Er zijn zo van die rijmen.
Die qua taal kundig rijmen.
Maar in de praktijk blijken die rijmen.
Nooit te rijmen.
Amigos para siempre. Vrienden voor altijd. Vriendschap en liefde (agapè) zijn voor mij de belangrijkste elementen in het leven. Helaas is daar gebrek aan. In principe is mijn naaste óók iemand aan de andere kant van de wereld. Uiteraard ben ik geen heilige (alhoewel.....) en is het zeer moeilijk om vriendschap te hebben met iemand die totaal anders denkt. Toch blijft mijn mening overeind. Streven naar....., is soms het maximaal haalbare. Johan (DonQueso)
donderdag 14 april 2022
Maestro
"Maestro", vraagt men mij geregeld,
"Maestro, is het waar?"
Ik kijk dan de vragert beschouwend aan, trek diverse rimpels in mijn edel voorhoofd en zeg:
"Vragert, tja........"
Vervolgens vervolg ik met het duidelijke antwoord:
"Ja, doch"
of
"Nee, hoewel."
Dit afhankelijk van vraag, omstandigheid of het weer.
Soms kies ik een middenweg.
Als voorbeeld bijvoorbeeld:
" - Geen idee,
- Zou kunnen,
- Misschien "
Dit natuurlijk afhankelijk van de afhankelijkheid van de politieke en/of andere bijzondere omstandigheden.
Zoals zwemmen, klimmen, kleien en neussnuiten.
Maar dat is Logisch.
.
De kolenboer
Heb ik het wat fris.
Wil ik de kachel wat omhoog draaien.
Dat wil zeggen, de temperatuur.
Lijken er geen kolen in de thermostaat te passen, blijk ik geen kolen te hebben en geen kolenkit en geen kolenschop geen kolenhok en zelfs geen pook.
En tot overmaat van ramp kan ik de kolenboer niet vinden omdat ik geen telefoongids heb.
Dan kan ik verdorie net zo goed buiten in de zon gaan zitten.
Dat heb ik weer.
Heb ik nou niet altijd pech?