donderdag 8 april 2021

Spiegelbeeld

Zojuist kamde ik mijn haar.
Teneinde goed werk af te kunnen leveren gebruikte ik daar een spiegel voor.
Wat ik onder het hoofdhaar en achter het baardhaar zag verbaasde mij niet aangezien ik het reeds eerder aanschouwde.
Ik zag een in Twente verdwaalde, in Alkmaar opgegroeide en in Enkhuizen geboren Noord-Hollander.
Toch een verbazend unieke gebeurtenis.
Want....
Met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid was ik de enige in Twente verdwaalde, in Alkmaar opgegroeide en in Enkhuizen geboren Noord-Hollander die op dat moment in Hengelo in de provincie Overijssel en exact in het bezit van mijn leeftijd in de spiegel keek.
Heel bijzonder moment.
.

Wegdromen Enkhuizen

Hengelo.
Ik ben thuis.
Midden in de stad.

Vanmorgen scheen de zon.
Heerlijk.
Buiten waren er de zachte geluiden.
Daar rook je de geuren.
Bloemen.
Daar hoorde je het fluiten.
Vogels.

Ik sluimer.

Gerammel van tegen elkaar botsende melkbussen.
Wegstervende geluiden.
Van paardenhoeven.
Paarden die karren voorttrekken.
Klepperend op de klinkerweg.
Hamerslagen.
De smid?
De schoenmaker?
De geur van de kleine brouwerij aan de overkant.
Ik ben weer een jaar of tien.
Ik zit in de tuin van mijn opa en oma.
Ik zie de hoge toren.
Ik hoor de klokken de tijd wegslaan.
Twaalf slagen.
In de verte zingen de klokken van de Drommedaris hetzelfde lied.

Enkhuizen!
.
.