Dit is nog eens een knap staaltje schilderwerk
Amigos para siempre. Vrienden voor altijd. Vriendschap en liefde (agapè) zijn voor mij de belangrijkste elementen in het leven. Helaas is daar gebrek aan. In principe is mijn naaste óók iemand aan de andere kant van de wereld. Uiteraard ben ik geen heilige (alhoewel.....) en is het zeer moeilijk om vriendschap te hebben met iemand die totaal anders denkt. Toch blijft mijn mening overeind. Streven naar....., is soms het maximaal haalbare. Johan (DonQueso)
vrijdag 26 september 2008
Thought for the day:
One of the symptoms of an approaching
nervous breakdown is
the belief that ones work is
terribly important.
- Bertrand Russell (1872-1970)
.
Schrijfseltje
Toch maar even mijn pijnlijke schouders vergeten..........
Ook zo genoten van het fraaie herfstweer?
Gistermiddag hebben we een gedeelte van mijn verjaardag kunnen vieren in de tuin en in de zon.
Heerlijk.
Nog heerlijker omdat John een prettig grote en zware appeltaart meebracht.
Het laatste stukje heb ik zojuist genuttigd.
(John, je hoeft niet persé op mijn volgende verjaardag te wachten.............)
De temperatuur was niet zodanig dat je in je blootje zou kunnen zitten maar dat was geen probleem omdat we dat bij zinderende temperaturen ook niet gedaan zouden hebben.
Hoewel ik deze verjaardag maar matigjes heb gevierd, ik ga het later nog eens dunnetjes over doen, heb ik toch de nodige telefoontje en bezoekjes geïncasseerd.
Eén van die felicitaties, die van Ben uit Spanje, wordt hieronder uitgebreid weergegeven.
De kranten heb ik vanmorgen via Internet gelezen en ik ga zo de stad in om mijn gratis krantje te halen.
Om te lezen en om de puzzel te maken.
Het is de bedoeling dat Marijke morgen weer vanuit Italië huiswaarts vliegt.
Hoop dat het lukt omdat bagage van haar per ongeluk richting Noord Italië is vertrokken.
Pas volgende week komt dit weer retour.
Dat is te laat.
Als het niet eerder kan wordt het een dure grap.
Verlopen vliegticket.
Zou jammer zijn.
En dan moet ik nog langer wachten voor ze weer terug is.
Vier weken vind ik lang genoeg duren.
DQ
.
Ook zo genoten van het fraaie herfstweer?
Gistermiddag hebben we een gedeelte van mijn verjaardag kunnen vieren in de tuin en in de zon.
Heerlijk.
Nog heerlijker omdat John een prettig grote en zware appeltaart meebracht.
Het laatste stukje heb ik zojuist genuttigd.
(John, je hoeft niet persé op mijn volgende verjaardag te wachten.............)
De temperatuur was niet zodanig dat je in je blootje zou kunnen zitten maar dat was geen probleem omdat we dat bij zinderende temperaturen ook niet gedaan zouden hebben.
Hoewel ik deze verjaardag maar matigjes heb gevierd, ik ga het later nog eens dunnetjes over doen, heb ik toch de nodige telefoontje en bezoekjes geïncasseerd.
Eén van die felicitaties, die van Ben uit Spanje, wordt hieronder uitgebreid weergegeven.
De kranten heb ik vanmorgen via Internet gelezen en ik ga zo de stad in om mijn gratis krantje te halen.
Om te lezen en om de puzzel te maken.
Het is de bedoeling dat Marijke morgen weer vanuit Italië huiswaarts vliegt.
Hoop dat het lukt omdat bagage van haar per ongeluk richting Noord Italië is vertrokken.
Pas volgende week komt dit weer retour.
Dat is te laat.
Als het niet eerder kan wordt het een dure grap.
Verlopen vliegticket.
Zou jammer zijn.
En dan moet ik nog langer wachten voor ze weer terug is.
Vier weken vind ik lang genoeg duren.
DQ
.
Gedicht
Weer kind te zijn
Ik heb vandaag zo'n zin
om wakker te worden in
de ogen van een jeugdig wezen,
dat nog niet kan lezen
en niet meer bloemen kan tellen
dan het vingertjes heeft
en achter de routes van vlinders en libellen
met het wijzende vingertje beeft.
Pierre Kemp (1886-1967)
Ik heb vandaag zo'n zin
om wakker te worden in
de ogen van een jeugdig wezen,
dat nog niet kan lezen
en niet meer bloemen kan tellen
dan het vingertjes heeft
en achter de routes van vlinders en libellen
met het wijzende vingertje beeft.
Pierre Kemp (1886-1967)