Er komt een moment dat de zorg zo is uitgekleed dat alleen de managers zichzelf onderhouden.
Amigos para siempre. Vrienden voor altijd. Vriendschap en liefde (agapè) zijn voor mij de belangrijkste elementen in het leven. Helaas is daar gebrek aan. In principe is mijn naaste óók iemand aan de andere kant van de wereld. Uiteraard ben ik geen heilige (alhoewel.....) en is het zeer moeilijk om vriendschap te hebben met iemand die totaal anders denkt. Toch blijft mijn mening overeind. Streven naar....., is soms het maximaal haalbare. Johan (DonQueso)
maandag 22 april 2019
Staatsfatsoen
Het fatsoen van een staat is af te lezen aan de wijze waarop met de zwakkeren wordt omgegaan.
De paus en Romy Schneider
Nou heb ik in één keer zin om lekker een wijntje te drinken met Romy Schneider maar ja....
In plaats daarvan staat de paus voor mijn deur.
Daar begin ik niet aan.
Want als je daar aan begint....
Flauwe kul overdenkingen
Ik heb er aan gedacht.
Om eerlijk te zijn, ik denk er al jaren aan.
Eerlijk overwogen.
Eerlijk me laten informeren.
Maar ja, je doet zo iets maar enkele keren in je leven.
Mogelijk slechts één keer.
En uiteindelijk weet je het nooit, natuurlijk.
Daarom heb ik toch maar besloten.
Dat wil zeggen, in eerste instantie.
Niet in tweede instantie.
Maar welke instantie dan wel?
Daar raak je de kern en tevens een gevoelige snaar.
Niet eenvoudig, die snaartheorie.
Dat is meer voor violisten en die kom je bij de instantie niet tegen.
Lijkt me vrij logisch.
Hoewel een strikt individuele beslissing, ben ik toch erg benieuwd hoe jouw buurman het doet.
Met een vergrootglas?
Lastig hoor.
Kerken en kerkjes
Kerken, kerkjes, kapellen, kapelletjes.
Vooral oude.
Zij intrigeren mij mateloos.
Onafhankelijk van welke religie dan ook, ze verbinden vreugde en troosteloos verdriet uit het verleden met het heden.
Iets daarvan lijkt in een dergelijke ruimte in de lucht te vibreren .
Althans, zo beleef ik dat.
Achteraf gezien
Achteraf gezien had ik beter vooraf kunnen bedenken hoe het er middenin toe zou kunnen gaan.
Schellen
Stel je toch voor dat bij iedereen de schellen van de ogen vielen.
Daar moet je toch niet aan denken...
Wat een onoverzienbare rotzooi zou dat opleveren.
Wat moet je er mee?
Ze zijn immers volstrekt onbruikbaar.
Fatsoenlijk
Ik ben hevig geschrokken.
Zit huiverend in een hoekie.
"Waarom dan?" zou je mogelijk vragen.
Nou, ik zal het je vertellen.
Ik moet het kwijt.
Als dat lukt, teminste.
Gisteren hé, gister was ik in de stad.
Niets aan de hand, zou je zeggen.
Maar nu, terwijl ik in feite gewoon rustig op de bank zit, koffiedrinkende, realiseer ik me plotseling dat ik me fatsoenlijke heb gedragen, dat ik niemand heb beledigd en dat ik aardig tegen de mensen ben geweest.
Let wel:
FATSOENLIJK.
ONBELEDIGEND.
MENSAARDIG.
Nee, gister had ik dat niet in de gaten.
Maar nu, alsof er een tijdbom ontploft, slaat de schrik plotseling toe.
Snoert me de keel dicht.
Snak ik naar adem.
Want echt, ik dacht dat ik niet ouderwets was. Dat ik vrij goed met de tijd ben mee gegaan.
Nee dus.
Verbluft en geschrokken blijf ik achter.
Wat nu?
.
Kleinzoon
Toen jaren geleden mijn kleinzoontje onbetaald speelgoed uit een winkel had meegenomen en mijn dochter daar iets van zei reageerde hij verontwaardigd met :
"Ik heb het eerlijk gepikt."
Misslagen
Als ik mijn misslagen niet mee tel zit ik wel mooi op een slagings percentage van 100 procent, zei hij glunderend.