Zojuist vertelde de nieuwsdienst me over het grote aantal zelfmoorden onder Irak militairen.
Kijk, daar word ik nou wanhopig van.
Het is toch niet gek dat ik grote moeite heb met christenen?
Want wie is de hoofdschuldige en verantwoordelijk voor, inmiddels, duizenden doden?
Bush, een wedergeboren christen!
Wie steunen hem ?
Nederlandse christelijke politici!
Wie wil er meer dan een miljard uitgeven voor vliegend moordtuig?
Christen politici!
Natuurlijk, ik hoor het je weer zeggen: "Je moet niet naar mensen kijken".
Nee, dat zal wel.
Het zijn wel díe lui die vinden dat het volk meer fatsoen en dankbaarheid moet tonen.
Enfin, dat geeft ze natuurlijk het recht om voor zichzelf salarisverhogingen te claimen.
Ik dacht dat christenen op hun naamgever vertrouwen (Godsvertrouwen).
Kennelijk alles goed dat vertrouwen, maar laten we "onze" God dan wel een handje gaan helpen met smerig moordtuig.
Ik ben niet de slimste maar ook niet de domste, vermoed ik.
IK BEGRIJP ER GEEN BAL VAN.
Ik snap ook niet dat ze niet zien dat de wereld in brand steken niet bepaald de juiste manier is om te laten zien wat een christen hoort te zijn.
Irak staat in de fik en blijft nog jaren branden.
Afghanistan blijft branden.
Nee, met bloed zijn de branden niet te blussen.
Natuurlijk niet; bloed werkt als brandstof.
Waar halen zij de arrogantie vandaan om te denken dat zij de zaak kunnen oplossen?
Ik ben absoluut vóór democratie.
Maar democratie is pas mogelijk als een land er aan toe is.
Een land kan je niet naar democratie bombarderen.
Zit ik er nou zo naast?
DQ
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten