En dan ga je naar familie in Colmschate (Deventer).
Dat is een drie kwartier rijden met de trein.
Maar niet nu!
In de oorlog is Hengelo doelwit geweest van bombardementen.
Dat betekent dat er bij bouw of verbouw op verdachte plaatsen op zoek wordt gegaan naar blindgangers.
Want deze "blinden" kunnen plotseling gaan "zien".
Niet leuk voor reizigers en omwonenden want horen en zien zal vergaan......
Het station wordt verbouwd.
Er komt een bredere tunnel.
Ook achter het station gaat het nodige gebeuren.
Beter om dan geen bommen tegen te komen.
Wegens de zoektocht naar die ondingen was het station gesloten.
Er reden daarom geen treinen, maar bussen naar Almelo.
Daar kon de reis dan met de trein worden voortgezet.
Echter eerst met een bus naar het verzamelpunt bij het stadion in Hengelo.
Wachten, wachten, bis, bis.
Ik heb niet opgelet hoe lang de heenreis duurde.
De terugreis kostte echter twee uur!
Vermoedelijk de heenreis nog langer.
De trein die vermeld stond op de NS website was er niet.
We konden pas een half uur later dan de bedoeling was richting Colmschate vertrekken.
Zo'n langdurige reis voor zo'n kleine afstand is geen pretje.
Ik begon nogal verkouden te worden en het nogal koud te krijgen.
Thuis stond de kachel laag zodat we bij onze thuiskomst geen warm onthaal kregen.
Wegens de late aankomst had het geen zin meer om het apparaat op te schroeven.
Daarom het bed opgezocht en de dekens over ons heen getrokken.
Helaas, ondanks de weldadige warmte heb ik slecht geslapen.
Zoals gezegd: Verkouden.
Als ik nou maar niet aan het hoesten kom.
Dat gaat bij mij altijd met zo'n geweld dat ik me amper meer van deze wereld bewust ben.
Het kan wel een maand duren.
Een maand enorm hoesten.
Logisch dat ik daar ongerust over ben.
Maar Lenie, de zuurkool was in één woord VOORTREFFELIJK!
DQ
.
Amigos para siempre. Vrienden voor altijd. Vriendschap en liefde (agapè) zijn voor mij de belangrijkste elementen in het leven. Helaas is daar gebrek aan. In principe is mijn naaste óók iemand aan de andere kant van de wereld. Uiteraard ben ik geen heilige (alhoewel.....) en is het zeer moeilijk om vriendschap te hebben met iemand die totaal anders denkt. Toch blijft mijn mening overeind. Streven naar....., is soms het maximaal haalbare. Johan (DonQueso)
maandag 1 december 2008
Wat een lef...........
Uit de NRC van vandaag:
Utrecht, 1 dec.
Fortis heeft ruzie met haar voormalige financiële topman Gilbert Mittler over zijn vertrekregeling.
Bovenop een al uitgekeerde ontslagpremie van 4,2 miljoen euro eist hij nog eens 900.000 euro als bijdrage in zijn pensioenvoorziening.
Voor de rest van het NRC artikel:
DQ
.
Utrecht, 1 dec.
Fortis heeft ruzie met haar voormalige financiële topman Gilbert Mittler over zijn vertrekregeling.
Bovenop een al uitgekeerde ontslagpremie van 4,2 miljoen euro eist hij nog eens 900.000 euro als bijdrage in zijn pensioenvoorziening.
Voor de rest van het NRC artikel:
DQ
.
Reacties
Onder het hoofd Wetenschap en Religie schreef ik eerder een artikeltje met aanvulling.
Er werd op gereageerd en er ontstond een kleine reactie op reactie wisseling.
Van die discussie word ik een beetje moedeloos.
Kennelijk wordt er slechts dat gelezen of begrepen wat men wil (of kan) lezen of begrijpen.
Ik kan het alleen maar zien als een onbegrip tussen karakters.
Hoe sta je in het leven, hoe kijk je naar de maatschappij, hoe kijk je naar de mensen, hoe kijk je naar de naaste en hoe flexibel ben je?
Dat is de kleuring van de bril waardoor een ieder naar de wereld kijkt.
Als deze brillen teveel verschillen houd het begrip op.
Kennelijk.
Er wordt dan niet meer gelezen wat er staat en, misschien nog belangrijker, dat wat er niet staat maar achter de woorden te lezen valt.
Discussies zijn niet mogelijk.
Jammer.
DQ
.
Er werd op gereageerd en er ontstond een kleine reactie op reactie wisseling.
Van die discussie word ik een beetje moedeloos.
Kennelijk wordt er slechts dat gelezen of begrepen wat men wil (of kan) lezen of begrijpen.
Ik kan het alleen maar zien als een onbegrip tussen karakters.
Hoe sta je in het leven, hoe kijk je naar de maatschappij, hoe kijk je naar de mensen, hoe kijk je naar de naaste en hoe flexibel ben je?
Dat is de kleuring van de bril waardoor een ieder naar de wereld kijkt.
Als deze brillen teveel verschillen houd het begrip op.
Kennelijk.
Er wordt dan niet meer gelezen wat er staat en, misschien nog belangrijker, dat wat er niet staat maar achter de woorden te lezen valt.
Discussies zijn niet mogelijk.
Jammer.
DQ
.