte achter zijn netvlies, maar door een onzichtbare muur werden tegengehouden. De tranen waren er niet, maar zijn gezicht huilde.
Ik zou graag het hele hoofdstuk plaatsten maar weet niet of dat copyrightproblemen oplevert.
Vandaar:
KLIK hier voor de site.
Zeer de moeite waard.
Alleen kinderen huilen – Ron de Vos
Uitgeverij Debut Rijswijk
ISBN 90-802348-6-9
.
Amigos para siempre. Vrienden voor altijd. Vriendschap en liefde (agapè) zijn voor mij de belangrijkste elementen in het leven. Helaas is daar gebrek aan. In principe is mijn naaste óók iemand aan de andere kant van de wereld. Uiteraard ben ik geen heilige (alhoewel.....) en is het zeer moeilijk om vriendschap te hebben met iemand die totaal anders denkt. Toch blijft mijn mening overeind. Streven naar....., is soms het maximaal haalbare. Johan (DonQueso)
woensdag 30 januari 2008
Ik heb te weinig geloof om een atheïst te zijn
Helaas het boek "Ik heb te weinig geloof om een atheïst te zijn" is niet meer op voorraad.
Jammer, ik had me zeer op het lezen er van verheugd.
Nu moet ik een week of 3 á 4 wachten.
Zit niets anders op.
Ik houd de lezers op de hoogte.
DQ
.
Jammer, ik had me zeer op het lezen er van verheugd.
Nu moet ik een week of 3 á 4 wachten.
Zit niets anders op.
Ik houd de lezers op de hoogte.
DQ
.
Burgerslachtoffers
Gisteravond keek ik naar Pauw & Witteman.
Te gast was o.a. de fractievoorzitter van de Christen Unie, Arie Slob.
Ter sprake kwam een parodie op Koningin Beatrix.
Zij ging naar bed met het portret van Claus naast zich.
Arie Slob vond dit smakeloos en dat vond ik ook.
De zondagsrust kwam ter sprake.
Hij sprak er in vrij algemene termen over en daar heb ik weinig commentaar op.
Het belangrijkste echter wat ter tafel kwam waren de omstandigheden waarbij vele burgerslachtoffers vielen in Uruzgan.
Wanneer je er vanuit gaat dat de CU achter de uitzending staat van "onze jongens" dan zijn ze dus ook mede verantwoordelijk voor afschuwelijke zaken die nu eenmaal plaats vinden als je zo nodig mee wilt vechten.
De politicus heeft het dan natuurlijk over: het is vreselijk wat er is gebeurd, het moet uitgezocht worden, mogelijk zijn de Nederlanders niet schuldig enz.
Maar ik merk niets van de mens achter de politicus die geschokt en verdrietig is over zoveel burgerslachtoffers.
Slachtoffers waar hij mede verantwoordelijk voor is.
Ach, het is nou eenmaal ver weg.
De emoties zouden heel wat sterker zijn als zich een dergelijk drama zou afspelen binnen Nederlandse grenzen, laat staan binnen de gezinnen van de verantwoordelijke politici.
Het is een ver van mijn bed show en het mijn "naaste broeder" geldt minder voor een doodgeschoten baby ver weg.
Dichterbij zijn, en komen, de veteranen die voor het leven getekend zijn.
Vaak Nederlandse kindsoldaten.
Of kan je een verantwoorde keuze maken bij de beslissing om militair te worden als je rond de 20 bent?
Ik geloof er niets van.
Sterkte en veel genade dames en heren politici.
DQ
.
Te gast was o.a. de fractievoorzitter van de Christen Unie, Arie Slob.
Ter sprake kwam een parodie op Koningin Beatrix.
Zij ging naar bed met het portret van Claus naast zich.
Arie Slob vond dit smakeloos en dat vond ik ook.
De zondagsrust kwam ter sprake.
Hij sprak er in vrij algemene termen over en daar heb ik weinig commentaar op.
Het belangrijkste echter wat ter tafel kwam waren de omstandigheden waarbij vele burgerslachtoffers vielen in Uruzgan.
Wanneer je er vanuit gaat dat de CU achter de uitzending staat van "onze jongens" dan zijn ze dus ook mede verantwoordelijk voor afschuwelijke zaken die nu eenmaal plaats vinden als je zo nodig mee wilt vechten.
De politicus heeft het dan natuurlijk over: het is vreselijk wat er is gebeurd, het moet uitgezocht worden, mogelijk zijn de Nederlanders niet schuldig enz.
Maar ik merk niets van de mens achter de politicus die geschokt en verdrietig is over zoveel burgerslachtoffers.
Slachtoffers waar hij mede verantwoordelijk voor is.
Ach, het is nou eenmaal ver weg.
De emoties zouden heel wat sterker zijn als zich een dergelijk drama zou afspelen binnen Nederlandse grenzen, laat staan binnen de gezinnen van de verantwoordelijke politici.
Het is een ver van mijn bed show en het mijn "naaste broeder" geldt minder voor een doodgeschoten baby ver weg.
Dichterbij zijn, en komen, de veteranen die voor het leven getekend zijn.
Vaak Nederlandse kindsoldaten.
Of kan je een verantwoorde keuze maken bij de beslissing om militair te worden als je rond de 20 bent?
Ik geloof er niets van.
Sterkte en veel genade dames en heren politici.
DQ
.