zaterdag 17 september 2022

Wilhelmus in Israël

Sommige plekken in Israël hebben voor mij een bijzondere betekenis.
Dat komt door de christelijke opvoeding die we mee kregen.
Niet een dwingende, niet een indoctrinerende maar een vanzelfsprekendheid.

Aan dat vanzelfsprekende zijn inmiddels wat rafelrandjes verschenen.
Maar dat doet niets af of aan bij de herkenning van plekken die geen verhalen meer waren maar werkelijkheid werden.

Zo waren we een boottochtje aan het maken op het meer van Galilea.
Dan komen de bijbelse verhalen heel dichtbij.
In mijn hoofd vermengden ze zich met het water waar we ons op bevonden en de kust in de verte.
Een bijna religieuze ervaring.

Toen, plotseling, klonk het Wilhelmus.
Weg was de magie van deze plek.
In een keer was ik weer  de toerist die in een ander land wat rondkeek.

Kennelijk had de schipper in de gaten dat we uit Nederland kwamen.

Nood breekt wet

Als een vrouw uit nood, wanhoop en gebrek aan hulp voor gezin een brood steelt, wie is dan de echte dief?
Zij of de maatschappij?