maandag 13 september 2021

Samen in een bootje.

Samen in een bootje.
Rustig drijvend op een slootje.
Met het zonnetje vol.
Koesterend onze bol.
Tussen het groene wier.
Een visje daar, en hier.
Ons geluk.
Kon niet stuk.
En mede door die zoen....
Klopte alles,
                        Toen!

Kapot gesmeten serviesgoed.

Zo'n glasbak maakt herrie.
Niet uit zichzelf.
Pas als er glas in gesmeten wordt.

Plots schoot me een verloren gegane herinnering te binnen.
Een oude herinnering..
Veertig jaar?
Waarschijnlijk.

Mijn moeder had oud serviesgoed over.
Met oorlogbarstjes.
Tja, wat moet je er mee?
Ze kreeg een idee.

Een briljant idee.
"Smijt maar kapot."
Ik zei al, een briljant idee.

Want tjonge jonge.
Wat was dat lekker.

Herman Finkers en de tijd

Tegen sluitingstijd kwam er een man de boekhandel binnen.
Achter de kassa stond iemand die hem begroette.
Een gesprek in plat Twents ontstond.

- Ken je die man?
- Vroeg later een collega van een jaar of twintig.
- Dat is Herman Finkers 
- Wie?
- Herman Finkers.
- Ja maar, wie is dat?

Veel heb je niet nodig om uit het beeld te verdwijnen.
Slechts wat tijd.