Amigos para siempre. Vrienden voor altijd. Vriendschap en liefde (agapè) zijn voor mij de belangrijkste elementen in het leven. Helaas is daar gebrek aan. In principe is mijn naaste óók iemand aan de andere kant van de wereld. Uiteraard ben ik geen heilige (alhoewel.....) en is het zeer moeilijk om vriendschap te hebben met iemand die totaal anders denkt. Toch blijft mijn mening overeind. Streven naar....., is soms het maximaal haalbare. Johan (DonQueso)
zaterdag 14 augustus 2021
Wapen warmte
De zon schijnt.
Stralende warmte.
Het zou mooi zijn als alle mensen hetzelfde zouden doen.
Maar ach.....
Een beetje wapen geeft ook warmte af.
Politiek spel
Het ene land wordt om politieke redenen wel veroordeeld of/en geboycot.
Het andere land wordt om politieke redenen niet veroordeeld of/en geboycot.
Je kunt niet onder politiek uit maar het is een vies spel dat gespeeld wordt.
Door grote kinderen.
Droomboeken en Andalusië
Zo weer een boek.
Of eigenlijk, twee.
Ik kon het weer niet laten een boekwinkel binnen te stappen.
Ging boekloos naar binnen en kwam onboekloos naar buiten.
Bezweken voor een boek over de Andalusische Moorse architectuur.
Nou was ik al veel eerder bezweken voor deze architectuur.
Een onvoorstelbare verfijnde schoonheid.
Het kan heel fragiel ogen maar overleeft inmiddels de eeuwen.
Nog steeds worden tegels met Moorse motieven in en rond de huizen in Andalusië gebruikt.
Prachtig.
Het lijkt me mooi om dat hier te hebben.
Het boek Moorish Architecture nodigt uit tot foto's en tekeningen te bekijken.
Soms krijg ik het gevoel dat ik papier en potlood te voorschijn moet halen om na te gaan tekenen.
Het echte fijne werk is bijna onmogelijk om op papier te krijgen maar de sfeer is waarschijnlijk wel te pakken.
Het tweede boek is een pocket en heet: Een huis in Italië.
De lezer van het log kan inmiddels weten dat ik erg veel bewondering heb voor mensen die hun droom of ideaal naleven en zich in het ongewisse durven storten.
Ik heb het nooit gedaan.
Uiteraard kan ik allemaal redenen bedenken waarom ik het niet heb gedaan, werk, familie, vrienden enz.
Maar de werkelijke reden is natuurlijk dat ik de betrekkelijke veiligheid van mijn leventje niet los durfde te laten.
Te laf dus.
Daarom heb ik des te meer respect voor mensen die het wel hebben aangedurfd.
Enfin, de dikke Frankrijk Omnibus heb ik, gelukkig, ook nog niet uit en dat heeft het gemeen met de vele nog te lezen andere boeken.
Al met al wordt het dus ernstig tijd dat iemand mij eindelijk dat tweede huis in Spanje geeft zodat ik de rest van de boeken in de zon onder het genot van een drankje met aangenaam gezelschap om me heen op mijn gemak kan uitlezen.
P.S.
Geven is niet noodzakelijk.
Voor altijd beschikbaar stellen is voldoende........
.