Bril

Mijn linkeroog bezag de wereld anders dan het rechteroor.
Plotseling.
Vreemd doch logisch.
Naast een minuscuul schroefje bleek de bril ook een glas kwijt te zijn.
Oei, waar was dat glas?
Schoenen uit, je weet maar nooit, en sluipend op kousenvoeten laag bij de grond de vloer afgezocht.
En ja hoor, na korte tijd blikkerde het verloren glas mij via het behouden glas pal het rechteroog in.
Linker glas heroverd en secuur opgeborgen.
Nu het micro schroefje nog.
Wederom laag bij de grond enz.
Onnodig bleek want, hoe is het mogelijk, ook dat lukte.
Lukte echter niet op de grond.
Lag op de werkbank aldaar waar ik de vermissing van beiden eerder had ontdekt.
Met behulp van een klein schroevendraaiertje en wat handigheid vervolgens het zaakje wederom aan elkaar geklonken.
Zicht hersteld!

Polders en Twente

Objectief gezien is Twente veel mooier dan een oud kaal polderlandschap dat doorsneden is door smalle slootjes.
Maar het is het landschap waar ik  opgroeide.
Waar ik stekelbaarsjes en salamanders uit slootjes haalde en waar ik diverse malen in flikkerde.
Waar ik in de zon op het gras lag te luisteren naar de zoemende insecten.
En de geur van bloemen opsnoof.

Ik woon in Twente al ruim 60 jaar.
Twente is prachtig.
De mensen zijn leuk.
Maar ik ben hier nog steeds de toerist die van de natuur geniet.
Daar, in de Noord-Hollandse polder, daar is mijn thuis.

Wat overigens niet wil zeggen dat ik er zou willen wonen.
Ben te lang hier.
Geniet er nu van als ik weer eens die kant op ga.

En van mijn geboorte plaats.
Enkhuizen.
En van de plaats waar ik opgroeide.
Alkmaar.
.